Tuesday, October 02, 2007

Οι σκέψεις και οι ιστορίες που ουρλιάζουν μέσα στην κοιλιά μου

Κοίτα να δεις που το μπλοκάρισμα αλλά και η έμπνευση σου έρχονται όπως δεν τα περιμένεις.

Πριν από μερικές βδομάδες μου ήρθε μία ιδέα για ένα διήγημα. Είναι ένα περίεργο διήγημα, δύσκολο. Αν και έχει ιδέα, και μάλιστα δυνατή που με συγκινεί και "λέει" μέσα μου, νομίζω πως κινδυνεύει πάρα πολά να βγει τρελό φλαταδούρη, σούπερ τζενερέητορ χασμουρητών και γιόν γιόν γιον.

Η δυσκολία της ιστορίας-διηγήματος για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται πολύ δουλειά - εντάξει, ίσως όχι ΤΟΣΟ πολύ, όχι τραγικά πολύ, αλλά κατά κανόνα τις ιστορίες μου τις γράφω ψιλοπριμαβήστα και μετά κάνω ψιλοδιορθώσεις. Αυτή, που φαινόταν ότι θα χρειαστεί σίγουρα 2 συνολικά ξαναγραψίματα, μην σου πω και 3, είναι μεγάλη διαφορά που φαίνεται πολύ σε έναν τεμπελάκο του γραψίματος σαν και μένα.

Έτσι, όλο και ανέβαλα να την ξεκινήσω: μούμπλε μούμπλε, αναβλητίκ αναβλητίκ, εντατίκ εντατίκ σκεψ σκεψ, μούμπλε μούμπλε... Τι γίνεται όμως όταν το αναβλητίκ παρατραβήξει, και το σκεψ σκεψ; Γίνεται το εξής sexy viewer:

Διαπίστωσα πως εδώ και 2 βδομάδες, η απροθυμία ίσως, η αδυναμία, η τεμπελία, γουατέβερ, να αρχίσω έστω να γράφω την ιστορία έχει γίνει μέσα στο στομάχι μου, εκεί δεξιά προς κέντρο στο σωθικό μου, ένας φοβερός βραχνάς, ένα μπλοκάρισμα απίστευτο, τεράστιο και βαρύ...

Και καλά, θα μου πεις και θα έχεις και δίκιο, ρε φίλε προβατάκο, ωκαίη ο πρώτος είσαι για ο τελευταίος που έχεις ένα μπλοκάρισμα στο σωθικό του - η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων με ένα τραγικό μπλοκάρισμα (ερωτικό, σεξουαλικό, επαγγελματικό, οικογενειακό...) στην ψυχή του ζει την ζωή του... κλαψ λυγμ...

Έλα όμως που το δικό ΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ το μπλοκάρισμα, αυτή η γαμημένη ιστορία που δεν λέω με τίποτα να στρωθώ να την γράψω, δεν με αφήνει να γράψω και τίποτε άλλο της προκοπής!!!

Το ξέρω, το ξέρω, ακούγεται πολύ γελοίο, και ασυνάρτητο, και σουρεαλιστικό (με την κακή έννοια) και γελάς και έχεις και δίκιο... αλλά είναι λες και η άγραφτη ιστορία έχει κατσικώθεί στην είσοδο του τούνελ από το οποίο βγαίνουν στην επιφάνεια όλες οι ιστορίες που θέλω να γράψω και δεν τις αφήνει να βγουν στο φως...

Και η μαλακία είναι πως αυτές, οι άλλες ιστορίες, είναι αποκλεισμένες στο σκοτεινό τούνελ, πίσω από την άγραφη ιστορία και ουρλιάζουν, και κάνουν έναν φοβερό σαματά και όσο δεν την γράφω την ιστορία όλο και μεγαλώνει το μπλoκάρισμα στο τούνελ γιατί όλο και περισσότερες ιδέες για νέες ιστορίες εμφανίζονται που όμως δεν μπορώ να τις πιάσω, να δω αν μπορούν να γίνουν κάτι, όσο η αγραφτη ιστορία είναι στην έξοδο του τούνελ...

και αυτές ουρλιάζουν μέσα στο στομάχι μου. Σχιζοφρένεια. Yes I know.

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

τελικά την ιστορία την έγραψα δύο παρασκευές πριν. Ξύπνησα γύρω στις 4 τα ξημερώματα, είπα ένα γκρινιάρικο "ασταδγιάλα ρε πούστη μουμουΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ δεν γαμιέται", πετάχτηκα από το κρεβάτι και έκατσα με το sexy άσπρο σωβρακάκι μου Marks And Spencer's (το ΛΙΤΟ σωβρακάκι μου) στο σαλόνι παρέα με το φτηνό σημειωματάριό μου. Είχα ανοιχτό το παράθυρο, και η ησυχία έμπαινε με τα χίλια στο σαλόνι.

