Μερικές παρατηρήσεις από μία παράσταση που ήμουν σίγουρος ότι θα είναι ό,τι χειρότερο έχω δει ποτέ!

Εχτές πήγα και είδα το "Παρακαλώ ας μείνει μεταξύ μας" στο Θέατρο της Κάτιας Δανδουλάκη.

Μερικές παρατηρήσεις:

• Εντάξει, δεν το περίμενα ότι θα εκπλαγώ τόσο πολύ και τόσο ευχάριστα από το έργο. Είναι σούπερ έξυπνο, σούπερ! Η πλοκή, οι ανατροπές, οι μη-ανατροπές (είναι φοβερό πως καταφέρνει και σε εκπλήσσει ακόμα και στα σημεία που γίνεται αυτό ακριβώς που περιμένεις), ο ρυθμός και βέβαια… οι απίστευτες ατάκες αποδεικνύουν ότι οι Ρήγας Αποστόλου δεν είναι καθόλου τυχαίοι!

• Από την άλλη, μην περιμένεις να δεις και έργο που θα μείνει στην παγκόσμια εργογραφία ως «ανατομία της ανθρώπινης ψυχής». Να είσαι ρεαλιστής όταν πας σε εμπορικό θέατρο.

• Πάντως φαίνεται ότι το έχουν κεντήσει πολύ το κείμενο. Το βρήκα σπουδαίο και αντρίκιο και αρχιδάτο αυτό – ας πούμε, η Δήμητρα Παπαδοπούλου στο «Δεν μπορώ να μείνω μόνη μου» δεν έκανε το ίδιο, και αυτό είναι πασιφανέστατο.

• Σκηνοθεσία: γαμώ! Μου αρέσει που χρησιμοποιούνται διάφορα τεχνάσματα όπως video προβολές, και προηχογραφημένα, και συμμετοχές γνωστών τηλεοπτικών προσώπων σαν τον Καμπουράκη και την Μενεγάκη (έεεελα έεεελα και την Μενεγάτση!) γιατί κάνουν την παράσταση τόσο «συμβαίνει τώρα» και της δίνουν ωραίο ρυθμό.

• Ο Γιώργος Μαρίνος είναι Θεά! Ο Γιώργος Μαρίνος είναι Θεός! Ο Γιώργος Μαρίνος είναι Θεό (το, ουδέτερο γένος)! Ο Γιώργος Μαρίνος είναι τα πάντα και τίποτα. Respect. Nuff Said!

• Η παράσταση μαζεύει απίστευτα άσχημο κόσμο. Απίστευτα όμως! Απίστευτα! Σκιάχτηκα μαλάκα. ...Εντάξει, ίσως να φταίει που πήγαμε και Σάββατο, αλλά το crowd εχτές ήταν τόσο άσχημο που κάνει τις βραδιές Σκατόφατσας που οργανώνει το Hoxton να μοιάζουν τρελός παράδεισος του Modeling. Ειλικρινά. Η πιο όμορφη γριά από αυτές που ήταν συνθεατές μας χτες απλά είχε λιώσει το πρόσωπό της με οξύ πριν βγει από το σπίτι. Όσο για το μέσο όρο ηλικίας… τριψήφιο νούμερο, χωρίς κόμμα. Και χωρίς πλάκα.

• Ηθοποιοί - ευχάριστες εκπλήξεις: O Κώστας Σπυρόπουλος (ναι, ναι ο Αλέξης από την Λάμψη τα λέει) – η Κατιάνα Ρησπέκτογλου Μπαλανίκα (αλλά έχει πολύ αβανταδόρικο ρόλο είναι η αλήθεια) – και τα πιτσιρίκια που παίζουν δεύτεροτρίτους. Δυσάρεστη έκπληξη… δεν το γράφω με ελαφρά καρδιά, αλλά η Κάτια Δ. σε μερικά σημεία σου δίνει την αίσθηση ότι παράηταν σίγουρη για το ταλέντο της και δεν εργάστηκε αρκετά πάνω στην ερμηνεία της! Χμφ χμφ χμφ.

• Τέλεια η σκηνογραφία του Παντελιδάκη. Γεμάτη έξυπνα κόλπα που αναβαθμίζουν την παράσταση συνολικά. Μπράβο αγόρι!

• Τέλεια η μουσική του Κράου. Αλλά αυτά στα έχω ξαναγράψει.

• Σου είπα για το πόσο αξιολάτρευτος είναι ο Γιώργος Μαρίνος; ναι στο είπα, αλλά θέλω να στο ξαναπώ: o Γιώργος Μαρίνος είναι από μόνος του ένα υπέροχο... έργο μέσα στο έργο.

• Οι φωτογραφήσεις των ηθοποιών από τις αφίσες και τις φωτογραφίες στους χώρους υποδοχής είναι απαράδεκτες. Σου δίνουν την εντύπωση ότι θα δεις μία παράσταση με δυσκοίλια ζόμπι με κίτρινα δόντια. Καλά, στις φωτογραφήσεις βρήκαν να κάνουν οικονομία; Μπλιάξ.

• Να πας. Θα γελάσεις, θα περάσεις καλά, και κυρίως δεν θα νοιώσεις υποτιμημένος. Και αυτό είναι κάτι που ως θεατές όλοι πρέπει να το επιβραβεύουμε. Μπεεεεε

• Γκομενάκι της παράστασης ανακυρρήσεται ο Γρηγόρης Σταμούλης (φαίνεται σκατά στην φωτό που σου προσφέρω αλλά στην παράσταση είναι πολύ ομορφόαυρός!). Γιάμη Γιάμη, Γρηγοράκη θέλω να γίνουμε φίλοι στενοί. Δυστυχώς σε όλη την διάρκεια της παράστασης δεν βγάζει μπλούζα, δεν βγάζει πανταλόνη, τίποτα δεν βγάζει μα τον τουτάτη.
κλαψ λυγμ. ευτυχώς σε αποζημιώνει η υπόλοιπη παράσταση γενικά.