Tuesday, June 14, 2011

η αιώνια συννεφιά

Σκέψεις σκόρπιες από ένα τριήμερο που μάλλον δεν θα ξεχάσω ποτέ... (και που μάλλον θα με κάνει πιο δυνατό, αφού από ότι φαίνεται δεν θα με σκοτώσει...)


  1. Είναι μερικές μέρες που αισθάνομαι ότι έχω πάρει τόσο λάθος την ζωή μου ώστε να αναρωτιέμαι ποιός είμαι και ποιος έγινα και ποιος ήμουν και κανένας από τους 3 να μην μου βγάζει κάποιο νόημα.
  2. Σήμερα περπατώντας στην Βασσιλίσης Σοφίας καταλάβα το εξής. Ίσως, ίσως λέω η αίσθηση που έχει η γενιά μας ότι ζει σε μία ταινία ή σε κάποιο βιβλίο να είναι ένα τραγικό αστείο που πρέπει να σταματήσει.
  3. Πως να καταφέρεις να ζεις την στιγμή στην ζωή σου, να μην ανησυχείς για το αύριο, να μην πληγώνεσαι με τα χτεσινά, να μην αναπολείς τα ωραία του παρελθόντος... το μυαλό μας δεν είναι ένα δωμάτιο μόνο. Είναι ένα σπίτι που ακόμα και αν είμαστε στην κουζίνα θυμόμαστε πως ήταν το παιδικό δωμάτιο...
  4. Το Σάββατο το πρωί είδα ένα από τα πιο δυνατά όνειρα που έχω δει στην ζωή μου... Όλοι οι άνθρωποι που έχουν παίξει κάποιο ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μου βρέθηκαν μπλεγμένοι σε μία πλοκή που εγώ ήμουν άβουλος και κατευθυνόμενος (από ποιά δύναμη άραγε;) πρωταγωνιστής. Ξύπνησα με τόσο βαριά την ψυχή και το κεφάλι μου, σαν να είχα πάει ταξίδι στον άλλον κόσμο και να γύρισα.
  5.  Στο όνειρό μου είδα ένα πρόσωπο το οποίο το βλέπω στον ύπνο μου μόνο όταν πρόκειται να γίνει μία μεγάλη και οδυνηρή αλλαγή στην ζωή μου. Το ξέρω, ακούγεται τρελό, αλλά είναι η μεγαλύτερη και πιο ισχυρή παρουσία του υπερφυσικού στην ζωή μου αυτό το πράγμα, να βλέπω δηλαδή αυτό το πρόσωπο πριν τραβήξω έναν μεγάλο, αλλά τελικά ευεργετικό και απαραίτητο πόνο... 
  6. Οπότε, έχω προετοιμαστεί, ξέρω ότι θα πονέσω πολύ. Επίσης, ώριμος πια, ξέρω και τι θα με πονέσει, ξέρω τι είναι αυτό που θα χάσω... Αλλά η θλίψη που πλημμυρίζει την καρδιά μου, δεν μετριάζεται από την γνώση. Δεν μετριάζεται από την ωριμότητα. Δεν μετριάζεται καν από την ικανότητα διαχείρισης της. Ξέρω να την διαχειριστώ την θλίψη. Αλλά δεν ξέρω να την κάνω μικρότερη
  7. και θα ήθελα να μπορέσω να την κάνω μικρότερη.
  8. Όλα περνάνε όμως. Το μόνο που δεν περνά είναι ο χαρακτήρας μας - και αυτό, αχ αυτό με κάνει ώρες ώρες να αισθάνομαι σαν ήρωας σε τραγωδία του Ευριπίδη - πρόσεχε υποψιασμένε αναγνώστη, του Ευριπίδη, όχι του Αισχύλου ή του Σοφοκλή. Του Ευριπίδη που οι ήρωές του είναι αληθινοί, άνθρώπινοι, γεμάτοι προστυχιά και ικανοί για το καλύτερο, εμπνευσμένοι και ξεροί, κακόβουλοι και αλτρουϊστές, ταπεινωμένοι και αλλαζόνες...
  9. Όλα περνάνε όμως.
  10. Θυμάσαι την πιο ευτυχισμένη σου στιγμή; Θυμάσαι την πιο δυστυχισμένη σου στιγμή; Ήσουν εκεί όταν σου συνέβησαν; Τις έζησες; Η προσπάθησες να τις αποφύγεις; Ρώτησα τον εαυτό μου μία μέρα και η απάντηση με γέμισε σύννεφα.
  11. Όμως, στο κάτω κάτω της γραφής, στην ουσία της ύπαρξης και της θέσης που έχουμε στην φύση υπάρχει μία μεγάλη, παρηγορητική αλήθεια: ακόμα και η αρρώστια μας, η αδυναμία μας να είμαστε το καλλίτερο, είναι ένα φαινόμενο φυσικό που καμμία φορά μπορείς απλά να γύρεις πάνω του και να κλάψεις. 
  12. Χωρίς να ξέρεις γιατί. 
  13. Χωρίς να ψάξεις γιατί. 
  14. Είναι μερικές μέρες που αισθάνομαι ότι έχω πάρει τόσο λάθος την ζωή μου ώστε να αναρωτιέμαι ποιός είμαι και ποιος έγινα και ποιος ήμουν και κανένας από τους 3 να μην μου βγάζει κάποιο νόημα.