Δύο ώρες μετά είχα τελειώσει το πρώτο ντραφτ. ΣΚΑΤΑ ήταν. Όχι ακόμα μία, αλλά πέντε φορές πρέπει να την ξαναγράψω αυτή την ιστορία. Ασταδγιάλα.

Αλλά αν μη τι άλλο ήταν μία ιστορία με αρχή, μέση, τέλος... ήταν μία κακή μεν, αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ιστορία! ...επιπλέον, τώρα που είναι γραμμένη ξέρω τι χρειάζεται για να γίνει η ιστορία που έχω στο μυαλό μου.

...και ύστερα ξανάπεσα για ύπνο. Μετά από ένα 4ωρο που σηκώθηκα, με τρεμάμενα, φοβισμένα, πύρινα, δάχτυλα, έπιασα το τριχωτό sexy κοιλάκι... με μεγάλη ανακούφιση διαπίστωση ότι ήταν ανάλαφρο, σαν πούπουλο, σαν σαντιγί! Το γαμωφούσκωμα είχε φύγει!

Και οι υπόλοιπες ιστορίες, σκέψεις, ασυναρτησίες ήταν πια ελεύθερες να βγουν στο φως... φιου....

(σκέφτομαι... είναι αυτό που λέει ο Γιάλομ για το πως σχετίζονται οι άνθρωποι: όταν δύο άνθρωποι αποσιωπούν, δεν συζητάνε, δεν μιλάνε για κάτι με μεγάλη σημασία που έχει συμβεί μεταξύ τους, τότε τίποτε άλλο δεν μπορούν να πουν μέχρι να πουν αυτό που τους βαραίνει... μάλλον το ίδιο συμβαίνει και με τις ιστορίες...) χμφ χμφ χμφ η ζωή όσο μεγαλώνω όλο και πολυπλοκεύει!

18 comments:

alienlover said...

1)Ξέρω ότι όταν λες φτηνό σημειοματάριο εννοείς το Moleskin, μισητό προβατίνι, γι αυτό είσαι καταδικασμένος να μου πάρεις κι εμένα ένα!!

2) Είπες την κατάλληλη λέξη, που έψαχνα να βρω σε όλο σου το κείμενο... "Σχιζοφρενεια"!!! Αχ μωρό μου, το ήξερα ότι εμείς οι δυο θα είμαστε κολλητοί και στο μέλλον...


3)Δεν είδα πουθενά να πέφτεις να παίρνεις ρισκέκτς στον Γιάλομ...
ΠΕΣΕ ΠΑΡΕ ΡΗΣΠΕΚΤΣ ΤΩΡΑ !!!

Provato said...

ρησπέκτς στο Γιάλομ.... είσαι τρελή; τι ρωτώ, ναι είσαι!!!!! ΠΟΤΕ! ΠΟΤΕ! ΠΟΤΕ ΑΚΟΥΣ;

ασταδγιάλα με τον κάγκουρα.

xxxxx :-)

και δεν έχω μόλσκην! ορκίζομαι! αλήθεια λέω, έχω ένα που πήρα από ένα περίπτερο. σμουτσ φιλώ σταυρό!

billzouk said...

Δεν αφηνεις τα διηγηματα και τις μαλακιες να γραψεις κανενα σεναριο;
Αντε μπραβο!

Anonymous said...

καθώς με φαίνεται ότι η ιστορία την οποία δεσμέυσατε στο φτηνό σημειωματάριο είναι ακριβώς αυτή την οποία μόλις παρουσιάσατε θα σας κάνω την τιμή να σας πω ότι μου θύμησε δύο βασικά διηγήματα της μοντέρνας λογοτεχνίας, το "Άγνωστο Αριστούργημα" του Μπαλζακ και το "Θηρίο στο Κλουβι" του Χένρυ Τζέιμς. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι πολύ σας πάνε αυτές οι αναφορές οπότε ανασκευάζαω και η ιστορία σας μου θύμισε μία ταινία (ή το Pelican Brief ή το Dead on arrival) και τη γνωστή σε όλους δυσκοιλιότητα.
Εύχομαι καλύτερη τύχη την επόμενη φορά.
Ρισπεκτ

APSOY said...

Προβατούκο είσαι τρελός αστέριος και το ξέρεις!!! Το'χεις και μη μας λες για απροθυμίκ και αναβλητίκ!!!

