Λίγος θυμός, λίγο εκδίκηση και το κόμμα μου

Ακούω τώρα τελευταίο όλο και πιο συχνά, όλο και πιο πολύ, διάφορους hither and thither που πρβληματίζμ προβληματίζμ εντατίκ και σκεψ σκεψ για το τι ακριβώς κάνει ο Γιώργος με το κόμμα που κληρονόμησε.

έλεος. πόσο χαζοβιόλης μπορείς να είσαι για να μην καταλάβεις τι κρύβεται πίσω από την επιτυχημένη προσπάθεια του να το διαλύσει;

ένα Γιάλομ να έχεις στο σπίτι να κάθεται σε ένα ράφι και όλα εξηγούνται:

Ο Γιωργάκης, απλά, εκδικείται με τον καλύτερο τρόπο και πιο αποδοτικό τρόπο τον μπαμπά του - εκείνον δηλαδή που απάτησε την μαμά και την πλήγωσε πηγαίνοντας με άλλες γυναίκες.

Πως; Καταστρέφοντας το έργο του, δηλαδή το κόμμα που αυτός (ο πατέρας Ανδρέας) έφτιαξε.

Σου λέει "μου πλήγωσες την μαμά; ε και εγώ θα καταστρέψω την επιχείρησή σου, ό,τι έχτιζες όλη σου την ζωή! αμ πως!".

αυτό που κάνει την όλη φάση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι ο Γιωργάκης όλο αυτό το κάνει κατά πάσα πιθανότητα υποσυνείδητα, χωρίς να το καταλαβαίνει.

How uber cool is that?

Αγαπητέ μου, να μη το ξεχάσεις ποτέ. Τα ΠΑΝΤΑ εξηγούνται με ψυχαναλυτικούς όρους. Τα ΠΑΝΤΑ ανάγονται σε μία σύγκρουση με το γονιό, ή στην αναζήτηση της έγκρισης από αυτόν, ή στο να τον εκδικηθείς κοκ.

Άλλοι, καταστρέφουν την περιουσία του μπαμπά - άλλοι για να τον εκδικηθούν καταστρέφουν τον εαυτό τους (γιατί ξέρουν ότι αυτό είναι που θα τον πονέσει). Ε, ο Γιωργήνο Ποργκήνο καταστρέφει το κόμμα του πατέρα του. Αυτό του κληρόδότησε, αυτό διαλύει.

Ας του είχε κληροδοτήσει το ψιλικατζίδικο στα Εξάρχεια... σύντομα, τα Εξάρχεια δεν θα είχαν ψιλικατζίδικο.

Στην προκειμένη περίπτωση, απλά η Ελλάδα δεν έχει αντιπολίτευση.