Saturday, November 18, 2006

Το τέλος της γιορτής

καυγάς τρικούβερτος εχτές με το ρεμάλι. τρικούβερτος.

με αιτία το Πολυτεχνείο.

είχε την κλασική επιχειρηματολογία: όσοι συμμετείχαν το καπηλεύτηκαν, δεν ήταν αυτό η αιτία που έπεσε η χούντα αλλά το πως τα σκάτωσε η δικτατορία στην Κύπρο, έχει καταντήσει πια ο εορτασμός να είναι ένα πανηγυράκι με σκοπό να εξυπηρετηθούν άλλα συμφέροντα, κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

...να σου πω πως το βλέπω εγώ;

το Πολυτεχνείο έγινε. Από ανθρώπους που διάλεξαν να χαλάσουν την ζαχαρένια τους για ένα στόχο πάνω και πέρα από αυτούς, για το κοινό καλό. Όπως και να εξελίχτηκαν οι άνθρωποι, όσο μούφα και γελοία να είναι κάθε γιορτή που υποτίθεται ότι τιμά αυτό που έγινε τότε, την δύναμη του και την αξία του την συμβολική δεν μπορεί κανένας να την μειώσει. Τελεία και παύλα.

άκου αυτό - στο χρονικό σημείο 1 λεπτό και 13 δευτερόλεπτα γίνεται μία μεγάλη ανατροπή.

είναι ένα ηχητικό ντοκουμέντο από την βραδιά του Πολυτεχνείου.

8 comments:

Anonymous said...

Το πολυτεχνείο έγινε απο ανθρώπους αυθόρμητους και αληθινούς, κυρίως νέους, θυμωμένους με τούς βρωμιάρηδες τους στρατιωτικούς και την σιχαμένη Ελλάδα που είχαν φτιάξει. Εγινε. Ηταν μια στιγμή εκθαμβωτική. Αστραψε κι' έλαμψε. Αμέσως μετά, με το πού έπεσε η πύλη κάτω απο τα τανκς, το παραμύθι είχε τελειώσει. Το πήρανε στα χέρια τους αυτοί που μετά βγάλανε απο αυτό λεφτα και υπουργεία - ή που δεν καταφέρανε να βγάλουνε τίποτα αλλά προσπαθήσανε. Γι' αυτό το πολυτεχνείο, το δικό τους, θυμώνουμε μερικοί νέοι τού 73 - οχι για το δικό μας. Το δικό μας ήταν και είναι υπέροχο - ενα θαύμα ψυχής. Το δικό τους όμως είναι μια σιχαμένη πατσαβούρα και αυτήν ανθοστολίζουν οι Παπούλιες και οι Στεφανόπουλοι κάθε χρόνο. Εκτός κι' αν τούς έχω παρεξηγήσει και ανθοστολίζουν το δικό μας - οπότε Θέε μου σχώρα με...

gay super hero said...

Νοίκιασε το V for Vendetta και βάλε τον Ρεμάλη να το δει μαζί σου.

Μου φαίνεται περίεργο που η ζωή μου θα τελειώσει σε ένα τόσο απαίσιο μέρος
Αλλά για τρία χρόνια καλλιεργούσα τριαντάφυλλα και δεν απολογήθηκα ποτέ σε κάνεναν.
Θα πεθάνω εδώ.
Κάθε κομμάτι μου θα εξαφανιστεί.
Κάθε κομμάτι.
Εκτός από ένα.
Είναι μικρό και είναι εύθραυστο και είναι το μοναδικό πράγμα στον κόσμο που αξίζει να έχει κανείς.
Δεν πρέπει ποτέ να το χάσουμε ή να το παραδώσουμε, δεν πρέπει να τους αφήσουμε να το πάρουν από μας.

eryx-t said...

Σύμβολο, ναι κι όπως συμβαίνει συνήθως με τα σύμβολα ο καθένας τους ή τα κάνει ό,τι θέλει. Το να σταθείς όρθιος και να δώσεις τη ζωή σου για μια υπόθεση είναι κάτι δύσκολο. Και πάντα θα είναι. Ο εορτασμός θα μπορούσε να μας θυμίζει αυτό ακριβώς ότι κάποιοι άνθρωποι κάποτε στέκονται όρθιοι.