Τι να πούμε κι εμείς τα πεζά παλικάρια (ένιωσα λίγο ασπρόμαυρος και με είδα με μυστρί...να τραγουδάω τη φτωχολογιά...)!
Εμένα ο μόνος τρόπος να φύγει το μπλοκάρισμα στο τριχωτό κοιλάκι, είναι ένα Μααλόξ πλάς... άντε, λουμαρέν στα χάι μου...!!!

Το'χεις, το'χεις, το'χεις...ΤΟ'ΧΕΙΣ ΛΕΜΕ!!!
Βγάζω για λίγο το τεράστιο γυαλί δεκαετίας και φοράω προσωρινά πρεσβυωπικό αυστηρό γυαλί αναμένοντας να σε διαβάσω...

φιλιάαααααααα πολλάαααααααα

omerta said...

Εν αναμονή, εξελήξεων. Πολλά φιλιά μπεεεεεεεεε

Anonymous said...

απροθυμίκ και αναβλητίκ, η μεγαλυτερη κατάρα provatoυκο, αλλά εδώ επιτελείς κοινωνικό έργο. ελπίζω κάποια στιγμή να τα δειαβάσουμε όλα. καλό μηνα φίλε

alienlover said...

πουσεύδεσαι! έχω και μάρτυρα όταν έλεγες πόσο ψωνισμένος με τα Moleskins είσαι!!

κι αν θες να ξέρεις, ποτέ δεν αρνήθηκα ότι είμαι τρελη!!
πάρε τώρα ρισπέκτς!

Aphrodite said...

Τι θα γίνει ρε πρόβατε με τα υπαρξιακά μας? Συντονισμός στη στάνη?! Το αισθάνομαι πολύ έντονα αυτό που λες. Ναι, κυρίες μου και κύριοι, το να έχεις του κοσμου τις ιστορίες να τις πεις (έστω και για να τις ακούσεις μόνο εσύ), και να έχεις δυσκοιλιότητα μόνο στην... τάπα της εξόδου, όσο μέσα σκάει σαν πυροτέχνημα ένα συγγραφο-κέρας της Αμάλθειας ανά δίλεπτο) είναι κωμικοτραγικό και τόσο μα τόοοοοσο frustrating (α, και η ελληνική μετάφρασή του δεν είναι το "ματαίωση", μη χέσω τους πρώτους ψυχολόγους που το έγραψαν και στο Ψ-λεξικό μη χέσωΧ2)!

Απλώς ανακάλυψα ότι η δική μου σχιζοφρένεια είναι σεξυ πρόβατό μας το άλυτο υπαρξιακό του πώς ζούμε... Κι αν δεν λύσω αυτό, δε με βλέπω να γράφω ποτέ το σενάριο της επόμενης Λάμψης (ούτε καν Εκλαμψης ή Εκλαμψίας μη σου πω!)

Τα θερμά μου συγχαρητήρια που τουλάχιστον λύσατε το πρόβλημά σας αναίμακτα (δώσε όμως ρε πρόβατε το όνομα του... καθαρκτικού να πάμε να το πάρουμε κι εμείς, να ξεστουμπώσουμε - και μη μου πεις "Ο Παναγιώτης, στο κρεββάτι μου" διότι θα σε κουρέψω!)

χχχχχ

Anonymous said...

Μωρό μου

Ασε τις ιστορίες και μάλιστα αυτές που σχίζουν σωθικά. Είναι τώρα φιλοδοξία αυτό να θες να γίνεις κάτι σαν Βαμβουνάκη Νο2;

Εσύ, ο υπέροχος, πανέξυπνος, καλιεργημένος, σεξυ μπλόγκερ;

Σενάρια πρέπει να γράψεις. Αισθησιακά και ανατρεπτικά.
Με δυό λόγια, απλά επεισόδια της πολυτάραχης ζωής σου

BLUEPRINTS said...

1. Ως γνωστόν μισώ Γιάλομ
2. Χαίρομαι που ανακουφίστηκες
3. Λατρεύω Ραδιοκέφαλους (ναι έπρεπε να το αφήσω στο αποκάτω ποστ)
4. Πόσες φορές έχω σκίσει πράγματα που έχω γράψει (μόλις χθες το έκανα και σ'ένα ποστ που ανέβασα προχθές το βράδυ και το διέγραψα το πρωί)

Unknown said...

