Μερικές παρατηρήσεις από ένα καταπληκτικό, και μάλλον gay, bar στο Βελιγράδι

• Ο κύριος στην πόρτα μας ρώτησε πριν μπούμε αν έχουμε όπλο! Γουανταφάκ; Φυσικά είπαμε όχι. επειδή δεν είχαμε. Αλλά, από τότε, ακόμα αναρωτιέμαι. Αν είχαμε όπλο και του λέγαμε ναι, τι θα γινόταν;
  
• Γενικά τα μπαρ στο Βελιγράδι μου έδωσαν πολύ έντονα την αίσθηση ότι εκεί οι άνθρωποι δίνουν σημασία στους άλλους άνθρωπους.... όχι στην μουσική, όχι στα ρούχα που φορά ο άλλος, όχι στα φασίλιτης του μαγαζιού. Τέλειο; ναι, τέλειο! Αυτό βέβαια έχει και την αρνητική του πλευρά: φθαρμένες μοκέτες, βρώμικοι τοίχοι, διάδρομοι που μυρίζουν κλεισούρα...
• Για να μπεις σε ένα μπαρ, πληρώνεις 6 ευρώ περίπου, 500 δηνάρια δηλαδή. Εκτός και αν δώσεις το παλτό σου στην γκαρνταρόμπα. Σε αυτή την περίπτωση πληρώνεις 2 ευρώ και τίποτα για την είσοδο σου! Όμως σε καμία από τις δύο εκδοχές της εισόδου δεν παίρνεις ποτό...
  
• 1 κόκα, 1 Χάηνεκαιν, 1 Τζώνη 35 γραμμαρίων κάνουν 8 ευρώ. Αλλά η δόση Τζώνη δεν σου φτάνει ούτε για να βρέξεις το μέσα του στόματός σου (μου ήθελα και τζώνη η βλαχάρα, δεν μπορούσα να πάρω μία μπύρα σαν άθρωπας, καλά να πάθω)
• Και τώρα το ζουμί. Το μπάρ λέγεται TOKSIK και βρίσκεται κάτω από μία γέφυρα. Έχει 3 stages - ένα που παίζει gay κλάσιξ, ένα που παίζει σέρβικα σουξέζ, και άλλο ένα που πας για να κάνεις μπάφο (έτσι τουλάχιστον μου είπε ο ένας από την παρέα που έφτασε ως εκεί εξερευνώντας το χώρο).
• Φυσικά, ο γιώρζ τρούλη πέρασε όλη την βραδιά του στο στέητζ με τα σέρβικα χιτάκια. Ήταν εκείνο που είχε τον περισσότερο κόσμο, την πιο πολύ καύλα στην ατμόσφαιρα, τον απόλυτο μη εξαερισμό και τον μεγαλύτερο χαμό.
  
• Επίσης είχε και μεγάλη οθόνη όπου προβάλλονταν βίντεο κλήπ μεγάλων σέρβικων επιτυχιών! Ιτ γουόζ α μπλαστ...
• ...και από που να αρχίσω. χμ χμ χμ σκεψ σκεψ εντατίκ, α το βρήκα! Θα ξεκινήσω με το βίντεο στο οποίο συνηπήρχαν γκέτες φοσφοριζέ και μπλουζάκια Τσέ Γκεβάρα.
• Η Σέρβικη μουσική, αυτή τουλάχιστον που παίζουν στο τόκσηκ είναι κάτι ανάμεσα σε επικό άνθεμ και γλέντι γενίτσαρου, με μπητ που θα έστελνε τον Armin Van Buren να κλαίει με μαύρη πίκρα ότι δεν είναι καθόλου μπιτάτος!
  
• Ελλάδα Σερβία συμμαχία, όταν έβαλε την σέρβικη εκδοχή του Ασπιρίνα. Αισθάνθηκα μεγάλη περηφάνια που ένα τραγούδι που εστελνε ρίγη και ανατριχίλες στα χιλιάδες σερβάκια το έχει επιλέξει να το πει ελληνικά η Άντζι Σαμίου! Χάου κουλ ηζ δατ!
  
• Νομίζεις ότι έχει δει θηλυπρεπή αδελφή; χαχαχαχαχα! Δεν έχεις δει τίποτε αν δεν έχεις δει κόρτσοπον στο Βελιγράδι. Δεν ξέρω, ίσως να φταίει ότι συνέκρινα την αδελφή Σερβίας με κάτι παλικάρια σαν τα κρύα τα νερά που ήταν λίγο παραδίπλα...
• Τα ρούχα της πιο συντηρητικά ντυμένης Σέρβας ζυγίζουν λιγότερο από όσο ζυγίζει η ψεύτικη βλέφαρίδα μίας ελληνίδας θεάς της πίστας. Τόσο λίγο ύφασμα έχουν. Επίσης κάνουν την δική μας Άντζελα να μοιάζει με θεά του μίνιμαλ και του αφαιρετικού και του λιτού. Τέλεια!
  
• Γενικά τα ντυσίματα... αχ τα ντυσίματα, αυθόρμητα, παλιακά, αταίριαστα. Πόσο μου άρεσε αυτή η ξαφνική απελευθέρωση από την δικτατορία του στάηληγκ και του branding και του καρμπόν!
  
• Πέρασα ένα σαββατόβραβο γεμάτο από τα ωραιότερα, πιο γλυκά και πιο απαλαγμένα από δεύτερες σκέψεις χαμόγελα που έχω δει ποτέ. Υπέροχο το αίσθημα.
  
• Μην ανησυχείς. Αν και δεν έπεσε σεξάκοι, ως έλληνας στο εξωτερικό εκπροσώπησα τα ένδοξα χρώματα των ελληνικών σώβρακων με δόξα και τιμή! Και τις γνωριμίες μας τις κάναμε, και τα ποτάκια μας τα κεράσαμε, και τις προσκλήσεις μας τις κερδίσαμε από κάτι παλλουκάρια σαν τα κρύα τα νερά (άσχετο αν έπρεπε να τις αρνηθούμε)... γενικότερα δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο δεν αποφασίζει το υπουργείο τουρισμού να χρηματοδοτήσει μία τουρνέ μου στα μεγάλα gay club του εξωτερικού. Εκεί να δεις αύξηση στον αριθμό τουριστών στην χώρα. Και μάλιστα gay τουριστών που έχουν λεφτά, αλλά και τα ξοδεύουν κιόλας! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;
• Το Βελιγράδι είναι η μόνη πόλη στα ευρύτερα Βαλκάνια που η ενέργειά της και η ζωή της και η ομορφιά της και η ιδιαίτερότητά των κατοίκων της μπορεί να συγκριθεί με την Αθήνα. Να το επισκεφτείς ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!
• Ναι, ισχύει αυτό που λένε για την ομορφιά των Σέρβων. Ο πιο μέτριος από αυτούς σε στέλνει αδιάβαστο με την ομορφιά και την γοητεία του!
  
• Στο κέντρο του Βελιγραδίου υπάρχουν ακόμα βομβαρδισμένα κτίρια από τον πόλεμο του 1999. Περιτριγυριζόμαστε από τον πόλεμο. Από παντού. Τα έχει πει και ο Ηράκλειτος... Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή. Αλλά όσοι πόλεμοι και να γίνουν, όσες σφαγές, ο άνθρωπος τα "Σάββατα", ακα όποτε υπάρχει αφορμή για γιορτή, θα θέλει να "βγαίνει", aka να διασκεδάζει και να γλεντά παρέα με άλλους ανθρώπους! Αυτή, πιστεύω, η επιθυμία μας για χαρά και ζωή, είναι η μόνη ελπίδα που έχουμε ως είδος.

Χριστουγεννιάτικες απορίες.

Σήμερα ήταν η παγκόσμια ημέρα ξυνίλας, δεν εξηγείται αλλιώς.

Όλοι οι άθρωπες με τους οποίους ήρθα σε επικοινωνία και επαφή, μου έσπασαν τα νεύρα!

Τι να πω. Κάνω προβολή της τσατίλας που έχω εσωτερικώς; ...είναι εκνευριστικοί οι άθρωπες; ρητορικό το ερώτημα, η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.

Πάντως είμαι υπερήφανος γιατί ταπείνωσα, με το γάντι (έκανε κρύο) μία σακαφιορέτ που στην Εθνική Τράπεζα πήγε να μου την πει...

Έχω το συνήθειο, όταν πλησιάζει το νούμερο μου στην τράπεζα, να προσεγγίζω τα ταμεία ώστε μόλις έρθει η σειρά μου να μην κρατήσω ανενεργό τον ταμία μέχρι να σηκωθώ από την καρέκλα, να συρθώ μέχρι το γκισέ, να ανοίξω την τσάντα, να βγάλω την ταυτότητα, να βγάλω το χαρτάκι με τον λογαριασμό, να εξηγήσω με ομιλία μοναχού ζεν τι θέλω στον ταμία και λοιπά και λοιπά (όπως δυστυχώς κάνει η πλειοψηφία των συναθρώπων μας, με αποτέλεσμα να χάνεται απίστευτος χρόνος εις βάρος των επόμενων στην σειρά...).

Σήμερα λοιπόν 2 νούμερα πριν την σειρά μου σηκώθηκα από την καρέκλα και στάθηκα μπροστά από τα ταμεία. Μία σακαφιορέτ γύρω στα 50 νόμισε ότι είμαι από αυτούς τους σμήγκολ μαλάκες που ψαχουλεύουν ποιο νούμερο δεν θα εμφανιστεί για να χωθούν... Ήρθε να με ελέγξει και να με ρωτήσει με ύφος αυστηροτάτου ποιο νούμερο έχω! (βλέπεις ήμουν και ντυμένος λίγο μη συμβατά, αν φόραγα σακάκι ούτε που θα τόλμαγε να με κοιτάξει η ιδιοφυία).

περιττό να σου πω sexy viewer... ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε!!! Αφού την ρώτησα α) με ποιο δικαίωμα μου μιλάει ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ και βου) με ποιο δικαίωμα ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ με ρωτά τι νούμερο έχω, της έριξα και την χαριστική βολή ότι αυτά τα πράγματα, να κλέβουνε την σειρά άλλων και να λαμογιεύουνε γενικότερα χωρίς σεβασμό για τον συνάνθρωπα και την κοινωνία, τα κάνει και τα έχει καθιερώσει η γενιά της. ατάκα εξόδου, που φυσικά άκουσε όλη η Εθνική, είχα: "Όσοι είμαστε κάτω από 40 έχουμε σεβασμό για το κοινωνικό σύνολο, δεν κλέβουμε σειρές"!

Έτσι, κατάφερα όχι μόνο να την πω γουρούνα αλλά και γριά! How cool is that!!!

Εννοείται ότι μετά τον καυγά ήμουν με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά!!! Είχα εκτονωθεί τέλεια! That's what I call Christmas Spirit.

