σίγουρα θυμάσαι την θρυλική διαφήμιση των 80s με τον εισαγόμενο! τι ρωτώ, δεν την θυμάσαι απλά, έχει διαμορφώσει την αισθητική σου. με την τέλεια έννοια.
Είναι μία από τις θρυλικότερες ελληνικές διαφημίσεις, που έφτιαξε την καριέρα του Νίκου Παπαναστασίου και παραλίγο να σώσει τις οικονομίες των παρευξείνιων και ανατολικομεσογειακών χωρών!. Σε αυτή ο ηθοποιός προσπαθούσε να μας πείσει να αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα. Ο επιμένων Ελληνικά - για το καλό της οικονομίας, της χώρας, του τόπου, του ΠΑΣΟΚ που τότε ήταν κυβέρνηση. Στη θυμίζω:
Πριν λίγο καιρό υπέπεσε στην αντίληψή μου η Νεοϊζλανδέζικη εκδοχή της.
Καταρχήν να πω ότι είναι απαράδεκτο να μας κλέβουν έτσι τις ιδέες. Και μάλιστα 20 χρόνια μετά. How γύφτικο is that! Από την Νέα Ζηλανδία, μία χώρα με ποιότητα, δεν το περίμενα να μας κάνουν τέτοια εγκληματική κίνηση.
θέλω αγαπημένε αναγνώστα να δεις την διαφήμιση και να μου πεις αν πιστεύεις ότι έχω δίκιο (τι δίκιο! τρίκιο είναι αυτό!!!!!) που θέλω να τους τραβήξω μία καταγγελία στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης που θα είναι όλη δική τους.
ΠΟΥ ΠΑ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΝΣΠΕΤ ΜΟΥ; ΕΛΑ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΣΕ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕ ΤΑ ΡΗΣΠΕΚΤΣ ΜΗ ΣΤΕΙΛΩ ΤΟΝ ΨΩΜΙΑΔΗ και κάνει το όκλαντ προφιτερόλ απ΄ το ξύλο. Δεν κατάλαβα δηλαδή επειδή έχεις το ίδιο μήνυμα, θες να πεις στον κόσμο να αγοράζει τα ντόπια προϊόντα, πρέπει να με κλέψεις ως Έλληνα; Να βρεις δικό σου Παπαναστασίου κύριος! Lamog, ε lamog!!!!
κατάλαβες φίλε μου, μετά τους Σκοπιανούς να πρέπει να δεχτώ αυτό:
Monday, March 31, 2008
έλα να πέφτουνε τα τρελά τα ρησπέκτια για πάρτη του ηνσπέκτορ προβατάκου!
ανακάλυψα το blog αλλά και το youtube channel της Βίνας Ασίκης.
omg! OMG!!!! IT'S LIKE oh my gooooood! did you see that?
how cool is that?
how many respects do I deserve?
how great am I?
στο youtube channel μπορείς να δεις απίστευτη βιβλιογραφία (videoγραφία, καλύτερα) για μία από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες των 80s που έχει σημαδέψει όσους είδαν έστω και μία σκηνή από ταινία της. ιστορικέ κινηματογράφου του μέλλονοτς rejoice!
το καλύτερο; η επιγραφή στο blog της Βίνας: το υπέρτατο θηλυκό. yes indeed.
omg! OMG!!!! IT'S LIKE oh my gooooood! did you see that?
how cool is that?
how many respects do I deserve?
how great am I?
στο youtube channel μπορείς να δεις απίστευτη βιβλιογραφία (videoγραφία, καλύτερα) για μία από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες των 80s που έχει σημαδέψει όσους είδαν έστω και μία σκηνή από ταινία της. ιστορικέ κινηματογράφου του μέλλονοτς rejoice!
το καλύτερο; η επιγραφή στο blog της Βίνας: το υπέρτατο θηλυκό. yes indeed.
Sunday, March 30, 2008
μερικές καταπληκτικές διαφημίσεις
για αποσμητικό στόματος - κληκ εικόνα να διαβάσεις το μηνυματάκι:
ισραηλινή, της Greenpeace. Εξαιρετική και απλή ιδέα η αναλογία πλαστική σακούλα ίσον πυρηνική βόμπα. Ισχύει.
για γυμναστήριο. αστεία και καταφέρνει και λέει μία ιστορία με την μία. μπράβο λολ
σου κόβει την ανάσα κι ας διαφημίζει κάτι "οξύμωρο": βιοδιασπώμενο απορρυπαντικό:
τι υπάρχει στο μυαλό ενός άντρα; κατά τον Freud το sex. Δηλαδή το... Viagra. Πολύ πούστικια διαφήμιση, πάει να σου την κάνει να σε χειραγωγήσει, αλλά και έξυπνη. Φτιαγμένη στην Σλοβενία παρακαλώ:
ισραηλινή, της Greenpeace. Εξαιρετική και απλή ιδέα η αναλογία πλαστική σακούλα ίσον πυρηνική βόμπα. Ισχύει.
για γυμναστήριο. αστεία και καταφέρνει και λέει μία ιστορία με την μία. μπράβο λολ
σου κόβει την ανάσα κι ας διαφημίζει κάτι "οξύμωρο": βιοδιασπώμενο απορρυπαντικό:
τι υπάρχει στο μυαλό ενός άντρα; κατά τον Freud το sex. Δηλαδή το... Viagra. Πολύ πούστικια διαφήμιση, πάει να σου την κάνει να σε χειραγωγήσει, αλλά και έξυπνη. Φτιαγμένη στην Σλοβενία παρακαλώ:
Η Ρένα Βλαχοπούλου στο no 1 του Αμερικάνικου Box Office!!!
ορ νοτ!
λολ
χαχαχαχαχα!!
Λοιπόν η πιο εμπορική ταινία αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αμερική έχει σαν θέμα τα χαρτιά - όπως ακριβώς και η Χαρτοπαίχτρα με την Ρένα Βλαχοπούλου! how uber cool is that. καλά λένε ότι οι Έλληνες διαπρέπουμε στο εξωτερικό και ότι είμαστε γονιοί του πολιτισμού του δυτικού και χωρίς εμάς ακόμα θα τρώγανε λειχήνες στην Μασαχουσέτη.
Το έργο λέγεται 21 και αναφέρεται σε μία ομάδα whiz kids φοιτητών από το MIT που πάνε στο Las Vegas και κάνουν kick ass στα μεγάλα καζίνο γιατί ως μαθηματικές διάνοιες "μετράνε" τα χαρτιά που έχουν περάσει στο 21 και κερδίζουν τα άπειρα των απείρων των μυριών δολάργια.
Στο έργο παίζει ο Kevin Spacey, η επίσημη ντουλαπίστρια του www.provato.gr που είχε ψιλοχαθεί, και ο μαύρος που έδωσε τα δύο χάπια στον Κιάνου Ροίβζ στο Matrix. Τρομερό βιογραφικό ο τύπος. Πως από φαρμακοποιός κατέληξε διευθυντής καζίνου (το καζίνο ονομαστική, γενική του καζίνου) beats me.
Η επιτυχία της ταινίας είναι ψιλοέκπληξη με την έννοια ότι ούτε προμοταρίστηκε τρελά ούτε έχει και τίποτε φοβερούς σταρζ για πρωταγωνιστές ούτε έχει και κάποιο ιδιαίτερο appeal. ένηγουαίη σε καλή μεριά τα κέρδη.
Εδώ το trailer. Ξεκινά με υπέροχα πλάνα Βοστώνης λυγμ κλαψ έχω πάει και θέλω πάλι. σνιφ
Μια γουρούνα στον κινηματογράφο
Σάββατο βράδυ.
Βρίσκομαι στο Αττικόν, το πιο ανοργάνωτο σινεμά της Αθήνας με τους πιο ανειδίκευτους υπαλλήλους (τώρα, πως καταφέρνουν να είναι ανειδίκευτοι σε κάτι στο οποίο δεν γίνεται να ειδικευτείς - το κόψιμο εισιτηρίων για κινηματογραφικό έργο - είναι κάτι πέρα από την φαντασία μου).
Έχω πάει να δω αυτή την μαλακία με τον Phillip Seymour Hoffman - ποτέ σε μία ταινία δεν είναι τόσο πολλά κλισέ μαζεμένα και μπουρδουκλωμένα μεταξύ τους με τόσο κακό τρόπο - που φυσικά σε μή τριτοκοσμικές κινηματογραφικά χώρες δεν έτυχε καν πλατειάς διανομής. Αλλά εδώ σε μας, όπως και στην Γαλλία, άλλη χώρα που λατρεύει τα φεστιβάλ καλλιτεχνικής ανοησίας, σκίζει.
Πριν την αρχή της ταινίας πάω να πάρω μεταλλαγμένο ποπ κορν να φάω γιατί την υποψιάζομαι την όλη φάση ότι θα είναι τρελή μούφα και τουλάχιστον να έχουμε κάτι να απασχολούμε τα χέρια μας.
Περιμένω στην τεράστια ουρά αρκετή ώρα και ξαφνικά εμφανίζεται χοντρή, άσχημη, κοντή 40άρα με μωβ μπλούζα μαύρη φούστα, κωλάρα φεστιβάλ κυταρρίτιδας, και λιγδερό μαλλί που πάει στην αρχή της ουράς με δόλιο σκοπό να την παρακάμψει. Εγώ την επισημαίνω και επειδή η παράκαμψη ουράς είναι ότι χειρότερο μπορώ να βιώσω, είμαι έτοιμος αν τολμήσει να κάνει μαλακία να μου φάει την σειρά, να της βγάλω το δεξί μάτι με τον αριστερό μου κυνόδοντα.
Περνάνε μερικά δευτερόλεπτα και κάποια στιγμή η γελοία που στέκεται αμίλητη μπροστά στο ταμείο μέχρι να βρει ευκαιρία να χτυπήσει, λέει στο υπάλληλο τι θέλει. Αυτός, μπράβο το παλικάρι, της απαντά ότι η ουρά είναι από κει και ότι πρέπει να πάει να κάτσει στο τέλος της. και τι γυρίζει και του λέει η μαλάκω;
"μα τόση ώρα είμαι εδώ, τώρα θα είχα φτάσει αν περίμενα...". Δεν φτάνει που είναι λίγδα, δεν φτάνει που δεν σέβεται τον συνάνθρωπο, δεν φτάνει που τολμά να περνά όλον το κόσμο για ηλίθιο, λέει και κακά ψέματα από πάνω η γουρούνα. Που τι φταίνε τα γουρουνάκια τα καημένα.
Ο υπάλληλος ευτυχώς δεν μάσησε, τυχερός είμαι γιατί αν δεν την έστελνε σταδγιάλα είναι στάνταρ ότι θα ήμουν φυλακή τώρα με δύο φόνους στο ενεργητικό μου. (άσχετο αλλά όταν σκοτώνεις κάποιον το βάζεις στο "ενεργητικό" σου ή στο "παθητικό" σου; - κάποιος γλωσσολόγος να βοηθήσει).
Ηλίθια χοντρή αν διαβάζεις ξέρε το εξής: Ο λόγος που είσαι τόσο άσχημη είναι απλά γιατί είσαι χυδαία μέσα σου. να πας να γαμηθείς. τι πας σινεμά αφού συνεχίζεις να είσαι υπανθρώπα και σιχαμένη; Α, και σταμάτα να κάνεις δίαιτα ή να αγοράζεις καλλυντικά ή ρούχα για να δείχνεις όμορφη. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ όσο είσαι τόσο χυδαία όσο φέρθηκες εχτές. Φτιάξε το μέσα σου και τότε θα δεις διαφορά και έξω. μπητς.
Το χειρότερο είναι ότι άνθρωποι σαν και αυτήν ψηφίζουν στις εκλογές, απαντάνε σε δημοψηφίσματα και γενικά συμμετέχουν έστω και έμμεσα σε λήψεις αποφάσεων που αφορούν και εμένα που δεν είμαι (ή προσπαθώ να μην είμαι, τουλάχιστον) τόσο χυδαίος όσο εκείνη.
Τελικά μήπως κάτι πάει λάθος με την Δημοκρατία; Μήπως πρέπει πριν αρχίσουμε να ψηφίζουμε να περνάμε εξετάσεις μη-χυδαιότητας και ευαισθησίας;
Και, σε πιο προσωπικό επίπεδο: τι είναι αυτή η τσατίλα που έχω μέσα μου, και για ποιον λόγο, ώστε να με στέλνει τόσο αδιάβαστο και να μου ανατρέπει την όλη μη νιρβάνα μου ένα γεγονός που, ναι μεν, με τσατίζει αλλά αν μη τα άλλο θα έπρεπε να έχω συνηθίσει; Γιατί βεβαία τα νεύρα δεν είναι για την μαλάκω. Απλά η μαλάκω είναι καλή αφορμή για να βγουν τα νεύρα. ...που άραγε για ποιο λόγο τα έχω; discuss!
Βρίσκομαι στο Αττικόν, το πιο ανοργάνωτο σινεμά της Αθήνας με τους πιο ανειδίκευτους υπαλλήλους (τώρα, πως καταφέρνουν να είναι ανειδίκευτοι σε κάτι στο οποίο δεν γίνεται να ειδικευτείς - το κόψιμο εισιτηρίων για κινηματογραφικό έργο - είναι κάτι πέρα από την φαντασία μου).
Έχω πάει να δω αυτή την μαλακία με τον Phillip Seymour Hoffman - ποτέ σε μία ταινία δεν είναι τόσο πολλά κλισέ μαζεμένα και μπουρδουκλωμένα μεταξύ τους με τόσο κακό τρόπο - που φυσικά σε μή τριτοκοσμικές κινηματογραφικά χώρες δεν έτυχε καν πλατειάς διανομής. Αλλά εδώ σε μας, όπως και στην Γαλλία, άλλη χώρα που λατρεύει τα φεστιβάλ καλλιτεχνικής ανοησίας, σκίζει.
Πριν την αρχή της ταινίας πάω να πάρω μεταλλαγμένο ποπ κορν να φάω γιατί την υποψιάζομαι την όλη φάση ότι θα είναι τρελή μούφα και τουλάχιστον να έχουμε κάτι να απασχολούμε τα χέρια μας.
Περιμένω στην τεράστια ουρά αρκετή ώρα και ξαφνικά εμφανίζεται χοντρή, άσχημη, κοντή 40άρα με μωβ μπλούζα μαύρη φούστα, κωλάρα φεστιβάλ κυταρρίτιδας, και λιγδερό μαλλί που πάει στην αρχή της ουράς με δόλιο σκοπό να την παρακάμψει. Εγώ την επισημαίνω και επειδή η παράκαμψη ουράς είναι ότι χειρότερο μπορώ να βιώσω, είμαι έτοιμος αν τολμήσει να κάνει μαλακία να μου φάει την σειρά, να της βγάλω το δεξί μάτι με τον αριστερό μου κυνόδοντα.
Περνάνε μερικά δευτερόλεπτα και κάποια στιγμή η γελοία που στέκεται αμίλητη μπροστά στο ταμείο μέχρι να βρει ευκαιρία να χτυπήσει, λέει στο υπάλληλο τι θέλει. Αυτός, μπράβο το παλικάρι, της απαντά ότι η ουρά είναι από κει και ότι πρέπει να πάει να κάτσει στο τέλος της. και τι γυρίζει και του λέει η μαλάκω;
"μα τόση ώρα είμαι εδώ, τώρα θα είχα φτάσει αν περίμενα...". Δεν φτάνει που είναι λίγδα, δεν φτάνει που δεν σέβεται τον συνάνθρωπο, δεν φτάνει που τολμά να περνά όλον το κόσμο για ηλίθιο, λέει και κακά ψέματα από πάνω η γουρούνα. Που τι φταίνε τα γουρουνάκια τα καημένα.
Ο υπάλληλος ευτυχώς δεν μάσησε, τυχερός είμαι γιατί αν δεν την έστελνε σταδγιάλα είναι στάνταρ ότι θα ήμουν φυλακή τώρα με δύο φόνους στο ενεργητικό μου. (άσχετο αλλά όταν σκοτώνεις κάποιον το βάζεις στο "ενεργητικό" σου ή στο "παθητικό" σου; - κάποιος γλωσσολόγος να βοηθήσει).
Ηλίθια χοντρή αν διαβάζεις ξέρε το εξής: Ο λόγος που είσαι τόσο άσχημη είναι απλά γιατί είσαι χυδαία μέσα σου. να πας να γαμηθείς. τι πας σινεμά αφού συνεχίζεις να είσαι υπανθρώπα και σιχαμένη; Α, και σταμάτα να κάνεις δίαιτα ή να αγοράζεις καλλυντικά ή ρούχα για να δείχνεις όμορφη. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ όσο είσαι τόσο χυδαία όσο φέρθηκες εχτές. Φτιάξε το μέσα σου και τότε θα δεις διαφορά και έξω. μπητς.
Το χειρότερο είναι ότι άνθρωποι σαν και αυτήν ψηφίζουν στις εκλογές, απαντάνε σε δημοψηφίσματα και γενικά συμμετέχουν έστω και έμμεσα σε λήψεις αποφάσεων που αφορούν και εμένα που δεν είμαι (ή προσπαθώ να μην είμαι, τουλάχιστον) τόσο χυδαίος όσο εκείνη.
