οι 7 καλλίτερες ρόμπες ξεκούμπωτες (μου) του 2007

Α, όχι, δόξα τω Θεώ, παράπονο δεν έχω! Κανένα! Το 7 ήταν μία σούπερ φρούτφουλ χρονιά για μένα. Χρειάστηκε να πάρω ντουλάπα καινούργια για να βάλω τις κερδισμένες ρόμπες της χρονιάς. Με ένα πρόχειρο υπολογισμό, πρέπει να κέρδιζα μία ρόμπα ξεκούμπωτη το μήνα, μάλιστα κάποια στιγμή κατά το μέσο της χρονιά κέρδισα και 2 μέσα σε ένα μήνα.

Έτσι είναι, όμως! Την υγεία μας να έχουμε, και όλα τα άλλα γίνονται.

Οι 7 πιο ξεκούμπωτες από τις ρόμπες που κέρδισα το 7 είναι:

1. Συναντάω στον δρόμο πρώην συνάδελφο με την οποία αντιπαθιόμαστε φρικτά. Ευτυχώς που δεν είχε χρειαστεί να συνεργαστούμε, θα με έβρισκαν κρεμασμένο στους καμπινέδες της εταιρίας. Ήξερα ότι είναι έγκυος και για να το παίξω «φιλικός» και «περασμένα ξεχασμένα» την πλησιάζω όλο χαρά, ακουμπώ το χέρι μου στην χοντροκοιλιά της και της λέω: Τα έμαθα, τα έμαθα! Πότε με το καλό; Η απάντηση: εεεεε… έχω γεννήσει εδώ και τέσσερις μήνες!

2. Είμαι σε interview σε πολύ τεχνοκρατική εταιρία. Ο τύπος με τον οποίο μιλάω είναι σούπερ συμπαθητικός και αισθάνομαι ότι το ίδιο σκέφτεται και αυτός με μένα. Η χημεία μεταξύ μας κοντολογίς, σούπερ. Τα λέμε, τα λέμε, τα λέμε, τα λέμε… και φτάνει η ώρα να φύγω. Σηκώνομαι, δίνω χειραψία, λέω τα κυριλέ τυπικουρί «χάρηκα πολύ και ευχαριστώ και μούμπλε μούμπλε και να τα ξαναπούμε» και ενώ είμαι σίγουρος ότι όλα έχουν πάει τέλεια, καθώς βγαίνω από την πόρτα λέω όλο χαρά και ενθουσιασμό (υπενθυμίζω, στον 45χρονο τεχνοκράτη που ποτέ δεν έχω ξαναδεί…): φιλάκια!!!!!!!!

3. Είμαι σε πάρτι στα βόρεια προάστια. Μία αδελφουλίνα καλεσμένη επειδή «αυτή είναι ξεχωριστή» έχει έρθει ντυμένη με κοστούμι που το σπάει με κατακόκκινο τεράστιο στραφταλιζέ μεταξωτό φουλάρι που το έχει τυλίξει γύρω από την μέση, τύπου ζώνη. Εγώ είμαι να ξεράσω και αρχίζω να σχολιάζω το ντύσιμο σε έναν γνωστό μου που πολύ συμπαθώ. Για ένα πεντάλεπτο λέω εναντίον του κακομοίρη με το κόκκινο φουλάρι στα λαγόνια τις πιο φριχτές ατάκες, από τις οποίες η πιο ανώδυνη ήταν «τώρα αυτό τι το φόρεσε, μην τυχόν και δεν έχουμε καταλάβει ότι είναι αδελφή ή για να κρύψει ότι είναι στις δύσκολες μέρες;» (άουτς! τι μλκς που είμαι ώρες ώρες). Ο γνωστός που τα ακούει γελάει μεν, λίγο μαγκωμένα δε… στο τέλος της βραδιάς αποδεικνύεται ότι η αδελφουλίνα με το κόκκινο είναι η καινούργια γκόμενος του αδελφικού παιδικού φίλου και συνεργάτη του ανθρώπου στον οποίο έκανα μπήτσην εν μόουνινκγ. Μάλιστα οι τέσσερις μας κατεβήκαμε μαζί στο κέντρο από το πάρτι στο αυτοκίνητο του γνωστού μου. Αμηχανία στην διαδρομή μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

4. Έφερα στο σπίτι και έριξα στο κρεβάτι μου τον ομορφότερο 28άρι που έχω γνωρίσει ποτέ και με το οποίο έχω βρεθεί γυμνός. …όμως αν και έλειωνα από καύλα, δεν κατάφερα να μου σηκωθεί, από τύψεις και ενοχές γιατί αν έκανα κάτι μαζί του θα το θεωρούσα απάτη προς τον άνθρωπο που, αν και δεν είχαμε τίποτα επίσημο και μιλημένο, ήμουν ερωτευμένος μαζί του. (και σύντομα κάναμε κάτι επίσημο και μιλημένο). Είναι ωστόσο προς τιμήν μου ότι εξήγησα στο παλικάρι ότι δεν μου σηκώθηκε και δεν είχα κέφι όχι επειδή αυτός δεν μου αρέσει αλλά επειδή εγώ είμαι ενοχικός και έχω μονογαμικό σώμα! (εντάξει, δεν θα ήταν σωστό να αφήσω τον άνθρωπο να πιστεύει ότι δεν μου αρέσει ή είναι ψυχρός ή γουάτέβερ και να του χτυπήσω την αυτοπεποίθηση). Πάντως η όλη φάση ήταν πολύ μαλακισμένη και ντροπιαστική.

