Wednesday, January 25, 2012

Οι ανάξιες κουβέντες να μη μολύνουν το θλιμμένο μας πνεύμα

Στενοχωρήθηκα με τη στάση του μεγάλου Θεσσαλονικιού ποιητή μας.

Στενοχωρήθηκα, διότι η ζωή και ο κόσμος δεν είναι μόνο κυνισμός, υστεροβουλία και υποκρισία.

Διότι η αναγνώριση, η τιμή και το μπράβο από τον συνάνθρωπο είναι γλυκά παράσημα και κοσμήματα για κάθε δημιουργό.

Διότι ειδικά αυτές τις εποχές, που ο φασισμός της ρηχής υπερπληροφόρησης έχει κάψει τα χωράφια με τα σπαρτά, μας χρειάζονται αναπαραστάσεις της Τέχνης που να μας θυμίζουν ότι είναι βιωματικό κομμάτι της "κανονικής" ζωής

Διότι η επιβράβευση δεν είναι μόνο ξεπούλημα. Η αναγνώριση δεν είναι μόνο συμμετοχή σε κλίκες. Το μπράβο δεν λέγεται μόνο με κίνητρο ένα κρυμμένο συμφέρον.

Διότι στο κάτω κάτω ασχολούμαστε με την Τέχνη για να γίνουμε πιο ευγενικοί, πιο μεγαλόψυχοι, για να έλθουμε πιο κοντά στον Θεό. Φτάνει πια με τους οργισμένους. Δεν χρειαζόμαστε άλλους. Έχουμε πολλούς. Τρυφερούς χρειαζόμαστε, γλυκείς και τρυφερούς.

Διότι, όπως και να το κάνουμε, η ποίηση δεν γράφεται με το σπαθί. Με την απαλότητα του δαχτύλου πάνω στην άμμο γράφεται.

Διότι ναι, οι ποιητές βασανίζονται ψάχνοντας την τέλεια λέξη, αλλά αυτή η βάσανος είναι για να σπάει τείχη, όχι για να υψώνει

Διότι ακόμα και ένα βλέμμα των χειροκροτητών να είναι αληθινό, ένα μπράβο να είναι αυθεντικό, εκείνη την στιγμή ανάμεσα στον ποιητή και εκείνον που γενναιόδωρα θαυμάζει δημιουργείται μία γλυκιά συνωμοσία - που εκμηδενίζει κάθε υποκρισία γύρω, όσο μεγάλη και να είναι.

Διότι έχουμε πολύ λίγες τρυφερές στιγμές στην πραγματικότητά μας ώστε να πετάμε έτσι την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ακόμα μία γλυκιά συνομωσία της ποίησης

Διότι αν είσαι αποδεδειγμένα τόσο μάγκας ώστε να είσαι άξιος ποιητής, μπορείς να είσαι και τόσο μάγκας ώστε να συνεχίσεις και μετά την βράβευσή σου να προστατεύεις την ακεραιότητά σου

Διότι ο ποιητής το ξεπούλημα πρέπει να το προσέχει, σύμφωνοι... αλλά αυτό που πρέπει να φοβάται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι η έπαρση.

Διότι, τέλος, "θαυμάζω" θα πει αναγνωρίζω το Θαύμα... και η αναγνώριση του θαύματος της ποίησης δεν πρέπει να αναστέλλεται από κανέναν, ούτε καν από τους ίδιους τους ποιητές.

και να ένα σχετικό ποίημα της Αχμάτοβα, γραμμένο σε μία από τις πιο σκοτεινές ώρες της Ρωσίας, όταν της έλεγαν να εγκαταλείψει την χώρα και εκείνη αρνιόταν.

Мне голос был... - Άκουσα φωνή...

Мне голос был. Он звал утешно. - Άκουσα φωνή. Μου υποσχέθηκε λησμονιά
Он говорил: "Иди сюда, - Είπε: "έλα...
Оставь свой край глухой и грешный. - παράτα την αμαρτωλή και θλιβερή χώρα σου...
Оставь Россию навсегда. - παράτα τη Ρωσία για πάντα.
Я кровь от рук твоих отмою, - θα ξεπλύνω το αίμα από τα χέρια σου
Из сердца выну черный стыд, - θα διώξω τη μαύρη ντροπή από την καρδιά σου
Я новым именем покрою - και νέο όνομα θα χαρίσω
Боль поражений и обид". - στον πόνο της αποτυχίας και της ήττας".
Но равнодушно и спокойно - Ήρεμα, γαλήνια
Руками я замкнула слух, - έκλεισα τα αυτιά μου με τα χέρια
Чтоб этой речью недостойной - ώστε αυτές οι ανάξιες κουβέντες
Не осквернился скорбный слух.- να μην μολύνουν το θλιμμένο μου πνεύμα

22 comments:

Hfaistiwnas said...