Τελικά μήπως κάτι πάει λάθος με την Δημοκρατία; Μήπως πρέπει πριν αρχίσουμε να ψηφίζουμε να περνάμε εξετάσεις μη-χυδαιότητας και ευαισθησίας;
Και, σε πιο προσωπικό επίπεδο: τι είναι αυτή η τσατίλα που έχω μέσα μου, και για ποιον λόγο, ώστε να με στέλνει τόσο αδιάβαστο και να μου ανατρέπει την όλη μη νιρβάνα μου ένα γεγονός που, ναι μεν, με τσατίζει αλλά αν μη τα άλλο θα έπρεπε να έχω συνηθίσει; Γιατί βεβαία τα νεύρα δεν είναι για την μαλάκω. Απλά η μαλάκω είναι καλή αφορμή για να βγουν τα νεύρα. ...που άραγε για ποιο λόγο τα έχω; discuss!
Friday, March 28, 2008
Όλη κι όλη μου η στεναχώρια, κράτησε να ξέρεις δυο τρεις ώρες το πολύ
Πριν από κάμποσα χρόνια, όχι πολλά, 4-5, είχα ένα γκόμενο. Δεν ήταν τίποτε σπουδαίο απλά για κανένα δίμηνο βρισκόμασταν και βγάζαμε τα μάτια μας.
δεν του άρεσα πολύ, το ίδιο και κείνος δεν μου άρεσε, το καταλαβαίναμε, αλλά δεν είχαμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε και όρεξη να ψάχνουμε κάτι πιο χατ οπότε το προχωρήσαμε.
Αλλά ήταν πολύ ξεκάθαρο το είδος προχωρήματος ήταν αυτό. Βρισκόμαστε για σεξάκοι χωρίς πολλά πολλά, και έξω από την πόρτα.
Εγώ γενικά ήμουν κάπως πιο αποστασιοποιημένος στην όλα φάση. Δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω πως, ίσως επειδή είχα καλύτερη επαφή με τον εαυτό μου και ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν το ελάχιστο standard αρέσκειας που μπορούσα να περιμένω από κάποιον, πάντως δεν ήθελα πολλά πολλά.
Ίσως όμως να φταίει και κάτι άλλο για την σχετική μου ψυχρότητα. Το ένστικτό μου που υπερηφανεύομαι ότι λειτουργεί πολύ καλά σε σχέση με τους ανθρώπους κάτι μου έλεγε, κάπως σαν να μην πολυήθελε να πολυανοιχτώ με αυτόν τον άνθρωπο.
Μην με παρεξηγείς.Δεν ήμουν αγενής, ούτε το έπαιζα κάπως, ούτε έκανα το ντιβάκι, ούτε υπήρξα κρυψίνους. Έκανα μαζί του αυτό ακριβώς που αισθανόμουν - μόνο που στην προκειμένη περίπτωση αυτό που ένοιωθα ήταν λίγο σε σχέση με το συνηθισμένο μου (είμαι γενικά πολύ τρυφέριος και όταν είμαι σε καψούρα τον έχω τον άλλο άθρωπα σε μεγάλη επίθεση τρυφερότητας και αγάπης).
ενηγουαίη. Πέρασε ο καιρός, παιχνίδι αλλιώτικο που χάθηκε στο φως τα μεσημέρια μίλα μου... και κάποια μέρα διαπίστωσα ότι και το καθαρά σωματικό μου είχε τελειώσει με τον άθρωπα αυτόν. Οπότε, σιγά σιγά και με όση ευγένεια διέκοψα την επαφή μας. Ξέρεις πως γίνονται αυτά - λες 5-6 φορές το πολύ όταν ο άλλος σε καλεί ότι δεν μπορείς να βρεθείτε και το παίρνει το μήνυμα.
Μόνο που τότε συνέβη κάτι που πολύ με έκανε να απορήσω: Ο τύπος άρχισε να έχει μία συμπεριφορά λες και τον κορόϊδεψα, του πήρα την παρθενιά και τώρα δεν θα μπορούσε να στεφανωθεί, του υποσχέθηκα ψεύτικο αρραβώνα και τελικά δεν τήρησα την υπόσχεσή μου.
Στην αρχή έμαθα κάποια λόγια που έλεγε σε κάποιους κοινούς άγνωστους (ότι ήμουν πολύ καθίκι απέναντι του και τον εκμεταλλεύτηκα), μετά έτυχε να τον επετύχω σε μερικά μαγαζιά και έριχνε με δραματικό τρόπο το φουλάρι γύρω από το λαιμό και έφευγε επιδεικτικά χωρίς να με χαιρετήσει.
Δεν ασχολήθηκα - ο κάθε άθρωπας έχει την πετριά του.
Μέχρι που μερικές μέρες πριν έτυχε να μάθω ότι ο κύριος αυτός το διάστημα που νταραβεριζόμασταν μου έλεγε ψεύτικο όνομα. Γκουλπ. Γκαλπ. Γκουλπ. (...να λοιπόν μία ένδιεξη ότι το ένστικτο είχε κάτι πιάσει).
Κοίτα τώρα τι γίνεται: αυτό δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησε (ντάξει, δεν μου άρεζε κιόλας, αλλά δεν με ενόχλησε...). Θέλω να πω, ήταν τόσο τέτοιας αλαφρότητας και περιορισμένης διαρκείας η σχέση μας και το πως γνωριστήκαμε που το βρίσκω, σε έναν κουλό βαθμό λογικό ότι όταν μου συστήθηκε μου είπε το παρατσούκλι του δεύτερου βαφτιστικού του που ούτε ο νονός του το θυμάται. Μετά, δεν μπορούσε να μου πει ότι "ξέρεις σου είπα ότι με λεν Λευτέρη αλλά τελικά οι κολλητοί με φωνάζουν Ανδρέα και μούμπλε μούμπλε..." - ούτε εγώ θα μπορούσα.
Άλλο είναι όμως που με εντυπωσιάζει. Πως ένας άθρωπας που παίζει το παιχνίδι της επιπολαιότητας και της ελαφρότητας, που το απολαμβάνει κιόλας, που συνεισφέρει σε αυτό σε βαθμό να λέει ψεύτικο όνομα θεωρεί για τον εαυτό του ότι αδικήθηκε στην σχέση μας. Ώπα ρε μεγάλε, πάρτο αλλιώς.
Εγώ έχω πολύ συγκεκριμένη άποψη για την φάση. Μία κουλή συναντήθηκε με μία άλλη κουλή και φτιάξανε ένα κουλό νταραβέρι. Πήρηοντ. Και μετά αυτό τελείωσε.
Αυτός τώρα ο άθρωπας πιστεύει ότι ένας κακός κύριος εκεί έξω (ο γιώρζ τρούλη) τον εκμεταλλεύτηκε και του ήπιε το αίμα και σκότωσε μία σκέση δυνατή και πάτησε τα συναισθήματά του και ποδοπάτησε την αγάπη που είχε μέσα του και μία αγκαλιά να γείρει έψαχνε γιατί αυτός ξέρει να αγαπά και δεν φοβάται να δοθεί, ενώ εσύ δεν ξέρεις να ανοίγεσαι και σφραγίζεις σαν το στρείδι και πρέπει να είσαι σε επαφή με τα συναισθήματά σου και όταν όλα τελειώσαν αφού με γλέντησες... α μαρή.
να είμαι ειλικρινής; θα είμαι. Χέστηκα για το τι νομίζει για μένα κάποιος που δεν γουστάρω σε κανένα επίπεδο. Δόξα τω θεώ, έχω μπόλικους ανθρώπους που με συμπαθούν, και μάλιστα τους εκτιμώ κιόλας. Αυτό όμως που με στεναχωρεί είναι να μαθαίνω πως αυτός ο άνθρωπος έχει βάλει στο σούπερ παθητικό του αυτή την σχέση, και την θυμάται ώς εκμετάλα και θεωρεί ότι αδικήθηκε και πληγώθηκε, και πιστεύει ότι η κακή κοινωνία ακόμα μία φορά τον πόνεσε και "θέεεεεεεεε μου την δεύτερη φοράααααα που θάρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κ αν λαχταράααααααα δεν θα ξαναγαπήσω".
Ίσως αυτός ο άθρωπας πρέπει να αρχίσει να αναρωτιέται μήπως και έχει προαποφασίσει να μην ξαναγαπήσει και γι αυτό ερμηνεύει έτσι μία ιστορία που ποτέ δεν είχε κανένα ειδικό βάρος. και καμία σημασία. Σαν να ψάχνει πρόφαση για να μην ξαναεμπιστευτεί και να μην ξανασυνδεθεί και η φάση με μένα του έκατσε μία χαρά.
Όμως η αλήθεια είναι ότι ποτέ η φάση μας δεν ήταν κάτι περισσότερο από μία σχέση από κείνες που δικαιλογογούν μέχρι και να πεις ψεύτικο όνομα στον άλλονε. Και ο πρώην φίλος μου το είδε από την αρχή - μόνο που κάποια στιγμή αποφάσισε να σταματήσει να το βλέπει επειδή έπρεπε να μπορεί να φεύγει από μαγαζιά κουνώντας δραματικά το φουλάρι του.
ασ τα διάλα με την κάθε κουλή.
δεν του άρεσα πολύ, το ίδιο και κείνος δεν μου άρεσε, το καταλαβαίναμε, αλλά δεν είχαμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε και όρεξη να ψάχνουμε κάτι πιο χατ οπότε το προχωρήσαμε.
Αλλά ήταν πολύ ξεκάθαρο το είδος προχωρήματος ήταν αυτό. Βρισκόμαστε για σεξάκοι χωρίς πολλά πολλά, και έξω από την πόρτα.
Εγώ γενικά ήμουν κάπως πιο αποστασιοποιημένος στην όλα φάση. Δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω πως, ίσως επειδή είχα καλύτερη επαφή με τον εαυτό μου και ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν το ελάχιστο standard αρέσκειας που μπορούσα να περιμένω από κάποιον, πάντως δεν ήθελα πολλά πολλά.
Ίσως όμως να φταίει και κάτι άλλο για την σχετική μου ψυχρότητα. Το ένστικτό μου που υπερηφανεύομαι ότι λειτουργεί πολύ καλά σε σχέση με τους ανθρώπους κάτι μου έλεγε, κάπως σαν να μην πολυήθελε να πολυανοιχτώ με αυτόν τον άνθρωπο.
Μην με παρεξηγείς.Δεν ήμουν αγενής, ούτε το έπαιζα κάπως, ούτε έκανα το ντιβάκι, ούτε υπήρξα κρυψίνους. Έκανα μαζί του αυτό ακριβώς που αισθανόμουν - μόνο που στην προκειμένη περίπτωση αυτό που ένοιωθα ήταν λίγο σε σχέση με το συνηθισμένο μου (είμαι γενικά πολύ τρυφέριος και όταν είμαι σε καψούρα τον έχω τον άλλο άθρωπα σε μεγάλη επίθεση τρυφερότητας και αγάπης).
ενηγουαίη. Πέρασε ο καιρός, παιχνίδι αλλιώτικο που χάθηκε στο φως τα μεσημέρια μίλα μου... και κάποια μέρα διαπίστωσα ότι και το καθαρά σωματικό μου είχε τελειώσει με τον άθρωπα αυτόν. Οπότε, σιγά σιγά και με όση ευγένεια διέκοψα την επαφή μας. Ξέρεις πως γίνονται αυτά - λες 5-6 φορές το πολύ όταν ο άλλος σε καλεί ότι δεν μπορείς να βρεθείτε και το παίρνει το μήνυμα.
Μόνο που τότε συνέβη κάτι που πολύ με έκανε να απορήσω: Ο τύπος άρχισε να έχει μία συμπεριφορά λες και τον κορόϊδεψα, του πήρα την παρθενιά και τώρα δεν θα μπορούσε να στεφανωθεί, του υποσχέθηκα ψεύτικο αρραβώνα και τελικά δεν τήρησα την υπόσχεσή μου.
Στην αρχή έμαθα κάποια λόγια που έλεγε σε κάποιους κοινούς άγνωστους (ότι ήμουν πολύ καθίκι απέναντι του και τον εκμεταλλεύτηκα), μετά έτυχε να τον επετύχω σε μερικά μαγαζιά και έριχνε με δραματικό τρόπο το φουλάρι γύρω από το λαιμό και έφευγε επιδεικτικά χωρίς να με χαιρετήσει.
Δεν ασχολήθηκα - ο κάθε άθρωπας έχει την πετριά του.
Μέχρι που μερικές μέρες πριν έτυχε να μάθω ότι ο κύριος αυτός το διάστημα που νταραβεριζόμασταν μου έλεγε ψεύτικο όνομα. Γκουλπ. Γκαλπ. Γκουλπ. (...να λοιπόν μία ένδιεξη ότι το ένστικτο είχε κάτι πιάσει).
Κοίτα τώρα τι γίνεται: αυτό δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησε (ντάξει, δεν μου άρεζε κιόλας, αλλά δεν με ενόχλησε...). Θέλω να πω, ήταν τόσο τέτοιας αλαφρότητας και περιορισμένης διαρκείας η σχέση μας και το πως γνωριστήκαμε που το βρίσκω, σε έναν κουλό βαθμό λογικό ότι όταν μου συστήθηκε μου είπε το παρατσούκλι του δεύτερου βαφτιστικού του που ούτε ο νονός του το θυμάται. Μετά, δεν μπορούσε να μου πει ότι "ξέρεις σου είπα ότι με λεν Λευτέρη αλλά τελικά οι κολλητοί με φωνάζουν Ανδρέα και μούμπλε μούμπλε..." - ούτε εγώ θα μπορούσα.
Άλλο είναι όμως που με εντυπωσιάζει. Πως ένας άθρωπας που παίζει το παιχνίδι της επιπολαιότητας και της ελαφρότητας, που το απολαμβάνει κιόλας, που συνεισφέρει σε αυτό σε βαθμό να λέει ψεύτικο όνομα θεωρεί για τον εαυτό του ότι αδικήθηκε στην σχέση μας. Ώπα ρε μεγάλε, πάρτο αλλιώς.
Εγώ έχω πολύ συγκεκριμένη άποψη για την φάση. Μία κουλή συναντήθηκε με μία άλλη κουλή και φτιάξανε ένα κουλό νταραβέρι. Πήρηοντ. Και μετά αυτό τελείωσε.
Αυτός τώρα ο άθρωπας πιστεύει ότι ένας κακός κύριος εκεί έξω (ο γιώρζ τρούλη) τον εκμεταλλεύτηκε και του ήπιε το αίμα και σκότωσε μία σκέση δυνατή και πάτησε τα συναισθήματά του και ποδοπάτησε την αγάπη που είχε μέσα του και μία αγκαλιά να γείρει έψαχνε γιατί αυτός ξέρει να αγαπά και δεν φοβάται να δοθεί, ενώ εσύ δεν ξέρεις να ανοίγεσαι και σφραγίζεις σαν το στρείδι και πρέπει να είσαι σε επαφή με τα συναισθήματά σου και όταν όλα τελειώσαν αφού με γλέντησες... α μαρή.
να είμαι ειλικρινής; θα είμαι. Χέστηκα για το τι νομίζει για μένα κάποιος που δεν γουστάρω σε κανένα επίπεδο. Δόξα τω θεώ, έχω μπόλικους ανθρώπους που με συμπαθούν, και μάλιστα τους εκτιμώ κιόλας. Αυτό όμως που με στεναχωρεί είναι να μαθαίνω πως αυτός ο άνθρωπος έχει βάλει στο σούπερ παθητικό του αυτή την σχέση, και την θυμάται ώς εκμετάλα και θεωρεί ότι αδικήθηκε και πληγώθηκε, και πιστεύει ότι η κακή κοινωνία ακόμα μία φορά τον πόνεσε και "θέεεεεεεεε μου την δεύτερη φοράααααα που θάρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κ αν λαχταράααααααα δεν θα ξαναγαπήσω".
Ίσως αυτός ο άθρωπας πρέπει να αρχίσει να αναρωτιέται μήπως και έχει προαποφασίσει να μην ξαναγαπήσει και γι αυτό ερμηνεύει έτσι μία ιστορία που ποτέ δεν είχε κανένα ειδικό βάρος. και καμία σημασία. Σαν να ψάχνει πρόφαση για να μην ξαναεμπιστευτεί και να μην ξανασυνδεθεί και η φάση με μένα του έκατσε μία χαρά.
Όμως η αλήθεια είναι ότι ποτέ η φάση μας δεν ήταν κάτι περισσότερο από μία σχέση από κείνες που δικαιλογογούν μέχρι και να πεις ψεύτικο όνομα στον άλλονε. Και ο πρώην φίλος μου το είδε από την αρχή - μόνο που κάποια στιγμή αποφάσισε να σταματήσει να το βλέπει επειδή έπρεπε να μπορεί να φεύγει από μαγαζιά κουνώντας δραματικά το φουλάρι του.
ασ τα διάλα με την κάθε κουλή.
Το πρόβατο στο πλευρό της νέας μητέρας
Μήπως το μικρό σας δεν τρώει όλο τα φαγάκι του;
Μήπως η κορούλα σας δεν θέλει να διαβάσει τα μαθήματά της;
Μήπως ο άντρας σας δεν θέλει να έρθει μαζί σας πάρετε παπούτσια;
Τo provato έχει την λύση. Νέο εξώφυλλο Madonnas Vanity Fair. Ένα glimpse και όλοι θα κάνουν ότι τους διατάξετε με ρομποτικές γρήγορες κινήσεις. Μία δοκιμή, θα σας πείσει. or youm money back.
Καλά το υποψιαζόμουν ότι το photoshop είναι όργανο του οξαποδώ.
