Friday, July 15, 2011

Αν ο Ταλστόη ήταν στο Τβήτερ

Ok, το ξέρω και το καταλαβαίνω, το καταραμένο το internet έχει διαλύσει την ικανότητά σου για συγκέντρωση σε βαθμό που δεν πάει παραπέρα.

Το μεγαλύτερο κείμενο που έχεις διαβάσει πρόσφατα είναι ένα σχόλιο σε ένα video στο YouTube, το οποίο μάλιστα σχόλιο ήταν πήχτρα στα emoticons.

Και, η ιδέα και μόνο ότι θα πιάσεις αυτό το ανοίκειο αντικείμενο με τους ποταμούς κειμένου, χωρίς φωτό, χωρίς βιντεάκια, χωρίς κουμπιά για Like, που το λένε βιβλίο σε ρίχνει σε νύστα από τις ακαταμάχητες!

Όμως! Όμως! Όμως, μπορεί να έχεις όλα αυτά τα προβλήματα χωρίς να χρειάζεται να έχεις και πλήρη άγνοια για την ιστορία της λογοτεχνίας και δη της κλασικής.

Σήμερα το πρόβατο λοιπόν ξεκινά έναν κύκλο ποστ, ένα όπους μάγκνους, όπου μιλώντας την γλώσσα του σύγχρονου άθρωπα θα προσπαθήσει να τον εξοικοιώσει με την τέχνη, την πχιότητα, την κουλτούρα.

Το πρώτο ποστ στην σειρά αυτή, που θα λέγεται "Nisafee" (από το "νισάφι, πόσο πιο λιανά και μασημένη τροφή να στο κάνω πια;") είναι ένα πρώτο, μικρό βήμα σε ένα μεγάλο ταξίδι. Για να μπεις λάου λάου.

Συγκεκριμένα, σήμερα θα μάθεις τις πλοκές μερικών από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της παγκοσμίου λογοτεχνίας - με τον πιο εύκολο και οικείο τρόπο. Κάθε πλοκή είναι μέχρι 140 χαρακτήρες, σαν να διαβάζεις twit δηλάδη.

Ας δούμε λοιπόν, τις πλοκές διάσημων κλασικών αριστουργημάτων της λογοτεχνίας αν ο συγγραφέας είχε λογαριασμό στο Twitter και περιέγραφε το βιβλίο στους φόλλοουέρζ του τύπου Stay tuned I will reveal my new book's ypothesis very soon #self_promotion #publisher's_orders

Φύγαμε; φύγαμε!

Άννα Καρένινα, του Λεβ Ταλστόη:
Ρωσίδα με πλούσιο, γέρο άντρα και γιο τους αφήνει για νέο αξιωματικό. Η σχέση αποτυγχάνει. Ένοχη, πληγωμένη, αυτοκτονεί πέφτοντας σε τρένο

Έγκλημα και Τιμωρία, του Φιόνταρ Ντασταγιέφσκι:
Πάμφτωχος φοιτητής δολοφονεί γριά τοκογλύφο με τσεκούρι. Εμμονικός αστυνόμος τον καταδιώκει και τον πιάνει με μεθόδους ψυχολογικής πίεσης

Το Μαγικό Βουνό, Τόμας Μαν:
Παραμονές Α Παγκ. Πολέμου νεαρός φυματικός μπαίνει σε Ελβετικό σανατόριο όπου ερωτεύεται μάταια κ ανακαλύπτει το πολυδιάστατο της ζωής

Πόλεμος και Ειρήνη, Λεβ Ταλστόη (ε, ε γαμώ τις προφορές; ε;):
Ο Αντρέι η Νατάσα κ μία ομάδα αντιπροσωπευτικών μελών της Ρωσικής κοινωνίας ζουν την δίνη των πολέμων του Ναπολέοντα στις αρχές του 19ου αι

