Μπορεί κάποιος να μου πεις πότε ακριβώς έγινε αυτή η φρικτή αλλαγή και η μουσική, τα τραγούδια μας, μετατράπηκαν
από κάτι που πραγματικά ακούγαμε, με την καρδιά μας και που μας χάριζε διασκέδαση, συναισθήματα, χαρά, συγκίνηση, λόγους να σκεφτόμαστε, χαλάρωση και ούτω κάθ' εξής
σε ένα άψυχο εργαλείο που το χρησιμοποιούμε μόνο και μόνο για να ενστερνιζόμαστε συγκεκριμένες ταυτότητες και να νιώθουμε ότι εισχωρούμε σε κάστες και κουλτουροφυλές;
...έχουμε πάψει πια να ακούμε την μουσική... την κρίνουμε μόνο με βάση το cool factor ή το τι αντιπροσωπεύει. Και αυτό ισχύει σχεδόν συνολικά - σε πείσμα κάθε μαλάκα που νομίζει ότι "αυτός είναι υπεράνω και δεν επηρρεάζεται από το marketing των πολυεθνικών".
No comments:
Post a Comment