Μερικές παρατηρήσεις από την συναυλία της Μετζένα

χαχαχα.... αυτό τώρα είναι σούπερ μετάblogging, γιου ση στην συναυλία δεν πήγα...

"τότε", θα μου πεις και ίσως θα έχεις και δίκιο, "με ποιο δικαίωμα ΕΣΥ θα μου πεις τις παρατηρήσεις σου ΕΜΕΝΑ που πήγα στην συναυλία ενώ εσύ όχι;"

κι εγώ, θα σε κοιτάξω με ύφος Μπιλάλ και θα σου πω... "ανόητε, αφορμή να κάνω ένα ακόμα πιο μεταμοντέρνο ποστ, αφού θα qριτικάρω την Μετζένα όχι με βάση την συναυλία της, αλλά το πως ΟΙ ΑΛΛΟΙ περιέγραψαν την συναυλία της", χε χε χε

Για περισσότερο νοστιμιά φάκτορ, σε ενημερώνω ότι δεν έχω δει καθόλου τηλεόραση, δεν έχω διαβάσει καθόλου εφημερίδες κ.λπ. κ.λπ. Η μόνη εικόνα που έχω για την συναυλία είναι τα ποστ των bloggers και τα πρωτοπρόσωπα account μερικών συναδέλφων.

παρατηρήσεις:

όλα τα post που αναφέρονται στην συναυλία, με ελάχιστες εξαιρέσεις άντε το πολύ ένα 5%, είναι απιστευτα "αμυντικά". λες και προσπαθούν να αυτοεξηγήσουν αυτοί και αυτές που τα έγραψαν το γιατί δεν πέρασαν τόσο καλά... άρα η συναυλία ήταν ψιλομούφα...

Μου κάνει εντύπωση που διάφοροι περίμεναν ότι την ώρα της συναυλίας η Μετζένα θα έσκυβε πάνω από την σκηνή και θα τους χαιρετούσε προσωπικά, ενώ ταυτόχρονα θα τους απένειμε το μετάλλιο "μεγαλύτερος γκέη φαν Μετζένας ανατολικής Μεσογείου". ...ναι, αυτό ΔΕΝ παιζεί.

Όπως επίσης δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει "αυθορμητισμούς" η Μετζ, τύπου "θέγκ γιου μπγιούτηφουλ μπέρθ πλεής οφ Ντεμόκραση, οφ μαθεμάτιγκζ εντ οφ κάλτσουρ - νάου λετ'σ όλ ντάνσ τουγκέδα δη φέημουζ συρτακοβόγκ". Οι συναυλίες τέτοιου βεληνεκούς είναι γραμμή παραγωγής με τρέλα, δεν χωράνε κανένα αλλαγή στο πρόγραμμα γιατί μετά...

εξάλλου όπως έχει πει και ο μεγάλος φιλόσοφος Φωτεινός "καλύτερα η αδελφή να σε κατηγορήσει ότι είσαι ψυχρή, ανοργασμικιά και χωρίς αυθρμητισμό παρά να πει ότι είσαι ανοργάνωτη και δεν ξέρεις να στήνεις ένα σωστό χιτλερικό σόου"!! και η μετζένα τα ξέρει τα έργα του φιλόσοφου Φωτεινού!

Μου έκανε εντύπωση πολύ το πως όλοι είχαν θέμα με το ότι οι διπλανοί τους δεν είχαν κέφι και δεν έκαναν ΖωζώΣαπουντζακιές. Απορία: όλοι αυτοί που παρατηρούσαν την έλλειψη κεφιού των γύρω τους, το έκαναν αυτό ενώ οι ίδιοι ήταν μέσα στο χορό και το γλέντι;... χμφ χμφ χμφ χμφ

πόσο κάνει 75.000 επί 100 ευρώ μέσω όρο τιμής εισιτηρίου; κάνε τον λογοαριασμό και θα καταλάβεις γιατί τα Live είναι το μη-μέλλον της μουσικής βιομηχανίας.