Χίλιες και μία Νύχτες, αγνώστου Άραβος:
Γκομενίτσα λέει κάθε βράδυ κ μία υπέροχη αρχετυπική ιστορία με Κλιφ Χάγκερ στο Βεζύρη ώστε αυτός να μην διατάξει να την σκοτώσουν το πρωί

Δράκουλας του Μπράμ Στόουκερ:
Αιωνόβιο, πανούργο και κακούργο αλλά ερωτικό Βαμπίρ αποφασίζει να μετακομίσει από την Ρουμανία στην Αγγλία όπου βρίσκει τον δάσκαλό του

Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται του Νίκου Καζαντζάκη (και ένα ελληνικό, ε μα πια):
Πάσχα, σε χωριό που ετοιμάζεται για αναπαράσταση των Παθών του Χριστού, φτάνουν πρόσφυγες. Αποκαλύπτεται η πραγματική χριστιανικότητα όλων

έτσι που λες, αγαπημένο μου παιδί του internet. τσάκα τσάκα και μάνι μάνι, διάβασες 7 βιβλία. κλασικά. Μεγάλα, σπουδαία. Αυτό είναι το πρόβατο, και αυτή είναι η νέα σειρά Nisafee (από το "νισάφι, πόσο πιο λιανά και μασημένη τροφή να στο κάνω πια;")

:-)

24 comments:

Provato said...

ψιτ, εννοείται ότι τα βιβλία είναι διαβασμένα από τον Γιώρζ Τρούλη, για να έχει ιδία άποψη για το ρεζουμή! :-)

Μικρός Μπετόβεν said...

Θελουμε κι αλλους Ρώσους!

Provato said...

μικρέ μπετόβεν με το υπέροχο νικ, υπόσχομαι, είσαι και είμαι τυχερός γιατί τους έχω διαβάσει πολύ :-)

sstamoul said...

χαχα, πολύ μου άρεσε!
Θέλουμε η σειρά να επεκταθεί και σε άλλα είδη π.χ. όπερα, τι λες;

Provato said...

ευχαρίστως, ευχαρίστως, σου χαλάω εγώ χατήρι; απλά θα πρέπει να βρω εξωτερικό συνεργάτη να κάνει την δουλειά γιατί φοβάμαι ότι από όπερα είμαι σκράπας (ναι, έχω και ένα χώρο πχιότητας που δεν τον γνωρίζω, χεχεχε). Ξέρεις κανέναν που θα μπορούσε να το αναλάβει; εσύ μήπως; ε; xxxx :-)

Mary Ka said...

Μεγειά το φόντο, όντως, με τόσες ζέστες, δε λέει το τηγανητό.
Λοιπόν,κάτι σε Κλασσικά Εικονογραφημένα το κάνεις κι εσύ.
Ψηφίζω κι εγώ ρωσσική λογοτεχνία αλλά δε λέω όχι και στη βρεττανική, καθώς και στην ελληνική.
Οσο για τις όπερες, πιο πολύ απ' το λιμπρέτο, αξίζει η μουσική,οπότε...

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Επειδή χθες είδα τον Ευγένιο Ονιέγκιν στο Μέγαρο, μπορώ να κάνω μια προσπάθεια στην όπερα:

Χαμηλοβλεπούσα εισπράττει χυλόπιτα από σαβουρογάμη, αλλά, όταν γίνεται πριγκίπισσα, τα μάτια του γίνονται ρούβλια και σέρνεται μπροστά της.

(Στην χθεσινή παραγωγή έπαιζε και ένα τραπέζι, αλλά δεν το βάζω στην υπόθεση γιατί δεν το προέβλεπε ο Τσαϊκόφσκι).

Provato said...

