Friday, September 30, 2005

Η Άννα Βίσση, το πρόβατο και τα Μακ Ντόναλτς...



... τα έφτιαξε ο Πάνος (χίλια μπεεεεευχαριστώ φίλε!) και μου έδωσαν ιδέα για μία ιστορία που σύντομα θα διαβάσεις....

enjoy, καλημέρα!

Τι χαμπάρια τι χαμπάρια - μου έχουν πρήξει τα παπάρια....


* αυτή είναι μία πολύ ακριβής απεικόνιση της διάθεσης μου σήμερα.... μπεεεε ρε γλέντια!!!!

σβόινκγ! χιχουουουου! ζζβόινγκ!

Thursday, September 29, 2005

Τοξότης... (...εσύ με ξέρεις πιο πολύ απ' όλους στη ζωή μου που λέει και η χαρούλα...)

Eίναι δύσκολο να θυμηθείς πόσο παγωμένος ήσουν πριν από μερικούς μήνες. Xάρη στον Oυρανό στον 4ο οίκο σου άρχισες να αλλάζεις τη σκηνή γύρω σου και να είσαι κοντά σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τις τρομερές αλήθειες που αναγκάστηκες να αντιμετωπίσεις τα δύο τελευταία χρόνια. H έκλειψη στον 11ο οίκο σου θα σε φέρει σε επαφή με ανθρώπους που δεν ήταν στη ζωή σου όταν σε χτύπησε ο ξέρεις-ποιος-τυφώνας. Δεν μπορείς να ξεχάσεις ότι αφέθηκες στη μοίρα σου με λίγα κουρέλια συμπόνιας από τους φίλους σου. Aν οι φίλοι σε πλήγωσαν ή σε απαγοήτευσαν, προσπάθησε να θυμηθείς ότι και αυτοί επίσης πληγώθηκαν. Aν δεν μπορείς να το αισθανθείς, μιμήσου το.

Φυσικά από τον καλύτερο ζωδιατζή αυτή τη στιγμή στο Ελλαδιστάν, τον Γιώργο Πανόπουλο.

Στην Athens Voice.

Wednesday, September 28, 2005

Σε ικετεύω δώσε μου λίγη προσοχή...

...θυμάσαι που σου είχα πει να κάνεις εδώ κλικ και έκανες και σου άρεσε; Ηταν αυτή η διαφήμιση για την μπύρα, η ακριβή...


τώρα κάνε κλικ εδώ.... θα σου αρέσει το ίδιο.... χιχι


α ρε γλέντια...

Απλό λειτουργικό και πολύ ωραίο...

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗ SITES...

ένα από τα ωραιότερα sites που έχω συναντήσει... (παίξε με τα βέλη για να περιηγηθείς στα δωμάτια)

Είμαι αδερφή; Πείτε μου γιατρέ μου....

...δεν ρωτάω εγώ ανόητε - εγώ έχω το γνώθι σαυτόν και ξέρω... (...ελπίζω τουλάχιστον...)


αυτοί εδώ αναρωτιούνται - ξεκαρδιστικό

Δεν σου κάθεται με τίποτα ο παλιογουρούνις;

όχι, δεν χρειάζεται πειθώ - όχι, δεν χρειάζεται γυμναστήριο - όχι, δεν χρειάζονται προσπάθειες να αναδείξεις τον καλύτερο σου εαυτό...

αυτό που χρειάζεται είναι μερικά δοκιμασμένα ξόρκια...

εδώ κλικ και θα κάνεις μία καλή αρχή να γίνει δικός σου...

9 ώρες κάθε μέρα...

..περνά κάθε άνθρωπος του πρώτου κόσμου καταναλώνοντας κάποιο "μέσο".

Ο όρος "μέσο" περιλαμβάνει την ανάγνωση βιβλίων και τη χρήση τηλεφώνου, εκτός από τα κλασικά "τηλεόραση, ραδιόφωνο, Internet, cinema".

Δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της μέρας μας το περνάμε δεχόμενοι ερεθίσματα... πόσο χρόνο δίνουμε στον εαυτό μας να επεξεργαστεί αυτόν τον τεράστιο όγκο πληροφορίας;

...και γιατί αναρωτιόμαστε που μας είναι αδύνατο να περάσουμε λίγη ώρα μόνοι μας σε ένα ήσυχο δωμάτιο και που τραβάμε καταθλίψεις;

Tuesday, September 27, 2005

Έκρηξη...(ότι του φανεί του Λωλοστεφανή)

...ζάχαρης...

παίρνεις την αγαπημένη σου τσίχλα (κατά προτίμηση με γεύση φρούτων) και τρως δύο κουφετάκια...

αφού τις έχεις μασήσει παίρνεις και ένα γλυφιτζούρι και με την τσίχλα στο στόμα το γλύφεις και το πιπιλάς μέχρι να λιώσει (τι γράφω πάλι μεσημεριάτικα ο ούστης...)

Γλύκα επί δύο...

Αυτό, τι παραπάνω θες;

Ο κώδικας Ντα Βίντσι....

κάνε εδώ κλικ για το τυρέιλερ της ταινίας...

(λυπάμαι τον κακομοίρη τον εκφωνητή.... 5000 φορές θα τον βάλανε να το πει...)

Πορτοκάλια από πλαστικό;


...γιατί όταν βλέπω αυτή τη διαφήμιση σκέφτομαι τα "plastic is fantastic" φρούτα που φοβάμαι ότι χρησιμοποιούν οι βιομηχανίες χυμών;



... ... ... ...

Ένα χαδάκι είναι λίγο... πολύ λίγο (εξαιρετικά αφιερωμένο στο ρεμάλι)


Κάτι νέο γεννιέται εντός μου...

...όχι βλαμμένε δεν είμαι έγκυος (αμάν πια με αυτό το ηλίθιο χιούμορ σου...).

Νιώθω ότι κάτι αλλάζει μέσα μου και νομίζω προς το καλύτερο. Σαν να βλέπω τον κόσμο με άλλο μάτι, σαν να έρχεται η ώρα για κάτι που περιμένω καιρό...

Ένστικτο είναι, τίποτε πιο απτό...

απλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου....

αν με βλέπεις κάπως παράξενο τελευταία... να μην ανησυχείς... για καλό είναι...

Μπα σε καλό σου... με έκανες και γέλασα...

Λοιπόν, πάει ένας Κύπριος στο Everest στο Κολωνάκι. Να φαέι σάντουιτς.

" πιπεριάν θέλω, ντομάταν θέλω, τυρίν θέλω..."

"ρε φίλε" του λέει ο σαντουιτσάς "μπορείς σε παρακαλώ να μην βάζεις το νι στο τέλος των λέξεων;"

"Οκ, οκ... Α, και βάλε και ζαμπό και μπέικο...."

Friday, September 23, 2005

Ένα ωραίο "α γαμήσου κι εσύ"...

...έτσι μου απάντησε ο κύριος στον οποίο αναφέρομαι στο προηγούμενο post...


... κατάλαβες φίλε μου... τους βρίζεις και αυτοί αντί να αντιδράσουν με κανένα καυγά και μπινελίκι...

σου δίνουν ευχές....


τι να πει κανείς...

(σιγά μην χάσω το χιούμορ μου επειδή ο κόσμος είναι γεμάτος ανοησία...χι χι χι!)

Ποιός είναι αυτός ο ηλίθιος που εύχεται για αστείο...

...σε κάποιον που έκλεψε ένα ποδήλατο να πάθει λευχαιμία και αφού γιατρευτεί να πάθει μετάσταση στα αρχίδια;

αυτός είναι (διάβασε το τρίτο σχόλιο στο post...)

του εύχομαι να συνέλθει σύντομα και να μην του κάνει δώρο η ζωή ένα "μάθημα" που θα τον κάνει να κατανοήσει τι εύχεται "για αστείο"...

(πόση μαλακία χωράει πια σε αυτόν τον κόσμο... πόση θεέ μου...)

Από τα "ξέρεις εσύ" της σημερινής Athens Voice

"Κάρολε, τώρα που έφυγαν οι πέτρες από τα νεφρά σου, περιμένω πάλι τρελίτσες στο τρένο... Ο Φαιδωνάκος σου..." - εκεί που ο σουρεαλισμός συναντά το φακελάκι με κρέμα...