μπρ μπρ μπρ μπρρρρρ
Μήπως η κορούλα σας δεν θέλει να διαβάσει τα μαθήματά της;
Μήπως ο άντρας σας δεν θέλει να έρθει μαζί σας πάρετε παπούτσια;
Τo provato έχει την λύση. Νέο εξώφυλλο Madonnas Vanity Fair. Ένα glimpse και όλοι θα κάνουν ότι τους διατάξετε με ρομποτικές γρήγορες κινήσεις. Μία δοκιμή, θα σας πείσει. or youm money back.
Καλά το υποψιαζόμουν ότι το photoshop είναι όργανο του οξαποδώ.
μπρ μπρ μπρ μπρρρρρ
40 ολόκληρα χρόνια από τον θάνατο του Γιούρι Γκαγκάριν
ήμουν μείον πεντέμιση χρονών,αλλά ακόμα θυμάμαι πόσο είχα σοκαριστεί με το νέο. 27 Μαρτίου 1968. 40 χρόνια πριν. Ο θάνατος του πρώτου ανθρώπου που βγήκε από το χώρο "γη" και μπήκε στο χώρο "διάστημα". Ας κάνουμε μίνι φωτογραφικό αφιέρωμα, δώσε βάση στις λεζάντες είναι φεστιβάλ ρεαλισμού.
Ο Γιούρι σκέφτεται: Αχ προβατάκο, σε αυτόν το πλανήτη ζεις... λυγμ
ο Γιούρι μόλις μαθαίνει ότι το απόγευμα θα βγούμε για καφέ. Δεν μπορεί να κρύψει την χαρά του
Ο Γιούρι αν και φορά την βαριά στολή που τον πονά η μέση του πάλι με σκέφτεται.
"|Γειά σου πρόβατο. Θες να γίνουμε φίλοι;"
"πρόβατο, αυτή η διαστημική πτήση είναι για σένανε"
Ο Γιούρι ακόμα και όταν παίζει με την μικρή του κόρη φοράει την στολή του γιατί πάνω από λα η μαμά πατρίδα, η μεγάλη Ρωσία.
όταν ήμουν μικρός ήμουνα πιο παχυλός, τώρα που μεγάλωσα ασταδγιάλα χάλασα.
προβατάκο σε ευχαριστώ για το αφιέρωμα. ήταν τέλειο. διάλεξες τέλειες φωτό. εγώ πάω στην δουλειά τώρα, κοντά στα αστέρια, όταν σχολάσω θα σε πάρω τηλ. νταζβιντάνια. βσεβό χαρόσεβο.
Ο Γιούρι σκέφτεται: Αχ προβατάκο, σε αυτόν το πλανήτη ζεις... λυγμ
ο Γιούρι μόλις μαθαίνει ότι το απόγευμα θα βγούμε για καφέ. Δεν μπορεί να κρύψει την χαρά του
Ο Γιούρι αν και φορά την βαριά στολή που τον πονά η μέση του πάλι με σκέφτεται. 
"|Γειά σου πρόβατο. Θες να γίνουμε φίλοι;"
"πρόβατο, αυτή η διαστημική πτήση είναι για σένανε"
Ο Γιούρι ακόμα και όταν παίζει με την μικρή του κόρη φοράει την στολή του γιατί πάνω από λα η μαμά πατρίδα, η μεγάλη Ρωσία. 
όταν ήμουν μικρός ήμουνα πιο παχυλός, τώρα που μεγάλωσα ασταδγιάλα χάλασα.
προβατάκο σε ευχαριστώ για το αφιέρωμα. ήταν τέλειο. διάλεξες τέλειες φωτό. εγώ πάω στην δουλειά τώρα, κοντά στα αστέρια, όταν σχολάσω θα σε πάρω τηλ. νταζβιντάνια. βσεβό χαρόσεβο.
Λακωνική απάντηση σε κουλή ερώτηση
με ρώτησε ένας φίλος μου γιατί δεν πάω σε εκθέσεις ζωγραφικής, σύγχρονης.
Ανασήκωσα τους ώμους και του είπα.
"Δεν μπορώ. όταν είσαι 23 χρονών και βλέπεις ζωντανό μπροστά σου αυτό το έργο:
γίνεσαι συντηρητικός με την ζωγραφική, σαν γέρος υπασπιστής". Είναι η θυσία του αβραάμ, του Rembrandt, όπως είναι κρεμασμένη στους τοίχους του Ερμιτάζ στην μαμά Ρωσία. Στην Αγία Πετρούπολη.
Ανασήκωσα τους ώμους και του είπα.
"Δεν μπορώ. όταν είσαι 23 χρονών και βλέπεις ζωντανό μπροστά σου αυτό το έργο:
γίνεσαι συντηρητικός με την ζωγραφική, σαν γέρος υπασπιστής". Είναι η θυσία του αβραάμ, του Rembrandt, όπως είναι κρεμασμένη στους τοίχους του Ερμιτάζ στην μαμά Ρωσία. Στην Αγία Πετρούπολη.
Thursday, March 27, 2008
Μα καλά, πόσο πιο ξεφτίλα υπάρχει από το να σε ξεφτυλίζουν οι Άγγλοι.
τι γελοιότητες.
μετά από αυτά.
τώρα έχουμε αυτά:
ένας συνεργάτης του εντύπου χωρίς όνομα αντέγραψε, χωρίς να το αναφέρει και χωρίς να πληρώσει βεβαίως, ένα κομμάτι από τον Observer. Ένας Έλληνας φοιτητής το ανακάλυψε , τους ειδοποίησε στην εγγλέζικη εφημερίδα and the rest is here.
σημειολογική τραγικότητα: η υπόθεση είναι κατηγοριοποιημένη από την εφημερίδα στην κατηγορία Greece.
Το πιο εντυπωσιακό είναι η δικαιολογία του συντάκτη "είχα βάλει την παραπομπή αλλά κόπηκε από το δαίμονα του τυπογραφείου". Ο τύπος είναι από αυτούς εν τω μεταξύ που έχει στήσει την "καριέρα" του να καταδικάζει και να στηλητεύει την φρικτή Ελλάδα, τους απαίσιους Έλληνες που ποτέ δεν θα γίνουν Ευρωπαίοι και είναι λαμόγια και κλέφτες. την ξέρεις την ρητορική και σε κουράζει εξίσου...
Αλλά κι εγώ... ως πότε θα συνεχίσω να εκπλήσσομαι με την υποκρισία; ως πότε;
μετά από αυτά.
τώρα έχουμε αυτά:
ένας συνεργάτης του εντύπου χωρίς όνομα αντέγραψε, χωρίς να το αναφέρει και χωρίς να πληρώσει βεβαίως, ένα κομμάτι από τον Observer. Ένας Έλληνας φοιτητής το ανακάλυψε , τους ειδοποίησε στην εγγλέζικη εφημερίδα and the rest is here.
σημειολογική τραγικότητα: η υπόθεση είναι κατηγοριοποιημένη από την εφημερίδα στην κατηγορία Greece.
Το πιο εντυπωσιακό είναι η δικαιολογία του συντάκτη "είχα βάλει την παραπομπή αλλά κόπηκε από το δαίμονα του τυπογραφείου". Ο τύπος είναι από αυτούς εν τω μεταξύ που έχει στήσει την "καριέρα" του να καταδικάζει και να στηλητεύει την φρικτή Ελλάδα, τους απαίσιους Έλληνες που ποτέ δεν θα γίνουν Ευρωπαίοι και είναι λαμόγια και κλέφτες. την ξέρεις την ρητορική και σε κουράζει εξίσου...
Αλλά κι εγώ... ως πότε θα συνεχίσω να εκπλήσσομαι με την υποκρισία; ως πότε;
αχ τα βιβλιαράκια μου έχουν πλαντάξει στο κλάμα.
θέλουν αυτή την βιβλιοθήκα.
ΤΗ ΘΕΛΟΥΝ αυτή την βιβλιοθήκη. θέλουν θέλουν θέλουν θέλουν θέλουν.
από τότε που την είδαν κλαίνε με μαύρους λυγμούς. την θέλουν.
(επαναλαμβάνουμε όλοι μαζί την απαίτηση με ρομποτικές ψυχρές ανδρόγυνες φωνές: θέλουν θέλουν θέλουν θέλουν...)
εδώ εδώ εδώ εδώ
ΤΗ ΘΕΛΟΥΝ αυτή την βιβλιοθήκη. θέλουν θέλουν θέλουν θέλουν θέλουν.
από τότε που την είδαν κλαίνε με μαύρους λυγμούς. την θέλουν.
(επαναλαμβάνουμε όλοι μαζί την απαίτηση με ρομποτικές ψυχρές ανδρόγυνες φωνές: θέλουν θέλουν θέλουν θέλουν...)
εδώ εδώ εδώ εδώ
δεν πάει να κάνει εκατό εκατομμύρια πλαστικές. Πάντα θα είναι υπέροχη
Μήνυση έκανε η Jessica Lange επίσημη αγαπημένη του πρόβατο τζη αρ σε ένα αμερικάνικο περιοδικό που για ένα άρθρο του προσέλαβε πλαστικό χειρούργο για να εξηγήσει τι είδους πλαστικές έχει κάνει στο προσωπάκι. Η Jessica ισχυρίζεται ότι είναι ψέμματα πως έκανε ότιδήποτε. Άντε καλέ. Που τα πουλάς αυτά;
από τις δύο εικόνες πάντως, η δεξιά είναι η πιο πρόσφατη. ναι, το ξέρω. beats me too.
Πάντως ότι μαλακία να κάνει, το Τζεσικάκι απλά είναι εκεί ψηλά στον Υμηττό στην εκτίμησή μου. respect. ρησπέκτ φορέβα εν έβα.
Λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα
ΑΥΤΟ είναι πραγματικό chill out. φοβερή κομματάρα. ΦΟΒΕΡΗ. nuff said. respect respect ρησπέκτ φορέβα εν έβα.
Οι άντρες δεν μιλούν πολύ, στο νου σου να το γράψεις
όχι ρε πούστη μου ΟΧΙ.
ασταδγιάλα ΑΣΤΑΔΓΙΑΛΑ.
σήμερα μου συνέβη το πιο τραγικό. ασταδγιάλα ΑΣΤΑΔΓΙΑΛΑ. φακ φακ φακ ΦΑΚ ΦΑΚ.
τι να πω, δεν μπορώ να το χωνέψει ο λογισμός μου. ένα φίλο είχα str8 και πάει και αυτός για πάντα, για πάντα, τον έχασα. λυγμ, σπαραξ σπαραξ εντατίκ. σνιφ.
όχι ρε πουύστη. :-((
κάτσε μισό να πάω να σκουπίσω τα μάτια μου. (ηχητικό εφέ περπατήματος στο παρκέ που απομακρύνεται. στην συνέχεια ηχητικό εφέ χαρτιού κουζίνας που κόβεται από το ρολό, και μετά ηχητικό εφέ σκουπίσματος δάκρυ. ηχητικό εφέ φύσηγμα μύτης και μετά ηχητικό εφέ περπατήματος στο παρκέ που πλησιάζει).
έλα, γύρισα. άκου να δεις τι έγινε.
όπως ξέρεις όλοι χρειαζόμαστε έναν στρέητ φίλο. είναι χρήσιμος για να παίρνουμε κόλπα και σουσούμια συμπεριφοράς, για ξεκάρφωμα, για να μας λέει ατάκες που χρησιμοποιούμε τις Κυριακές στο οικογενειακό τραπέζι.
Έτσι κι εγώ είχα τον Μάνθο. Τρελό στρεητόνι. Τρελό σου λέω. Είχαμε αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση πέρα από την χρηστική να του δίνω συμβουλές για γκόμενες και να με βοηθά στο ξεκάρφωμα, αφού πολλές φορές είχαμε στηρίξει ο ένας τον άλλον σε διάφορες προσωπικές κρίσεις.
Έτσι και αυτή την φορά όταν μου είπε ότι θέλει να μου μιλήσει πίστευα ότι πρόκειται για καμία κρίση με μία γκόμενα. Που να ήξερα τι με περίμενε. Που να ήξερα sexy viewer.
αχ λυγμ
Είχα πάει από το σπίτι του να τον βοηθήσω να ντυθεί για ένα γάμο. Ήταν κουμπάρος. Ξέρεις πόσο ερωτικό πράγμα είναι δύο άντρες που βοηθάνε ο ένας τον άλλο να ντυθεί. Έχει απίστευτο σεξουαλισμό η όλη φάση - μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά...
Βλέπεις ο φίλος μου ο Μάνθος αυτό που ήθελε ήταν να μου ανοιχτεί και να μου εξομολογηθεί ότι είναι και αυτός gay!!! Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Τρελάθηκα. Δεν μπορούσα να το δεχτώ. I mean, έχεις δει τι γίνεται Σάββατο βράδυ στο Γκάζι; Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι ακόμα μία αδελφή να ψάχνει πάρκην ή ταξί. Δεν θα βρίσκουμε ταξί με τίποτα. Όσο για παρκάρισμα, άσε καλύτερα! Δεν θα το άφηνα αυτό να συμβεί.
Ξεκίνησα λοιπόν μια οργανωμένη επιχειρηματολογία και ένα μπίρι μπίρι να του αποδείξω ότι κάνει λάθος. Ήθελα να καταλάβει πόσο λάθος εκτίμηση είχε για τον εαυτό του, πόσο ελάχιστη αυτογνωσία ύπηρχε μέσα του - επιπλέον i wanted to make sure ότι δεν θα υπάρχει ακόμα ένα άτομο στο Sodade το Σάββατο βράδυ. Ήδη έχουμε ξεπεράσει το όριο που δεν μπορούμε να χορέψουμε από την πολυκοσμία και είμαστε κοντά στο να αρχίσουμε να ασφυκτιούμε. Αυτό δεν έπρεπε να γίνει.
Πήρα το πιο γλυκό και σοβαρό ύφος και την ώρα που του στερέωνα την τιάρα στο μαλλί του, του υπενθύμισα ότι όταν ήταν μικρός το αγαπημένο του σήριαλ ήταν οι Θάντερμπέρντζ και όχι η κάντη Κάντει.
Κάθώς του ίσιωνα την γραμμή του δικτυωτού στο πίσω μέρος του μπούτη (ονομαστική ο μπούτης, γενική του μπούτη) του είπα που στην πενταήμερη ολόκληρη έκανε hang out με τον άρχηγό της ποδοσφαιρικής όμάδας του Λυκείου και ήταν κάθε βράδυ στο δωμάτιό του αντί για εκείνο που είχαμε πιάσει μαζί.
Και το πιο ατράνταχτο επιχείρημα από όλα, έδειξα με μία δραματική κίνηση το δωμάτιο και ρώτησα: "Είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι είσαι gay; από που κι ως που; Κοίτα γύρω σου. Kοίτα σε παρακαλώ - μάλλον κάτσε να ισιώσω πρώτα τη γραμμή του eyeliner και κοιτάς μετά... Βλέπεις πουθενά βιβλία; Βλέπεις πουθενά cd Αρβανιτάκη, Πρωτοψάλτη, Αλεξίου; Βλέπεις πουθενά dvd αμερικάνικων τηλεοπτικών σειρών; Που είναι έστω κι ένα διακοσμητικό από το Habitat; Τζίφος. Μην μου λες εμένα λοιπόν ότι είσαι gay. Είσαι σούπερ στρέητ!!!" κατέληξα την ώρα που φυσούσα απαλά αστρόσκονη ασημένια seventeen από την παλάμη μου για να στρωθεί ομοιόμορφα στο πρόσωπό του.
Ο Μάνθος δεν απαντούσε. Με κοιτούσε μόνο, φυσώντας το μανό να στεγνώσει, και σώπαινε. Ήταν μία σιωπή βαθιά αρρενωπή, σχεδόν δωρική. Το μόνο που την διέκοπτε ήταν ο ήχος του ψηλοτάκουνου που κτυπούσε στο παρκέ καθώς ο Μάνθος κουνούσε με ένταση και σοβαρότητα το πόδι του.
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα αποφάσισε να μου μιλήσει. Ο λόγος του σοβαρός και μετρημένος τυπικός ενός άντρα που σαφός δεν είναι gay (μα τι του ήρθε, δεν μπορώ να καταλάβω): "Να σου πω κάτι; Όλα αυτά που μου λες τα αισθανόμουν μέσα μου. Ενδόμυχα τα ήξερα αλλά επειδή εμείς οι στρέητ δεν έχουμε ευκολία έκφρασης και επαφής με τα συναισθήματά μας, δεν είχα καταφέρει να τα αποκρυσταλλώσω. Χάρη σε σένα όμως, τώρα ξέρω. Και έχω πολύ υλικό για σκεψ σκέψ εντατίκ. Σε ευχαριστώ λοιπόν. Αλλά τώρα, επειδή βιάζομαι να πάω στο γάμο να παντρέψω το φιλαράκι μου ας μην μιλήσουμε άλλο για αυτό το θέμα. Εξάλλου δεν θέλω να κουνάω τα χείλη όσο μου κάνεις με το μολύβι ματιών ψεύτικη ελιά πάνω από τα χείλη, θυμάσαι τι χάλι μαύρο είχε βγει όταν πέρναγα περιοδεύων".
Εκεί διεκόπησαν όσαν λεν οι άντρες μεταξύ τους. Φυσικά θα επανέλθουμε. Δώσαμε τα χέρια πως θα το κάνουμε και ο άντρας πάντα τιμά την χειραψία του.
