Sunday, April 30, 2006

Christmas' Carols backwards

Ο Θανασάκης ήταν σα να είχε βγει κατευθείαν από τις σελίδες του αναγνωστικού της πρώτης δημοτικού…

Ήταν ο μεγάλος αδελφός της Λόλας που της δείχνανε ένα μήλο.

Ήταν το παιδί που είχε από φυσικού του την χωρίστρα που όλα τα υπόλοιπα παιδιά ξυπνούσαν μιάμιση ώρα νωρίτερα για να μπορέσουν οι μαμάδες τους να τους τη φτιάξουνε.

Φορούσε πάντα τα πιο περιποιημένα και καθαρά ρούχα, είχε την πιο τακτική σάκα και το άγραφο θρανίο, πήγαινε παρέα με την γιαγιά και τον παππού βόλτα στο πάρκο, έλεγε την προσευχή σε όλα τα γεύματα της οικογένειας, βοηθούσε στα μαθήματά τους τα μικρότερα αδέλφια του, τα καλοκαίρια δούλευε στην δουλειά του πατέρα, έλεγε το ποίημα για τους ήρωες του 21 και του 40!

Αλλά ο μεγάλος προσωπικός του θρίαμβος, εκεί που κατάφερνε να ξεπεράσει και τις πιο μεγάλες προσδοκίες, ήταν στα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Αν δεν τον είχες δει να στέκεται μπροστά στην πόρτα ενός σπιτιού του χιονισμένου χωριού μας και να τραγουδά, δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι Χριστούγεννα. Η φωνή του αγγελική, η παρουσία του καθησυχαστική, ήρεμη, ισορροπημένη. Ήταν όλος μία αγαλλίαση. Όταν η ΥΕΝΕΔ έκανε ένα αφιέρωμα στο χωριό μας και τα χριστουγεννιάτικα έθιμά του, αυτόν έβαλαν να τραγουδήσει τα κάλαντα στη μέση της πλατείας με τον κοινοτάρχη πίσω του να τον καμαρώνει.

Ο Θανασάκης όχι μόνο έλεγε τα κάλαντα σε όλα τα σπίτια στο γραφικό χωριό αλλά τα τραγουδούσε και ολοκληρωμένα. Περνούσε τουλάχιστον ένα πεντάλεπτο μπροστά σε κάθε πόρτα, ένα πεντάλεπτο που τελείωνε με την νοικοκυρά του σπιτιού να κλαίει βουτηγμένη μέχρι τα μπούνια στο πνεύμα των Χριστουγέννων και με τον Θανασάκη να έχει τσεπώσει ένα πολύ καλό φιλοδώρημα.

Εμείς τα υπόλοιπα παιδιά που όλοι την χρονιά είχαμε συνηθίσει να ακούμε για το πόσο τέλειο παιδί είναι ο Θανασάκης, εκείνες τις ημέρες τον αντιπαθούσαμε ακόμη περισσότερο. Ο λόγος; Τα φράγκα που μάζευε - πρέπει να ήταν πολλά λεφτά κάθε φορά, ένα ποσό που σίγουρα δε θα συγκρινόταν με τα δικά μας (που εδώ που τα λέμε και πολλά ήταν αν σκεφτείς πόσο βαριεστημένα και με πόσα λάθη λέγαμε τα κάλαντά μας, αλλά και ότι, έχοντας δώσει το χοντρό πακέτο στο Θανασάκη, οι νοικοκυρές δεν είχαν παρά μόνο ψίχουλα για μας. )

Αυτό που μεγάλωνε ακόμη περισσότερο την φήμη του συμμαθητή μας ήταν ότι ποτέ μετά από τις γιορτές δεν τον βλέπαμε με ένα καινούργιο παιχνίδι ή ένα καινούργιο ρούχο, σημάδι ότι τα χρήματα που μάζευε δεν τα σπαταλούσε… προς μεγάλη δυσαρέσκεια μας που έπρεπε να ακούμε ένα φοβερό κήρυγμα από τους γονείς μας που τελείωνε με το κλασικό «καλά, είναι ανάγκη να τρως τα λεφτά σου σε μπιγκ μπάμπολ και μπομπονέλες; δεν μπορείς να τα φυλάς όπως ο Θανασάκης;».

…Τα χρόνια περάσανε. Το χωριό έπαψε να είναι γραφικό. Τα σπιτάκια με την καθαρή ασβεστωμένη αυλή αρχίσανε να καταρρέουν. Η δουλεία του πατέρα έπεσε έξω. Ο ψαρομάλλης γλυκός παππούς με το μπαστούνι, που μας θύμιζε το Γεροστάθη και μας έλεγε τις πιο αστείες ιστορίες, μπήκε στη φυλακή γιατί αποδείχτηκε ότι για χρόνια κακοποιούσε σεξουαλικά μία συμμαθήτρια μας που είχε σύνδρομο Down. Και εμείς σχεδόν όλοι καταλήξαμε στην Αθήνα.

Ως κλασικά επαρχιόπαιδα που μισούν οτιδήποτε τους θυμίζει το μέρος που μεγάλωσαν δεν είχε κανένας από μας κρατήσει επαφή με κάποιον άλλον από το χωριό… Ούτε και μαθαίναμε νέα από τους παλιούς συμμαθητές μας και τις ζωές τους. Εγώ δεν αποτελούσα εξαίρεση. Μαύρη πέτρα είχα ρίξει πίσω μου.

Μία μέρα, καθόμουν σε ένα καφέ, δίπλα σε ένα νοσοκομείο που πήγαινα κάθε περίπου 15 μέρες να πάρω κάτι φάρμακα. Μόλις μου είχαν κάνει μια ένεση και αισθανόμουν το χημικό να απλώνεται στο σώμα μου. Η εξάντληση μου ήταν απερίγραπτη. Αναρωτιόμουν πως θα πάρω τα πόδια μου να πάω μέχρι το ημιυπόγειο που έμενα. Ήμουν άνεργος, τα έβγαζα πέρα με μικροκομπίνες και λεφτά για ταξί δεν είχα – και κάπως τα είχα καταφέρει και δεν μου είχε μείνει κανένας φίλος να έρχεται μαζί μου σε αυτές τις επισκέψεις στο νοσοκομείο.

Τέλος πάντων, μάζεψα τα κουράγια μου και σηκώθηκα. Πήγα αργά αργά προς την πόρτα του καφέ, βγήκα στο θόρυβο του δρόμου, και έφτασα ως την στάση. Δυστυχώς μόλις εκείνη τη στιγμή είχε περάσει το μόνο λεωφορείο που πήγαινε στο σπίτι μου. Άρχισα να ζαλίζομαι. Το παγκάκι της στάσης ήταν πιασμένο από κάτι γριές. Σκέφτηκα να τους πω ότι έχω ανάγκη να κάτσω αλλά δεν θα με πίστευαν. Τα μαλλιά μου ακόμα δεν είχαν αρχίσει να πέφτουν και τα κωλοχημικά αντί να με αδυνατίζουν μου έδιναν ένα πρήξιμο και ένα κοκκινομαγούλιασμα, που με έκαναν σκέτη προσωποποίηση της υγείας.

Και τότε λιποθύμησα.

Δεν ξέρω πόση ώρα μετά συνήλθα. Ήμουν στην ίδια θέση, κανείς δεν είχε έρθει να με βοηθήσει… τι σου κάνουν τα λίγο φθαρμένα ρούχα. Προσπάθησα να σηκωθώ. Τα ψιλοκατάφερα. Και τότε ένα δυνατό χέρι, με μεγάλα χοντρά αντρικά δάχτυλα, αλλά και με μακριά κόκκινα νύχια, με έπιασε από τον αγκώνα και με βοήθησε να σταθώ εντελώς στα πόδια μου.

Ήταν μία τραβεστί. Η ποιο άσχημη και κακόγουστη και κιτς που είχα δει ποτέ. Μου χαμογέλασε. Τα δόντια της ήταν κίτρινα, ένα μπροστινό ήταν σπασμένο. Η ανάσα της μύριζε τσιγαρίλα. Με πήγε μέχρι την στάση.

- Σήκω μωρή – δεν βλέπεις τον άνθρωπο; είπε το τραβεστί μου σε μία γριά.

Το παγκάκι άδειασε αμέσως. Ξάπλωσα και άρχισα να παίρνω βαθιές ανάσες. Η τραβεστί έκατσε στην άκρη και άρχισε να μου χαϊδεύει το μπούτι.

- Που μένεις; Μπορούμε να ειδοποιήσουμε κανέναν να έρθει να σε πάρει;

... … … … … … … … … … …

Να μην τα πολυλογώ, η τραβεστί με πήγε στο σπίτι με ταξί. Μου άφησε και λεφτά φεύγοντας, όχι πολλά, αλλά πλάκα πλάκα την έβγαζα την βδομάδα… Την ευχαρίστησα για την βοήθεια της. Καθώς έφευγε με ρώτησε αν κατάγομαι από το χωριό xxxxxx.

- Ναι, της λέω…

- Καλά μου φάνηκε ότι κάποιον μου θυμίζεις. Πως σε λένε;

- Βαγγέλη Πxxxxx της λέω…

- Σοβαρά; Ξέρεις ποιά είμαι εγώ; Ο Θανάσης, ο γιος του Κxxxxxx.

Έμεινα παξιμάδι… Το κακάσχημο αυτό τραβεστί ήταν ο Θανάσης, ο Θανασάκης, το παιδί πρότυπο, το παιδί για το οποίο, σχεδόν, είχαν γραφτεί τα κάλαντα.

- Σοβαρολογείς, της λέω… εσύ είσαι ο Θανασάκης; … που έλεγες τα κάλαντα τόσο ωραία… και πως σε λένε τώρα;

- Κάρολ, μου λέει. Κάρολ Κρίστμας. Δεν μου πηγαίνει τέλεια;

mad as we are (cause we wont be forever young)

...αν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα (ή και οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου)

με δεις (εμένα ή οποιονδήποτε άλλο)

να κατεβαίνω την Σταδίου (ή την Σίνα, την Αδριανού, την Ηρώων Πολυτεχνείου)

χαρούμενος και γελαστός (ή σοβαρός και συνοφρυωμένος)

και αισθανθείς ότι είμαι ότι πιο όμορφο έχεις ποτέ δει

και νιώσεις ότι θα μπορούσες να με ερωτευτείς μέχρι τα βαθιά σου γεράματα

και πεις "για να τον πάρω τώρα στην αγκαλιά και να τον εφιλήσω, εδώ, στη μέση του δρόμου θα έδινα 10 χρόνια από τη ζωή μου"

να έρθεις να μου μιλήσεις και να μου το πεις...

... cause we wont be forever young...

... και γιατί αυτό δεν είναι κάτι που θα σου συμβεί πολλές φορές...

Saturday, April 29, 2006

Όσο περισσότερα Links οδηγούν στο blog του Macmanus τόσο πιο γρήγορα θα ανέβει στην κορυφή...

...της λίστας με τα καλύτερα blogs του wordpress...


το blog του macmanous είναι εδώ. Βάλε κι εσύ λιγκ, μπορείς
μπεεεε

LyricsOnly MashUps Pt.3

I got a Black Magic Woman.
I got a Black Magic Woman.
Yes, I got a Black Magic Woman,
She's got me so blind I can't see;
But she's a Black Magic Woman and
she's trying to make a devil out of me.

Don't turn your back on me, baby.
Don't turn your back on me, baby.
Yes, don't turn your back on me, baby,
Don't mess around with your tricks;
Don't turn your back on me, baby,
'cause you might just wake up my magic sticks....

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

... ... ...
Άμπρα κατάμπρα γι αυτόν τον άντρα
σκίζω τα μαύρα που φορώ
Άμπρα κατάμπρα φωτιά και λάβρα
τα μάτια π' αγαπώ
Τα μαύρα ρούχα φόρεσα εκείνα που πεθαίνει
τα μαύρα που τρελαίνεται
τα μαύρα που αρρωσταίνει
Στα πόδια μου να σέρνεται στα χάδια μου να λιώνει
μαζί μου να τρελαίνεται
κι η νύχτα ξημερώνει

Μπλε κομμάτι - Black magic woman, Carlos Santana
Κόκκινο κομμάτι - Άμπρα Κατάμπρα, Μαριάντα Πιερίδη

(για να καταλάβεις τι είναι αυτό το κουλό που μόλις διάβασες κάνε κλικ εδώ)

Η ελευθεροτυπία σήμερα δίνει σε dvd το Under The Influence

με τη Gena Rowlands, μία από τις πιο γοητευτικές "άσχημες" γυναίκες και πολύ πολύ πολύ πολύ καλή ηθοποιό!