Mary Ka, αγαπώ αμερικάνικη λογοτεχνία και αγγλική, θα κάνω αφιέρωμα σε επόμενα στάδια, τώρα ξεκινάμε από τα βασικά, και μετά θα φτάσουμε μέχρι τον μεταμοντερνισμό, χεχεχε :-) χαίρομαι που σου αρέ το νέο φόντο είναι ο Ταλστόη ζωγραφισμένος από τον Ρέπιν :-)

Κωνσταντίνε ΥΠΕΡΟΧΟ, έχω διαβάσει και το βιβλίο και δεν θα μπορούσα να το κάνω καλλίτερα ρε φίλε. :-) Θέλουμε και άλλα, στείλε μας! (επίσης, τσέκαra και αριθμό χαρακτήρων, είσαι ολόσωστος, γιου γκό κινγκ, γιου γκο ηντήντ)

kstinion said...

πραγματικα το μεγαλητερο σποιλερ ποστ στην ιστορια των σποιλερς.

οσο για την οπερα χμ...

cosi fan tutte:

δυο πλουσιες της εποχης κανουν σχεση με δυο αγνωστους οταν οι σχεσεις ειναι στρατιωτες αλλα στο τελος οι σχεσεις ηταν οι αγνωστοι μεταμφιεσμενοι σε αλλους.

σατανικο ε;

Provato said...

kstinion σατανικό και υπέροχο, αλλά δεν μπορώ να το δεχθώ, είναι περισσότερους από 140 χαρακτήρες, πρέπει να το εντιτάρεις, χάνουμε τον αναγνώστη, κουήκ κουήκ!

ΥΓ - ε όχι και σπόηλερ, θα το καταλάβεις όταν πιάσεις να διαβάσεις τα βιβλία

ζετέμ λοβ :-)

Duffyduck said...

Καταθέτω τη σοβαρότερη δυνατή υποψηφιότητα για τη θέση του εξωτερικού επιστημονικού συνεργάτη στον τομέα της όπερας. Μακρόχρονη εμπειρία στο χώρο, πραγματική εμβάθυνση στο ρεπερτοριο, καλό παιδί, Ζυγός με ωροσκόπο Σκορπιό, νοικοκύρης ε, τι άλλο θες πια;

Δεκτές μόνο σοβαρές προτάσεις συνεργασίας με αμοιβή αναλόγως των προσφερόμενων προσόντων (ειδικά για αυτήν τη δύσκολη εποχή κρίσης γίνονται δεκταί και προτάσεις αμοιβής σε είδος)

sstamoul said...

υποκλίνομαι στο Κωνσταντίνο Καντακουζηνό... δυστυχώς εγώ κατέχω μόνο τα σουξέ (βλ. κάρμεν, αΐντα, ντον τζιοβάνι κλπ.). Άλλωστε ο στόχος μου είναι τα μάθω εγώ, χεχε, άμα είναι να σου πω αυτά που ξέρω τι γλιτώνω, ε; πες μου τι;

Duffyduck said...

@Καντακουζηνός,
ομολογώ ότι γελάω εδώ και ένα τέταρτο από την περιγραφή σου του Ευγένιου Ονιέγκιν, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και τόσο μα τόσο πετυχημένη! Είσαι γερός αντίπαλος για τη θέση, σε παραδέχομαι!
Ήθελα πολύ να ήμουν εκεί εχθές ρε γμτ, καλές οι φωνές; Το ντουέτο στο φινάλε είχε αρκετό πάθος και ένταση;

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Αγαπητή sstamoul, ελάτε δεν είναι δύσκολον.
Π.χ. Κάρμεν:
ΕΠ.ΟΠ. ερωτεύεται κοντοπούτανο, το αποφυλακίζει και το σκάνε. Αυτό όμως τραγουδά "έχω αλήτισσα ψυχή και δε φοβάμαι" και ο ΕΠ.ΟΠ. το σκοτώνει

Ή η τετραλογία "Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν" του Βάγκνερ:
Χρρρ... (=ροχαλητό)

Αγαπητέ duffyduck, για το τέλος του Ονιέγκιν, τι να σας πω; Μας είχε αποσπάσει την προσοχή το τραπέζι που πρωταγωνιστούσε, αλλά μάλλον καλά τραγουδούσαν.