Αγάπη πάν' απ' όλα! και ευγένεια.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

(εν τω μεταξύ τις προάλλες στο Mall, εκεί που είναι οι καρέκλες για να φας, απέναντι από την είσοδο του Βοίλατζ, είδα το εξής απίστευτο θέαμα. Σε τραπέζι όπου υπήρχαν μόνο δύο καρέκλες, [όλες οι υπόλοιπες ήταν πιασμένες, είχε απίστευτο κόσμο το εμπορικό κέντρο, εντάξει, υπάρχει μία γενιά ανθρώπων εκεί έξω που έχουν γνωρίσει τη χαρά μόνο μέσα από την κατανάλωση,] μπαμπάς και μαμά γύρω στα 50κάτι, ήταν όρθιοι ΟΡΘΙΟΙ ναι έγραψα ΟΡΘΙΟΙ πάνω από το τραπέζι όπου δύο ΚΑΘΙΣΜΕΝΑ μούλικα μαλακισμένα μπασταρδάκια, φαντάσου 7 το ένα και 9 το άλλο, τα παιδιά τους, σαβούρωναν κάτι τζάνκ φαγητά που είχαν πάρει από το Γκούντηζ. Δηλαδή αυτός ο πατέρας και αυτή η μάνα στέκονταν για περίπου μισή ώρα για να κάτσουν το δύο μόγγολα και να φάνε με άνεση το hamburger και τα φράηζ τους!!!!!

Και αναρωτιέμαι: όταν αυτά τα δύο μαλακιστήρια βγουν εκεί έξω στην κοινωνία και, τόσο κακομαθημένα που είναι είτε αρχίσουν να γαμάνε τον συνάθρωπα,την κοινωνία, το περιβάλλον κ.ο.κ, είτε κάποιος τα γαμήσει με την πρώτη γουρουνιά που θα κάνουν, θα έχουν το θράσος να αναρωτιούνται τι τους συνέβη;

Kαι ακόμα, ας μου πει κάποιος παρακαλώ: ποιος φταίει γι αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό; ο πατέρας και η μάνα που μεγαλώνουν έτσι τα παιδιά, τα παιδιά που δεν τους πέρασε από το μυαλό να μην κάτσουν ούτε κι εκείνα αφού η μαμά και ο μπαμπάς δεν έχουν θέση ή εγώ που δεν έπεσα σε κανένα τρανσ να αρχίσω να τους ψελνω με ρομποτική φωνή πάνω από το κεφάλι τους μπας και ξυπνήσουν;)

α, και πριν σε αφήσω, να σε ενημερώσω ότι: Στον Ελεύθερο Τύπο της προηγούμενης Κυριακής έχει καραπρωτότυπο μάη άσ άρθρο κατά της Κατανάλωσης που "σκοτώνει την γειτονιά μπλα μπλα μπλα και την αλάνα που παλιά είχαμε χαμόγελο αξίες μπλα μπλα μπλα μεταξύ μας και παίζαμε μπάλα, ενώ τώρα κατεβάζουν τσόντες" που το έχει γράψει ποιος ΠΟΙΟΣ ποιός αν έχεις το Θεό σου... Ο Μαζωνάκης. ναι, ναι, ο τραγουδιστής. δηλαδή ΕΛΕΟΣ!

τώρα ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Καραγκιόζης, ντα σηπ!

Εχτές το βράδυ βρέθηκα στο Ζάππειο στην παράσταση των "Βατράχων" του Αριστοφάνη... or not!

Βλέπεις η παράσταση δεν ήταν στην πραγματικότητα του Αριστοφάνη. Ο φίλος μου (ματς μουτς ματσ κισ κισ εντατίκ) Γιώργος Παυριανός, είχε κάνει διασκευή στο κείμενο και το έχει φτιάξει για να παιχτεί από τον Σπαθάρη σαν και καλά επεισόδιο από την ζωή του Καραγκιόζη.

Ναι. είναι η καλύτερη παράσταση που έχω δει εδώ και πολύ καιρό.

μερικές παρατηρήσεις από την βραδυά:

Ποιος θα το έλεγε ότι την εποχή των απίστευτων ειδικών εφέ, των εκρήξεων, των αιμάτων, και όλων αυτών θα κατάφερνε να με συγκινήσει τόσο πολύ (και όχι μόνο εμένα) ένα απλό θεατράκι σκιών, με τον μπερντέ του, τις χρωματισμένες του χάρτινες φιγούρες και τον ένα ηθοποιό να παίζει σχεδόν όλους τους ρόλους και να κάνει 442552 φωνές!

Ο Σπαθάρης είναι τρομερό ρησπέκτ. Αν και 97989899870898877989897797 χρονών βγάζει τόσο ένταση και δύναμη και ενέργεια... σε χώνει μέσα στην καραγκιοζοιστορία με την μία! [Αλλά, για στάσου!!! μήπως ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή είναι 70886868689698 ετών βγάζει τόσο μεγάλη ενέργεια; ναι, για αυτό!]

Η παράσταση δόθηκε στα πλαίσια των εορτασμών για τα 70 χρόνια της ελληνικής ραδιοφωνίας και μεταδόθηκε από το Β πρόγραμμα! Επρόκειτο για επανάληψη της ιστορικής παράστασης που είχε παραγγείλει και μεταδώσει ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις για το τρίτο πρόγραμμα πριν από 30 χρόνια. Είδαμε τους ίδιους συντελεστές που είχαν φτιάξει και τότε το προτζεκτίδιον και το μόνο που έχω να πω είναι χάου κουλ ηζ δατ!!!!!!

Η διασκευή του Παυριανού στο έργο του Αριστοφάνη είναι όλα τα λεφτά!!! Ιδιοφυία! Η υπόθεση είναι ότι ο Διόνυσος μαζί με τον Καραγκιόζη κατεβαίνουν στον Άδη για να ακούσουν τα τραγούδια του Αισχυλάκη και του Ευριπηδάκη ώστε να αποφασίσουν ποιον από τους δύο μεγάλους τραγωδούς θα ξαναφέρουν στον κόσμο των ζωντανών για να αναβιώσουν το τραγούδι. Στην διασκευή του Παύρη οι δύο συνθέτες δεν είναι άλλοι από τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη! Δηλαδή όλη η πλοκή περιστρέφεται γύρω από την αιώνια και καλά διαμάχη των δύο μεγάλων συνθετών μας....

Εντάξει, ο Χατζιδάκις σε φιγούρα σκιών, να μιλάει με τον χαρακτηριστικό τρόπο του Μάνου (όπου στις λέξεις αντί για ρο έλεγε βο, χιχιχιχι) ήταν ότι πιο αστείο έχω δει εδώ και πάρα πολύ καιρό... μέχρι που εμφανίστηκε η φιγούρα σκιών Θεοδωράκης και έμεινα απίστευτα μαλάκας από την έκπληξη και τον θαυμασμό και το ρησπέκτ εντατίκ!

Η σκηνή όπου η φιγούρα Χατζιδάκης και η φιγούρα Θεοδωράκης κάνουν αγώνα με τα τραγούδια τους, και ο Θεοδωράκης κορορϊδεύει τον Χατζιδάκι ότι τα τραγούδια αναφέρονται στην σκορδαλιά είναι σούπερ εμπνευσμένη!

Η Μαργαρίτα Μυτηληναίου είναι συμπαθητική πολύ από κοντά. Με εξυπηρέτησε κιόλας, μου πούλησε ντηβηντή της Λωξάντρας και του Ο Χριστός ξανασταυρώνεται που πουλάγαν στον προθάλαμο του Ζαππείου όπου δόθηκε η παράσταση. Ευχαριστώ, ευγενικό κορίτσι!

Στην παράσταση ήταν και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ο στιχουργός μας που είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια - όπως και ο άλλος στιχουργός, ο δικός μας Άρης από τα πρόσωπα!

Είχε αρκετό κόσμο. Είναι ωραίο να υπάρχει ενδιαφέρον για τέτοια θεάματα. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να γινόμαστε σακαφιορέτ επειδή μας αρέσει η "κουλτούρα". Εξηγούμαι - πίσω μου καθόταν μία κυρία με απίστευτα στριγκή φωνή/"τρυπάνι εγκέφαλου" η οποία επειδή είχε πέσει σε ενθουσιασμό τραγουδούσε μεγαλόφωνα τα τραγούδια του Χατζιδάκι, χειροκρτούσε λες και η ζωή της εξαρτιόταν από το να μας σπάσει το νευρικό σύστημα, βόγκαγε από θαυμασμό, και λοιπά και λοιπά . Όχι, όχι, όχι, αυτό απαγορεύεται, δεν το κάνουμε ποτέ ποτέ! Σεβόμαστε τον άλλο που ήρθε να δει το έργο και όχι να ακούσει τις τσιρίδες σου! Άμα θες πήγαινε στο ξου φάκτωρ.

Επίσης η ίδια σακαφιορέτ στο τέλος που όλοι χειροκροτάγαμε ΟΥΡΛΙΑΖΕ (πάλι μέσα στο αυτί μου) "ΟΧΙ ΟΧΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΜΕΙΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑΑΑΑΑ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΧΙΟΤΗΤΑ ΠΧΙΟΤΗΤΑ!". Παραλίγο να την ασταδγιαλαστείλα! Να σου πω και το πιο εντυπωσιακό; Γύρισα (χωρίς τρόπο καθόλου, εννοείεται) να δω την φάτσα της και αντί να δω καμία γριά με μαλλί μπιφτέκι τυλιγμένο πάνω από τα αυτιά και σάλι... είδα μία κοπέλα που ήταν τουλάχιστον 6-7 χρόνια μικρότερή μου. ΓΟΥΑΝΤΑΦΑΚ; ; ; ; Μλκ φαντάσου την αυτή να μεγαλώσει και να θέλει πιχι γκόμενος να της ζητήσει να πάει μόνος του στο γήπεδο! Εκεί να δεις στρίτζα στην φωνή. Πάντως αυτό το πράγμα των και καλά κουλτουριάρηδων να πρέπει να φωνάζουν την κουλτούρα τους και την πχιότητα τους είναι αυτό που δημιουργεί την προκατάληψη εναντίον τους και χαντακώνει και αδικεί ακόμα και τα έργα που αξίζουν τον κόπο.... ενηγουέη.

Στην δεύτερη σειρά της δεξιάς πτέρυγας των καθισμάτων, στην πρώτη καρέκλα στο διάδρομο καθόταν γκομενάκι με γκρι μπλούζα και ένα μαύρο μοντερνοκοτλέ πανταλόνη. Παρακαλείται να πάρει άμεσα τηλέφωνο, τον αναζητούν οι δικοί του. (γκουχ γκούχ, γκουχ γκουχ)

Δεν υπάρχει πιο λυπηρό πράγμα από έναν άντρα που μεγαλώνοντας αντί να ομορφαίνει ψυχικά και να βελτιώνεται, γίνεται χειρότερος . Είδα εχτές ένα γνωστό μου που είχα κάμποσο καιρό να δω, και πραγματικά στεναχωρήθηκα για λογαριασμό του. Αγενής και γάιδαρος. Εύχομαι να φυτρώσουν τσουκνίδες μέσα στο συρτάρι που κρατά τα σώβρακά του.

