Thursday, June 10, 2010

Ο έρωτας στα χρόνια της κρίσης

Γνωριστήκαμε στα χρόνια της κρίσης.

Το βράδυ που πρωτοσυναντηθήκαμε δεν είχα λεφτά για ταξί. Πήγα από το σπίτι μου στο μπαρ που σε πέτυχα με τα πόδια, περίπου 40 λεπτά μου πήρε περπατώντας γρήγορα. Η ελαφρά άσκηση με γέμισε καλοδιαθεσόνια (ενδορφίνες νομίζω λέγονται;) που φυσικά αντανακλούνταν στο χαμόγελό μου που έγινε ακόμα πιο λαμπρό από το συνηθισμένο, όταν σε αντίκρυσα πρώτη φορά.

Επίσης, το ίδιο βράδυ, δεν είχα μαζί μου το κινητό. Δεν το είχα πληρώσει, λόγω κρίσης, κ μου το είχαν κόψει. Που θα πει, ότι χωρίς κινητό, δεν τσέκαρα κάθε λίγο κ λιγάκι αν έχω μηνύματα ή mail. Έτσι, όταν αρχίσαμε να φλερτάρουμε ήμουν αφοσιωμένος στην στιγμή, παρών 100%.

Όταν τελικά βρήκα το θάρρος να σε πλησιάσω κ επειδή λόγω κρίσης δεν μπορούσα να σου πω την βλακεία "να σε κεράσω ένα ποτό" (δεν είχα λεφτά...) ήμουν πολύ ευθύς κ άμεσος. Σου είπα ακριβώς αυτό που σκεφτόμουν: "είσαι πολύ όμορφος, πως σε λένε;"

Αργότερα έμαθα ότι λόγω κρίσης, δηλαδή επειδή ανησυχούσες για την δουλειά σου κ ήσουν σε κακή διάθεση, αποφάσισες να αρνηθείς την πρόσκληση να πας σε ένα άλλο μπαρ με την παρέα σου. Ήλθες σε αυτό το μπαρ, που σε πέτυχα, για να πιεις ένα ποτό μόνος κ να αφεθείς, να χαλαρώσεις... κ έτσι έτυχε κ σε γνώρισα.

Λόγω κρίσης, κ εσύ, όπως κ εγώ δεν είχες περιθώριο για περισσότερα από δύο ποτά. Η βραδιά κύλησε χωρίς μεθύσια, τεχνητή άνεση κ αλκοολούχο κέφι. Αντίθετα, είχαμε κ οι δύο μία φυσική νηφαλιότητα κ χαλαρότητα που μας επέτρεψαν να είμαστε όσο περισσότερο κανονικοί μπορεί να είναι δύο άνθρωποι που μόλις γνώρισαν κάποιον που τους αρέσει πολύ πολύ.

Όταν ήλθε πια η ώρα να φύγουμε, λόγω κρίσης, δεν μπορούσα να σου κάνω αναπάντητη - πήρα ένα χαρτάκι από το μπαρ, έγραψα το τηλέφωνο, το όνομα κ το επίθετό μου, κ από κάτω σχεδίασα (άσχημα) ένα χαμογελάκι. Αργότερα μου είπες ότι αυτό το χαρτάκι, ό,τι κ να γίνει μεταξύ μας, όπως κ να καταλήξουμε, θα το κρατήσεις για πάντα...

Την άλλή μέρα το πρωί, μου τηλεφώνησες. Κανονίσαμε να συναντηθούμε. Δεν πήγαμε σε εστιατόρια, σε μπαρ κ σε σινεμά. Κάναμε κουβεντιάζοντας έναν τεράστιο περίπατο στο κέντρο της Αθήνας. Γυρίσαμε αργά στα σπίτια μας αφού είχαμε ζήσει ένα από τα ομορφότερα απογεύματα που έχουμε περάσει ποτέ - κ χωρίς να χαλάσουμε ούτε ένα ευρώ.