To play list ήταν ένα μαύρο χάλι. Τα ζουζούνια παίζουν καλλίτερα στις παγκόσμιες τουρνέ τους. τρελή απογοήτευση από το 96% των θεατών του σόου.

...ήταν απλά μία συναυλία. της Μετζένας. ευκαιρία για να περάσουν οι άθρωπες καλά, να χορέψουν, να νοιώσουν μία αίσθηση community, να δεις καμία φάτσα ενδιαφέρουσα, να μπορείς να λες "ήμουν κι εγώ εκεί". Το πόσο pretentious μου φαίνονται όλα τα ποστ που το αντιμετωπίζουν όλο αυτό σαν την πρώτη παρουσίαση της θεωρίας της σχετικότητας από τον Einstein, είναι πέρα από κάθε περιγραφή. Ας χαλαρώσουμε τα μπουτάκια μας.

η MoodyGirl έγινε μάρτυρας βίας στα γήπεδα! ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗς ΜΕΤΖΕΝΑΣ!!!!!!! τι άλλο θα δουν τα ματάκια μας, την Ντόρα την εξερευνήτρια μέλος της ΚΚΚ;

ναι το ομολογώ. ίσως έπρεπε να το σκεφτώ μην τυχόν και το συζήταγα να πάω. έστω και για ιστορικούς λόγους!

Μου έλειψε αυτή η ψυχή....

...κρίμα που δεν γράφει πιο συχνά

είναι παλιός και θρυλικός μπλόγκερ. και αν και ανήκει σε άλλη κατηγορία μπλόγκιν από μένα την ποπ (λαικοσκυλέ βλέπε) ψυχή τον αγαπώ.

και του αφιερώνω αυτό, που το βρήκα στο indexed και είμαι σίγουρος ότι θα του αρέσει!

είναι μία πολύ ωραία σπουδή πάνω στον συνδυασμό των 7 θανάσιμων αμαρτημάτων. θα σου αρέσει κι εσένα καλλιεργημένε έξυπνε βιούερ.

Μην βροντοχτυπάς τις χάντρες, η δουλειά κάνει τους άντρες

Τη εποχή των μαύροζ χρόνων του γάμου μου με την Sikia, τα πράγματα ήταν πραγματικά χάλια.

Δούλευα τρεις δουλειές για να μπορεί η κυρία να έχει κοσμήματα, χρυσαφικά, μπιζού, γούνες, ακριβά εσώρουχα, καλλυντικά σύσφιξης ποπουλίνο, ακριβά αμάξια.

Και εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να μου ρίχνει κέρατο κέρατο κέρατο, χωρίς διάκριση, χωρίς αιδώ και ντροπή.

Ένυγουέη μην τα σκέφτομαι και στεναχωριέμαι. έτρωγα ένα χρόνο στο κίκου για να την ξεπεράσω την προδοσία, λυγμ, σομπ, σνιφ.

Που λες, μέσα στις δουλειές που είχα κάνει για να μην της λείψει τίποτα ήταν και πρωταγωνιστής σε αμερικάνικες διαφημίσεις.

Φάνηκα πολύ τυχερός γιατί εκείνη την εποχή, μία μεγάλη αμερικάνικη εταιρία στρωμάτων έψαχνε πρόβατο για να παίξει τον βασικό ρόλο στην μεγάλη διαφημιστική καμπάνια που ετοίμαζε για τα προϊόντα της.

Το concept των διαφημίσεων όπου πρωταγωνιστούσα ήταν ότι λόγω των πολύ καλών στρωμάτων που έφτιαχνε η εταιρία, τα πρόβατα μένουν άνεργα, γιατί κανείς δεν τα μετράει. χεχε

Χάρη στο ταλέντο μου και την ομορφιά μου έγινα ένας από τα πιο επιτυχημένα μασκότ όλων των εποχών. Χάρη στο φυσικό μου χάρισμα, η καμπάνια ήταν τόσο επιτυχημένη που πήρε χρυσό βραβείο effie το 2002, (είναι κάτι βραβεία διαφήμισης αυτά, που μετράνε αντίκτυπο στις πωλήσεις). Χάρη στο καρίζμα μου έγινα και κουκλάκι!