Πόσο θαυμάζω τον Λέκκα (συνθέτη των τραγουδιών της παράστασης) και τον Παυριανό (στιχουργό αλλά και διασκευαστή του έργου) που σε ηλικία 25, ναι 25!!!! μόνο χρονών, γράφανε τόσο ωραία πράγματα. Μπράβο παιδιά!! Αν κάποιος με ταλέντο έχει την την σωστή καθοδήγηση (όπως είχαν τότε οι δυό τους τον Χατζιδάκι) είναι μεγάλη ευλογία....

Μακάρι να πετύχεις κάπου την παράσταση. Αν την πετύχεις, να την δεις οπωσδήποτε. Θα γελάσεις πολύ, και θα ανοίξει το μυαλό σου! πληροφορίες εδώ.

Χιλιάδες, εκατομμύρια, τρις έξτρα αγαπόνια για το Σαββατόβραδό και το χριστούγεννό σου

άχου τα, άχου τα, γούτσου γούτσου, γκίλι γκίλι τα μωράκια, γκίλι γκίλι τα μωράκια, αααγκού, ααααγκού, γούτου γούτου:


δες και αν είσαι άθρωπας πες μου ότι δεν θα ξεχυθείς στο σαββατόβραδό σου σίγουρος ότι "Κάπου υπάρχει η αγάπη σου μα δεν ξέρεις ποια 'ναι, κάπου υπάρχει η αγάπη σου μα δεν ξέρεις που λαλαλλλα λαλα λλαλλαλα....":


[και να φανταστείς ότι είναι διαφήμιση πετρελαϊκής εταιρίας - είναι εναντίον του ρατσισμού που παρατηρείται σε μέλη διαφορετικών εθνολογικά ομάδων που ζουν στην Μαλαισία]

Προβατοδηγός δώρων 2008 - 5 καταπληκτικά βιβλία

Μας έχουν ζαλίσει με την οικονομική κρίση.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να βρεις έστω και με λίγα λεφτά τέλεια δώρα για τους φίλους/γκομενάκια/σεξάκοι σου.

Το προβατίσιους που ξέρει ότι μόλις ξύπνησες και είσαι έτοιμος, σέξυ αναγνώστη, να ξεχυθείς στους δρόμους και να κοιτάξεις από μακρυά με ζήλια και λαχτάρα τις βιτρίνες των μαγαζιών, σου προτείνει 5 καταπληκτικά βιβλία.

Βιβλία που, σε συνδυασμό με κουβέρτα και γκομενάκι να γκρινιάζει ότι δεν του δίνεις σημασία, θα κάνουν κάθε νύχτα στον καναπέ, που δεν μπορείς να βγεις επειδή κάνεις οικονομία, απολαυστική. φύγαμε

Ο Άτλας του Ουρανού, Ντέηβιντ Μίτσελ 2007
Μυθιστόρημα με τα όλα του. Μία ιστορία για έναν συμβολαιογράφο που ταξιδεύει στην Αυστραλία του 1800 και αντιμετωπίζει τον πιο ύπουλο κίνδυνο της ζωής είναι ο πρώτος ήρωας των ιστορίων αυτού του τόσο πρωτότυπου και καλοφτιαγμένου βιβλίου. Ο ήρως της τελευταίας, έρχεται από το μέλλον, από μία γη κατεστραμένη όπου οι...

Η εξιλέωση , Ιαν Μακ Γιούαν, 2002
Αχ βαχ. Το απόλυτο κλαψ λύγμ σνιφ σνιφ βιβλίο. Πως γίνεται και ένα παιδικό γινάτι καταστρέφει την ζωή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, 2 ανθρώπων - εκτός από τον μεγάλο τους έρωτα. Όμως, άραγε, η εξιλέωση του τίτλου, έρχεται; και με ποιο τρόπο; χμφ χμφ χμφ!

Η ιστορία της Πορφυρής Δούλης, Μάργκαρετ Άτγουντ, 1989
Επιστημονική φαντασία με αφάνταστο ενδιαφέρον. Το βιβλίο αυτό θεωρείται στις αγγλοσαξονικές χώρες σαν εκείνο που διαδέχτηκε το 1984 του Όργουελ σε φόβο και ανησυχία και απεικόνιση ενός φρικτού μέλλοντος. η Ελληνική έκδοση είναι μεταφρασμένη από τον Παύλο Μάτεσι παρακαλώ! χάου κουλ ηζ δατ!

Ο καθεδρικός Ναός, Ρέιμοντ Κάρβερ, 1994
απλά τα πράγματα: τα διηγήματα του Κάρβερ είναι crash courses στην τέχνη του να καταφέρεις να μπαίνεις στην θέση του άλλου. και της "συμπόνοιας" (βαριά λέξη αλλά...). Αν δεν βρεις αυτό το βιβλίο του, οποιοδήποτε άλλο είναι το ίδιο καλό. ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΡΒΕΡ ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Τα γενέθλια του Κόσμου. Ούρσουλα ΛεΓκεν, 2007
Αυτές οι ιστορίες θα σε κάνουν να καταλάβεις τι θα πει "άγρια φαντασία" και πόσο μακρυά μπορεί να φτάσει το μυαλό ενός συγγραφέα που το ψάχνει με επιμονή και ταλέντο. Υπέροχο - ένα θα σου πω: Μία ιστορία διαδραματίζεται σε ένα πλανήτη που εξουσιάζεται από τις γυναίκες και όπου οι άντρες είναι αποκλεισμένοι και αξιολογούνται μόνο μα βάση την ικανότητα τους να γαμάνε καλά.

σε κούρασα το ξέρω. άντε, πάω βόλτα κι εγώ τώρα! μπεε φιλιά

Ο Εγκέφαλος των Thunderbirds χορεύει το τέλειο κλάσικ χιτάκι επειδή πίνει πολύ νερό!

εντάξει πόσα ρησπέκτια να πέσω να παίρνω, δεν ξέρω, αλήθεια δεν ξέρω!

Μλκ είναι ο Εγκέφαλος από τους Θάντερμπέρντς και χορεύει το πιο ωραίο τραγούδι όλων των εποχών στο παγκόσμιο διαγαλαξιακό σύμπαν! ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩ!

τόταλη όσομ, τόταλη. έτσι θα περάσω το σουκού (φτου σκόρδα) χορεύοντας φορώντας μόνο μία μπλε φόρμα πάνω από το μαύρο σώβρακο! ρησπέκτ.

Χριστούγεννα στην εποχή των μικροκυμάτων

τέλειο όμως; ναι τέλειο.

(μλκ ακόμα πονάω από χτες, λες να έχω πάθει τίποτα ρε πούστη σταδγιάλα μόνο αυτό μου έλειπε)

Απορία του κουτσομπόλη

οι κοπέλες που πάνε στην τουαλέτα κρατώντας την τσάντα τους και καλά διακριτικά δεν καταλαβαίνουν ότι καρφώνονται ότι έχουν πήρηοντ όπως ακριβώς θα καρφώνονταν και...


....αν πηγαίναν στην τουαλέτα κρατώντας, σημαία υπερήφανη στα χέρια τους, μία τεράστια σερβιέτα με φτερά που αναβοσβήνουν και παίζουν παραδοσιακά τραγούδια περιόδου?


(ίουκ, με πιάνει αηδία να βλέπω γυναίκες να πηγαίνουν προς τον καμπινέ με τσάντες έλεος έλεος δεν μπορούν να βάλουν την σερβγιέτα στην τσέπα έλεος πια) ίουκ

Γιατί το ένα μας αρχίδι είναι μεγαλύτεροτερο από το άλλο.

Από μικρός αναρωτιόμουν για πιο λόγο το ένα παπάρι μας είναι κατά τι μεγαλύτερο από το άλλο...

Μην φανταστείς ότι έκλαιγα από την απορία, αλλά ήθελα ρε παιδί μου να μάθω....

Το είχα ερευνήσει με κριτήρια κοινωνικά, αισθητικά, βιολογικά, ψυχολογικά, γαστρονομικά, εθνολογικά... τίποτα! Νάδα! Τζίφος! Νιτσεβό! Ριάν! Νάθηγκ!

Όμως όταν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν συνομωτεί να γίνει χαμός.

Έτσι σήμερα το πρωί ο μικρός επιστήμονας μέσα μου ανακάλυψε την λύση.

Σήμερα το πρωί, έζησα το προσωπικό μου γιορίκα (eurika!) μόμεντ, κατάλαβα πως αισθάνθηκε ο αρχιμήδης όταν έκανε τζακούζι και ανακάλυψε την άνωση, ένοιωσα στο πετσί μου τι βίωσε ο Νεύτωνας όταν του ήρθε η μηλόπιτα με σαντυγί και τριμένη τρούφα στο κεφάλι....

Πρόκεται για αμυντικό μηχανισμό για την διαιώνιση του είδους.

έτσι ώστε αν γλυστρίσεις στην βροχή και προσγειωθείς στο πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι σου με αριστοτεχνικό σπαγκάτο που θα το ζούλευε και Νάντια Κομανέτσι

να πονέσεις μόνο στην μία πλευρά.

Και να πάθεις στείρωση μονόμπαντα ώστε να μην χάσεις εντελώς την ικανότητα τεκνοποίησης.

How cool is that! How cool is that!

Τραγικό δημοψήφισμα πρόβατο τζη αρ είναι ζήτημα κουραμπιέ ή θανάτου....

ποιό από τα δύο προτιμάς;

αυτό:



ή αυτό;


σκέψ σκεψ εντατίκ και απάντα, δεν είναι μόνο θέμα να καταλάβω τι άθρωπας είσαι και ποιες είναι οι προτεραιότητές σου στην ζωή, είναι και κάτι ακόμα σούπερ σημαντικό.

...είναι θέμα χριστουγεννιάτικου σεξάκοι.

περιμένω γκομενάκι στο σπίτι και επειδή δεν έχω στολίσει δέντρο, χρειάζεται να σκεφτώ έναν τρόπο να φτιάξω χριστουγεννιάτικο κλίμα, γιατί το χριστουγεννιάτικο κλίμα βοηθά πάρα πολύ να πεις στο γκομενάκι "δεν γδύνεσαι με κάτι πιο ελαφρύ;" και αυτό να πει "ναι, ναι, αυτό το φιλανθρωπικό single από το παρελθόν με έχει φουντώσει" και να πάει να σε περιμένει στην κρεβατοκάμαρα.

Άρα πρέπει να βάλω ένα cd να παίζει και καλά τυχαία και χρειάζεται να διαλέξω ένα από τα δύο τραγούδίδια κοινωνικής ευαισθησίας.

το ένα, η εγγλεζουριά είναι πχιότητα και σοφιστικέ. υπόσχεται σεξάκοι με μία ψηλομυτίαση, ένα μημουαπτισμό - φράτζα στο μαλλί, νεορομάντικζ, ευαισθησία...