Γνωριστήκαμε καλλίτερα. Γρήγορα ερωτευτήκαμε, γρήγορα δηλώσαμε αποκλειστικότητες κ βαριές προθέσεις. Καλά κάναμε... Ο ένας από τους δύο ήταν γάτα, ο άλλος σκύλος αλλά κατά έναν μαγικό τρόπο καταφέρναμε να επικοινωνούμε. Ή να αναγνωρίζουμε που δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε.

Γύρω μας η κρίση βάθαινε. Εμείς, προσπαθούσαμε να επιβιώσουμε με ό,τι είχαμε διαθέσιμο. And boy, didn't we have more than enough...

Τα βράδια λόγω κρίσης αντί να βγαίνουμε σε μπαρ κ σε ξενύχτια, καθόμασταν στο σπίτι. Μαγειρεύαμε παρέα, παρέα μετά πλέναμε τα πιάτα... Ή απλά συζητούσαμε. Ή διαβάζαμε, παρέα, με τις ώρες. Μου φαίνεται πως αυτές οι ώρες που περνάγαμε στο ίδιο δωμάτιο χωρίς να λέμε τίποτε, ο ένας να διαβάζει κ ο άλλος να γράφει ή να ακούει μουσική ή να λαγοκοιμάται, δημιούργησαν γρήγορα έναν ομφάλιο λώρο ανάμεσά μας.

Όταν έκλεισε η εταιρία που δούλευα, αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί. Σε αντίθεση με ότι πίστευα κ πίστευες, η συγκατοίκηση δεν έφερε γκρίνια κ φαγωμάρα. Μάλλον μας γέμιζε ένα αίσθημα ασφάλειας κ φροντίδας που πολύ τα είχαμε ανάγκη... εποχή κρίσης γαρ, όλα γύρω προκαλούσαν άγχος.

Για ενάμιση χρόνο με συντηρούσες. Εγώ, στο σπίτι, ψάχνοντας για δουλειά, ασχολιόμουν με τα γραψίματά μου. Αλλά μαγείρευα, σε φρόντιζα, στα ρούχα σου, στις δουλειές του σπιτιού, σε όλα να είσαι εντάξει, να μπορείς να σχοληθείς χωρίς περισπασμούς με την δουλειά σου, το μοναδικό εισόδημα που είχαμε σαν.... οικογένεια; ...ναι, οικογένεια είχαμε γίνει πια.

Ο θεός μας αγαπούσε, παρά την κρίση... όταν έχασες εσύ την δουλειά σου, είχα βρει εγώ μία άκρη με τα καλλιτεχνικά μου. Κ έτσι αλλάξανε οι ρόλοι. Τώρα σε "συντηρούσα" εγώ.

Οι συνθήκες κ τα δεδομένα μας έκαναν να το σκεφτούμε καλλίτερα κάθε φορά που θέλαμε να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα, κ να χωρίσουμε - δεν λέω ότι μείναμε μαζί λόγω κρίσης, λέω ότι οι συνθήκες μας έκαναν να λειτουργούμε λιγότερο παρορμητικά κ ανεξέλεγκτα. Κ να σκεφτόμαστε τις πολύ ριζικές αποφάσεις, όπως θα ηταν το να το διαλύσουμε, δύο κ τρεις φορές.

Φυσικά, δεν μπορούσαμε να πάμε κανονικές διακοπές. Λόγω κρίσης σε πήγα στο εξοχικό της οικογένειάς μου, να περάσουμε έστω μερικές μέρες στην θάλασσα. Ήταν αναπόφευκτο να γνωριστείτε με την μαμά κ τον μπαμπά μου. Παραδόξως, περνούσαμε ωραία κ εκεί, πολύ. Έμαθες στον μπαμπά μου να κάνει κομπόστ με τα σκουπίδια - κ έδειξες στην μαμά πόσο εύκολο είναι να φτιάξει αυγολέμονο χωρίς να κόψει.