5. Είμαι στο sodade. Βλέπω από απέναντι τρελό γκομενάκι. Παίρνω το πιο Κλαρκ Gayμπλ ύφος μου, βάζω θεληματικό πηγούνι, δασύτριχο στέρνο, σκέφτομαι ατάκα κήλερ και πηγαίνω να του μιλήσω. Πλησιάζω, λέω την ατάκα (δεν στην λέω να μην την κλέψεις, σόρη αλλά δουλεύει πολύ καλά και δεν θέλω να την κάψω) αλλά το γκομενάκι μιλιά. Ξαναλέω την ατάκα μην τυχόν και δεν με άκουσε… και τότε ο τυπάκος μου λέει: «Καλά, με δουλεύεις;». «ε;» απαντάω εγώ «τι εννοείς;» … να μη στα πολυλογώ ο τύπος μου εξηγεί ότι εγώ και αυτός είχαμε κάνει σεξάκοι πριν από 6 -7 χρόνια και εγώ το είχα ξεχάσει τελείως. Το πιο κουλό είναι ότι τότε του είχα δώσει «κατά λάθος μάη άς» λάθος τηλέφωνο και ότι τον πρώτο καιρό μετά το σεξάκι έκανα ότι δεν τον ξέρω (συγχώρα με ευγενικέ αναγνώστη ήμουν νιος και άμυαλος).

6. Στο γυμναστήριο: μην με ρωτήσεις πως, μη με ρωτήσεις γιατί, ντρέπομαι και μόνο να τα θυμηθώ. Η ουσία είναι ότι στο χαμάμ πάτησα, κατά λάθος φυσικά, το πουλί ενός ανθρώπου. Το περιστατικό το χρησιμοποίησα, για να το κολάσω μέσα μου, ως fiction και καλά παράδειγμα στην latin version του «την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» - αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μου συνέβη στα αλήθεια.

7. Καλοκαίρι στο γυμναστήριο πάλι: είναι αργά το βράδυ, μόλις έχω τελειώσει το κολύμπι και είμαι στα αποδυτήρια. Είναι Αύγουστος και είμαι εντελώς μόνος. Στέκομαι λοιπόν μπροστά στον καθρέφτη ολόγυμνος και τσεκάρομαι… κοιτάω το σώμα, πού πρέπει να χάσω κιλό, πού πρέπει να πάρω κανένα θεληματικό πηγούνι, που είναι το στέρνο δασύτριχο κουλουπού κουλουπού – τα ξέρεις, τα έχεις κάνει και εσύ στην απομόνωση του σπιτιού σου. Μόνο που ο καλός σου, από ενθουσιασμό αρχίζω και… μιλάω στα love handles μου: «Εσύ σε λίγο καιρό δεν θα είσαι εδώ» λέω με φωνή στρουμφάκι στο σωσίβιο στην μέση… εκείνη την στιγμή διαπιστώνω ότι δεν είχα τσεκάρει καλά τα αποδυτήρια πριν κάνω τα ρεζιλίκια και πίσω από μία γωνία είναι χωμένος άλλος ένα παραμένοντας του Αυγούστου, ο οποίος με έχει ακούσει να μιλώ στο παχάκι, και με έχει δει να πιάνω το πισινάκι, να εξετάσω το πουλί στο καθρεφτάκι, και να γίνομαι ρεζιλάκι. Γουάτ δα φακ!

Έξτρα μπόνους: η πρώτη ρόμπα ξεκούμπωτη του 2008. δεν είναι πολύ ξεκούμπωτη, η αλήθεια είναι, αλλά αν σκεφτείς ότι είμαστε μόνο 3 μέρες μέσα στο 2008 μου αξίζουν κόνγκρατς!

Ήθελα, λοιπόν, να στείλω μήνυμα σε γνωστό την φράση «όλα τα καλά του θεού να έχεις το 8!». Μόνο που από κεκτημένη ταχύτητα και υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων μου στο εσεμέσινκγ κάνω λάθος και μου ξεφεύγει ένα πάτημα πλήκτρου και η λέξη ΚΑΛΆ γίνεται ΚΑΚΑ! Δηλαδή σε κάποιον έστειλα μήνυμα «ΌΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ». ΦΆΚ! Αυτός φυσικά δεν μου απάντησε, το είδα εγώ χτες το βράδυ όταν έσβηνα τα απεσταλμένα τι μαλακία έκανα, δύο μέρες μετά δηλαδή, και τον πήρα τηλέφωνο να γονατίσω να με συγχωρέσει αλλά πίπες, δεν μου απάντησε. Λες να με θεωρεί κουλό και δυσοίωνο; όχι θέ μου, όχι.