Σελίδες του καλοκαιριού

Σήμερα τα ξημερώματα άλλαξε η ώρα.

Και αν μέχρι χτες ο χειμώνας είχε κουβαλήσει μόνο την οδοντόβουρτσά του και μία αλλαξιά εσώρουχα στις ζωές μας, σήμερα το απόγευμα θα εμφανιστεί με σακ βουαγιάζ, μερικά βιβλία και το αγαπημένο του πιάτο…

«θα μείνω καιρό» θα σου πει και θα στρογγυλοκάτσει στην αγαπημένη σου πολυθρόνα.
Μετά θα ζητήσει το τηλεκοντρόλ για να δει την αγαπημένη του εκπομπή.

...Τι καλύτερη αφορμή λοιπόν από αυτή για να θυμηθώ τα βιβλία που διάβασα στις καλοκαιρινές διακοπές. Ήταν περίεργα βιβλία. Για ένα περίεργο καλοκαίρι, ένα από τα πιο ιδιαίτερα της ζωής μου.

Τα κρατάω αυτή την στιγμή στα χέρια μου. Τα μυρίζω... όσο και να χώνω την μύτη μου στις κρυφές γωνίες στις σελίδες τους δεν φαίνονται να έχουν κρατήσει κάποια καλοκαιρινή μυρωδιά. Όσο και να τα ταρακουνάω δεν πέφτει κάποιος ξεχασμένος κόκκος άμμου…

Ή το ηλίθιο κλισέ δεν ισχύει (thank God…) ή η υστερία μου με το να διατηρώ άθικτα τα βιβλία λειτουργεί μία χαρά (thank God επίσης).

[αγκύλη – τα βιβλία μου είναι άθικτα ακόμα και αφού τα έχω διαβάσει δύο φορές. Πιστεύω ότι η άνθρωποι που, αντί να χρησιμοποιούν σελιδοδείκτες ή ακόμα καλύτερα την μνήμη τους τσακίζουν τις σελίδες των βιβλίων θα έπρεπε να υποχρεωθούν σε ανάγνωση 4 φορές των βιβλίων της Ομηρόλη για τιμωρία. Και βέβαια δεν δανείζω και δεν δανείζομαι ποτέ βιβλίο – με ελάχιστες εξαιρέσεις…κλείνει η αγκύλη – να εδώ].

Βιβλίο 1:



Και ότι θέλει να γίνει – Philip Roth!

Όσο και αν μου είναι δυσάρεστο να μιλάω έτσι για ένα βιβλίο…. ΤΙ ΠΑΠΑΡΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ΘΕ ΜΟΥ!!! Και είναι και 870 σελίδες το παλιογαμήδι!!!

Φλύαρο, πλαδαρό, χωρίς βασική πλοκή, με κάτι υποϊστορίες της πούτσας μόνο, με μισοσχηματισμένους χαρακτήρες και με τους πιο «αδικαιολόγητους» και επιτηδευμένους διάλογους που έχω διαβάσει ποτέ.

Ίουκ

και γιακ!!!

Θα μου πεις, το βιβλίο βγήκε όταν ο Roth ήταν 28 χρονών, οπότε δικαιολογείται να μην ξέρει που πάνε τα τέσσερα… αλλά τόσο χάλι πια...

απίστευτα κουραστικό… και δεν έχει και τέλος, κλείσιμο, που να πεις ότι λυτρώνει την μη ιστορία! ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ 30 ΕΥΡΩ ΤΟ ΠΑΛΙΟΓΑΜΗΔΙ!

(γρήγορα να ξαναδιαβάσω ένα από τα αριστουργήματα του Roth – το "ανθρώπινο στίγμα"
ή το «παντρεύτηκα ένα κουμμούνι» για να θυμηθώ πόσο πολύ τον χαίρομαι και τον απολαμβάνω…)

Βιβλίο 2:



Πεκίνο, το ρόδο και ο λωτός – Αναστάσης Βιστωνίτης

Είναι ένα τομίδιο των εκδόσεων Μεταίχμιο με άρθρα - εντυπώσεις του συγγραφέα από ένα ταξίδι που έκανε 12 χρόνια πριν στο Πεκίνο και τις γύρω περιοχές.


Αν και ο τύπος είναι super duper πολιτικοποιημένος και κουλτουριάρης (ιδιότητες που βγαίνουν πάρα πολύ στον τρόπο που γράφει αλλά και στην ματιά που έχει στα πράγματα) γράφει ζωντανά και όμορφα και καταφέρνει να δώσει μία πολύ γοητευτική περιγραφή της αίσθησης που του προκάλεσε η Κίνα εκείνη την εποχή (σήμερα η χώρα είναι εντελώς διαφορετική, αν θες να την καταλάβεις πρέπει να διαβάσει πιο σύγχρονα βιβλία ή να ταξιδέψεις να την δεις από κοντά…).

Αν είσαι φαν των βιβλίων με ταξιδιωτικές εντυπώσεις αυτό εδώ θα σου αρέσει – έχει ενδιαφέρον και food for thought!

Μεζεδάκι – απόσπασμα: Μου είπαν πως Τζένγκις Χαν σημαίνει «κυρίαρχος του κόσμου».
Δεν είχα φανταστεί πως μία ζωή μπορεί να πολεμάς μόνο και μόνο για να αποδείξεις την αλήθεια του ονόματός σου…

Βιβλίο 3:

A whole new mind – Daniel H. Pink

Αυτό το διάβασα για την δουλειά αλλά το καταδιασκέδασα κιόλας. πλασάρεται ως και καλά οδηγός για να γίνεις ο σούπερ γαμάω επαγγελματίας αλλά έχει και γενικότερο ενδιαφέρον.