Friday, April 28, 2006

Η Lili γράφει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για το www.provato.gr

ζήτησα από την Lili, στο πάρτυ, να γράψει ένα κομμάτι και να μου το χαρίσει να το ανεβάσω στο www.provato.gr . Με την χαρακτηριστική ευγένεια που την διακρίνει σκίστηκε να μου κάνει τη χάρη. Ακολουθεί το Post, το οποίο μου είπε ότι αφιερώνει σε όλους με πολύ αγάπη:

εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατόεγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ
κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό κατεβατό εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ

ευχαριστούμε lili

(The survivors) our heads bowed at memorials for other faces in thw crowd

Many roads will run through many lives
but somewhere we'll survive

I dont know why, I dont know how, I thought I love you but, I am not sure now

If I was left to my own devices I probably woul


If I was left to my own devices I probably would

Μικρή σουρεαλιστική ιστορία

Μία φορά και ένα καιρό ήταν 7 αγελάδες που ήταν πολύ πολύ πολύ φίλες. (please, μην αρχίσεις να σκέφτεσαι συμβολισμούς και να κάνεις ερμηνείες, δεν υπάρχουν! Ήταν, 7 απλές κανονικότατες αγελάδες από αυτές που βλέπουμε στα λιβάδια να μουγκανίζουν... κανένας συμβολισμός δεν υπάρχει, εντάξει;)

Δουλεύανε μαζί στην ίδια φάρμα μίας μεγάλης γαλακτοβιομηχανίας, σαν την ΦΑΓΕ και την ΔΕΛΤΑ ας πούμε, και με τα χρόνια είχανε γίνει πολύ κολλητές. Μάλιστα, αν δε με απατά η μνήμη μου δύο είχανε και κάποιου είδους συγγένια… Νομίζω ο ξάδελφος μιανής είχε παντρευτεί το γιο μιανής άλλης, κάτι τέτοιου τύπου. Ένιγουέη...

Οι αγελάδες τα κάνανε όλα μαζί και εννοείται και τις διακοπές τους! Μία χρονιά, λοιπόν, αποφάσισαν να πάνε στην Αίγυπτο. Κανονίζουν με το γραφείο ταξιδίων, κλείνουν ένα ωραίο ξενοδοχείο και περνάνε δύο βδομάδες λουκούμι! Τι εκδρομές στις πυραμίδες και το φράγμα του Ασουάν, τι πικ νικ στις όχθες του Νείλου, τι βόλτες στην παραλία της Αλεξάνδρειας... Το καλύτερο από όλα όμως ήταν η συμπεριφορά των Αιγυπτίων απέναντί τους. Τις είχανε στα ώπα ώπα! Τις λάτρευαν. Αν μένανε λίγο μέχρι γλυ@@@@@νι θα τους κάνανε.... ...τζάμπα

Οι αγελάδες γυρίσαν από την Αίγυπτο κατενθουσιασμένες. Είχαν να το λένε για την περιποίηση και την φροντίδα και τα χαϊλίκια που έζησαν... Και φυσικά κανόνισαν να ξαναπάνε μερικά χρόνια μετά, όταν το επέτρεψαν οι συνθήκες. Η μόνη διαφορά;

Ότι αυτή τη φορά οι 7 αγελάδες ήταν σούπερ αδυνατισμένες! Είχανε κάνει μία φοβερή δίαιτα με ένα χορτόζουμο απιστεύτου και είχανε χάσει όλα τα περιττά κιλά, και μη σου πω και κάτι περισσότερο. Η Τουίγκι ήταν τσουπωτή και γεματούλα μπροστά τους.

...φτάνουνε λοιπόν στην Αίγυπτο έτοιμες να ξαναζήσουν το μεγάλο όνειρο τους. Αλλά φέυ! Τα πράγματα αυτή τη φορά δεν είχαν καμία σχέση με το πως τα θυμόντουσαν. Από κει που οι Αιγύπτιοι τις είχανε βασίλισσες, τώρα ούτε να τις χέσουν. Γρουσούζες τις ανεβάζανε, γκαντέμισες τις κατεβάζανε. Φαρμακο@@@νες τις ανεβάζανε, γκαντεμοσαυρίνες τις κατεβάζανε... και μην φανταστείς ότι τα λέγανε αυτά πίσω από την πλάτη τους! Όχι, κάθε άλλο!... εκεί, μπροστά στη μούρη τους, χωρίς κανένα σεβασμό ούτε στην ηλικία τους ούτε και στο συνάλλαγμά τους.

Λογικό λοιπόν που οι αγελάδες μας γυρίσαν κουρέλι από τις δεύτερες διακοπές τους στην Αίγυπτο. Κουρέλι. Φυσικά, δεν ξαναπάτησαν.Και μέχρι και σήμερα ακόμα δεν μπορούν να εξηγήσουν τι έφταιξε και οι Αιγύπτιοι τους φέρθηκαν τόσο καλά στην αρχή και τόσο σκάρτα την δεύτερη φορά.

Ηθικό δίδαγμα: πάντα να έχεις στο βάθος του μυαλού σόυ ότι μπορεί να υπάρχει μία ερμηνεία της κάθε κατάστασης πολύ πιο απλή από αυτή που κάποιοι θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις

Thursday, April 27, 2006

Θα σας τα ζαλίσω... οφείλω να εξηγήσω...

Λοιπόν, επειδή θα σας τα ζαλίσω με το καινούργιο μου νοητικό παιχνίδι και θα ανεβάζω διάφορα mashups πρέπει να εξηγήσω κάποια πράγματα...

Καταρxήν να σου πω, άχρηστε, τι είναι τα mashUps. Είναι το να παντρεύεις την μουσική ενός τραγουδιού με το τραγουδιστό κομμάτι ενός άλλου. Για παράδειγμα ακούς την μουσική του Every Breath You Take και τα φωνητικά από ένα τραγούδι της Kylie... Είναι μία μόδα του τελευταίου χρόνου, o vague έχει ανεβάσει νομίζω μερικά πολύ ωραία στο what does your soul... look like!

Τα δικά μου MashUps τα LyricsOnly MashUps είναι αυτό που λέει το όνομά τους. Κειμενογράφος είμαι ο άνθρωπος, όχι dj, αλλά η μουσική μου αρέσει (και κυρίως η ελληνική) οπότε αφού δεν μπορώ να κάνω μίξη στα ντέκς θα την κάνω στα λόγια!

...παντρεύοντας σίχους τραγουδιών που άλλοτε τaiριάζουν, άλλοτε όχι και τόσο αλλά έχουν ένα συνδετικό στοιχείο (μία λέξη ας πούμε).

Τα LyricsOnly MashUp Pt.1 και LyricsOnly MashUp Pt.2 λοιπόν, που είναι οι πρώτες απόπειρες, δεν είναι καθόλου καταθλιπτικά και στεναχωρητικά και κοψωφλέβικα!
(Killog την γουστάρω αυτή τη λέξη στο είπα;)

Είναι εντελώς feel good και θα πρότεινα έτσι να τα βλέπετε! Βρίσκω φοβερά αστείο να συνδυάζεις στίχους τραγουδιών που σχετίζονται και που όμως είναι, σαν τραγούδια, τελείως αταίριαστα... όπως ας πούμε την Ειρήνη Μερκούρη με τον John Lennon ή την Χαρούλα (ξέρεις ποιά Χαρούλα!!!!) με την Κέλυ Κελεκίδου, την Έφη Θώδη και τον Βασίλη Λέκκα...

Δεν ξέρω αν τα LyricsOnly MashUps μου θα είχαν κανένα νόημα στις πίστες, αλλά νομίζω ότι στο διάβασμα είναι πολύ διασκεδαστικά. Enjoy!!! Μπεεεεεε

Θα βάλω τις φωνές!!!!!

Με αφορμή το χτεσινό Post περί blogομοναξιάς:

Κάποιοι ανησύχησαν. Θεώρησαν ότι κάτι κακό μου συμβαίνει, ότι έχω κοψωφλεβίαση που λέει και ο killog... καμία σχέση...

οι άνθρωποι δεν χρειάζονται την παρέα και την παρουσία των άλλων μόνο στα ζόρια... θέλουμε να "ακούμε" τους άλλους και όταν είμαστε καλά, απλά επειδή οι άλλοι είναι ο παράδεισος καμία φορά.

Λοιπόν, μην ανησυχείτε... όλα καλά.

ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΠΕΡΝΑΩ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ... που λέει και η Πέγκυ

και βέβαια ευχαριστώ πολύ για τα comments!

Πί Ές: και βέβαια ούτε ισχύει και το ότι φρίκαρα επειδή δεν είδα comments... η έλλειψη comments ήταν μία μόνο πτυχή της εξαφάνισης: ούτε και Mail δεν είχα από κανένα, ούτε και τηλέφωνα!!! και λέω"τι έγινε ρε παιδιά, με ξεχάσατε;"

μπεεεεεεεεεεεεε. αυτό είναι όλο.

Wednesday, April 26, 2006

LyricsOnly MashUp Pt.2 (μπενχουριάδα...)

Μάτια μου μεγάλα
Μάτια μελαγχολικά
Ήπια στάλα-στάλα
Τα βαθιά σας μυστικά

Τι γλυκό να σ' αγαπούν και να σου το λένε
μάτια που μελαγχολούν και κρυφά σου κλαινε
και κρυφά, και κρυφά και κρυφά σου σιγοκλαίνε
και κρυφά, και κρυφά και κρυφά σου σιγοκλαίν

Άντρας μου δικός μου
θεέ μου γλυκιά απαντοχή
Η καρδιά του κόσμου
Στην καρδούλα μου αντηχεί

Τι γλυκό να σ' αγαπούν και να σου το λένε...


... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

...Γλύκα γλύκα γλυκιά μου
γλύκα γλύκα γλυκιά μου
έλα στην αγκαλιά μου
έλα στην αγκαλιά μου

Έλα έλα μικρό μου
έλα έλα μικρό μου
έλα ελα μωρό μου
έλα έλα μωρό μου

Έλα ν' ανταμωθούμε
έλα ν' ανταμωθούμε
τα παλιά μας να πούμε
τα παλιά μας να πούμε

Γλύκα γλύκα τα φιλιά σου
Γλύκα γλύκα τα φιλιά σου
γλύκα και η ομορφιά σου
γλύκα και η ομορφιά σου

Έλα έλα σε μένα
έλα έλα σε μένα...


... ... ... ... ... ... ... ... ...

...Αν κουραστείς απ' τους ανθρώπους
κι είν' όλα γύρω γκρεμισμένα
Μην πας ταξίδι σ' άλλους τόπους
Έλα σε μένα, έλα σε μένα

Κι αν πέσει απάνω σου το βράδυ
με τ' άστρα του τ' απελπισμένα
Μη φοβηθείς απ' το σκοτάδι
Έλα σε μένα, έλα σε μένα

Έλα και γείρε το κεφάλι
στα χέρια μου τ' αγαπημένα
Να ζήσεις τ' όνειρο και πάλι
Έλα σε μένα, έλα σε μένα

Κι αν δεις καράβια να σαλπάρουν
κι αν δεις να ξεκινάνε τρένα
Μην πεις μαζί τους να σε πάρουν
Έλα σε μένα, έλα σε μένα

Έλα και κάθισε δεξιά μου
σαν ξεχασμένος αδερφός
Να μοιραστείς την μοναξιά μου
και να σου δώσω λίγο φως

Πράσινο κομμάτι: Τι γλυκό να σ' αγαπούν - Χαρούλα (ξέρεις ποια Χαρούλα...)

