Σκουπίδια στην κούτα, σκουπίδια κ στα μυαλά

Μετακομίζω την άλλη δευτέρα, κ κλασικά το στρες έχει χτυπήσει κόκκινο - κάπου διάβασα ότι η μετακόμιση είναι νούμερο 3 στα πιο στρεσογόννα γεγονότα, μετά το να σκοτώσεις κατά λάθος γκόμενο σε παθιασμένο γλωσσόφιλο κ το να φας τούμπα Σάββατο μεσημέρι στο κατάμεστο Κολωνάκι. κ ναι, είναι ένα στατιστικό δεδομένο που το πιστεύω!

Σιγά σιγά έχω αρχίσει κ πακετάρω πράγματα σε κούτες. Όχι πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη, οι άνθρωποι της μεταφορικής εταιρίας θα τα κάνουν όλαα. (Αυτό έλειπε, δα, με τον χρήμα που θα τσεπώσουν, κανονικά έπρεπε να μου κάτσουν κιόλας.) Εγώ θα κάθομαι σε έναν θρόνο από φουντούνια κ μερέντα, θα χαϊδεύω το πετ την λεοπάρδαλη μου, κ θα δίνω εντολές. Απλά είπα να αρχίσω να ανοίγω συρτάρια κ να πετάω κάποια πράγματα να μην μεταφερθούν αδίκως στο καινούργιο τσαρδί. Κ τα υπόλοιπα, αυτά που θα κρατήσω, ε λογικό είναι, δεν τα ξαναβάζω στην θέση τους, είπα να τα βάζω σε κουτιά για να κερδηθεί χρόνος.

Σήμερα λοιπόν το πρωί, σηκώθηκα λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο κ έπιασα το άδειασμα συρταριών - γέμισμα κουτών.

Κάποια στιγμή, ανοίγω ένα συρτάρι κ το βρίσκω γεμάτο, γεμάτο γεμάτο, γεμάτο από dvd κ cd από αυτά που χαρίζαν/χαρίζουν οι εφημερίδες. Κ τι είδαν τα μάτια μου;

Πάρτυ φτήνιας. Κάτι ξεχασμένα παιδικά, κάτι λέημ ντοκιμαντέρ, κάτι λούζα εν σάκα ταινίες που στην εποχή τους δεν τις είχε δει ούτε ο σκηνοθέτης τους. Απορώ για ποιον λόγο το κρατούσα κ δεν το είχα πετάξει όλο αυτό το σκουπιδoμάνι. Όσο για τις "εκδόσεις"... της κακιάς θλίψης, με κακοτυπωμένα εξώφυλλα, με ξεθωριασμένα χρώματα κ φωτογραφίες. Μέχρι κ τα ίδια τα dvd φαίνονται ότι είναι της πλάκας, έχουν χαρακιές κ σε κάποια σημεία είναι σαν ξεβαμμένα.

Τα cd μουσικής, δε, κ αυτά χάλι... κάτι συλλογές της συμφοράς, στο ίδιο cd μαζί Νάντια Κωνσταντοπούλου κ Σιδηρόπουλος ας πούμε, που το μόνο κοινό που έχουν είναι ότι η ίδια δισκογραφική κυκλοφορούσε τις δουλειές τους. Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι.

ή πιάσ' το αυγό κ κούρευ' το

ή ότι του φανεί του Λωλοστεφανή

ή τρικυμία στο κρανίο

παρόλα αυτά όμως, εκεί εγώ, ψυχαναγκαστικός και μηρμύγκης που όλα τα μαζεύει, τα έβαλα τα cd κ τα dvd σε μία κούτα... "ας τα πετάξω" σκέφτηκα "στο καινούργιο σπίτι". "Μπορεί να θέλω να τα δώσω σε κανένα πιτσιρίκι, ή να σε κάποιον που έχει χόμπυ να βλέπει dvd κ ταινίες που δεν βλέπονται".

ετοιμάστηκα μετά για το γραφείο, μπανάκι, ρουχαλάκια, χωρίστρα μαλλί, όλα...

Καθώς ερχόμουν με το αυτοκίνητο, έπιασα τον εαυτό μου να είναι σούπερ τσατισμένος. Πολλά νεύρα, αφού είπα σε κάποιον που πετάχτηκε από στοπ "μα σας παρακαλώ να προσέχετε άλλη φορά, αυτό είναι απαράδεκτο" από την τσατίλα.

Σκεφτόμουν: "Οι εφημερίδες έχουν γεμίσει σκουπίδια τα συρτάρια μου - και με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι εφημερίδες έχουν γεμίσει κ συνεχίζουν να γεμίζουν σκουπίδια κ τα μυαλά μας". Δηλαδή, πες μου, αισθάνεσαι όταν διαβάζεις εφημερίδα ότι έρχεσαι σε επαφή με ένα μέσο που επιτελεί λειτούργημα; ή μήπως αφού την διαβάσεις θέλεις να πας να κλείσεις τα μάτια σου να αποτοξινωθείς;

βέβαια, δεν τις αδικώ... πως να γεμίσεις κάθε βδομάδα τόσες εκατοντάδες σελίδες; θα κάνεις την τρίχα τριχιά, θα τραβήξεις γεγονότα, θα δώσεις χώρο στο ασήμαντο, θα σταματήσεις να χτενίζεις το γραφτό που δημοσιεύεις (που χρόνος για δεύτερη ανάγνωση κ editing), θα αρχίσεις να βασίζεσαι σε μέτριους για να σου βγάζουν πολύ δουλειά κ μάλιστα φτηνά...
Αν σε όλα αυτά τα δεδομένα προσθέσεις κ το αφόρητο συνήθειο τόσων κ τόσων ψευτοκουλτουριάρηδων να παρουσιάζουν κ να ερμηνεύουν την πραγματικότητα με βάση την προσωπική τους απόγνωση κ τις ματαιώσεις που τρώνε, όπως επίσης κ το ότι οι εφημερίδες είναι εμπορικές επιχειρήσεις που χρειάζεται να εξυπηρετήσουν συμφέροντα, ή τουλάχιστον να μην τους πάνε κόντρα, ε είναι πια κουκιά μετρημένα τα πράγματα:

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης το τελευταίο πράγμα με το οποίο έχουν σχέση είναι η Ενημέρωση - αντί να μας ημερώνουν, μας ταράζουν! Αντί να κάνουν το αντίδοτο στην εκδοχή της τηλεόρασης, προσπαθούν να μοιάσουν περισσότερο με αυτή. Με ελάχιστες εξαιρέσεις - σταγόνες στον απέραντο ωκεανό, γεμίζουν τα μυαλά μας με σκουπίδια. Αλλά, όπως διαπίστωσα σήμερα το πρωί κ τα συρτάρια μου!

Κ έτσι το πήρα απόφαση... θα τελειώνω μία κ καλή με αυτή την υπόθεση. ναι, θα τελειώνω. Το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις ξαναπιάσω την δουλειά "κούτες μετακόμισης" είναι να αδειάσω την κούτα που έχωσα τα εφημερίδικα cd κ dvd κ να τα ξεδιαλύνω με μεγάλη αυστηρότητα. θα ξεφορτωθώ πολύ, πολύ πολύ πράγμα.

Τώρα, όσον αφορά στα σκουπίδια στο μυαλό... well, δόξα τω Θεώ, γι αυτό κάνω κάτι εδώ κ πολύ καιρό. Είναι χρόνια πια που αντιμετωπίζω τις εφημερίδες με τον τρόπο που τους αξίζει. Όχι χρήματα δεν θα σπαταλήσω για πάρτι τους, αλλά ακόμα κ την προσοχή μου τους την προσφέρω με πολύ μεγάλη δυσκολία...

ας είναι καλά το κινητό μου, όσα πρωϊνά πάω με τον προαστιακό στο γραφείο. Με μισή ώρα browsing γνωρίζω τα νέα που χρειάζεται να ξέρω για να γλυτώσω από την ομφαλοσκοπική γειτονίτσα.
κ φυσικά επειδή μόνο γκρίνια δεν φτάνει, αλλά χρειάζεται να επιβραβεύουμε κ την πχιότητα να πω ότι κάποιες εφημερίδες διαφέρουν, τα Νέα του Ψαροντούφεκου τα αγαπώ, ας πούμε, λολ ξέρω ξέρω με έχει χτυπήσει η ζέστη κ το στρες στο κεφάλι.

Κ κάποιους αρθογράφους που πονάνε το κείμενό τους και ενδιαφέρονται για τον αναγνώστη (αχ πως φαίνεται αυτό) τους αγαπώ, επίσης. αλλά είναι λίγοι, τόσο λίγοι όσο κ τα γκομενάκια βράδυ καθημερινής στο Γκάζι, χμφ χμφ χμφ χμφ

υγ - έλα, έλα, παίξε στο διαγωνισμό της σουπιέρας, ναι;