Σαββατοκύριακο "χυμός πορτοκάλι"

η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες επικρατεί ένας μικροχαμός στα της ζωής μου.

Στα γκομενικά το χάος θα προκαλούσε άγχος και αγωνία ακόμα και σε βουδιστή ζεν μοναχό.

Στα επαγγελματικά είμαι κοντά στην φάση "κάψιμο φλάτζας" - βέβαια, αν όλα πάνε καλά, αυτή θα είναι μόνιμα η κατάσταση απ' εδώ και μπρος - άρα πρέπει να μάθω να χειρίζομαι την όλη πιεστική φάση [πάντως δόξα τω θεώ, φαίνεται να αποδίδει το πράγμα].

Στο σπίτι... ευτυχώς που αποφάσισα να φέρω μία κυρία να το καθαρίσει και γλυτώσαμε τον τέτανο στο παρά πέντε.

Στο κολυμβυτύρι, δεν ξέρω τι λύσσα με έχει πιάσει, μπαίνω στην πισίνα και ξεχνάω να βγω. Μετά είμαι ξεθεωμένος βέβαια - λες και με έχουν δείρει (αλλά ξεθεωμένος με καλή διάθεση και με κορμάρα παρά τέταρτο...].

εκτός από όλα αυτά: αισθάνομαι αδυναμία συννενόησης με τα συκώτια μου τα ίδια, μου λείπουν τα τυριά λόγο νηστείας (άλλα κρατώ γερά...), έχω επιθυμήσει τους φίλους μου αλλά δεν κάνω την παραμικρή κίνηση να βρεθώ μαζί τους και επιπλέον...

αυτό το Σαββατοκύριακο που θα ήθελα σαν παλαβός να αράξω το sexy κοιλάκι στον καναπέ θα είναι (υποχρεωτικά) μέσα στην ενέργεια και την βιταμίνη αφού μετακομίζουμε στην δουλειά:

κοντολογίς: αν αγαπάς τον προβατάκο σου, κάνε happy thoughts για κείνον. (what goes around, comes around εξάλλου...)