Κόκκινο Κομμάτι: Γλύκα Γλύκα - Έφη Θώδη

Μπλε Κομμάτι: Έλα σε μένα - Βασίλης Λέκκας

LyricsOnly MashUp Pt.1

Imagine there's no Heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky

Imagine all the people
Living for today
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too

Imagine all the people Living life in peace...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
...Που να φανταστώ, πως θα τρελαθείς
πως θα σου τη δώσει και θα εκραγείς
να παραμιλάς και να μου πουλάς
ψέματα για ότι αφορά εμάς

Και σ' έχασα και μ' έχασες
σε ξέχασα με ξέχασες
κάνω πως δε σε νοιάζομαι μα όμως σε χρειάζομαι


Μπλε κομμάτι: Imagine - John Lennon
Κόκκινο κομμάτι: Που να Φανταστώ - Ειρήνη Μερκούρη

Καλέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

...αφήστε κανένα σχόλιο, νιώθω blogoμοναξιά!!!!

τι έγινε, με ξεχάσατε τελείως;

Μπεεεεεεεε :-))

Tuesday, April 25, 2006

Ζώδια Λώρας Μ. 18 Απριλίου - 1 Μάη


(συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη για την καθυστέρηση... μπεεεε. Η Λώρα μου τα έστειλε την προηγούμενη βδομάδα αλλά δεν τα ανέβασα λόγω ημερών. Τα παραθέτω αυτούσια, έχουν πολύ ψωμί έστω και αν είναι σε κάποιο βαθμό αναδρομικά!)

Σας εύχομαι καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή περισυλλογή σε όλες σας τις απόκρυφες και μυστικιστικές αναζητήσεις. Πρωταγωνιστής πλανήτης, αυτής της εβδομάδας, είναι η Αφροδίτη στους Ιχθύες και αυτό μας συντονίζει στα πάθη του Ιησού, μπορούμε να αισθανθούμε σε βάθος όλο το τελετουργικό μέχρι την Ανάσταση και να κάνουμε ο καθένας ξεχωριστά την δική του υπέρβαση όσον αφορά την Αγάπη.

Ποια ωραιότερη εποχή από αυτήν που διανύουμε τώρα, για να κάνουμε τον απολογισμό μας, για να δούμε τα μικρότερα ή μεγαλύτερα σφάλματά μας και να μπούμε σε διορθωτικές πράξεις για χάρη της αγάπης, για χάρη του πλησίον μας και για χάρη του γενικότερου καλού και αρμονίας του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου;

Υπάρχουν και κάποιες όψεις του Άρη αυτήν την εβδομάδα οι οποίες προκαλούν ένταση και οδηγούν σε εκτόνωση ενέργειας καταπιεσμένης, απλά να το έχετε υπ’ όψιν σας, μην σκάτε και δείχνετε προσκόλληση στα πολύ μικρά θέματα της ζωής αλλά, ότι σας καίει και είναι ουσιαστικότερης σημασίας εκφράστε το, θα σας βγει σε καλό. Ο χώρος υπάρχει για να βγει προς τα έξω η ενέργεια αλλά αφού εκτονωθείτε να έχετε μια ευρύτερη ματιά στα πράγματα και να υποχωρήσετε εκεί που χρειάζεται να υπερισχύσει το ανώτερο καλό. Και αυτό είναι το καλό της Αγάπης και της Αρμονίας, όπως είπα και πρωτύτερα, και της αποδέσμευσης του κολλήματος στο Εγώ.

Την άλλη εβδομάδα (Πέμπτη 27), έχουμε μια νέα σελήνη στον Ταύρο, δυνατή στιγμή, όπου καλούμαστε να καλλιεργήσουμε και να ξαναδούμε τις αξίες μας και ότι είναι σημαντικό για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά και να διώξουμε οτιδήποτε συμβολίζει αυτό που δεν είμαστε και μας κρατάει πίσω στην εξέλιξή μας.

Αυτά αγαπητοί μου συνάνθρωποι και μέχρι την πρωτομαγιά που θα τα ξαναπούμε, σας εύχομαι όλα τα καλά, άντε να κάνουμε και κανένα μπάνιο στη θάλασσα και μέσα από τις εξόδους μας, να χαιρετήσουμε και αγκαλιάσουμε την πανέμορφη φύση με τις υπέροχες εικόνες της και μυρωδιές.

Κριοί Έχει μπει ο Άρης στον Καρκίνο και εσείς των πρώτων ημερών (τις επόμενες μέρες ακολουθούν και οι υπόλοιποι σιγά-σιγά) έχετε ήδη αρχίσει να νιώθετε μια ανεξήγητη ένταση, ίσως βγαίνουν στην επιφάνεια υποχρεώσεις που έχουν να κάνουν με εκκρεμότητες του παρελθόντος, ίσως ακόμα ένα συνεχές τρέξιμο ή μια υπερδραστηριοποίηση του νου σας. Είναι όμως, πολύ καλή εποχή να σταθεροποιήσετε σχέδιά σας και να χτίσετε τα θεμέλια πάνω στα οποία μπορείτε να προχωρείτε από δω και μπρος. Η νέα σελήνη στις 27 σας δείχνει τον δρόμο για βελτίωση των οικονομικών σας και για μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Ταύροι Στις 20 μπαίνει ο Ήλιος στο ζώδιό σας και σας βοηθάει να δείτε τα πράγματα με πιο πλατύ βλέμμα. Απ’ την μια ο Κρόνος σας υπενθυμίζει πώς να υπηρετείτε καλύτερα τις υποχρεώσεις σας, απ’ την άλλη ο Δίας απέναντί σας, σας φέρνει προκλήσεις στις σχέσεις και σας αναγκάζει να ξεθάψετε ταλέντα που είχατε βάλει σε χειμερία νάρκη, η νέα σελήνη στις 27 είναι μέγιστης σημασίας γιατί συμβολίζει μία νέα αρχή όπου γεννώνται ιδέες που θα σας ακολουθήσουν όλη την διάρκεια του χρόνου.

Δίδυμοι Η γλυκιά Αφροδίτη σας φέρνει κάποια απρόσμενα καλά είτε στην καριέρα σας είτε στα προσωπικά σας. Επιστρατεύσετε λοιπόν, την έμπνευσή σας και την δημιουργικότητά σας να ομορφύνετε το περιβάλλον όπου κινείστε. Βρείτε ισορροπία ανάμεσα σε αυτά που λέτε και σε αυτά που αισθάνεστε, υπάρχει περίπτωση κάποιες φορές που υπερισχύει ο αυθορμητισμός σας να προκαλούνται ανεπιθύμητες μικροτριβές.

Καρκίνοι Πολύ καλή εποχή στα επαγγελματικά σας, με σύμμαχο την διαίσθησή σας τα πράγματα βελτιώνονται όπως σιγά-σιγά επιθυμείτε. Δραστηριοποιήστε σε μεγάλο βαθμό αυτόν τον καιρό, προσοχή κρυολογήματα από αμέλεια φροντίδας της υγείας σας και κάποιοι από εσάς μαθαίνετε πράγματα που δεν τα περιμένετε. Μην ξεχνάτε, όσο τα βρίσκετε με τον εαυτό σας, τόσο φροντίζετε καλύτερα τους αγαπημένους σας και την οικογένειά σας.

Λέοντες Η μεγάλη πίεση των αλλαγών χαλαρώνει αυτόν τον καιρό και σας δίνει τον απαραίτητο χρόνο να χωνέψετε τα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες στην ζωή σας και να προετοιμαστείτε για αυτό που θα έρθει. Απ’ τις 16 που ο Ερμής μπήκε στον Κριό και κάνει τρίγωνο με τον Κρόνο σας βοηθάει να χρησιμοποιήσετε την σύνεση και την λογική προς ωφελός σας. Αυτές τις 2-3 μέρες αποφύγετε τριβές χωρίς λόγο ακόμα και αν έχετε δίκιο.

Παρθένοι Επιδιώξτε ανάλαφρες καταστάσεις αυτόν τον καιρό. Αφήστε την καρδιά να κυβερνήσει, μην πολυαναλύετε τα συναισθηματικά σας. Η νέα σελήνη σας ανοίγει τον δρόμο για σεμινάρια, εκπαιδευτικές ευκαιρίες και ταξίδια, δείτε τι είναι το καλύτερο για την ανάπτυξή και την πρόοδό σας.

Ζυγοί Πολύ δραστηριότητα αυτόν τον καιρό, ίσως μικροεκνευρισμοί που σας πάνε πίσω, δεν λείπουν, όμως, και οι ευχάριστες εκπλήξεις. Η νέα σελήνη σας κάνει να αναθεωρήσετε κάποιες αξίες σας και ανθρώπους που νομίζατε σημαντικούς ως τώρα.

Σκορπιοί Κατ’ αρχάς, αγαπάτε τον εαυτό σας, σεβαστείτε τις ανάγκες σας και μετά θα ελκύσετε όλο το καλό που επιθυμείτε. Τονίζονται οι σχέσεις σας και οι συνεργασίες σας αυτόν τον καιρό, να περιμένετε κάποια νέα δεδομένα όσον αφορά αυτούς τους τομείς.

Τοξότες Αυτόν τον καιρό είναι πολύ ευνοημένα τα αισθηματικά σας και οι φιλίες σας. Θα έλεγα, η νέα σελήνη στις 27 θα μπορούσε να σας φέρει αντιμέτωπους με κάποιο έξτρα στρες στην δουλειά σας όπου θα χρειαστεί να καταβάλετε μεγαλύτερη προσπάθεια απ’ την κανονική. Κρατάτε χαμηλούς τόνους και φανείτε προνοητικοί.

Αιγόκεροι Στις τριβές που τυχόν αντιμετωπήσετε να είστε έτοιμοι να υποχωρήσετε δεν είναι επιθυμητή η σύγκρουση αυτόν τον καιρό. Στις 24 μπορεί να νιώσετε κάποιο στρίμωγμα αλλά μην πτοήστε, λίγη υπομονή και από τις 27 σας ανοίγεται ο δρόμος για σοβαρές προυποθέσεις στα εργασιακά σας.

Υδροχόοι Θα πρέπει να νιώθετε ήδη μία σταδιακή βελτίωση σε κάποιους τομείς της ζωής σας. Είστε σε εποχή που λέτε ανοιχτά αυτό που αισθάνεστε, είστε έτοιμοι να διεκδικήσετε αυτό που δικαιούστε, θα έλεγα κάποιες φορές να σκέφτεστε πριν δράσετε, μην αφήνετε τον παρορμητισμό να έχει συνέχεια το πάνω χέρι. Τις ημέρες γύρω στις 27 ίσως χρειαστεί να κοπιάσετε παραπάνω για να σταθεροποιήσετε τα σχέδιά σας και να διατηρήσετε τη θέση σας.

Ιχθύες Νιώθετε πολύ καλά με τον εαυτό σας αυτόν τον καιρό, είστε γεμάτοι γοητεία και η προσωπική σας ζωή είναι πολύ γλυκιά, θα έλεγα. Απ’ τις 19 ως τις 21 δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε στις λεπτομέρειες, ίσως νιώσετε μπερδεμένοι, μην ανησυχείτε όμως, αυτό είναι περαστικό.

Ααααα....Δελφοί!


Πέρασα το Πάσχα με το ρεμάλι. Πήγαμε οι δυό μας εκδρομή στους Δελφούς. Είναι πολύ ωραία εκεί, αν δεν έχεις πάει να πας. Και αν πας να μείνεις στο ξενοδοχείο Βουζάς.Είναι στην είσοδο του χωριού, το πρώτο κτίριο που συναντάς αφού έχεις αφήσει πίσω (ερχόμενος από Αράχωβα-Αθήνα) τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο. Είναι πεντακάθαρο, σε πολύ καλή θέση με υπέροχη θέα στον κόλπο της Ιτέας και καθόλου ακριβό. one of the good stuff of life.

Ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών είναι απίστευτος - δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρείται ένας από τους 10 σημαντικότερους στον κόσμο. Βλέποντας μέρη σαν και αυτό δεν μπορώ να καταπνίξω την σκέψη ότι όσο καλά και να λέμε ότι ξέρουμε την αρχαία ελλάδα, στην πραγματικότητα δεν έχουμε εξοικίωση ούτε με το 10% αυτού που πραγματικά ήταν. Σαν τον εγκέφαλό μας ένα πράγμα...