Και ακόμα ένα:

"Συναυλία Cure, Κοιταζόμασταν συνέχεια. Ήσουν ο τραγουδιστής. Robert Σε αγαπώ... Δάφνη..." - πες το μου ότι υπάρχει γκόμενα που γουστάρει τον Smith να πάω να τον κόψω σύριζα.... ΕΛΕΟΣ! (πάντως το δήλωσε με ωραίο τρόπο, τα σωστά να λέγονται...)

Θα καούν τα ηχεία!!!

Σε λίγες μέρες, στις 3 Οκτωβρίου δηλαδή βγαίνει το πρώτο solo cd τουAndy Bell, τραγουδιστή των Erasure. Λέγεται Electrice Blue. To Crazy είναι το πρώτο single του δίσκου (βγαίνει τη Δευτέρα στην Αγγλία) και σήμερα το άκουσα εδώ...

Πόρωση!! Electropopila του κερατά!

Γουστάρω τρελά. Θα αρέσει και στον Φανούρη (τον φίλο μου τον φορτηγατζή)... θα οδηγάει την νταλίκα στις ότομπαν της Αυστρίας και θα το έχει τσίτα... είμαι σίγουρος...

Άλλα 5 τέτοια τραγούδια να έχει το cd θα βγάλω, δόξα τω θεώ, χειμώνα!!!

Εδώ κλικ για το site του Andy Bell

Εδώ κλικ για το Microsite της Sanctuary records για τον καλλιτέχνη...

Thursday, September 22, 2005

Ατυχείς συμπτώσεις....



.... ή, αλλιώς, context is everything...

Ο Γούγλης όπως ακριβώς τον θέλεις...

.... το Google σου δίνει την δυνατότητα να εξατομικεύσεις την εμφάνιση της σελίδας του ώστε να βλέπεις συγκεκριμένα πράγματα κάθε φορά που την επισκέφτεσαι... Εντάξει, δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί...

το χαρακτηριστικό όμως που βρίσκω εγώ πολύ χρήσιμο είναι η δυνατότητα να προσθέτεις bookmarks - τα οποία εγώ τα έχανα όταν άλλαζα δουλειές για παράδειγμα ή φρίκαρε το computer μου... (δυνατότητα να προσθέτεις bookmarks σου δίνει και το A9 η μηχανή αναζήτησης του Amazon.

κάνε κλικ εδώ για να φτιάξεις το προσωπικό σου google...

και εδώ για το A9...

Ξεστραβώσου art director....





αντικαπνιστική καμπάνια made in Japan!

The future is here.... (well, kind of...)


...διαφήμιση για vodka, έτρεξε στην Αμερική...

Wednesday, September 21, 2005

Ξέρεις κανείς που είναι το κορίτσι από την Ιπανίμα;



...... νε έρθει να με απαγάγει να μου αλλάξει τη ζωή;

Τι θέλει; ...να τι θέλει...

Η νύχτα θέλει κορμί και μέλι
Διπλό σεντόνι που σε γλιτώνει
Θέλει τσιγάρο, βαρύ "Σαντέ"

Να μη σε γνώριζα, να μη σε χώριζα
να μη σε κράταγα στα χέρια μου ποτέ

Η νύχτα θέλει καρδιές με βέλη
Σβηστά τα φώτα, κλειδί στην πόρτα
Την Καίτη Γκρέυ σ’ αργές στροφές

Να μη σε φώτιζαν, και σ’ αιχμαλώτιζαν
της περασμένης σου αγάπης οι φωτιές

Η νύχτα θέλει κορμί και μέλι
Φωνή που σβήνει προτού να γίνει
Παλιό καθρέφτη που ξέρει πως

Για όσα γίνανε, για όσα μείνανε
κανείς δεν φταίει απ’ τους δυο μας δυστυχώς


...εξαιρετικά αφιερωμένο σε όσους απόψε θα το διαβάσουν και θα ψιθυρίσουν τη μελωδία του...

Συνήθως λέω "γάμησε την αλήθεια"....

... αλλά, κατά κανόνα, η αλήθεια είναι που με γαμάει....

Μπορείς να μου πεις τι ρόλο παίζεις τελικά στην ελληνική blogoσφαιρα;

μπε μπεεεεεεεεε!

Tuesday, September 20, 2005

Το μεγάλο ελληνικό μυθιστόρημα 3

Ο πάτερ Φίλιππος κάθε πρωί, αμέσως μετά το τέλος της λειτουργίας, αντί να πάει στο φούρνο της μονής, στο διακόνημά του που είναι να ψήνει το ψωμί για την τράπεζα, βγαίνει από την κεντρική πύλη του μοναστηριού και κατηφορίζει προς τον αρσανά της.

Είναι μία απόσταση περίπου 15 λεπτά με τα πόδια.

Όταν φτάσει, κάθεται στην άκρη της μικρής προβλήτας. Εκεί, κρυμμένος πίσω από τα απομεινάρια ενός παλιού καϊκιού της μονής που σαπίζει από τότε που η μονή προμηθεύτηκε ταχύπλοα για την επικοινωνία με τον έξω κόσμο, κλαίει με πικρούς λυγμούς.

Δεν ξέρει τι είναι αυτό που τρώει.

Δεν μπορεί να εξηγήσει.

Μόνο κλαίει. Κοντεύει ένας χρόνος από την πρώτη φορά....

Μία μέρα καθώς είναι έτοιμος να επιστρέψει στην μονή άκουει ένα θόρυβο πίσω του. Γυρίζει και βλέπει τον πατέρα Βασίλειο, τον ηγούμενο της μονής και πνευματικό του πατέρα. Είναι κρυμμένος πίσω από έναν μισιγκρεμισμένο τοίχο - πόση ώρα; αρκετή...

- Τι έχεις γιε μου; τον ρωτάει εκείνος...

- Μοναξιά γέροντα, απαντά ο πατήρ Φίλιππος... Προσπαθώ να μπω στον Θεό αλλά είμαι μόνος και δεν φτάνω πουθενά....

- Θυμάσαι που ένιωθες πιο κοντά σου από ποτέ τον Θεό;

- Θυμάμαι...

- Τότε να φύγεις από εδώ και

εκεί να πας.

Μετά από μερικές μέρες ο πατήρ Φίλιππος πέταξε τα ράσα και γύρισε στην πόλη του - και στην αγάπη του που είχε αφήσει όταν πρωτοπήγε στο Άγιο Όρος...

Συμβουλή 2

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ μία φορά να μείνεις εντός θέματος... το ξέρω σου φαίνεται δύσκολο, αλλά δεν είναι τόσο...

και μην ανακατεύεις αυτά που ξέρεις για την ζωή ενός ανθρώπου με την blogοπερσόνα του...

...κρίμα είναι, δε σε τιμά.

...όχι τίποτα άλλο, έχουμε περάσει και ωραία βράδια μαζί πάνω από ωραία φαγητά που μαγείρεψες για να τα μοιραστοίμε...

Τέλος

Συμβουλή

... περιορίσου σε συμβουλές προς αυτούς που δεν σε γνωρίσουν... μπορεί και να σε πάρουν στα σοβαρά...

Το αληθινό πρόσωπο της Barby

.... κάνε κλικ εδώ....

"δεν τα κατάφερα να σας επιδιορθώσω τα φρένα για αυτό σας δυνάμωσα την κόρνα..."

Στο συνεργείο...

Τι κοινό έχει ένας barman με ένα γυναικολόγο;

.... δουλεύουν και οι δύο εκεί που οι άλλοι διασκεδάζουν...

Και εγώ σαν πόλη αφήνομαι... να κάνεις στην αγκάλη μου το γύρο του θανάτου...


Αχ χελιδόνι μου πως να πετάξεις σε αυτόν τον μαύρο τον ουρανό...

Θέε μου την δεύτερη φορά που θα έρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά και αν λαχταρά δεν θα ξαναγαπήσω...

Έσπασε το κομπολόι, σκόρπισαν οι χάντρες, έπιασαν το μοιρολόι ένα τσούρμο άντρες...

Ποιός το ξέρει, ποιός το ξέρει που γυρνάς την νύχτα αυτή, πιά φωτιά και ποιο νυχτέρι σου ματώνουν την ψυχή...

Χάθηκες μέσα στο απόβραδο, μέσα στην μπόρα στον καπνό και την νυχτιά, και έγινε το Σαββατόβραδο ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά...


