Tuesday, July 13, 2010

είπα να πάω ένα σινεμά

Εχθές, μετά την δουλειά πήγα κ είδα το "Γράμματα στην Ιουλιέτα".

Είχα υπόψη μου ότι η ταινία είχε ανοίξει πριν από μερικές εβδομάδες αλλά δεν είχα ενδιαφέρον να την δω, αν κ μου αρέσουν οι ρομαντικές κομεντί, μέχρι που διάβασα πριν από μερικές μέρες ότι η Βανέσα Κοκκινοτάφου (Vanessa Redgrave) κατά πάσα πιθανότητα θα είναι υποψήφια για Oscar δεύτερου γεροντικού, ερμ γυναικείου, ρόλου για την ταινία.

Έτσι, είπα να πάω να την δω. Καλά έκανα.

Η ταινία δεν είναι κάτι φοβερά ιδιαίτερο - είναι όμως ένα παράδειγμα πως μία σχετικά απλή ιδέα αν αφορά τα αρχετυπικά συναισθήματα του άθρωπα κ έχει ψυχή μπορεί να υλοποιηθεί σε κάτι που θα φλερτάρει, τουλάχιστον, με έργο τέχνης. Κ, εντάξει, δεν είδα κανένα αριστούργημα, αλλά σαν έργο ήταν απείρως καλλίτερο από το Σεξεδεσέρε το 2 ή την άλλη καραμπινάτη παπάρα το Iron Man το 2.

Το σενάριο είναι εξυπνούλι. Η Amanda Seinfield (την λατρέυω λόγω Big Love αλλά κ διότι στο χτεσινό έργο χρησιμοποιεί συνεχώς την λέξη Όσομ κ Όσομ κ Όσομ), ερευνήτρια στο New Yorker, πηγαίνει προ-γαμιαίο ταξίδι του μέλιτος στην Βερόνα με τον μελλοντικό σύζυγό της.

εκεί έρχεται σε επαφή με το team των γυναικών που γράφουν τα γράμματα-απαντήσεις στα σημειώματα που αφήνουν οι ερωτοχτυπημένοι στον τοίχο κάτω από το "μπαλκόνι της Ιουλιέτας". Μία μέρα βρίσκει ένα γράμμα που κάποια γυναίκα έχει αφήσει το 1957 κ αποφασίζει να της γράψει την απάντηση, τόσα χρόνια μετά.

με αφορμή την απάντησή της η νέα του τότε έρχεται στην Ιταλία μαζί με τον εγγονό της για να βρει τον Λορέντζο στον οποίο αναφερόταν στο γράμμα της στην Ιουλιέτα. Γωρίζεται με την Amanda κ όλοι μαζί κάνουν ένα ταξίδι στην Τοσκάνη για να βρουν αν το γκομενάκι ζει...

ε κ κλασσικά η Amanda κ ο εγγονός ερωτεύονται, κ ο αρραβωνιαστικός της αποδεικνύεται κάγκουρας κ λοιπά κ λοιπά, δεν σου λέω άλλα να πας να την δεις την ταινία θα περάσεις καλά.

Σκεφτόμουν μετά: Οι εικόνες που βλέπεις από την Ιταλία, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, τα τοπία, οι γειτονιές είναι τόσο όμορφες. Τι ωραία θα ήταν να μπορούσαμε να βάλουμε τις ομορφιές τις Ελλάδας σε μία ταινία που να την δουν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι. Αυτό θα ήταν υπέροχη διαφήμιση για την χώρα.

Στο σινεμά ήμασταν 2 άτομα όλα κ όλα, εγώ κ μία κυρία η οποία μέχρι να μπω στην αίθουσα θα ήταν σίγουρη ότι θα την δει μόνη της την ταινία κ μετά εμφανίστηκα εγώ κ φαντάζομαι το ψιλοεγκεφαλικά που θα έπαθε να βλέπει τον σχεδόν σαραντάχρονο να εφανίζεται θεατής σε αυτό το έργο που λεγέται "γράμματα στην Ιουλιέτα".