Αυτό που δεν ήξερα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι η Θόλος, το γνωστό κτίριο που βλέπουμε σε κάθε ντοκυμαντέρ για τους Δελφούς (φωτογραφία επάνω) δεν είναι από τα βασικά κτίρια του όλου συμπλέγματος. Ακόμα δεν ξέρουν τι είναι, ούτε τι σκοπό εξυπηρετούσε, πάντως η Πυθία δεν μασούσε άνηθο και μαϊντανό για να κάνει τις προβλέψεις εκεί μέσα (δεν ξέρω γιατί είχα αυτή την εντύπωση...) Το μαντείο βρισκόταν στο ναό του Απόλλωνα που είναι μακριά από κείνο το σημείο. Ακόμα κι έτσι πάντως είναι πολύ εντυπωσιακό από κοντά... πολύ όμως!

Οι Δελφοί είναι μία πολίχνη κατασκευασμένη γύρω από τον τουρισμό. Παντού ταβέρνες, καταστήματα με ενθύμια και προϊόντα της περιοχής, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Δεν με ενοχλεί. Καθόλου. Οι "αμόλυντες" πόλεις είναι χαζό κατασκέυασμα ανθρώπων που βασίζονται στο καταπίστευμα του πλούσιου μπαμπά για να ζήσουν. Εμείς, οι υπόλοιποι, που δουλεύουμε για να ζήσουμε, δεν ενοχλούμαστε από τα ίχνη των μεθόδων του ανθρώπου να κάνει την ¨προκοπή" του. Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή και δεν καταλαβαίνω γιατί ένα ιατρείο ή μία τράπεζα δεν είναι ενοχλητικά ενώ ένα ξενοδοχείο ή μία ταβέρνα είναι...

Πήγαμε και στην Ιτέα, την Άμφισσα, το Γαλαξείδι... είναι πολύ ωραία εκείνη η περιοχή και έχει πολύ φιλόξενους ανθρώπους. Ω της εκπλήξεως, το Πασχαλινό τραπέζι το πέρασα με τον Νανάκο και την οικογένειά του (εκτός από τον μπαμπά της οικογένειας που έλειπε ταξίδι για δουλειές...). Η μαμά Νανάκου παραλίγο να μας στείλει στο νοσοκομείο - είχε βγάλει την καραμπίνα και μας απειλούσε να φάμε κι άλλο κι άλλο κι άλλο! Παραλίγο να σκάσουμε κι εγώ και το ρεμάλι. Γνώρισα και τον Λένι, είναι πιο θρυλικός από όσο τον φαντάζεσαι. Φοβερός μούργος και μουσούδης. Ο Νανάκος, λεβεντιά! Μας περιποιήθηκε πολύ πολύ πολύ, μας πήγε βόλτα στην πόλη, μας έκανε να νιώσουμε άνετα... ευχαριστώ φίλε, μου έφτιαξες το Πάσχα (γιατί Πάσχα σε εστιατόριο, ως γνωστόν, δεν λέει... θέλει οικογενειακό τραπέζι το όλο concept για να ανθήσει...)

καλή βδομάδα σε όλους - κουτσουρεμένη και ωραία

Monday, April 24, 2006

Πως μου ξέφυγε αυτό; γαμώτη


Οι depeche mode ξαναβγάζουν remastered τα album τους. Στις αρχές του μήνα έβγαλαν το MUSIC FOR THE MASSES

το-υπεραγαπημένο-ένα-από-τα-καλύτερα-άλμπουμ-όλων-των-εποχών
-που-δεν-χορταίνω-να-το-ακούω-ξανά-και-ξανά-όσα-χρόνια-και
-αν-περάσουν-γεροπαραλής-θα-γίνω-και-ακόμα
-θα-το-σιγοτραγουδάω VIOLATOR

και το πρώτο τους, το μοναδικό που έχει γράψει ολόκλητο ο Vince Clark (κατοπινός yazoo και τωρινός erasure), το SPEAK AN SPELL.

Υποθέτω το αν θα βγουν και τα υπόλοιπα θα εξαρτηθεί από το πως θα πάνε αυτά τα τρία...

Πάντως το κάθε remaster βγαίνει σε δύο εκδόσεις: Μία κανονική και μία με μπόλικο επιπλέον υλικό...

εδώ έχουν κάνει ένα ωραίο microsite που μπορείς να μάθεις ότι θέλεις.

να κάνεις κλικ και να διαβάσεις.

οι γυναίκες αμείβονται λιγότερο από τους άντρες my ass

όπως θα δεις, στην λίστα με τα περισσότερα γκάφρα που πήραν διάσημοι σταρς για να πρωταγωνιστήσουν σε διαφημιστικές καμπάνιες οι 9 στις 10 είναι γυναίκες...

και μετά σου λέει οι κοινωνία εκμεταλλεύεται την γυναίκα... yeah sure!

(εν τω μεταξύ, είδες το Scarletακι; κουλτουριάρικο, κουλτουριάρικο αλλά το χτύπησε το τεσσαράκι εκατομμύρια δολλάρια για τη Lοreal... χαμένη στην ...είσπραξη...)

μην τις ματιάζουμε όμως, δεν είναι σωστό. τα δούλεψαν, τα αξίζουν! σε καλή μεριά, βρε!

Catherine
Zeta-Jones, T-Mobile: $20 million
2. Angelina Jolie, St. John: $12+ million
3.
Nicole Kidman, Chanel No. 5: $12 million
4.
Jessica Simpson, Guthy-Renker: $7.5 million
5.
Gwyneth Paltrow, Este Lauder: $6+ million
6.
Charlize Theron, Dior: $6 million
7.
Julia Roberts, Gianfranco Ferre: $5 million
8.
Brad Pitt, Heineken: $4 million
9.
Scarlett Johansson, L'Oreal: $4 million
10.
Penelope Cruz, L'Oreal: $4 million

Πολύ επιτυχημένος τελευταίος τροχός της αμάξης

...ή, αλλιώς, πολύ επιτυχημένος brand manager

έχει πλάκα αυτό το site, δες το λίγο

(μία διαφημιστική έφτιαξε αυτό το site για να καταλήξει στο ότι "αν θέλεις να γίνεις επιτυχημένος brand manager το βασικό είναι να διαλέξεις την καλή διαφημιστική εταιρία για το προϊόν που χειρίζεσαι... δηλαδή εμάς. Η εταιρία είναι η strawberry frog που θεωρείται πολύ πολύ καλή και άξια...)

τι κάνεις όταν δεν έχεις καθόλου όρεξη για sex...

.... τι κάνεις;

έχεις πολύ ενέργεια, που περισσεύει, και κάνεις άλλα πράγματα

όπως ας πούμε να οργανώνεσαι με τους υπόλοιπους που δεν έχουν επίσης καθόλου όρεξη για sex και να δημιουργείς

ενώση υπέρ της αναγνώρισης της ασεξουαλικότητας

δες και αυτό εδώ από το επίσημο site της οργάνωσης

Επιτηδευμένη γεύση φρούτων

εδώ και εδώ βλέπεις ένα ζευγαράκι διαφημίσεων που πολύ μου αρέσει

μπε as I said

Thursday, April 20, 2006

Περίλυπος είναι η ψυχή μου απόψε ως θανάτου

είπε εκείνος, ο αγαπημένος.

...μακάρι να μπορούσα να το αποφύγω αυτό το ποτήρι...

...αλλά αν αυτή είναι η θέληση σου υποτάσσομαι...

και λίγα λεπτά μετά στον μαθητή του που πήγε να τον υπερασπιστεί επιτιθέμενος με μαχαίρι

μην ρίξεις μαχαιρία, γιατί μαχαιριά θα σου ρίξουν.

Καλό Πάσχα. να το περάσουμε μαζί με ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε.

Γιατί η μεγαλύτερη "αμαρτία" είναι η μοναξιά

και ανάσταση είναι η συνύπαρξη

Χρόνια Πολλά.


Wednesday, April 19, 2006

Μεγάλη Τετάρτη η μουντίλα στην ατμόσφαιρα πυκνώνει...

Απέναντι από το σπίτι μου υπάρχει ένα ψητοπωλείο. Έχει καλό φαγητό, καθόλου ακριβό, και ιδιαίτερο - αρμένικο. Το έχει μία οικογένεια Αρμένιων, που μάλλον πρέπει να ήρθαν στην Ελλάδα μετά την απόσχιση της Αρμενίας από την Σοβιετική Ένωση, το 91. Ο ιδιοκτήτης και η γυναίκα του είναι γύρω στα 45 και ακόμα δεν έχουν καταφέρει να μιλάνε καλά Ελληνικά. Το μαγαζί είναι σαν να έχει μεταφερθεί αυτούσιο από την περιοχή εκείνη.

Την Μεγάλη Εβδομάδα κλείνουν. Κολλάνε μία ωραία ανακοίνωση στην πόρτα, Ο Νάρεκ θα είναι κλειστός για την μεγάλη εβδομάδα και σας εύχεται καλό Πάσχα.

Ομολογώ ότι με εντυπωσιάζει η στάση τους – πόσο διαφορετική από αυτή του ψητοπωλείου στην γωνία της Αλεξάνδρας με την Ιπποκράτους που δεν καταλαβαίνουν Χριστό και ψήνουν γύρους και κοκορέτσια συνέχεια. (δικαίωμά τους όμως, μην γινόμαστε και στενόμυαλοι...)

Είναι πολλοί εκείνοι που με εκπλήσουν με τη στάση τους σε αυτά τα θέματα. Στο καινούργιο γραφείο υπάρχουν δύο κοπέλες, πιο μικρές κιόλας από μένα, που νηστεύουν κανονικά (δηλαδή και το τυρί και τα αυγά) από την αρχή της Σαρακοστής.

Το Γρανάζι – ολάκερο gay bar - το έχει κανόνα να μην δουλεύει Μεγάλη εβδομάδα...

Φαίνεται τελικά ότι οι πιο απλοί άνθρωποι, αυτοί που δεν τους το έχεις σχεδόν καθόλου, καταφέρνουν να έχουν πάντα την καλύτερη σχέση με την ευλάβεια και την περισσυλογή της πίστης. Σαν την αμαρτωλή που άλειψε με το πανάκριβο για το βαλάντιό της μύρο στα πόδια του Ιησού, προκαλώντας την διαμαρτυρία των μαθητών που υποκριτικά άρχισαν να λένε ότι θα μπορούσε να είχε δώσει αυτά τα χρήματα για τους φτωχούς και να μην τα έχει σπαταλήσει σε ένα είδος πολυτελείας. Ο Ιησούς τους έβαλε χέρι: Φτωχούς θα έχετε άπειρο χρόνο να ασχοληθείτε... εμένα θα με έχετε για πολύ λίγο ακόμα μαζί σας.

... ... ... ...

Την μεγάλη Τετάρτη στην Ιερουσαλήμ ο Ιούδας έχει εισπράξει τα 30 αργύρια, δηλαδή δεν μπορεί πια να κάνει πίσω στην συμφωνία που έχει κάνει με το Ιερατείο. Περιμένει την καάλληλη στιγμή να προδώσει να είναι νύχτα για να μην υπάρχουν πολλοί μάρτυρες και σε ένα μέρος που θα μπορέσει να φιλήσει τον Ιησού χωρίς να πέσουν οι οπαδοί του να τον προστατεύοσουν και να φάνε τον Ιούδα... Το φιλί παίζει το ρόλο του σημαδιού αναγνώρισης – μην ξεχνάς ότι τότε δεν υπήρχαν φωτογραφίες και τηλεοράσεις, άρα το απόσπασμα των φρουρών που είχε δουλειά να συλλάβουν τον Ιησού δεν θα είχε ιδέα ποιος είναι, με τι μοιάζει. Η λογική δηλαδή ήταν να πιάσουν εκείνο που ο Ιούδας θα φιλούσε, αφού βέβαια θα έδινα λίγο χρόνο ώστε αυτός να απομακρυνθεί...

Ακόμα, έχει βρεθεί και ο χώρος που ο Ιησούς θα γιορτάσει το τελευταίο Πάσχα με τους μαθητές του. Το δείπνο αυτό, το μυστικό, θα γίνει σε ανακολουθία με την εβραϊκή παράδοση, το βράδυ της Πέμπτης. Οι Ιουδαίοι γιορτάζαν το Σάββατο το Πάσχα, άρα έκαναν το μεγάλο γιορτινό τραπέζι το βράδυ της Παρασκευής.... Ο Ιησούς χωρίς να εξηγήσει το γιατί, μιλάει μόνο με μισόλογα μέσα στην αγωνία του, ζητά να γιορτάσουν μία μέρα νωρίτερα... Ποιος ξέρει, θα κατάλαβαν οι μαθητές τι τπρόκειται να συμβεί;

Πλησιάζει Μεγάλη Πέμπτη, η μέρα του δείπνου, της μετάληψης, της αγωνίας στην Γεσθημανή, και της παράδοσης.