το άλλο είναι Τζάκσον, δη Μπος, βγάζει έναν όγκο, μία ορμή, μία αμερικάνικη έντονη ενέργεια, είναι σαν να λες στον άλλο το σεξάκοι θα είναι βαρύ, πολύπλοκο, θα ιδρώσουμε, θα λερωθούμε, θα βραχνιάσουμε...

ψηφίζεις στα σχόλια.

μην με εγκαταλείψεις ΤΩΡΑ που σε έχω ανάγκη!

Ξυπνήστε χαϊβανάκια

Το σωστό ερώτημα που πρέπει να διατυπώνεται σε σχέση με την εκστρατεία για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, δεν είναι "αν προσεγγίζει με τον σωστό τρόπο το κοινό στόχος, αν έχει νόημα να βγαίνει στον αέρα από ένα κράτος που μας γράφει στα παπάρια του, αν πρόκειται να συγκινήσει, μπλα μπλα μπλα μπλα αν αν αν αν...."

Το ερώτημα που πρέπει να ερευνηθεί είναι "τα μέσα που θα δουν μπικικινάκια στα ταμεία τους από την μετάδοση της διαφήμισης θα συνεχίσουν να είναι το ίδιο ανεξάρτητα και κριτικά απέναντι σε ένα κράτος που έχει φτάσει να είναι ο μεγαλύτερος διαφημιζόμενος της χώρας";

αυτό είναι μία έρευνα που πρέπει να γίνει. δηλαδή πληζ. πληζ. πληζ. αν δεν γίνει θα κρατήσω την ανάσα μου μέχρι να σκάσετε.

On another note, ο άνθρωπος που διάλεξε την συγκεκριμένη κυρία για πρωταγωνίστρια της διαφήμισης πρέπει να παίρνει τα τρελά ρησπέκτια. Είναι ο θεός του κάστινγκ και μόλις έχει κερδίσει κουπόνι για σεξάκοι. Και δικαίως!

Επίσης πέρα από όλα όσα κρύβονται πίσω από την καμπάνια... είναι μία εκστρατεία καλοφτιαγμένη, με σωστή στρατηγική, καλό τόνο φωνής και γενικότερα πολύ καλά εκτελεσμένη.

Δηλαδή έλεος πια με τα διαβολάκια με την διχαλωτή γλώσσα που πουλάνε την ψυχή τους στον δγιάλογο, τις γιοταδόφατσες που κρατάνε τα νόουτμπούκ τους σαν μωρά, τους αγρότες που ψάχνουν βελόνες στα άχυρα και τις άλλες διαφημισεητήλεζ αλβανίαζ που έχουν πλημμυρίσει την τηλεόρασή μας τελευταία....

Μύρισε Χριστούγεννα όλο το σπίτι... τράβα το καζανάκι

Μπήκε το δώρο (το διοχέτευσα ήδη σε πληρωμές για καταναλωτικά όργια του παρελθόντος), κανονίστηκε ολιγοήμερη άδεια για ταξιδάκι "εξωτικό" και με περίεργη παρέα και αγόρασα και τα πρώτα δώρα από αυτά που πρέπει να πάρω.

Xριστουγεννιάτικο δέντρο δεν στόλισα στο σπίτι (μόνο στο μπλόγκ).
είπα φέτος να το ξεκουράσω το κακόμοιρο, πέρυσι το είχα στολισμένο μέχρι μέσα Αυγούστου, ας το αφήσω μέσα στην κούτα να μου λείψει λίγο και το βγάζω του χρόνου. το συνηθίζω έτσι, μία στολίζω δέντρο, μία δεν στολίζω.

Επίσης απόψε με αριστοτεχνικά ύπουλο τρόπο κατάφερα την εταιρία να δώσει ένα ποσό όχι ασήμαντο στον τηλεμαραθώνιο της unicef. how cool is that που όχι μόνο δεν αρνήθηκαν αλλά έδωσαν και μπόλικα!!! άντε, άντε, ένα σκατουλάκι την ημέρα να κάνουμε όλοι για τον κόσμο, ένα ότι περνά από το χέρι μας και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο.

πάω να κοιμηθώ. καληνύχτα.

και μην ξεχνάς. κάθε μέρα που δεν βλέπεις ειδήσεις του στάρ τσάνελ πεθαίνει μία κορεάτισα μανικιουρίστρια ΚΑΙ ένα κουτάβι λαμπραντόρ από καλαζάρ. ΤΙΣΚ ΤΙΣΚ ΤΙΣΚ

PS - έχω άδικο που σκέφτομαι πως ότι είναι τα καρπούζια για το καλοκαίρι, είναι τα μελομακάρονα για τα Χριστούγεννα;

Δεκεμβριανά 2.008. Η Ελένη Δήμου το είχε προβλέψει. όλο.

Η Ελένη Δήμου μπορεί να έχει χαθεί στις πίσω σελίδες της ελληνικής δισκογραφίας. Κάποτε όμως ήταν μεγάλο κεφάλαιο της Ελληνικής μουσικής.

Τόσο μεγάλο που από το 1991 ακόμα είχε προβλέψει τα Δεκεμβριανά 2.008.

Τότε, στον δίσκο της Μία ζωή δεν φτάνει είχε βγάλει ένα τραγούδι που είναι απίστευτα νοστράδαμος και προέβλεψε όλα αυτά που γίνονται τις 10 τελευταίες μέρες.

Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε η Ελένη πολεμήθηκε από το σύστημα και δεν ξαναείδε σουξεδάκι (αυτή που έχει πει το Προσωπικά, το Δεν Πιστεύω, το Ανησυχώ για σένα Ανησυχώ και άλλα τέλεια ποπ διαμαντάκια των 80ζ).

Δυστυχώς προσπάθησα να βρω το βήδεο κλοιπ του τραγουδιού, αλλά δεν τα κατάφερα... δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ - με την ευκαιρία όποιος το έχει ας μου το στείλει, θα κερδίσει 139132418411641946 κουπόνια για καυτό σεξάκοι.

Κάποιος όμως λατρεμένος χρήστης έχει αναβάσει το τραγούδι και, αν μην τι άλλο, μπορούμε να το ακούσουμε. Άκου το λοιπόν και μετά θέλω να σου μιλήσω, σέξυ αναγνώστα!



Εντάξει, το είδες; πρόσεξε, μην μου πεις ψέματα, ΠΡΟΣΕΞΕ θα το καταλάβω. ...έτσι μπράβο! αφού το είδες...

...Ορίστε και η ανάλυση των στίχων που αποδεικνύει του λόγου το αληθές και το ΠΟΣΟ νοστράδαμος είναι το τραγούδι. Με ιτάληκζ είναι ο σχολιασμός του γιόρζ τρούλη.

Εγώ μπορεί να 'μαι η κάποια
κι όχι εκείνη που σου έταζε παλάτια (σαφή αναφορά στην κοινωνία και την αδυναμία της να εξασφαλίσει το ευ ζειν της γενιάς των 700€)
Κι εσύ μπορεί να με λυπάσαι
μα τώρα έχεις λόγους για να με φοβάσαι (λογικό, διότι ως εξουσία έχω δυνάμεις καταστολής και προβοκάτορες)

Εξουσίες Εξουσίες
Δε μας άφησαν στιγμή να χαρούμε τη ζωή (σοφόν το σαφές)

Εξουσίες Εξουσίες
Ένα λάθος που το κάναμε μαζί (σοφόν το σαφές ξανά μανά)

Τη μια εγώ να διατάζω
για όσα έκανες κρυφά να σε δικάζω (ξεκάθαρη αναφορά στις δυνάμεις της προβοκάτσιας και του χαφιεδισμού που έχουν ξεσαλώσει αυτό το διάστημα)
Την άλλη εσύ να μου δηλώνεις
πως πρέπει γρήγορα μαζί μου να τελειώνεις (αναφέρεται στο λαϊκό κίνημα που έχει φρικάρει)

Εξουσίες Εξουσίες
Δε μας άφησαν στιγμή να χαρούμε τη ζωή

Εξουσίες Εξουσίες
Ένα λάθος που το κάναμε μαζί

Τι φταίει η αγάπη για όλα να πληρώνει
σε έναν Ιούδα, σε μια Γεσθημανή (εδώ ο στίχος μοιάζει άσχετος αλλά τα λαγωνικά του πρόβατο ανακάλυψαν ότι είναι αναφορά σε ένα μαγαζί με καλλυντικά που του έσπασαν τις βιτρίνες, το "Αγάπη" στην Ομόνοια, κωλόνιες, αρώματα, αφρόλουτρα 20% μείον όλη την περίοδο των γιορτών - βιαστήτε τέτοια προσφορά δεν χάνεται!)
Μένουμε πάντα μικροί φτωχοί και μόνοι
Στο τεντωμένο μας σκοινί (γενικότερο σχόλιο, υπαρξιακή αγωνία και κλείσιμο ματιού στον ακροατή).

άμα τολμάς, πες μου ότι έχω άδικο.

ρησπέκτ ελένη, ρησπέκτ!

Οι ειδήσεις του σταρ τσάνελ μας μαθαίνουν επιστήμες

Μαθηματικά
"ένα εκατομύριο ξοδεψε η Μετζένα σε ξενοδοχείο στην Αργεντινή. Συγκεκριμένα πλήρωσε 9 χιλιάδες δολάργια για την σουίτα της και 600 δολάρια για δωμάτια για 100 συνεργάτες. Δηλαδή 1 εκατομμύριο δολάργια!!!!" (όπου το σύνολο 9 χιλιάδες συν 600 επί 100 ίσον σοοοο νοτ ένα εκατομμύριο...)

Γεωγραφία
"Κυριολεκτικά βούλιαξε η Μύκονος το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος"

Στατιστική
"Όλος ο κόσμος περιμένει με ανυπομονησία το νέο σηντή της ΥπηρξΆννας Βίσση"

Τεχνολογία
"Με σούπερ προχωρημένα ρομπότ θα εμπλουτίσει φέτος το σόου της η Δέσποινα Βανδή/Γιάννης Κότσιρας/Γουατέβερ"

Θεολογία
"Η εικόνα της παναγίας που είναι χαραγμένη στον κορμό μίας ελιάς στο Λεωνίδιο ΔΑΚΡΥΣΕ απόψε, με τα μαντάτα μπλα μπλα μπλα μπλα"

Αρχιτεκτονική
"Το νέο παλάτι του Σάκη Ρουβά θα είναι πολύ προχωρημένο και μίνιμαλ, δηλαδή θα έχει πισίνες με γκλίτερ γκλίτερ γκλίτερ γκλίτερ γκλίτερ και ντίσκο μπωλ αφαιρετικές"

Ψυχολογία των μαζών
"Πανικός σέ όλη την χώρα από το πρωτοφανές κύμα καύσωνα, δηλαδή που έχουμε 38 βαθμούς στις 13 Αυγούστου, αν είναι δυνατόν"

Συγκριτική Λογοτεχνία
"Στο νέο βιβλίο της Μάπας Μεημαρχίδη Οι μάγγισες του ΕσκιΣεχήρ, ακόμα περισσότερες συνταγές για να πεθάνουν με φρικτούς πόνους στα αυτιά όσες θέλουν να μας φάνε τον άντρα καθώς και οι φεμινίστριες"

Ιστορία
"Αυτήν την μέρα ο ελληνισμός δεν θα την ξεχάσει ποτέ!" (αναφέρονται σε σημαντικά θέματα όπως το νέο βίντεο κλίπ του ψηλού αρρενωπού από την Κύπρο/τα νέα μαλλιά της ΧαζμπηνΒίσση/η αποχώρηση του Αναγούλογλου από το Μέγκα)

Σημειωτική
"ο τρόπος που η Κατερίνα Στανίση κοίταξε την πρώην μπατζανάκα της άφησε να εννοηθεί ότι παλιά που της είχε φάει τον άνδρα το θυμάται ακόμα. και ότι θα την εκδικηθεί"

Προτεραιοτητολογία
"Και ξεκινάμε με το βασικό θέμα του δελτίου μας, τις δηλώσεις του Φάνη Αγνώστογλου στην κηδεία του Νίκου Περπόρδογλου που άναψαν φωτιές"

συμπλήρωσε. ΤΩΡΑ.