Εύχομαι μόνο ο Μάνθος να έρθει στα συγκαλά του και να κατάφερα να τον οδηγήσω στην αλήθεια του κορμιού του, ότι είναι στρέητ δηλαδή.
Εσύ τι λες για όλα αυτά sexy viewer. Καλά δεν το χειρίστηκα; όχι κύριος. όχι. επειδή είσαι gay friendly δεν παναπεί ότι είσαι και gay. μην τα κάνουμε όλα ίσα κια όμοια. θέλει αρχίδια το gayλίκι. αρχίδια.
ασταδγιάλα ΑΣΤΑΔΓΙΑΛΑ.
σήμερα μου συνέβη το πιο τραγικό. ασταδγιάλα ΑΣΤΑΔΓΙΑΛΑ. φακ φακ φακ ΦΑΚ ΦΑΚ.
τι να πω, δεν μπορώ να το χωνέψει ο λογισμός μου. ένα φίλο είχα str8 και πάει και αυτός για πάντα, για πάντα, τον έχασα. λυγμ, σπαραξ σπαραξ εντατίκ. σνιφ.
όχι ρε πουύστη. :-((
κάτσε μισό να πάω να σκουπίσω τα μάτια μου. (ηχητικό εφέ περπατήματος στο παρκέ που απομακρύνεται. στην συνέχεια ηχητικό εφέ χαρτιού κουζίνας που κόβεται από το ρολό, και μετά ηχητικό εφέ σκουπίσματος δάκρυ. ηχητικό εφέ φύσηγμα μύτης και μετά ηχητικό εφέ περπατήματος στο παρκέ που πλησιάζει).
έλα, γύρισα. άκου να δεις τι έγινε.
όπως ξέρεις όλοι χρειαζόμαστε έναν στρέητ φίλο. είναι χρήσιμος για να παίρνουμε κόλπα και σουσούμια συμπεριφοράς, για ξεκάρφωμα, για να μας λέει ατάκες που χρησιμοποιούμε τις Κυριακές στο οικογενειακό τραπέζι.
Έτσι κι εγώ είχα τον Μάνθο. Τρελό στρεητόνι. Τρελό σου λέω. Είχαμε αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση πέρα από την χρηστική να του δίνω συμβουλές για γκόμενες και να με βοηθά στο ξεκάρφωμα, αφού πολλές φορές είχαμε στηρίξει ο ένας τον άλλον σε διάφορες προσωπικές κρίσεις.
Έτσι και αυτή την φορά όταν μου είπε ότι θέλει να μου μιλήσει πίστευα ότι πρόκειται για καμία κρίση με μία γκόμενα. Που να ήξερα τι με περίμενε. Που να ήξερα sexy viewer.
αχ λυγμ
Είχα πάει από το σπίτι του να τον βοηθήσω να ντυθεί για ένα γάμο. Ήταν κουμπάρος. Ξέρεις πόσο ερωτικό πράγμα είναι δύο άντρες που βοηθάνε ο ένας τον άλλο να ντυθεί. Έχει απίστευτο σεξουαλισμό η όλη φάση - μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά...
Βλέπεις ο φίλος μου ο Μάνθος αυτό που ήθελε ήταν να μου ανοιχτεί και να μου εξομολογηθεί ότι είναι και αυτός gay!!! Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Τρελάθηκα. Δεν μπορούσα να το δεχτώ. I mean, έχεις δει τι γίνεται Σάββατο βράδυ στο Γκάζι; Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι ακόμα μία αδελφή να ψάχνει πάρκην ή ταξί. Δεν θα βρίσκουμε ταξί με τίποτα. Όσο για παρκάρισμα, άσε καλύτερα! Δεν θα το άφηνα αυτό να συμβεί.
Ξεκίνησα λοιπόν μια οργανωμένη επιχειρηματολογία και ένα μπίρι μπίρι να του αποδείξω ότι κάνει λάθος. Ήθελα να καταλάβει πόσο λάθος εκτίμηση είχε για τον εαυτό του, πόσο ελάχιστη αυτογνωσία ύπηρχε μέσα του - επιπλέον i wanted to make sure ότι δεν θα υπάρχει ακόμα ένα άτομο στο Sodade το Σάββατο βράδυ. Ήδη έχουμε ξεπεράσει το όριο που δεν μπορούμε να χορέψουμε από την πολυκοσμία και είμαστε κοντά στο να αρχίσουμε να ασφυκτιούμε. Αυτό δεν έπρεπε να γίνει.
Πήρα το πιο γλυκό και σοβαρό ύφος και την ώρα που του στερέωνα την τιάρα στο μαλλί του, του υπενθύμισα ότι όταν ήταν μικρός το αγαπημένο του σήριαλ ήταν οι Θάντερμπέρντζ και όχι η κάντη Κάντει.
Κάθώς του ίσιωνα την γραμμή του δικτυωτού στο πίσω μέρος του μπούτη (ονομαστική ο μπούτης, γενική του μπούτη) του είπα που στην πενταήμερη ολόκληρη έκανε hang out με τον άρχηγό της ποδοσφαιρικής όμάδας του Λυκείου και ήταν κάθε βράδυ στο δωμάτιό του αντί για εκείνο που είχαμε πιάσει μαζί.
Και το πιο ατράνταχτο επιχείρημα από όλα, έδειξα με μία δραματική κίνηση το δωμάτιο και ρώτησα: "Είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι είσαι gay; από που κι ως που; Κοίτα γύρω σου. Kοίτα σε παρακαλώ - μάλλον κάτσε να ισιώσω πρώτα τη γραμμή του eyeliner και κοιτάς μετά... Βλέπεις πουθενά βιβλία; Βλέπεις πουθενά cd Αρβανιτάκη, Πρωτοψάλτη, Αλεξίου; Βλέπεις πουθενά dvd αμερικάνικων τηλεοπτικών σειρών; Που είναι έστω κι ένα διακοσμητικό από το Habitat; Τζίφος. Μην μου λες εμένα λοιπόν ότι είσαι gay. Είσαι σούπερ στρέητ!!!" κατέληξα την ώρα που φυσούσα απαλά αστρόσκονη ασημένια seventeen από την παλάμη μου για να στρωθεί ομοιόμορφα στο πρόσωπό του.
Ο Μάνθος δεν απαντούσε. Με κοιτούσε μόνο, φυσώντας το μανό να στεγνώσει, και σώπαινε. Ήταν μία σιωπή βαθιά αρρενωπή, σχεδόν δωρική. Το μόνο που την διέκοπτε ήταν ο ήχος του ψηλοτάκουνου που κτυπούσε στο παρκέ καθώς ο Μάνθος κουνούσε με ένταση και σοβαρότητα το πόδι του.
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα αποφάσισε να μου μιλήσει. Ο λόγος του σοβαρός και μετρημένος τυπικός ενός άντρα που σαφός δεν είναι gay (μα τι του ήρθε, δεν μπορώ να καταλάβω): "Να σου πω κάτι; Όλα αυτά που μου λες τα αισθανόμουν μέσα μου. Ενδόμυχα τα ήξερα αλλά επειδή εμείς οι στρέητ δεν έχουμε ευκολία έκφρασης και επαφής με τα συναισθήματά μας, δεν είχα καταφέρει να τα αποκρυσταλλώσω. Χάρη σε σένα όμως, τώρα ξέρω. Και έχω πολύ υλικό για σκεψ σκέψ εντατίκ. Σε ευχαριστώ λοιπόν. Αλλά τώρα, επειδή βιάζομαι να πάω στο γάμο να παντρέψω το φιλαράκι μου ας μην μιλήσουμε άλλο για αυτό το θέμα. Εξάλλου δεν θέλω να κουνάω τα χείλη όσο μου κάνεις με το μολύβι ματιών ψεύτικη ελιά πάνω από τα χείλη, θυμάσαι τι χάλι μαύρο είχε βγει όταν πέρναγα περιοδεύων".
Εκεί διεκόπησαν όσαν λεν οι άντρες μεταξύ τους. Φυσικά θα επανέλθουμε. Δώσαμε τα χέρια πως θα το κάνουμε και ο άντρας πάντα τιμά την χειραψία του.
Εύχομαι μόνο ο Μάνθος να έρθει στα συγκαλά του και να κατάφερα να τον οδηγήσω στην αλήθεια του κορμιού του, ότι είναι στρέητ δηλαδή.
Εσύ τι λες για όλα αυτά sexy viewer. Καλά δεν το χειρίστηκα; όχι κύριος. όχι. επειδή είσαι gay friendly δεν παναπεί ότι είσαι και gay. μην τα κάνουμε όλα ίσα κια όμοια. θέλει αρχίδια το gayλίκι. αρχίδια.
Wednesday, March 26, 2008
Πάνε οι ψαρομπουκιές μας. Λυγμ.
και πάνω που είμαι με στην τρελή χαρά με αφορμή την γιορτή μου μαθαίνω ότι πέθανε ο ηθοποιός που έδινε την φάτσα στον Captain Iglo! John Hewer λεγόταν.
how sad is that. αχ βαχ.
σούπερ λυγμ
Tuesday, March 25, 2008
Διάλογος με την πατούσα μου την δεξιά.
Σηκώθηκα πριν από περίπου 35 λεπτά. Σήμερα γιορτάζω και αποφάσισα να ξεκινήσω τα φεστήβητιζ με τον πιο παράλογο τρόπο που θα μπορούσα να σκεφτώ.
Κοιτάζοντας την πατούσα μου. Την δεξιά.
Eίναι η πιο ωραία από τις δύο - αλλά είναι και η πιο σακαφιόρα. Ξυνή και γρινιάρα, όσο δεν παίρνει. Σου λέω, απίστευτη κοκκάλω. Την αγαπώ μεν γιατί έχει πχιότητες και είναι και άξια εμπιστοσύνης, αλλά καμία φορά με τσατίζει τρελά.
Το ίδιο έκανε και σήμερα το πρωί. Γιατί, βλέπεις, την ώρα που την κοιτούσα και σκεφτόμουν τι τυχερός άθρωπας είμαι, αυτή άρχισε να ξεροβήχει τάχα μου... και πιάσαμε την κουβέντα...
ΠΑΤΟΥΣΑ ΔΕΞΙΑ: γκούχ γκουχ βηχαλακ βηχαλακ διακριτίκ
ΓΙΩΡΖ ΤΡΟΥΛΗ: ...μπα! Ξύπνησες;
ΠΔ: γιατί, εσύ δεν ξύπνησες; τι κάνεις πρωί πρωί;
ΓΤ: σε κοιτάζω και σκέφτομαι τι τυχερή πατούσα είσαι. Σήμερα γιορτάζω...
ΠΔ: ...γουώτ!??? γιορτάζεις και ξεκινάς την μέρα κοιτόντας εμένα!!; τίρου ρίρου τίρου ρίρου τίρου ρίρου ρίρου ρίρου...
ΓΤ: καλά δεν ντρέπεσαι να μου παίζεις την μουσική του τγουάηλάητ ζόουν; τολμάς και με κοροϊδεύεις;
ΠΔ: ...μα τι να κάνω; εσύ ντρέπεσαι που κοιτάς την πατούσα σου και μιλάς μόνος σου; ψυχάκια! ε ψυχάκια!
ΓΤ: είσαι πολύ χαζή πατούσα. σκάσε ηλίθια. αφού δεν καταλαβαίνεις!!!
ΠΔ: καταλαβαίνω μία χαρά! ότι είσαι για τα σίδερα!... άκου λέει σκέφτεται τι τυχερή είμαι... τισκ τισκ τισκ. έχε χάρη που δεν μπορώ να φύγω, ανώμαλε. Σε λίγο θα μου πεις ότι είσαι και gay. Ή ότι δουλεύεις στην διαφήμιση. ΑΝΩΜΑΛΕ!
ΓΤ: Τζήζους, έλεος με την βλαμμένη. Ξεκόλλα. Σκέφτομαι τι τυχερή είσαι σε ένα συμβολικό επίπεδο. Σκέφτομαι πόσα πολλά χαίρεσαι εσύ, άρα κατά συνέπεια και εγώ. Κάνω ποιητική αδεία, πως το λένε!
ΠΔ: Τι αδεία; Ποιητική; χαχαχαχαχα! πες καλύτερα "κουλή αδεία"... και τι ποιητική; αδεία; Πες καλύτερα "ποιητική μαλακία".
ΓΤ: θα σκάσεις να σου εξηγήσω;
ΠΔ: ...σκάω. επίσης, σου θυμίζω ότι στην πραγματικότητα ούτε καν που έχω ικανότητα να μιλάω, οπότε ξεκίνα. μην τρελαθούμε εντελώς εδώ μέσα.
ΓΤ: ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ! ΔΟΞΑ ΣΟΙ! Λοιπόν, πρόσεξε πως έχουν τα πράγματα. και γιατί πιστεύω ότι είσαι μία από τις πιο τυχερές πατούσες του σύμπαντος: Σηκώνεσαι το πρωί. Βγαίνεις από ένα ζεστό παπλωμα κάτω από το οποίο κοιμήθηκες ασφαλής και χωρίς να κινδυνεύεις από αρπακτικά ή τα στοιχεία της φύσης. Περπατάς πάνω σε ένα καθαρό πάτωμα που δεν σε απειλούν σκλήθρες και άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να σε σκίσουν. Μετά, έχεις την δυνατότητα να είσαι μόνιμα καθαρή, με νερό και σαπούνι. Το ξέρεις ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πατούσων προγόνων σου δεν ήξεραν τι είναι το πλύσιμο;
ΠΔ: ίουκ!!!! ίουκ! ΙΟΥΚ!
ΓΤ: Εντελώς όμως!!! Δεν είναι σούπερ ζενιάλ αυτό; Δεν φτάνει όμως που έχω την δυνατότητα να σε κρατάω καθαρή πλένοντάς σε κάθε μέρα, επιπλεόν σε ντύνω και με κάλτσα. Ξες τι τυχερή πατούσα είσαι που μπορείς να φοράς ένα τόσο ασήμαντο φαινομενικά είδος ρούχου όπως η κάλτσα;
ΠΔ: ...δεν έχεις άδικο... ειδικά αυτές οι ριγέ που σου έφερε το γκομενάκι δώρο από το gap από την αγγλία τα χριστούγεννα είναι γαμώ τα παιδία. νομίζω ότι έχω τσιμπήθεί μαζί τους. αχ βαχ.
ΓΤ: αμάν, ο νους σου όλο στους γκόμενους είναι. Θα μου πεις, δική μου πατούσα είσαι, όχι του οσίου Παταπίου. Τεσπα. Ήθελα, μάταια, να καταλάβεις το πόσο φοβερά σημαντικό είναι το ότι μπορείς και φοράς κάλτσα. καταρχήν, σκέψου τα λοτζήστηκς: Για να βάλεις μία κάλτσα, πρέπει να μπορείς να την αγοράσεις, να μπορείς να την πλύνεις και να την αλλάξεις, δηλαδή να έχεις πλυντήριο, να μπορείς να αγοράσεις απορρυπαντικό, να έχεις χώρο να την απλώσεις κ.ο.κ. Ξέρεις πόσο μικρό ποσοστό των ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη έχουν όλα αυτά σαν δεδομένα; Ελάχιστο! Ελάχιστο! και εμείς είμαστε ένας από αυτούς!
ΠΔ: σκεψ σκεψ. περισυλλογ περισυλλόγ.
ΓΤ: φυσικά περισυλλόγ περισυλλόγ. Και να φανταστείς, δεν έχω αρχίσει ακόμα να σου λέω για το πόσο μεγάλο προνόμιο είναι ότι σου βάζω και παπούτσι και μάλιστα από μία επιλογή καμμιά δεκαριά σχεδίων και στιλ. Άλλοι λένε "δόξα το θεώ που έχω ένα ζευγάρι παλιοπάπουτσα". Και εσύ έχεις καμία δεκαριά να διαλέξεις.
ΠΔ: ... ... ...χμφ ... ...
ΓΤ: Να συνεχίσω; θα συνεχίσω κι ας με κοιτάς με γουρλωμένα μάτια! να μιλήσουμε για το που κυκλοφορείς; ούτε σε πόλεμο, ούτε σε κυνήγι για να αναζητήσεις τροφή, ούτε κρύβεσαι από εχθρούς όπως οι περισσότερες πατούσες του παρελθόντος της ανθρωπότητας. Όποτε κυκλοφορείς πάμε να δούμε την οικογένειά μας, που είμαστε τυχεροί γιατί και αυτοί είναι γεροί δυνατοί και τα καταφέρνουν, ήστο τζοιμ για κολύμπι, ή σε σινεμά και θέατρα, ή στο σπίτι του γκομενάκι, ή να συναντήσουμε φίλους ή σε δουλειά! how cool is that.
ΠΔ: λυγμ... κλαψ.
ΓΤ: α, και σου θυμίζω ότι από μόνο του είναι φοβερά σημαντικό το ότι μπορείς και κυκλοφορείς. Και από την άποψη ότι έχεις αρκετή τροφή διαθέσιμη ώστε να αντέχεις το περπάτημα, αλλά και από την άποψη ότι απλά στο επιτρέπουν. Φαντάσου να ζούσες σε καμία δικτατορία που να μην μπορούσες να κυκλοφορήσεις! Ή να μην είχε πετύχει η επανάσταση του 21 που επίσης θυμόμαστε σήμερα!
ΠΔ: Γουνταφάκ! omg!!! σπούκη. Σταπ νάου - ιτσ γκέτην σκέρη! εν κρήπη.
