χαλάλι του αφού με ενθουσιάζει

Μερικές παρατηρήσεις από την χτεσινή συναυλία του Κότσιρα στο Λυκαβητό (τον γουστάρω πολύ, το ξέρεις. και αντικειμενικά τώρα έχει φωνάρα καμπανάρα).

Ο Κότσιρας κατάφερε και μάζεψε πολύπολύπολύπολύ κόσμο. Δεν το περίμενα σε τέτοιο βαθμό να σου πω την αλήθεια, αν και ξέρω ότι είναι πολύ δημοφιλής. Το θέατρο γέμισε πήχτρα και απ' ότι φαίνεται πολλοί έμειναν απ' εξώ. Ένας φίλος μου που είχε πάει και στην μαλάκω από τους cranberries που τραγουδάει σαν ευνούχος κουνάβι μου είπε πως χτες είχε πολύ περισσότερο κόσμο από ότι στην ηλίθια.

Ο κόσμος που μαζεύτηκε ήταν ως επί το πλείστων upper λάικες. Αν ήταν λίγο περισσότερο καλλιεργημένοι αισθητικά θα μπορούσαν να ελπίζουν σε είσοδο στην κατηγορία μεταλάικα. Δεν μπορώ να πω πάντως ότι εξεπλάγην από το level τους. Ο Κότσιρας είναι λαϊκός τραγουδιστής, ακόμα και όταν τραγουδά Μαχαιρίτσα. Πάντως στο πλήθος των upper λάικες υπήρχαν και μερικές εξαιρέσεις. ηλικίες: απροσδιόριστο κα΄θε καρυδιάς καρύδι. νιοι και γέροι, νιες και γριές, παιδάκια και ζευγάρια... you get the picture!

Ο Κότσιρας Ε ΛΑ ΜΠΕ. Μου άρεσε πολύ. Χόρευε (λίγο) έκανε μερικές ωραίες σεξουαλικές κινήσεις με τον γοφό του σε κάποια σημεία τραγουδιών, γελούσε, γελούσε, γελούσε. Του άρεσε, φαίνεται, που είχε μαζέψει τόσο πολύ κόσμο, ένοιωσε ασφάλεια και ψιλοαφέθηκε. (βέβαια το αφέθηκε του Κότσιρα είναι το "σφιχτό" κάποιου άνθρώπου με κανονικό ταπεραμέντο...). Επίσης γουστάρω το νέο μαλλί το κουρεμένο που είναι, επιτέλους, αντρικό και ανεπιτήδευτο.

Πέρασα καλά. Φτάσαμε στο θέατρο γύρω στις 8 και μισή, με δύο φίλους μου, τον prosopa - αγάπιο και τον Π. Μέχρι να ξεκινήσει η συναυλία καθόμασταν - αισθανόμουν ασφαλής και ευχαριστημένους που ήμουν μέσα σε πολύ κόσμο και μαζί με δύο γλυκούς φίλους και χαλάρωνα και παρατηρούσα. Όταν ο Κότσιρας ξεκίνησε να τραγουδά, σηκώθηκα από την θέση και πήγα μπροστά από όπου είχα πολύ καλή θέα της σκηνής. (από τις θέσεις ο Κότσιρας είχε το μέγεθος του Τζων Τζων). Την πρώτη ώρα της συναυλίας (...μην με καταδικάσεις...) χόρεψα κιόλας, τραγούδησα κ.λπ. κ.λπ. Είχε αφήσει και τους φίλους μου στις θέσεις τους και δεν ντρεπόμουν ότι θα με δουν να χορεύω. Μετά που ήρθαν και με βρήκαν είχα κουραστεί και το χαλάρωσα λίγο το πράγμα.

Στα θετικά της συναυλίας οι καλεσμένοι της. Το concept ήταν ότι ο καλεσμένος έλεγε ένα τραγούδι μαζί με τον Κότσιρα και μετά ένα του Κότσιρα μόνος του. Ο Πορτοκάλογλου ήταν θεός του sex, ο Μπάσης μου άρεσε, η Ραλία Χρηστίδου έχει ωραία βυζιά, ο Φάμελος είχε πλάκα (...με την καλή έννοια...). Ωραίες στιγμές της συναυλίας: Ο Κότσιρας και ο Πόρτο να τραγουδάνε το "αχ, θάλασσα μου σκοτεινή" ντυοέτο, και όλοι μαζί στο τέλος να λένε το "τσιγάρο". Επίσης μου άρεσε ο χαμός που έγινε στο "λέει λέει" αλλά και το πως είπε ο Φάμελος το "ένας έρωτας φτηνός" (τους στίχους και στα δύο αυτά έχει γράψει ο φίλος μου ο αγάπιος).

Το αρνητικό της συναυλίας... το playlist της. Νομίζω ότι η λογική "μερικά ξεσηκωτικά να ακολουθούνται από μερικά blues και μετά ξανά ξεσηκωτικά και μετά blues πάλι " δεν λειτουργεί καλά στις συναυλίες. Πάνω που πας να κάνεις κεφάλι με μία κατηγορία έρχεται το αντίθετο και σε αποσυντονίζει. Έπρεπε να υπάρχει μία άλλη λογική - κάπως όπως κάνουν οι Pet Shop Boys που έχουν πρώτο μέρος τα pop (ας πούμε) και δεύτερο μέρος τα art κομμάτια τους.

Τον Κότσιρα τον πάω. Όπως πάω οποιοδήποτε μπορεί να με ενθουσιάζει και να με κάνει να χαμογελάω. Είναι πολύ ταλαντούχος, είναι καλόαυρος, αλλάζει, εξελίσσεται, το ψάχνει... μπράβο του. Πέρασα ωραία. Πάντα τέτοια!

α, γκομενάκια γενικά δεν είχε. Αν εξαιρέσεις τον Π. από την παρέα μου και έναν από τους μουσικούς, όλοι οι άλλοι άντρες ήταν ως επί το πλείστον αδιάφοροι.