ο κρίστμαζ τρη, ο κρίστμαζ τρη, μαρέσεις ΠΩΣ μαρέσεις

Στόλισα χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Γουανταγιαθήγκ;

και του χρόνουουουουουουουουουουουουουου!

αυτοκτόνησε μάνα παίχτη στην "στιγμή της αλήθειας"

Μαθαίνω ότι μάνα παίχτη στην στιγμή της αλήθειας, αυτοκτόνησε γιατί σε ερώτηση του παιγνιδιού ο γιος της απάντησε ότι την έχει ξεγράψει.

η μάνα, άφησε επιστολή, που έχω στα χέρια μου, στην οποία λέει ότι είναι απολύτως γουανταφάκ η όλη φάση.

Αποκαλύπτει δε ότι η ίδια ώθησε τον γιο της να πάει στο παιγνίδι, και γι αυτό θεωρεί υπεύθυνο τον εαυτό της για την διαπόμπευση της οικογένειας της.

Όμως δεν παραλείπει να ρίξει ευθύνες στον γιο της.

Χαρακτηριστικό απόσπασμα της επιστολής...

"είπες ότι με έχεις ξεγράψει. Απορώ με την αχαριστία σου (...). Σε είχα στα όπα όπα. Τι να θυμηθώ: Από 2 χρονών σε έντυνα με τις μεγαλύτερες μάρκες. Ήσουν από τους πρώτους που είχες κινητό στο γαμωσχολείο σου. Σε άφηνα να πίνεις από τα 15. Όποτε είχες πρόβλημα με την νταντά σου την άλλαζα αμέσως. Μου είχες ζητήσει να μην σε πιέζω να διαβάζεις και να σε βάλω σε ιδιωτικό να πληρώνουμε για να περνάς τις τάξεις, το έκανα. δηλαδή τι άλλο ήθελες να κάνω για σένα; πόσο πιο καλή μάνα να ήμουν πια για να μην παραπονείσαι... αχάριστε. αλλά τώρα, από την χώρα των νεκρών...." (εδώ τα δάκρυα έχουν σβήσει το κείμενο - σόρη αλλά δεν μπορώ να γράψω άλλο, είμαι πολύ ταραγμένος)

η τηλεόραση είναι πολύ μαλακισμένη τελικά. καταστρέφει την κοινωνία. αν δεν υπήρχε η τηλεόραση θα ήμασταν μία υλοποιημένη ουτοπία.

[...αδυναμία σκέψης...]

Ὁ γυρισμὸς τοῦ ξενιτεμένου

- Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ἦρθες
μὲ εἰκόνες ποὺ ἔχεις ἀναθρέψει
κάτω ἀπὸ ξένους οὐρανοὺς
μακριὰ ἀπ᾿ τὸν τόπο τὸ δικό σου.

- Γυρεύω τὸν παλιό μου κῆπο·
τὰ δέντρα μοῦ ἔρχουνται ὡς τὴ μέση
κι οἱ λόφοι μοιάζουν μὲ πεζούλια
κι ὅμως σὰν ἤμουνα παιδὶ
ἔπαιζα πάνω στὸ χορτάρι
κάτω ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἴσκιους
κι ἔτρεχα πάνω σὲ πλαγιὲς
ὥρα πολλὴ λαχανιασμένος.

- Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου
σιγά-σιγὰ θὰ συνηθίσεις·
θ᾿ ἀνηφορίσουμε μαζὶ
στὰ γνώριμά σου μονοπάτια
θὰ ξαποστάσουμε μαζὶ
κάτω ἀπ᾿ τὸ θόλο τῶν πλατάνων
σιγά-σιγὰ θὰ ῾ρθοῦν κοντά σου
τὸ περιβόλι κι οἱ πλαγιές σου.

- Γυρεύω τὸ παλιό μου σπίτι
μὲ τ᾿ ἀψηλὰ τὰ παραθύρια
σκοτεινιασμένα ἀπ᾿ τὸν κισσὸ
γυρεύω τὴν ἀρχαία κολόνα
ποὺ κοίταζε ὁ θαλασσινός.
Πῶς θὲς νὰ μπῶ σ᾿ αὐτὴ τὴ στάνη;
οἱ στέγες μου ἔρχουνται ὡς τοὺς ὤμους
κι ὅσο μακριὰ καὶ νὰ κοιτάξω
βλέπω γονατιστοὺς ἀνθρώπους
λὲς κάνουνε τὴν προσευχή τους.

- Παλιέ μου φίλε δὲ μ᾿ ἀκοῦς;
σιγά-σιγὰ θὰ συνηθίσεις
τὸ σπίτι σου εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπεις
κι αὐτὴ τὴν πόρτα θὰ χτυπήσουν
σὲ λίγο οἱ φίλοι κι οἱ δικοί σου
γλυκὰ νὰ σὲ καλωσορίσουν.

- Γιατί εἶναι ἀπόμακρη ἡ φωνή σου;
σήκωσε λίγο τὸ κεφάλι
νὰ καταλάβω τί μοῦ λὲς
ὅσο μιλᾶς τ᾿ ἀνάστημά σου
ὁλοένα πάει καὶ λιγοστεύει
λὲς καὶ βυθίζεσαι στὸ χῶμα.

- Παλιέ μου φίλε συλλογίσου
σιγά-σιγὰ θὰ συνηθίσεις
ἡ νοσταλγία σου ἔχει πλάσει
μιὰ χώρα ἀνύπαρχτη μὲ νόμους
ἔξω ἀπ᾿ τὴ γῆς κι ἀπ᾿ τοὺς ἀνθρώπους.

- Πιὰ δὲν ἀκούω τσιμουδιὰ
βούλιαξε κι ὁ στερνός μου φίλος
παράξενο πὼς χαμηλώνουν
ὅλα τριγύρω κάθε τόσο
ἐδῶ διαβαίνουν καὶ θερίζουν
χιλιάδες ἅρματα δρεπανηφόρα.

Σεφέρης, 1938

Οδός τρέλλας, αριθμός 13... ή απλά οδός Στουρνάρη, Δεκεμβρίου 10

Ποιος σου έμαθε εντέλει
να χορεύεις τσιφτετέλι
Μήπως ήσουν στα Μπολσόι
μπαλαρίνα από σόι
Μήπως ήσουν στα Μπολσόι
μπαλαρίνα από σόι
Όταν χορεύεις μάτια μου
ζηλεύουν οι γοργόνες

κι απ' το χορό σου τρέμουνε
στην πίστα οι κολώνες


Ποιος σου δίδαξε τον τρόπο
να ταρακουνάς τον τόπο
μήπως πήρες το πτυχίο
στου Νουρέγιεφ το σχολείο

Κι ο Αλέν Ντελόν ακόμα
θα ποθούσε τέτοιο σώμα

κι άμα ζούσε ο Βαλεντίνο
θα τον τρέλαινες και εκείνον

Πάρτον στην διαδήλωσή σου, να σου πει και του χρόνου.

Και εκεί που διαβάζω στο bbc για τις ταραχές στην Αθήνα και τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις..

...από το πάνω μέρος της ιστοσελίδας ένα διαφημιστικό banner τραβά την προσοχή μου....

Αν κάνεις κλικ στην παρακάτω φωτογραφία θα δεις τα αρχικά του frames...

ναι, σωστά βλέπεις.... Διαφημίζει τον ΕΟΤ. είναι δηλαδή από την καμπάνια VISIT GREECΕ...

και από κάτω είναι το άρθρο για τον χαμό...

φλεγματικό βρετανικό χιούμορ... ή απλά γουνταφάκ;

Σε πλήρη σύγχιση

Ακούστε.

Αυτό που έγινε εχτές στους δρόμους της Αθήνας δεν ήταν ούτε εξέγερση, ούτε επανάσταση.

Εγώ την μιάμιση ώρα που έμεινα γύρω από το Σύνταγμα δεν είδα να τα σπάνε οργισμένοι πολίτες, ούτε αγανακτισμένοι μαθητές.

Είδα πολλούς αλλοδαπούς. Πολλούς περίεργους (ένας από αυτούς κι εγώ). Και είδα και πολλούς που μου έδιναν την εντύπωση του προβοκάτορα. Με αντιασφυξιογόνες μάσκες, με κάτι περίεργα μαύρα σκουφιά, με καλυμένα πρόσωπα. Και κυρίως με ένα attitude "δεν είμαι εδώ για να στηρίξω την δημοκρατία και να διαμαρτυρηθώ για έναν σκοπό - είμαι εδώ για να σπάσω".

Όσο για την αστυνομία.... μου έδινε την αίσθηση ότι το μόνο που την ενδιέφερε είναι να "προστατεύσει" το πλαίσιο, τον χώρο βασικά, μέσα στον οποίο θα μπορούσαν ανενόχλητοι οι προβοκάτορες και οι αλλοδαποί να κάνουν τις ζημιές.

Ας μην γελιόμαστε. Το χτεσινό χάος το παρουσιάζουν ως λαϊκή εξέγερση (εκτός από τους πολυάννες) μόνο οι πολιτικοί και τα κανάλια. Ίσως επειδή δεν μπορούν να δεχτούν πως μερικοί τραμπουκοπροβοκάτορες είναι παράγοντας της εξίσωσης...

Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι που νοιάζονται για την ελευθερία, την προστασία της δημοκρατίας, την πατρίδα μας σε τελική ανάλυση, σε καμία περίπτωση δεν θα προσπασθούσαν να γιατρέψουν έναν άρρωστο χτυπώντας τον με σφυρί, όπως έκαναν όσοι έκαψαν χτες το κέντρο.

Όποιος λέει το αντίθετο είναι ή πολύ αφελής, ή εξυπηρετεί άλλους σκοπούς.