ΓΤ: το ξέρω ότι σε κούρασα, αλλά έχει κι άλλο. Σκέψου ότι είσαι τοσο τυχερή πατούσα, ώστε έχεις την δυνατότητα σε πολλά πράγματα να πας χωρίς καν να κουραστείς! Παίρνεις ένα λεωφορειάκι , ή το μετρό ή το τρόλεϋ και με μηδενικό κόστος σε χρήμα και χρόνο, αλλά και κούραση είσαι όπου γουσταίρνεις! Α, και όταν φτιάξω το μηχανάκι θα είσαι ακόμα πιο κιουρία όταν κυκλοφορείς. how Προνομιούχο is that!???
ΠΔ: λυγμ, κλαψ.
ΓΤ: ελπίζω να κλαις από ευγνωμοσύνη.
ΠΔ: βασικά χέστηκα. κλαίω από τα νεύρα γιατί έχεις δίκιο και μου την σπάει. μαλακισμένο.
ΓΤ: μη βρίζεις γιατί θα πάρω τηλέφωνο αυτόν το ανώμαλο γκόμενο που του άρεσε να σε γλύφει και θα κάνω ουάν νάητ σεξάκοι για να σε εκδικηθώ!!!!
ΠΔ: μην τολμήσεις! ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΕΙΠΑ!
ΓΤ: οκ! ούτως η άλλως ο τύπος είναι τρελό καγκούρι, και δεν τον γουστάρω. τον έβλεπα για να στην σπάσω και να ξεχαρμανιάσω. αλλά πες την φράση "είμαι σούπερ προνομιούχα πατούσα και εσύ είσαι ο καλύτερος άνθρωπος στον οποίο θα μπορούσα να είμαι πόδι!".
ΠΔ: or not!!! είπα ότι έχεις δίκιο. Αλλά δεν λέω καμία φράση! χα! και μην με πολυπιέζεις γιατί έχω κι εγώ τα μυστικά μου όπλα για να σε εκβιάζω.
ΓΤ: το σημαντικό είναι ότι όλα τα όργανα και μέλη του σώματός μου έχουμε καλή σχέση μεταξύ μας και είμαστε μία μεγάλη παρέα. Ξέρεις, αυτό βγαίνει στον κόσμο που μας γνωρίζει. άντε να σηκωθούμε, θέλω καφέ! καλημέρα.
ΠΔ: καλημέρα. χάρηκα που τα είπαμε (or not).
(και τώρα το σοβαρό part: έχω ορκιστεί στον εαυτό μου, όσο δύσκολα και πιεστικά αν είναι τα πράγματα, στην γιορτή και τα γενέθλια μου να του κάνω δώρω να αφιερώνω την μέρα σκεφτόμενος για τα πράγματα που με κάνουν τυχερό! έτσι και σήμερα. Μέσα σε αυτά είναι και αυτό το blog, αλλά και εσύ sexy αναγνώστη και αναγνώστρια. Χρόνια μας πολλά μαζί στα internetia, να περνάμε καλά και να κάνουμε κέφια! λολ. και μην ξεχνάς: η ελευθερία είναι σαν το σεξάκοι - όσο το έχεις δεν καταλαβανεις πόσο μεγάλη και θετική επίδραση έχει στην ζωή σου και πόσο πολύ σου την φτιάχνει. Όταν την χάσεις όλα γαμιούνται. με την κακή έννοια).
update: παραθέτω το ποίημα ευχητήριο mail που μου έστειλε ο καφτός εραστής της ζωής μου, η σχέση που με σημάδεψε για πάντα, ο Sikia:
Χρόνια Πολλά σου εραστή μου
που μου ανάβεις το κορμί μου
Μάκια στο καβλί σου μάκια
Έχεις όμορφα ματάκια.
μου μυρίζεται μεγάλο παγκόσμιο σουξέ πάλι.
Monday, March 24, 2008
για κοχύλια έψαχνα.
Είδα το δύο πουστράκια όταν σηκώθηκα να μαζέψω κοχύλια για τον γιο μου.
Είχα πάει για μπάνιο την οικογένεια στην παραλία κοντά στο σπίτι. Απόμερη παραλία και συνηθισμένη, δεν μάζευε πολύ κόσμο σαν τις άλλες στο νησί. Τα πουστάκια κάθονταν στην μία άκρη της, μακριά από μας και αν δεν άρχιζε να γκρινιάζει ο μικρός να πάω να του φέρω κοχύλια, μάλλον δεν θα τα είχα πάρει χαμπάρι.
Σηκώθηκα από την πετσέτα και άρχισα να πηγαίνω προς το μέρος τους ψάχνοντας την άμμο. Όταν τα έφτασα είδα ότι ήταν ξαπλωμένα μπρούμυτα κοντά το ένα στο άλλο και μάλλον είχαν αποκοιμηθεί κάτω από τον ήλιο. Το δεξί χέρι του ενός και το αριστερό του άλλου ήταν πιασμένα. Άντρες ρε μαλάκα να πιάνονται χεράκι χεράκι σε δημόσιο χώρο, λίγες εκατοντάδες μέτρα από οικογένειες. Ή, έστω, μία οικογένεια, την δική μου.
Ο ένας, ο πιο μαυριδερός, είχε τρίχες στην πλάτη και ήταν παχουλός. Πρέπει να ήταν ο κωλομπαράς. Ο δεύτερος ήταν πολύ αδύνατος και το δέρμα του ήταν άτριχο σαν γυναίκας. Η πλάτη του γυάλιζε από το πολύ αντηλιακό. Αυτός σίγουρα τον έπαιρνε αβέρτα μέχρι και απ' τ' αυτιά.
Όταν ήμουν μερικά βήματα απόσταση, έβηξα για να τους ξυπνήσω. Ανασηκώθηκαν και οι δύο σαστισμένοι, δεν με είχαν πάρει χαμπάρι που πλησίαζα. Μου έριξαν ένα βλέμμα προκλητικό όπως όλα τα πουστράκια ή τα τραβέλια στην Αθήνα, που τα είχα δει μία δύο φορές που είχα πάει μικρός βόλτα στην Καβάλας. Ο μαυριδερός, ο πιο μεγάλος, στο ύψος μου σχεδόν και στα κιλά μου, σηκώθηκε και στάθηκε να με κοιτάει τσατισμένος. Εγώ κοιτούσα ανέκφραστος και σαν να έλεγα με το βλέμμα "σα δεν ντρέπεστε πουστράκια που μου το παίζετε και ενοχλημένα που σας διέκοψα στην ανωμαλία".
Γύρισα την πλάτη μου και έφυγα. Οι πούστηδες βάλανε τα γέλια και κάτι είπαν. Γύρισα στις πετσέτες μας, έδωσα τα κοχύλια στον γιο μου που δεν του άρεσαν και έφαγα ένα πίτα γύρο που είχε φέρει η γυναίκα μου. Ήπια και μία μπύρα. Στο βάθος στα ανοιχτά μου φάνηκε ότι είδα τους δύο πούστηδες που είχαν μπει και κολυμπούσαν να αγκαλιάζονται στο νερό, μπορεί και να φιλιούνται.
Με πήρε ο ύπνος. Μετά από καμία ώρα ξύπνησα και μπήκα στην θάλασσα. Κολύμπησα προς την μεριά των πούστηδων. Πέρασα κολυμπώντας στα ανοιχτά μπροστά από τις πετσέτες τους. Ο ξανθός έλειπε, ο άλλος διάβαζε ένα περιοδικό. Είμαι σίγουρος θα ήταν γυναικείο, μόδας. Συνέχισα να κολυμπάω μέχρι μία διπλανή παραλία εντελώς ερημική που δεν πάει δρόμος, μόνο ένα μονοπάτι. Βγήκα και ξάπλωσα στην άμμο. Οι δύο πούστηδες με είχαν καυλώσει λίγο. Θυμήθηκα τα δικά μου με τον Πέτρο, τον συμμαθητή μου. Καλές φάσεις. Εμείς βέβαια δεν ήμασταν πούστηδες, δεν τον είχα πηδήσει, ούτε βέβαια εκείνος εμένα – όλα τα υπόλοιπα ήταν που κάναμε, ωραία ήταν όμως. Μου άρεσαν. Όταν τα σταματήσαμε επειδή εγώ παντρεύτηκα και ο Πέτρος έφυγε Αθήνα μου έλειψαν.
Άρχισα να την παίζω. Στην αρχή πάνω από το μαγιό, μετά το έβγαλα. Κόντευα να τα πετάξω όταν άκουσα ένα θόρυβο πίσω μου. Γυρνάω και βλέπω το ξανθό πουστάκι. Είχε στηθεί και με χάζευε να τον παίζω ένας θεός ξέρει πόση ώρα. Μόλις με είδε, έκανε να φύγει. Εγώ σηκώθηκα και το κυνήγησα. Το έπιασα γρήγορα, αλλά λαχάνιασα. «πούστη, πόση ώρα με έβλεπες;» είπα. Έπιασα μία πέτρα από κάτω και του άνοιξα το κεφάλι. Δεν πέθανε, όση ώρα ήταν ζωντανός πριν του φέρω άλλη μία και τον σκοτώσω, με κοιτούσε με το ένα του μάτι, το άλλο το είχα λιώσει με την πετριά, όλο απορία και φόβο. Εγώ δεν ξέρω τι έπαθα αλλά τέλειωσα επάνω του, μετά του έριξα άλλη μία με την πέτρα να σιγουρευτώ ότι πέθανε, και ύστερα τον πήρα και τον πέταξα σε μία σπηλιά.
Γύρισα από άλλο δρόμο στην παραλία και την οικογένεια. Η γυναίκα μου ούτε που με ρώτησε που ήμουν τόση ώρα. Μετά από καμία ώρα, φύγαμε. Ο άλλος πούστης, ο χοντρός ο τριχωτός είχε εξαφανιστεί, μάλλον έψαχνε τον φίλο του ο παλιοανώμαλος.
Την άλλη μέρα άκουσα στις ειδήσεις για τον Αθηναίο που είχε εξαφανιστεί. Κάνανε έρευνες για βδομάδες, δεν τον βρήκανε ποτέ. Γνώρισα και τους γονείς του, ήρθαν στο νησί να τον ψάξουν. Τζίφος, τον χάσανε τον πούστη τον γιο τους για τα καλά. Έχουν περάσει 7 χρόνια από τότε. Δεν φοβήθηκα στιγμή ότι θα με πιάνανε, μου άξιζε να την γλιτώσω. Τιμώρησα το πουστάκι.
Sunday, March 23, 2008
μετά από 5 βδομάδες νέο νούμερο 1 στο UK Top 40
μετά από 5 βδομάδες στην κορυφή η αγαπημένη Duffy και το Mercy πέφτει από το νούμερο ένα - από το American Boy της Estelle με τον Kanye West.
χμ χμ χμ... λίγο μου φαίνεται ρε γαμώτη. και, επιπλεόν δεν είναι και κάπως παλιό; Το θυμάμαι να το ακούω όταν πήγαινα δημοτικό... ή κάνω λάθος;
αρονό - δεν μου πολυαρέσει. αλλά εσύ να μην επηρεαστείς που είμαι ξυνίλας κυριακάτικα, να αποφασίσεις μονάχος:
αυτή, η εστέλ είναι γεννημένη το 80 από μαμά Σενεγαλέζα και μπάμπα Γραναδιανό. είναι λέει πολύ ρεσπέκτφουλ από το χηπ χωπ κομγιούνητη στην Αγγλία (πως είμαι εγώ ρησπέκτφουλ για τα ελληνικά που χρησιμοποιώ στο blog; ε, ένα τέτοιο φαντάσου, λολ).
χμ χμ χμ... λίγο μου φαίνεται ρε γαμώτη. και, επιπλεόν δεν είναι και κάπως παλιό; Το θυμάμαι να το ακούω όταν πήγαινα δημοτικό... ή κάνω λάθος;
αρονό - δεν μου πολυαρέσει. αλλά εσύ να μην επηρεαστείς που είμαι ξυνίλας κυριακάτικα, να αποφασίσεις μονάχος:
αυτή, η εστέλ είναι γεννημένη το 80 από μαμά Σενεγαλέζα και μπάμπα Γραναδιανό. είναι λέει πολύ ρεσπέκτφουλ από το χηπ χωπ κομγιούνητη στην Αγγλία (πως είμαι εγώ ρησπέκτφουλ για τα ελληνικά που χρησιμοποιώ στο blog; ε, ένα τέτοιο φαντάσου, λολ).
3 διαφημίσεις που με κάνουν να ονειρεύομαι
κάνε κλικ να διαβάσεις τα μικρά κειμενάκια πάνω στις φωτογραφιούλες. άντε κάνε, τεμπέλα. λολ :-)
είναι για αίθουσες IMAX, ξες αυτούς τους σινεμάδες που και καλά τα βλέπεις τα έργα πιο ρεαλιστικά. έχω πάει σε imax στην Βοστώνη, στο ενυδρείο, είχα δει ένα ντοκυμοντέρ, ωραίο ήταν αλλά δεν κόπηκα κιόλας. αλλά οι διαφημίσεις είναι ωραίες. λολ.
(it's my new thing να γράφω πολλά λολ στα ποστσ. αποφάσισα ξάφνου να μοιράζω χαρά στον κόσμο, λολ)
Η νούμερο 1 ταινία στο USA Box Office.
Για δεύτερη βδομαδίτσα η πιο εμπορική ταινία του βήκεντ στην Αμερική είναι το το Dr. Seuss' Horton Hears a Who! τσίμπησε 25 μυριάκια. Είναι καρτούν, είναι με τις φωνές του Τζιμ Κάρευ και του Στηβ Καρέλ και είναι σκίζει.
σε δύο βδομάδες έβγαλε τα λεφτά του, 85 εκατομμυριάκια δολάρια. δέχομαι να δω το τρέηλερ, έχει πλάκα. αλλά την ταινία... χμ χμ χμ δεν με βλέπω να πηγαίνω. λολ:
άντε και στα δικά μας οι επίδοξοι σεναριογράφοι. λολ. :-)
σε δύο βδομάδες έβγαλε τα λεφτά του, 85 εκατομμυριάκια δολάρια. δέχομαι να δω το τρέηλερ, έχει πλάκα. αλλά την ταινία... χμ χμ χμ δεν με βλέπω να πηγαίνω. λολ:
άντε και στα δικά μας οι επίδοξοι σεναριογράφοι. λολ. :-)
Saturday, March 22, 2008
Το πρόβατο γιορτάζει την παγκόσμια Ημέρα Βάνας Μπάρμπα
Τις προάλλες είχα πάει να κουρευτώ. Μέγα λάθος. or not.
Όσο περίμενα τον κυρ κουρέα μου να με περιλάβει, έπιασα να ξεφυλλίσω ένα τεύχος του Λοιπόν που είχε εκεί στο τραπεζάκι.
Κανονικά θα διάβαζα Μαν, Ντοστογιέφσκι, Μαρκές, Ελύτη, Σεφέρη, Βάρναλη, Κοέλιο, γιατί είμαι άθρωπας της πχιότητας αλλά δεν είχε κάποιο βιβλίο στην αναμονή κουρείου οπότε αναγκάστηκα να συμβιβαστώ στο Λοιπόν.
Στο κεντρικό σαλόνι του περιοδικού ύπηρχε (ο τόνος στο ύψιλον παρακαλώ) μία συνέντευξη της Βάνας Μπάρμπα.
Είχα καιρό να ασχοληθώ με την σπουδαία τραγωδό και ερμηνεύτρια μας. Το άρθρο μού θύμισε ότι σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα Βάνας Μπάρμπας. Το πρόβατο νατούρλιχ συμμετέχει στον εορτασμό με μία σταχυολόγηση 5 συγκλονιστικών δηλώσεών της για τις οποίες θα μείνει στην ιστορία.
Για να κάνουμε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολο αυτό το ποστ το γράφω με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την μέση - επίσης, δεύτερος βαθμός δυσκολίας είναι ότι και οι 5 δηλώσεις θα είναι από το ίδιο άρθρο.
Μην ανησυχήσεις ότι επειδής η πηγή μας είναι ένα μόνο άρθρο δεν θα βρούμε υλικό - η Βάνα καταφέρνει πάντα σε κάθε συνέντευξη να ταράσσει τα νερά της παγκόσμιας διανόησης με μερικές δεκάδες δηλώσεων. Το δύσκολο είναι να αποφασίσεις τι θα αφήσεις απόξω!
Λοιπόν, φύγαμε:
Α επίσης μας δείχνει πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άθρωπες που η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους ταυτίζεται με αυτό που αυτοί πραγματικά είναι.
μακάρι όλοι να είμασταν σαν κι εκείνη.
Όσο περίμενα τον κυρ κουρέα μου να με περιλάβει, έπιασα να ξεφυλλίσω ένα τεύχος του Λοιπόν που είχε εκεί στο τραπεζάκι.
Κανονικά θα διάβαζα Μαν, Ντοστογιέφσκι, Μαρκές, Ελύτη, Σεφέρη, Βάρναλη, Κοέλιο, γιατί είμαι άθρωπας της πχιότητας αλλά δεν είχε κάποιο βιβλίο στην αναμονή κουρείου οπότε αναγκάστηκα να συμβιβαστώ στο Λοιπόν.
Στο κεντρικό σαλόνι του περιοδικού ύπηρχε (ο τόνος στο ύψιλον παρακαλώ) μία συνέντευξη της Βάνας Μπάρμπα.
