Στο πληκτικό χωριό - συναντιούνται δύο μεγάλοι

Στα τέλη της δεκαετίας του 50, ο νέος ακόμα τότε και αργότερα μεγάλος ζωγράφος David Hockney διάβασε μία συλλογή με ποιήματα του Καβάφη - στην δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης που μεγάλωσε, του Bradford.

Το έργο του αλεξανδρινού μας ποιητή και ο ερωτισμός που ακτινοβολούσε τον συγκίνησε πολύ και τον ενέπνευσε αφ ενός να κλέψει τον τόμο από την βιβλιοθήκη και αφ ετέρου να κάνει μία σειρά από σχέδια. Με αφορμή το ποίημα "Πληκτικό Χωριό" έφτιαξε αυτό το υπέροχο που το βλέπω από το πρωί και δηλητηριάζομαι με τον πιο ουράνιο τρόπο:

Ιδού και το ποίημα:

Στο πληκτικό χωριό που εργάζεται —
υπάλληλος σ’ ένα κατάστημα
εμπορικό· νεότατος — και που αναμένει
ακόμη δυο τρεις μήνες να περάσουν,
ακόμη δυο τρεις μήνες για να λιγοστέψουν η δουλειές,
κ’ έτσι να μεταβεί στην πόλιν να ριχθεί
στην κίνησι και στην διασκέδασιν ευθύς·
στο πληκτικό χωριό όπου αναμένει —
έπεσε στο κρεββάτι απόψι ερωτοπαθής,
όλ’ η νεότης του στον σαρκικό πόθο αναμένη,
εις έντασιν ωραίαν όλ’ η ωραία νεότης του.
Και μες στον ύπνον η ηδονή προσήλθε· μέσα
στον ύπνο βλέπει κ’ έχει την μορφή, την σάρκα που ήθελε ...

Σπουδαίοι άνθρωποι, καθαροί, φωτεινοί, μεγάλοι σαν πλανήτες. Και απαραίτητοι σαν ψωμί και νερό.