Καλησπέρα Προβατάκι μου!!!
Ήθελα να μάθω τι σε κρατάει μακριά μας! Ερωτάκι;;;;
Όσο για το βραβείο που πάρθηκε.. ήταν άποψή του..

ένας στρατολάτης said...

Έχω μια διαφωνία, η ποίηση γράφεται με το σπαθί, όχι με την απαλότητα του δαχτύλου. Ο Χριστιανόπουλος τουλάχιστον έγραψε με το σπαθί, το δοκίμασε κιόλας, είτε ξεθηκάρωτο είτε βουτηγμένο στο σιρόπι. Η ποίησή του είναι γυμνή και έλκει τόσο το χάδι όσο και το καμουτσίκι. Νομίζω πως ήταν πάντα ακοίμητος φρουρός της προσωπικής του ελευθερίας, ίσως ιδιόρυθμος και ωμός, συνεπής όμως στο δρόμο του που χάραξε μόνος του.
Η αναγνώριση κι η τιμή είναι το ρίγος του αναγνώστη, όχι τα μετάλλια των πραιτωριανών της επίσημης τέχνης. Δεν θα μας τους κοινωνήσουν αυτοί τους ποιητές, θα ψάξουμε μόνοι μας να τους βρούμε, κι αν δεν τους βρούμε θα τους φτιάξουμε.
Το ποίημα της Αχμάτοβα μάλλον τον δικαιώνει, έτσι τουλάχιστον μου λέει η δική μου ανάγνωση.

[Germanos] said...

Ποιητικη γλωσσα τα ρωσικα πρόβατε.

Sousourada said...

Τελικα τα μαθηματα ρωσικων πιασαν τοπο... welcome back

chrisma said...

Μήπως είναι Υ.Λ.Α (αν δεις το βίντεο της συνέντευξης και διαβάσεις για Αυτιστικούς και Άσπεργκερ, θα δεις ότι υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα).

g for george said...

Νομίζω ότι συμφωνώ μαζί του..

€lisavet said...

Συμφωνώ με στρατολάτη...

Anonymous said...

Μπα,είμαι αντίθετης άποψης: με γοητεύει και εκείνου η στάση και άλλων που είναι κάπως πιο τραβηγμένοι από τα κοινά...
Το τρολάρισμα στην
τσαπανίδου και ο τσαμπουκας στο θωδωράκη παλαιότερα ίσως να παραστρατούν από τη στάση αλλά....
Γενικά τον εκτιμώ πολύ (δεν νομίζω ότι είναι στρέιτ ε;; )
Η άσωτη Ariadne

ephee said...

Πέρα από την όποια γνώμη μπορεί να έχουμε για τον ποιητή, νομίζω ότι θα'πρεπε να συνυπολογίσουμε την προέλευση του βραβείου.
Όπως ακριβώς οι ικανότητες του ηττημένου δίνουν κύρος στο νικητή, φαντάζομαι πως ένα βραβείο αποκτάει κύρος κι από αυτόν που το απονέμει. Κι όταν αυτός που το απονέμει έχει πουλήσει αυτό που εκπροσωπεί ο "βραβευμένος", τότε να το βράσω και το βραβείο..
(γνώμη μου.. κι εγώ το ίδιο θά'κανα)

Anonymous said...

Υπέροχη ανάρτηση!!!

Anonymous said...

Ise esi ikanos na krinis. !!!!!Me ti prosonta kai me ti gnosis me ti pedia kai me ti a....... Vazis kai sto stoma sou ton thesalolikio ala kai sinexizis me axmatova!!! Kai parolo pou asprisan oi krotafoi sou!!!! den voutas tin glosa sou sto mialo sou ( an iparxi)????? A xexasa tora pou mas edixes oti xeris kai rosika (poli kali antigrafi) ante sto kalo kalo taxidi kai ta exoda olon ton anonimous

Anonymous said...

Xaxaxaxaxa pali sta xosane?????

h fun said...

pros anonymous souka zvinia bliat......

dimitris.be said...

Great comeback πρόββατε, do I dettect a slight change in style?? Δε ζω στην Ελλάδα όπως ξέρεις και δε γνωρίζω λεπτομέριες, το μόνο που μποροώ να πω σε αυτή την περίπτωση είναι ότι ο συγκεκριμένος ποιητής υπήρξε πάντοτε εκκεντρικώτατος κι δεν είναι η πρώτη φορά που συμπεριφέρεται έτσι. Κι εκτιμώ ένα άτομο που είναι μόνιμα συνεπές με τις αρχές του.