How cool is that!

τέλος να πω ότι η επιμέλεια της εμφάνισής μου έγινε από την εταιρία που είχε κάνει τις ταινίες Wallce And Gromit και το Chicken Run. εντάξει, ένας σταρ χρειάζεται μόνο τους τοπ στο είδος τους για να επιμεληθούν την εμφάνισή του. Δεν θα ήθελα να μην δώσω στον κόσμο αυτό που περιμένει και απαιτεί από μένα, καταλαβαίνεις τώρα.

Σήμερα έψαχνα ένα σεντούκι με παλιές φωτό και βρήκα μερικές από εκείνη την περίοδο. στις δείχνω.

εδώ παίζω το μωρό:


εδώ μόλις έχω μάθει ότι την ώρα των γυρισμάτων η Sikia είναι σπίτι και με κερατώνει με κάτι κομπγιουτεράδες:


εδώ είμαι σε αναμνηστική φωτό παρέα με το πουλυπληθές επιτελείο μου - όπως βλέπεις η διασημότητα δεν με έχει κάνει ακατάδεχτο, δέχομαι να φωτογραφηθώ μαζί τους. παρά το ότι είναι απλά πρόβατα:


είμαι τόσο σταρ που δέχομαι μέχρι να τσαλακώσω την εικόνα μου, δεν φοβάμαι να εκτεθώ, για μένα πάνω απ' όλα η τέχνη και να μπορέσω να είμαι τέλειος στον ρόλο μου.


να και το κουκλάκι εγώ σε κοντινό. το 'χω τελικά. το ξέρεις.

τέλος, δες και μία διαφήμιση. δεν θέλω να περιαυτολογώ αλλά...

εμφάνιση - τσεκ
σεξ απήλ - τσεκ
ερμηνεία - τσεκ
πχιότητα - τσεκ
σταρ κουόλιτη - τσεκ
καρίζμα - τσεκ
κοντολιγίς, όλα τα έχω, γι αυτό ηντζόη:



τελειώνω με ένα σχόλιο μόνο. sikia ntrop on you - ντροπή σου!

ύμνος εις την ελευθερία

ηθικό δίδαγμα: δεν χρειάζεται να μπορείς να μιλήσεις για να τραγουδήσεις την ελευθερία.

είμαι ερωτευμένος με την σάρκα σου, στό 'χω πει και πάντα θα στο λέω

στην βάση και στην αρχή κάθε ερωτικής σχέσης υπάρχει το σώμα του άλλου και η επιθυμία σου για αυτό.

ο έρωτας για το σώμα είναι που γίνεται το χώμα πάνω στο όποίο φυτρώνουν η εκτίμηση, η συνεννόηση, η σύνδεση, η ψυχική επαφή, το γουατέβερ σου, και, φυσικά, το γουατέβερ σας.

όπου ακούω να μου λένε "δεν τα πηγαίνουμε καλά σεξουαλικά αλλά έχουμε καλή επικοινωνία" τσατίζομαι και στεναχωριέμαι για τον άνθρωπο που μου το λέει. και πιστεύω ότι κάποιο λάκο έχει η φάβα.

Και όποτε μου λένε "ξέρεις δεν ταιριάζουμε και τόσο σεξουαλικά αλλά είσαι πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος ή γουατέβερ και θέλω να το δούμε" κουνάω ευγενικά το κεφάλι, λέω ναι, αλλά από μέσα μου ετοιμάζω τα μπογαλάκια μου.

έτσι γίνεται εξάλλου και τυχαίνει να είμαι ευτυχισμένος με τον πιο μαλάκα σε χαρακτήρα άθρωπα (γιατί ταιριάζουν τα σώματα) και απίστευτα δυστυχισμένος με το καλύτερο παιδί.

χμφ χμφ χμφ...

μεγαλώνω και γίνομαι λίγο πιο απαιτητικός. μαθαίνω να ακούω το σώμα μου.

