Συμβουλές για τις μέρες που έχουν απεργία οι συγκοινωνίες και τα ταξί

σήμερα απεργούνε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

οπότε, για τις μετακινήσεις μας βασιζόμαστε στο δεύτερο πιο σεξουαλικό όργανο πάνω μας, το πόδι

μικρές συμβουλές επιβίωσης:

αποφεύγουμε τα ψηλοτάκουνα. το ίδιο και τα ψιλοτάκουνα (ξέρεις εσύ τι εννοώ)

όχι καινούργια παπούτσια, που μπορεί να μας χτυπάνε

όχι κάλτσες φορεμένες και χτες, γιατί με το πολύ περπάτημα θα ιδρώσει ο ποδάρης και θα έρθει το σύνολο να κάνει τραγικότητες σε επίπεδο όσφρησης. Γενικά αλλάζουμε κάλτσα ΚΑΘΕ φορά που για κάποιο λόγο βγάζουμε τα παπούτσια, για να είμαστε καθαροί και κύριοι.

Στο δρόμο χαμογελάμε στους περαστικούς με ευγένεια, ειδικά αν ο περαστικός είναι γκομενάκι. Αλλά ακόμα και αν δεν είναι, δεν πειράζει, τα χαμόγελα έχουν σαφή ευεργετική επίδραση και στον χαμογελούσο και στην χαμογελοδέκτη.

Εννοείται ότι πριν βγούμε από το σπίτι κάνουμε καλό ντους, βάζουμε αποσμητικό, αλλάζουμε σωβρακάκι. Το περπάτημα, ειδικά αν είμαστε άμαθοι σε αυτό, προκαλεί ίδρω. Δεν θέλεις να λένε για σένα ότι έχεις αδιάκριτη στην μύτη αμασχάλη, έτσι δεν είναι;

Καθώς πηγαίνουμε όπου έχουμε να πάμε δεν στεκόμαστε να χαζολογάμε όποτε βλέπουμε γκομενάκι/βιτρίνα βιβλιοπωλείου/σαντουϊτσάδικο. Είναι που είναι χρονοβόρο το περπάτημα αν είναι να καθόμαστε να ζαχαρώνουμε το τεκνάκι/το βιβλίο/την κασερόπιτα δεν θα φτάσουμε ποτέ στον προορισμό μας.

Αν κάποιος άγνωστος μας χαρίσει ξαφνικά λέλουδα, έχουμε τρεις εκδοχές αντίδρασης:
α - είναι νόστιμος: λέμε ευχαριστώ με μπλαζέ ύφος, τάχα μου ότι είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοια, την ίδια στιγμή κανονίζουμε να πάμε Νεοσέτ να φτιάξουμε το παλατάκι μας για όταν παντρευτούμε
βου - είναι άσκημος: παίρνουμε διακριτικά μία μέλισσα από αυτές που πάντα κουβαλάμε στο νεσεσέρ μας, την βάζουμε στο μπουκέτο και κάνουμε σαματά "δεν ντρέπεσαι μου δίνεις λουλούδι με επικίνδυνο αν και ευεργετικό έντομο"
γου - είναι άσχημος αλλά φακάμπλ: ε, σκέψου και κάτι μόνος σου, πάρε μία πρωτοβουλία! όλα εγώ;

Περπατάμε με σιγουριά, με αυτοπεποίθηση, με κέφι. Το γεγονός ότι δεν καταβαίνουμε ανέμελοι την Πέμπτη Λεωφόρο στο Μανχάταν ανάμεσα στους υπερτρέντη φίλους μας πηγαίνοντας σε book signing της Alice Monro, αλλά την μαραζωμένη Ακαδημίας/Τσιμισκή μόνοι μας και με νεύρα για την γαμωαπεργία δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τις κατεβαίνουμε ΣΑΝ να κατεβαίνουμε ανέμελοι την Πέμπτη Λεωφόρο στο Μανχάταν ανάμεσα στους υπερτρέντη φίλους μας. Γενικά, μοίραζε κέφι και καλή διάθεση στον κόσμο γύρω σου - θα σου επιστραφεί πολλαπλάσιο. Το ξέρω, το έχω δει να γίνεται.

Αν, παρά το ότι είσαι ενήλικας, βρίσκεσαι ακόμα σε επίπεδο μαθητού 2 Γυμνασίου και σαν αυτιστικό κυκλοφορείς με ακουστικά ακούγοντας εναλλακτική μουσική που σου πουλάνε πολυεθνικές εταιρίες τάχα μου "ΕΓΩ δεν έχω σχέση με σας, με αυτόν το κόσμο, με αυτήν την μιζέρια, εγώ ακούω α φόλο ρήβερζ και ξεχνιέμαι" είναι ώρα να αρχίσεις ψυχανάλυση. Για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει αν έχεις επαφή με τον κόσμος. Να κάνεις διάλογο μαζί του. Sad and tough.... but true.

Όταν μιλάμε στο κινητό, ε έλεος, θυμόμαστε ότι είμαστε σε δημόσιο χώρο, δηλαδή κάνουμε πιο σιγά, και λέμε πράγματα που μπορούμε να τα πούμε σε δημόσιο χώρο (και όχι "μου λείπει η κ****** σου τόσο πολύ ρε μωρό" - και ναι το έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά προσωπικά εγώ ο ίδιος με τα ίδια μου τα χέρια)!

Όπως είδες δεν τίθω (α ρε Άντζελα, μεγάλη Lady της Γραμματικής) ως θέμα το να πάρεις αυτοκίνητο, αν είσαι από αυτούς που τέτοιες μέρες παίρνουν αυτοκίνητο τότε σίγουρα δεν διαβάζεις internet, ίσως και να μην ξέρεις καν ότι υπάρχει.