Michael?

Αύριο κυκλοφορεί το νέο αλμπούμ του Michael Jackson.
Και το θέμα είναι.... χάου μό οξύμωρος κεν γιου γκό σε μία φράση;

Μέτρα οξύμωρα:
Νέο δεν το λες, όλα τα τραγούδια είναι ηχογραφημένα από τον Μαηκλαρίτη τα τελευταία χρόνια, ή και πιο παλιά, μερικά ακυκλοφόρητα, μερικά δυσεύρετα, άλλα λικαρισμένα.
Αύριο δε λες ότι βγαίνει, με την έννοια ότι δεν ξέρω αν το έχεις πάρει χαμπάρι αλλά στα ελληνικά δισκοπωλεία τα cd έρχονται πια καμία βδομάδα μετά που κυκλοφορούν στο εξωτερικά. Τόσο πια πισωγύρισμα; Να περιμένω να αρχίσει να προβάλλεται και το Moυσικόραμα συντομα; γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ.
Και τέλος, του Michael Jackson επίσης ίσως και να μην το λες, με την έννοια ότι αν ζούσε μάλλον το όλο πράγμα θα το έκανε αλλιώς. Ήταν περιβόητος ο Michael για την τελειομανία του που γινόταν παραλυτική ώρες ώρες.

Ας είναι όμως, ας μην κάνουμε μελαγχολία, γιορτάδες μέρες. Το αγαπημένο σου πρόβατο, sexy viewer, άκουσε στα μυστικά υπόγεια εργαστήριά του το album, που τιτλοφορείται Michael, και σου παρουσιάζει μία, τραγούδι το τραγούδι, κριτική του. Και αν με ρωτάς που το βρήκα το άλμπουμ, ε εντάξει δεν μπορώ να στα πω όλα, ας πούμε απλά ότι ξέρω κάποιον που ξέρει κάποιον που είναι συγγενής κάποιου που είναι παντρεμένος με μία γειτόνισσα της γιαγιάς μου της Κυρα-Νταουνλόντενας.

Φύγαμε λοιπόν; Ναι, φύγαμε! Α πριν αρχίσουμε να σε ενημερώσω για κάποια πολύ σημαντικά διαδικαστικά. Επειδή βαρέθηκα πια στις κριτικές δίσκων η μέτρηση να γίνεται με αστεράκια, με βινυλιάκια, με θαυμαστικάκια και με οτιδήποτε άλλο, εγώ την δική μου την μέτρηση θα την κάνω με πεάκια. Όσο πιο πολλά πεάκια έχει ένα τραγούδι, τόσο καλλίτερο είναι (duh).

Ξεκινάμε λοιπόν, το Michael του Michael Jackson track by track.
Hold my hand:
Το πρώτο σίγκολ του cd, γνωστό και ως "η χαρά του προσκόπου". Στίχοι τύπου, "μην το συζητάς, αν είμαστε παρέα θα νικήσομε". Σμούθ ντουετάκι με τον Akon, ντάξει, αβανταδόρικο είναι σχετικά, αλλά κάπως... λίγο. Νομίζω πως ήθελε κάτι παραπάνω, αρονό, ειδικά για πρώτο single. 5 πεάκια out of 10.

Hollywood Tonight:
Έλα, σαν να ζεσταίνει λίγο το πράγμα, το τραγούδι αρχίζει με μερικά χαρακτηριστικά, μιλητά, χορταστικά "τάκατσίπου τάκατσίπα τάκαπούτσα τάκαπου" από τον Michael, ο ρυθμός είναι ωραίος, χορεύεται μία χαρά... αλλά ήθελε κάτι, λίγο ακόμα, να ανεβούμε λίγο ψηλότερα. Εξάλλου, στο παρελθόν χουή μπην δέρ, χουη χαβ ντάν δάτ εν γουή μποτ δη τήσερτ... οπότε... Πεάκια: 6 out of 10

Keep your head up:
Το "μην εγκαταλείπεις τα όνειρα σου" υμνάκι του άλμπουμ. Όπου το alter ego του Michael, μία ευγενική εργατική σερβιτόρα, ονειρεύεται να γίνει ανύπαντρη μάνα που παίρνει κρακ και παραμελεί, ενίοτε κακοποιεί κιόλας, τα παιδιά της. Δυστυχώς η μάνα της, η οικογένεια, οι φίλοι και γενικά όλοι οι άνθρωποι - υποστηρικτικό δίκτυο γύρω της δεν την αφήνουν να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Μελό μελωδία, η φωνή του Michael τρυφερούλα και κλασικά τελειώνει με χορωδία μαύρων. βαθμολογία: 6 πεάκια out of 10 The way you love me:
μονοτονούλη χαρουμενάκι αισιοδοξάκι, όπου ερασταί κάνουνε βόλτα στα ανθισμένα λειβάδια και λένε ο ένας στον άλλο τι ωραία που είναι που τα έχουν. Σμουθ μελωδία, με πολλά ουουουουουουουουουουουοουουουουου από τον Michael. Κοντολογίς "με τα φωνητικά των λύκων επανέρχονται". Not bad. Βαθμολογία 6 πεάκια out of 10.

