Saturday, September 19, 2009

Κολυμβητικό απντέητ

[Αυτοαναφορικό ποστ με αφορμή την κολύμβηση. Που θα φτάσει άραγε; για να δούμε, θα είναι ενδιαφέρον να το παρακολουθήσουμε...χμφ χμφ χμφ χμφ]

Ξεκίνησα να κολυμπάω σε ηλικία 33 χρονών, τον Μάιο του 2006.

Η λέξη "ξεκίνησα", μικρή κ πολύ κοινή, δεν φτάνει να αποτυπώσει το πόσο βάρος είχε το ξεκίνημα αυτό. Θυμαμαί να "παλεύω" εσωτερικά για πολύ, πολύ, πολύ καιρό να πείσω τον εαυτό μου να να κάνει κάτι για το σώμα του. Για κάποιο ανόητο λόγο, το είχα όλο αυτό επιβαρύνει πολύ μέσα στο κεφάλι μου, θεωρούσα ότι είναι κάτι μεγάλο κ δύσκολο κ σημαδιακό κ δεν συμμαζεύεται... Θυμάμαι να διαβάζω μία συνέντευξη του Παπαϊωάννου όπου έλεγε ότι κάνει καθημερινά γυμναστική κ να σκέφτομαι "αχ μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο κ εγώ, πότε θα αποκτήσω την αυτοοπειθαρχία/αποφασιστικότητα/θεληματικό πηγούνι/χουότέβερ να κάνω κ εγώ γυμναστικές, να, να, αυτά είναι που κάνουν τους άθρωπες σημαντικούς, η επιμονή κ η καθημερινή ενασχόληση κ μπλα μπλα μπλα"...

Κ, τελικά, όπως είπα, τον Μάιο του 2006 έκανα το βήμα κ πήγα κ γράφτηκα σε ένα γυμναστήριο με πισίνα. Πολλά λεφτά, μεγάλη επένδυση, αλλά κάτι είχε συμβεί εντός μου κ ήμουν αποφασισμένος να την "αποσβέσω". Κ το κατάφερα - αν εξαιρέσεις τις βδομάδες που λείπω σε ταξίδι, όλες τις άλλες πηγαίνω για κολύμπι 5 φορές την βδομάδα μέσο όρο. Κ κολυμπάω περίπου 10 χιλιόμετρα κάθε βδομάδα.

Αναρωτιέμαι: Καλά, πως το κατάφερα εγώ αυτό, 3 κ μισό χρόνια τώρα; Εγώ που έχω τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση!! Να αφιερώνω τόσο χρόνο κ τόσο ενέργεια, με τέτοια συνέπεια κ αποφασιστικότητα; Εκεί κάπου κανείς αρχίζει κ αμφιβάλλει... σκεψ σκεψ εντατίκ: "μήπως η εικόνα που έχω για τον εαυτό μου είναι λίγο χειρότερη από την πραγματικότητα; Μήπως πρέπει να έχω συναίσθηση της συνέπειας που δείχνω, της οργανωτικότητας (γιατί δεν είναι κ το απλούστερο να οργανώνεις την μέρα σου έτσι ώστε να καταφέρνεις να χωράς κ το κολύμπι σχεδόν καθημερινά) κ να λεω πότε πότε στον εαυτό μου ένα γιου γκό μπόη";

Ταυτόχρονα, το θέμα του κολυμπιού έχει κ μία άλλη πτυχή. Αξέχαστη θα μου μείνει η πρώτη μέρα στην πισίνα. Έκανα 500 μέτρα ελεύθερο όλα κ όλα, τα οποία μου πήραν, αν έχει το Θεό σου, 45 λεπτά κ όταν τελείωσα ήμουν τόσο χλωμός κ κουρασμένος που απορώ πως δεν φέρανε φορείο να με μεταφέρει από το χώρο της πισίνας στα αποδυτήρια. Αν, δε, με ρωτήσεις για το πως το έκανα το ελεύθερο που έκανα.... cry them charalambos! Αυτό δεν ήταν ελεύθερο, αυτό ήταν σκλαβωμένο στα δεσμά της κακής τεχνικής κ της άγνοιας, λολ.