Θυμάμαι τον θάνατο του Μάνου Λοίζου. Όχι πολύ καλά, ήμουν 9 χρονών και εκείνη η εποχή είναι πολύ μπερδεμένη στο μυαλό μου. Θυμάμαι, πάντως να βλέπω στην τηλεόραση σκηνές από την κηδεία, ασπρόμαυρες, και κάτι ατέλειωτα αφιερώματα με τους αγαπημένους τραγουδιστές της μητέρας μου (την Δήμητρα Γαλάνη, την Χάρις Αλεξίου, τον Γιώργο Νταλάρα) να μιλάμε βαθιά στεναχωρημένοι και σεε πολύ κακή κατάσταση...

Μπορεί και να θυμάμαι την μεγάλη στεναχώρια της μάνας μου που τον αγαπούσε πολύ.... αλλά δεν είμαι σίγουρος - ίσως να είναι και εντύπωσή μου...

Μεγαλώνοντας αγάπησα και εγώ τα τραγούδια του Λοίζου – αλλά αλλιώς.... Θέλω να πω, για την γενιά μου ο Λοίζος είναι κάπως κουλτουριάρης και αριστερίζων συνθέτης... άρα βαρετός. Κάπως όμως έγινε και ανακάλυψα τα λαϊκά του τραγούδια – που κατά τη γνώμη μου είναι τα καλύτερα ελληνικά λαϊκά, μακράν...

Κάνε τον κόπο να τα ανακαλύψεις. Αλήθεια σου λέω, θα με θυμηθείς...

ευχαριστώ τον brainsick που μου θύμισε την επέτειο του θανάτου του (17-09-1982)

Monday, September 19, 2005

Αυτά είναι τα πιο "αγαπημένα" ζευγάρια της ελληνικής blogoσφαιρας


Manifesto + Χοιροβοσκός


Lili + don't kiss the frog

manifesto + naftilos


Mcmanus + Pitsirikos


... και βέβαια έπεται συνέχεια. Stay τιούντ!
(μιλάμε για πολύ αγάπη, όλη μέρα τρώνε τα νουμιά τους...)

p.s. (για όσους έχουν να κάνουν και άλλα πράγματα να κάνουν στη ζωή αυτή). Οι κάτοχοι των παραπάνω blogs έχουν επιδοθεί σε ένα φοβερό ξεκατίνιασμα μεταξύ τους, για λόγους που ξέρουν μόνο αυτοί και ο άφθονος ελεύθερος χρόνος τους. Αν θέλεις όποτε μπαίνεις στο net να ρίχνεις κανένα γέλιο προσπάθησε να παρακολουθείς την "διαμάχη" - σου εγγυώμαι, θα αλλάζεις συκώτι...

... αλλά Μην παρακολουθείς πολύ... η κουλοσύνη είναι μεταδοτική...

(... αχ, τι ξενέρωτοι που είναι οι ειρηνοποιοί....)

:-))

Η επιτυχία είναι αυτό που έχει ήδη έρθει

Φίλοι που μένουν στην Νέα Υόρκη, συγκεκριμένα στην περιοχή δίπλα ακριβώς από το μέγαρο του ΟΗΕ, στο Beekman place δηλαδή, και που διαβάζουν ανελλιπως ελληνικά περιοδικά με ενημέρωσαν ότι ακόμα ένα super επιτυχημένο έντυπο (μετά την Σαββατιάτικη Eλευθεροτυπία και το Real People...) με αναφέρει...


κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την υπέροχη συνέντευξη...

(όπως θα διαπιστώσετε, το όνομα μου είναι με πύρινα γράμματα γραμένο στην συνέντευξη, αόδειξη ότι στην Ελλάδα η σκληρή δουλειά αποδίδει... και ότι τελικά κάποιος μπορεί να πετύχει χωρίς να γλύφει και να πιέζει καταστάσεις...)

macmanus, επειδή πιστέυω...

...ότι κάπου παρασύρθηκες (που είναι κάτι που όλοι παθαίνουμε) και ότι δεν είσαι ούτε κακός ούτε λακάμας....


θέλω μόνο να σου πω το εξής: υπάρχει μία πιθανότητα να έγινες αυτό από το οποίο θέλεις να προστατέυσεις τους bloggers... (δες το δεύτερο από τα σχόλια που έσβησες...)

τέλος - και ζητώ συγγνώμη αν σε στενοχώρησα ή σε θύμωσα, δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου. Ήθελα απλώς να σου χτυπήσω ένα σήμα ότι κάπου χάνεις την ουσία...

Να προσέχεις - και σου χρωστάω ακόμα μία μεγάλη γλυκιά τούρτα...

Μπε μπεεεεε....

Ο Art Attack...

με ζωγράφισε όπως με φαντάζεται... τον ευχαριστώ πολύ, αν και μου δίνει την αίσθηση ότι με αντιμετώπισε λίγο ως ξεπέτα....


(τέτοις που είμαι καλά μου έκανε...).


Μπορείτε να δείτε εδώ την κατά Art Attack εικόνα μου... αλλά όχι μόνο την δική μου....


Μπεεεεεε....υχαριστώ πολύ.

..πάντως έχω πιο συμπαθητικό χαμόγελο από τον τύπο το πρόσωπο του οποίου ο Art χρησιμοποίησε.... όχι, για να εξηγούμαστε...

Ξέρει κανείς για ποιον λόγο δεν είναι γραμμένο το όνομα του Γιώργου Πανόπουλου....

....στην ταυτότητα (το σημείο όπου αναγράφονται οι συντελεστές) του "λίφε στίλε" "περιοδικού" του "πρώτου Θέματος", του Real People;

Αν δεν κάνω λάθος μέχρι την προηγούμενη βδομάδα αναφερόταν ως διευθυντής....


...κι αν δεν ξέρει, μπορεί να υποθέσει; ε; ....μπορεί;... ε;

Μία μικρή (ή ίσως και μεγάλη...) παράκληση...

μπορεί κάποιος να δει αυτές τις τρεις διαφημίσεις για το mtv και να κάνει μία φιλότιμη προσπάθεια τι θέλει να πει ο ποιητής;

μου ψιλοαρέσουν είναι η αλήθεια, αλλά μάλλον έχω χαζέψει και δεν πολυκαταλαβαίνω τι λένε....

εδώ είναι η μία, εδώ η άλλη και εδώ η τρίτη


(δες τες με δική σου ευθύνη.... σε προειδοποιώ...)

Μου αρέσει πολύ το μήνυμα σε αυτή τη διαφήμιση της Toyota...

... την κατάσταση την έχουμε ξαναδεί άπειρες φορές σε διαφημίσεις, αλλά εδώ σώζεται...

8 million dollars, motorola, madonna, and more...

Η Madonna πήρε 8 εκατομμύρια δολλάρια για να κάνει αυτή τη διαφήμιση...


(όποως θα δεις παίζει ο Iggy Pop, η Alanis Morriset και διάφοροι άλλοι... χαμός στο ίσιωμα...)

Και όμως υπάρχουν και ξανθοί... άντρες...

... μεγάλη νίκη στην μάχη του πολέμου για την ισότητα των δύο φύλων...

επιτέλους, το πρώτο ανέκδοτο για ξανθό άντρα:

Τρεις επιχειρηματίες τα πίνουν σ' ένα μπαρ και συζητάνε πόσο χαζές
είναι οι γυναίκες τους.

Λέει ο πρώτος: "Η δικιά μου είναι εντελώς χαζή. Την προηγούμενη
εβδομάδα πήγε στο σούπερ μάρκετ κι αγόρασε 300 ευρώ κρέας γιατί
ήταν σε προσφορά και δεν έχουμε καν κατάψυξη για να το βάλουμε."

Ο δεύτερος συμφωνεί ότι αυτή ακούγεται πολύ χαζή αλλά επιμένει
ότι η δικιά του είναι πιο στόκος.
" Ακριβώς πριν μια βδομάδα πήγε και ξόδεψε 17000 ευρώ για να
πάρει ένα καινούργιο αυτοκίνητο και δεν ξέρει καν να οδηγεί!"

