Ένα απόγευμα, σε ένα προάστιο της Οκλαχόμα

Eίμαστε περίπου στα 1965. Βρισκόμαστε σε ένα αστικό σπίτι, μονοκατοικία, σε κάποια από τις μεσοδυτικές πολιτείες της Αμερικής. Το ζευγάρι, επιτομή του Αμερικάνικου Όνειρου, απολαμβάνει το απόγευμά του. Ο άντρας χαζεύει τηλεόραση, η γυναίκα κάνει τις τελευταίες ετοιμασίες στην κουζίνα πριν το δείπνο. Καθώς ανακατεύει τη σαλάτα κοιτάζει έξω από το παράθυρο πάνω από το νεροχύτη. Μονοκατοικίες παρόμοιες με την δική της: δίπατες, με γραφικές σοφίτες και γκαράζ, περιτριγυρισμένες από φροντισμένους κήπους με γκαζόν και περιποιημένα παρτέρια. Και όμως, τα φωτισμένα παράθυρα δεν καταφέρνουν να διώξουν την αίσθηση ότι τίποτε δεν γίνεται σε αυτήν την γωνιά του κόσμου.

Αλλά, κάτι γίνεται! Χτυπάει το τηλέφωνο. Ο άντρας πετάγεται από την καρέκλα του, πηγαίνει προς το έπιπλο στο οποίο βρίσκεται η ογκώδης συσκευή και αφού ρίξει ένα αγχωμένο βλέμμα προς την κουζίνα σηκώνει το ακουστικό.

- Παρακαλώ;
- Αγάπη μου, είναι εντάξει το συνηθισμένο μέρος; λέει η γυναικεία φωνή.
- Ναι, κύριε Πήτερς, μπορώ να έρθω στο γραφείο για δουλειά απόψε, απαντά ο άντρας με αφύσικη ένταση
- Αγάπη μου είναι κοντά σου εκείνη, μπορεί να ακούσει τι λες;
- Έχετε δίκιο κύριε Πήτερς, θα φύγω αμέσως
- Είσαι σίγουρος ότι δεν ακούει στην άλλη γραμμή;
- Όχι βέβαια κύριε Πήτερς... μπορείτε να μου τηλεφωνείτε ότι ώρα θέλετε
- Και αν ξέρει που πηγαίνεις κάθε φορά που τηλεφωνώ;
- Μην ανησυχείτε κύριε Πήτερζ, η γυναίκα μου δεν έχει κανένα πρόβλημα
- Μην αργήσεις αγάπη μου, είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί σου
- Ξέρω πως νιώθετε, έτσι ακριβώς νιώθω και εγώ
- Πες μου αγάπη μου, πόσο ακόμα θα ζούμε έτσι;
- Δεν ξέρω κύριε Πήτερς, αλλά θα είμαι εκεί πριν νυχτώσει
- Μην αργήσεις, δεν μπορώ να περιμένω να σε ξαναδώ
- Μην ανησυχείτε κύριε Πήτερς, ήδη πηγαίνω προς την πόρτα. Ναι κύριε Πήτερς, πηγαίνω αμέσως προς την πόρτα...

O άντρας κλείνει το τηλέφωνο... παίρνει μία βαθιά ανάσα, φτιάχνει την γραβάτα του στον καθρέφτη του χολ και κατευθύνεται προς την κουζίνα, να πει στην γυναίκα του πως δεν θα μπορέσει να μείνει για το φαγητό διότι πρέπει να πάει να δουλέψει. Εκτάκτως. Την ίδια στιγμή που αυτός φροντίζει τον κόμπο στο λαιμό του η γυναίκα του, αθόρυβα, προσεκτικά, τοποθετεί στην κρυψώνα του, ένα από τα χαμηλά ντουλάπια στην κουζίνα το δεύτερο τηλέφωνο, την ύπαρξη του οποίου δεν γνωρίζει ο άντρας της. Είναι το τηλέφωνο από το οποίο άκουσε όλη την συνομιλία.