Κ φτάνουμε στο σήμερα. Όπου τα πράγματα, λογικό είναι μετά από 3μιση χρόνια, έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Πάρε για παράδειγμα το πρόγραμμα που έκαμα σήμερα. Κολύμπησα 3,5 χιλιόμετρα (πόσο μεγάλη διαφορά από τα 500 της πρώτης μέρας) μέσα σε 1 κ μισή ώρα. Τα κολύμπησα σε 1000 μέτρα, μετά 200, μετά 800, μετά 200 πάλι, μετά 600, μετά ξανά μανά 200, κ τέλος έκανα ακόμα 500 (ενώ εκείνο το πρώτο 500άρι που με ξεθέωσε, το έκανα σε, κάθεσαι ελπίζω, δέκα 50άρια, χιχιχιχι, τρελός σαπιοκοιλιάς σου λέω). Κ να σου πω κ το καλλίτερο; Εδώ κ περίπου 3 βδομάδες κολυμπάω με... (wait for it) την τούμπα που βλέπεις να κάνουν οι επαγγελματίες κολυμβητές κ λες "ομητζή, τι σέξυ στροφή, πρέπει να του δώσω κουπόνι για σεξάκοι ΤΩΡΑ, ελπίζω να μην έχει σχέση, αλλά κ αν έχει, ένα σεξάκοι θα το ρίξω!". Ξέρεις, η τούμπα δεν είναι κ το πιο απλό πράγμα να γίνει, με την έννοια ότι, για παράδειγμα, επηρεάζεται ο ρυθμός της αναπνοής, κ γενικά κάνει λίγο πιο κοπιαστικό το όλο πράγμα.

Ναι, για να μην σε κουράζω με πολλές λεπτομέρειες, η τεχνική μου είναι αισθητά, πολύ αισθητά βελτιωμένη. Κ αυτό είναι κάτι που έγινε με σύστημα. Εντάξει, θυμόμουν κάτι για το σωστό κολύμπι, από την εποχή που ήμουν εφηβάκι κ για κανένα χρόνο είχα κάνει πόλο κ λίγο κολύμβηση, αλλά γενικά υπήρχαν πολλά περιθώρια βελτίωσης! Κ πραγματικά, τα εξερεύνησα. Ρώτησα, πήρα οδηγίες, προσπάθησα, εξασκήθηκα, επανέλαβα, χρειάστηκε να ξεριζώσω λάθος τεχνικές κ μεθόδους κ να έχω το νου για να εφαρμόζω τις καινούργιες κ σωστές... Κ με μεγάλη χαρά βλέπω ότι όλη αυτή η δουλειά πιάνει τόπο. Η τούμπα μου μπορεί να στο διαβεβαιώσει.

Ασφαλώς, υπάρχουν ακόμα τα άπειρα περιθώρια βελτίωσης. Κ στην τεχνική, κ στην ταχύτητα με την οποία κολυμπάω (ειδικά τις μέρες που είμαι κουρασμένος)... επίσης, πολλοί γνώστες του πράγματος μου λένε ότι με δεδομένο ότι κολυμπώ 5 φορές την βδομάδα, θα έπρεπε να είχα την απίστευτη σέξη κορμάρα, άρα κάτι κάνω λάθος στην μεθοδολογία ίσως της προπόνησης... Κ να σου πω κάτι σέξη βγιούερ; Σκοπεύω σιγά σιγά να βελτιώσω περισσότερο ό,τι μπορώ. Κ ό,τι με ενδιαφέρει, φυσικά, να βελτιώσω! Ας πούμε, το σέξη κοιλάκι, δεν πρόκειται να το ρίξω ποτέ. Αυτό το σέξη κοιλάκι είναι που σπάει τα ταμία στο σεξάκοι, αυτό το σέξοι κοιλάκι είναι που αγάπησε ο κόσμος, εκτός από το καλό κλίμα στα καμαρίνια. Όμως, για παράδειγμα, βλέπω video στο youtube τον Ποπόφ να κολυμπάει κ λέω "μλκ είμαι τόσο βαθιά νυχτωμένος ακόμα". Ναι, μπορώ να γίνω καλλίτερος - κ θα το προσπαθήσω. Κρίνοντας από τα τελευταία 3,5 χρόνια υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να το καταφέρω.

[Επίσης, να τονίσω, ότι βασικός στόχος είναι να καταφέρω να τελειώνω την κολυμβητική μου προπόνηση σουβλάκι διπλόπιτο στο χέρι, κ μάλιστα να το διατηρώ στεγνό, ώστε με το που τελειώνω να πατάω την πρώτη απολαυστική δαγκωματιά στον γύρο! χιχιχι χοχοχο χεχεχε]

Εκτός όμως από όλα αυτά (ναι, το ξέρω, απίστευτο σεντόνι, από την άλλη, αν διαβάσεις μέχρι το τέλος θα σου στείλω κουπόνι για σεξάκοι εν χάου κουλ ηζ δατ!!!) υπάρχουν κ οι "συμβολισμοί" που κρύβουν όλα αυτά. Μέτρα ας πούμε μερικές ερωτήσεις που με έχουν απασχολήσει κάτα καιρούς σε σχέση με το θέμα - στις παραθέτω για να δεις πρακτικά πως τα πράγματα που κάνουμε ή είμαστε λειτουργούν σε πολλά κ διαφορετικά επίπεδα...