Την τρίτη χρονιά που πήγαμε, λόγω κρίσης, για διακοπές στο εξοχικό με τους γονείς μου, ο μπαμπάς αποφάσισε να σταματήσει να κρατά τα προσχήματα. Μας έβαλε να κοιμηθούμε στο ίδιο δωμάτιο - δεν μου είπε τίποτε ποτέ για το αν κατάλαβε τι συμβαίνει μεταξύ μας, αλλά φυσικά, δεν είναι ηλίθιος, είχε καταλάβει, το ξέρω. Ενώ η μαμά, μία μέρα που πίναμε καφέ εγώ κ εκείνη μου είπε "είναι πολύ καλό παιδί" κ, μετά από μία παύση, "μακάρι να είσαι πάντα έτσι ευχαριστημένος όπως είσαι τώρα".

Το επόμενο καλοκαίρι, λόγω κρίσης, οι γονείς μου μας έκαναν δώρο ένα ωραίο χορταστικό 15νθήμερο στο αγαπημένο μας νησί.

... ... ... ... ... ... ... ...

Γνωριστήκαμε στα χρόνια της κρίσης. κ πιστεύω λόγω και αυτής, ζήσαμε έναν πραγματικό μεγάλο έρωτα. Όχι εύκολο, όχι απλό... αλλά πραγματικό

72 comments:

Lina said...

εν μεσω κρίσης πού βρεθηκε εξοχικό και λεφτά απ τους γονείς για διακοπές;



Προβατέλι τα λεφτά σίγουρα δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλα δεν σημαίνει ότι η έλλειψή τους φέρνει την ευτυχία.
Το να συντηρείς τον άλλον πχ είναι ψυχοφθόρο και δημιουργεί άσχημους ρόλους στο ζευγάρι.

Provato said...

το είχαμε απο παλιά, ήταν το πατρικό μας, :-P

τίποτε δεν φέρνει την ευτυχία από μόνο του, αλλά κ τίποτε δεν την αποκλείει, συμφωνώ, μία εκδοχή έδωσα!

postbabylon said...

C'etait tres trixosikostique mon provatin...

Provato said...

κέ σκε σε νηφή trixosikostique? ζε νε κομπράν πα! :-)

OOO! ατάντ! α γκότ ητ!

μεγσί μποκού xxxxxx

Lefteris said...

αν υπάρχει όσκαρ κειμένων για την μπλογκόσφαιρα, θα σου το έδινα για αυτό το κείμενο

Ego mei mihi me (a) me said...

Ε αυτό είναι υπέροχο!

Provato said...

Lefteriiiiii α κ πάντα ονειρευόμουν ένα Oscar, Πάω να ράψω ταξήντο! [σε ευχαριστώ πολύ, ουχ, χαίρομαι που σου άρεσε :-)]

ego mei mihi (αμάν πια με αυτό το γλωσσοδέτη για νικ, κ για να έχουμε καλό ρώτημα, τι θα πει;) α, χαίρομαι ΤΟΣΟ πολύ που σου αρέσει, xxxxxx πολύ χαίρομαι!

man about town said...

O ερωτας στα χρονια του προβατου...

ματς μουτς!

Dorian_Gray said...

Πολύ καλό ,προβατίδιο.Σε βάζει σε πολλές σκέψεις.Ναι, η ευτυχία δε βρίσκεται στο χρήμα, αυτό το ξέρω καλά.Και η πραγματική αγάπη, δεν ξεθωριάζει με τις δυσκολίες. Εγώ αυτό έχω δει.

Provato said...

man αγαπημένε μου man! xxxxxx

Dorian λοβ μεγάλο μου! μπεευχαριστώ, ναι, ναι, η πραγματική αγάπη σίγουρα δεν ξεθωριάζει από τις δυσκολίες. Ξεθωριάζει απλά επειδή ξεθωριάζει.... εκτός κ όταν δεν ξεθωριάζει! xxxxxx :-)

bernardina said...