Είχα καιρό να ασχοληθώ με την σπουδαία τραγωδό και ερμηνεύτρια μας. Το άρθρο μού θύμισε ότι σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα Βάνας Μπάρμπας. Το πρόβατο νατούρλιχ συμμετέχει στον εορτασμό με μία σταχυολόγηση 5 συγκλονιστικών δηλώσεών της για τις οποίες θα μείνει στην ιστορία.
Για να κάνουμε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολο αυτό το ποστ το γράφω με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την μέση - επίσης, δεύτερος βαθμός δυσκολίας είναι ότι και οι 5 δηλώσεις θα είναι από το ίδιο άρθρο.
Μην ανησυχήσεις ότι επειδής η πηγή μας είναι ένα μόνο άρθρο δεν θα βρούμε υλικό - η Βάνα καταφέρνει πάντα σε κάθε συνέντευξη να ταράσσει τα νερά της παγκόσμιας διανόησης με μερικές δεκάδες δηλώσεων. Το δύσκολο είναι να αποφασίσεις τι θα αφήσεις απόξω!
Λοιπόν, φύγαμε:
- Μου πρότειναν ρόλο γκεστ και στις "Πεθερές" και είπα "όχι" γιατί σιχαίνομαι την κωμωδία. Εμένα μου αρέσει το δράμα, ίσως γιατί έχω περάσει δύσκολες φάσεις στην ζωή μου και το κουβαλάω. (σχόλιο πρόβατου: Η αλήθεια είναι ότι σε καταλαβαίνω και για ένα ακόμα λόγο. Έχεις παίξει σπουδαία κωμωδία στο παρελθόν οπότε είσαι χορτασμένη τώρα):
- Μπήκα ήδη σε σοβαρές διαδικασίες να υιοθετήσω και δύο παιδάκια, ακόμη και μαυράκι. (πρόταση πρόβατου: καλή σκέψη, θα σου πρότεινα εκτός από δύο παιδάκια και ένα μαυράκι να υιοθετήσεις και ένα κορίτσι).
- Στην αρχή ήταν στυφή. (αναφέρεται στην αποτυχημένη παράσταση που έπαιζε φέτος, η οποία κατέβηκε μέσα σε 25 λεπτά - απορία πρόβατου: αληθεύει ότι μετά που ήταν στυφή η παράσταση άφηνε μία φρουτώδη αίσθηση στον ουρανίσκο; ...ΤΙ ΛΕΣ ΜΩΡΗ, θα μας τρελάνεις τελείως;).
- Την ρωτάνε τι θέλει να πει στο κόσμο σε σχέση με αυτή την παράσταση: Δεν θα τους ξαναπροδώσω. Δεν θα ξανακάνω πρόταση που δεν με αντιπροσωπεύει. (σχόλιο πρόβατου: ε επιτέλους! κάποια στιγμή έπρεπε να καταλάβει κάποιος την καθημερινή αγωνία του κοινού "θα με προδώσει ξανά η Βάνα; δεν θα με προδώσει; Σκεψ σκεψ εντατίκ"...).
- Αγαπώ τον άνθρωπο του μεροκάματου, την γυναίκα που καθαρίζει τις σκάλες και δεν έχει που να αφήσει το παιδί της. Ο άνθρωπος της πολυτέλειας ας πάει να κόψει το κεφάλι του. (Βάνα καταρχήν να σε ενημερώσω ότι εδώ και χρόνια τις σκάλες στις πολυκατοικίες τις καθαρίζουν ρομπότ και ανθρωποειδή. Αλλά είμαι σίγουρος ότι και αυτά σε αγαπούν. Επίσης είμαι σίγουρος ότι ακόμα και αν οι σκάλες καθαρίζονταν από γυναίκες, και αυτές θα σου αντεπέδιδαν το ίδιο έμπρακτα όπως και εσύ την αγάπη. Τέλος, μάθε ότι ο άνθρωπος της πολυτέλειας δεν έχει λαιμό. Έχει φουλάρι ερμές.)
Α επίσης μας δείχνει πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άθρωπες που η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους ταυτίζεται με αυτό που αυτοί πραγματικά είναι.
μακάρι όλοι να είμασταν σαν κι εκείνη.
καλά λένε - το μάτι πιο βαθιά από όλους η αδελφή στο βγάζει (όχι ο gay, το άλλο είδος αδελφής, αυτή που έχετε ίδιο γονιό)
κάνε κλικ εδώ και δες πόσο χαμηλά πέφτει κάποιος για μερικά χρήματα, για ένα πουκάμισο αδειανό, για μία Ελένη.
ήθελα να ήξερα ο φρικτός Sikia τι της έδωσε και με προδώνει έτσι. τι;
(λεζάντα φωτό: Ο Κούρκουλος εκεί ψηλά μαθαίνει την ψεύτικη προδοσία εις βάρους του προβατάκου και σκέφτεται "τελικά καλά λένε ότι η κοινωνία ώρα μηδέν")
ήθελα να ήξερα ο φρικτός Sikia τι της έδωσε και με προδώνει έτσι. τι;
(λεζάντα φωτό: Ο Κούρκουλος εκεί ψηλά μαθαίνει την ψεύτικη προδοσία εις βάρους του προβατάκου και σκέφτεται "τελικά καλά λένε ότι η κοινωνία ώρα μηδέν")
Friday, March 21, 2008
"μαμά, μαμά το μωρό πάλι ξέχασε να ξυριστεί και μου τσιμπάει το μάγουλο όταν μου κάνει αγκού"
εμ ελ κέη γαμάτη διαφήμιση δεν έχεις δει ποιο κουλό και πιο τέλειο γενικότερα.
Thursday, March 20, 2008
παρατήρησεις ενός ανθρώπου που σήμερα περπάτησε πολύ στο κέντρο
αυτή η πόλη έχει γεμίσει πανέμορφους άντρες και πανάσχημες αδελφές. omg!
επίσης, είναι γεμάτη φάτσες που φαίνονται ανισόρροπες και πειραγμένες. αλλά μπορεί απλά να κάνω "προβολή". ή να αντιπροσωπεύουν (οι φάτσες) μία πραγματικότητα που απλά δεν αναγνωρίζω.
δυστυχώς, πολλοί συνάνθρωποί μας κρατούν ακόμα το παλιό συνήθειο να κάνουν μπάνιο μία φορά την βδομάδα.
κάποιοι άλλοι επιμένουν να φοράνε jeans που έχουν τόσο καιρό να πλυθούν ώστε έχουν πιάσει κρούστα και πανάρισμα. hey guys, έχουν ανακαλυφθεί τα πλυντήρια προ πολλού.
θα ήθελα πάρα πολύ τα jeans να απαγορευτούν διά νόμου. είναι υπεύθυνα για μία τσαπατσουλιά στο ντύσιμο και μία χρωματική ομοιομορφία που με ενοχλούν πολύ.
είναι πολύ παρήγορο το γεγονός ότι το μάτι πολλών ανδρών συνεχίζει να "παίζει". το πιο παρήγορο είναι ότι παίζει παρά το ότι δίπλα τους βρίσκεται κάποια γυναίκα (όχι απαραίτητα η γυναίκα τους, ίσως μία αδελφή ή μάνα)! this I like.
αλλά όταν δύο άντρες είναι μαζί ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ δεν θα δεις το μάτι ενός από τους δύο να παίζει. ακόμα και αν είναι εμφανώς αδελφουλίνα. μου έχει τύχει όμως να παίζει το μάτι και των δύο αντρών. φρίκη. λολ!
τα παιδιά κάτω των 25 χρονών είναι απίστευτα χαζά και δεν έχουν καμία σχέση με την ζωή που υπάρχει έξω από τον μικρόκοσμό τους. ένα με ρώτησε σήμερα τι πρέπει να κάνει το εισιτήριο του λεωφορείου όταν μπει στο όχημα.
οι δημόσιοι υπάλληλοι ανταποκρίνονται με απίστευτη δίψα και λαχτάρα σε ένα χαμόγελο και στην ευγένεια και σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν.
όποτε κυκλοφορώ με σακάκι, έστω και "φτηνό", αντιμετωπίζω πολύ μεγαλύτερο σεβασμό και ευγένεια απ΄όταν κυκλοφορώ πιο κάζουαλ. αχ... η δύναμη του κυριλέ (ή καλύτερα ψευτοκυριλέ) ντυσίματος.
όσοι μιλάνε στο κινητό φωνάζουν λες και είναι μόνοι σε ένα άδειο δωμάτιο. το βρίσκω απίστευτα ενοχλητικό. δυστυχώς το κάνω κι εγώ.
είναι απίστευτο το πόσο σαλταρισμένα με κοιτάζουν κάποιοι άνθρωποι όταν βγάζω από την τσάντα μου βιβλίο και το διαβάζω στα μέσα συγκοινωνίας. είναι λες και δεν έχουν ξαναδεί ποτέ βιβλίο στην ζωή τους και λες και δεν ξέρουν τι κάνεις με αυτό.
οι ηλικιωμένοι άνθρωποι ή είναι απίστευτα γλυκιοί και ευγενικοί ή απίστευα κάφροι, σαν βασανιστές της ΕΣΑ. ενδιάμεσο λες και δεν υπάρχει.
πολλοί μαγαζάτορες της Πατησίων είναι σούπερ απελπισμένοι από τις αναδουλειές. το βλέπεις στο βλέμμα τους και στην ελπίδα με την οποία σε κοιτάζουν όταν πέφτει έστω και τυχαία το βλέμμα σου στην βιτρίνα τους.
οι γκομενίτσες που οδηγούν αυτοκίνητα είναι το πιο επικίνδυνο είδος άθρωπα πάνω στην γη. δεν έχουν ιδέα ούτε πως γίνεται η οδήγηση οχήματος, ούτε πόσο κακά οδηγούν, ούτε πόσο επικίνδυνο είναι ένα αυτοκίνητο έστω και μικρό. κάποια στιγμή κάποια από αυτές θα προκαλέσει καμία τραγωδία και θα γίνουν απίστευτα δράματα.
τα πιο χαμογελαστά πρόσωπα στην πόλη ανήκουν στους μη Έλληνες. δυστυχώς όμως τα χαμόγελα δεν συνοδεύονται και από προσωπική καθαριότητα. και μην βιαστείς να μου πεις ότι είναι θέμα οικονομικό. Φαίνεται ποιος δεν έχει δυνατότητα να πλυθεί και ποιος απλά δεν νοιάζεται να πλυθεί.
Οι υπάλληλοι των τραπεζών, ειδικά τα παλικάρια και οι κοπέλες που είναι κοντά στην ηλικία μου έχουν τα πιο σβησμένα και κατεσταλμένα βλέμματα που έχω ποτέ δει. στεναχωριέμαι για αυτούς. πολύ.
οι γκόμενες συνεχίζουν να καπνίζουν δημοσίως και εν κινήσει πολύ περισσότερο από τους άντρες. τo βρίσκω απίστευτα γιούφτικο. και σκέφτομαι: "τι στο καλό, ακόμα δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από την παλιακή ιδέα "κάπνισμα ίσον χειραφέτηση;".
τίποτα δεν είναι πιο λεβέντικό από έναν άντρα που ανοίγει μία πόρτα σε μία γυναίκα και μάλιστα ασυναίσθητα. τον είδα σήμερα κάποιον να το κάνει και έπαθα αύξηση λεβεντονίων στο αίμα 123%!
οι ταξιτζήδες έχουν βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με το παρελθόν. μιλάνε στον πληθυντικό, ξέρουν ακόμα και τους πιο χωμένους δρόμους, έχουν όρεξη για ευκαιριακό σεξάκοι. αλλά βρίσκω απαράδεκτο να θεωρούν δεδομένο ότι επειδή η ελάχιστη χρέωση είναι 2,70 ευρώ θα πρέπει να αφήσεις 3.
οι οδηγοί λεωφορείων που μιλάνε στο κινητό είναι το δεύτερο πιο επικίνδυνο είδος άθρωπα. δυστυχώς υπάρχουν πολλοί. είμαι στο τσακ να κάνω καταγγελία. ειλικρινά.
όσα χρόνια και αν περάσουν οι γιαγιάδες θα συνεχίσουν να στέκονται, όποτε κάθεσαι σε μέσο συγκοινωνίας, πάνω από το κεφάλι σου και να βαριαναστενάζουν ελπίζοντας ότι θα συγκινηθείς και θα τους παραχωρήσεις την θέση σου. Λολ! Δυστυχώς 98 στις 100 φορές πέφτω θύμα. Λολ ξανά. :-)
το πιο καταστροφικό πράγμα που κάνουν οι γυναίκες είναι ότι παστώνονται με άπειρα καλλυντικά, πούδρες σκιές, φωνντετέν, φαουντέησιονς, σκιές, βερνίκια, λακ, αφρούς, τζέλ και δεν συμμαζεύεται... είναι σαν να δημιουργούν ένα κέλυφος μέσα στο οποίο προσπαθούν να αναπνεύσουν με δυσκολία. Το κακό είναι ότι το κάνουν και πιτσιρίκες που είναι σαν τα κρύα τα νερά χωρίς το παραμικρό φτιασίδι.
την αγαπώ πολύ την Αθήνα μας. είμαι ευγνώμον που ζω εδώ και όχι αλλού.
όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο ακόμα ακούς όταν περπατάς στον δρόμο κάπου μακριά κάποιον να λέει φωνάζοντας και με σούπερ τσατίλα το παλιό κλασικό "δεν είμαστε κράτος, δεν είμαστε λαός". καραλόλ. :-)
επίσης, είναι γεμάτη φάτσες που φαίνονται ανισόρροπες και πειραγμένες. αλλά μπορεί απλά να κάνω "προβολή". ή να αντιπροσωπεύουν (οι φάτσες) μία πραγματικότητα που απλά δεν αναγνωρίζω.
δυστυχώς, πολλοί συνάνθρωποί μας κρατούν ακόμα το παλιό συνήθειο να κάνουν μπάνιο μία φορά την βδομάδα.
κάποιοι άλλοι επιμένουν να φοράνε jeans που έχουν τόσο καιρό να πλυθούν ώστε έχουν πιάσει κρούστα και πανάρισμα. hey guys, έχουν ανακαλυφθεί τα πλυντήρια προ πολλού.
θα ήθελα πάρα πολύ τα jeans να απαγορευτούν διά νόμου. είναι υπεύθυνα για μία τσαπατσουλιά στο ντύσιμο και μία χρωματική ομοιομορφία που με ενοχλούν πολύ.
είναι πολύ παρήγορο το γεγονός ότι το μάτι πολλών ανδρών συνεχίζει να "παίζει". το πιο παρήγορο είναι ότι παίζει παρά το ότι δίπλα τους βρίσκεται κάποια γυναίκα (όχι απαραίτητα η γυναίκα τους, ίσως μία αδελφή ή μάνα)! this I like.
αλλά όταν δύο άντρες είναι μαζί ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ δεν θα δεις το μάτι ενός από τους δύο να παίζει. ακόμα και αν είναι εμφανώς αδελφουλίνα. μου έχει τύχει όμως να παίζει το μάτι και των δύο αντρών. φρίκη. λολ!
τα παιδιά κάτω των 25 χρονών είναι απίστευτα χαζά και δεν έχουν καμία σχέση με την ζωή που υπάρχει έξω από τον μικρόκοσμό τους. ένα με ρώτησε σήμερα τι πρέπει να κάνει το εισιτήριο του λεωφορείου όταν μπει στο όχημα.
οι δημόσιοι υπάλληλοι ανταποκρίνονται με απίστευτη δίψα και λαχτάρα σε ένα χαμόγελο και στην ευγένεια και σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν.
όποτε κυκλοφορώ με σακάκι, έστω και "φτηνό", αντιμετωπίζω πολύ μεγαλύτερο σεβασμό και ευγένεια απ΄όταν κυκλοφορώ πιο κάζουαλ. αχ... η δύναμη του κυριλέ (ή καλύτερα ψευτοκυριλέ) ντυσίματος.
όσοι μιλάνε στο κινητό φωνάζουν λες και είναι μόνοι σε ένα άδειο δωμάτιο. το βρίσκω απίστευτα ενοχλητικό. δυστυχώς το κάνω κι εγώ.
είναι απίστευτο το πόσο σαλταρισμένα με κοιτάζουν κάποιοι άνθρωποι όταν βγάζω από την τσάντα μου βιβλίο και το διαβάζω στα μέσα συγκοινωνίας. είναι λες και δεν έχουν ξαναδεί ποτέ βιβλίο στην ζωή τους και λες και δεν ξέρουν τι κάνεις με αυτό.
οι ηλικιωμένοι άνθρωποι ή είναι απίστευτα γλυκιοί και ευγενικοί ή απίστευα κάφροι, σαν βασανιστές της ΕΣΑ. ενδιάμεσο λες και δεν υπάρχει.
πολλοί μαγαζάτορες της Πατησίων είναι σούπερ απελπισμένοι από τις αναδουλειές. το βλέπεις στο βλέμμα τους και στην ελπίδα με την οποία σε κοιτάζουν όταν πέφτει έστω και τυχαία το βλέμμα σου στην βιτρίνα τους.
οι γκομενίτσες που οδηγούν αυτοκίνητα είναι το πιο επικίνδυνο είδος άθρωπα πάνω στην γη. δεν έχουν ιδέα ούτε πως γίνεται η οδήγηση οχήματος, ούτε πόσο κακά οδηγούν, ούτε πόσο επικίνδυνο είναι ένα αυτοκίνητο έστω και μικρό. κάποια στιγμή κάποια από αυτές θα προκαλέσει καμία τραγωδία και θα γίνουν απίστευτα δράματα.