(για την Mindstripper - καλό Πάσχα παλαβή με αγάπη και ειρήνη εσωτερική)

Tuesday, April 18, 2006

Απρόθυμες ψυχές και αποφάσεις

είναι η τρίτη μέρα της εβδομάδας, η Tρίτη πριν από το Ιουδαϊκό Πάσχα κατά το οποίο οι Εβραίοι γιορτάζουν την φυγή από την Αίγυπτο.

Ο Ιησούς είναι σε ψυχική κατάσταση προετοιμασίας: πήγε στον ναό, προσκύνησε και αρχίζει πια να καταλαβαίνει ότι δεν έχει ελπίδα: θα το πιει το πικρό ποτήρι.

Και σπρώχνει τα πράγματα ώστε όλα να γίνουν όπως πρέπει.

Από την άλλη ο Ιούδας παίρνει μία απόφαση που του προκάλεσε μεγαλύτερη ίσως αγωνία από κείνη που ένιωθε ο Ιησούς ξέροντας τι τον περιμένει, να προδώσει τον δάσκαλο του.

Στα χρόνια που έχουν περάσει από τότε έχουν δοθεί πολλές και διάφορες ερμηνείες για την πράξη του. Είναι πολλές οι απόπειρες να εξηγηθεί κάτι που για πολλούς θεωρείται ότι πιο αποτρόπαιο και ακαταλαβίστικο έγινε ποτέ…

Μία λέει ότι ο Ιούδας ήταν ένας φιλάργυρος που απλά δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη όταν του πρόσφεραν 30 αργύρια για να προδώσει τον δάσκαλο του. Βλακείες και απλοϊκότητες. 30 αργύρια μπορούσαν εκείνη την εποχή να σου αγοράσουν έναν β κατηγορίας δούλο, δεν ήταν δηλαδή σπουδαίο ποσό ώστε να δικαιολογείται τέτοια προδοσία. Άσε που αν ο Ιούδας κυνηγούσε τα φράγκα θα έκανε διαπραγμάτευση να πάρει πολύ περισσότερα για να κάνει ότι έκανε… και θα τα έπαιρνε, χωρίς καμία δυσκολία, αφού το ιερατείο είχε φτάσει στο αμήν και δεν ήθελε να ανεχτεί στιγμή παραπάνω τον Ιησού να κυκλοφορεί στην Ιερουσαλήμ (αγαπημένος από τον λαό και μόλις έχοντας κάνει τα θαύματα πράξη, αλήθεια, γεγονός).

Η άλλη ερμηνεία, μία ερμηνεία που (από τη μία) με γεμίζει γλύκα και ελπίδα είναι ότι ο Ιούδας έδρασε σαν συνεργός του Ιησού, του οποίου ήταν αγαπημένος μαθητής, ώστε να εκπληρωθούν οι γραφές που έλεγαν για προδοσία, σταύρωση, ανάσταση… Το αδύνατο σημείο αυτής της εξήγησης είναι ακριβώς αυτή η προμελέτη. Με κάνει να νιώθω ότι όλη αυτή η ιστορία ήταν στημένη από την αρχή μέχρι το τέλος, μία παράσταση και τίποτα άλλο. Χωρίς ελευθερία και καμία δυνατότητα επιλογής από κανέναν από τους εμπλεκόμενους. Δηλαδή τι; ήταν όλοι πιόνια; και το περίφημο αυτεξούσιο του ανθρώπου, η ακρογωνιαία λίθος της πίστης και της αγάπης; Που είναι σε αυτή την ερμηνεία;

Τέλος, ακόμα μία ερμηνεία – [ας είναι καλά ο Τζεφιρέλι που την ξέρω. μην φανταστείς ότι έχω διαβάσει βιβλιογραφία για το θέμα], είναι ότι ο Ιούδας τα πήρε στην κράνα που αλλιώς το είχε φανταστεί και αλλιώς είδε να του προκύπτει τελικά το σκηνικό. Μην σε κουράζω - τα ξέρεις λίγο πολύ, έχει δει κι εσύ τον Ιησού από τη Ναζαρέτ: Ο Ιούδας πίστευε ότι η αλλαγή που θα έφερνε ο Ιησούς, η επανάσταση, θα ήταν με όπλα, με βία και με εξέγερση. Και θα έφερνε την απελευθέρωση από τους Ρωμαίους καταρχήν και από την φτώχια κατά δεύτερον. Όταν είδε τον Ιησού να είναι μειλίχιος, να μην έχει καμία σχέση με τον οπλαρχηγό που η ψυχή του Ιούδα λαχταρούσε να ακολουθήσει, να αποδίδει τα του Καίσαρα στον Καίσαρα, να γυρνά το άλλο μάγουλο, ένιωσε προδομένος, μετέωρος και αποφάσισε να εκδικηθεί… έτσι πρόδωσε αυτόν που τον είχε πρώτος εκείνος προδώσει… (σε καθαρά ψυχολογικό επίπεδο μου κάνει super πειστική μία τέτοια εξήγηση πάντως…)

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν θα μάθουμε με σιγουριά τι υπήρχε στο μυαλό του Ιούδα εκείνες τις τελευταίες μέρες πριν από την αυτοκτονία του. Πότε αποφάσισε οριστικά να προδώσει; Γιατί; Τι μάχες έδωσε με τον εαυτό του και τα αισθήματά του μέχρι να το πάρει απόφαση; Άι χαβ νοτ α κλου…. Πάντως επειδή και αυτός δεν πέρασε λίγα εύχομαι να πόνεσε το λιγότερο δυνατό…

Την μεγάλη Τρίτη λοιπόν φαίνεται ότι ο Ιούδας έκανε την πρώτη επαφή με τον Καϊάφα (που είχε επιφορτιστεί από το μεγάλο συνέδριο να βρει τον πιο ανώδυνο τρόπο να ξεφορτωθεί τον Ιησού) και συμφώνησε μαζί του. Επίσης την ίδια μέρα σε ένα άλλο σημείο της περιοχής ο Ιησούς ζητά από τον Πέτρο και τον Ιωάννη να πάνε στην Ιερουσαλήμ (μην ξεχνάς! το κατάλυμα της ομάδας του Ιησού είναι σε ένα προάστιο της πρωτεύουσας, την Βηθανία…) και να φροντίσουν τα του πασχαλινού δείπνου. Μέρα προετοιμασίας λοιπόν η μεγάλη Τρίτη, από όλους…

(για τον Χοιροβοσκό και τον Νανάκο μου… και για όλους τους άγνωστους φίλους…)

Monday, April 17, 2006

Ξημερώματα Μεγάλης Δευτέρας από τη Γαλιλαία στα εξάρχεια

Την επόμενη της Κυριακής των Βαΐων ο Ιησούς ξύπνησε πολύ νωρίς, πριν ακόμα ανατείλει ο ήλιος. Όλο το βράδυ είχε στα αυτιά του την φασαρία της υποδοχής που του έκαναν στην Ιερουσαλήμ. Ήξερε ότι αυτή ήταν η τελευταία ένδειξη αγάπης από τον λαό, και ότι η βδομάδα που μόλις είχε αρχίσει θα έφερνε προδοσία, αμφιβολία, πόνο, αλλά και ανάσταση και ελπίδα.

Οι 12 απόστολοι κοιμόντουσαν, μερικοί ροχάλιζαν, ένας παραμιλούσε στον ύπνο του. Ο Ιησούς βγήκε, από την ζέστη της υπνίλας του δωματίου που μοιραζόταν με τους μαθητές, στην δροσιά της αυγής. Έκατσε στο χείλος του πηγαδιού και άρχισε να προσεύχεται.

Λίγα λεπτά μετά άκουσε κουβέντες από το στάβλο που ήταν στην άλλη πλευρά του χαμόσπιτου που είχε περάσει την νύχτα. Πιο πολύ από περιέργεια σηκώθηκε και πήγε προς τα εκεί. Κοίταξε από την πόρτα και με αυτό που είδε κοντοστάθηκε.

Να σου ο Ιούδας που κρατούσε ένα κουβά με νερό και έδινε να πιει στο πουλαράκι που κουβάλαγε στην πλάτη του τον Ιησού κατά την είσοδο στα Ιεροσόλυμα. Εκείνο ρουθούνιζε ευχαριστημένο. Ο Ιούδας του μιλούσε χαϊδευτικά λόγια. Ήταν καλός ο Ιούδας, από όλους τους μαθητές ήταν εκείνος που φρόντιζε περισσότερο τα ζώα που είχαν κατά καιρούς μαζί τους.

Η μέρα ξημέρωνε γλυκά. Και περισσότερη γλύκα ένοιωσε ο Ιησούς στην ψυχή του βλέποντας τον άνθρωπο και το ζώο να συνομιλούν.

Δάσκαλε, ξύπνησες; είπε ξαφνικά ο Ιούδας γυρίζοντας προς τον μέρος του Ιησού.

Εκείνος δεν απήντησε, μόνο χαμογέλασε.

…ήρθα να βάλω λίγο φαγητό και νερό στα ζώα…χασμουρήθηκε χαμογελαστά ο Ιούδας.

Ο γάιδαρος μόλις πλησίασε ο Ιησούς άρχισε να χλιμιντρίζει χαρούμενα σαν να τον αναγνώρισε. Ο Ιούδας του χάιδεψε το μουσούδι και κοιτούσε επίμονα το πρόσωπο του Ιησού που ακόμα δεν έλεγε λέξη… Μόνο κοιτούσε γλυκά και λυπημένα το χέρι του Ιούδα που χάιδευε τρυφερά το ζώο.

Ο Ιούδας είδε το βλέμμα του Ιησού. Τράβηξε το χέρι από το κεφάλι του γαϊδάρου και τρυφερά το έφερε στο κεφάλι του δασκάλου του. Σαν να αγγίζει δικό του άνθρωπο έβγαλε ανεπιτήδευτα από τα μαλλιά του Ιησού ένα φύλλο, απομεινάρι της προηγούμενης μέρας. Μετά έβγαλε ένα δεύτερο.

Ο Ιησούς έσκυψε και φίλησε το μαθητή του. Καλημέρα. Δόξα τω θεώ! Ύστερα γύρισε την πλάτη και βγήκε από το στάβλο. Πίσω του ο Ιούδας έμεινε να κρατά τα φύλλα που είχε βγάλει από τα μαλλιά του δασκάλου του.

… … … … … … … …

Έτσι ξημέρωσε η Μεγάλη Δευτέρα στην Γαλιλαία.

Λίγο αργότερα ο Ιησούς με τους μαθητές μπήκαν στα τείχη της Ιερουσαλήμ και πήγαν στο ναό του Σολόμωντα για να προσκυνήσουν. Εκεί ο Ιησούς θυμήθηκε την προηγούμενη φορά που είχε έρθει στο μεγάλο ναό, τότε που μπαίνοντας στον περίβολο του είδε το παζάρι που είχαν στήσει οι έμποροι των ζώων για τις θυσίες και οι «κερματιστές», αυτοί δηλαδή που αντάλλασσαν τα ξένα νομίσματα με Ιουδαϊκά.

Είχε γίνει έξαλλος με εκείνη την εικόνα. Πήρε μερικά σχοινιά και εκτός εαυτού άρχισε να κοπανά τους εμπόρους και τα ζώα τους, που όπου φύγει φύγει, και να κλωτσά τους πάγκους τους.

«Μαγαζί τον καταντήσατε τον ναό του πατέρα μου, μαγαζί» φώναζε! «μαγαζί!»

Μαγαζί τον καταντήσατε τον ναό του Πατέρα ΜΟΥ… Πρόσεξε, δεν είπε ΜΑΣ, δεν είπε ΣΑΣ, είπε ΜΟΥ…

Την ίδια στιγμή δίνει και εντολή σαν νοικοκύρης που μιλά για το σπιτικό του: «Ο οίκος του Πατρός μου και του Υιού του από δω και μπρος θα είναι μόνο οίκος προσευχής και λατρείας, όχι τόπος να κάνουν τις δουλειές τους ληστές και υπηρέτες του κέρδους».