Τώρα... να κάνω σπάσιμο και να πω ότι πριν από κάτι χρόνια ΈΤΣΙ ερωτευόταν ο κόσμος κι ας μην υπήρχε ΑΥΤΗ η κρίση ή θα φανώ συνομήλικη του Παρθενώνα;....
WTF, θα το πω. Μπέκι, μου θύμισες τους πρώτους μου έρωτες :-)))
Κι ας λένε ότι η φτώχια φέρνει γκρίνια -ο έρωτας είναι ακατανίκητη χρυσόσκονη. Κι όπως ειπες κι εσύ, ξεθωριάζει επειδή ήρθε η ώρα της να ξεθωριάσει (εκτός κι αν δεν...)
χχχχχχ

Provato said...

bernardina έχεις απόλυτο δίκιο - κ μάλιστα, αυτό δεν ήταν κ τόσα πολλά χρόνια πριν, νομίζω για καμία δεκαπενταετία μιλάμε, όχι; xxxx

Hfaistiwnas said...

Πες μου βρε Πρόβατε ότι είναι αλήθεια, να πέσω στο πάτωμα!!!!!!

amalthia said...

αυτά να τα πείς στη γυναίκα του Ντόναλντ Τράμπ....θα σε νιώσει...αχαχαχαχαχαχα


(καλογραμμένο,εύστοχο,έξυπνο,δυνατό..κερδίζεις μια θέση στην καρδιά μου,RSVP να ξέρω,αλλιώς να την δώσω αλλού))

Έγραψα πάλι ο πούστης ... said...

Μπράβο ρε !Κάνε μας να νιώσουμε ακόμη πιο μόνοι μας !!!


Αχχ το όνειρο πολλών ανθρ'ώπων είναι αυτό που περιγράφεις...

Anonymous said...

μυθιστορημα φανταζομαι και οι χαρακτηρες δεν εχουν καμια σχεση με τη πραγματικοτητα και αληθινα προσωπα! λολ

ποσο πισω παμε, ποσο?

και οτι δηλαδη το κακο χρημα μας αλλαξε...

allright!

Provato said...

hfaistiwna, ναι ναι, να πέσεις! :-)

amalthia τι να της πω, μάταια, the lady is a tramp! την θέση να μην την δώσεις αλλού, την θέλω xxxxx

έγραψες, όχι όχι, δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις μόνος, κάθε άλλο... xxxxxx

anonymous whatever...

ασωτος γιος said...

ξερεις κατι το πιστευω οτι η κριση αυτη η περιβοητη θα μας φερει πιο κοντα, λιγοτερα σμς λιγοτερο νετ, λιγοτερο κλαμπιγκ
θα μας φερει κοντα
και αν ο ερωτας ειναι αληθινος θα κρατηση και με αδειες τσεπες

Provato said...

συμφωνώ απολύτως άσωτε υιέ! κ αν ακόμα η κρίση από μόνη της δεν έχει "καλή πλευρά" τουλάχιστον μπορούμε όλοι να κάνουμε ό,τι μπορούμε κ να της δώσουμε μία καλή πλευρά! κ, εννοείται, ότι ο έρωτας κ οι τσέπες, δεν έχουν καμία σχέση (εκτός αν κρατάμε εκεί το προφυλακτικό, χεχεχε)

bernardina said...

Για τόσα, αγαπημένε μου, για τόσα! ;-)))

Hfaistiwnas said...

πωπωπω έπεσα όμως...
Τι να σε πω τυχερά είναι αυτά! Μπράβο !!!

un (presque) Français à Londres), said...

Πω, πω, έχει και συννεφιά εδώ πέρα, ήρθε κι έδεσε...

Anonymous said...

οταν γραφεις τετοια ποστ σε λατρευω μικρο μου πυκνομαλλο αμνοεριφιο!

Provato said...

bernardina :-)

hfaistiwna καλά να κλαίν οι χήρες... να κλαιν κ οι παντρεμένες; χεχεχεχε

un (presque) ωχ γμτ δεν ήθελα να σε συννεφιάσω, γιατί συννεφιασες; :-))

Provato said...

θεία εγώ σε λατρεύω ΠΑΝΤΑ!!! xxxxx (χιχιχιχι)

Hfaistiwnas said...

Σαν χήρα μπορώ να κλαίω όμως ε;;;

un (presque) Français à Londres), said...

Μη μου σκας, θα μου περάσει. Πάω να πάρω μπύρα από το Tesco (λόγω κρίσης), να ξεχαστώ ;)

sstamoul said...