Αγαπητόν πρόβατον, ιδού 3 άλλες επιλογές:
Γιολάντα (Τσαϊκόφσκυ):
Η πριγκίπισσα είναι τυφλή αλλά της το κρύβουν. Ο βασιλιάς αρνείται τη θεραπεία, για να μην τη σοκάρει, ώσπου αυτή ερωτεύεται και θεραπεύεται
(Όχι, δεν είναι ταινία του Ξανθόπουλου)

Ο Νίξον στην Κίνα (Τζον Άνταμς):
Ο Νίξον συναντά στο Πεκίνο τον Μάο. Τρώνε, πίνουν (αλλά δεν τον δίνουν) και στο τέλος θυμούνται τα νιάτα τους (τότε που έσφαζαν κόσμο).


Η ανθρώπινη φωνή (του Πουλένκ, πάνω στον μονόλογο του Κοκτώ):
Γυναίκα μιλά στο τηλέφωνο με τον πρώην της που την ξεζούμισε και την παράτησε για μια άλλη (με πολλές διακοπές, γιατί δεν έχουν double play)

Επίσης θα μπορούσα να γράψω περίληψη για το «Πουλί της φωτιάς», αλλά πρέπει να βάλετε «προειδοποίηση περιεχομένου».

αριστερόχειρας said...

:)

Anonymous said...

Ypoklinomai stis fonitikes sou gnwseis!

kstinion said...

να προσθεσω.

μανταμα μπατερφλαι

παλλακιδα ερωτευεται αμερικανο ναυτη που την στινει 3 χρονια και μετα ερχεται να της παρει το παιδι τους.

τα μετρισα ενα ενα τα γραμματα ειναι λιγοτερο απο 140 χαρακτηρες!
α σε εκανα και φολλοου στο τβιτερ!καταπλικτηκο!

ζε τεμ πλους μον αμουρ λε προβατ

Rodia said...

σε εβαλα και στο FaceBook να μαθεις!!! αμα πια! :))

Rodia said...

Μόμπυ Ντικ: μια άσπρη φαλαινα κυνηγημενη απο ενα κολλημενο καπετανιο, τελικα τον νικαει
[τι κερδιζω;]

κόκκινο μπαλόνι said...

ήταν να μην μπεις ε; τωρα ποιός σε πιάνει!!!
:)

Ariadne said...

γαμάτο πόστ, γαμάτα κόμμεντς....φτου, φτου σκόρδα!
δυστυχώς έχεις δίκιο για το γεγονός οτι διαβάζουμε ελάχιστα,εξ'ου και γιούζφουλ οι περιλήψεις σου,
και το μπαγκραουντ βέβαια

Anonymous said...

Έγκλημα και τιμωρία: μεγαλομανής νεαρός πιστεύει ότι μπορεί να αποφασίζει ποιος πρέπει να ζει και ποιός να πεθάνει. Ταπεινή νεαρά του μαθαίνει πόσο μαλάκας είναι και τον κάνει άνθρωπο.
Αμφίς

Είναι το αγαπημένο μου και νομίζω το αδίκησες για αυτό.

Παράρτημα
Φρανκεστάιν: Λαμπρός νέος μαθαίνει με σκληρό τρόπο ότι έχουμε ευθύνη απέναντι σε ό,τι δημιουργούμε, δεν το εγκαταλείπουμε επειδή δεν μας αρέσει. Το δημιούργημα σκοτώνει διάφορους.

the writer said...

Γιατί εμείς είμαστε προχώ και γουστάρουμε να τουιτάρουμε κι υποθέσεις βιβλίων! :p
Εγώ διαβάζω ένα βιβλίο τύπου "17χρονος nerd σκοτώνει κόσμο στο σχολείο του"
Και παρατηρώ ότι χαθήκαμε γι' αυτό όρμα εις το ιστολόγιον καμιά φορά!

Anonymous said...

θενκιου θενκιου θενκιου για την Αννα Καρενινα