22 comments:

Hfaistiwnas said...

Τι πτώση ψυχολογική είναι αυτή; Δεν θέλω τέτοια Προβατάκι, είπαμε αλλά όχι και έτσι! Όλ ατα ξεπερνάμε, είμαστε δυνατοί, το λέμε και το πιστεύουμε! Έτσι;;;;; Άντε!!!

kstinion said...

να χαιρεσαι που ακομα και τωρα μπορεις να εχεις αυτους τους προβληματισμους.υπαρχουν ανθρωποι που ερχονται και παρερχονται χωρις 1 τετοια σκεψη.
βεβαια εγω σα σκορπιος αυτες τις σκεψεις τις εχω για πρωινο...και ειδικα τωρα που η ζωη μου βρισκεται σε σταβροδρομι και πρεπει να αποφασισω ποιος φευγει ποιος μενει που παω και τι θα γινει απο δω και περα.κρατα ομως το θετικο.οτι μια φωνουλα εκει μεσα σου λεει οτι οτι ειναι να ρθει θα το αντεξεις και θα αναγεννηθεις απο τις σταχτες σου.γιαυτο χαμογελα και βαλε τα γυαλια ηλιου σου παρε εναν traveling cappucino και ενα mp3 player με σινατρα και κανε μια τεραααστια βολτα για να αναλυσεις πως δε μπορουν ολοι να το κανουν αυτο.οτι ειναι να ερθει ας ερθει.θα τα καταφερουμε με ενα χαμογελο,αληθινο χαμογελο

[Germanos] said...

Πρόβατε ο ψυχισμός σου ειναι βεβαρυμένος και σκοτεινός για πρώτη φορά εισαι πιο μπίτερ απο μενα.

Τιποτα δεν θα συμβεί και αυτο ειναι το πρόβλημα.

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μιά μεγάλη αγκαλιά πάντα ανοιχτή για σένα.

Φιλώ σε!

athinovio said...

Έλα μωρέ, μην κάνεις έτσι.

http://www.youtube.com/watch?v=CmyUkm2qlhA

πιό είναι το πιό χνουδωτό και αφράτο προβατάκι, ε?

Lina said...

Βρε συ προβατέλι μου... σε όλα τα παραπάνω υπάρχει η αίσθηση ότι δεν ήσουν αυτός που κίνησε τα νήματα.
Μεγάλο κρίμα αν νιώθεις έτσι.

Στον επόμενο ύπνο σου, βάλε εργασία στο υποσυνείδητό σου να τα βάλει όλα σε τάξη στο μυαλό σου και να ξυπνήσεις γεμάτος σχέδια.

=*

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Αυτά είναι τα καλά της χρεοκοπίας: τότε θα σας απασχολεί μόνον το αν έχετε μια οκά αλεύρι και δέκα δράμια λάδι.

Mary Ka said...

Του Ευριπίδη, έτσι? Του Ευριπίδη που είχε τους ήρωες του να είναι τραγικοί και θύματα της μοίρας τους και να εξαρτώνται από τον από μηχανής θεό για να φέρει τη λύση και την κάθαρση?
Και εάν μπορείς να διαχειριστείς τη θλίψη, θα γίνει μικρότερη. Είναι αναπόφευκτο και αυταπόδεικτο.
Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας, λάθος, κι αλλάξαμε ζωή.

Takis X said...

Τι ωραίο κείμενο (χωρίς θλίψη)

Anonymous said...

Kalo mas provataki,

Na eisai kala stin ygeia sou kai na mi fovasai tipote!

Filia!

man about town said...

I'Mm thinking of you and I say a little prayer for you ;-)
http://www.youtube.com/watch?v=mZ6CKKk2JsE

doppelganger said...

Περίπου μια από τα ίδια.
Δεν είσαι μόνος, πότε δεν είσαι μόνος. Και αν θέλεις το πιστεύεις...

Ερμής said...