Ποιος μπορεί να δώσει εντολή παρά μόνο ο νοικοκύρης για το τι επιτρέπεται και τι όχι σε ένα σπίτι;

Αυτό το περιστατικό είναι η πρώτη φορά που ο γραφικός μέχρι τότε Ιησούς τραβά την προσοχή εκείνων που τελικά θα τον οδηγήσουν στον σταυρό. Μέχρι τότε τον αντιμετώπιζαν λίγο σαν έναν από τους χιλιάδες σαλεμένους που εκείνες τις εποχές περιφέρονταν στην έρημο και μιλούσαν για ότι τους κατέβει. Είχαν ακο'υσει για αυτόν, είχαν μάθει τις φήμες ότι τάχα κάνει θαύματα αλλά δεν είχαν δώσει σημασία.

Αλλά αυτός ο συγκεκριμένος σαλεμένος κάνει φασαρία στο θρησκευτικό κέντρο της Ιουδαίας. Και από κείνη την στιγμή αρχίζουν να τον παρακολουθούν πιο στενά – ειδικά όταν τον ακούν να μιλά για το ναό του πατέρα ΤΟΥ…

Όμως αυτή το φορά, παραμονή του μαρτυρίου, ο Ιησούς προσκυνά χωρίς παρατράγουδα. Και αφού τελειώσει, στο δρόμο για την επιστροφή στη Βηθανία, σε ένα από τα σοκάκια της Ιερουσαλήμ γίνεται ένα από τα πιο συζητημένα γεγονότα της ζωής του…

Βλέπει σε μία γωνιά του δρόμου μία μεγάλη φουντωτή συκιά με πλούσιο φύλλωμα. Βλέποντας όμως ότι δεν έχει ούτε ένα σύκο στα κλαδιά της, παίρνει την ευκαιρία και δίνει ένα μάθημα στους μαθητές. «την βλέπετε αυτήν εδώ την συκιά; δεν έχει ούτε ένα καρπό… τέτοια δέντρα, που δεν προσφέρουν τον καρπό για τον οποίο φτιάχτηκαν καλύτερα να τα κόψεις και να τα κάνεις καυσόξυλα.»

Και ξεραίνει την συκιά… όχι εκδικητικά, όχι κακότροπα, όχι γιατί δεν τους έδωσε σύκα να φάνε… αλλά για να πει με παραστατικό τρόπο ότι στον νέο κόσμο που γεννιέται οι καρποί είναι που έχουν σημασία, όχι το φύλλα… οι πράξεις μετράνε, η αγάπη, όχι τα φορέματα.

(για τους άγνωστους φίλους: την Mirandolina, τον Αμβρόσιο και τo Θείο Τραγί το πολυαγαπημένο)

Saturday, April 15, 2006

Κυριακή των Βαΐων ξημερώνει - αλλά απόψε είναι Σάββατο

Η είσοδος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ, θριαμβευτική, δοξαστική, γεμάτη αγάπη από το λαό είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής του ιερατείου, δηλαδή των Γραμματέων και των Φαρισέων που έψαχναν μήνες ολόκληρους να βρουν μια αφορμή να τον βγάλουν από την μέση.

Ακριβώς πριν από αυτό το γεγονός είχαν προηγηθεί δυο ακόμη που είχαν μεγαλώσει την αγάπη του λαού προς αυτόν αλλά και είχαν κάνει την παρουσία του ακόμα πιο ενοχλητική στο ιερατείο και το κατεστημένο.

Το ένα ήταν το επεισόδιο με την πόρνη – εκεί οι Γραμματείς και Φαρισαίοι φέρνουν μπροστά στον Ιησού μία πόρνη που το αμέσως προηγούμενο βράδυ είχε συλληφθεί να διαπράττει μοιχεία.

Τον ρωτούν: «Ο νόμος του Μωϋσή λέει ότι αυτή τη γυναίκα πρέπει να την λιθοβολήσουμε μέχρι θανάτου για το αμάρτημά της – εσύ τι λες;». Η σκέψη τους πονηρή. Αν ο Ιησούς απαντούσε «λιθοβολήστε την» θα τον κατηγορούσαν ως απάνθρωπο τηρητή του νόμου και σκληρό, αν, πάλι, έλεγε να την συγχωρήσουν θα τον κατηγορούσαν ως ασεβή και περιφρονητή του νόμου που ήταν η ακρογωνιαία λίθος της Ισραηλιτικής κοινωνίας.

Ο Ιησούς δεν μασά… ξέρει ότι η ουσία δεν είναι στην αμαρτία της γυναίκας αλλά αλλού… και δίνει μία απάντηση γεμάτη αγάπη που κάνει όλους τους προβοκάτορες να φύγουν οργισμένοι. Λέει: «ναι, να την λιθοβολήσετε… αλλά την πρώτη πέτρα να την ρίξει αυτός που δεν έχει κάνει καμία αμαρτία…». Και ύστερα γυρίζει και λέει στην μοιχαλίδα: «… δεν μπορώ να σε κατακρίνω… πήγαινε και συνέχισε την ζωή σου. Αλλά στο εξής προσπάθησε να μην πληγώνεις τον εαυτό σου…».

Το δεύτερο γεγονός που έκανε ακόμα πιο πολύ στόχο τον Ιησού είναι η στιχομυθία ανάμεσα σε αυτόν και τους κυνηγούς του μετά την ευθεία ερώτηση που του κάνουν αν είναι ο Μεσσίας.

Ο Ιησούς πάλι απαντά διφορούμενα. Τους λέει ότι δεν είναι ο Μεσσίας, αλλά εννοεί ότι δεν είναι ο Μεσσίας που οι υποδουλωμένοι στους Ρωμαίους Ιουδαίοι θα ήθελαν. Αυτός είναι ένας άλλος Μεσσίας που ήρθε να σώσει τον κόσμο, τον άνθρωπο και την ψυχή του και όχι να απελευθερώσει ένα έθνος και να του χαρίσει ευημερία.

Τους λέει λοιπόν ότι τα έργα του, τα θαύματά του, που μπορεί και τα κάνει γιατί επικαλείται το όνομα του Πατρός, μιλούν καλύτερα για το ποιος είναι. Αλλά τους επισημαίνει και κάτι ακόμα. Ότι εκείνοι δεν καταλαβαίνουν ποιος είναι γιατί απλά οι κακές διαθέσεις τους δεν τους αφήνουν να δουν την αλήθεια. Γιατί δεν ανήκουν στα φωτισμένα πρόβατά που αυτός καθοδηγεί (μπεεεεε, μπεεεε).

Μετά από αυτές τις δύο φριχτές προκλήσεις ο Ιησούς φεύγει για εκείνη την περιοχή της Ιουδαίας που είναι έξω από την δικαιοδοσία του Ηρώδη και της θρησκευτικής και πολιτικής ηγεσίας των Ιεροσολύμων. Έτσι οι διώκτες του δεν μπορούν να τον αγγίξουν. Υπάρχει όμως κάτι άλλο που μπορούν να κάνουν ...και το κάνουν πολύ καλά. Μιλάνε εναντίον του στους Ρωμαίους κατακτητές χαρακτηρίζοντάς τον «προδότη» και «εχθρό της αυτοκρατορίας» και «επαναστάτη». Προετοιμάζουν δηλαδή την κατηγορία ότι είναι εχθρός της Ρώμης.

Λίγο καιρό μετά φτάνει νέο στον Ιησού ότι ο αγαπημένος του φίλος ο Λάζαρος είναι ετοιμοθάνατος και τον χρειάζεται. Οι μαθητές προσπαθούν να πείσουν τον δάσκαλό τους να μην πάει να συνδράμει τον φίλο του: Κινδυνεύει να τον συλλάβουν αφού ο Λάζαρος κατοικεί στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ δηλαδή εντός της δικαιοδοσίας του ιερατείου. Προς στιγμήν τον πείθουν. Αλλά τελικά ο Ιησούς αποφασίζει να κάνει το ταξίδι.

Ο Ιησούς, που ταξιδεύει πάντα με τα πόδια, κάνει περίπου μία βδομάδα να φτάσει στο σπίτι του αγαπημένου του φίλου. Όταν φτάνει είναι ήδη πια τέσσερις μέρες που αυτός είναι πεθαμένος. Το πτώμα του έχει αρχίσει και μυρίζει από την αποσύνθεση.

Μπροστά σε μεγάλο πλήθος ανθρώπων ο Ιησούς φωνάζει τον φίλο του. Και ο Λάζαρος ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του φίλου και βγαίνει από τον τάφο, τυλιγμένος φρικιαστικά με βρώμικους επιδέσμους που ζέχνουν, αλλά ζωντανός ξανά.

Στα Ιεροσόλυμα γίνεται χαμός. Πρώτα η ιστορία με την μοιχαλίδα, μετά το θέμα με το αν είναι ο Ιησούς Μεσσίας ή όχι και τώρα η ανάσταση του Λαζάρου (που έγινε μπροστά σε χιλιάδες μάτια, πολλά από τα οποία ήταν εξαιρετικά κριτικά απέναντι στη διδασκαλία και την προσωπικότητα του Ιησού, αλλά τώρα τον πιστεύουν). Το θέμα είναι πια πολιτικό, όχι μόνο θεολογικό. Οι άνθρωποι αρχίζουν και αμφισβητούν την θρησκευτική εξουσία, έχουν αρχίσει και πιστεύουν (και ακόμα χειρότερα να αγαπάνε) τον γιο του μαραγκού.

Συγκαλείται μεγάλο αρχιερατικό συμβούλιο! Συμμετέχουν όλοι. Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Η απόφαση είναι ότι πρέπει ο ενοχλητικός αυτός τύπος να βγει από την μέση. Αλλά πώς να το κάνεις αυτό χωρίς να προκαλέσεις την οργή του κόσμου που τον λατρεύει; Το συμβούλιο τελειώνει αναθέτοντας στον Καϊάφα να λύσει αυτό ακριβώς το μεγάλο θέμα. «Βρες τρόπο να ξεφορτωθούμε τον Ιησού χωρίς να διχάσουμε τον λαό, χωρίς να γίνει αυτό με άνομο τρόπο».

Ο κύβος ερρίφθη.

Όχι όμως μόνο για τους αρχιερείς αλλά και για τον ίδιο τον Ιησού. Που ξέρει ότι είναι η ώρα οι προφητείες για την σύλληψη, την σταύρωση και την ανάσταση να αρχίσουν να εκπληρώνονται μπροστά στα μάτια του λαού. Δίνοντας έμμεσα και μία απάντηση στο αν είναι τελικά ο Μεσσίας αποφασίζει να μπει στην Ιερουσαλήμ ενώ ο λαός τον επευφημεί και του δείχνει την μεγάλη αγάπη του, τον υποδέχεται δηλαδή ως …Μεσσία.

Είναι Κυριακή. Λίγο πριν φτάσει την Ιερουσαλήμ ο Ιησούς στέλνει δύο από τους μαθητές του να του φέρουν μία γαϊδούρα και το πουλαράκι της. Με αυτό εισέρχεται στα τείχη της πόλης συνοδευόμενος από τεράστιο πλήθος θαυμαστών που έχουν έρθει από όλη την Γαλιλαία να προσκυνήσουν στον ναό, για το Πάσχα, αλλά και για να δουν τον αναστημένο Λάζαρο που γερός δυνατός ακολουθεί τον φίλο του στην πορεία του.

Ο λαός κρατά κλαδιά από φοινικιές και βάγια. Όλοι φωνάζουν: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Θεού… ωσαννά στον ύψιστο…». Στρώνουν τα ρούχα τους να πατήσει πάνω το πουλαράκι που μεταφέρει το Ιησού. Και μιλάνε σε όσους δεν το είδαν με τα ίδια τους τα μάτια για το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου.