Ίσως θέλει να δημιουργήσει στο μυαλό του κόσμου την σύνδεση "διαμαρτυρία ίσον βία και στάχτη και μούρμπερη".

Ίσως, όπως έχω ξαναπεί, θέλει να μας κάνει όλους να πούμε "από όλο αυτό μόνο η αστυνομία μπορεί να μας προστατεύσει, ζήτω η αστυνομία".

...αν εγώ ήθελα να μην πηγαίνουμε στις πορείες, αλλά να καθόμαστε κλεισμένοι στα σπίτια και να βλέπουμε τηλεόραση, έτσι θα το προσπαθούσα. Αφήνοντας να γίνει πουτάνα κάθε διαδήλωση - ή, αν υπήρχε ανάγκη, βάζοντας ανθρώπους να τα κάνουν πουτάνα.

τι ξέρω, είναι ανησυχητικό όλο αυτό. όλα, πια, όμως είναι ανησυχητικά.

ελπίζω κάποτε να καταλάβω.

Αθήνα, η χαρά της γης και της αυγής στην πιο σκοτεινή της ώρα...

Κατεβαίνοντας την Ιπποκράτους γύρω στις 7 και μισή, και έχοντας μόλις κάνει την διαδρομή Μαρούσι Εξάρχεια σε 12 λεπτά, λόγω της σχεδόν ολοκληρωτικής απουσίας αυτοκινήτων από τους δρόμους, είπα από μέσα μου "εντάξει, την γλυτώσαμε, όλα ήρεμα και ήσυχα..."

Έχω επιστρέψει σπίτι από την απόπειρα μου να πάω στην πορεία εδώ και 10 λεπτά... πόσο λάθος ήταν αυτό το "εντάξει, την γλυτώσαμε, όλα ήρεμα και ήσυχα...".

Είδα ότι πορεία δεν υπήρχε... ο εκφοβισμός λειτούργησε και αυτό που θα γινόταν διαδήλωση, την ώρα που έφτασα στην Ακαδημίας δεν ήταν παρά σκόρπιες ομάδες από τρομαγμένους ανθρώπους που προσπαθούσαν να μην μπλέξουν.

Είδα... τις φωτιές σε περίπου 15 διαφορετικά σημεία μίας περιοχής που περικλείεται από 10 τετράγωνα.

Είδα πολλά παιδιά που δεν μιλούσαν Ελληνικά και που έσπαγαν βιτρίνες και ξήλωναν πινακίδες.

Είδα τους 20άρηδες που χώνονταν στο σπασμένο κατάστημα της Vodafone στην Σταδίου με Βουκουρεστίου και έβγαιναν φορτωμένοι με συσκευασίες κλεμμένων αξεσουάρ για κινητά.

Είδα τις διμοιρίες των ΜΑΤ που εντελώς αψυχολόγητα άρχιζαν να τρέχουν από εδώ και από εκεί προκαλώντας πανικό χωρίς λόγο.

Τους wanna be Γιαπωνέζους που από μακρυά φωτογράφιζαν τις φωτιές, τους καπνούς, και τα συντρίμμια σαν να φωτογράφιζαν αξιοθέατο.

Τους ανόητους που περιέγραφαν στο κινητό τους την φάση, λες και αναμετάδιδαν συναυλία ("έλα μαλάκα, γαμώ, έμαθα ότι θέλουν να σπάσουν το μαγαζί της Prada στην Βουκουρεστίου, εσύ τι κάνεις;")

Είδα την διαλυμένη πρόσοψη του Πλάζα και μηχανάκια να ανεβαίνουν ανάποδα την Πανεπιστημίου, την Σόλωνος, τον δρόμο μπροστά από το Μεγάλη Βρεττανία.

Είδα μαγαζιά που ποτέ δεν είχα δει κλειστά να είναι σκοτεινά και με κατεβασμένα ρολά λες και είμαστε σε πόλεμο....

Είδα μία απραξία από τα σώματα ασφαλείας που με έκανε να σκεφτώ ότι όλο αυτό το χάος γίνεται για να σκεφτούμε όλοι, σε ένα ασυνείδητο επίπεδο, "πόσο χρήσιμη είναι η αστυνομία και πόσο την χρειαζόμαστε"...

είδα και κάτι ακόμα... αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το αναφέρω. δεν θέλω. πάντως να ξέρεις - ο εχθρός, δεν είναι εκεί που νομίζεις. και, κυρίως, αυτός που θα σε προστατεύσει, δεν είναι αυτός που νομίζεις.

Εικόνες, εικόνες, εικόνες... χωρίς νόημα και χωρίς συνοχή. ελπίζω κάποτε να καταλάβω.

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ

Σε γνωρίζω απ’ τα βιβλία
μοναχά και απ’ την τιβί
Σε γνωρίζω από ιστορίες
που μικρός μου είχαν πει

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των ελλήνων η λευτεριά…
Τώρα είναι μπουκωμένη
Από σήψη και διαφθορά

Τώρα είναι μπουκωμένη, από σήψη και διαφθορά...

Σε γνωρίζω από την όψη
της απραξίας την τρομερή
Σε γνωρίζω από την σήψη
την πατρίδα που αδικεί

Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη
Των ελλήνων η λευτεριά
Ανταλλάξαμε την ανδρειωμένη
Με κάρτες, κανάλια, κινητά…

Ανταλλάξαμε την ανδρειωμένη
Με κάρτες, κανάλια, κινητά…

(το απόγευμα όλοι όλοι όλοι όλοι στους δρόμους, χωρίς φασαρίες και βίες και προβοκάτσιες...)

6 η ώρα σήμερα, να βγούμε όλοι στους δρόμους - για να μείνει ζωντανό ότι μας κρατάει ζωντανούς.

πρέπει επιτέλους να κάνουμε κάτι, πρέπει να πάρουμε θέση.


6 η ώρα, σε 5 ώρες από τώρα, στα Προπύλαια θα γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα γεγονότα του Σαββάτου.

ακυρώστε ό,τι έχετε να κάνετε, πάρτε άδεια από τις δουλειές σας, και πάτε. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, αυτή η πτώση, σε λίγο δεν θα έχουμε δουλειές να πάμε, πράγματα να κάνουμε.

ΟΛΟΙ σήμερα 6 η ώρα, είναι σημαντικό να εκφράσουμε ότι δεν είμαστε χαζά τηλεορασόπαιδα, ότι βλέπουμε τι γίνεται, ότι εμείς έχουμε τον έλεγχο!

και αν δεν μπορούμε να πάμε στα Προπύλαια, να βγούμε έτσι στους δρόμους, με μία ελληνική σημαία!

είναι σοβαρά τα πράγματα. πολύ σοβαρά. και πρέπει να αντιδράσουμε!

Στο μάτι του κυκλώνα

Χτες το βράδυ ήμουν και σάπιζα στο σπίτι, ξαπλωμένος στον καναπέ ανάμεσα σε βιβλία περιοδικά τηλεκοντρόλ κουβέρτες σουβλάκια ένα κουτάβι λαμπραντόρ κοσμήματα κάλτσες ένα μαύρο σώβρακο (δικό μου, μην χαίρεσαι) μακαντέμια νάτ μπρίτλ και μπέηκον μάσρουμ μέλτς...

όταν ξαφνικά ο Αντέναζ διέκοψε το πρόγραμμα για να μεταδώσει την δολοφονία του πιτσιρικά στα Εξάρχεια.

Από τότε είμαι στο μάτι του κυκλώνα, και κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά.

Το σπίτι μου βρίσκεται δύο κτίρια παραδίπλα από το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Πριν από λίγο που επέστρεψα στο σπίτι είδα κάτω καμία 50 αστυνομικούς σε πλήρη εξάρτηση. Mην φανταστείς ότι είναι τσιτωμένοι ή κάπως πιο νευρικοί από ότι συνήθως... Αν εξαιρέσεις ότι είναι περισσότεροι και με πιο πολλά ειδικά ρούχα από ότι συνήθως, καμία άλλη δοαφορά δεν έχουν.

Κανονικά παιδιά είναι, 30άρηδες οι πιο πολλοί από αυτούς, συμπαθητικές φάτσες. 7 χρόνια, και, που μένω σε αυτό το σπίτι, έχω συνηθίσει πια την παρουσία τους, δεν με ενοχλεί, μάλιστα καμιά φορά βλέπω και κάτω από την στολή του ειδικού φρουρού, βλέπω τις φάτσες τους και είναι συμπαθητικά παιδιά, που καθώς περνάω από δίπλα τους πηγαίνοντας στην είσοδο της πολυκατοικίας μιλάνε για γκόμενες, τι θα παραγγείλουν να φάνε, τι έγινε στο ματς ή στέλνουν μηνύματα με το κινητό... (Όμως... όμως... ένας πιθανόν σαν και αυτούς έκανε την απίστευτη μαλακία εχτές...)

Χτες αργά το βράδυ, γύρω στις 2 αν δεν κάνω λάθος, άνοιξα την πόρτα της τουαλέτας και είδα μαύρο καπνό να ανεβαίνει από δύο σημεία του κέντρου (προς την κατεύθυνση της Ομόνοιας και της Πατησίων)...

Αυτή την στιγμή που γράφω μέσα στο σπίτι (ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ επαναλαμβάνω) μυρίζει δακρυγόνα!! Και μία φίλη μου που μένει επί της Χαριλάου Τρικούπη, κοντά στο σημείο που έγινε η δολοφονία και μένει χαμηλό όροφο, μου λέει ότι μέσα στο σπίτι της δεν μπορεί να αναπνεύσει. Ούτε αυτή, ούτε οι γονείς της.

Καθώς γράφω, ακούγεται το περιπολικό ελικόπτερο που πετά πάνω από το κέντρο.

Όλα αυτά είναι λίγα από αυτά που γίνονται έξω μου. Μέσα μου πάλι...

σκέφτομαι τον 15χρονο, τους γονείς του, έχω μία συνάδελφο που κόρες της πάνε στο ίδιο σχολείο που πήγαινε ο μικρός και μάλιστα μία από αυτές είναι και στην ηλικία του, όλα αυτά τελικά είναι τόσο κοντά μας ή τόσο εύκολο να έρθουν κοντά μας

που είναι ο πολιτισμός που φέρνει η πρόοδος;

πότε η ανθρωπότητα ξαναέχασε την μπάλα;

και γιατί η σκέψη "δυστυχώς, γίνονται αυτά, η κακιά στιγμή φταίει, όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος..." δεν με παρηγορεί;

και κυρίως... πως θα γίνει να αλλάξουμε αυτό το σύστημα, αυτόν τον τρόπο σκέψης του οποίου προϊόντα είναι και ο δολοφόνος, και ο μικρούλης που δολοφονήθηκε, και το πιστόλι και η σφαίρα, και τα επεισόδια και οι φωτιές και οι καπνοί;

υπάρχει άραγε ελπίδα για αλλαγή; θα σταματήσει να σκοτώνεται κόσμος έτσι, για το τίποτε;

update: και όμως, κι όμως!!!! είδα στα μπλόγκζ μία φωτογραφία του ανθρώπου που πυροβόλησε τον μικρούλη. Και ναι, είναι ένας από αυτούς που μία στις τόσες έβλεπα να κάνει την υπηρεσία του στις δύο τρεις σκοπιές/πόστα που είναι γύρω από το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων... θυμήθηκα την φάτσα του... διάβασα ότι έχει και 3 παιδιά. τι θα γίνουν αυτά και η γυναίκα του; πως να είναι τώρα;

Είδα και το πρόσωπο του μικρούλη που δολοφονήθηκε. :-(

Είδα και τα 3-4 group που έχουν φτιαχτεί στο Facebook για "την τιμωρία των ενόχων"... με αυτό το τελευταίο δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω... ελπίζω πραγματικά να μην είναι η μοναδική πράξη όλων αυτών που γίνονται μέλη σε αυτά τα group κατά του συστήματος και της νοοτροπίας που γέννησε αυτήν την δολοφονία.