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Δεν είσαι μόνος. Αν και δεν ξέρω σε τι χρησιμεύει ο συνδικαλισμός σε τέτοιες περιπτώσεις...

Dorian_Gray said...

Άχ! Κι εγώ τέτοιες σκέψεις έκανα...Κάθε μέρα όλο και περισσότερες, μέχρι που στο τέλος κλείστηκα στη ντουλάπα και δεν έβγαινα με τίποτα!

Υ.Γ. άσχετο, πολύ ωραία τα μπουτάκια κοτόπουλου του φόντου..Μιάμ μιάμ!

Provato said...

ποπο τόσα σχόλια αγάπης, άραγε αναρωτιέμαι, ίσως για αυτά να αισθάνομαι κάπως καλλίτερα; ε μάλλον, μάλλον!

Ηφαιστιωνάκο, ευχαριστώ και θυμίσου, κ η πτώση η ψυχολογική είναι στο πρόγραμμα, όχι;

kstinion χθες το σχόλιό σου μου έφερε δάκρυα στα μάτια. τι ωραία εικόνα η βόλτα σου! ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ! xxx

Γερμανέ, ε όχι και πιο μπήτερ από σένα, έλεος! δεν γίνεται χοχοχοχο. Ναι, συμφωνώ, τίποτε δεν θα συμβεί και όλα θα γίνουν, λέω εγώ. Θέγκζ παλ! :-)

Παύλο μου αγαπημένε, αγαπημένε μου Παύλο. Σε πεθύμησα, αλλά κάτι ανεξήγητο μας κρατά μακρυά. Άραγε θα τα καταφέρουμε να βρεθούμε; Σε αγαπώ πολύ! xxxx

Provato said...

athinovio αχ μα τι ωραίο link, το καταδιασκέδασα! xxxxxxx (εννοείται είμαι το αφρατέστερο προβατάκι, νο ντάουτ αμπάουτ ήτ χεχεχε)

Lina αγάπη! δεν είναι κρίμα μωρέ, είναι ότι υπάρχουν πράγματα που μας καθορίζουν τα οποία ελάχιστα τα ελέγχουμε. Πάντως πολύ ωραίο το "βάλε εργασία στο υποσυνείδητό σου" θα το χρησιμοποιώ είσαι δασκάλα του σεξ εντελώς τελικά

Κωνσταντίνε, εννοείς "εμάς του κοινούς θνητούς" ε; χεχεχε

Mary Ka ναι, ναι, του Ευρυπίδη, ακριβώς, που είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στον από μηχανής θεός! xxxxx τέλειο σχόλιο θέγκ γιου!

Provato said...

Takis x, xxxxxx ευχαριστώ άγνωστε καυτέ εραστή!

ανώνυμε/η σε ευχαριστώ ΤΟΣΟ πολύ πήρα την ενέργειά σου και την έκανα αγάπη και καλή διάθεση, φιλιά και από δω! :-)

man, my man, τιαγαπημένα μπεαράκια μου έστειλες, χεχεχε πολύ γέλασα ρε! σγπ πλ!

Provato said...

doppeganger μα αστειεύεσαι; φυσικά και το πιστεύω, χωρίς πλάκα, σχεδόν σωματικά το νιώθω αυτό που λες. οπότε, ανταποδίδω την αγάπη την διαδικτυακή και λέω! united we stand! xxxx

ερμή αγαπημένε μου σκύλε, γαβ! xxxx σ αγαπώ και αν ήσουν δικός μου θα σε πήγαινα όλο βόλτες και θα σε τάιζα φιλέτα! xxxxx

dorian, αχ ρε συ ελπίζω να βγήκες από την ντουλάπα, τι να πω! τα μπουτάκια πάντως βοηθάνε πολύ να συνέλθεις, να επεξεργαστείς τη θλίψη και το πρόβλημα. σγπ :-)

Σουρικάτος said...

Τοξοτάκο, μέσα σε όλα είναι και η έκλειψη, όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς

Σουρικάτος

zoi said...

http://www.youtube.com/watch?v=gTaeUh2nhik&feature=feedf

δώρο τραγούδι γιατί ετσι κάνουμε στον πλανήτη μου
τσέκαρε και τους στίχους.

Provato said...

Σουρικάτε μου, αχ με έχουν καταγαμήσει οι εκλείψεις, εντελώς με έχουν λυγμ λυγμ σε φιλώ πολύ!

zoi αγαπώ τον πλανήτη σου! xxxxx

Anonymous said...

ηταν και για αλλους ετσι αυτο το τριημερο .... ενημερωτικα ...απο ια παγκρατιωτισσα....