Άραγε ο άνθρωπος Ιησούς γνώριζε ότι οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που τώρα τον υποδέχονται όλο αγάπη, λίγες μέρες μετά θα ζητούν την γρήγορη σταύρωσή του;

Οι αρχιερείς είναι έξαλλοι με αυτή την τελευταία και μεγάλη πρόκληση. Ο Ιησούς μπαίνει στο γήπεδό τους, δεν είναι πια μία φωνή που μιλά κάπου εκεί, μακριά, στα λιβάδια και τα βουνά της Γαλιλαίας. Είναι εδώ, τώρα, σήμερα! Έχουν ήδη αποφασίσει να τον θανατώσουν, αλλά τώρα αρχίζουν και βιάζονται. Καταλαβαίνουν ότι κάθε χαμένη μέρα είναι μεγάλη απώλεια. Όλο και περισσότερος κόσμος μαθαίνει για αυτόν και τον ακολουθεί…

Το πλήθος που υποδέχτηκε τον Ιησού έχει πια διαλυθεί. Εκείνος περνάει από τον ναό για να προσκυνήσει όμως λόγω του προχωρημένου της ώρας αποφασίζει να μην κηρύξει σε αυτόν όπως το σχεδίαζε αλλά να επιστρέψει στην Βηθανία, στη βάση του, για να ξεκουραστεί και να κάνει το κήρυγμα την επόμενη...




(καλή μεγαλοβδομάδα αδέλφια μου - ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούμε, είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού και της ίδιας αγάπης...)

(p.s. για την archive που ξέρω ότι πιστεύει στην ανάσταση...)

Thursday, April 13, 2006

Ο Τελαμωνας επέστρεψε, είμαι πολύ χαρούμενος

...και αυτό εδώ το Post του το αφιερώνω στην αδελφή μου στην αμερική που θα το εκτιμήσει!

1ο πάρτυ ελληνικής blogόσφαιρας (ηρεμήστε, είναι μόνο ένα πάρτυ...)

πιάνει η διαίσθηση μου ότι κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει με το θέμα "1ο πάρτυ της Ελληνικής blogόσφαιρας..."

Παρατηρώ ότι από κάποιους παίζει ένα στυλάκι του τύπου ότι σε περίπτωση που δεν έρθεις σε αυτό το πάρτυ ή ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ δεν βάλεις banner, link, αφίσα, κάρτα, κορνίζα
για να το διαφημίσεις είσαι λίγο ...blogger δεύτερης κατηγορίας να το πω; δεν σε νοιάζει ο θεσμός να το πω; κακός απέναντι στους υπόλοιπους bloggers να το πω; Προδότης να το πω;

Ηρεμήστε λίγο παιδία... ένα πάρτυ είναι... δεν χρειάζεται να το κάνουμε θέμα... όποιος θέλει να έρθει και να περάσει καλά, να έρθει. Όποιος δεν θέλει πάλι, με γεια του με χαρά του. θα μας λείψει πολύ, το ίδιο θα τον αγαπάμε όμως...

επίσης, κάτι ακόμα - μπορεί κάποιος να μην γουστάρει να βάλει banner, να μην θέλει να ασχοληθεί, γιατί έχει ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή του ή άλλα πράγματα να σκεφτεί ή δεν θέλει ρε αδερφέ... Αυτό τον κάνει χειρότερο από εμάς τους υπόλοιπους; αδιάφορο; και αν ναι απέναντι σε τι ακριβώς;

ε λοιπόν δεν τον κάνει.... Σε καμία περίπτωση.

Το γεγονός ότι μία ομάδα ανθρώπων έχει ένα κοινό κανάλι επικοινωνίας που ο καθένας το χρησιμοποιεί όπως γουστέρνει δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουν και παρόμοιους τρόπους να βιώνουν αυτή την εμπειρία...

Ηρεμήστε λοιπόν... και μην ακούω ιστορίες για "θεσμό που δεν τον στηρίζουν" ειδικά από ανθρώπους που (...συγγνώμη φίλε μου καλέ, μην παρεξηγηθείς, μία διαφωνία έχουμε....) δεν μπαίνουν κάν στον κόπο να βάλουν Link σε άλλα Blogs στο δικό τους το blog...

Γιατί δηλαδή να θεωρείς ψιλομυτομαλάκα έναν που δεν ασχολείται με το πάρτυ και δεν θεωρείς ψιλομυτομαλάκα έναν που δεν έχει ούτε ένα Link άλλου blogger στο δικό του;

Στην πραγματικότητα κανένας από τους δύο δεν κάνει κάτι κακό ή περίεργο ή που χρειάζεται εξήγηση....

ένα ρημαδοχαρακτηριστικό έχει όλη αυτή η ιστορία: ότι μας επιτρέπει να είμαστε α-λογόκριτοι και ελέυθεροι...

μην αρχίζουμε τώρα τις παπαριές και τις διακρίσεις με βάση το αν θα μπει ένα banner ή ένα Link... έλεος... χαλαρώστε, ένα πάρτυ είναι. Χορέψτε!


Το σύννεφο έφερε βροχή
κι έχουμε μείνει μοναχοί...

Έγινε η βροχή χαλάζι
δεν πειράζει, δεν πειράζει...

Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί
σπίτι ουρανός όπου σταθεί...

Το δισάκι του στον ώμο
για τον δρόμο, για τον δρόμο...

Άιντε ν’ απλώσουμε πανιά
στ’ όνειρο και στη λησμονιά...

Δάκρυα η ζωή στεγνώνει,
ξημερώνει, ξημερώνει...

Wednesday, April 12, 2006

O Wolfgang Tillmans πάιρνει συνέντευξη από τον John Waters

εδώ είσαι, προσεκτικά όμως...

από το περιοδικό "πισινός" συγγνώμη, Butt ήθελα να πω...

α, θυμάσαι αυτή την ιστορία κάνα δύο χρόνια πριν με τον γερμανό που τον έφαγε ένας τύπος με τον οποίο είχε γνωριστεί μέσω internet. Διάβασε την γνώμη του Waters για την ιστορία:

Let’s see. What was your take on the German guy eating his lover?
Well he was topping from the bottom. The one who got eaten was a real top. You know what topping from the bottom means? You’re a bottom but you control everything that happens. So you’re really the top, psychologically. The one who got eaten, he had the most fun. It was his fantasy and he had to find somebody to do it. He was topping from the bottom and I’m sure he came as he slid down that guy’s throat. And the guy who ate him, I don’t know. It’s not my business. Did the person he ate have AIDS, was it safe or unsafe sex? I don’t know. Is cannibalism safe sex? Probably not. I’ll save that for the autumn of my years.
I think that’s bad sex.

Σύντροφε ομοφυλόφιλε, συντρόφισα λέσβία

μήπως πριν υιοθετήσεις να έριχνες και ένα γάμο να σου βρίσκεται;


(...μην ξεχνάς, έχεις project να ολοκληρώσεις - να κάνεις και εσύ μία οικογένεια σαν τις υπόλοιπες, να μπεις κι εσύ στο mainstream...)

Ωδή στην σουρεάλα

τέλειο τέλειο τέλειο

Μία ταινία που μάλλον δεν θα δούμε ποτέ


Τι θα είχε γίνει αν στον εμφύλιο πόλεμο στην Αμερική μεταξύ Βόρειων και Νότιων είχαν χάσει οι Βόρειοι;

(αχ, θυμάσαι αυτό το γαμάτο σήριαλ που έδειχνε η ΕΡΤ1 το 1821 που λεγόταν "Βόρειοι και Νότιοι" με τον Πάτρικ με-έφαγε-η-μαρμάγκα-Σουέιζι; ...τέλειο ήταν...)

Αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί στην Αμερική μία ταινία (παραγωγός είναι και ο Spike Lee) όπου και καλά μέσα από τα μάτια ενός βρετανικού ντοκυμαντέρ "βλέπουμε" πως θα ήταν τώρα τα πράγματα αν τελικά οι Νότιοι είχαν υπερισχύσει.

Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα, εδώ είναι το site της ταινίας όπου μπορείς να δεις και το trailer που έχει πολύ πλάκα!

Θλιψη για την αγαπημένη μου χώρα

η δεύτερη πατρίδα μου πεθαίνει(;)

η προσδοκώμενη διάρκεια ζωής είναι 56 χρόνια για έναν άντρα
οι εκτρώσεις είναι περισσότερες από τις γεννήσεις
ένα στα δύο νεογέννητα έχει κάποια σοβαρή ασθένεια
10 εκατομμύρια άνθρωποι είναι στείροι λόγω κακής υγείας

...μέχρι το 2050 ο πληθυσμός της χώρας μπορεί να έχει μειωθεί στο μισό!

στο κάτω μέρος αυτή εδώ της σελίδας υπάρχει ένα Link για ένα πολύ ωραίο trailer για μία σειρά εκπομπών στο κανάλι More4 που αφορά την σημερινή κατάσταση στην Ρωσία, την άλλοτε υπερδύναμη.

Τα πράγματα φάινεται ότι δεν πηγαίνουν καλά. Αλλά δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι: μήπως είναι ακόμα μία προσπάθεια της δύσης να πλήξει με προπαγάνδα την χώρα που φοβάται;

...δεν ξέρω, μεγάλο θέμα, δεν γνωρίζω όλες τις παραμέτρους...

Τα κοτόπουλα στην Γκάνα σε χρειάζονται. Θα μείνεις αδιάφορος;

(μπορείς να είσαι φιλάνθρωπος, ή μάλλον φιλοκοτόπουλος, χωρίς να είσαι σοβαροφανής...)

Μικρός θάνατος - αλλά και λίγα φραγκάκια

ένα site όπου μπορείς να δεις τις φάτσες διαφόρων καθώς οργάζονται... με χρέωση βέβαια...

(έχει όμως και μερικά δωρεάν "δείγματα" δουλειάς...)

Του απιστεύτου

είσαι στην Αμερική με το έσγιουβι σου. και σου έρχεται να πάρεις χάπι μιλ στο μούλικο που τσιρίζει στο πίσω κάθισμα.

Πας στο μακ ντόναλτς, στο drive in. πατάς το κουμπί στο μεγάφωνο και σου απαντά μία κοπέλα για να πάρει την παραγγελία σου... λες τι θες να σαβουρώσεις και πηγαίνεις με το αυτοκίνητο στο γκισέ για να παραλάβεις το χαρτοσακούλι με αυτό που πήρες.

πληρώνεις, φεύγεις.

Αυτό που δεν έχεις μάθει ποτέ είναι ότι η κοπέλα που σου απήντησε στο μεγάφωνο, αυτή που πήρε την παραγγελία δηλαδή είναι μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, σε κάποιο call center του Μεξικό, της Γουατεμάλας, του Περού. Και ότι αφού πήρε την παραγγελία σου, την έστειλε μεσω internet στο μαγαζί που βρίσκεσαι... μυστήριοι καιροί

εδώ το άρθρο, πολύ ενδιαφέρον για να δεις πως αλλάζουν τα work ethics

Τόταλι όσομ

φοβερή διαφήμιση, φοβερή

και πόσο ωραία δένει το μήνυμα με το slogan.

ζηλεύωζηλεύωζηλεύωζηλεύωζηλεύω

Tuesday, April 11, 2006

επανένταξη στην παραγωγική διαδικασία

(ευχαριστώ όσους με βοήθησαν σε όλη αυτή την διαδικασία... Κώστη, Άννα, Κατερίνα από Μπούσια που δεν γνωριζόμαστε αλλά έκανες την επαφή σας χρωστάω κοψίδι από την σούβλα!)

Τραγικό Post

σήμερα το πρωί μου συνέβη κάτι τραγικό.

είχα αργήσει να πάω σε κάποια δουλεια. Κατεβαίνω να καβαλήσω τον γάιδαρο να γκρεμοτσακιστώ να πάω όπου είχα να πάω ...και τι βλέπω μόλις φτάνω στο μηχανάκι;;;

Επάνω στην σέλα του να υπάρχουν περίπου μισό κιλό κουτσουλιές. Από περιστέρια και δεκαοχτούρες που από όλη τη γη έπρεπε να κάνουν στρατόπεδο στην πιο mπαρουτοκαπνισμένη γωνιά της Αθήνας, την Ιπποκράτους με Καλλιδρομίου.

Τα κωλοπερίστερα με έκαναν να αργήσω να πάω στη δουλειά ακόμα περισσότερο. Γιατί έπρεπε να ανέβω στο σπίτι, να πάρω βέτεξ βρεμένο και να κάθομαι να τρίβω τις ξεραμένες κουτσουλιές περίπου 10 λεπτά μέχρι να φύγουν.