- Κατά πόσο η απόφαση μου να ασχοληθώ με το κολύμπι έχει να κάνει με επιθυμία να αρχίσω να προσέχω λίγο τον εαυτό μου; Τι συνέβη άραγε μέσα στο μυαλό μου το Μάη του 2006;
- Αλήθεια, για ποιον λόγο δεν με ενδιαφέρει καθόλου η εικόνα του σώματός μου (να φαίνομαι σφίχτης κ με κοιλικούς εν ώλ) ενώ αντίθετα είμαι σχεδόν εμμονικός με την εικόνα του μυαλού κ της ψυχικής μου κατάστασης;
- Πότε θα τελειώσει αυτό το γαμοπόστ, έχω βαρεθεί να γράφω;
- Κ, το πιο σημαντικό ερώτημα από όλα, πότε θα καταφέρω να "μεταλαμπαδεύσω" την αποφασιστικότητα κ την πειθαρχία που έδειξα σε αυτόν τον τομέα κ σε άλλα πράγματα που με ενδιαφέρουν;

χμφ χμφ χμφ χμφ. σε κούρασα το ξέρω, πολυλογία. Δεν φταίω όμως εγώ, η Γιαδικάρογλου άρχισε πρώτη. :-)

21 comments:

Hfaistiwnas said...

Κeep walking!!!!

another george blog said...

Χαίρομαι για όλο αυτό αλλά μην μας δουλεύεις. Εσύ ο ίδιος έχεις πει ότι πας κάνεις κολύμβηση και μετά το ρίχνεις στις πίτες! Να ο πραγματικός λόγος που δεν πέφτει το κοιλάκι and you know it!

Lina said...

να αφησεις το κοιλάκι ήσυχο!

γουη λαβ κοιλάκι!

Gi Gaga Kouni Beli said...

Συγχαρητήρια λοιπόν! Άντε, το μόνο που σας μένει είναι να δισχίσετε τη Μάγχη!

wilma said...

Δηλαδή, πραγματικά μπράβο! όταν ημανε μικρή έκανα πρωταθλητισμό στην κολύμβηση (για να καταλάβεις μιλάμε τον καιρό που ήταν στα χάι του ο Ηλίας Μάλαμας-ο κολυμβητής καλέ, ο άλλος είναι Σωκράτης-)και ξέρω τι σημαίνουν όλα αυτά που γράφεις και πόσο ιδρώτα έχεις ρίξει.
Η σωστή τεχνική επίσης που αναφέρεις, σε γλυτώνει από τη μισή κούραση και σου προσθέτει αέρα, ταχύτητα και μια δροσιά και φρεσκάδα που διαρκεία όλη μέρα.
Είμαι περήφανη για σένα προβατάκι.
Τέλος, αντί να γκρινιάζεις γιατί δεν δείχνεις την ίδια αυτοπειθαρχία και σε άλλα θέματα, να λες μπράβο που έχεις επιτύχει κάτι τόσο σημαντικό. (κι εδώ κλείνει η μικρή μας εκπομπή το 5λεπτο σχόλιο της wilma)

Anonymous said...

Ωραία πρόβατο, να τα κοιτάς αυτά και μετά από άλλα 3,5 χρόνια να κάνεις update στα στατιστικά! Πως σου φαινόταν η κολύμβηση πριν να ξεκινήσεις; Θέλω να ακούσω πότε φτάνεις στο σημείο κ λες: ως εδώ πάω να δοκιμάσω κάτι άλλο.

€lisavet said...

make us proud boy ;)

Αβαδιστη said...

Κοιτάξτε αγαπητέ, εγώ πριν από 5 χρόνια βρήκα χρόνο να κάνω μαθήματα ζωγραφικής και κεραμεικής και πήρα και όργανα για γυμναστική στο σπίτι. Γαμώ την αυτοπειθαρχία μου γαμώ;
Η ζωγραφική ήταν για ψυχοθεραπευτικούς λόγους, αμολάς τα σώψυχα στο τελάρο ένα πράμα...
Η κεραμεική ήταν ωραία γιατί δε σκέφτεσαι όταν φτιάχνεις το τεμάχιον και η γυμναστική ήταν και είναι για να τσακίζεις πάστες (ο καθείς με την έξη του) χωρίς να μεταβληθείς σε ξεχειλωμένη πατσαβούρα.
Υποθέτω λοιπόν ότι δε επιδεικνύετε αποφασιστικότητα για τα άλλα, γιατί δε σας ενδιαφέρουν και τόσο πολύ!

