Sunday, May 10, 2009

Μικρό μυστικό κοσμοπολίτικης μητρόπολης

Ανεβαίνοντας την Ασκληπιού, λίγο πριν συναντήσεις την Διδότου (αλλά πραγματικά λίγο, μόλις 10 μέτρα) υπάρχει ένα πολύ μικρό ψιλικατζίδικο. Είναι ίτσι τίνι γουίνι λίτλ. Και όπως το βλέπεις τίποτε εκ πρώτης όψεως δεν προδίδει ότι αυτό το μαγαζί έχει κάτι πολύ πολύ ιδιαίτερο, που είναι αρκετά δύσκολο να το βρεις γενικά...

Σε αυτό λοιπόν το μαγαζάκι, βρίσκεις πάρα πολύ καλής ποιότητας θυμιάματα σε sticks. Ξέρεις ποια λέω, αυτά που είναι σαν ξυλάκια για σουβλάκια αλλά μαύρα, και τα οποία τα καίμε και μυρίζουν πολύ ωραία! δες εδώ:

Τα συγκεκριμένα που έχει αυτό το ψιλικατζίδικο είναι εισαγωγή από την Ινδία, και προφανώς οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού, που είναι Πακιστανοί, τα φέρνουν για να τα χρησιμοπούν στις διάφορες τελετές που κάνουν οι συμπατριώτες τους. Είναι λοιπόν πάρα πολύ καλής πχιότητας, καίγονται εύκολα και αφήνουν πολύ ωραίο άρωμα που διαρκεί χωρίς όμως να σε πνίγει.

Εν τω μεταξύ το έχουν σε δάφορες εκδοχές. Υπάρχουν είτε σε διάφορα φρούτα και λαχανικά (πιχι μπανάνα και λεμόνι) αλλά και για πολλές διάφορες δουλειές (πχ για χαλάρωση, για κατάνυξη κ.λπ.).

Φυσικά, τα πιό ωραία είναι αυτά με ελληνικό θέμα. Παράδειγμα, έχουν αρωματικά με άρωμα παστίτσιο και τζατζίκι, ενώ το πραγματικά best seller είναι το αρωματικό με άρωμα κατίκι Δομοκού. Τέλεια σου λέω, τέλεια (ok, ok! Ι ομολογώ, αυτή η παράγραφος είναι αποκύημα της φαντασίας μου).

Λοιπόν, αν είσαι από εκείνους που τους αρέσουν αυτά τα αρωματικά πήγαινε στο ψιλικατζίδικο εκείνο και θα με θυμηθείς. Α, και να σου πω, μην τα παρεξηγείς τα κακόμοιρα τα αρωματικά sticks, μπορεί να τα χρησιμοποιούν οι αντιπαθέστατες Γιαλόμες αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι σωστό να τα στιγματίζεις... Πραγματικά μπορεί να αλλάξουν προς το τελειότερο την αίσθηση που νιώθεις σε ένα χώρο, αλλά και την ψυχολογία σου. Σου θυμίζω ότι η όσφρηση είναι από όλες τις αισθήσεις αυτή που έχει την μεγαλύτερη ικανότητα να επηρρεάζει τα αισθήματά μας, που θα πει ότι γενικά υπάρχει κάτι στην όλη ιστορία με τα αρωματικά (αρκεί να είναι φυσικά και καλοφτιαγμένα, όχι υποπαράγωγα χόνδρου αγελάδας και πετρελαίου).

Α και κάτι άλλο ήθελα να σου πω, αλλά το ξέχασα... τι σταδγιάλα, τι σταδγιάλα... Α ΝΑΙ.

λοιπόν με αφορμή τα πακιστανίδια του ψιλικατζίδικου:

Πολύ κοντά στο σπίτι μου υπάρχει ένα αντίστοιχο μαγαζάκι, ψιλικατζίδικο. Αυτό, σε σχέση με το μαγαζάκι στην Διδότου και Ασκληπιού είναι, βέβαια, ολάκερο εμπορικό κέντρο. Αν το πακιστανομάγαζο είναι 3 τετραγωνικά, αυτό κοντά στο σπίτι μου είναι τουλάχιστον 25, ολόκληρο μολ δηλαδή.