τα πιο χαμογελαστά πρόσωπα στην πόλη ανήκουν στους μη Έλληνες. δυστυχώς όμως τα χαμόγελα δεν συνοδεύονται και από προσωπική καθαριότητα. και μην βιαστείς να μου πεις ότι είναι θέμα οικονομικό. Φαίνεται ποιος δεν έχει δυνατότητα να πλυθεί και ποιος απλά δεν νοιάζεται να πλυθεί.
Οι υπάλληλοι των τραπεζών, ειδικά τα παλικάρια και οι κοπέλες που είναι κοντά στην ηλικία μου έχουν τα πιο σβησμένα και κατεσταλμένα βλέμματα που έχω ποτέ δει. στεναχωριέμαι για αυτούς. πολύ.
οι γκόμενες συνεχίζουν να καπνίζουν δημοσίως και εν κινήσει πολύ περισσότερο από τους άντρες. τo βρίσκω απίστευτα γιούφτικο. και σκέφτομαι: "τι στο καλό, ακόμα δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από την παλιακή ιδέα "κάπνισμα ίσον χειραφέτηση;".
τίποτα δεν είναι πιο λεβέντικό από έναν άντρα που ανοίγει μία πόρτα σε μία γυναίκα και μάλιστα ασυναίσθητα. τον είδα σήμερα κάποιον να το κάνει και έπαθα αύξηση λεβεντονίων στο αίμα 123%!
οι ταξιτζήδες έχουν βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με το παρελθόν. μιλάνε στον πληθυντικό, ξέρουν ακόμα και τους πιο χωμένους δρόμους, έχουν όρεξη για ευκαιριακό σεξάκοι. αλλά βρίσκω απαράδεκτο να θεωρούν δεδομένο ότι επειδή η ελάχιστη χρέωση είναι 2,70 ευρώ θα πρέπει να αφήσεις 3.
οι οδηγοί λεωφορείων που μιλάνε στο κινητό είναι το δεύτερο πιο επικίνδυνο είδος άθρωπα. δυστυχώς υπάρχουν πολλοί. είμαι στο τσακ να κάνω καταγγελία. ειλικρινά.
όσα χρόνια και αν περάσουν οι γιαγιάδες θα συνεχίσουν να στέκονται, όποτε κάθεσαι σε μέσο συγκοινωνίας, πάνω από το κεφάλι σου και να βαριαναστενάζουν ελπίζοντας ότι θα συγκινηθείς και θα τους παραχωρήσεις την θέση σου. Λολ! Δυστυχώς 98 στις 100 φορές πέφτω θύμα. Λολ ξανά. :-)
το πιο καταστροφικό πράγμα που κάνουν οι γυναίκες είναι ότι παστώνονται με άπειρα καλλυντικά, πούδρες σκιές, φωνντετέν, φαουντέησιονς, σκιές, βερνίκια, λακ, αφρούς, τζέλ και δεν συμμαζεύεται... είναι σαν να δημιουργούν ένα κέλυφος μέσα στο οποίο προσπαθούν να αναπνεύσουν με δυσκολία. Το κακό είναι ότι το κάνουν και πιτσιρίκες που είναι σαν τα κρύα τα νερά χωρίς το παραμικρό φτιασίδι.
την αγαπώ πολύ την Αθήνα μας. είμαι ευγνώμον που ζω εδώ και όχι αλλού.
όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο ακόμα ακούς όταν περπατάς στον δρόμο κάπου μακριά κάποιον να λέει φωνάζοντας και με σούπερ τσατίλα το παλιό κλασικό "δεν είμαστε κράτος, δεν είμαστε λαός". καραλόλ. :-)
Τι παίρνεις αν διασταυρώσεις ένα προβατάκι και ένα κραουνάκη;
χεχεχε. παίρνεις τις 4 διπλές προσκλήσεις για την αποψινή παράσταση του "πόσο σ' αγαπώ" στην Αθηναϊδα. Καταρχήν να δούμε ποιοι συμμετέχουν στην κλήρωση:
και ήρθε η ώρα: ανακάτεμα χαρτακίων, αμερόληπτος επηρεασμός να κερδίσουν οι καλύτεροι, βάζω χέρι μέσα και... έχουμε νικητές: OneBigDj! Soula! Sadie! και Mr Wrong Guy!!! μπράβο αγόρια και κορίτσια! πολύ χαίρομαι για την νίκη σας, μπράβο!
τρέχω να ειδοποιήσω και νικητές αλλά και Αθηναϊδα. Η παράσταση αρχίζει 9 και μισή εντάξει; άντε καλά να περάσετε όλοι. φιλιά πολλά.
- χάρης
- mahler76
- Jimmy Rose
- One Big DJ
- Blueprints
- insidetheroom
- Mr Wrong Guy
- alexis (ζήτησε αν κερδίσει να πάει η πρόσκληση σε Jimmy Rose και Mahler76, άντε καλά)
- Sadie
- VK
- pele
- Nikwlas
- Μπέμπης
- Υο!Reekas
- Aphrodite
- Goulitsas
- britney (θέλει να πάει την μαμά της)
- tsok
- άμμος
- Soula
- Constademon (μα δεν ντράπηκε, δεν ντράπηκε ήθελα να ήξερα, δεν φτάνει που κέρδισε ο πλεονέκτης Λήδα θέλει κι άλλο... τι να πω πια, ιερό και όσιο δεν υπάρχει, ας είναι όμως που συγκινούμαι που αγαπά την κουλτούρα)
- kelly (έστειλε mail γιατί λέει δεν μπορεί να αφήσει σχόλιο... κουφό, να μην ξαναγίνει παρακαλώ, επειδή είναι πρώτη φορά το δεχόμαστε τώρα :-) )
- ria (αλλά δεν μπορεί να πάει)
- etalon (είπε δεν μπορεί)
- MAD (είναι σαλονίκη άρα δεν παίρνει μέρος αλλά ευχαριστώ)
- anorymous
- xipasmenos
- αμφισβητίας πέους
- billzouk
και ήρθε η ώρα: ανακάτεμα χαρτακίων, αμερόληπτος επηρεασμός να κερδίσουν οι καλύτεροι, βάζω χέρι μέσα και... έχουμε νικητές: OneBigDj! Soula! Sadie! και Mr Wrong Guy!!! μπράβο αγόρια και κορίτσια! πολύ χαίρομαι για την νίκη σας, μπράβο!τρέχω να ειδοποιήσω και νικητές αλλά και Αθηναϊδα. Η παράσταση αρχίζει 9 και μισή εντάξει; άντε καλά να περάσετε όλοι. φιλιά πολλά.
reporting and blogging live από την Δίκη του Αιώνα.
Σήμερα είναι η δίκη που θα βάλει την Sikia πίσω από τα κάγκελα για πάντα.
Δεν μπορώ να μπλογκάρω πολύ, δεν επιτρέπεται στο δικαστήριο, απλά ανεβάζω μία φωτογραφία του επιτελείου των δικηγόρων μου την ώρα που προσέρχεται στην δίκη:
όπως βλέπεις είμαστε έτοιμοι αισιόδοξοι και γεμάτοι ενέργεια να kick ass, ο μεσαίος είναι ο άσχημος δίδυμος αδελφός μου.
α, βλέπω και την Κατερίνα από τον Σάκο με τα Μπιφτέκια, ήρθε να μου σταθεί, αχ τι ζουζούνα, ντύθηκε τόσο σοβαρά για την περίσταση παρόλο που δεν είναι το στιλ της, κάτσε να την βγάλω μία φωτό κλικ κλικ φωτ φωτ εντατίκ, τέλεια:
Δεν μπορώ να μπλογκάρω πολύ, δεν επιτρέπεται στο δικαστήριο, απλά ανεβάζω μία φωτογραφία του επιτελείου των δικηγόρων μου την ώρα που προσέρχεται στην δίκη:
όπως βλέπεις είμαστε έτοιμοι αισιόδοξοι και γεμάτοι ενέργεια να kick ass, ο μεσαίος είναι ο άσχημος δίδυμος αδελφός μου.
α, βλέπω και την Κατερίνα από τον Σάκο με τα Μπιφτέκια, ήρθε να μου σταθεί, αχ τι ζουζούνα, ντύθηκε τόσο σοβαρά για την περίσταση παρόλο που δεν είναι το στιλ της, κάτσε να την βγάλω μία φωτό κλικ κλικ φωτ φωτ εντατίκ, τέλεια:
Wednesday, March 19, 2008
"καυτό" ή "εμετό"; ΕΣΥ αποφασίζεις!
θάνατος σε ηλικία μόνο 54 ετών του σκηνοθέτη του Άγγλου Ασθενή Anthony Minghella:
Νέα φωτό γραίας Μεντένας στο εξώφυλλο Dazed & Confused (σε κανένα μήνα στο περιπτέρι σου):
θάνατος Άρθουρ Κλαρκ, συγγραφέα της Οδύσσειας του διαστήματος 2001:
εξώφυλλο νέου cd Μαράχηας (θα βγει το Μάη, το ξέρω καίγεσαι να μάθεις):
video clip καλομοίρας secret combination:
νέα αφίσα James Bond ταινίας:
Mohammad-Baqer Qalibaf, δήμαρχος Τεχεράνης και πιθανός μελλοντικός ηγέτης του Ιράν:
διαγωνισμός προβατάκου για να κερδίσεις πρόσκληση διπλή να πας να δεις το Πόσο Σ' αγαπώ του Κράου και της Σπέιρας στο τετράγωνο:
Νέα φωτό γραίας Μεντένας στο εξώφυλλο Dazed & Confused (σε κανένα μήνα στο περιπτέρι σου):
θάνατος Άρθουρ Κλαρκ, συγγραφέα της Οδύσσειας του διαστήματος 2001:
εξώφυλλο νέου cd Μαράχηας (θα βγει το Μάη, το ξέρω καίγεσαι να μάθεις):
video clip καλομοίρας secret combination:
νέα αφίσα James Bond ταινίας:
Mohammad-Baqer Qalibaf, δήμαρχος Τεχεράνης και πιθανός μελλοντικός ηγέτης του Ιράν:
διαγωνισμός προβατάκου για να κερδίσεις πρόσκληση διπλή να πας να δεις το Πόσο Σ' αγαπώ του Κράου και της Σπέιρας στο τετράγωνο:
Γαμεί η Γαλλική συμμετοχή στην φετινή Εurovision
όταν το άκουσα το τραγουδίδιον έμεινα εμ ελ κέη! μαλάκας.
Οι τύποι αξίζουν τρελό ρησπέκτ. Στέλνουν τον uber cool και trendy και θεό της προχωρημενίασης Sebastien Tellier με τραγούδι από το τελευταίο του ση ντοι, παραγωγής ενός από τους δύο Daft Punk!
How cool is that?
how trendy is that?
how super non lame is that? μπράβο στα γαλλίδια. λες να κάνουν την έκπληξη με αυτό το υπέροχο τραγούδι;
(θες να πας στον Κραουνάκη και την Σπείρα Σπείρα χωρίς να πληρώσεις ρούβλι; πάρε μέρος στο διαγωνισμό εδώ είσαι, σε μερικές ώρες κλείνουν τα εκατομμύρια κάλπες).
Οι τύποι αξίζουν τρελό ρησπέκτ. Στέλνουν τον uber cool και trendy και θεό της προχωρημενίασης Sebastien Tellier με τραγούδι από το τελευταίο του ση ντοι, παραγωγής ενός από τους δύο Daft Punk!
How cool is that?
how trendy is that?
how super non lame is that? μπράβο στα γαλλίδια. λες να κάνουν την έκπληξη με αυτό το υπέροχο τραγούδι;
(θες να πας στον Κραουνάκη και την Σπείρα Σπείρα χωρίς να πληρώσεις ρούβλι; πάρε μέρος στο διαγωνισμό εδώ είσαι, σε μερικές ώρες κλείνουν τα εκατομμύρια κάλπες).
Λετ΄σ κοικ Sikia 'ζ άσ.
ή για τους μη αγγλομαθείς αναγνώστες μας let's kick Sikia's ass.
Όπως ξέρεις αγαπημένε sexy αναγνώστη, αύριο, 20 του Μάρτη είναι η μεγάλη δίκη, η δίκη του αιώνα όπου θα υπερασπιστώ την αλήθεια απέναντι στις ιταμές επιθέσεις της Sikias εναντίον της(drop on you, ακούς; Ντροπή σου).
Χτες το βράδυ είχαμε βγει με τον δικηγόρο μου τον Χάρη Χάμλειν για να κάνουμε ένα τελευταίο read through στην τακτική μας για την υπεράσπιση του δίκαιου και του θεσμού του γάμου.
Είμαι πολύ ικανοποιημένος από την στρατηγική μας. Φυσικά είναι καλά μελετημένη και περιλαμβάνει πολλά στάδια ώστε να είναι βέβαιο ότι η Sikia θα πάρει το μάθημά της και δεν θα απατήσει ποτέ άλλον σύζυγο.
Μερικά από τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε στο δικαστήριο τα μοιράζομαι σε σνοικ πρύβγιου μαζί σου αγαπημένε αναγνώστη:
…ανώφελα έξοδα όμως αγαπημένε αναγνώστη. Γιατί η αλήθεια θα θριαμβεύσει όπως φαίνεται και στην φωτό όπου ο δικηγόρος μου κρατά το κεφάλι ενός άλλου αντίδικού μου που παλιά τόλμησε να μου κάνει αντιρρήσεις:
Θα είναι μία δύσκολη δίκη βέβαια. Θα κουραστούμε όλοι πολύ. Ταυτόχρονα με την εκδίκαση, στην αίθουσα του δικαστηρίου θα γυρίζεται σε σκηνοθεσία J J Abraams το βίντεο κλιπ του νέου μας ντουέτου με το πρώην στεφάνι μου «Στο δικαστήριο, στο δικαστήριο, το να σε δω με το ταγιέρ ήταν μαρτύριο/ Στο δικαστήριο, στο δικαστήριο, σεξάκοι κάναμε στο αποχωρητήριο».
Πιστεύω ότι το video θα πάει πολύ καλά.
(πσιτ, μην ξεχνάς!!! σήμερα είναι τελευταία μέρα να πάρεις μέρος στον πελώριο λαχτάρα για διαγωνισμό και να κερδίσεις διπλή πρόσκληση για να πας αύριο βράδυ να δεις Κραουνάκη και Σπείρα Σπέιρα "πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ". εδώ είσαι)
Όπως ξέρεις αγαπημένε sexy αναγνώστη, αύριο, 20 του Μάρτη είναι η μεγάλη δίκη, η δίκη του αιώνα όπου θα υπερασπιστώ την αλήθεια απέναντι στις ιταμές επιθέσεις της Sikias εναντίον της(drop on you, ακούς; Ντροπή σου).
Χτες το βράδυ είχαμε βγει με τον δικηγόρο μου τον Χάρη Χάμλειν για να κάνουμε ένα τελευταίο read through στην τακτική μας για την υπεράσπιση του δίκαιου και του θεσμού του γάμου.
Είμαι πολύ ικανοποιημένος από την στρατηγική μας. Φυσικά είναι καλά μελετημένη και περιλαμβάνει πολλά στάδια ώστε να είναι βέβαιο ότι η Sikia θα πάρει το μάθημά της και δεν θα απατήσει ποτέ άλλον σύζυγο.
Μερικά από τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε στο δικαστήριο τα μοιράζομαι σε σνοικ πρύβγιου μαζί σου αγαπημένε αναγνώστη:
- Το βιβλίο που έβγαλε η Sikia λίγο καιρό πριν με γνωρίσει και αποδεικνύει περί τί χαρακτήρος άθρωπας πρόκειται, με τίτλο «Πώς να πλέκεις και να στερεώνεις την πλεξούδα ώστε να νομίζουν ότι είσαι παρθένα» . Περιλαμβάνει τις βασικές αρχές του πώς να πλέκεις και να στερεώνεις την πλεξούδα σου ώστε να νομίζουν ότι είσαι παρθένα. Είναι αυτές οι αρχές οι οποίες είχαν αποτέλεσμα να την πατήσω και τον ερωτευτώ και τελικά να τον παντρευτώ.
- Το dvd box sex με 50 dvd που έβγαλε στην Ρώσικη μόνο αγορά με τίτλο «έρωτας από πίσω – και όμως δεν χρειάζεται να είναι βαρετός».
- Πολλά νεγκλιζέ του με νωπά ακόμα τα ίχνη από τις ομάδες Πόλο της Σοβιετικής Ένωσης και του Καναδά με τις οποίες με απατούσε όσο εγώ ήμουν στην φάμπρικα να δουλεύω σαν το σκυλί.
- Το βιβλίο του με τίτλο «Μήπως ο άντρας και ο εραστής σας δεν τακούνι όλα αυτά που έχετε πραγματικά ανάγκη; Ένας εύχρηστος οδηγός ώστε ο άντρας και όλοι οι παρωδικοί, ευκαιριακοί εραστές σας να τακούνι τα συναισθήματά σας».
…ανώφελα έξοδα όμως αγαπημένε αναγνώστη. Γιατί η αλήθεια θα θριαμβεύσει όπως φαίνεται και στην φωτό όπου ο δικηγόρος μου κρατά το κεφάλι ενός άλλου αντίδικού μου που παλιά τόλμησε να μου κάνει αντιρρήσεις:
Θα είναι μία δύσκολη δίκη βέβαια. Θα κουραστούμε όλοι πολύ. Ταυτόχρονα με την εκδίκαση, στην αίθουσα του δικαστηρίου θα γυρίζεται σε σκηνοθεσία J J Abraams το βίντεο κλιπ του νέου μας ντουέτου με το πρώην στεφάνι μου «Στο δικαστήριο, στο δικαστήριο, το να σε δω με το ταγιέρ ήταν μαρτύριο/ Στο δικαστήριο, στο δικαστήριο, σεξάκοι κάναμε στο αποχωρητήριο».