(όλες οι φωτό του Manuel Delgado,πολύ μου αρέσει αυτός ο φωτόγκραφαα)

Ωλράητ

μία από τις σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών, με πρωταγωνιστή τον επόμενο Τώμ Χάκγζ/Χάρισον Φόρντ τον σούπερ τέλειο Σάηα Λα Μπαφ (από το μπάφο χεχε) είναι στο νούμερο 1 του Αμερικάνικου Box Office αυτό το Σουκού.

Λέγεται Eagle Eye και είναι ένας εσωτερικός μονόλογος με βαθιές επιρροές από Ταρκόφσκι, Ντράγιερ και καγιές ντη σηνεμά.

or not.

Έβγαλε πολλά λεφτά, 29 εκατομμυριάκια δολλάρια. ψιλοαναπάντεχο, πήρε κακούλες κριτικούλες.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι θα πάω να την δω, εντάξει μαλακιούλα θα είναι, αλλά ο Σάηα είναι so effing sexy. Και δες και τι ωραία παίζει στο trailer, ο τύπος είναι ο επόμενος Ντάνιελ Ντέη Λιούης και Αλ Πατσίνος και Ρόβέρτος Νήρος! ρησπέκτ Σάηα!


α δες και τέλειο teaser poster:

Μετζένα και Pet Shop Boys, μία σχέση δυνατή.

Η ιστορία των Pet Shop Boys και της επίσημης προσκεκλημένης μας αυτές τις μέρες, έχει αρχίσει από το 1988, όταν το καλλίτερο ντουέτο όλων των εποχών έγραψε ένα πολύ ωραίο ποπ τραγουδίδιον με σκοπό να της το προωθήσει για να το τραγουδήσει εκείνη.

Αν και το τραγούδι βγήκε ψιλοδιαμαντάκι, τα παλληκαράκια φοβήθηκαν και ντράπηκαν να της κάνουν το τηλεφώνημα και έτσι... αναγκάστηκαν να το πουν οι ίδιοι... τι συμβιβασμός ε;

OR NOT!

η ντροπή τους βγήκε σε καλό. Το τραγούδι ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους έβα, έμεινε στο νούμερο 1 του UK 134576385395209494947577 γκαζίλιον εβδομάδες και γενικά ρόκντ!



Heart - το έχεις σε πολύ ωραίο remixάκι

Το 91 οι Pet βγάλανε το πρώτο τους greatest hits. Μέσα σε αυτό υπήρχε ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι, (το πρώτο single του δίσκου) το DJ Culture. Στο τραγούδι υπάρχουν οι στίχοι "Like Liz before Betty / She after Sean / suddenly you're missing / then you're reborn" - όπου ο στιχουργός αναφέρεται σε μία ακόμα reinvention period που περνούσε η Μετζένα εκείνη την περίοδο (μετά τις ξανάστροφες που της έριχνε ο Σων να αγιάσει το χέρι του, λολ).



DJ Culture - το έχεις σε πολύ γαμάτο remix.

To 2005 η γιαγιά Μετζένα έβγαλε το Confessions on a Dance Floor, το δίσκο που ανέστησε την καριέρα της στην Ευρώπη (αλλά και έθαψε για πάντα όποια πιθανότητα να κάνει κάτι στην Αμερική). Στο cd ύπηρχε το Jump για το οποίο ο παραγωγός του έχει πει ότι είναι απολύτως εμπνευσμένο από τους Pet Shop Boys. Υποτίθεται, δε, ότι η γεροΜετζένα κάποια στιγμή που ηχογραφούσε το άλμπουμ την έπιασαν και καλά τα ζουμιά και καλά, και οι ενθουσιασμοί και καλά, και φώναξε και καλά "Pet Shop Boys! I fucking love them!".