Anonymous said...

Ενας ακόμη καλός ποιητής από τους πολλούς που διαθέτει η χώρα μας.

Τίποτε που να τον τοποθετεί στην ομάδα των "μεγάλων"

Ως προσωπικότητα μου εκπέμπει εξαιρετικά αρνητικά συναισθήματα. Ενας λειψός, αγάμητος κακιασμένος γέρος, μια φαρμακόγλωσσα που ποτέ δεν είχε ένα καλό λόγο για κανένα.

Και τις λέξεις που εκστομίζει, ακόμα κι αν δεν έχουν ένα αρνητικό αξιολογικό περιεχόμενο, δεν τις αρθρώνει, τις φτύνει!

Ε, όλο τούτο δεν είναι απλώς στυλ και εκκεντρικότητα. Εναι η αντανάκλαση μιας μισερής ψυχής.

Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ

Νίκος Κιτωνάκης said...

Νομίζω πάντως ότι του κάναμε μεγάλη χάρη που ασχοληθήκαμε και πάλι μαζί του. Το τίποτα δεν είπε, καμία γνώμη, καμία θέση, καμία ουσία. Απλώς απαξίωσε τους πάντες και αυτοθαυμάστηκε με περισσή έπαρση. Το νεοελληνικό "ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" σε κουλτουροδηθενιάρικη βερσιόν. Τρε μπανάλ.

dimitris.be said...

@ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ
Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Χριστιανόπουλο και δε μπορώ να μιλήσω με τη δική σου εμπάθεια περί "μισερής ψυχής που φτύνει μιλώντας" και με άλλα τοιαύτα χαριτωμένα. Εσύ ίσως να τον γνωρίζεις καλά προσωπικά και μπορείς να έχεις άποψη. Κι ούτε μ' ενδιαφέρουν αυτά που λέει ο Χριστιανόπουλος. Αυτό που τόνισα είναι οτι εκτιμώ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ αυτούς που είναι μια ζωή σταθεροί κι εντάξει με τον εαυτό τους και δεν αλλάζουν το τροπάριό τους ανάλογα με τις περιστάσεις. Βρωμάει ο τόπος από τέτοιου είδους τύπους χαμελαίοντες. Ο Χριστιανόπουλος μια ζωή το ίδιο τροπάριο έχει, αρνητικό ή όχι, τα ίδια πάντα λέει. Δεν τον ενδιαφέρει το αν είναι αρεστός στους άλλους. Πάντως χαμελαίοντας δεν είναι. Αν δε σου αρέσει δεν τον διαβάζεις και δεν τον ακούς.

fieryfairy said...

Εγώ πάλι, προβατάκι μου,νομίζω ότι είναι δικαίωμα του να μη βραβευτεί και το μπράβο των χειροκροτητών προφανώς δεν είναι κάτι που τον ενδιαφέρει. Συμφωνώ σ' όλα αυτά που γράφεις για την τέχνη, την ποίηση, το βάσανο που γκρεμίζει τείχη, την αναγνώριση του θαύματος της ποίησης - και τίποτα από αυτά δεν αποκλείεται ή χάνεται από την άρνηση βράβευσης.

Fashionitsa said...

Πολύ όμορφο το ποίημα, γλυκούλη μου!

Anonymous said...

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και έχει μια δικιά του ηθική η οποία διέπει τον τρόπο ζωής του.
Μην ξεχνάς φίλε Πρόβατε ότι εδώ στην Θεσσαλονίκη συναντιούνται πάντα τα άκρα είτε από συνήθεια είτε από άμυνα...

Anonymous said...

Αγαπητέ πρόβατε,

Όσα αναφέρεις είναι πολύ ρομαντικά. Στην πραγματικότητα, η μπόχα και η δυσωδία του συστήματος που πήγε να τον βραβεύσει, είναι παρόμοια μόνο με εκείνη των καναλιών που πήγαν να κλέψουν λίγη από τη λάμψη του.

Καλά τους έκανε. Ήταν συνεπής η στάση του. Το μόνο που θα μπορούσε ίσως να έχει κάνει διαφορετικά, θα ήταν να μην δεχθεί καν να παρουσιαστεί στα ΜΜΕ.

espoir
(αυτή η χαζομάρα δεν βλέπει το wordpress id μου)

xomeritis said...

Ούτε κι εγώ ενθουσιάστηκα με τη στάση του ούτε με το hype που ακολούθησε. Θα μπορούσε να μη δεχτεί να δώσει συνέντευξη. Να μιλούσε με τη σιωπή του κι όχι με τζέρτζελο.