Ο ιδιοκτήτης του μολ είναι ένας γέρος γύρω στα 21424252532534789966877446. Ο οποίος είναι πολύ σκατίγερας αδελφάκι μου. Πολύ. Δεν χαιρετά ποτέ όταν μπαίνεις στο μαγαζί του, δεν λέει "φχαριστώ κύριος", σε κοιτάει με πολύ αντιπαθητικό ύφος και σου πετάει τη σακούλα για να βάλεις τα πράγματα σου πάνω στον πάγκο λες και του σκότωσες την μάνα (η οποία πρέπει να είναι 21424252532534789966877446 συν 30, βάλε με το νου σου πόσο).

Γενικά όποτε με ρίχνει η καταραμένη ανάγκη να πάω να ψωνίζω από εκεί, με πιάνει η ψυχή μου από τα αγενειόνια που πρόκειται να με βομβαρδίσουν. Τι να κάνω όμως, αυτό το μαγαζάκι είναι 10 μέτρα από το σπίτι οπότε... σναφλ σναφλ λυγμ, κάνω την καρδιά πέτρα, καταπίνω το αγενειόνιο και πάω.

Και μετά... και μετά υπάρχουν και τα πακιστανάκια. Που έχουν εντελώς άλλη στάση - πρόσεξε δεν αναφέρομαι μόνο στην συμπεριφορά τους, αλλά και γενικότερα στην στάση τους απέναντι σε αυτό που κάνουν.

Εχτές, ας πούμε το απόγευμα, που πήγα για πρώτη φορά στο μαγαζί τους για να ψωνίσω δύο πακετάκια στίκς, έμεινα πολύ αστονισμένος με την συμπεριφορά τους.

Καταρχήν, το πρώτο πράγμα που αισθάνθηκα στο βλέμμα τους όταν με είδαν έξω από το μαγαζί να ψάχνω στο πάγκο με τα θυμιάματα να διαλέξω δύο πακετάκια να κάνω δώρο στον εαυτό μου ήταν... φόβος και αμυντικότητα.

Εντάξει, λογικό το λες αυτό, ο φόβος του μετανάστη είναι, που ζει σε μία χώρα που δυστυχώς πολύ συχνά φλερτάρει με τον ρατσισμό. Ήμουν και εγώ εχτές ψιλοαξύριστος, έχει φουσκώσει και το μπράτσο από το κολύμπι (ε καιρός ήταν), είναι και αυτά 35 κιλά με τα ρούχα, ε δε θέλει πολύ να σκεφτούν "ωχ! μλκ ελληνάρας έξω από το μαγαζί, κακά ξεμπερδέματα βλέπω, θα μας κάνει τουλούμια" (που να ξέραν ότι ο Ελληνάρας διαβάζει Τόμας Μανν και ακούει Erasure και Pet Shop Boys).

Αφού διάλεξα τα θυμιάματά, μπήκα μέσα στο μαγαζάκι για να πλερώσω. Μπήκα όπως μπαίνω συνήθας μέσα σε ένα μαγαζί, χαμογελαστά και χαιρετώντας! Και μάλιστα στον πληθυντικό (έτσι με έχει μάθει η μαμά μου, όταν κάποιον δεν τον ξέρω να του απευθύνομαι στον πλυθηντικό - ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ). Εκεί, ο φόβος του παλλικαριού που ήταν στο ταμείο, μεταμορφώθηκε σε απόλυτη αστονισιά. Ήταν που είπα "γειά σας"; (μην μου πεις σέξυ βιούερ ότι δεν είσαι σίγουρος πως ελάχιστοι από τους πελάτες του θα τον χαιρετάνε και όσοι το κάνουν θα το κάνουν στα γουρουνοενικά!) Ήταν που πήρα δύο αρωματικά που συνήθως δεν τα παίρνουν οι Έλληνες; Πάντως ο τυπάκος με κοιτούσε σαν χαμένος... Και μετά, μίλησα:

- Πόσο κάνουν;

Ο ταμείος με κοιτάζει πια με ένα πλατύ χαμόγελο. Όμως, αν το λύσσαμε πια το θέμα ότι δεν είμαι απειλητικός, τώρα υπάρχει άλλο πρόβλημα... χμφ χμφ χμφ... πως θα πούμε ότι τα δύο κουτιά αρωματικά κάνουν 2 ευρώ;

ναι, αγαπημένε αναγνώστη. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι αυτοί οι άνθρωπου έχουν άλλη αντιμετώπιση:

εκεί που ο σκατίγερας δεν μπαίνει καν στον κόπο να πει ένα "γεια", ο μικρός πακιστανός με χαιρετά με όλη του την καρδιά!

