You dreaded the boredom of being alone, as well as the boredom of several people. But most of all you dreaded two-person boredom, the face-to-face. You attributed no virtue whatsoever to moments of waiting, moments without anything perceptible at stake. You believed that only action and thought, which seemed absent here, carry life. You underestmated the value of passivity, which is not the art of pleasing but of placing oneself. Being in the right place at the right time requires accepting long moments of boredom, passed in gray spaces. Your impatience deprived you of the art of succeeding by being bored.
Απεχθανόσουν την πλήξη του να είσαι μόνος, όπως και την πλήξη του να είσαι μαζί με πολλούς ανθρώπους. Όμως περισσότερο από οτιδήποτε, απεχθανόσουν την πρόσωπο-με-πρόσωπο πλήξη μίας παρέας δύο ανθρώπων. Δεν έβρισκες απολύτως τίποτε καλό στις στιγμές αναμονής, όπου δεν συνέβαινε κάτι να σε εντυπωσιάζει. Πίστευες ότι μόνο η δράση και η σκέψη, απούσες σε τέτοιες στιγμές, έχουν μέσα τους ζωή. Υποτιμούσες την αξία της παθητικότητας, που είναι η τέχνη του να τοποθετείς τον εαυτό σου στον κόσμο και όχι να του προσφέρεις απόλαυση. Το να είσαι στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή απαιτεί να αποδέχεσαι μεγάλες περιόδους πλήξης, που τις περνάς σε γκρίζες ζώνες. Η ανυπομονησία σου σου στερούσε την ικανότητα να πετύχεις, ικανότητα που απαιτεί την ανοχή στην πλήξη.
Από το βιβλίο SUICIDE του Edouard Leve
....και ξαφνικά σκέφτομαι ότι ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια ίσως να μου τα έλεγε λίγο λάθος:
never being boring? what is wrong with being boring whatsoever?
11 comments:
Ώρες ώρες μου αρέσει.. ώρες ώρες πάλι.. είναι να κόψω φλέβες..
Βαριέμαι να σχολιάσω
πολύ σωστός ο Έντουαρντ (ίσως είναι ένα θέμα εσωτερικής ισορροπίας) τον ασπάζομαι :)
Prepi na to psaksis ligo parapano
Prepi na psaksis parapano !!! Megaloses
Αγαπημένο το τραγούδι των Pet Shop Boys.Διαφωνώ όμως απόλυτα με το συλλογισμό που παραθέτεις και τον βρίσκω τρομερά άκυρο για τα γούστα μου.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνουμε το χρόνο μας σε γκρίζες ζώνες, φίλε μου..
βαριέται κανείς σε μια πλούσια βιβλιοθήκη;
ή, στην εποχή μας, βαριέται κανείς μπροστά στο απέραντο διαδίκτυο;
Ξενικός
(επανήρθα, δριμύτερος)
agapite dorian gray me olo to sibatheio vrisko ti skepsi sou 'Η ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνουμε το χρόνο μας σε γκρίζες ζώνες, φίλε μου..'' ntemonte. eidika tora pou exoun pesei tosa polla taboo, ena apo afta tis pliksis. e den einai kako na exoume anoxi stin pliksi...den boroume na eimaste sinexeia stin priza, na eimaste endiaferontes, na kanoume parea me endiaferonta atoma, na kanoume/leme endiaferonta pragmata. e katanta kourastiko.
suicide, με τα σκίτσα; καταπληκτικό είναι, ένας πολύ αγαπημένος μου φίλος μου το είχε κάνει δώρο και το λάτρεψα...
hfaistiwna εμένα πάντα μου αρέσει, ειδικά όταν είναι να κόψω φλέβες.
Κωνσταντίνε σε βαριέμαι όταν βαριέσαι.
αριστερόχειρα, :-)
Anonyme μεγάλωσα αλλά παραμένω 8 χρόνια μικρότερός σου, χεχεχε
dorian_gray συμφωνώ 100% με την leinti nti, Μην σου πω 1000000%! οι γκρίζες ζώνες δεν είναι γκρίζες. είναι ζώνες προετοιμασίας! reframe it!
ξενικέ, και όμως. βαριέται και μπροστά σε μία βιβλιοθήκη και ΚΥΡΙΩΣ μπροστά στο διαδίκτυο. (δεν έχω χειρότερο από τις οθόνες όσο μεγαλώνω)
leinti nti παντρέψου με
σουσουράδα, όχι, όχι είναι άλλο βιβλίο, δεν έχει σκίτσα, είναι νουβέλα, πολλά φιλιά :-)
Post a Comment