Μα τί είναι αυτό το ηχητικό που έχεις ανεβάσει; Δεν είμαι ειδικός αλλά μου φαίνεται μονταρισμένο. Από που είναι;

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Χαίρομαι που έχεις άποψη (και) για το Πολυτεχνείο. Το Πολυτεχνείο, που ήταν ένας αυθόρμητος ξεσηκωμός αγνών νέων ανθρώπων! Το τι έγινε κατόπιν δεν αφορά την πλειονότητά τους. Αφορά, ασφαλώς, όλους εμάς, που επιτρέψαμε να γίνει πανηγύρι, αντικείμενο εκμεταλλεύσεως και πολλά άλλα, αλλά δεν αφορά τα περισσότερα από εκείνα τα νέα παιδιά...
Ας μη μπερδεύουμε διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα...

Anonymous said...

θα συμφωνήσω μαζί σου προβατάκο.Είναι μικρόψυχο ,για να μη πω επικίνδυνο , όταν προσεγγίζει κάποιος τέτοια γεγονότα , να εστιάζει μόνο στους παράγοντες ( πάντα υπάρχουν και αυτοί ) που εκφυλίζουν την σημασία ενός τέτοιου γεγονότος. Το θέμα είναι να μπορείς , σε τέτοιες ιστορικές στιγμές , να διακρίνεις την αρχική φλόγα από τα αποκαϊδια και τις στάχτες που αφήνει πίσω της . Αυτό πρέπει να κρατήσουμε . Καλά έκανες και τα έχωσες στο ρεμάλι , και είμαι σίγουρος ότι του έδωσες το μάθημα που χρειαζόταν .

Η Μικρή Ολλανδέζα said...

εγώ δεν ξέρω κατά πόσο έκανες καλά ή όχι. Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι. Τάξεις και τάξεις. Οπως σήμερα έτσι και τότε υπήρχαν απείρως διαφορετικοί άνθρωποι που ήταν σε ηλικία να συμμετέχουν ή μη, να κρίνουν ή μη και να ζήσουν μέσα στον δικό τους μικρόκοσμο αυτό το γεγονός. Η εκμετάλευση γεγονότων υπάρχει σε όλα όχι μόνο στο πολυτεχνείο. Το να έχουμε την 'τύχη" (η δική μας η γενιά) να βλέπουμε την ρομαντική και ηθική πλευρά της εξέγερσης δεν ξέρω κατά πόσο μας κάνει αντικειμενικούς ή σωστούς. Δεν υποστηρίζω την απαξίωση ή την εκμετάλευση απλώς λέω : αν ήμουν εγώ 25-30 χρονών τότε δεν ξέρω πως θα εβλεπα το θέμα σήμερα και τι θα έλεγα/μετέφερα για αυτό.
Η ιστορία, επίσημα καταγεγγραμμένη ή όχι, είναι πολλές φορές πολύ μακρυά απο την πραγματικότητα. Και η οπτική γωνία αυτού που την καταγράφει/διηγείται παίζει καταλυτικό ρόλο.

Αυτά
Πάω να λιποθυμήσω τώρα...

Provato said...

φωτεινά μου prosopa είπες καλύτερα αυτό που ήθελα να εκφράσω και δεν τα πολυκατάφερα... μπεεεε (επίσης σου θυμίζω ότι ξέρω που μένεις και ότι δεν είναι ευγενικό τα σχόλια να είναι πιο καλογραμένα από τα Post στα οποία αναφέρονται!!! ΠΡΟΣΕΧΕΕΕΕΕΕ ΜΠΕΕΕΕΕΕΕ!) xxxxx

thank you gay super hero αγαπημένε! θα το κάνω οπωσδήποτε! μπεεε

eryx το ηχητικό είναι από ένα cd που λέγεται ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και έχει ηχητικά ντοουμέντα από τις μέρες εκείνες. Πράγματι το κομμάτι που ανέβασα είναι μονταρισμένο... αλλά παρόλα αυτά με ανατριχιάζει πολύ. μπεεεεε :-))


aster-oid μου καλέ, έτσι είναι ακριβώς. Το γεγονός ότι ο εορτασμός είναι γελείος δεν σημαίνει ότι το γεγονός δεν είχε αξία!!! μπεεε φίλε μου!!!

μικρή ένας καυγάς με το ρεμάλι είναι πάντα κάτι καλό... γιατί καταλήγει σε sex!!! μπεεεε μωρό μου. έχεις δίκιο σε αυτά που λες, πάντως!!!

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ ΣΤΟ www.provato.gr

Μπεεεε

Provato said...

vales-koupa πήρε φοβερό μάθημα το ρεμάλι!!! χεχεχεχε!!!

:-))))