Όταν η ιστορία που θα πεις είναι από την ζωή βγαλμένη, τότε όλα συνδιάζονται και όλα ταιριάζουν

Ένα από τα ενδιαφέροντα παιγνίδια της blogόσφαιρας, ξέρεις, από αυτά τα τύπου αλυσιδωτά που σκοτώνουν κάθε αυθορμητισμό και έκπληξη και αναπαντεχίλας που έχει το μέσο, είναι και αυτό που πρέπει ο blogger να διαλέξει 2 τραγούδια τα οποία έχουν σημαδέψει την ζωή του.

Αν και στο συγκεκριμένο παιγνίδι δεν με έχει καλέσει κανένας, επειδή είμαι ξυνίλας και βρίζω ενδόμυχα και ασκώ βία σε αυτούς που με καλούν σε αλυσιδωτά, αυτοκαλούμαι και σήμερα σας παρουσιάζω όχι 2 αλλά 3 τραγούδια που με έχουν σημαδέψει.

Το twist στην όλη φάση (I bet you already thought there would be a twist didn't ya?) είναι ότι και τα 3 τραγούδια αναφέρονται στην σχέση με την μεγάλη αγάπη της ζωής μου, εκείνη που είκοσι δευτερόλεπτα πριν την εκκλησιΆ έμαθα ότι με απατά και με κερατώνει ασύστολα στο σπίτι μας όσο εγώ δούλευα στην φάμπρικα, στη χαλυβουργική.

Αναφέρομαι στον Sikia που drop on him! (ντροπή του θα πει αυτό).

Ξεκινάμε λοιπόν. Το πρώτο τραγούδι είναι το τραγούδι που μου τραγούδησε ο Sikia στις τουαλέτες του 6ου Γυμνασίου Άνω Εκάλης, εκείνο το διάλλειμα που άμαθο μαθητούδι ακόμα εγώ, αμούστακο αγόρι (αλλά με πλήρως ανεπτυγμένο πέος, να σημειωθεί στα πρακτικά παρακαλώ) βρήκα το κουράγιο να του μιλήσω. Ο Sikia ήταν το ωραιότερο και uber cool πλάσμα του σχολείου. Πρωταγωνιστούσε στις πρόστυχες φαντασιώσεις όλων των αγοριών του σχολείου με τα υπέροχα κοστούμια Isey Miyake και τα ψιλοτάκουνε που φόραγε (και το να φοράς Miyiake εκείνη την εποχή ήταν ακόμα πιο trendy και από το να μην βλέπεις το ΡΕΤΙΡΕ και τα ΛΙΟΝΤΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡ ΗΛΙΑ).

Όλοι θέλαμε να τον γνωρίσουμε, όλοι θέλαμε να κάνουμε sex μαζί του. Εκείνος όμως έκανε παρέα με κάτι αλητάκια εκτός σχολείου, έκανε πίπες και κάπνιζε στις τουαλέτες, και γενικά ήταν ότι πιο πρότυπο, αυτό που κανένας από εμάς τα συνηθισμένα εφηβάκια δεν θα τολμούσε να σκεφτεί να αγγίξει τυχαία, πόσο μάλλον να φλερτάρει.

Εγώ όμως δεν ήμουν τέτοιος. Εντάξει, δεν θα μου ήταν εύκολο να την πέσω στο θρυλικό πλάσμα του σχολείου που έκανε σεξάκοι μέχρι με τον πρόεδρο του 15μελούς, αλλά ήξερα ότι μπορούσα και έπρεπε να το κάνω ακόμα και αν αυτό σήμαινε πως θα φάω τα μούτρα μου.

Έτσι εκείνη την παγωμένη Δευτέρα καθώς βγαίνω από την τουλέτα βλέπω τον Sikia. Ήταν πολύ όμορφος εκείνη τη μέρα και με το που τον είδα μου κόπηκε η ανάσα... Με είδε να τον κοιτώ και έσκασε ένα υποτιμητικό βλέμμα που μου έλεγε "ποτατέ, πως τολμάς;" (από τότε του άρεσε να με λεει ποταπό). Εγώ δεν μάσησα, πλησίασα και του είπα:

- Εσένα μία μέρα εγώ θα σε παντρευτώ...

Ο Sikia πήγε να πνιγεί με την μπομπονέλα που έτρωγε. Άρχισε να γελάει και μετά μου τραγούδησε αυτό μην ξέροντας πόσο άδικο είχε:


Μετά από μερικές βδομάδες τα είχαμε φτιάξει. Όταν ο άντρας ξέρει να φλερτάρει μπορεί να πηδήξει και τον strictly top, τράστ μη ον δατ. Την πρώτη φορά που κάναμε sex με τον Sikia, ήταν τόσο καυτό όσο πίστευα. Και πολύ περισσότερο καυτό από όσο εκείνος πίστευε... το κάναμε για 4 μέρες απανωτά, δεν πήγαμε σχολείο, δεν πήγαμε να πάρουμε ούτε καν τον χυμό ροδάκινο που έδινε η κυβέρνηση για να βοηθήσει τον αγρότη, τίποτε άλλο δεν κάναμε εκτός να πηδιόμαστε... Θυμάμαι χαρακτηριστικά την πρώτη φορά που ενώθηκαν τα κορμγιά μας και οι ψυχές μας. Από το ραδιόφωνο ακουγόταν αυτό το τραγούδι που τελικά σημάδεψε όλα μας τα σεκσ:


Όταν άρχισε να αποκαλύπτεται τι κέρατο έτρωγα κάμποσα χρόνια μετά, ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Αβάσταχτος. Είχα ένα φίλο τότε και τού 'λεγα που γύριζα σπίτι και έβρισκα μποξεράκια και αντρικές άσπρες κάλτσες αλλουνού, που όλοι στο εργοστάσιο με φωνάζανε ελάφι αντί για πρόβατο από το κέρατο. Αυτός ο φίλος έπαθε έμπνευση από την ιστορία μου και έγραψε ένα τραγούδι, αυτό εδώ, που είναι σαν να βγήκε μέσα από την ψυχή μου,

Λυγμ κλαψ λυγμ λυγμ.

Αυτό το τραγούδι έμελε να βγει πολύ αληθινό σε κάθε λεπτομέρειά του το βράδυ που είδα και απόειδα ότι η σχέση με τον Sikia δεν είχε μέλλον και αποφάσισα να τον αφήσω και κάλεσα ένα ταξί να φύγω να φύγω να φύγω: