...μέχρι πριν μερικές ώρες την ταινία αντί για τσακισμένα λουλούδια την έλεγα "τσακισμένα νεύρα"...
Θέλω να πω, τι σκατοχαρακτήρας είναι αυτός ο Τζάρμους που νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να μην βάζει τέλος στις ταινίες του;;;;;;
...αλλά σήμερα το απόγευμα που ήμουν παρέα με τον Βαγγέλη, ένα σκηνοθέτη με τον οποίο γυρίζουμε κάτι διαφημιστικά μαζί, μου είπε το αποκαλυπτικό:
Ο Τζάρμους, λέει, άφησε έτσι ξεκρέμαστο το τέλος για να βάλει το θεατή όσο περισσότερο γίνεται στην ψυχολογία του πρωταγωνιστή του, που μετά από όλα όσα του συνέβησαν στην ταινία είναι χαμένος στο διάστημα....
και για ακόμα μία φορά έβγαλα το καπέλο και υποκλίθηκα μπροστά στο μεγάλο καλλιτέχνη - γιατί όλα ξαφνικά μπήκαν στην θέση τους...
(και ναι... ναι... ναι... μπορείς ελεύθερα να με αποκαλέσεις ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΛΙΘΙΟ που δεν το κατάλαβα νωρίτερα - δεν θα παρεξηγηθώ καθόλου, αντίθετα θα επικροτήσω κιόλας...)
by the way, thanx vagelis!
1 comment:
Να μας βάλει στην ψυχολογία του πρωταγωνιστή, για να γίνουμε τελείως κουρέλια, που μάλιστα δεν τραγουδούν ακόμα!
Αυτό που δεν σου σχολίασε ο φίλος σου, ήταν το ότι ο Τζάρμους (ποιητής, δεν λέω!) έχει αρχίσει και περνά την κρίση της μέσης ηλικίας, τσουκνιδοποιείται και ψάχνει -ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής- να βρει σανίδα σωτηρίας.
Μέχρι να την βρει, είναι ανάγκη να σέρνει και εμάς στην αναζήτηση;
Προτιμώ να ξαναδώ για χιλιοστή φορά τους 3 "cabaleros" να φωνάζουν χορεύοντας γύρω γύρω όλοι "I scream, you scream, we all scream for an ice cream"...
Καλημέρα!
Post a Comment