Και είδα και τις σιχαμένες προσπάθειες όσων προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός για δικές τους ωφέλειες (namely ακροαματικότητες... και μονάδες στις δημοσκοπήσεις).

...οι άνθρωποι αν θυμόμασταν ότι οι τραγωδίες γράφονται από και με ανθρώπους, δεν θα είχαμε τέτοια φαινόμενα τόσο συχνά.

Αισθάνομαι όπως τότε με την εθνική καταστροφή που κάηκε η Πάρνηθα.

πλούζιοζ

θυμάσαι τα love bites που σου είχαν αρέσει πολύ και είχα πει ότι θα στείλω κι εγώ ένα;

ο βλάκας ξεχάστηκα και δεν πήρα πρέφα ότι την συμμετοχή μου την δημοσίευσαν μόλις μία μέρα πριν από το γενέθλιό μου, την 1η Δεκέμφρη! how cool is that!!!!

ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΖ! ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΖΙΟΖ!!! ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΖΙΟΖ! (ψυχικά εννοώ)

εδώ είναι η συμμετοχή μου:


εδώ είναι το ποστ με την συμμετοχή μου! χεχε, άη λάηκ ητ.

(πο πο, πολλά ερωτόνια σήμερα τα ποστ - και τρυφερόνια. α, πλούζιοζ είπα και θυμήθηκα! μην ξεχάσεις, παίξε στον μεγάλο διαγωνισμό της σουπιέρας της γιαγιάς. όπου να 'ναι θα γίνει η κλήρωση!)

ντέφι - νίσον οβ λαβ

Δεν με αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια γιατί με σκεπάζει, ενώ εγώ ζεσταίνομαι - τσεκ
με θέλει κυρίως για το σεκσάκοι και όχι για την πχιότητα μου - τσεκ
μου σπάει τα νεύρα γιατί με παρεξηγεί συνέχεια και νομίζει ότι αδιαφορώ - τσεκ
μου κρατάει μούτρα όταν δεν έχω κάνει κάτι σωστά και νιώθω να πνίγομαι - τσεκ
απαιτεί να του δίνω όλο τον ελεύθερο χρόνο μου και να βάζω σε δεύτερη μοίρα όλα τα υπόλοιπα της ζωής μου - τσεκ
απαιτεί ο ίδιος να έχει έλεγχο του δικού του ελέυθερου χρόνου όπως γουστάρει - τσεκ
όταν τον πιάνει ανασφάλεια είναι μέσα στην ξυνίλα και την γρίνα και γαμάει τις ώρες που είμαστε μαζί - τσεκ
όταν με πιάνει εμένα ανασφάλεια μου κάνει τον άνετο και με λέει υπερβολικό - τσεκ
θέλει οπωσδήποτε (έστω και για μισή ώρα μάη άσ), να με βλέπει ακόμα και στο τέλος μίας σούπερ κουλής μέρας που δεν έχω όρεξη ούτε την μούρη μου στον καθρέφτη να δω - τσεκ
μου κάνει παρατηρήσεις ότι δεν τρώω σωστά, δεν ντύνομαι σωστά, δεν μούμπλε σωστά, δεν μπούμπλε σωστά και νιώθω λες και έχω την θεία μου την Ελπινίκη πάνω από το κεφάλι μου - τσεκ
δεν με αφήνει να κοιτάω γκομενάκια ακόμα και αν δεν θέλω να κάνω κάτι - τσεκ
μου έχει κόψει το σεξάκοι με αγνώστους - τσεκ
όταν βγαίνω με φίλους θέλει με το ζόρι να έρθει και μετά με ρωτάει "τι λέγατε όταν είχα πάει καμπινέ, εεεεεεε; για μένα, εεεεεεε; το κατάλαβα εγώ!" - τσεκ
έχει την απαίτηση να μην βλέπω τους φίλους μου που αντιπαθεί - τσεκ
θέλει να αλλάζω σώβρακο ακόμα και όταν είναι καθαρό - τσεκ
δεν με αφήνει να σαπίζω μπροστά στην τηλεόραση - τσεκ
πιστεύει ότι είναι ανώριμο από μέρους μου να ακούω erasure, pet shop boys - τσεκ
θεωρεί ότι είμαι κάγκουρας επειδή λατρεύω τον Μητροπάνο και την Αλεξίου - τσεκ
θέλει να πηγαίνουμε θέατρο να βλέπουμε όλους τους πομπώδεις ψευτοκουλτουριάρηδες έλληνες ηθοποιούς που νομίζουν ότι είναι επίγονοι του Στανισλάφσκη - τσεκ
δεν του αρέσει το ήτην άουτ σαν μορφή διασκέδασης και θεωρεί ότι τα εστιατόρια που στοιχίζουν πάνω από 3 ευρώ το άτομο να φας είναι "κλέφτες και μας πιάνουν το ποπουλίνο" - τσεκ

κοντολιγίς, μου σπάει τα νεύρα με όλους τους δυνατούς τρόπους
κοντολογίς με κάνει τόσο ευτυχισμένο! χεχε

Confessions on the Dance blogofloor

Πως λέγεται ο πυρές και το ριεζιέλι στα Αγγλικά

Έλα τα λοουέρια να καίγονται στην πλατεία Συντάγματος:

Σήμερα πήγα να πάρω φαγητό από ένα μαγαζάκι κοντά στο γραφείο με ωραία μεγειρευτά.

Στο ταμείο είναι μία Εγγλέζα κυρία από αυτές που παράτησαν την Αγγλία για να έρθουν στην αγνή βουκολική Ελλάδα, ούζο, μουζάκα, μπίτσης, σι εν σαν, (σέη γουάτ????????) και κατέληξαν στο Χαλάντρρρι (με μπόλικα ρρρρ), ή κάπου κοντά τέλoς πάντων, να βλέπουν την θάλασσα μία φορά το χρόνο.

Η κυρία μιλάει ελληνικά μία χαρά, αλλά εγώ επειδή είμαι φαντασμένος και σουσού λέω "θα της μιλήσω αγγλικά διότι πρέπει να ξέρει A, ότι εμείς οι Έλληνες μιλάμε αγγλικά και BOY, ότι εγώ ΕΙΔΙΚΑ μιλάω τα τελειότερα των αγγλικών!"

κράντλ δατ ρόκντ μη!!! χα!

Μπαίνω στο μαγαζίδιον, χαιρετώ με το φλέγμα και την πχιότητα που με διακρίνει και κοιτάω στον κατάλογο τι έχει μαγειρευτά.

Αποφασίζω γρήγορα ότι θέλω Μοσχαράκι κοκκινιστό με πουρέ. Και αρχίζω να το ζητώ (στα αγγλικά σου θυμίζω)...

"Could I POSSIBLY have a veal with tomato sauce... and with pure?"

ναι, είπα "γουήθ πιούρ!!!!!"

όχι πουρέ! αλλά πιούρ!

ούτε μάσντ πατέητοζ! αλλά πιούρ!

στην Αγγλίδα!

γιατί ήθελα να καταλάβει ότι έχω φάει τον Στρατηγάκη με το κουτάλι.

και γι αυτό είπα "γουήθ πιούρ!"

veal with tomato sauce "γουήθ πιούρ"!

μαντινάδα αφιερωμένη στο κοσμοιστορικό γεγονός:

το προβατάκι ήθελε να κάνει το αγγλάκι
έλα έλα, να κάνει το αγγλάκι
και έφαγε τα μούτρα του
έγινε ρεζιλάκι
έλα έλα έγινε ρεζιλάκι!

Radiohead και Μαντώ! Μία Συνεργασία ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ

Οι Radiohead, και το brand new βήντηο για ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του In Rainbows, to 15 Step. Super Amazing!



(ναι, θα είναι απίστευτη έκπληξη αν κάποτε συνεργαστούν με την Μαντώ, δεν θα είναι; :-P )

βόλτα στο ψυγείο με την καλύτερη διάθεση του κόσμου

Η τεράστια σακούλα, είναι το πρώτο πράγμα που σου τραβά την προσοχή με το που ανοίγεις το ψυγείο.

Είναι μία σακούλα όχι μόνο με τεράστιο μέγεθος, που πιάνει το μισό του κεντρικού ραφιού του ψυγείου αλλά και με κλας, κύρος, πχιότητα, αναγνωρισιμότητα.

Έχει επάνω της το σήμα του Λουηβουτόν.

Όμως στο παρελθόν υπήρξαν άλλες σακούλες στην θέση τους, το ίδιο πελωτεράστιες, αλλά με το σήμα του Ιντιμίσιμιε, του Τώντζ, της Καλογήρου, του Χάρωτζ....

μου σπάει τα νεύρα αυτή η σακούλα. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή, σαν το μαλλί της γριάς

Γουνταφάκ γυρεύει μία σακούλα τόσο τεράστια, τόσο ανοικονόμητη μέσα στο ψυγείο της κουζίνας της εταιρίας;

Γιατί να μην έχει χώρο στο ψυγείο για να βάλω ένα ίτσι τίνι γουίνι ταπεράκι με ελάχιστο (γκουχ γκουχ...) φαγάκι που φέρνω από το σπίτι για το μεσημεριανό μου;

Πότε θα απαντήσει στο τηλεφώνημα μου να βγούμε ο Στάθαμ;

Τι σταδγιάλα υπάρχει μέσα στην γαμημένη την Σακούλα;

Αποφασίζω να πετάξω την αγωγή μου από το παράθυρο και να λύσω την απορία μου. Με πρόσχημα ότι θέλω να "βολέψω καλύτερα την σακούλα" την ανοίγω.

Περιμένω μέσα της να δω: ένα πτώμα εξωγήινου, μία ντιβανοκασέλα, το χαμόγελο της Αλάνισ Μορισέτε (τεράστιο), τα βυζιά της Πάμελας, δύο Θανάσες Λάλες και ένα τραπεζάκι βεράντας με το σετ του τις 4 καρέκλες ΙΚΕΑ - και επιπλέον χώρο για να βάλω ένα μαύρο σώβρακό μου.