Προβατάκο μου ξέρεις τι είναι να γράφεις κάτι με έτοιο τρόπο ώστε οι άλλοι να στέκονται ακριβώς εκεί που στέκεσαι εσύ? Να νιώθουν τον κόμπο σου στο δικό τους στομάχι? Είναι χάρσμα αυτό γλυκιέ μου!!!
(Τιπ: έχεις τσεκάρει ποτέ τον Augusten Burroughs? Δοκίμασε το Running With Scissors και το Dry)

repeatable said...

Θα συμφωνήσω με το τελευταίο comment. Πολλές φορές όταν σε διαβάζω νοιώθω ότι για μένα τα γράφεις, ότι κάποιο μήνυμα θες να μου στείλεις και ότι ξέρεις πολύ καλά πως να το πακετάρεις ώστε να το λάβω. Και δεν πιστεύω να είμαι ο μόνος.
Γι αυτό επιστρέφω και σε διαβάζω συχνά, αλλιώς τα μπλοκ τα ψιλοβαριέμαι, ακόμη και το δικό μου.

xipasmenos said...

Yalom τζιζους δλδ, και θεωρείτε και κουλτούρα, εγω απλα λέω ωραίο εξωφυλο...
Τωρα ψεμα δεν θα σου πω αλλα ως άνθρωπος με iq ραδικιού δε πολυ καταλαβα που ηθελες να καταλήξεις, περα απο το γεγονος οτι πρήζεσαι ευκολα. Μακρια απο φασολια εκει να δεις πρηξιμο και μπλοκαρισμα..

Χαζοχηνα said...

Περιμενω υπομονετικα τις 'υπόλοιπες ιστορίες, σκέψεις, ασυναρτησίες που ειναι πια ελεύθερες να βγουν στο φως'. Τερ ινφο: ο Γιαλομ, για εμενα και τη μαμα μου το εγραψε το κομματι.

Provato said...

billzouk "μαλακίες". κλαψ λυγμ πολύ με πλήγωσες. ...θα στρωθώ, στο υπόσχομαι! μπεεε

ρισπέκτ και σε σένα γλυκέ ανώνυμε. είσαι πολύ μάγκας και τολμηρός που με συγκρίνεις με Μπαλζάκ και Τζέημς! ...χεχεχε! μπεεεε!

ρε apsoy Μην μου τα λες όλα αυτά ρεεεεεε! ντρέπουμαι!!!! πολλάαααα φιλιάααααααα μπεεεεπίσης!

omerta και εμείς περιμένουμε από σένα πολλά ε; μην ξεχνιέσαι... πολλά φιλιά του γιου του! μπεεε

ammos πολύ με συγκίνησε το σχόλιο σου... τι να πω, ντρεπ ντρεπ εντατικ. καλό μήνα φίλε και σε σένα! :-))

Provato said...

alienlover α πα πα! είχα πιει εκείνο το πρωινό, για αυτό έλεγα καλά λόγια για τα μολσκοιν! ...ορίστε όμως παίρνω ρησπέκτς: ρησπ ρησπ εντατίκ.
χιχιχιχι! :-))

Aphro το όνομα του καθαρτικού είναι... να κάτσεις και να ξεκινήσεις να γράφεις αυτό που είναι στο μυαλό σου, όπως και αν είναι. αυτό είναι! πολλά μπεεε φιλιά! :-))

anonymous 2 θα γράψω κια σενάρια και ιστορίες και κόμιξ και όλα. αν ακούω καλά λόγια από ανθρώπους σαν και εσένα... χεχεχε :-)) (...η ζωή μου δεν είναι πολυτάραχη... χμ χμ χμ)

blueprints μπε φίλε μου καλέ! ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΙΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ. ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΧΑΠΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΣ ΜΕΤΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ. ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ! xxxxx

manipenti πο πο πως ντρέπουμαι για αυτά που γράφεις για μένα ρε γμτ. τι να πω, ντρεπ ντρεπ εντατικ. σε μπεεεευχαριστώ πολύ και τα ονόματα που αναφέρεις, δεν τα ξέρω αλλά θα τα μάθω i promise and I trust you. μπεεε xxxxx

Provato said...

repeatable μπεεεευχαριστώ πολύ φίλε μου. πολύ ντρεπ ντρεπ εντατικ με τα καλά σου λόγια (με τιμάν πολύ και με συγκινούν, να το ξέρεις, ακούγεται "κάπως" αλλά το εννοώ...). xxx

xipaki ασταδγιάλα. τόση ώρα έγραφα για να μην καταλάβεις αλλάχ. αύριο με κηδεμόνα εδώ. μπεεεε γμτ!

χαζοχήνα άντε ρε πουλί μου που είσαι, χάθηκες. Όσο για το Yalom, back off!!!για μένα το έγραψε το κομμάτι. μπεεεε χεχεχε!