Ο τρίτος, ο ξανθός, κουνάει το κεφάλι του σκεπτικά και συμφωνεί
ότι και οι δύο σύζυγοι των φίλων του είναι βούρλα, αλλά πιστεύει
ότι η δικιά του τις ξεπερνάει.
"Κάθε φορά που το σκέφτομαι με πιάνουν τα γέλια", λέει. "την
προηγούμενη
εβδομάδα η γυναίκα μου έφυγε για διακοπές στην Ελλάδα. Την
παρακολούθησα
που έφτιαχνε τις βαλίτσες της και πρέπει να πήρε τουλάχιστον
πέντε
πακέτα
με προφυλακτικά μαζί της. Και δεν έχει καν πουλί..."

Οι New York Times καθιερώνουν ένα καινούργιο τμήμα στο κυριακάτικο περιόδικό τους...

... λέγεται the Funny pages και μπορείς να το εξερευνήσεις κάνοντας ένα ωραίο κλικ στο Link...


...

Θα αργήσει λίγο να κατέβει, αλλά έχει πλάκα...

...είναι ένα viral - διαφήμιση για sandwich... καλά, όχι όποιο και όποιο sandwich...


κάνε εδώ κλικ

Friday, September 16, 2005

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην χάνουμε το χούμορ μας!!!!

... and tha is all i have to say about the whole situation:


Ένας δικηγόρος και μια ξανθιά κάθονται δίπλα δίπλα στο
αεροπλάνο κατά τη διάρκεια μιας πολύωρης πτήσης.Ο δικηγόρος
γυρίζει και τη ρωτάει αν θα ήθελε να παίξει ένα παιχνίδι για να
περάσει η ώρα.Η ξανθιά είναι κουρασμένη και αρνείται ευγενικά.Ο
δικηγόρος επιμένει και της λέει ότι το παιχνίδι είναι πολύ απλό κι
έχει πλάκα. Της λέει:"Θα σου κάνω ερωτήσεις και αν δεν ξέρεις την
απάντηση,θα μου δώσεις κάποια λεφτά και το ίδιο θα κάνω κι εγώ αν
δεν απαντήσω σε μια δική σου ερώτηση." Η ξανθιά τον κοιτάει
κουρασμένα και του ξαναλέει ότι δεν την ενδιαφέρει.Ο δικηγόρος το
ξανασκέφτεται και της κάνει άλλη προσφορά:"Λοιπόν,να σου προτείνω
κάτι άλλο.Αν δεν ξέρεις εσύ την απάντηση θα μου
δώσεις 5 ευρώ και αν δεν την ξέρω εγώ θα σου
δώσω 500 ευρώ."Η ξανθιά το ξανασκέφτεται και τελικά συμφωνεί να
παίξει. Ο δικηγόρος τη ρωτάει:"Ποια είναι η απόσταση μεταξύ της
γης και της σελήνης;".Η ξανθιά τον κοιτάει και χωρίς να του πει
κουβέντα,ανοίγει το πορτοφόλι της και του δίνει 5 ευρώ.Ο δικηγόρος
χαμογελάει και παίρνει τα λεφτά.Τώρα είναι η σειρά της ξανθιάς.Τον
ρωτάει λοιπόν:"Τι είναι αυτό που ανεβαίνει το βουνό με 3 πόδια και
το κατεβαίνει με 4 πόδια;".Ο δικηγόρος την κοιτάζει
απορημένος.Βγάζει το laptop από την τσάντα του και ψάχνει όλα τα
αρχεία του. Θυμωμένος που δε βρίσκει την απάντηση στέλνει e-mail
σε όλους τους φίλους του μήπως και πάρει απάντηση.Μάταια όμως
γιατί κανένας δε γνωρίζει..Μετά από καμιά ώραπου
ψάχνει για την απάντηση,ανοίγει το πορτοφόλι του και δίνει στην
ξανθιά 500 ευρώ.Εκείνη τα παίρνει και γυρίζει δίπλα να κοιμηθεί.Ο
δικηγόρος φανερά εκνευρισμένος ,τη σκουντάει και τη
ρωτάει:"Λοιπόν,τι είναι αυτό που ανεβαίνει το βουνό με 3 πόδια και
το κατεβαίνει με 4 πόδια;".
Η ξανθιά τον ξανακοιτάει και χωρίς να του πει κουβέντα,ανοίγει το πορτοφόλι της και του ξαναδίνει 5 ευρώ
και ξαναπέφτει για ύπνο...

Προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να στο πω, αλλά δεν τα καταφέρνω...

οπότε θα στο πω χύμα...

... το θέμα είναι πως μου αρέσει πολύ το τραγούδι που έστειλε η Γαλλία στην Eurovision... θα μου πεις, αργά το θυμήθηκα....


....αλλά μία κουλοσύνη ακόμα μέσα σε όλες αυτές που έχουν γίνει σήμερα δεν θα χαλάσει κι ο κόσμος...


άκουσε το εδώ

αλλά και εδώ

έχω να πλύνω πιάτα...

...οπότε μέχρι να τα τελειώσω και να ηρεμήσω λίγο, δεν θα ασχοληθώ καθόλου με κάποιες απαντήσεις - εξηγήσεις που πρέπει να δώσω σε κάποιους. Μετά, αν δεν έχω να πλύνω πιάτα, θα ασχοληθώ...

Καλό Σαββατοκύριακο...

manifesto θα μπω σε διάλογο μαζί σου όταν αποφασίσεις να ακούσεις τι λέει ο άλλος ....

... και να σταματήσεις να ακούς αυτό που νομίζεις ότι λέει...

...αλλά επειδή αυτό δεν θα γίνει ποτέ, μάλλον δεν θα μπω ποτέ σε διάλογο μαζί σου...


....neeeeeeeext....


:-)))

Thursday, September 15, 2005

Πως την πάτησα έτσι... Ανοιχτή επιστολή στον macmanus...

Ανοιχτή επιστολή στον macmanus:

Ποιός σου δίνει το δικαίωμα να βρίζεις κάποιον (πολλώ δε μάλλον μία γυναίκα) επειδή διαφωνείς μαζί της;

Έχεις πάρει χαμπάρι πόσο βαρετό έχει γίνει το blog σου; Γιατί τόση μανία με τον πιτσιρίκο; Γιατί τόση μανία με τις απόψεις των άλλων; Γιατί τόση τσατίλα αν διαφωνείς με κάποιον ή αν κάποιος δε σε πηγαίνει; Γιατί;

Λυπάμαι, απέδειξες για ακόμη μία φορά αυτό που πίστευα πάντα: οι άνθρωποι δεν είναι η περσόνα που φτιάχνουν στο internet - οι άνθρωποι είναι οι άνθρωποι, και καλά θα κάνω να μην συμπαθώ κάποιον με βάση το blog του...

με απογοήτευσες...

Και στο λέω με κάθε ειλικρίνια

Έχω ένα όνειρο...


...ονειρεύομαι την ημέρα που θα χαλάσουν όλα τα Hit counters και τα visitors counters και όλοι θα ασχολιόμαστε με το περιεχόμενο των blogs μας και όχι με τον αριθμό των ανθρώπων που μας διαβάζουν...


...αγάπη θα βασιλέψει στον κόσμο και η ελληνική εκδοχή του bloging θα μπει στη χρυσή εποχή της...

μία εποχή που οι ιδέες θα ταξιδεύουν με ταχύτητα φωτός και θα αναπαράγονται με ταχύτητα κουνελιού....

...όσο για μένα... θα σας χαμογελάω ευτυχισμένος από την αγκαλιά της αγάπης μου...

Υπεύθυνη δήλωση

Δηλώνω υπεύθυνα ότι δεν έδωσα το κάτι τις του στον Τσαγκαρουσιάνο για να γράψει για τον λακωνικό αισθηματία Provato σε εκείνο το περιβόητο φύλλο της Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας όπου αναφέρθηκε στους bloggers.

τίποτα, νάδα, ριέν, νάθινγκ, νιτσεβό... ΤΙΠΟΤΑ...

(όχι ότι αυτό ενδιαφέρει κανέναν που έχει λυμένο το θέμα "προτεραιότητες" στην ζωή του...)

Άντε, γειά σας τώρα....

Με θλίψη...