Πιστεύω ότι το video θα πάει πολύ καλά.
(πσιτ, μην ξεχνάς!!! σήμερα είναι τελευταία μέρα να πάρεις μέρος στον πελώριο λαχτάρα για διαγωνισμό και να κερδίσεις διπλή πρόσκληση για να πας αύριο βράδυ να δεις Κραουνάκη και Σπείρα Σπέιρα "πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ". εδώ είσαι)
Monday, March 17, 2008
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ (...και όχι γλυκιά μου, αυτό το μαζικό και κοινό ανώνυμο ποστ δεν σε κάνει ξαφνικά αγωνίστρια).
Σήμερα όλα τα gay και γενικότερα δημοκρατικά ιστολόγια ανεβάζουν μία ανακοίνωση. Την ανεβάζω κι εγώ γιατί συμφωνώ επί της ουσιάς. Αλλά την σχολιάζω κιόλας.
Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο. (Πράγμα όμως που δεν ισχύει σε τόσο τραγικό βαθμό αν έχουν τα αρχίδια να διεκδικήσουν τον προσωπικό τους χώρο στον κοινωνικό, οικογενειακό, επαγγελματικό, φιλικό κ.α. μικρόκοσμο τους. Αλλά τι ζητάω κι εγώ... Εδώ μου έχει τύχει πολλές φορές σε αλληλογραφία με gay ιστολόγους να μη θέλουν να μου πουν το μικρό τους όνομα, μη τυχόν και αποκαλυφθούν, και έχω την απαίτηση να υπονοήσουν ή να είναι άνετοι με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις στην δουλειά ή στην οικογένεια;).
Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι. (Το οποίο ποτήρι, δεν έχουμε καθόλου την μαγκιά και την διάθεση αυτοκριτικής να παραδεχτούμε ότι το έχουμε εμείς οι ίδιοι γεμίσει με τις πράξεις μας. Ή, για να είμαι πιο ακριβής, με την απραξία μας. Διότι γλυκιά μου όταν εσύ ο ίδιος δεν είσαι διατεθιμένος να διεκδικήσεις το χώρο που σου ανήκει στο μυαλό και την καρδιά των άλλων, στην ζωή τους, πως περιμένεις να στον παραχωρήσουν από μόνοι τους; Λες και δεν έχουν δουλειά οι ίδιοι να κάνουν, λες και δεν έχουν να προστατεύσουν τις δικές τους ζωές...).
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.
Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. (Εξάλλου έχουμε το έχουμε κάνει τόσο πολύ αυτό στο παρελθόν και θα το κάνουμε και στο μέλλον οπότε σήμερα ας κάνουμε μια εξαίρεση. Πάντως, η άποψη πολλών ομοφυλόφιλων για την αγωνιστικότητα είναι διάφανη και μελανζέ.. Για να πούμε τα σύκα σύκα - no pun unindented: Όχι γλυκιές μου, αγωνιστικότητα δεν είναι να έχεις ένα blog αναφοράς και συγκέντρωσης βιβλιογραφίας - αυτό ο καθένας μπορεί να το κάνει απλά γκουγκλάροντας την λέξη gay κάθε πρωί στα google news. Αγωνιστικότητα δεν είναι να ανεβάζεις ανώνυμα στο blog σου που το ξέρεις εσύ και 5 άλλοι gay μία ανάρτηση σαν αυτή που πολλοί ανεβάζουμε σήμερα. Αν είσαι μάγκας και θέλεις να κάνεις κάτι να το κάνεις με τον τρόπο που θα έχει αποτέλεσμα. Και guess what γλυκιά μου... αυτός το τρόπος έχει κόστος. Αυτός ο τρόπος συνεπάγεται να γίνεις αιτία με την ζωή σου και το παράδειγμά σου να αλλάξει η συμπεριφορά και η νοοτροπία των άλλων απέναντι στην ομοφυλοφιλία, την διαφορά γενικότερα. Τα μυαλά των ανθρώπων δεν αλλάζουν με νόμους. Αλλάζουν βιωματικά! Και αυτό για να γίνει πρέπει εσύ να αποφασίσεις στον περίγυρό σου να δείξεις ότι δεν είσαι ούτε ζαβός, ούτε κακός, ούτε επικίνδυνος, ούτε φαιδρός και ότι αξίζεις όσο και όλοι οι άλλοι. ...θα το κάνεις αυτό άραγε ποτέ αγωνίστρια αδελφή; Ή θα κρύβεσαι πίσω από ανωνυμίες και μαζικότητες; ρητορικό το ερώτημα. Μην απαντήσεις. Γιατί δυστυχώς θα με στεναχωρήσει η απάντησή σου, αν είναι τίμια, και έχω μακριά βδομάδα μπροστά μου.)
ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ... (αλλά μόνο όταν δεν έχει πραγματικό κόστος. αλλιώς γινόμαστε έλληνες bloggers εναντίον οτιδήποτε θα χαλάσει την ζαχαρένια μας).
[σε τσάτισα καθόλου; ελπίζω ναι, μπας και αρχίσεις να αλλάζεις συμπεριφορά στην καθημερινότητά σου. για να ξετσατιστείς μην ξεχάσεις να προσπαθήσεις να κερδίσεις εισιτήρια για την παράσταση του Κραουνάκη. εδώ είσαι!]
Saturday, March 15, 2008
Καπνίζουμε; ΝΑΙ. Πίνουμε; NAI! Κερδίζουμε; ΝΑΙ! Αγαπάμε τον προβατάκο; NAI!
τι σου έχω τι σου έχω. πχιότητα, κουλτούρα, sex, τραγούδια τέλεια, φωνάρες, παραστασάρα.
Ημέρα: Ερχόμενη Πέμπτη 20 του Μάρτη
Ώρα: 21:30 (εννιάμιση νομίζω λέγεται αυτό)
Τόπος: Μουσική Θεατρική Σκηνή Αθηναϊς
Γεγονός: Επιθεώρηση "Πόσο Σ' αγαπώ!"
Θίασος: ΣταματοκραουνάκοΣπείραΣπείρα
Τι: 4 (ναι, καλά διάβασες, τέσσερις) διπλές προσκλήσεις, να κερδίσεις μία για να πας με το στεφάνι σου.
Πως: Απαντάς σε διαγωνισμό.
Διαγωνισμός:
Ερώτηση α: Πόσους πόντους είναι το πέος μου;
Ερώτηση β: Για ποια έχει γράψει ο Κραουνάκης στο παρελθόν τέλειο δίσκο που σημάδεψε δεκαετία 80-90-00: την Sinita, την Έφη Θώδη ή την Βικάρα Μοσχολιού;
Ερώτηση γ: ποιά από τις δύο ορθογραφίες είναι σωστή - "σεξάκοι" ή "σαικσάκυ";
Απαντάς στα σχόλια, ΜΟΝΟ όμως αν μπορείς να πας στην παράσταση αυτή την Πέμπτη αλλιώς δεν έχει νόημα άσε να κερδίσει κανένας άλλος. Ο διαγωνισμός κλείνει το βράδυ Τετάρτης (πες ξημερώματα Πέμπτης). Πέμπτη γίνεται η κλήρωση (με τον κλασικό τρόπο, ονόματα σε χαρτάκια, τα ρίχνουμε σε σουπιέρα γιαγιάς ανακατεύουμε και διαλέγουμε 4) και σε ενημερώνω πώς θα γίνει να παραλάβεις πρόσκληση για σένα και το στεφάνι.
Αυτά. Πήγαινε τώρα να φιλήσεις τον Σταμάτη
και να του πεις ευχαριστώ που μας έδω σε 4 (ναι, καλά διάβασες τέσσερις) διπλές προσκλήσεις. μία του ζήτησα του ανθρώπου, με όλο το θάρρος και τον σεβασμό και μας έδωσε 4!!!! Άμα ο άθρωπας είναι χορτασμένος και αγαπά το σεξ φαίνεται. Αχ βαχ κλαψ λυγμ ευγνωμοσύνης.
άντε άντε, μάνι money, μην καθυστερείς, απάντα.
Ημέρα: Ερχόμενη Πέμπτη 20 του Μάρτη
Ώρα: 21:30 (εννιάμιση νομίζω λέγεται αυτό)
Τόπος: Μουσική Θεατρική Σκηνή Αθηναϊς
Γεγονός: Επιθεώρηση "Πόσο Σ' αγαπώ!"
Θίασος: ΣταματοκραουνάκοΣπείραΣπείρα
Τι: 4 (ναι, καλά διάβασες, τέσσερις) διπλές προσκλήσεις, να κερδίσεις μία για να πας με το στεφάνι σου.
Πως: Απαντάς σε διαγωνισμό.
Διαγωνισμός:
Ερώτηση α: Πόσους πόντους είναι το πέος μου;
Ερώτηση β: Για ποια έχει γράψει ο Κραουνάκης στο παρελθόν τέλειο δίσκο που σημάδεψε δεκαετία 80-90-00: την Sinita, την Έφη Θώδη ή την Βικάρα Μοσχολιού;
Ερώτηση γ: ποιά από τις δύο ορθογραφίες είναι σωστή - "σεξάκοι" ή "σαικσάκυ";
Απαντάς στα σχόλια, ΜΟΝΟ όμως αν μπορείς να πας στην παράσταση αυτή την Πέμπτη αλλιώς δεν έχει νόημα άσε να κερδίσει κανένας άλλος. Ο διαγωνισμός κλείνει το βράδυ Τετάρτης (πες ξημερώματα Πέμπτης). Πέμπτη γίνεται η κλήρωση (με τον κλασικό τρόπο, ονόματα σε χαρτάκια, τα ρίχνουμε σε σουπιέρα γιαγιάς ανακατεύουμε και διαλέγουμε 4) και σε ενημερώνω πώς θα γίνει να παραλάβεις πρόσκληση για σένα και το στεφάνι.
Αυτά. Πήγαινε τώρα να φιλήσεις τον Σταμάτη
και να του πεις ευχαριστώ που μας έδω σε 4 (ναι, καλά διάβασες τέσσερις) διπλές προσκλήσεις. μία του ζήτησα του ανθρώπου, με όλο το θάρρος και τον σεβασμό και μας έδωσε 4!!!! Άμα ο άθρωπας είναι χορτασμένος και αγαπά το σεξ φαίνεται. Αχ βαχ κλαψ λυγμ ευγνωμοσύνης. άντε άντε, μάνι money, μην καθυστερείς, απάντα.
ποιοι κερδίζουν τΙς διπλές προσκλήσεις για την σούπερ γαμάτη παράσταση της Λήδας Πρωτοψάλτη
ήρθε η ώρα της κλήρωσης στον μικρούλη διαγωνισμό. Ποιοι συμμετέχουν:
Τώρα θα γράψω σε 16 χαρτάκια τα ονόματα και θα τα βάλω στην λιτή απλή απέρριτη σουπιέρα της γιαγιάς (γραψ γραψ)
και τώρα:
...ανακάτ ανακάτ εντατίκ
...ανακάτ ανακάτ αμερολήπτ εντατίκ
...κληρώσ κληρώσ αδιαβλήτ αδιαβλήτ
και νικητές είναι: το νούμερο 4 και το νούμερο 16!!!
δηλαδή ο constademon και ο Χάρης. Ζήτω! Συγχαρητήρια στα sexy αγόρια. Kαι με την ευκαιρία να πω ότι το γλύψιμο πιάνει πάντα τόπο - ακόμα και σε περιπτώσεις αδιάβλητων κληρώσεων το σύμπαν συνωμοτεί να κερδίσει αυτός που έκανε το πιο γλυψ γλυψ εντατίκ, στην προκειμένη περίπτωση ο Constademon. Βέβαια ο Χάρης παραήταν λιτός στο σχόλιο συμμετοχής του, θα μπορούσε να μου είχε πει μερικά καλά λόγια αλλά ok... θα μου τα πει δια ζώσης όταν βρεθούμε για να του δώσω τις προσκλήσεις.
Αυτά λοιπόν.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ εντατίκ και ευγνομών ευγνομών μάηλντ όσους πήραν μέρος, φοβόμουν ότι δεν θα τον ενδιέφερε κανέναν το θέμα. Με τους δύο που νίκησαν θα κάνω εγώ επικοινωνία για να συννενοηθούμε να πάρουν τσι προσκλήσεις.
και το καλύτερο για το τέλος. τι κάνεις την άλλη Πέμπτη το βράδυ αγαπημένε αναγνώστη μου; Θές να πας να δεις υπέροχη Σπείρα Σπείρα με Κραουνάκη; χεχεχε... :-) stay tuned!
- ria
- o αμφισβητίας πέους (γκρ γκρ γκρ γκρ...)
- ο one big dj
- O Constademon
- O VK
- ο πολύβιος
- Ο Jimmy Rose
- Η DonnaBella
- O Blueprints
- η soula
- η Tsok
- telson
- ο anorymous
- o mahler
- η alienlover
- ο Χάρης
Τώρα θα γράψω σε 16 χαρτάκια τα ονόματα και θα τα βάλω στην λιτή απλή απέρριτη σουπιέρα της γιαγιάς (γραψ γραψ)
και τώρα:
...ανακάτ ανακάτ εντατίκ
...ανακάτ ανακάτ αμερολήπτ εντατίκ
...κληρώσ κληρώσ αδιαβλήτ αδιαβλήτ
και νικητές είναι: το νούμερο 4 και το νούμερο 16!!!
δηλαδή ο constademon και ο Χάρης. Ζήτω! Συγχαρητήρια στα sexy αγόρια. Kαι με την ευκαιρία να πω ότι το γλύψιμο πιάνει πάντα τόπο - ακόμα και σε περιπτώσεις αδιάβλητων κληρώσεων το σύμπαν συνωμοτεί να κερδίσει αυτός που έκανε το πιο γλυψ γλυψ εντατίκ, στην προκειμένη περίπτωση ο Constademon. Βέβαια ο Χάρης παραήταν λιτός στο σχόλιο συμμετοχής του, θα μπορούσε να μου είχε πει μερικά καλά λόγια αλλά ok... θα μου τα πει δια ζώσης όταν βρεθούμε για να του δώσω τις προσκλήσεις.
Αυτά λοιπόν.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ εντατίκ και ευγνομών ευγνομών μάηλντ όσους πήραν μέρος, φοβόμουν ότι δεν θα τον ενδιέφερε κανέναν το θέμα. Με τους δύο που νίκησαν θα κάνω εγώ επικοινωνία για να συννενοηθούμε να πάρουν τσι προσκλήσεις.
και το καλύτερο για το τέλος. τι κάνεις την άλλη Πέμπτη το βράδυ αγαπημένε αναγνώστη μου; Θές να πας να δεις υπέροχη Σπείρα Σπείρα με Κραουνάκη; χεχεχε... :-) stay tuned!
Friday, March 14, 2008
Υποστήριξη από εκεί που δεν το περιμένεις!
η στήλη μία "σοβαρής" και σοβαροφανούς πρωινής εφημερίδας αναφέρεται στο μισερό και κομπλεξικό σύμβολο συμβίωσης ως τριτοκοσμικό. Επειδή δεν περιλαμβάνει όλων των ειδών τις συμβιώσεις. How cool is that!!!!
Είναι ο Bηματοδότης του σημερινού (της Παρασκευής)Βήματος:
εδώ το Link
αντιγράφω το απόσπασμα: Συγκινήθηκα επίσης που εμμέσως πλην σαφώς ο Αρχιεπίσκοπος σίγουρα δεν σκοπεύει να οργανώσει λαοσύναξη κατά του «συμφώνου συμβίωσης» που προωθεί ο κ. Σ. Χατζηγάκης. Υπογραμμίζω βέβαια ότι το σύμφωνο παραμένει πρωτοβουλία τριτοκοσμική και όχι ευρωπαϊκή, αφού δεν περιλαμβάνει όλων των ειδών τις συμβιώσεις.
Είδες τελικά; Σιγά σιγά αλλά σταθερά κάτι αλλάζει στα μυαλά των ανθρώπων. μπράβο.
(το διαγωνισμό μην ξεχνάς, τον διαγωνισμό, αύριο έχουμε κλήρωση στην σουπιέρα της γιαγιάς)
Είναι ο Bηματοδότης του σημερινού (της Παρασκευής)Βήματος:
εδώ το Link
αντιγράφω το απόσπασμα: Συγκινήθηκα επίσης που εμμέσως πλην σαφώς ο Αρχιεπίσκοπος σίγουρα δεν σκοπεύει να οργανώσει λαοσύναξη κατά του «συμφώνου συμβίωσης» που προωθεί ο κ. Σ. Χατζηγάκης. Υπογραμμίζω βέβαια ότι το σύμφωνο παραμένει πρωτοβουλία τριτοκοσμική και όχι ευρωπαϊκή, αφού δεν περιλαμβάνει όλων των ειδών τις συμβιώσεις.
Είδες τελικά; Σιγά σιγά αλλά σταθερά κάτι αλλάζει στα μυαλά των ανθρώπων. μπράβο.
(το διαγωνισμό μην ξεχνάς, τον διαγωνισμό, αύριο έχουμε κλήρωση στην σουπιέρα της γιαγιάς)
Subscribe to:
Posts (Atom)