Monster:
εκτός από την πατροπαράδοτη καψούρα, δύο είναι τα βασικά θέματα του album. Το ένα "follow your dreams" το άλλο "Παπαράτση παπαράτση, μην κυνηγάς τον Μιχαλάτση". Αυτό το τραγούδι είναι κατά της μάστιγας του παπαράτση και έχει μέσα ουρλιαχτά, πυροβολισμούς, καρπαζές, κλωτσές, σπασίματα, παναϊα μου τέτοιο εφέ σε τραγούδι δεν έχω ακούσει ποτέ. Κάποια στιγμή ραπάρει και ο "ρε φίλε έχεις μισό ευρώ;" (50 cent) ενώ ο Michael κάνει πολλά ωραία "ΧΑ!". Βαθμολογία 6 πεάκια out of 10. Best of Joy:
Και ακόμα ένα μπαλαντάκι, όπου το Μαηκουλίνι κάνει φοβερή αυτοδιαφήμιση σε γκομενάκι. Τι "εγώ σε έσωσα όταν δεν είχες να φας", τι "σε στήριξα", τι "χωρίς εμένα θα καταστραφείς". Σόρη Μάηκολ αλλά αυτό δεν είναι ο σωστός τρόπος να ρίξεις ένα γκομενάκι, ρώτα και μένα που κάτι ξέρω. Όπου, ενώ οι στίχοι έχουν αυτό το δυσοίωνο το "χωρίς εμένα θα πεθάνεις" η μουσική είναι σκέτο σιρόπι για ραβανί. Περίεργο mix, μου έκανε λίγο παρανοϊκό... Μηπως επειδή είναι από τα τελευταία τραγούδια που ηχογράφησε ο MJ το 2009 παρακαλώ, λίγο πριν μας αφήσει για την από κει πλευρά; χμφ χμφ χμφ χμφ. Βαθμολογία: 5 πεάκια out of 10.

Breaking News:
Το τραγούδι που πάγωσε το αίμα της παγκόσμιας κοινότητας (λέμε τώρα) όταν κυκλοφόρησε ως σνεικ πρηβγιού του άλμπουμ - όλοι είπανε τι μαλακία είναι και πόσο μαύρο χάλι. Εγώ να σου πω την αλήθεια δεν το βρίσκω κακό, μία χαρά μου ακούγεται, και καλή παραγωγή έχει, και ωραία μελωδία και επιτέλους αυτά τα Media πότε θα σεβαστούν λίγο την ιδιωτικότητα ενός ανθρώπου; αμάν βρε αδελφέ, μερικά εκατομμύρια μεγκαχήτ κάναμε πριν κλείσουμε τα 20, δεν θα μας πηδήξετε κιόλας, ασταδγιάλα. βαθμολογία 7 πεάκια out of 10. I can't make it another day:
Μάηκωωωωωωωωωωλ! Λένηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη! Η συνεργασία του Michael με τον Lenny Kravitz τα σπάει! Μακάρι όλα τα τραγούδια του album να είχαν το ίδιο ειδικό βάρος, είναι υπέροχο με F κεφαλαίο. ειδικά η μελωδία στο κουπλέ είναι τέλεια τέλεια τέλεια τέλεια... το ρεφρέν μαλακίζεται κατά τι, λίγο, μη φανταστείς, αλλά no problem. Καλό, επιτέλους καλό. Βαθμολογία 9 πεάκια out of 10. (και να φανταστείς, λένε ότι το "μη τελειοποιημένο" από τον Lenny version, αυτό που είχαν ηχογραφήσει το 99, είναι καλλίτερο).

Behind the Mask:
Ωραίο μπλιμπλίκη, πάρα πολύ ωραίο! Ακούγεται πολύ "τωρινό" αλλά και πολύ disco ταυτόχρονα. Η φωνή του MJ στα καλλίτερά της, η παραγωγή πλούσια αλλά ισορροπημένη, δεν πνίγει το όλο πράγμα και το ρεφρέν σου κάνει λίγο Daft Punk και λίγο αυτόν τον άλλο παραγωγό τον πως τον λένε...ερμ ερμ ερμ... Mark Ronson νομίζω; Λάτρεψα, το ομολογώ... και θέλω να μάθω τώρα ποιος κάνει αυτά τα υπέροχα φωνητικά που κλείνουν το τραγούδι!!! Γιου γκο μπάκην βόκαληστ, γιου γκο ηντήντ. βαθμολογία: 10 πεάκια out of 10. (το τραγούδι είναι δουλεμένο από τον Michael από την εποχή του Thriller, και είναι διασκευή, το πρωτότυπο είναι των Yellow magic Orchestra του Sakamoto, αγαπώ, ο οποίος και το είχε γράψει).

Much too soon:
καλό!! Μπαλάντα που μιλά για χωρισμό, παλιακή αλλά με έναν ωραίο τρόπο, λιτή με ωραία βιολιά και φυσαρμόνικα, χωρίς μπλιμπλίκια και εφέ. Κατά ένα ανεξήγητο τρόπο σου προκαλεί μία γλυκειά αλλά και στεναχωρητική νοσταλγία για την εποχή που ο Michael ήταν χαρούμενο μέγκα πετυχημένο πιτσιφρίκι με χαμόγελο προβολέα και λαμπρό μέλλον, πριν ακόμα αρχίσει τις πλαστικές. Και αυτό το τραγούδι είναι από την εποχή του Τhriller. Βαθμολογία 8 πεάκια out of 10.

με αυτά και με αυτά, φτάσαμε στο τέλος, δεν μένει παρά να δούμε το συνολικό σκορ του album σε πεάκια, με την απλή μέθοδο της προσθέσεως των πεακίων κάθε τραγουδιού και την διαίρεση του συνόλου δια του 10. κομπγιούτ κομπγιούτ εντατίκ... και the verdict is.... 7!

όχι κακό, όχι κακό.... και συγγνώμη αλλά θα το πω γιατί το σκέφτομαι! εδώ πεθαμένος και έβγαλε 7άρι cd, εμείς δεν θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε που είμαστε και ζωντανοί; :-)