Το 2006 ενώ παραλάμβανε το βραβείο "Καλύτερη Διεθνής Φήμέηλ ορ νοτ Φημέηλ, γουατέβερ τραγουδίστρια" στα Brit Awards, είπε στον ευχαριστήριο λόγο της ότι οι Pet Shop Boys είναι από τις μεγαλύτερες επιρροές της. Α, το βραβείο της το έδωσε ο τραγουδιστής των PSB.

Δεν είναι απορίας άξιον λοιπόν που οι PSB ρεμίξαραν το Sorry, και μάλιστα το ρεμίξ άρεσε πολύ στην Μάτζ και το επέλεξε για να παίζει αυτό στην Confessions τουρνέ.



εδώ είσαι, το έχεις και αυτό!

και τελειώνουμε, γιατί σε κούρασα, με το τραγούδι που έγραψαν οι PSB μαζί με το Robbie Willimas. She is Madonna λέγεται, και αναφέρεται και καλά στον Γκάη Φρίτση που όταν χώρισε την γκόμενα που είχε πριν την Μετζένα της είπε ότι την αγαπά ακόμα μεν, αλλά την παρατάει γιατί "είναι η Μετζένα, καταλαβαίνεις τώρα έτσι, μιλάμε για τέλειο καρήαρ μούβ, νο χαρμ φίλιγκζ!"

Το τραγούδι είναι καλουτσικάκι, πήγε πολύ καλά παγκοσμίως, αλλά ήταν ένα από τα λιγότερο επιτυχημένα σήγκλζ του Ρώμπη στο UK. ΧΕΣΤΗΚΑ, ένα κάρο φράγκα έχει βγάλει το ρεμάλι να ζήσει με αυτά.



νά 'το, το έχεις και αυτό, how cool is that.

γεια.

ΠΟΡΝΟ ΚΑΥΤΟ, ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΧΕΧΕΧΕ

η diesel γιορτάζει τα 30 χρόνια που μας βάζει να πουλήσουμε το σπίτι που μας άφησε η γιαγιά για να πάρουμε ένα τζην.... με πάρτι που θα γίνουν σε διάφορες πόλεις του κόσμου, μεταξύ αυτών και η Αθήνα για να το προμοτάρει το όλο πράγμα έκανε αυτό:

Diesel: SFW XXX


τρελό ρησπέκτ! και πολύ αστείο. αν μη τι άλλο η Diesel έχει ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ιδέες! σούπερ κουλ

Agency: The Viral Factory
Director: Keith Schofield

και τώρα, το βραβείο ΩΣΚΑΡ πιο ενοχλητικής παρουσίας στο SODADE

δη νόμηνηζ άα:

1. Οι γκόμενες που μπαίνουμε με ύφος "ρησπέκτ μη γιατί εγώ έχω αληθινό μουνί και μέριασε να περάσω παλιοαδερφή και φέρε μου ποτό και κάνε μου χώρο για να χορέψω και διασκέδασέ με γραφική πούστρα γιατί ΕΓΩ έχω αληθινό μουνί και εσύ όχι"
2. Η Αντωνυμία (η αδελφή του Αντώνη του DJ δηλαδή) που παίζει.... το i shot the sheriff σε techno εκδοχή!!!!!!!!!!!!!!!!!!! wtf! WTF!!!!
3. Οι αδελφουλίνες που θίγονται επειδή για να περάσεις να πας στον καμπινέ τις ζμπρώχνεις και σε κοιτούν σοκαρισμένες που ΤΟΛΜΗΣΕΣ να τις ακουμπήσεις σε ένα χώρο που έχει τον τριπλάσιο κόσμο από όσο χωρά
4. Οι κάγκουρες που σε έχουν κοιτάξει για καμάκι 3-4 φορές και δεν καταλαβαίνουν ότι δεν γουστάρεις και επιμένουν να σε κοιτούν με παθιασμένο α λα Καλέση σε βιντεοταινία του 89 ύφος. έλεος παλουκάρι, δεν είσαι ο τύπος μου, πάνε αλλού.
5. Οι σούπερ γκόμενοι που δεν καταλαβαίνουν ότι τους ποθείς κολασμένα και δεν έρχονται να σου χαρίσουν το φορεμένο βρακί τους, να σου δώσουν το τηλέφωνό τους, να σου υποσχθούν αιώνια μονογαμική σχέση - αντίθετα συνεχίζουν να σε αγνοούν αν και εσύ τους έχεις κοιτάξει με νόημα τουλάχιστον 24924755662439131309139103824746 φορές και με υπέροχο ύφος ερωτικό α λα Ισμήνη Καλέση σε βιντεοταινία του 89 (δες προηγούμενο, αλλά από την ανάποδη... χεχεχε).
   