Η πίκρα σήμερα δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ’ αρνηθείς
Κάποτε αλίμονο, στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου ’φερα να ζεσταθείς

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός, δεν είναι πια γιορτή
Έγινε τ’ όνειρο καπνός, πες μου γιατί, γιατί
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός, μα εσύ καρδιά μην κλαις
Κι όταν χτυπάει ο κεραυνός, τραγούδι εσύ να λες

Νύχτωσε, βράδιασε, ο κόσμος άδειασε
κρυφό το δάκρυ μου και καρτερώ
Μα εσύ δεν έρχεσαι, βρέχει και βρέχεσαι
Ποτήρι μου ’δωσες φαρμακερό

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός...

(δεν έχει συμβεί κάτι κακό, μην ανησυχήσεις, απλά αισθάνομαι πολύ πιεσμένος τις τελευταίες μέρες... και έχω συνέχεια στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι γιατί η μελωδία του με παρηγορεί... ανοησίες το ξέρω, υπάρχουν άνθρωποι με πραγματικά προβλήματα εκεί έξω, ... απλά θεώρησε ότι το λέω για να το βγάλω από το στομάχι μου...)

Tuesday, September 13, 2005

Μήπως οδηγείς πολύ γρήγορα;


(και σε παρακαλώ μην αρχίσεις τώρα να με ρωτάς αν την έβγαλα εγώ την φωτογραφία - όχι, δεν την έβγαλα εγώ, εγώ ούτε σκύλο έχω ούτε συτοκίνητο. Με τον γάιδαρο βολεύομαι για να μετακινούμαι, δηλαδή τη vespa...)

Όλοι μαζί αγόρια: Τέλεια, τέλεια, τέλεια!!!!

(πρέπει να μιλάς αγγλικά για να καταλάβεις το αστείο αυτής της διαφήμισης... άρα, ΔΕΝ θα το καταλάβεις....)

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!


ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΜΑΛΩΝΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΕΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΚΡΕΜΟ!!!!!!!

Διάλογοι #456

εδώ είμαι με το ξάδελφο μου (που δεν έχει blog γιατί έχει οικογένεια) και σχολιάζουμε τα τεκταινόμενα στην ελληνική ...blogόσφαιρα (γίναμε και σφαίρα - τρομάρα μας... βλήμα θα ταίριαζε καλύτερα σαν λάξεη...)

Δεξί πρόβατο (όπως κοιτάς...) : - Καλά, γιατί τρώγονται έτσι μεταξύ τους οι Έλληνες Bloggers;

Aριστερό πρόβατο (όπως κοιτάς, είπαμε...): ... για τον ίδιο λόγο που άλλοι κάνουν τέχνη...

Αυτές είναι οι διαφημίσεις που γουστάρω τρελά...

κάνε κλικ εδώ και εντζόι....

ΖΗΛΕΥΩΖΗΛΕΥΩΖΗΛΕΥΩΖΗΛΕΥΩΖΗΛΕΥΩ

Και τέτοιες ταινίες θέλουμε να δούμε στις νύχτες Πρεμιέρας... ακούτεεεεεεεε;

Ξεκινάνε οι νύχτες πρεμιέρας... ελπίζω να δούμε καμία καλή ταινία, όπως η παρακάτω...

Προϊοντικές διαφημίσεις με αρχ**ια

κάνε κλικ εδώ... κάνε κλικ εδώ... και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ κάνε κλικ εδώ...

Ακόμα και οι πιο απλές διαφημίσεις έχουν χώρο για ιδέες...

Monday, September 12, 2005

Ξέρω θα το κατεβάσουν αλλά όποιος το προλάβει το πρόλαβε...

Επίγνωση το λένε στην Ελληνικήν...

Awareness is a natural human ability and an essential catalyst for Personal Brilliance. When we combine it with the other three catalysts, curiosity, focus, and initiative, we can come up with innovative solutions in all areas of our lives.

Contemplate and Consider Different Perspectives
Practice Empathy
Look Closely at Processes
Peel Back the Layers
Pay Attention to Your Breathing
Look for Beautiful Designs
Look for Horrible Designs

1. Contemplate and Consider Different Perspectives
The more perspectives you consider, the more choices you will have for how to respond. But find a balance, neither clinging white-knuckled to your own views nor letting others define you and your behavior.

2. Practice Empathy
Put yourself in the other person's shoes. What were they thinking? Why did they do what they did? For practice, choose someone in an interesting situation and empathize with what they are experiencing.

3.Look Closely at Processes
Consider how and why things are done. Notice how obstacles are part of the process, not a negative to avoid.

4.Peel Back the Layers
When an event occurs, move your awareness beyond your initial reaction. Instead of "Oh no--here comes another problem," for example, consider what you fear. Forging new relationships? The loss of control? Changes to your routines? Having to be a novice again? Being specific shows ways you can have power over a situation.

5. Pay Attention to Your Breathing
It's difficult to be engaged in the past or future when focusing on our breathing.

6. Look for Beautiful
DesignsLook around you for beautifully designed objects, no matter how small or specialized. Let these things inspire you to be innovative in your life. These designs could be man-made or from nature. Spend a day looking for great design: your coffee mug, your toothbrush, the car, a bridge, a chair. Why are these such great designs?

7. Look for Horrible Designs
Notice terribly designed items. Why was the item designed that way? How could you improve it? (Why is it a requirement that my rental car must be in drive before I can access the cup holder? Don’t ask what happens when you put the gear shift back into park.)

Διαφημιστικά κλισέ... χωρίς έλεος...

1. Men are obsessed with sex but will forego sex in order to watch football or drink beer.

2. Women are locked in a constant battle with their weight/body shape/hairstyle.

3. Career success is entirely based on your ability to impress your boss.

4. Mums are often harassed but NEVER depressed/unable to cope.

5. Any act of male stupidity (e.g. walking across a clean floor in muddy boots, putting the dog in the dishwasher, etc.) will be met with a wry smile, not genuine annoyance/anger.

6. Married men will flirt with other, younger women but NEVER act upon it.

7. Anyone with a scientific career will have a bad haircut and dreadful clothes.

8. If you work for the emergency services, you are a better person than the general population.

9. Elderly relatives NEVER suffer from senile dementia.

10. Scandinavians are, without exception, blonde and beautiful.

11. Women have jobs they never do in real life, e.g. dockworker (who looks like a model).

12. Children will not eat fruit or vegetables. Ever.

13. Both men and women find driving deeply pleasurable, never boring or stressful.

14. Men are inherently lazy/slobbish; women are the reverse.

15. Chocolate, however, will cause women to immediately fall into the languor of the opium eater.

16. High Street bank staff are (A) friends of the customers, and (B) of slightly above-average attractiveness (only if female).

17. Modern men own a cat.

18. Hot beverages have miraculous rejuvenating effects.

19. Professional people have strangely trivial preoccupations, e.g. a female barrister who is morbidly obsessed with finding a healthy snack bar.

20. All women (except stay-at-home housewives) have interesting and enjoyable careers.

21. Any over-the-counter medical product will work instantly and 100% effectively.

22. Children know more than adults.

23. Women never merely hop in and out of the shower, instead preferring to act out some sort of soapy Dance of the Seven Veils.

24. School is a happy experience for all children.

25. Tortilla chips are the most exciting experience any group of young people can experience.

26. Playing bingo is THE number one pastime among 18-25 year old British women.

Ο καλύτερος φίλος του Βαγγέλη του προΒατάκη...


... είναι ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης... παρακαλώ, συστηθείτε.

Thursday, September 08, 2005

Το μεγάλο ελληνικό μυθιστόρημα 2


Τελευταία φορά σου λέω

Με τα πολλά τα κατάφερε να την πείσει να συναντηθούνε. Της υποσχέθηκε ότι θα είναι η τελευταία φορά που την ενοχλεί... "να σε αποχαιρετήσω μόνο θέλω, για τελευταία φορά να σε δω...".


Εκείνη είπε ναι γιατί έπρεπε να κλείσει το τηλέφωνο, να πάει να δει την μικρη που έκλαιγε... "Σε δημόσιο χώρο θα είμαστε, αποκλείεται να κάνει σκηνή...", σκέφτηκε. Στην αρχή ήθελε να αφήσει την μικρή στη μάνα της ("αρκετά δράματα έχει ζήσει το παιδί - είναι μόνο 5 χρονών...") αλλά τελικά την πήρε μαζί της - στο κάτω κάτω πατέρας της είναι ο κερατάς.

