Χτες το πρωί αγόρασα καινούργιο κράνος

Φαντάσου. Φοβερά νέα.

βασικά, δεν ξεκίνησα για κράνος. Αρχική μου σκέψη ήταν να πάω μέχρι τον ΟΑΕΔ να πάρω την βεβαίωση για την φορολογική δήλωση. Άλλα όταν έφτασα εκεί είδα ότι η ΑΔΕΔΥ είχε απεργία , άρα ο ΟΑΕΔ ήταν σε υπολειτουργία, άρα, σκέφτηκα σκεψ σκεψ, "ευκαιρία να πεταχτώ μέχρι το Praktiker να πάρω καινούργιο κράνος για το μηχανάκι" γιατί το παλιό ήταν πολύ παλιό. 4 χρόνια το είχα.

Φτάνω λοιπόν στο μεγάλο πολυκατάστημα και παθαίνω σοκ. Τι ΠΚΑ (Παγκόσμιο Κέντρο Ασχήμιας) ήταν αυτό; Ζαλάδα και πυρετός με έπιασε! Το μαγαζί ήταν άδειο σχεδόν, άντε να συνάντησα όσο το τριγύριζα για να βρω τα κράνη 15 άτομα... ήταν όμως όλα... Ο πιο νόστιμος ήταν ασχημότερος από το Γκόλουμ. Όσο για τον πιο άσχημο... ίουκ δεν μπορώ καν να τον θυμηθώ. (αναφέρομαι στους πελάτες, όχι τους υπαλλήλους).

Θα μου πεις, στο Praktiker πήγα, όχι στο ΚΜΕ (Κέντρο Μοντέλων Ελλάδας) αλλά και πάλι... Και δεν είναι μόνο ότι ήταν άσχημοι, βρωμούσαν κιόλας! Από 10 μέτρα απόσταση! Πρωί πρωί. Φαντάσου κατά τις 3 το μεσημέρι δηλαδή τι θα γίνεται...

Τι να πω... πού παλιά, που η εργατική τάξη είχε στιλ και λεβεντιά και άμα λάχαινε έριχνε και καμμία ζεμπεκιά αλλά Μεταξόπουλος μπροστά στην εκκλησία στην Κέρκυρα. Τώρα, αυτά τα ξεχνάμε, δεν υπάρχουν. Τώρα η κατώτερη μορφωτικά τάξη είναι πολύ κάτω. Αχ βαχ.

Πράγμα που με φέρνει στο εξής: Ότι τελικά στην εποχή μας έχουμε φτάσει στο σημείο που η κοινωνική τάξη δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά παιδείας και καλλιέργειας. Μπορεί ο άλλος να μην έχει παρά μόνο μία Vespa και να χρωστάει όλα τα μιστά του για τα επόμενα 40 χρόνια, αλλά παρόλα αυτά κοινωνικά να είναι σε ανώτερη τάξη από έναν που έχει βίλα στο Ζητούνι, τεσσάρι στην Κηφισά και 2 BMW. Το οποίο είναι φοβερό σημάδι των καιρών.

Και τι θα πει "υψηλή κοινωνική τάξη"; Θα το όριζα, πολύ ανοιχτά, ως έλεγχο στην ζωή. Κάποιος είναι σε υψηλή κοινωνικά τάξη όταν μπορεί να επιλέξει, αν όχι όλα, τα περισσότερα από αυτά που κάνουν τις ζωές μας. Τι δουλειά θα κάνει, που θα μένει, τους φίλους του και τις παρέες του... επίσης υψηλή κοινωνική τάξη πιστεύω ότι είναι και η πρόσβαση σε πράγματα που μεγαλώνοντας σε κάνουν καλλίτερο άθρωπα. ...ξέρεις, η τέχνη, η γνώση, η μουσική, τα βιβλία, τα ταξίδια.

Φιου πολλά κοινωνιολογόνια, τι με έπιασε. χμφ χμφ χμφ.

Τέλος να καταγγείλω ότι έκανα τρελή γουρουνιά στο Praktiker και έχω απίστευτες τύψεις από χτες το πρωί. Μπαίνοντας στο κατάστημα άφησα το παλιό κράνος στην υποδοχή - μάλιστα μου έδωκαν και ένα πολύ μπιχλερό χαρτάκι για να το πάρω φεύγοντας. Αμ δε! Αφού πλήρωσα το καινούργιο κράνος, άφησα το παλιό εκεί που το είχα δώσει και έφυγα κύριος.

Μην με καταδικάσεις. Το έκανα από ευαισθησία. Δεν θα μου πήγαινε με τίποτε η καρδιά να το πάρω κ να το πετάξω σε κάποιο κάδο εκεί στην Πειραιώς (εν τω μεταξύ ξέρεις τι φρικτή φήμη έχουν οι κάδοι στην Πειραιώς για τον τρόπο που συμπεριφέρονται). Όμως αυτή τη στιγμή όσο σκέφτομαι το παλιό μου κράνος να είναι μέσα στο τεράστιο άδειο Praktiker, να κοιτά με τεράστια υγρά θλιμμένα μάτια δεξιά και αριστερά περιμένοντας τον άνθρωπο του να φανεί σπάει η καρδιά μου. Σπάει. λυγμ λυγμ σνιφ σνιφ σναφλ σναφλ.

...άραγε, θα ελπίζει ότι θα φανώ; Τι θα σκέφτεται αυτήν την στιγμή; Και πως πέρασε την νύχτα του; Ήταν άγρυπνο και γέμιζα χαρά και προσμονή όταν ακούγε βήματα του νυχτοφύλακα πιστεύοντας ότι είμαι εγώ; Και κυλούσε ένα δάκρυ από τα μάτια του κάθε φορά που διαπίστωνε ότι, όχι δεν ήμουν εγώ, αλλά ο φύλακας;

...άραγε θα παίζει μέσα στο μυαλό του την σκηνή του ξανασμιξίματός μας; Θα φαντάζεται ότι είναι πάνω στο κεφάλι μου και απολαμβάνει τον αέρα καθώς ανεβαίνω την Κηφισίας, ενώ ακούγεται από τεράστια ουράνια ηχεία το "σ αγαπώ, σ 'αγαπώ σ' αγαπώ η αγάπη αυτή με πεθαίνει, σ αγαπώ σ αγαπώ σ αγαπώ, η αγάπη αυτή με ανασταίνει...";

ΘΕ ΜΟΥ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ!!! θε μου... λυγμ. Ευτυχώς το καινούργιο κράνος θα με βοηθήσει να ξεχαστώ.