εκεί που ο σκατίγερας δεν δίνει καμία σημασία στα χρήματά μου, ή και στα δικά του, ο πακιστανός μετανάστης, που τα έχει ανάγκη, και που πιθανώς με 1 ευρώ μπορεί να αγοράσει τρόφιμα για 1 βδομάδα στην χώρα του, αισθάνεται άσχημα που δίνω 2 ευρώ για να πάρω αρωματικά.

εκεί που σκατίγερας ούτε καν ένα ευχαριστώ μου λέει που πηγαίνω και κάνω ένα ψώνιο στο μαγαζί του, ο μετανάστης αισθάνεται ευγνωμοσύνη γι αυτό.

Πρόσεξε τώρα. Μη με παρεξηγήσεις, θα γίνουμε από δύο χωριά. Το πόηντ μου δεν είναι όταν ψωνίζω από το μαγαζί σου να με χειροκροτάς και να μου ανοίγεις σαμπάνιες, όχι καθόλου.

Αυτό που λέω είναι ότι ο σκατίγερας, έχει χάσει την ικανότητα να αναγνωρίζει πόσο εξαιρετικό και σημαντικό είναι το ότι ένας άθρωπας πάει και ψωνίζει κάτι από το μαγαζί του, του δίνει έστω και 2 ευρώ και του λέει και ένα ευχαριστώ. Ενώ αντίθετα ο μετανάστης, που τις έχει πρόσφατες τις δυσκολίες της ζωής, πολύ πρόσφατες, θεωρεί κάτι σπουδαίο να του δίνει κάποιος δύο ευρώ. χμφ χμφ χμφ χμφ σκεψ σκεψ εντατίκ.

Και αναρωτιέμαι: πόσα από τα πράγματα που απαρτίζουν την ζωή μου τα αντιμετωπίζω με την ίδια απάθεια και αδιαφορία που ο σκατίγερας αντιμετωπίζει τον πελάτη του; και ποια είναι αυτά; χμφ χμφ χφμ χφμ.

15 comments:

uberbastard said...

Εισαι σαν το σκατογερο οσον αφορα το μπλογκ σου. Αλλοι βγαζουν την ψυχουλα τους(λολ) και ψαχνουν αναγνωστες με το κιαλι(αυτο το τρακ καουντερ αχρηστο ρε παιδι) κι εσυ εχεις γινει τοσο σταρ που το μονο που σε ενδιαφερει ειναι τα γκομενακια που σε παρακαλανε για κουπονι. σκεψ, σκεψ και μη γραφεις μονο καθε Κυριακη την ωρα που περιμενεις να τελειωσει το πλυντηριο και μεχρι να ερθει το ντελιβερυ με το μπεικον μασρουμ μελτ(μα τι stalker που ειμαι, ποσες πληροφοριες εχω μαζεψει για το προβατο πια)

Provato said...

έλα ρε ουμπεράκο, γιατί με πληγώνεις έτσι; χμφ χμφ χμφ (ναι είμαι σκατίγερας, ομολογώ - όχι επειδή με ενδιαφέρει το σεξάκοι με τα κουπόνια, απλά από χαζομάρα μερικά πράγματα δεν τα εκτιμώ και τα παίρνω κακώς ως δεδομένα κακώς βέβαια)

και ναι είσαι στάλκερ, άλλα τόσο σέξυ χεχε οπότε συγχωρείσαι!! lol

Tanila said...

πφφφφφφφ
ο πρόβατος ξεκίνησε το μαύρο

Anonymous said...

Μεγάλη μελέτη στην Ασία φαίνεται να επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι η παρατεταμένη χρήση αρωματικών στικ αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στο αναπνευστικό σύστημα.
Ο καπνός από την καύση των θυμιαμάτων συνδέεται με στατιστικά σημαντική αύξηση του κινδύνου για όγκους στο ανώτερο αναπνευστικό, όπως στη μύτη και στο στόμα, δείχνει η έρευνα. Δεν διαπιστώθηκε πάντως σχέση με τον καρκίνο του πνεύμονα ή του ρινοφάρυγγα.