Κωλοπερίστερα. κωλογκρίνπίσ. Κωλοβέβεεφ! Κωλοοικολόγοι. Καλά κάνουν τα εργοστάσια και μολύνουν τον κωλοαέρα και το κωλοπεριβάλλον και το κωλονερό. Αν δεν υπήρχαν αυτά και η κωλοφύση δεν θα υπήρχαν και τα κωλοπερίστερα που λέρωσαν το μηχανάκι μου.

Κωλοπερβάλλον - ηλίθιο! ζήτω η μόλυνση, ζήτω τα χημικά εργοστάσια με ελλειπή μέτρα ασφαλείας.

Κωλοφύση! καλά σου έκανε το τσέρνομπιλ τέτοια που είσαι. και σου χρειάζονται κι άλλα!!! να μάθεις να αφήνεις τα κωλόπουλα να λερώνουν τις σέλες των μηχανακίων των ανθρώπων

Κωλογκρίνπισ... κωλοοργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος. Ζήτω οι αμερικάνικες πολυεθνικές! Κάτω το κωλοδάσος του Αμαζονίου, να το εκεμταλλευτούν γρήγορα γρήγορα να τελειώνουμε.... υπάρχουν πουλιά και σε αυτό έχω μάθει....

Monday, April 10, 2006

δεν αντεχω ΑΛΛΟ ΝΗΣΤΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ...ΑΑΑΑΑ...



...ΑΑΑΑΑ...ΑΑΑΑ.ΑΑΑΑΑΑ.....ΑΑΑΑΑΑ

(και αφού δεν μπορώ να τα φάω, τουλάχιστον ας τα βλέπω...)

[εν τω μεταξύ, άσχετο με το όλο σκηνικό, αλλά σχετικό: Νηστεύω κανονικά από την καθαρά Δευτέρα...

τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει και μου πέφτει βαρύ, πάει πια και τόσος καιρός από τότε...

όταν εμένα μου πέφτει βαρύ κάτι ο τρόπος μου να το αντιμετωπίσω είναι να αρχίσω το beaching και το moaning - ελληνικά: Μπίτσινγκ, μόανινγκ

με ακούνε λοιπόν διάφοροι που χτυπιέμαι ότι "τρώω σαν το γουρούνι λαχανικά και άλλα τέτοια και δεν χορταίνω" "και τι δεν θα έδινα να έχω τώρα ένα διπλό γύρο από το Θανάση"

και μου αρχίζουν τα κουλά ότι τάχα λέει αφού τον σκέφτομαι τον γύρο είναι σαν να την έχω κάνει την αμαρτία και την έχω σπάσει την νηστεία και άλλα τέτοια παλαβά...

Λοιπόν κούκλες για να εξηγούμαστε: αυτά τα περί "αφού το σκέφτηκες το κακό είναι σαν να το έχει κάνει" είναι καθολικές παπαριές... εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες ξέρουμε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο "σκέφτομαι να κάνω κάτι" και στο "Κάνω κάτι"

και ότι η αμαρτία γίνεται μαζί με το γεγονός! κακία μόνο με τη σκέψη δεν υπάρχει. ούτε και καλωσύνη.

και άμα θες να σου πω και κάτι άλλο, επειδή σκεφτόμαστε πολύ συχνά ακρότητες και παλαβομάρες για αυτό και κάνουμε λιγότερα εγκλήματα.

ενώ εκεί που απαγορέυεται και να τα σκεφτείς, σαλταίρνεις μία μέρα και παίρνεις ένα οπλοπολυβόλο και καθαρίζεις όλη την βάρδια του Wendys...


Wendys είπα και θυμήθηκα: Μπορώ να έχω ένα bacon mushroom melt παρακαλώ μαζί με το λουκάνικό μου το ψητό;]

Χώρις λόγια

...καλή βδομάδα

και αν κάτι δεν μπορείς να το χωνέψεις αλλά σε συγκινεί, αγάπησε το. έχει το λόγο του που γίνεται, ακόμα και αν δεν τον καταλαβαίνεις.

Saturday, April 08, 2006

Ο κύκλος των βλαμένων ποιητών


"Άδραξε την μέρα"

"Ζήσε την κάθε στιγμή"

"Απόλαυσε κάθε μέρα σαν να είναι μοναδική"

"Νιώσε την ένταση του κάθε λεπτού"

Όλα αυτά είναι μεγάλες μαλακίες. και πίπες... (Και λίγα λέω... )

και έχουν κάψει κόσμο και κοσμάκη που νοιώθει μονίμος "ελλειματικός" και "λίγος" και αποσύρεται νομίζοντας ότι έχει κάποιο πρόβλημα σοβαρό, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά λίγο κουρασμένος...

όποιος νομίζει ότι η ζωή είναι μία αλληλουχία από συγκινήσεις και έντονα συναισθήματα μόνο είναι βαθιά νυχτωμένος...

η ζωή είναι και ησυχία, και απουσία συναισθημάτων, και έλλειψη νιωσιμάτων.

το να περιμένεις να είσαι μονίμος natural high και όλα να σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια (My ass) και να σε κάνουν να σκέφτεσαι για το νόημα της ζωής και το Θεό και την ουσία

είναι το ίδιο ανόητο με το να περιμένεις ότι μπορείς να κάνεις έρωτα 24 ώρες το 24ωρο επ΄άπειρον.

Λοιπόν, αν θες πραγματικά να αδράξεις την ημέρα κοίτα να αγαπήσεις και να αγκαλιάσεις ακόμα και τις κατατονίες σου, τις μελαγχολίες σου, τις βαριεστημένες στιγμές σου, τις αμφιβολίες σου... και να μην τις κάνεις θέμα

εξάλλου, ποιός ξέρει - έχω μία υποψία ότι ίσως όλα αυτά να είναι ο τρόπος της ψυχής να ξεκουράζεται...

I wanna dance with somebody (μηδένα προ του τέλους μακάριζε)

Την βλέπουν να κυκλοφορεί κόντα στο σπίτι της σαν χαμένη, φορώντας λερωμένες πιτζάμες κάτω από ένα ακριβό εξίσου βρώμικο παλτό.

Μερικές φορές είναι τόσο "φτιαγμένη" που δεν μπορεί να συγκρατήσει τη μασέλα της στο στόμα της... έχει εμφανιστεί στο σχολείο της ανηψιάς της με τα μισά της δόντια να λείπουν

πριν από μερικές βδομάδες τηλεφώνησε στον άντρα της ένας μικροέμπορος ναρκωτικών για να του πει να πάει να την μαζέψει από το σπίτι του όπου, εντελώς λιώμα από το κράκ έβριζε και φώναζε

περνάει τις περισσότερες μέρες της κλειδωμένη στην πενταβρώμικη κρεβατοκάμαρά της, ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών, όπου καπνίζει κρακ, καταναλώνει συνδυασμούς ναρκωτικών και χρησιμοποιεί σεξουαλικά βοηθήματα για να τη βρει

ξεχνάει να φροντίσει την προσωπική της υγιεινή, δαγκώνει και χαρακώνει τον εαυτό της

όταν είναι "φτιαγμένη" φωνάζει ότι την κυνηγάνε δαίμονες για να την δείρουν

και όμως πριν από μόλις 5 χρόνια είχε υπογράψει με την τότε εταιρία της ένα από τα πιο ακριβοπληρωμένα συμβόλαια που έχει υπογράψει καλλιτέχνης

και είναι πρωταγωνίστρια σε μία από τις πιο εμπορικές ταινίες όλων των εποχών

και τα album της έχουν πουλήσει περισσότερο από 100 εκατομμύρια αντίτυπα

και μερικά από τα τραγούδια της είναι ότι πιο feel good έχω χορέψει ποτέ, εκεί στα μέσα - τέλη των έιτιζζζ και στις αρχές των νάιντιζζζζ

...such is life...

...

Friday, April 07, 2006

Πόλεμος και Κουρούνι


Πρέπει να ομολογήσω κάτι (Γιάννα μην τσατιστείς):

τα κείμενα της Κουρούνας (μία από τις καλύτερες και πιο παλιές και πολυδιαβασμένες bloggers στην ελλάδα) δεν μπορώ να πω ότι ήταν το καλύτερο μου στο internet. δεν ήξερα γιατί, αλλά υπήρχαν πράγματα που έμοιαζαν λιγότερο σημαντικά και παρόλα αυτά τα διαβαζα στην οθόνη με πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση (κατά κανόνα, με εξαιρέσεις βεβαίως βεβαίως...)

φυσικά, η αυτοεκτίμηση μου είχε πιάσει πάτο. "πως είναι δυνατόν να μην μου αρέσει αυτό που με ένα στόμα μία φωνή ωωωω με μια φωνή, ολάκερη η ελληνική διανόηση λάτρευει;" σκεφτόμουν... "τι έχω, τι μου συμβαίνει, μήπως πρέπει να πάω στον γιατρό της κουλτούρας και του πνεύματος... μήπως πρέπει να δω έναν λογοτεχνιοψυχολόγο;"

Προχτές το βράδυ έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο με αυτά τα κείμενα... γύρισα σπίτι και άρχισα να το περιεργάζομαι... όσον αφορά την εξωτερική του εμφάνιση, μου άρεσε (το γράφω αυτό γιατί το εξώφυλλο του βιβλίου του επηρμένου γρουσούζη είναι χάλια από κοντά).

και η γραμματοσειρά του είναι ωραία... και το όλο στήσιμο... μέχρι και ο τρόπος που έχουν μπει τα σχόλια στο πλάι των κειμένων μου φάνηκε ευχάριστος στο μάτι... (α, μιλώντας για σχόλια: ρεζίλι πάλι έγινε ο Πραβατάκος σου, ρεζίλι... αν δεις το βιβλίο και το ποιο σχόλιο μου περιλαμβάνει θα καταλάβεις...)

Αφού τελείωσα με το έξω... έπιασα και το μέσα... και μου συνέβη το εξής... Αυτά τα κείμενα, τα ίδια ακριβώς που δεν έβρισκα τόσο δυνατά στο internet, μέσα σε ένα βιβλίο είναι εντελώς άλλο πράγμα. Εντελώς όμως! Νομίζω ότι το βιβλίο τους πηγαίνει ως μέσο πολύ περισσότερο, και το πηγαίνουν και εκείνα πολύ! Αναδεικνύεται η ουσία τους και η αυθεντικότητά τους - για να στο πω και αλλιώς, αυτό που μου φαινόταν επιτηδευμένο στο net στο χαρτί είναι απίστευτα καλογραμμένο! (είναι αυτό που λέω καμία φορά, ότα με πιάνουν να βλέπω σκουπιδοτηλεόραση: "η τηλεόραση είναι για να βλέπεις σκουπίδια... τέτοια είναι η φύση της άμα ήθελα να αποκτήσω γνώσεις και να αναπτύξω την κουλτούρα μου θα άνοιγα κανένα βιβλίο..")

Για αυτό σου λέω. Αν σε εμένα που δεν λάτρεψα ποτέ τα κουρουνολογήματα αυτό το βιβλίο άρεσε τόσο ώστε να το διαβάσω σχεδόν μονορούφι, εσένα που είχες την ικανότητα να διακρίνεις την αξία τους, θα σε κάνει ευτυχισμένο!

Η κουρούνα γράφει καλά, είναι κατανοητή, δεν είναι επιτηδευμένη, είναι διασκεδαστική ακόμα και όταν σου περνάει σοβαρά μηνύματα για σοβαρά θέματα, ξέρει να γράφει διάλογο...

οπότε - στο συνιστώ ανεπιφύλακτα!

(όσο για τους φίλους μου, ξέρετε ποιο βιβλίο θα παίρνετε ώς δώρο για τους επόμενους μήνες... βλαμένα, ε βλαμένα)

Πως να κάνεις το blog σου λίγο διαφορετικό

στον Allu Fun Marx (ευχαριστώ) βρήκα ένα Link με μερικά ωραία (και μερικά λιγότερο ωραία) templates που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις την εμφάνιση του blog σου.

εδώ είναι το Link - φοβερή ιδέα είχε ο τύπος να κάνει τέτοια πράγμα πάντως...