Αντί όλων αυτών, μέσα στην τεράστια σακούλα βλέπω... ... ... ένα ταπεράκι το οποίο πιάνει το ένα 139139814714194104010249148174774στο του χώρου της!

Το νεύρο αρχίζει και σιγοτραγουδά το τελευταίο των Πρότητζη.... έντονο μπητ.

Πιάνω το ταπεράκι και το αισθάνομαι άδειο.... γουνταφάκ; ξαναμανά λέω μέσα μου. Το κουνάω, ακούω κάτι να κινείται.... η περιέργειά μου έχει ανέβει σαν στύση 20χρονου νεοσύλλεκτου γκέη φαντάρου το βράδυ της πρώτης του άδειας μετά την κατάταξή του.

Δεν κρατιέμαι. Αποφασίζω να ανοίξω το ταπεράκι.


Και τι βλέπω μέσα;

Μέσα στο ταπεράκι υπάρχει το ένα έκτο ενός μίνι κιοφτέ. Θα έλεγα μισοφαγωμένου, αλλά όταν έχουν φαγωθεί φάει τα πέντε έκτα ενός κιοφτέ δεν μπορείς πια να τον πεις "μισοφαγωμένο"...

Το δείγμα κιοφτέ, το οποίο θυμίζω βρίσκεται μέσα σε ένα τάπερ, που με την σειρά του βρίσκεται μέσα σε μία σακούλα τόσο χιούτζ που πιάνει ένα ολόκληρο ράφι του ψυγείου, δεν είναι μόνο απίστευτα μικρό, αλλά και απίστευτα πολυκαιρισμένο!!!

νεύρα. ναι, έχω.

αλλά επειδή δεν πρέπει να σκεφτόμαστε αρνητικά (insert αγγελούδια που γελάνε χαρωπά here) δεν θα κάνω την έκρηξη, γιατί το σύμπαν συνομωτεί να σου σπάσει τα νεύρα...

ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΚΟΥΛΑ ΤΗΣ ΜΙΑ ΜΠΟΥΤΟΥ ΣΑΚΑΦΙΟΡΕΤ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΧΥΝΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΕΙ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΜΠΟΥΚΙΑ ΚΙΟΦΤΕ, ΟΤΙ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΤΑΡΡΙΤΙΔΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟΣΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ...

ΚΑΙ ΚΑΛΑ, ΠΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΦΑΣ ΤΟΝ ΚΙΟΦΤΕ.... ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΞΕΙΣ; ΟΤΙ ΤΙ; ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΙΟΠΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΟΝΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΠΑΛΤΑΖΕΡ; ΟΤΑΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙΣ ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ ΑΙΘΙΟΠΑΚΙ ΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΣΥ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΕ ΚΥΤΑΡΡΙΤΙΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ;

Βράδυ 35ων γενεθλίων στο γραφείο (ή "γιατί το χιούμορ μάλλον θα μας σώσει αν είναι να σωθούμε")

Είναι 11 και 10.

Βράδυ των γενεθλίων μου και είμαι στο γραφείο.

3 μήνες σε αυτή την δουλειά, σήμερα έτυχε πρώτη φορά να πρέπει να κάτσω τόσο πολύ, σούπερ ασταδγιάλα!

αλλά... δεν με επειράζει κιόλας.

Είμαι λοιπόν και γραψ γραψ εντατίκ... έχω ανοιχτό στο κουμπούτερ και παίζει το 10 χρόνια μαζί της Δέσποινας και του Φάηβας.

Στην έρημη εταιρία ακούγεται το "Γεια" δε ίνγκλισ βέρζιον. Ακριβώς επειδή η εταιρία είναι έρημος, το τραγουδίδιο ακούγεται λίγο δυνατά...

Κάποια στιγμή, λοιπόν, σηκώνω το αρχαιοελληνικό/ρωμαϊκό κεφάλι μου και βλέπω ότι από την άλλη άκρη της αίθουσας ένα τρελό γκηκ/τεκνοφρικ/νερντ κομπουτεράς με κοιτάζει με ΑΠΥΘΜΕΝΟ μίσος/απορία/αηδία/γιαξ/ίουκ/σιχαμάρα που ακούγεται Βανδή-Γεια από το γραφείο μου.

τον βλέπω που με κοιτάει, παίρνω μία βαθιά ανάσα και του λέω με υψωμένο το δάχτυλο απειλητικά:

Ντροπή σου να είσαι αδιάκριτος! Δεν ξέρεις ο άλλος τι σταυρό κουβαλάει!

χιχιχιχιχιχιχι

λατρεύω να γεμίζω τύψεις τα τέκνοφρικζ! (άσχετο. λες μετά από αυτό να πρέπει να αρχίσω να ψάχνω για δουλειά καλού κακού?)

.....χιχιχιχιχιχι χεχεχεχεχεχε χοχοχοχοχο!


ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου όλους για τις ευχές. είστε πολύ τρυφέριοι όλοι! σμουτς! (ελπίζω να ευχηθήκατε το ίδιο γλυκά και στην Μπρήτνη που έχει γενέθλια επίσης)

Η ομοφυλοφιλία σαν όργανο μάρκετινγκ

έχει αρχίσει και καταντά κουραστικό όλο αυτό - κάθε μαλακισμένη σουηδική εταιρία με ηλίθια προϊόντα νομίζει ότι θα γίνει uber hip επειδή δείχνει μία χαζή διαφήμιση με δύο αδερφές να φιλιούνται ή να πιάνονται χεράκι χεράκι.

Ότι τι; Επειδή "συνδέεις" το προϊόν σου με ένα trendy κοινωνικό φαινόμενο νομίζεις ότι θα μου το κάνεις λιγότερο "περιττό";

πόσο πιο υποκριτικός μπορείς να γίνεις χαζή Νήλζ Χόλγκερζον;

δες εδώ την τελευταία μαλακία του Bjon Borg (ένας έητης χαζή τενίστας που έχει γίνει μαζική πατρονίστ) που οι γκέη οργανώσεις χαιρετίζουν ως "προοδευτικό" και "ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση". say what???????

να πουλήσει θέλει χαζές ο επιχειρηματίας, να πουλήσει!

ασταδγιάλα πρωί πρωί!

Η οικονομική κρίση υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες...

Ο Οπτιμιστής - "Η κρίση θα προκαλέσει διόρθωση στο οικονομικό σύστημα και θα το εξυγιάνει"

Ο Ρεαλιστής - "Ναι. Πράγματι! Υπάρχει κρίση"

Ο Καπιταλίστας - "Πρέπει να βρω δανεικά να αγοράσω μετοχές τώρα που έχουν πάρει την κατρακύλα - και να πάρω και καμία Μερσεντέ, τις πουλάνε όσο όσο!"

Ο Συνομωσιολόγος - "Οι Αμερικάνοι το έχουν στήσει όλο αυτό για να σκύψουμε το κεφάλι και να χτυπήσουν τις οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών"

Ο Μηδενιστής - "Ούτως ή άλλως οδεύουμε ολοταχώς προς την καταστροφή του πολιτισμού. Και σιγά... τι είναι κρίση, τι είναι οικονομία, τι είμαι εγώ, που είμαι εγώ..."

Ο Πεσιμιστής - "Ααααααααααα, μωρή μωρή, κρύψου κάτω από το κρεβάτι μωρή καταστρεφόμαστε μωρή, Νουνού, τρέχα να πάρεις Νουνού από Σκαλεβενίτη μωρήηηηη!!!"

Ο Ιδεαλιστής - "Με αυτή την κρίση μας κάνει δώρο ο Θεός να καταλάβουμε επιτέλους ότι η κατανάλωση δεν φέρνει την ευτυχία. Οι σχέσεις φέρνουν την ευτυχία, η αγάπη, και τα σιντι της Μαριάνας Τόλη και το 'Ανθρωπε Αγάπα των Ολύμπιανζ"

Ο Κομμουνιστής - "Κρίση, ξεκρίση, πάλι ο εργάτης την πληρώνει... Το σύστημα και το κεφάλαιο θα βγουν αλώβητα. Μόνο ο απλός λαός θα θυσιαστεί! Επανάσταση like ΤΩΡΑ, now, όμως!"

Το πρόβατο - "Μαλάκα τέλεια, δεν έχουμε λεφτά να βγούμε, ΤΕΛΕΙΑ! Έλα σπίτι να εξαργυρώσουμε τα άπειρα κουπόνια για σεξάκοι, ναι!!!! ομαγκόντ αμ σο χόρνη!"

Η αδελφή - "Μωρή, λες να κάνει ο Χόντοζ προσφορά στα αηλάινερ τώρα που δεν θα έχει τόση δουλειά;"

Ο Πασόκος - "Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έκανε τίποτε για να αποτρέψει την κατάρρευση!"

Ο Νεοδημοκράτης - "Αν δεν είμασταν εμείς τώρα θα τρώγαμε μπομπότα και θα είχαμε σισίτια!"

Η Σαμπρίνα - "Φωνέεεεεες, ακούω φωνέεεεεεες!"

Συμπλήρωσε αν θες.

Bear υπαινικτικό σχόλιο πάνω στην δημιουργικότητα που συναντάς στο ίντερνετ

Τι ακούν τα αυτιά σου;

οι φωτογραφίες που βλέπεις πιο πάνω είναι του ίντερφέησ ενός από τα πιο μυστήρια αλλά και πιο σημαντικά ΠΟΠ "όργανα" της πριν όλα αλλάξουν εποχής μας.

Πρόκειται για το auto tunes, το πρόγραμμα που πρώτη φορά μάθαμε με το I Believe της Cher το 1998.

Είναι αυτό που της έδινε αυτό το περίεργο ρομποτικό ήχο σε μερικές λέξεις που τραγουδούσε, αυτό που όλοι νομίζαμε ότι είχε γίνει μαλακία με την τελευταία πλαστική της και είχαν πειραχτεί μέχρι και οι φωνητικές της χορδές (πόσο ΒΑΘΙΑ πια χρειάστηκε να μπει το νυστέρι αυτή τη φορά, ε μα! ήρωας αυτός ο πλαστικός χειρούργοςς, ΗΡΩΑΣ).

Τελικά, αποδείχτηκε ότι ήταν επίτηδες (γι αυτό και μας άρεσε τόσο πολύ το τραγουδίδιον). Από τότε η τεχνική έχει χρησιμοποιηθεί από όλους. Όταν λέμε όλους όμως, εννούμε όλους - ποια άννα βίσση και daft punk και britney και kanye west... μέχρι και ο Σαντικάη έχει κάνει πειραματικό πασχαλινό single με Cher Effect.

(μλκ πόσο με εντυπωσιάζει το ότι το ίντερνετ είναι σαν τον Θεό. Ζήτα, και θα σου δοθεί. Ρώτα, και θα σου απαντηθεί).

δες το και το I Believe για να θυμηθείς γιατί έγινε μία από τις μεγαλύτερες διαγαλαξιακές ποπ-παπάρες του παγκόσμιου σύμπαντος.