Τουρνέ στα νησιά said...

μπράβο βρε !
Ζηλεύω λίγο τώρα, γιατί το κολυμβητήριο μου λείπει τόσα χρόνια μακριά από πόλεις!

[Germanos] said...

Υπενθυμιση : Στα 37 γερναει ο ανθρωπας.
Να σε δω του χρονου ..

The_Fire said...

O άνθρωπος γερνάει μόλις σταματήσει να ενδιαφέρεται.

Κι εγώ θέλω να πάω στην πισίνα αλλά ντρέπομαι το κοιλάκι μου οπότε τη βγάζω στους διαδρόμους!

Anonymous said...

μου άρεσε το ποστ σου!

ειδες οταν αποφασιζει κάτι ο άνθρωπος...εγώ να τα βλέπω...

(και η Ζυράννα,δεν ξέρω πότε ξεκίνησε να γράφει,φαντάζομαι έγραφε πάντα,αλλά η πρώτη έκδοση βιβλίου της έγινε οταν ήταν 33... γουιτς σοουζ,προλαβαινω ακομα...)

;)

Μάγισσα Κίρκη said...

39 είσαι; :O
Μικρότερος διαβάζεσαι!

The_Fire said...

Μάγισσα Κιρκη, τα μαθηματικά μάλλον με μαγικά τα περάσαμε ε;
:)

Anonymous said...

Χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους στα γεράματα να δείχνουν τέτοια ενέργεια! Μου δίνει ελπίδες για το μέλλον. Γιου γκο μπόη.

Τώρα θέλω το κουπόνι για σεξάκοι. :Ρ

ρίτσα said...

εθκιάβασα το. καρτερώ το κουποόνι

tsok said...

Εύγε που γράφεις το χλωμό με ωμέγα (ως πρέπει - ανισόρροπος φιλόλογος speaking) και εύγε που επενδύεις (συναισθηματικά, ντε!) πιότερα στο "έσω" μάλλον παρά στο "έξω"! το κοιλουτσάκι μου κι εγώ (αποτέλεσμα και συνεπεία άπειρων μπυρών και διπλοπίτων) χαιρετίζουμε τη στάση σου!
Γιου γκο γκο μπόι!
Κοιλουτσάκια ενωμένα ποτέ νικημένα!

Provato said...

Hfaistiwnako γλυκό μου αγόρι. :-))

μα ρε another, δεν θέλω να πέσει το κοιλάκι, άκου λέει σας δουλεύω! νυσάφι! :-)

To Λινάκι το Λινάκι που αγαπάει το κοιλάκι (πότε θα με παντρευτείς;) xxxxxx

Gi Gaga ευχαριστώ κ από το στόμα σου στου θεού το αυτί!!! xxxx

αχ wilmaκι εμένα στην εποχή μου ο σέξυ κολυμβηταράς ήταν ο Παπανικολάου! λολ σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, ναι ναι η σωστή τεχνική είναι μεγάλη βοηθός του άθρωπα! xxxx

Provato said...

donna γιου γκο γκέρλ! xxxxx

ανώνυμε με την κολύμβηση αισθάνομαι όπως με το διάβασμα. δεν το βαριέμαι γιατί πάντα ανακαλύπτω κ κάτι καινούργιο, πιο βαθιά...

ελισάβετ :-)) xxx

αβάδιστη το έχω σκεφτεί κ εγώ κ το ψάχνω... λες;

τουρνέ, εν τω μεταξύ η θάλασσα δεν πολυλέει για να κάνεις κολυμβητική προπόνηση... χμφ χμφ χμφ

Provato said...

germane του χρόνου θα είμαι καλλίτερος, πιο πολλά σουβλάκια, λολ ;-))

the_fire το κοιλάκι δεν είναι ντροπή, το να ντρέπεσαι είναι ντροπή λολ

kihli να θυμάσαι, it's the first day of the rest of your life! :-))

μάγισσα κίρκη, καλά στα είπε ο The_fire. χεχεχε

Provato said...

happy δώσε διεύθυνση να στο στείλω, λολ :-)

ρίτσα, το ίδιο με παραπάνω χεχεχ

τσοκ μου γλυκιά μου τσοκ σε πεθύμησα! Ζήτω το χλωμό με ωμέγα, ζήτο τα σέξυ κοιλάκια! xxxx