Αφού να καταλάβεις είχα κάνει σενάριο στο μυαλό μου, σε περίπτωση που θα ερχόταν να με ρωτήσει τι κ πως. Ιδού:

Μοναδική Αστονισμένη Θεατής: Γειά σας, να σας ρωτήσω κάτι;
Γιώρζ Τρούλη: Γειά σας, παρακαλώ, γκο αχέαντ
ΜΑΘ: Καλά, είναι δυνατόν ολάκερος άντρας 40 χρονών, αξύριστος κ κοντά 100 κιλά να έρχεστε να δείτε ΑΥΤΗ την ταινία, που είναι τσηκ φληκ; απολογηθείτε παρακαλώ. μπρος, μπρος, απολογηθείτε
ΓΤ: ερμ ερμ. Γιού Μπητς μην πηδάτε τα συμπεράσματα. Μάθετε λοιπόν ότι καθόλου δεν ήρθα να δω αυτή την ταινία επειδή μου αρέσουν τέτοιες ρομαντικές κομεντή κ τις απολαμβάνω, κάθόλου δεν ισχύει αυτό, απλά είμαι κριτικός κινηματογράφου/επίδοξος σεναριογράφος/γιος του Ιταλού πρέσβη/μελετητής του Σέξ-πυρ κ ήρθα να δω τούτο δω το τσηκ φλήκ για επαγγελματικούς λόγους. έλεος, για ποιον με περάσατε για κανέναν που του αρέσουν οι ρομαντικές κομεντί;

Κ έτσι, στην φαντασίωσή μου η ΜΑΘ μπαίνει σούπερ όσομλη ταπεινωμένη στην θέση της - κ κυριολεκτικά κ μεταφορικά.

Κ μετά, στην πραγματικότητα πάμε πια, το πράγμα έγινε χειρότερο για κείνη γιατί είχα μαζί τσιπς-πατατάκια-φουντούνια-πακοτίνια-τσήτοζ-πίτσα μεξικάνα κ μπουτάκια κοτόπουλο ξεροψημένα πανέ, ευτυχώς δεν πρέπει να άκουγε τα σαγόνια μου να μασουλάνε γιατί είχα φροντίσει να καθήσω μακρυά.

Α, κ νομίζω ότι η κοπέλα η υπάλληλος του σινεμά με κοιτούσε υποτιμητικά καθώς έβγαινα από την αίθουσα, πράγμα που κ εγώ το ίδιο θα έκανα αν ήμουν στην θέση της, μη σου πω ότι θα με έδειχνα κ θα γέλαγα κ θα έπαιρνα τηλέφωνο στους φίλους μου να πω για τον παρανοϊκό που βλέπει το "Γράμματα στην Τζούλιετ".

Κ ναι η Βανέσσα Κοκκινοτάφου έπαιζε πολύ καλά, ήταν κ αβανταδόρικος ο ρόλος, αλλά όχι κ για Oscar

Πιεσ - μην ξεχάσεις να κερδίσεις βιβλία για τα πεντάχρονα του ντα σηπ!

18 comments:

Dorian_Gray said...

Μπράβο προβατίδιο, έβαλες και εσυ το λιθαράκι σου στην αποδόμηση του στερεότυπου που θέλει τους σαραντάχρονους παρα κάτι, αρκουδίνους να παρακολουθούν μόνο ποδόσφαιρο και πολεμικές ταινίες...


Κάντυ-Κάντυ λίβ φορ έβα!!!

Provato said...

αχ αρχισες κ εσύ να με κοροϊδεύεις, με αγαπούσες θυμάμαι μία φορά μα τώρα ερημιά, με αγαπούσες θυμάμαι μία φορά, βροχή μετά

κ όχι δεν έβαλα κανένα λιθαράκι, ένα σινεμά πήγα ο άθρωπας

Dorian_Gray said...

Αν σε κοροιδεύω να κολλήσει ιό ο υπολογιστής μου και να μην δώ ποτέ ξανά γκέι πορνο...Αυτό σου λέω μόνο!

ProFyLaKtiKo said...

καλέ γιατί πήγες να δεις αυτήν και δεν πήγες να δεις το i love you philip morris που έχει και θεματικό δικό μας? ε? θα σε μαλώσω

Provato said...

Dorian όπα όπα, ok ok, το παίρνω πίσω δεν είναι ανάγκη να επικαλείσαι τα ιερά κ τα όσια επί ματαίω.... χεχεχε

prof, α μπόη έχει μία συγκεκριμένη αντοχή σε τσηκ φλήκ, από κάποιο τσικφλήκηνες κ πάνω είναι του μάτσ, γι αυτό χεχεχεχε

Duffyduck said...

Πήγες ΚΙΟΛΑΣ 40 χρονών ΚΑΙ 100 κιλά;;;;;;;;Τςτςτςτςτ τζάμπα τόσο κολύμπι, αλλά βέβαια, άμα συνδυάζεις μετά 2 κουβάδες μπουτάκια και μισή δεξαμενή κόκα κόλα τι να σου κάνει το κολύμπι :-) Πιchίνα είναι, δεν είναι η κολuμπήθρα του Σιλωάμ να κάνει θάματα!
(...είπε εκείνος και μασούλησε ένα ακόμα πατατάκι)

Provato said...

