Monday, February 11, 2008

τι να κάνεις αν θέλεις να είσαι καλλιτέχνης

  1. βρες ένα τομέα που σε αναπαύει. και δείξτου το με το να του αφιερώνεις τον χρόνο, το σκεψ σκεψ εντατίκ σου, τη δουλειά σου.
  2. Ψάξε και βρες παντού και σε όσο μεγαλύτερο βαθμό έμπνευση. Ακόμα και στα πιο αναπάντεχα μέρη. Ακόμα και στις πιο αναπάντεχες στιγμές. Η έμνπευση είναι στα μάτια του εμπνευσμένου!
  3. Βρες καλούς δάσκαλους: μελέτα το έργο μεγάλων καλλιτεχνών, νεκρών ή ζωντανών, διάβασε για την ζωή τους, διάβασε συνεντεύξεις τους, δες ταινίες με την βιογραφία τους, επισκέψου τις πόλεις που ζήσαν.
  4. Όταν δημιουργείς να θεωρείς ότι κάνεις ένα πείραμα που υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι επιτυχημένο αλλά και να μην είναι επιτυχημένο. Η αποτυχία είναι η μεγάλη αδελφή και τροφός της επιτυχίας.
  5. Να έχεις αυτοπειθαρχία. Αυτό σημαίνει να βρεις το ρυθμό με τον οποίο θέλεις να δουλεύεις και να το πηγαίνεις στην τσίτα. και πότε πότε να τον ξεπέρνάς κατά τι, έτσι ώστε να γίνεται μεγαλύτερος με την πάροδο του χρόνου.
  6. δεν υπάρχουν λάθη στην δημιουργικότητα. Δεν υπάρχουν σωστά στην δημιουργικότητα. Υπάρχει μόνο το έργο σου.
  7. να δουλεύεις να δουλεύεις να δουλεύεις σαν να μην έχεις τίποτε άλλο να κάνεις στη ζωή σου. Και μετά να δουλεύεις πάλι. ΟΜΩΣ πολλές φορές το να ξεκουράζεσαι είναι κομμάτι της δουλειάς γιατί σου δίνει υλικό και έμπνευση. Το να μένεις αδρανής σε κάνεις άψογο παρατηρητή του κόσμου. Επίσης η ξεκούραση σου επιτρέπει να προσεγγίζεις την τέχνη σου με ελαφρότητα ξεκούραστου ανθρώπου πράγμα που είναι απολύτως απαραίτητο πότε πότε.
  8. Την ώρα που δημιουργείς μην αξιολογείς και αναλύεις το έργο σου. Αυτό είναι μία διαδικασία που πρέπει να γίνει άλλη ώρα και με άλλο στέητ οβ μάηντ.
  9. Να είσαι ευτυχισμένος με αυτό που κάνεις όσο περισσότερο γίνεται. Είναι πιο εύκολο από όσο νομίζεις να διασκεδάζεις και να περνάς καλά με την τέχνη σου. Αν παρά τις προσπάθειές σου δεν το καταφέρνεις, τότε μάλλον έχεις διαλέξει λάθος τομέα. Ή τον εξασκείς με λάθος τρόπο. Αν συμβαίνει αυτό σκέψου και λύσε το πρόβλημα.
  10. Να σπας όλους τους κανόνες της τέχνης σου. Πως το κάνεις αυτό; Με το να αφήνεις περιθώριο για το αναπάντεχο, το αταίριαστο, το περίεργο. ΟΜΩΣ μην αποπειραθείς να σπάσεις κανόνες αν προηγουμένως δεν τους κατέχεις άριστα!
  11. να έχεις σημειωματάριο για να γράφεις τις σκόρπιες και φαινομενικά ασύνδετες ιδέες σου. είναι σίγουρο ότι κάποια μέρα θα σε οδηγήσουν σε κάτι μεγαλύτερο και ουσιαστικό. είναι σαν ένα μωρό που τώρα το μόνο που μπορεί είναι να ψελίζει "αγκού και αχού και αγκού" άλλα κάποτε θα μπορεί να απαγγέλει Δημουλά.
  12. να διαβάζεις να διαβάζεις να διαβάζεις. Με κάθε ένα βιβλίο που διαβάζεις ζεις μία ζωή επιπλεόν.
  13. να είσαι τρυφερός με τους ανθρώπους, άρα με τον εαυτό σου. Το νόημα στην ζωή μας οι άλλοι άνθρωποι το δίνουν. Οι άλλοι δίνουν νόημα σε ότι δημιουργούμε.
  14. Να αγαπάς το σώμα σου και να το προσέχεις. το μυαλό σκέφτεται, η καρδιά νιώθει αλλά το κορμί είναι που επιτρέπει και στα δύο να λειτουργήσουν.
  15. Η δυστυχία είναι μεγάλο σχολείο για τον καλλιτέχνη και τον δημιουργό. Αλλά η ευτυχία και η ευδαιμονία είναι το σπουδαιότερο πανεπιστήμιο.
  16. Καλλιτέχνης δεν είναι θέμα του τι δουλειά κάνεις. Είναι θέμα του πώς την κάνεις. Υπάρχουν υδραυλικοί εκεί έξω που είναι πιο καλλιτέχνες και από διάσημους σε όλη την Ελλάδα ζωγράφους η μουσικούς...
  • ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ: Επιτυχία δεν είναι να σε αναγνωρίσουν οι άλλοι και να βγάλεις πολλά λεφτά. Επιτυχία είναι να κάνεις το καλλίτερο που μπορείς να κάνεις στον τομέα σου.

