Εκεί που η σεμνότητα συναντά το καλό συντακτικό

[θέλω να πιστεύω ότι δεν ειπώθηκε έτσι όπως γράφτηκε...]

Ρωτούν τη Δήμητρα Γαλάνη σε ένα Θεσσαλονικιότικο περιοδικό: Σας αρέσει να συνεργάζεστε με νέους ανθρώπους;

Και εκείνη απαντά, σεμνή και ταπεινή as usual: Το ταλέντο είναι ένα χάρισμα της φύσης. Ότι σου χαρίζουν πρέπει να το επιστρέψεις πίσω και αυτό κάνω, βοηθώντας όσο μπορώ νέους καλλιτέχνες.

Ευχαριστούμε. Εμείς οι κοινοί θνητοί που μας φροντίζετε.

(πως μου τη σπάνε αυτά τα χαϊλίκια... ειδικά όταν έρχονται από ανθρώπους που είναι πια η σκιά του εαυτού τους...)