Είχανε δώσει ραντεβού στο Friday's, στην Κηφισίας με Αλεξάνδρας - τα κατάφερε να είναι στην ώρα της. Παρόλα αυτά ο πρώην άντρας της είχε ήδη φτάσει. Τι στο καλό, ακόμα και όταν έφτανε πριν την ώρα της τον έβρισκε πάντα εκεί. Της την έσπασε αυτό γιατί πάντα την κατηγορούσε ότι ήταν επιπόλαιη, ασυνεπής και ανόητη...

Το ραντεβού τους ξεκίνησε μία χαρά. Την άφησε να παραγγείλει και σαλάτα και πρώτο και δεύτερο χωρίς να σχολιάσει ότι "θα γινόταν σαν την γουρούνα με τόσο φαϊ", την σέρβιρε, περίμενε να ξεκινήσει πρώτα εκείνη πριν πιάσει τα μαχαιροπήρουνά του.

Όσο για την μικρή ήταν εκστασιασμένη - επιτέλους μετά από χρόνια ήταν μαζί με τη μαμά και τον μπαμπά και δεν φώναζαν ο ένας στον άλλο. Της άρεσαν και οι λιχουδιές που είχε παραγγείλει... το καλύτερο; για το τέλος του γεύματος της είχαν υποσχεθεί τεράστιο παγωτό.

Μετά την δεύτερη μαργαρίτα εκείνος άρχισε να της λέει πόσο πολύ την αγαπούσε ακόμη, πόσο είχε αλάξει, πόσο θα της φερόταν υποδειγματικά από δω και πέρα, πόσο άδικο ήταν που του είχε στερήσει την κόρη του, πόσο την μισούσε που είχε κάνει έκτρωση τον γιο του (που τον είχε συλλάβει αφού είχαν χωρίσει)

Στην αρχή εκείνη γελούσε - μετά γελούσε αμήχανα - μετά σταμάτησε να γελάει - μετά προσπάθησε να τον κάνει να σταματήσει αλλά μάταια...

και μετά εκείνος έπιασε το χέρι της και το κοπάνησε με δύναμη πάνω στο τραπέζι.

Παρά την δυνατή μουσική όλοι γύρισαν και τους κοίταξαν.

Εκείνη πήρε την τσάντα της και τράβηξε την μικρή από το χέρι για να φύγουν.


Εκείνος πήρε το μαχαίρι του steak του και το κάρφωσε στο λαιμό της κόρης του


που έγειρε αργά αργά στον καναπέ καθώς


ξεψυχούσε

Όχι, δεν ζηλέυω καθόλου...


να μία πάρα πολύ ωραία διαφήμιση που έκανε η Upset για τον αγαπημένο μου ραδιοφωνικό σταθμό τον Δίεση....

Μπράβο! - κάνε κλικ στην εικόνα για να διαβάσεις το κείμενο, ουσιαστικά αυτό είναι όλα τα λεφτά...

Παρατηρήσεις μίας κακοπροαίρετης (πότε - πότε...) ψυχής ...

....κρίνοντας από την συχνότητα με την οποία τροφοδοτεί με Post το πολυδιαβασμένο blog του ο ημιδιάσημος Πιτσιρίκος, φαίνεται ότι δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το φλογερό του όνειρο η νέα σεζόν να τον βρει εργαζόμενο σε κάποιο (μεγάλο ή μεσαίο ή μικρό ή οποιουδήποτε μεγέθους τέλος πάντων) συγκρότημα τύπου...

όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει....


μπε ΜΠΕΕΕΕΕ!

:-))))

Ουρλιαχτά, κραυγές και...


... χειροκροτήματα! Πανικός έγινε λέει στο Φεστιβάλ Βενετίας με την επερχόμενη ταινία του Tim Barton "Η Νύφη είναι ...πτώμα" (η απόδοση δική μου - ο αγγλικός τίτλος είναι Corpse Bride).

Η ταινία πήρε 10 χρόνια να ετοιμαστεί - και από ότι φαίνεται αξίζει τον κόπο και με το παράπάνω. Τόσο στην δημοσιογραφική όσο και στην "κανονική" προβολή στο φεστιβάλ οι θεατές της επιφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχή...

...δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω...

Κλικ εδώ για το επίσημο site της ταινίας (αν έχεις χρόνο να δεις και τα δύο trailers, είναι καταπληκτικά)

και εδώ είναι το microsite για το soundtrack (Danny Elfman of course) - να μπεις να ακούσεις

...καλημέρα, μπε μπεεε

Wednesday, September 07, 2005

Αφιερωμένο σε όλες τις τρυφερές ψυχές...


Νεογέννητοι σκατζόχοιροι...

...και να σκεφτείς ότι είναι γουρούνια κατά βάθος....

Μικρή και μεγάλες χαρές...


Το καλοκαίρι οι εκδόσεις Μεταίχμιο είχαν μία πάρα πολύ καλή προσφορά – αγόραζες ένα βιβλίο και δίνοντας ένα ευρώ μόνο μπορούσες να αγοράσεις ακόμη ένα, προφανώς από τα λίγο πιο παλιά στον κατάλογό τους.

Ένα απόγευμα στην πολυαγαπημένη Πολιτεία στην Ασκληπιού, διαπίστωσα ότι μέσα στα βιβλία που μπορούσες να πάρεις με ένα ευρώ ήταν και το Empire Falls, ένα μυθιστόρημα που ως φανατικός λάτρης των «σάγκα» είχα κελάρει όταν είχε πρωτοβγεί πριν από καναδύο χρόνια και σκόπευα να διαβάσω. Το ξέχασα, βέβαια τότε... αλλά το ξαναθυμήθηκα όταν το είδα μπροστά μου εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα πριν δύο μήνες.

Φυσικά το «χτύπησα» αμέσως (όχι «αναίμακτα» - χρειάστηκε να αγοράσω μία ψιλομαλακία για να επωφεληθώ της προσφοράς...)...

...και δεν το έπιασα να το διαβάσω μέχρι εχτές το βράδυ. Το πήρα στα χέρια μου για 2 λεπτά, για να διαβάσω 5 σελίδες (είπα στον εαυτό μου), να χαλαρώσω πριν κοιμηθώ... και τελικά κατάφερα να το αφήσω μόνο αφού είχα φτάσει στην σελίδα 60, μετά από τρία τέταρτα.

Φαίνεται πάρα πολύ ωραίο και χορταστικό – η ιστορία που αρχίζει να αναπτύσσεται είναι ιδιαίτερη πλούσια και ενδιαφέρουσα, μοιάζει καλογραμμένο και μέχρι στιγμής δεν έχω δει δείγματα κακής μετάφρασης... κοντολογίς, ανυπομονώ να γυρίσω σπίτι να το ξαναπιάσω...

Εν τω μεταξύ γκουγλάροντας τον τίτλο διαπίστωσα ότι, σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν πήγε καλά (αλλιώς, κακά τα ψέματα, ο Μεταίχμιος δεν θα το έβγαζε σε προσφορά...) στο εξωτερικό ψιλοέσκισε, αγοράστηκε και διαβάστηκε πολύ...

Μέχρι που έγινε και mini σειρά που προβλήθηκε στο HBO αυτόν τον Μάιο με φοβερό cast, Α εθνική καλών Αμερικάνων Ηθοποιών: super αγαπημένος Philip Seymour Hoffman, αγαπημένη Helen Hunt, Ed Harris, Paul Newman, Robin Wright Penn και άλλοι και άλλοι και άλλοι...

I am a very happy reader…

Το μεγάλο ελληνικό μυθιστόρημα

One karaoke-night stand

Είναι ξημέρωμα, η ώρα που μόλις έχει αρχίσει και ξεμυτίζει ο ήλιος. Μία νεαρή Γιαπωνέζα, γύρω στα 40, είναι καθισμένη στον στρωμένο με βότσαλα κήπο του σπιτιού της στα περίχωρα μίας κωμόπολης στο βορρά της Ιαπωνίας.

Γύρω της χαμηλά δέντρα, ανθισμένες κερασιές, ψηλοί θάμνοι. Κάπου στο κέντρο του κήπου, όχι πολύ μακριά από την γυναίκα, υπάρχει μία λιμνούλα στην οποία καταλήγει ένα ρυάκι που έρχεται από το βάθος του περιφραγμένου κήπου... Το κελάρυσμα του νερού είναι ο μόνος ήχος που συνοδεύει την γυναίκα στην ακινησία της.