Καθώς ο άντρας μπαίνει στην κουζίνα, η γυναίκα μόλις και προλαβαίνει να διώξει την θλίψη από το πρόσωπό της...

Μισή ώρα μετά, κάθεται στην ίδια πολυθρόνα που καθόταν αυτός. Έχει πέσει το σκοτάδι, αλλά εκείνη δεν έχει ανοίξει κανένα φως. Είναι κλαμμένη. Το κουδούνισμα του τηλεφώνου σπάει την καταθλιπτική σιωπή. Πάει στο χωλ και σηκώνει το ακουστικό.

- Εμπρός;
- Γειά σου αγάπη μου! τον ξεφορτώθηκες, είσαι μόνη σου;
- Ναι, κύριε Πήτερς, επιτέλους έφυγε!
- Πάλι με χρησιμοποίησε ως δικαιολογία για να βγει;
- Σωστά κύριε Πήτερς, και παραλίγω να ξεσπάσω σε γέλια
- και δεν καταλαβαίνει ότι ξέρεις το παιγνίδι του;
- Μάλλον όχι κε Πήτερς, αφού ακόμα την αποκαλεί με το όνομά σας
- Αν δεν ήσουν εσύ στη μέση θα είχα απολύσει αυτόν τον ηλίθιο καιρό τώρα
- Σκέψου πως νιώθω εγώ, ακόμα δεν ξέρω γιατί τον παντρεύτηκα
- Είσαι σίγουρη ότι δεν υποψιάζεται ότι περνάς αυτές τις ώρες μαζί μου;
- Όταν είναι μαζί της νομίζει ότι εγώ βλέπω τηλεόραση
- Απλώς ελπίζω ότι θα είναι σπίτι μετά τις δέκα
- θα πει ότι άργησες, θα το ρίξει σε σένα
- Κλείνω τώρα, ανυπομονώ να σε συναντήσω
- Γρήγορα, θα σε περιμένω στην πόρτα...

η νέα γυναίκα κατεβάζει το ακουστικό και πηγαίνει προς το μπάνιο για να φροντίσει τον εαυτό της. Στον δρόμο ανοίγει όλα τα φώτα.

... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

ωραία, πιπεράτη ιστορία. και είναι "αληθινή". Όχι με την κυροιλεκτική έννοια του όρου, αλλά είναι. Έχει γίνει σε ένα άλλο σύμπαν, το σύμπαν των τραγουδιών. Και μάλιστα, ω της εκπλήξεως, των country τραγουδιών. Της μουσικής του Αμερικάνικου συντηρητισμού, της αφοσίωσης στις ιδέες της οικογένειας, της πατρίδας, της θρησκοληψίας, της πίστης...

Ο πρώτος διάλογος είναι οι στίχοι της μεγάλης επιτυχίας του 1965 Hello Mr Peters.

Το τραγούδι που πήγε στο νούμερο 1 της λίστας του Billboard με τα κάουντρη τραγούδια και μεταφράστηκε και στα Τσέχικα (αξίζει να το ακούσεις) προκάλεσε answer song. Τα Answer songs είναι τραγούδια που με τους στίχους τους απαντάνε σε ένα άλλο και συνήθως η μελωδία τους θυμίζει αυτή του αρχικού τραγουδιού. Εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 50 και πριν ατονήσουν ήταν, για μερικά χρόνια, πολύ δημοφιλή. Υπήρξε μία αναβίωση τους στις αρχές του 21ου αιώνα με hip hop καλλιτέχνες που κάναν διαλόγους μεταξύ τους. Οι στιχοί, λοιπόν, του δεύτερου διαλόγου της ιστορίας είναι από το Hurry Mr Peters, το τραγούδι απάντηση στο Hello Mr Peters:

Αυτό το τραγούδι όπως τα περισσότερα answer songs δεν πήγε τόσο κάλα όσο το πρώτο... δεν πειράζει όμως, μας έδωσε μία ωραία ιστορία... Δυστυχώς η λήθη της ιστορίας μας κρύβει τι απέγινε ο γάμος του υπαλλήλου και της ερωμένης του κου Peters.