Το κείμενο είναι πανέμορφο, όπως πάντα (γλυψ γλυψ εντατίκ), αλλά δεν το βρίσκω πολύ ρεαλιστικό. Ο περίπατος στο πρώτο ραντεβού είναι πράγματι ρομαντικός, αλλά η (συνεχιζόμενη) φτώχεια φέρνει γκρίνια που λέει κι ο λαός...

sstamoul said...

Απ' την άλλη, η αισιοδοξία είναι καλό πράγμα και το να θέλει να βλέπει κανείς "καλή πλευρά" σε όλα, ακόμα και στην κρίση είναι επίσης καλό πράγμα... Δώστου... Καλά το πας!

Globetrotter said...

Magnifique! Έχεις ένα μαγικό τρόπο να με κάνεις να γίνομαι πανέμορφος κάθε φορά που σε διαβάζω...
Είσαι τόσο λυτρωτικά αισιόδοξος που σε λατρεύω :)

Αιθεροβάμων said...

Προβατούκο αλήθεια τώρα, true story; Πέφτω κι εγώ!

Σε κάθε περίπτωση πάντως...I like! :)

Σουσουράδα said...

Μακάρι να κρατήσει η κρίση...

Να χαίρονται όλοι με τη χαρά σου και να στεναχωριούνται με τη θλίψη σου, αλλά πού...; 'Ολοι κοιτάζουν το εγώ και το περιτύλιγμα γμτ.

Πολύ μου άρεσε το κείμενο και πραγματικά μακάρι να κρατήσει η κρίση, μόνο καλύτερους θα μας κάνει όλους!

prozak said...

με μερικές μικρές διαφοροποιήσεις, θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι είσαι ο bog brother...

απίστευτο κειμενάκι, αλλά πίστεψέμε ακόμα καλύτερο να το ζεις...!!!!
:-)

Είδωλο said...

Πρέπει να ξεκινήσω το ποτό.

ysterografo said...

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας...

tsok said...

Μου θύμισες λίγο πρώτους μήνες courting με έτερο ήμισυ, τότε δεν υπήρχε κρίση αλλά υπήρχε δεδομένη φτώχεια φοιτητοκατάστασης. Γράφεις τόσο πολύ όμρρφα ρε μπαγάσα... Να' σαι καλά θέλω ρε πρόβατε πάντα και να μας φέρνεις όλους κοντά στο "σπίτι" σου, όπου ως άψογος οικοδεσπότης φροντίζεις ο φιλοξενούμενος να καλοπερνά. Σμάιλι φέις και άπειρα μάκια στον κύβο.

τσούτσουρος said...

ο ήλιοοος λάααμπει στην φαλάαακρα σου!!!!!λαλαλααα ... τραγουδάω εγώ διότι εν μέσω κρίσης που να βρείτε cd plαyer... μη πω για πρίζα...

νιαι καλα! said...

Εεεεε τι παλι για την κριση;;δε μου τα λες καλα μου φαινεται!!! ;)
Αλλα ητανε καλο και γλυκοπικρο...και μια θετικη ματια να σπασει η μουρμουρα και η γκρινια :)

Anonymous said...

Τι το ΄θελα η ρουφιανα να μπω τετοια ωρα να σε διαβασω? Ολο το makeup στο γραφειο πανω, απο τα κλαματα.
Να ζουσα εναν τετοιο ερωτα ξανα. Για μια στιγμη μονο,,,

Rodia said...

Respect ωρε! :))
..εχμ.. πριν 40 χρονακια δεν το λεγαμε κριση αυτο.. αλλα δεν ειχε και τιβι να μας λεει πώς το λενε.. :Ρ

Anonymous said...

provatouli itan kalo,sxedon toso oso na leo meta..
-E kai meta?
Katafere i poutana i krisi na nikisei auton ton erota i efigan mazi pros to iliovasilema trogontas psomi kai elies?
:)

dsquared said...

gamo to story.. elpizo na einai alithino kai elpizo na exei kratisei aafto.. an oxi den pirazei ha erthi kalitero!
DAN

athensville said...