    άμα θες συμπλήρωσε. θέγκζ!
  • 15 comments:

    Anonymous said...

    "βρες ένα τομέα που σε αναπαύει",
    αγαπητέ κύριε, η ως άνω φρασεολογία με παρέπεμψε σε αναγνώσματα τα οποία θα έπαιρνα όρκο ότι δεν έχετε διαβάσει, ως φαίνεται έσφαλα. τι να πω! αναμνήσεις από το σπίτι των νεκρών. άλλωστε η ανάπαυση σχετίζεται με τη διακοπή της πάλης, η οποία στην περιπτωση που δεν έχει κάποια συγκεκριμένη ωφέλια καλό είναι να αποζητείται προκειμένου να μη χάνονται δυνάμεις από την μία και μόνο πάλη για την επίτευξη του ενός σκοπού. ελπίζω να καταλαβαίνετε ότι το "αναπάυω" και "χαροποιώ ή ικανοποιώ" δεν σχετίζονται παρά μόνο συνειρμικά. και εδώ είναι το πρόβλημα με τα εν λόγω αναγμώσματα στα οποία η ικανοποίηση και συχνά και η χαροποίηση θεωρούνται καταδικαστέες, σε αντίθεση με την ανάπαυση.

    jg said...

    αγχωθηκα

    ΗarryTsopanos said...

    Kι εγω ουφ,κατι κανω λαθος.

    Φαίη said...

    Μακράν από τα καλύτερα κείμενά σου Προβατάκο. :)

    Alpha said...

    αιιι-πολύ καλό!!!!

    τρέμε νικ κέιβ και ελευθερία και αγγελάκα αντε και απντάικ και λίγο φίλιπ ντικ και πολυ νόρμαν σπινραντ και κάργα μάικ σκοτ

    σας έρχομαι!

    φτάνει να μπορέσω να βρω κι εγώ την αγάπη-ε?

    Aphrodite said...

    Συνεχίζω?

    Μπορώ?

    Μπορώ?

    Μπορώ?

    Μερσί.

    Λοιπόν,

    18. Σέβεσαι τη ζωή σου εδώ χάμω και δεν την σπαταλάς. Κάνεις κάτι μ'αυτήν, ακόμη κι αν είναι απλώς να κάνεις κάποιον να αισθανθεί καλύτερα βγάζοντας από μέσα σου κάτι δικό σου ("Τέχνη" is a veeery broad thing, και περιλαμβάνει πάρα πολλά πράγματα. Αλλά όσο πιο κοντά στην εξύψωση του άλλου είναι, τόσο πιο πιστά την υπηρετείς.)

    19. Από την άλλη, ποτέ να μην σε παίρνεις κι απόλυτα σοβαρά. Κι όταν πάνε να σου φουσκώσουν τα μυαλά, να θυμάσαι τον κανόνα των 10εκατομμυρίων: ότι δλδ πάντα θα υπάρχουν 10 εκατομμύρια Κινέζοι που ανά πάσα στιγμή θα σε έχουν χεσμένο εντελώς.

    20. Να μη δειλιάσεις ποτέ στον καλό λόγο για τον καλλιτέχνη του οποίου τη δουλειά μόλις παρακολούθησες. Μην τσιγγουνευτείς τον έπαινο, ακόμη κι αν δε σου άρεσε καθόλου, κάτι καλό θα βρεις.

    Κι αν δεν βρίσκεις κάτι καλό, τουλάχιστον δέξου ότι έκανε κάτι εκείνη τη στιγμή που σε ρουμπώνει: εκτέθηκε.

    Οσο εσύ ήσουν στο απυρόβλητο του θεατή.

    Οπότε αν μη τι άλλο, σου έδωσε ένα μάθημα που κάπως θα σε ωφελήσει αργότερα.

    21. Να αναρωτιέσαι πότε-πότε αν σε διάλεξε η Τέχνη ή αν τη διάλεξες εσύ.

    Αν απαντάς ειλικρινά και κατ'εξακολούθησιν το δεύτερο, κάνε χώρο σε κάποιον άλλο.

    Μέχρι τουλάχιστον να πλησιάσεις το να απαντάς το πρώτο.

    22. Το πολύ σπουδαίο: αν μπορείς να κάνεις χωρίς την Τέχνη σου, αν μπορείς να ζήσεις για μέρες χωρίς να την εξασκείς, αλλά χωρίς να υποφέρεις πολύ ή να έχεις crippling στερητικό σύνδρομο, και ακολουθείς μάλλον το βιοποριστικό, τη βολή σου κτλ, μάλλον τα κολλήματά σου είναι δυνατότερα.