Τα άτομα της μελέτης που άφηναν στικ να καίγονται μέρα και νύχτα αντιμετώπιζαν 80% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων, τα οποία επενδύουν τις κοιλότητες και τις εσωτερικές επιφάνειες του σώματος.
Η έρευνα, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cancer, παρακολούθησε για 12 χρόνια συνολικά 61.000 άτομα στη Σιγκαπούρη τα οποία δεν είχαν εμφανίσει νεοπλασίες στην αρχή της μελέτης. Από αυτούς, οι 325 παρουσίασαν τελικά καρκίνο του ανώτερου αναπνευστικού.

Όπως αναφέρει το Reuters, η σχέση με τα αρωματικά στικ παρέμενε στατιστικά σημαντική ακόμα και όταν συνυπολογίστηκαν παράγοντες όπως το κάπνισμα, η διατροφή και το αλκοόλ.
Τα αρωματικά στικ, που χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιετίες στην Ασία για θρησκευτικούς λόγους αλλά και για προστασία από έντομα, παράγονται από φυτικά υλικά, όπως ρητίνες, φλοιούς, ρίζες, άνθη και αιθέρια έλαια.

Αν και η επίδραση των στικ στην υγεία δεν είχε μελετηθεί συστηματικά μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες γνώριζαν ήδη ότι η καύση οργανικών υλικών απελευθερώνει καρκινογόνα όπως βενζόλιο και αρωματικούς υδρογονάνθρακες.(Newsroom ΔΟΛ)

Anonymous said...

ολο αυτο το ποστ για να μας πεις με τροπο οτι αρχισες να τον ψιλοπίνεις το μπαφο?
παπαπαπα

και το κατικι ειναι γαμω τα τυρια.
τι λεγαμε?
α ναι.
θα μου στειλεις και μενα 2 πακετα απο τα αρωματικα στικ?
εεεεε?

ΦΟΥΛΗ said...

Καλα τα λεει o uberbastand,εχεις
γίνει star σαν τον σκατίγερα, και δεν καταδέχεσαι να απαντήσεις στα σχόλια μας........
Εμείς τόσο σκεψ σκεψ σκεψ εντατίκ,για να σχολιάσουμε και συ
εφυψηλου.
Τεσπα θα το φάμε.....στο θέμα μας..
Εγώ στη θέση σου, δεν θα ξανά πατούσα στο σκατιγερα.....κάτσε ρε φίλε, με τον παρά μου γ..ω και την κυρα μου,λέμε εμείς εδώ στο νησί!!!!!!!
Καλό απόγευμα προβατίνο ....

Provato said...

"detective Τανίλα. Κακιά, κοντή άσχημη και κυρίως μη αποδοτική". πφφφφφφφ

Ανώνυμε μλκ έχω πάθει σοκ. Άκου να δεις τι έχει γίνει τώρα. επειδή είμαι της "είπαν στην γριά να χέσει και ξεκωλώθηκε" λογικής, όλο το Σουκού είχα ένα στίκ αναμένο μέσα στο σαλόνι να καίει σαν το μπάστακα. Χτες το βράδυ, μετά από δύο μέρες κάπνισμα, με έπιασε ένα βηχαλάκι πολύ σπαστικό... σκεψ σκεψ εντατίκ, λέω θα είναι από τον καιρό, που είναι ασταθής και μπλα μπλά μπλά. έλα όμως που κάτι μου έλεγε ότι μπορεί να είναι και από την πολύ κάπνα... χμφ χμφ χμφ ευχαριστώ για το ίνφο, θα έχω γενικά το νου μου, παν μέτρον άριστον θέγκζ! ελπίζω να βρω κάποτε την ευκαιρία να σε ευχαριστήσω και από κοντά!

Θεία μην την ακούς την άλλη τη βλαμμένη, αφού τα έχουμε πει μεταξύ μας γι αυτήν. αμάν πια. (ναι θα σου στείλω στικ - ή ακόμα καλλίτερα θα σου τα δώσω όταν έλθεις να μας δεις).

φούλη ε όχι! αδικία! άκου λέει δεν καταδέχομαι! είσαι πολύ σκατόγατο! δεν προλαβαίνω ρε αγάπη, δεν είναι θέμα καταδεξιάς!!! έλεος. αφού βλέπεις ότι κάααααποια στιγμή, μετά από καιρό ομολογώ, απαντάω! άντε, αν και με σύγχισες, καλή βδομάδα! ;-) gkr gkr gkr gkr

guideline said...