Μπεεεξαιρετικό!
(Αμάν με τα λεφτά τους!)

ΗarryTsopanos said...

Εγω δεν θα το ηθελα να με συντηρει,ειναι ψυχοφθορο,και χαλαει την κατασταση,καλη η κριση για τις ανθρωπινες σχεσεις ισως,οχι για ελεημοσυνες.

stassa said...

OK, έγραψες, πάλι. Πρωί πρωί μού 'φτιαξες τη διάθεση. Σ' ευχαριστώ πολύ :)

(Η καλή μου λέει οτι εγώ είμαι η σκύλα γιατί αυτηνής της αρέσουνε οι σκύλοι κι εμένα οι γάτες. Μα είναι γάτα αυτό το κορίτσι... :)

One Big DJ said...

............................
.................................
...................................

Να περάσεις να σου πώ κάτι στο αυτί προβατάκι.. :'-)

Unknown said...

Θα ήθελα να βάλω τα κλάμματα, αλλά ούτε αυτό μπορώ να κάνω πια τελευταία. Αισθαντικότατο κείμενο.

[offtopic]

Στο ρήντερ βγάζει μόνο τις αρχές από τα κείμενα σου, και το google λέει να το πούμε στον owner του blog. Γνωρίζεις τίποτα;

celsius33 said...

είσαι υπέροχος, συγκινήθηκα!!

Duffyduck said...

Ωραίο κείμενο, ωραίες καταστάσεις περιγράφεις, ευσεβής πόθος βέβαια για πολλούς εξ ημών...

Κοιτάζοντας ωστόσο γύρω μου το τελευταίο διάστημα διαπιστώνω δυστυχώς ότι ούτε τώρα μοιάζουμε να βάζουμε μυαλό. ϊσα ίσα που η κρίση μάλλον μας βυθίζει ακόμα βαθύτερα στη μιζέρια, τη γκρίνια και την "κλεισούρα" μέσα μας...

ΥΓ Και καλά...ΑΥΤΗ ΤΙ ΣΟΙ ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ που δεν ξέρει να φτιάξει ένα αυγολέμονο της προκοπής χωρίς να κόψει και περιμένει το γκόμενο του γιου της να της δείξει;;;; Διαμαρτύρομαι, ο χαρακτήρας της μάνας πρέπει να ξαναγραφεί και να σκιαγραφηθεί καλύτερα!

ΥΓ2 τα πρήξατε τα κακόμοιρα τα γεροντάκια και τον τρίτο χρόνο κάνανε ό,τι μπορούσανε να σας στείλουνε διακοπές αλλού, στο σβέρκο τους κάτσατε!

the writer said...

Ελπιδοφόρα η ιστορία σου. Από την μια είχε μια απαισιοδοξία λόγω της κρίσης, από την άλλη είχε δίδαγμα ότι υπάρχει ελπίδα στα χρόνια της κρίσης. Κογκρατσουλέσιονς μαν!

the writer said...

Ελπιδοφόρα έγραψα; Εξουζέ μουά, ρεαλιστική ήθελα να πω.

sCaTterBraiN said...

υπέροχο! (και ακόμα καλύτερο που το έζησες).
:-)

ProFyLaKtiKo said...

εγώ που πιστεύω ότι όλα αυτά που περιγράφεις λόγω κρίσης είναι απλά ότι χρειαζόμαστε και σε περιόδους κρίσης τι έχω;

οι άνθρωποι θα γίνουν πιο ευτυχισμένοι σε μία κοινωνία που δε θα νιώθουν την ανάγκη να βγαίνουν κάθε μέρα για ποτά, για καφέδες ή για λουσάτες διακοπές στη μύκονο

DRAMA QUEEN said...

Πάρα πολύ ωραίο και το πιστεύω και εγώ ότι τα διαζύγια και τα κέρατα θα μειωθούν λόγω κρίσης, γιατί το 80 όλοι είχαν λεφτά να τα τρώνε με τις γκόμενες ενώ τώρα δεν θα έχουν ούτε για την σύζυγο.

Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά το νομίσματος. Αυτή που ζω. Μάλλον θα κάνω 1μήσι μήνα να δω τον φίλο μου και του λέω ότι δεν πειράζει που δεν θα έρθει να με δει (ενώ με πειράζει εννοείται), γιατί από Σεπτέμβρη τον βλέπω να είναι άνεργος και αυτά τα λεφτά θα του χρειαστούν περισσότερο τότε.

Anonymous said...

Το παράνομο εξοχικό της γενιάς που τίναξε στον αέρα τη χώρα έπιασε τόπο. Είδες αυτοί οι παλιοί, ήξεραν από τότε.

fieryfairy said...

Μα τι σύπνοια είναι αυτή; Μόλις έγραφα πόσο αισιόδοξη νιώθω τελευταία παρά την κρίση και βλέπω κι εσύ το ίδιο διαπιστώνεις. Τα μεγάλα πνεύματα κλπ κλπ

ΥΓ1. 'καλοδιαθεσόνια' ΤΟ γέλιο!!

ΥΓ2. Τελικά, μόνο ο έρωτας θα μας σώσει!

Glayki said...

ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας....

Anonymous said...

Ευχαριστώ για το αντίδοτο στην μιζέρια και την καθημερινή γκρίνια

leinti nti said...

www.youtube.com/watch?v=dnKfBvlZAcM

fantasou afto ton erota se afto to context...protimo erota stin krisi.

Thoula said...

πα μαλ ντι του

DonnaBella said...

συγκινηθηκα βρε. να κρατησει ευχομαι. :-)

Anonymous said...

such a liar U R!!!!!!!
γράφεις τέλεια, αλλά δεν είσαι εσύ.

Anonymous said...

me aggikses, file...
zw ki egw me tin sxesi sto idio spiti, alla tipota den thymizei tin istoria sou...
thanks, pou me ekanes na skefto tin zwi mou, pou tin eixa ksexasei....

Provato said...

Hfaistiwna να κλαις σαν οτιδήποτε, κάνει πολύ καλό, άκου κ μένα που την έχω χάσει την ικανότητα...xxxxx

un (presque) να μην ξεχνιέσαι με μπύρες. γενικά, καλλίτερα να μην ξεχνιέσαι...

sstamoul, ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια - κ το γλυψ γλυψ χεχε! πάντως, δεν ήταν κείμενο ρεπορτάζ, ήταν ιστορία, οπότε... :-)

Globetrotter αχ αχ μα τι γλυκιά κουβέντα αυτή που μου έγραψες βρε παιδί! λαβ λαβ εντατίκ, xxxxx να είσαι καλά, μου έφτιαξες την διάθεση!

Provato said...

Αιθεροβάμων, δεν μπορώ να πω, χεχε, με δένει η επιθυμία της διακριτικότητας, χεχε

Σουσουράδα, αχ, μα τι ωραία που θα ήταν όμως να μην χρειαζόμαστε κρίσεις για να γινόμαστε καλλίτεροι κ να μην κοιτούμε το περίτύλιγμα... xxxxx

prozak, αχ αχ αχ, φτου γκάρληξ γκάρληξ, γκάρληξ πάντα τέτοια κ καλλίτερα :-))

x-oyranoy, όχι, πρέπει να σταματήσεις τις μαλακίες

Provato said...

ysterografo στην δραπετσώνα αδελφή μου, στη δραπετσώνα

τσοκ μου αγαπημένη μου, αχ αχ οι κουβέντες βάλσαμο στην ψυχή του μπλόγκερ με μπλοκάρισμα, xxxxxxxx

tsoutsoure τρελέ, σε αγαπώ! χεχεχε

νιαι καλά, έχεις δίκιο, είναι για την κρίση, αλλά με twist ωραίο, όχι;

Provato said...

anonymous, ουχ, τι να πω, σόρη αν σε έκανα να κλάψεις - τι να πω (ξανά μανά) εύχομαι να ζήσεις ένα τέτοιον έρωτα κ να κρατήσει για πάντα, όχι μόνο για μία στιγμή, το εύχομαι με όλη την καρδιά μου!