    Λύστα και μετά ασχολήσου με την Τέχνη.

    Γιατί αλλιώς την υπηρετείς λάθος.

    ;))))

    Aphrodite said...

    ΥΓ- και κάτι ακόμα, το 23:

    Μην ξεχνάς τα σώβρακά σου δεξιά κι αριστερά. Ολο και κάποιος καλοθελητής θα βρεθεί να σε κάνει ρόμπα διαδικτυακά τον καλλιτέχνη... :))))

    Εδώ τον Μπέκα και τονε πήραν στο ψιλό... :ΡΡΡ

    xomeritis said...

    Εξαιρετικό! Ιδιαίτερα το 10. Για το 11, καλά το είχα καταλάβει...

    Provato said...

    ανώνυμε η ανάπαυση είναι στα μάτια του beholder. για μένα ας πουμε δεν έχει καμία σχέση με διακοπή πάλης. παν μέτρον άνθρωπος. οπότε... θεγκζ φορ δι κόμεντ though.


    pov of ag έλα τώρα που αγχώθηκες... ξεαγχώσου πάραυτα.


    χάρη τίποτε δεν κάνεις λάθος εσύ, μην ανησυχείς. να σε στείλω κανένα κουπόνι για σεξάκοι τζάμπα να χαρείς; :-))

    φαίη μπεευχαριστώ!

    mosaic χάθηκες πάλι. ελπίζω να είσαι καλά. όσο για την αγάπη... μην την ψάχνεις, γίνε αγάπη. (μαλάκα πολύ τουρνάς ακούστηκε αυτό...). μπεεευχαριστώ! :-)

    Provato said...

    aphrodite σωστή! :-)) ειδικά ο κανόνας των 10 μυρίων Κινέζων πολύ τον αγάπησα. θα τον βάλω στη φαρέτρα μου!!!! xxxx (...αμάν πια αυτό το βρακί, θα με καταδιώκει μία ζωή...)

    thomas,μπεεεε! :-))) χιχιχιχι για το 11 γιατί εγώ έχω ένα σημειωματάριο με ένα πορτοκαλί ψάρι! :-)

    Sogian said...

    Μου άρεσε πολύ... Μάλλον εσύ είσαι star που απλώς δεν του αρέσει να φαίνεται η λάμψη του!

    Φιλί αστραφτερό!

    toymaker said...

    Άγγιξες ευαίσθητο θέμα, τουλάχιστον για μένα...
    Δυστυχώς αυτό που έχω μάθει ως τώρα απ'τη ζωή και από την τέχνη ( την οποία υπηρετώ σε όλη μου τη ζωή) είναι ότι καλλιτέχνης σημαίνει πόνος, μοναξιά, εμπόδια, δυσκολίες και ένα ποτάμι από δάκρυα...
    Φιλιάαα

    One Big DJ said...

    na eisai alithinos

    na thes na dwseis to mesa sou

    x

    Provato said...

    ένα πρόσωπο δεν είμαι σταρ τίποτε τίποτε δεν είμαι. είμαι εγώ! αλλά και πάλι όχι πάντα, καμία φορά μου ξεφεύγει! φιλιά και ευχαριστώ πολύ.

    toymaker για να πω την αλήθεια εγώ είμαι της απόψης ότι όταν κάτι μας χαλάει καλό να μην το κάννουμε γιατί μπορεί να σημαίνει ότι δεν είναι για μας.... δεν ξέρω, μεγάλη βέβαια κουβέντα αυτή για να γίνει μέσω σχολίων αλλά καθόλου δεν "αγοράζω" το μύθο του ταλαιπωρημένου καλλιτέχνη. μου φαίνεται ότι είναι ένας από τος μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται για να σκεφτόμαστε και να σημιουργούμε λιγότερο... anyway, μία απόψη λέω μπορεί να κάνω και λάθος. φιλί μπεεε :-))

    one big πολύ σωστός και sexy!!! :-))

    Anonymous said...

    σμακ :)))

    και κυρίως να κάνει αυτό το βήμα. οι "καλλιτεχνικές" φύσεις είναι τόσο πολυσχιδείς, που αν δεν γεμίσουν με πράξεις ορατές αυτό που συμβαίνει στο κεφάλι τους, δεν καταφέρνουν ποτέ να αναγνωρίσουν ποιοι είναι. πρέπει να σχηματοποιήσουν αυτά που κουβαλάνε για να πάρει μια μορφή συγκεκριμένη ο εαυτός τους.
    αλλιώς χάνονται και για μας και μέσα τους.
    όχι οτι ντε και καλά με το έργο τους σώζονται, αν είναι αυτοκαταστροφικοί. αλλά αν δεν ξεπεράσουν μια αέναη αναβολή δεν θα καταφέρουν ποτέ να καταλάβουν ποιοι είναι πραγματικά.
    μέσα απο το έργο τους δυναμώνουν. μέσα απο αυτά που φτιάχνουν μορφοποιούν τον εαυτό τους. προσυπογράφω και τα 17.
    δουλειά,και συνεχή προσπάθεια.