Friday, March 23, 2007

Κάθε πόρτα έχει την πρόκα της - αλλά μερικές πρόκες είναι μεγαλύτερες από άλλες

Μέσα στο ταξί μία ξινή γυναίκα, η οδηγός, σήμερα το πρωί μου έσπασε τα νεύρα με την αγένεια και την ξινίλα της.

Παραλίγο να της την πω…

Μετά είδα ότι είχε κολλήσει στην οροφή του ταξί, πάνω από το σημείο που βρίσκεται το λεβιέ ταχυτήτων, την φωτογραφία ενός παλικαριού γύρω στα 30.

Η φωτογραφία βρισκόταν μέσα σε χάρτινο πλαίσιο. Μαύρο. Σαν αυτά που βάζουν για τους πεθαμένους.

Το παλικάρι έμοιαζε πολύ στην ξινή οδηγό. Πρέπει να ήταν αδελφός της.

Φορούσε ρούχα κυριλέ, αυτά που θα φόραγε ένα λαϊκό παιδί για να πάει στα μπουζούκια.

Πήγα να της την πω λοιπόν για τον τρόπο της τον αγενή και τον πικραμένο…

Και μετά έκανα στο μυαλό μου μία σύνδεση του πεθαμένου παιδιού στην φωτογραφία πάνω από το κεφάλι μας και την αγένειάς και αγριάδας της…

Και το άφησα να πέσει κάτω.

2 comments:

Alex A. said...

Από τα καλύτερα ποστ που έχω διαβάσει ποτέ. Γράφε και κανα τέτοιο που και που για αλλαγή :)

Anonymous said...

Xμμμμ... όχι, δεν ήμουν εγώ. Δεν είμαι ταξιτζού.