αυτο με το ποσο το χα παθει σε μαγαζι οπτικων που ενω ειχα ακουσει τρελλες τιμες για γυαλι ηλιου αυτος μου πε με ενα δισταγμο τοσο δα μικρουλι οτι κανουν 90e.!!!χαχαχα!!οντως ειναι πολυ σπαστικο να μη σεβεται ο αλλος το πελατη του.και μετα φταινε οι ξενοι!!

κόκκινο μπαλόνι said...

και μετά την αποχή...η υπερπαραγωγή πάλι...
Μπράβο πρόβατε!
Μπράβο γιατί μετά τα γεγονότα του Σαββάτου με τα παιδιά με τα αυγά της Χρυσής κότας,είναι ανθαρρυντικά τέτοια κείμενα στο διαδίκτυο...!
ΣΜΟΥΤΣ σέξι πρόβατο!
υ.γ. ποιο σκατίγερα λες βρε; κάπου πάει ο νους μου αλλά δεν είμαι σίγουρη! Αν είναι αυτός που νομίζω...το έχω κόψει καιρό τώρα!

tsok said...

Καλό μου αγόρι το διδακτικόν της ιστορίας είναι ότι πρέπει να κάνεις αυτό που λεν κι οι μανχατανιώτες φίλοι σου the extra mile ακόμα και αν πρόκειται για κυριολεκτικό βάδην 5 λεπτών προς τα αρωματικά στικς-ή-τσιγάρα-με-ευγενή-εξυπηρέτηση. Κι έτσι ο σκατίγερας θα βρει την ευκαιρία να πάει στην αιδηψό μιαν ώρα αρxίτερα φέτο... (extra bonus)
Κι επειδή είσαι μανχατανιώτης και ομορφόπαιδο θα πω πως όσο κι αν δε γουστάρουμε τα αμερικανά ως λαός (για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε) στον τομέα "παροχή υπηρεσιών" δεν παίζονται οι άνθρωποι.

Unknown said...

Τελικά κάθε γειτονιά έχει και το σκατίγερο της!Το περίπτερο στη γειτονιά μου το χει ενας τέτοιος,δεν τον έχω δει ΠΟΤΕ να χαμογελάει και δεν τον έχω ακούσει ΠΟΤΕ να λέει ''Καλημέρα''.Εκνευρίζομαι κάθε φορά που πέφτω στην ανάγκη του!!!

Υ.Γ :''Γιαλόμες''xaxxaa!!Όλα τα λεφτα!!Μια λέξη κι όμως έχεις μια εικόνα του είδους!!!

Provato said...

guideline ε όχι και φταίνε οι ξένοι, όλοι το ίδιο φταίμε! μπεε

κόκκινο σμουτς! ο σακτίγερας είναι αυτός που είναι δίπλα στο video club απέναντι από την τράπεζα.... χμφ χμφ χμφ ελπίζω να βοηθώ!

τσοκ μην με ταράζεις εγώ λατρεύω αμερικανάκια, λατρεύω! μας εμπεριέχουν όλους ρε συ! μπεεεε ζήτω η αιδηψός!

ασπιρίνη ναι ναι, οι σκατόγεροι είναι απαραίτητοι σε κάθε γειτονιά, για να μας σπάνε τα νεύρα και να εκτιμάμε τους φίλους μας και τους ευγενικούς άθρωπες. χεχε

κόκκινο μπαλόνι said...

ok...σ'έχω...τον ίδιο λέμε! Καιρόοοοοοο τώρα λέμε!

Seirios said...

Δεν υπάρχει αυτό που διαβάζω και ζω!!! περπατώντας στην Ασκληπιού πριν μερικές μέρες, σταμάτησα και αγόρασα κι εγώ αρωματικά στικς από το μαγαζάκι στη Διδότου!

Ρε φίλε, οι συμπτώσεις σε τούτη τη ζωή είναι πολύ διαβολεμένες!

να χαμογελάς! καλή σου μέρα!

Provato said...

Ναι, seirie, είναι είναι! κ εσύ να χαμογελάς! κ ευχαριστώ για το σχόλιο!