Η βασική του ιδέα είναι ότι ο κόσμος αλλάζει και πως από την εποχή της αναλυτικής σκέψης και της συσσώρευσης γνώσεων, εξειδίκευσης, και εμπειριών μπαίνουμε σε μία νέα εποχή που περισσότερη σημασία έχει το τι κάνεις αυτά που ξέρεις…

Μπορείς να αναγνωρίσεις patterns στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στο πως λειτουργούν τα πράγματα;

Μπορείς να δημιουργήσεις ομορφιά; …να διηγηθείς μία ωραία ιστορία, να βγάλεις όμορφες φωτογραφίες, να σχεδιάσεις όμορφα αντικείμενα;

Μπορείς να έχεις κατανόηση, συμπόνια για τους άλλους και να τους νιώθεις;

Μπορείς να δεις πέρα από την επιφάνεια και να ψάξεις το νόημα της ζωής πέρα από τα υλικά αγαθά;

Αν ναι, τότε σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν κινδυνεύεις από την νέα εποχή…

Είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο, πολύ ενδιαφέρον, καλά δομημένο, γεμάτο αναφορές σε τσιτάτα και άλλα βιβλία και παραπομπές σε web sites eye candies, εμπεριστατωμένο και καθόλου ξερό και ακαδημαϊκό.

Μπορεί να διαφωνήσεις με πολλά από αυτά που γράφει αλλά αν μη τι άλλο θα σου δώσει πληροφορία που εσύ μετά αν θες μπορείς να την ερμηνεύσεις αλλιώς.

Αν έχει ένα μικρό ελάττωμα είναι ότι δεν ακολουθεί μία από τις συμβουλές που σου δίνει, αυτή της κατανόησης – ο συγγραφέας φαίνεται να ξεχνά πως η καθημερινότητα όλων μας δεν μας επιτρέπει να κυνηγάμε κάτι πολύ ιδεατό, μία θέση σε έναν κόσμο που ακόμα δεν υπάρχει (μπορεί να πηγαίνουμε προς εκεί αλλά μέχρι να φτάσουμε έχουμε λίγο καιρό…).

Anyway, αυτό θα το δεις κι εσύ αν διαβάσεις το βιβλίο (πούστο συνιστώ…)

Εδώ είναι το site του βιβλίου – μην φρικάρεις που βγάζει πολύ αμερικανίλας, εντάξει;

κατά βάθος είναι καλά παιδιά

Μεζεδάκι - απόσπασμα: ο τύπος εξηγεί πως η επανεκλογή του Bush στην προεδρία της Αμερικής οφείλεται σε κακό σχεδιασμό των ψηφοδελτίων. και το αποδεικνύει!

Βιβλίο 4:



American Mania, when More is not Enough – Peter C. Whybrow

Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ

Αυτά ήταν χειροκροτήματα για ένα από τα δέκα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ… σου ανοίγει το μυαλό, σε εμπλουτίζει με γνώση που σε κάνει να βλέπεις αλλιώς τον κόσμο, και επιπλέον έχει την δυνατότητα να σε κάνει να βλέπεις αλλιώς και την ίδια την ζωή σου, την καθημερινότητά σου.

Τι να πω πια για αυτό το βιβλίο που απλά με έκανε καλύτερο πρόβατο;

Ο συγγραφέας ένας από τους πιο γνωστούς ψυχίατρους στην Αμερική χρησιμοποιεί την κοινωνιολογία, την βιολογία, την ιστορία και τα οικονομικά για να φτιάξει ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό (όχι διασκεδαστικό όπως λέμε «γελάσαμε πάλι απόψε…») βιβλίο το οποίο εξηγεί την διάλυση του κοινωνικού ιστού και γενικά το ψυχολογικό λαλά που βιώνουν οι κάτοικοι των χωρών του πρώτου κόσμου (η έμφαση δίνεται στην Αμερική βεβαίως..).

Ο τύπος (συγγνώμη μισό λεπτό: κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ…) εξηγεί με δεδομένα ιατρικά, ιστορικά, κοινωνικά, βιολογικά, (που είναι δοσμένα ΜΕ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΤΡΟΠΟ , ακόμα και από τον πιο ταπεινό και τιποτένιο όπως εγώ…) μεταξύ άλλων την καταναλωτική μανία των Αμερικάνων αλλά και την σύγκρουση που όλοι βιώνουμε ανάμεσα σε αυτό που είμαστε ψυχολογικά και βιολογικά και σε αυτό που η κοινωνία μας «ζητά».

πραγματικά τις μέρες που το διάβαζα ένοιθα το μυαλό μου μέσα στο κεφάλι μου να αναπτύσεται, να πρήζεται από τις πληροφορίες και όλα όσα ενδαφέροντα διάβαζα.

Μέχρι και οι σημειώσεις είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενδιαφέροντες... γαμώτη! ζηλεύω!

ΤΩΡΑ ΤΡΕΞΕ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ. ΤΩΡΑ!

Εδώ είναι το site του βιβλίου. ελπίζω να μεταφραστεί στα ελληνικά. αν ενδιαφέρεται κανένας εκδοτικός οίκος να το μεταφράσει, εγώ δέχομαι. τζάμπα. (πλάκα έκανα - για το τζάμπα, όχι για τη μετάφραση.)

Μεζεδάκια - αποσπάσματα: να μπεις στο site του βιβλίου να δεις. πολλές φορές να μπεις. αξίζει.


αυτά λοιπόν με τα καλοκαιρινά μου βιβλία. Είναι μεσημεράκι κυριακής, πάω να κολυμπήσω και μετά πρέπει να δουλέψω κι άλλο... ας είναι, καλή βδομάδα.

και τα μουνάκια που εχτές θα βγαίναμε και δεν πήραν τηλέφωνο είναι αρχιδάκια.