Εκείνη κάθεται, με διπλωμένα τα πόδια, στο έδαφος. Μπροστά της ένα πολύ μικρό ενυδρείο. Μέσα του κολυμπάνε νευρικά δύο πολύχρωμα εξωτικά ψάρια.

Η γυναίκα φοράει κιμονό, το πρόσωπό της είναι αφύσικα άσπρο, πουδραρισμένο - τα χείλια κατακόκκινα. Μοιάζει ανέκφραστη.

Είναι εντελώς ακίνητη - αν είσαι, όμως, πολύ παρατηρητικός μπορείς να δεις το στήθος της να ανεβοκατεβαίνει με κοφτές κινήσεις καθώς παίρνει μικρές νευρικές ανάσες.

Η ώρα περνά - η γυναίκα δεν κάνει την παραμικρή κίνηση... για ώρα.

Ξαφνικά, βουτάει το χέρι της στο ενυδρείο. Πιάνει το ένα ψάρι και το φέρνει στο στόμα της.

Το καταπίνει με ευκολία.

Μέσα στο σπίτι ο άντρας της κοιμάται. Το βράδυ γύρισε μεθυσμένος. Στο παντελόνι του υπήρχαν λεκέδες από σπέρμα και στο πουκάμισο του ίχνη από κραγιόν.

Tuesday, September 06, 2005

Βοήθησε κι εσύ ένα ντέσινγκερ - μπορείς

κάνε κλικ εδώ για να δεις τι γίνεται σε αυτόν τον κόσμο...

(μία ακόμα πτυχή της ιστορίας της Katrina της μεγάλης...)

Τα ****δια του King Kong...


... πρέπει να είναι τεράστια, δεν συμφωνείς; Αλλά μην χαίρεσαι, τεράστια θα γίνουν και τα δικά μας!

Anyway αυτό που ήθελα να σου πω είναι ότι θα γίνει χαμός με το promotion της επόμενης ταινίας του πολυαγαπημένου κου Peter Jackson. 130 εκατομμύρια δολάρια θα ξοδευτούν από την εταιρία παραγωγής και άλλους marketeers μπας και ψήσουν κανέναν παραπάνω Αμερικάνο να πάει να δει το έπος(;).

Oh dear... Oh dear...

This is Γεωργία Βασιλειάδου speaking!

Αφού μου έχεις αναθέσει να σου βρω γκόμενο για ποιό λόγο ανακατεύεσαι στην δουλειά μου;

Κάτι τέτοια είναι ο σίγουρος δρόμος να μην συνεργαστούμε και να μείνεις στον αιώνα τον άπαντα χωρίς έρωτα...

Την επόμενη φορά που θα σε δω θα φας πάρα πολύ ξύλο. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!

Τέλος πάντων... για να μην χαλάσει η σχέση μας θα σε συγχωρήσω αυτή τη φορά... ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ CASUS BELI ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΗΤΗ...

Συνεννοηθήκαμε;

(κατάλαβες φίλε μου... λέω σε κάποιον ότι θέλω να τον φέρω σε επαφή με έναν φίλο μου μπας και παίξει τίποτε μεταξύ τους και αυτός πηγαίνει και ανακατεύεται και μου διατυπώνει και απόψεις για τον περι ου ο λόγος χωρίς να τον έχει γνωρίσει και με βάση μία φωτογραφία σε ένα site... τι έχουν πάθει όλοι μου οι φίλοι και κάνουν απροσεξίες τώρα τελευταία; Αλλά τι ήθελα κι εγώ να δώσω whereabouts, μου λες; )

Monday, September 05, 2005

Φιλία δεν υπάρχει...

Είμαι πολύ σοκαρισμένος. Πραγματικά. Μου είναι αδύνατο να το πιστέψω. Έχω πληγωθεί. Και πιστεύω ότι τελικά δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε κανέναν.

Εχτές, πήγα να δω κάτι φίλους το βράδυ. Συνήθως μιλάμε για σχετικά ανώδυνα θέματα... αλλά χτες κάναμε το μεγάλο σφάλμα να ανοιχτούμε και σε πιο προσωπικά θέματα.

Η συζήτηση τράβηξε και κάποια στιγμή άρχισε να γίνεται αρκετά επιθετική... Προσπαθούσα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και να μην ξεπεράσω τα όρια....

Αλλά ένας πρώην κολλητός μου πήρε το σεβασμό που επέδειξα στην προσωπικότητά του αφ’ ενός και στο ξένο σπίτι αφ’ ετέρου ως δειλία...

...και έφτασε στο σημείο να με αποκαλέσει «κρυφοstraight»....

Αν έχεις τον θεό σου... εγώ κρυφοstraight!!!!!

Που έχω όλα τα singles και τα albums των Pet shop Boys…

Που αγαπημένος μου ελληνικός δίσκος είναι τα σκουριασμένα χείλη...

Που αν βγάλω τα παπούτσια μου έστω και για πέντε λεπτά αλλάζω κάλτσες ακόμα και αν τις έχω φορέσει μόνο 1 ώρα....

Που αγοράζω απορρυπαντικό και μαλακτικό για τα ρούχα με βάση το άρωμα τους και μπορώ να σου πω αναλυτικά που υπερτερεί το ariel σε σχέση με το skip

Που έχω στουκάρει με το μηχανάκι γιατί, για να βλέπω το στήθος από ανοιχτό πουκάμισο ενός περαστικού που μου γυάλισε, δεν είδα ότι το μπροστινό αυτοκίνητο φρέναρε και σταμάτησε...

Που πίνω μόνο Gold Blend Nescafe…

... εγώ κρυφοstraight!!!!!!!!!!!

Τελικά ο κόσμος είναι γεμάτος κακούς ανθρώπους!

Friday, September 02, 2005

Συγκλονιστικό


An extract from the diary of Lieutenant Colonel Mervin Willett Gonin DSO who was among the first British soldiers to liberate Bergen-Belsen in 1945.

Camp

I can give no adequate description of the Horror Camp in which my men and myself were to spend the next month of our lives. It was just a barren wilderness, as bare as a chicken run. Corpses lay everywhere, some in huge piles, sometimes they lay singly or in pairs where they had fallen. It took a little time to get used to seeing men women and childen collapse as you walked by them and to restrain oneself from going to their assistance. One had to get used early to the idea that the individual just did not count. One knew that five hundred a day were dying and that five hundred a day were going on dying for weeks before anything we could do would have the slightest effect. It was, however, not easy to watch a child choking to death from diptheria when you knew a tracheotomy and nursing would save it, one saw women drowning in their own vomit because they were too weak to turn over, and men eating worms as they clutched a half loaf of bread purely because they had to eat worms to live and now could scarcely tell the difference. Piles of corpses, naked and obscene, with a woman too weak to stand proping herself against them as she cooked the food we had given her over an open fire; men and women crouching down just anywhere in the open relieving themselves of the dysentary which was scouring their bowels, a woman standing stark naked washing herself with some issue soap in water from a tank in which the remains of a child floated. It was shortly after the British Red Cross arrived, though it may have no connection, that a very large quantity of lipstick arrived. This was not at all what we men wanted, we were screaming for hundreds and thousands of other things and I don't know who asked for lipstick. I wish so much that I could discover who did it, it was the action of genius, sheer unadulterated brilliance. I believe nothing did more for these internees than the lipstick. Women lay in bed with no sheets and no nightie but with scarlet red lips, you saw them wandering about with nothing but a blanket over their shoulders, but with scarlet red lips. I saw a woman dead on the post mortem table and clutched in her hand was a piece of lipstick. At last someone had done something to make them individuals again, they were someone, no longer merely the number tatooed on the arm. At last they could take an interest in their appearance. That lipstick started to give them back their humanity.


Το παραπάνω είναι το manifesto του Banksy, στο site του οποίου το βρήκα. Με καταλαβαίνεις που το κόπιαρα ξεδιάντροπα, έτσι δεν είναι;

Μικρό κομμάτι χρυσάφι

Read, every day, something no one else is reading. Think, every day, something no one else is thinking. Do, every day, something no one else would be silly enough to do. It is bad for the mind to be always part of unanimity.

Christopher Morley, American journalist, novelist, and poet.

Γιατί πάντα διάλεγα περίεργους γκόμενους...

