Tuesday, February 27, 2007

Ταξίδι στο χέρι μου

Με πιάνει ένα πράγμα πότε - πότε…

έτσι out of the blue, στην μέση του μεγαλύτερου πανικού για παράδειγμα, την ώρα που κατά τον νόμο της δουλειάς και της προθεσμίας δεν έχω χρόνο ούτε να κατουρήσω

με πιάνει ένα πράγμα που καθόλου, και με τίποτε, δεν μπορώ να αντισταθώ:

κάθομαι σαν τον ανόητο και παρατηρώ την παλάμη μου...

Κοιτάζω με προσοχή και αυτοσυγκέντρωση βαθιά τις γραμμές στο χέρι μου.

Δεν θα έλεγες οτί έχουν κάτι ιδιαίτερο, ούτε βαθιές είναι πολύ, ούτε έχουν κάποιο ιδιαίτερο σχήμα. Είναι όμως "ιδιαίτερο" αυτό που φαντάζομαι καθώς τις παρατηρώ:

Σκέφτομαι και το μυαλό μου πάει μακριά. Στο μέλλον. Αναρωτιέμαι.

Άραγε τι θα φέρει το αύριο; Ποιοι από τους (λίγους) ανθρώπους που αγαπάω θα είναι ακόμα παρόντες στην ζωή μου; Ποιοι θα έχουν φύγει; Πως;

Εγώ; Πως θα είμαι εγώ; Θα είμαι καλά; γερός, δυνατός, χαρούμενος, ικανός; Που θα βρίσκομαι; Τι θα κάνω; Θα είμαι στην ίδια εργασία; Θα έχω άλλαξει τομέα; Μήπως θα έχω μετακομίσει;

Ακόμα… ποιες λύπες θα έχουν χαραχτεί στο πρόσωπο μου; Ποιες χαρές; πως θα τις έχω "σηκώσει" και τις μεν και τις δε; θα τις "αντέξω"; θα τις μετουσιώσω σε εμπειρία, σε μάθημα για το παρακάτω της ζωή μου... ή μήπως κάποια από αυτές θα είναι τόσο έντονη ώστε να κάψω φλάτζα;

Αυτά , και άλλα αναρωτιέμαι κοιτάζοντας τις γραμμές στην παλάμη. Ανησυχώ, ανασφαλιάζω, αγωνιώ… και περνάνε τα λεπτά, και χάνομαι μέσα στις τρομαγμένες σκέψεις, και τότε...

Και τότε ένα θαύμα γίνεται εκεί μπροστά στα μάτια μου.

Οι γραμμές από το χέρι λειαίνουν.

Σβήνουν σιγά σιγά, εξαφανίζονται, και η παλάμη μου γίνεται σαν παλάμη ροδαλού χοντρουλού μωρού. (να ένα πλεονέκτημα να είσαι χοντρούλης όπως εγώ!).

Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου για να φύγει η ψευδαίσθηση αλλά που…

και τότε πιάνω το νόημα: δεν έχει σημασία, τι, πως και πότε θα γίνει… σημασία έχει να γίνει και να είμαι μέσα στο παιχνίδι, σημασία έχει να είμαι εκεί όταν συμβεί ό, τι συμβεί και όχι απών…

Και τότε κάποιος με φωνάζει και επιστρέφω στον κόσμο.

9 comments:

Attalanti said...

Σημασία έχει να μπορείς να κάνεις ένα διάλειμμα πάνω στον πανικό. Εξαιρετικό είναι να έχεις κάποιον να σε κρατά από το χέρι - στα εύκολα, φυσικά. Στα δύσκολα θα σου σταθούν πολλοί, το θέμα είναι να έχεις κάποιον να μοιραστείς τις χαρές, και θα είναι πολλές, θα δεις! φιλιά!

BLUEPRINTS said...

that's the spirit babe, σημασία έχει να κάνεις το ταξίδι και να είσαι παρών, welcome back

repeatable said...

Βαλτός είσαι κι εσύ τωρά;

Ευτυχώς το έσωσες στα τελευταία.

Anonymous said...

το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της χειρομαντίας είναι η λεγόμενη γραμμή της αφροδίτης που σχετίζεται με τη σεξουαλικότητα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Les_lignes_de_la_main_Artlibre.png
το τέσσερα!

Anonymous said...

(το ξέρω ότι είμαι εντελώς εκτός κλίμματος αλλά θεωρώ καθήκον μου να τροφοδοτώ με άχρηστες πληροφορίες τους απανταχού infojunkies)

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Λοιπόν, να κόψετε τα πολλά πολλά κολλητιλίκια με τους μεσήλικες, γιατί δεν σας βγαίνουν σε καλό, βλέπω!!! Σας κολλάνε την φιλοσοφία τους και χαμπάρι δεν παίρνετε...

Anonymous said...

Μάιστα! Μάθαμε και ότι είσαι χοντγός ενώ μας κάνεις τον σέξυ.

Anonymous said...

Επειδή φαινεται να ειστε "κάπως" και καταχρώμενος της φιλοξενείας σας θα σας χαρισω του στοίχους από ένα κάπως σχετικό τραγούδι, των Beautiful South το γλυκανάλατο prettiest eyes, και συγγνώμη για την κατάχρηση

Line one is the time
That you, you first stayed over at mine
And we drank our first bottle of wine
And we cried

Line two were away
And we both, we both had nowhere to stay
Well the bus-shelters always ok
When youre young

Now youre older and I look at your face
Every wrinkle is so easy to place
And I only write them down just in case
That you die

Lets take a look at these crows feet, just look
Sitting on the prettiest eyes
Sixty 25th of decembers
Fifty-nine 4th of julys
Not through the age or the failure, children
Not through the hate or despise
Take a good look at these crows feet
Sitting on the prettiest eyes

Line three I forget
But I think, I think it was our first ever bet
And the horse we backed was short of a leg
Never mind

Line four in a park
And the things, the things that people do in the dark
I could hear the faintest beat of your heart
Then we did

Now youre older and I look at your face
Every wrinkle is so easy to place
And I only write them down just in case
You should die

Lets take a look at these crows feet, just look
Sitting on the prettiest eyes
Sixty 25th of decembers
Fifty-nine 4th of julys
You cant have too many good times, children
You cant have too many lines
Take a good look at these crows feet
Sitting on the prettiest eyes

Well my eyes look like a map of the town
And my teeth are either yellow or theyre brown
But youll never hear the crack of a frown
When you are here
Youll never hear the crack
Of a frown

Provato said...

ανώνυμε συγγνώμη για την καθυστέρηση! ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση! να επανέρχεστε με αφιερώσεις παρακαλώ - τις έχω ανάγκη! μπεεεε


φιλιά σε όλους για τα σχόλια - συγνώμη για την καθυστέρηση στις απαντήσεις. Κι αν δεν απαντώ, δεν θα πει πως δεν σε αγαπώ μωρό μου! μπεεεε :-))