Κύριοι δικαστέ, κύριοι ένορκοι, κύριε πάπια... ναι ομολογώ... ωστόσο προς υπεράσπισή μου να πω ότι:

α - κλείνω τα 40 το 2013

βου - τα 100 κιλά είναι σφιχτά, πραγματικά σφιχτά.

μπορώ τώρα να επιστρέψω στο μισοφαγωμένο μπουτάκι μου;

fevis said...

Μπε μου απίστευτο αλλά και εμείς είδαμε την ίδια ταινία εχτές.. Στο Μαρούσι, στον Δημοτικό Κινηματογράφο Μίμης Φωτόπουλος που είχε όμως μπόλικο κόσμο στην πρώτη προβολή. Και μας άρεσε επίσης πολύ, θέλω να πάω στην Τοσκάνη τώρα, όπως έγραψα άλλωστε και στο χτεσινό μου ποστ... Φιλιά...

Anonymous said...

http://en.wikipedia.org/wiki/Esprit_de_l'escalier

για να θυμίσω μία παλαιότερη παρατήρησή μου η οποία καυτηριάστηκε. όπως φαίνεται γηράσκεις αεί διευρυνόμενος.
Αμφίς

Σουσουράδα said...

Μπεεεε, την είδα μόλις βγήκε, αυτή η Βανέσα πολύ τρελό γκομενάκι για την ηλικία της, δε νομίζετε; Πολύ αρχοντογυναίκα βρε παιδί μου!
Ωραίο και το εργάκι, χαριτωμένο και μακράν καλύτερο από τις άλλες αηδίες. Α, το είδα σε μαραθώνιο σινεμά όπου ακολούθησε το Back Up Plan με την Τζε-Λο (μην το δειτε ουτε σε ντιβιντι).
Φιλιά!

Υ.Γ. Πολύ χαίρομαι που κι άλλος ένας άνθρωπος τρώει σαν εμένα στο σινεμά! Πότε θα πάμε να δούμε έργο μαζί να τους κάνουμε όλους να αναγουλιάζουν και μόνο με αυτά που θα κρατάμε στο χέρι!! Τσομπ τσομπ!

Provato said...

fevis μα ήταν ωραία ταινία, δεν ήταν; (τι έφαγες κατά την διάρκεια της προβολής, έρχομαι να δω στο blog σου) xxxxx

Αμφίς, εγώ διευρύνομαι εσύ επαναλαμβάνεσαι, άντε, ξεκόλλα μην γίνεσαι βαρετός είναι καλοκαίρι! (έκανες το τηλεφώνημα ή ήσουν απανσχολημένος να ξαναγράφεις σχόλια;)

Σουσουράδα ναι η Κοκκινοτάφου πολύ κυρία δεν το συζητώ... το ξέρεις ότι είναι κ στην πραγμαατικότητα παντρεμένη με τον Franko Nero; επίσης, ζήτω το τσομπ τσομπ εντατίκ! xxxxx

YO!Reeka's said...

να το κατεβάσουμε δηλαδής, για ωραίο βραδάκι στη βεράντα

Provato said...

έτσι θα κατεβάζεις κ τις ταινίες με δικό μου σενάριο κ δεν θα έχω λεφτά να φάω ένα ρύζι; αλήτη, τέντη μπόη

Πι said...

γιατι κανεις μεχρι τωρα δεν εχει σχολιασει το "μοναδική αστονισμένη θεατής;;;"
Εισαι θεος!

Provato said...

α ρε Πι, εγώ τους ταϊζω γκουρμέ κ αυτοί μου θέλουν Μεκντένελτζ... αχ βαχ... μόνο εσύ το είδες, σε αγαπώ! χεχεχεχε

amalthia said...

πρόβατε....εγώ δεν γουστάρω να βλέπω ερωτικές κομεντί...εγώ γουστάρω να τις ζω!

αλλά αρκετά για μένα,ας μιλήσουμε για σένα."αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα εγώ πότε θα σε πετύχω σε κάνα σινεμά?"

θα με περιέγραφες σαν ενα μικροσκοπικό ξανθό κορίτσι που κάποια στιγμή στα μισά του έργου έκανε το πιο δυνατό ρέψιμο που έχεις ακούσει έβα!

An-Lu said...

Να το κατεβάσω δλδ ή να περιμένων κανα μηνα να το δειξει το Νοβα σινεμα;

Provato said...

amalthia μλκ έλεος, η περιγραφή σου είναι ΤΟΤΑΛΗ ολόιδια με την δική μου, λολ μακάρι να σε πετύχω θα κάνουμε συμφωνία ρεψιμάτων χεχεχε

an-lu α πα πα, τι παράνομη που είσαι, σούπερ χοτ! χεχεχε (να περιμένεις να την δείξη, μην σπαταλάς μνήμη, θα ζήσεις κ να την δεις λίγο αργότερα)