Curiosity helps you clarify problems, ideas, and situations, and it encourages you to explore how they could be different. Actively exploring the environment, asking questions, investigating possibilities, and possessing a sense of wonder are all part of being curious. Questions are key. Once you open up to the nuances of life, it's easy to find things that fascinate you and to begin wondering "why?" and "how?"

1. Think Like A Child
2. Look Beyond the Obvious
3. Fire Your Inner Critic
4. Vary Your Daily Routine
5. Identify the Most Impossible Solutions
6. Work Like a Detective
7. Try New Things

1. Think Like A Child
Children are like miniature reporters, constantly asking who, what, when, where, and particularly why. They also have very few preconceived notions, so they are open to taking in new information without being constrained by biases and judgments.

2. Look Beyond the Obvious
The obvious can mask information that may be vital to learning the truth of a situation. The next time you catch yourself thinking, writing, or saying, "Obviously..." make a note of your assumption. Then invest a few hours in looking beyond what appears to be true. Keep searching until you find at least three pieces of information or sources that conflict with what you classified as "obvious."

3. Fire Your Inner Critic
Remember that someone had every great idea in history. Why not you? We can be so critical of ourselves. Fire that inner critic. Give your ideas time to develop. Respect your intuition. Let ideas percolate for a time prior to applying a critical eye.

4. Vary Your Daily Routine
Take different routes to work, or school, or the market. Use your curiosity to see how many ways you can get there from here. Ask directions of a number of people and evaluate how many variations you hear in these directions. Try them all and evaluate the differences.

5. Identify the Most Impossible Solutions
When faced with a challenge, try to identify the most absurd solutions possible. This can be a fun exercise and may unmask a solution. This process tends to expose the boundary lines in your thinking.

6. Work Like a Detective
Good detectives follow all potential leads, often gathering a huge amount of possibly relevant information, much of which turns out to be useless. However, your attention to detail can eventually pan out when you find the one thread that leads you to a solution.

7. Try New Things
Take a class. Try a new mini-hobby. Taste a food that is new to you. See a movie that you normally wouldn't be attracted to. Read a book on a topic that is unfamiliar. The more you put yourself in learning and questioning mode, the more you develop curiosity as a habit.

Έχουμε την τύφλα στα μάτια σας...

... άνοιξε τα μάτια σου, κάνε κλικ εδώ...

Thursday, September 01, 2005

Η εκδίκηση ενός κομπλεξικού

Κατεβαίνω με το μηχανάκι την αγαπημένη Κηφισίας. Επιστρέφω από την δουλειά. Τα κλασικά, τα ξέρεις τα ρούτινα της ζωής μου... Είμαι στο φανάρι σταματημένος και εύχομαι στον Θεό της κωλοχαράδρας να σκάσει δίπλα μου κανένα μηχανάκι, από αυτά που πρέπει να σκύψεις ΠΟΛΥ για να τα οδηγήσεις, με κανέναν κούκλο οδηγό να δω και εγώ κάτι να φαντάζομαι μέχρι να φτάσω σπίτι.

Και σκάει! Όχι αυτό που ήθελα, αλλά κάτι σκάει: Καραντιζαϊνάτη μηχανή, σε super “υψηλής-αισθητικής-εκεί-που-η-πρωτοπορία-συναναντάει-τον-μπογιατζή” χρώματα, με δύο αναβάτες. Ντυμένοι στην τρίχα! Με γυαλί ηλίου σχεδιασμένο από τον δάσκαλο του Φίλιππου Στάρκου, με κάτι πουκάμισα και παντελόνια κατευθείαν από έντιτο μόδας του Γουίρεντ (αν το Wired είχε μόδα, that is).

...Και κάτι παπούτσια!!! Μα κάτι παπούτσια!!! Σχεδιασμένα σε εργαστήρι μεσοτοιχία με το εργαστήρι της Apple… αεροδυναμικά, ελαφριά, μουράτα. Σαν κότερα, ένα πράγμα!

Εννοείται, οι δύο τύποι είναι σε φάση «το απολαμβάνω όλο αυτό τρελά». Ρίχνουν υποτιμητικές ματιές και σε μένα που ως συνήθως είμαι σαν τον λέτσο, και στον γάιδαρο (την vespa ανόητε...) που είναι μέσα στην μπίχλα (δεν το πλένω για να μην μου το κλέψουν....). Δίπλα μου ένας παπάκιας ο οποίος τραβάει την ίδια αντιμετώπιση: «Τι λε ρε πλέμπα που θα μοιραστώ τον ίδιο δρόμο με εσένα...».

Κοιτάζω χαμηλά. Ο συνοδηγός της μηχανής έχει κάνει το στυλιστικό σφάλμα νούμερο 5: Επειδής το παπούτσι τον εχτυπάει έχει βάλει τσιρότο στη φτέρνα, το οποίο ως καλό τσιρότο έχει ξεκολλήσει και έχει φύγει από την θέση του και κρέμεται ολάκερο, πάνω από το πίσω μέρος του παπουτσιού-κοτέρου (μη σου πω ότι κρύβει και την μάρκα). Τζάμπα τόσος κόπος για άψογο styling – ένα hansaplast φτάνει να φέρει την καταστροφή..

Αλλά τι νόημα έχει μία καταστροφή άμα δεν την έχεις πάρει πρέφα;

Και κάνω την συγκλονιστική κίνηση. Τεντώνω τον δείχτη και σκουντάω το συνοδηγό. Αυτός γυρίζει και με κοιτάζει με τρελή αηδία. «Πως τολμάς» λέει όλη του η ύπαρξη.

Να σου πω φιλαράκο, του λέω, σου κρέμεται ένα ματωμένο τσιρότο από το ποδάρι!

Αυτά τα λόγια ΑΚΡΙΒΩΣ!

Πατάω γκάζι και φεύγω.

Δεν ξέρω τ έγινε μετά.

Δεν μπορείς ποτέ να κρύψεις την αλήθεια για αυτό που πραγματικά είσαι



Τελικά έγινε. Βρεθήκαμε, πήγαμε στο ταβερνάκι, ήπιαμε μπυρίτσα, φάγαμε κρεατάκι ψημένο στο σχαρούλα, γελάσαμε με τα αστειάκια... Ιδού οι αποκαλύψεις:

Η Κουρούνα, τι ώρα είναι την ρωτάς και άμα δεν συμβουλευτεί το 4τομο "Πόλεμος και Ειρήνη" (ή μήπως να έλεγα Πόλεμος και Γουρούνι....) που πάντα κουβαλά μαζί της δεν απαντά... Επίσης κουβαλά μαζί της μία φωτογραφία της Βίκυς Καγιά που από καιρού εις καιρόν σουρομαδάει όλο μίσος. Επίσης, αν της πεις κάτι που δεν σου αρέσει σε απειλεί ότι θα κατουρήσει πάνω στο πιάτο σου...

Ο Macmanus όλη την ώρα αρνείται τηλεφωνικές προτάσεις να παίξει τον Θεόδωρο Κολωκοτρώνη στο επόμενο video clip της Πέγκυς Ζήνας (μιλάμε για συγκλονιστική ομοιότητα...με το Θεόδωρο, όχι την Πέγκυ ανόητε... ). Επίσης, φοράει μόνο μπλουζάκια mμε τη φάτσα και την διεύθυνση (την κανονική όχι στο internet του pitsirikos).

O Δύστροπόπιγκας στην πραγματικότητα είναι μία ροζ καλοπροαίρετη Λιβελούλη όλο καλοσύνη που δίνει συνέχεια λεφτά στους ζητιάνους και αντιμετωπίζει με μεγάλη θετικότητα ότι του συμβεί (να χέσω εγώ δυστροπία...)

Η Damsel In Stress είναι απλά αχαρακτήριστη...

Τον Vague Tourist είναι καλό αν θες να τον έχεις φίλο να μην έχεις χιούμορ. θα σε κάνει ρεζίλι στη Γλυφάδα με το γέλιο του (αν τρως στο Χαλάνδρι μαζί του, εννοώ - αν τρως στη Γλυφάδα θα σε κάνει ρεζίλι στο Χαλάνδρι.... τέλος πάντων καταλαβαίνεις τι θλεω να πω...)

O Vrypan τώρα μαθαίνει ελληνικά, "μην ανησυχείτε λίγη εξάσκηση και θα λυθεί η γλώσσα μου"...

Oh God!