Rodia μου, αχ μεγάλη, μεγάλη κουβέντα είπες τώρα - είσαι τόσο σοφή....

Μαρία, ψωμί κ ελιά FTW! χεχεχε :-))

dan ναι, ναι, καλλίτερο! xxxxxxx

Provato said...

athensville αμάν δεν θα πει τίποτε! ευχαριστώ γλυκέ μου xxxxx

χάρη μου, στις οικογένειες δεν είναι ψυχοφθόρο να συντηρεί το ένα μέλος το άλλο, αρκεί να είναι οικογένειες, όχι;

stassa, αχ, πόσο, πόσο, ΠΟΣΟ χαίρομαι να μου λες ότι σου φτιάχνω την διάθεση! xxxxxx (κ εμένα για σκύλος μου κάνεις πάντως)

one μου λατρεμένε! θα περάσω, θα περάσω γουάρη νατ! xxxxxxx

Provato said...

George ουχ, τι να πω.... στεναχωριέμαι που μου λες δεν μπορείς να κλάψεις.... λυγμ... (για το reader άλλαξα τα seetings για να μπαίνει ο κόσμος να βλέπει ότι έχομε πολύ τράφικο, χεχεχε) xxxxxxx

celsious33, ΕΓΩ είμαι υπέροχος; εσύ να δεις xxxxxx

duffy έλεος, κόντεψα να στραβοκαταπιώ το μπουτάκι κοτόπουλο πανέ που τρώω, θα πεθάνω με τα σχόλιά σου, μη βρίζεις καλέ την μάνα αχαχαχαχαχαχαχα.... τρελέ! (η αλήθεια είναι ότι κάποιοι ναι, γίνονται πιο μαλάκες με την κρίση... αλλά ευτυχώς, πολλοί ακολουθούν τον αντίθετο δρόμο)

the writer πολλά φιλιά κ θέγκζ γλυκό ταλαντούχο κορίτσι! xxxx

Provato said...

scatter xxxxxxxxxxx :-)

prof εσύ έχεις την αγάπη μου, την φιλία μου, κ πολλά κουπόνια για σεξάκοι, άντε να δούμε πότε θα πάμε για κανένα ποτέ, να δούμε xxxxx

drama_queen θέγκζ! ωχ, κουράγιο ρε γμτ, ναι όντως δυστυχώς λόγω κρίσης πολλοί έχουν θέμα να δουν τα γκομενάκια τους κ αυτό σαξ μπηγκ τάημ... ελπίζω να βρει κάποια δουλειά πολύ σύντομα! :-)

ανώνυμους, το εξοχικό είναι το πατρικό, κ είχε χτιστεί απολύτως νόμιμα τότε... το τσέκαρα με μεγάλη προσοχή! :-P

Provato said...

fieryfaerie γιου γκό γκέρλ!!! γιου γκο! πολύ χαίρομαι που συμφωνούμε! xxxxxxxxx

Glayki ο γέροντας στα χρόνια της γαλέρας.... λολ

ανώνυμουζ μα τι λες, εγώ ευχαριστώ για το ευγενικό σου σχόλιο! :-))

leinti nti ποπο, σε ευχαριστώ πολύ για το Link, δεν το είχα υπόψη το έργο, έπαθα πλάκα με το τρέηλερ, ξέρεις αν θα έλθει Ελλάδα;.... ναι, υπάρχουν κόντεξτς που είναι πολύ χειρότερα για τον έρωτα από την κρίση! xxxxx

Provato said...

bubuka μεγση μποκού :-))

DonnaBella κ εγώ αγάπη, xxxxxxxxx

anonymous, λαλαλαλαλαλαλαλα αυτό δεν θα το μάθεις ποτέεεεεε λαλαλαλαλαλαλαλα χιχιχιχι

ανώνυμε σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μπήκες στον κόπο να μου αφήσεις το σχόλιο.... τι να πω, εύχομαι να την βρεις την άκρη (είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι θα την βρεις, δεν σε φοβάμαι) xxxxx Πολλά φιλιά! :-)