και το βραβείο ΠΙΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟ SODADE απονέμεται στον...


το φάκελο παρακαλώ....


ευχαριστώ....

πιάσιμο φακέλου



άνοιγμα φακέλου



με αργές κινήσεις


άνοιγμα φακέλου ακόμα γιατί οι κινήσεις είναι πραγματικά αργές...


τράβηγμα χαρτιού με το όνομα του νικητή...


επιπλέον τράβηγμα του χαρτιού με το όνομα του νικητή γιατί οι κινήσεις είναι πραγματικά αργές.


μην κλέβεις σε βλέπω κατέβα με υπομονή


κατέβα


έλα φτάνουμε


εδώ είσαι:



το ωσκαρ πιο ενοχλητικής παρουσία στο sodade απομένεται.... Στις γκόμενες που μπαίνουμε με ύφος "ρησπέκτ μη γιατί εγώ έχω αληθινό μουνί και μέριασε να περάσω παλιοαδερφή και φέρε μου ποτό και κάνε μου χώρο για να χορέψω και διασκέδασέ με γραφική πούστρα γιατί ΕΓΩ έχω αληθινό μουνί και εσύ όχι"


και καλά αυτές, είναι ανόητες. οι αδελφές που τις σέρνουν μαζί τους και μας τις φορτώνουν δεν ενοχλούνται από το attitude;...ουστ ξερνάω

Εξωφυλλοβίβλια 2008

Εντάξει, η Penguin είναι μία εκδοτική εταιρία που είμαστε όλοι τα τρελά πουτανάκια της - έχει τέλειες εκδόσεις, υπέροχα εξώφυλλα, φοβερή ιστορία και γενικότερο ρησπέκτ φάκτορ 120%.

Τώρα έκαναν κάτι ακόμα που είναι σούπερ κουλ αζ γουέλ.

Θα ντύσουν το εξώφυλλο του νέου βιβλίου ενός Άγγλου συγγραφέα, του Sam Taylor, με τον νικητή ενός διαγωνισμού όπου καλλιτέχνες στέλνουν την πρότασή τους για το πως φαντάζονται το εξώφυλλο. Το καλύτερο θα διαλεχτεί από μία επιτροπή... και θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία όλου του κόσμου την Άνοιξη του 2009.

χμφ χμφ χμφ.. ... ... .... ... Εντάξει, καθώς γράφω, σκέφτομαι ότι δεν είναι και η σούπερ πρωτότυη ιδέα.


ΟΜΩΣ μερικές από τις συμμετοχές για το εξώφυλλο είναι πάρα πολύ ωραίες, πάρα πολύ.

Σου ανεβάζω μερικές από αυτές γιατί, μην κοιτάς που είσαι συνέχεια με το ΡΕΤΙΡΕ και το Grey's Anatomy, ξέρω ότι σου αρέσει η τέχνη ειδικά όταν είναι από νιούδια σαν και μας που έχουν και φιλοδοξίες.

Για να κρίνεις τα εξώφυλλα πάρε και μία σύνοψη του βιβλίου:

Lέγεται The Island At The End Of The World και διαδραματίζεται στο μέλλον. Ο κόσμος έχει ψιλοκατασταφεί από πλημμύρες και ένας πατέρας με 3 παιδιά προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα μάλλον απομακρυσμένο νησί (που μπορεί να βρίσκεται και στα περίχωρα της Βιέννης αλλά μετά την πλημμύρα μην περιμένεις να υπάρχουν ακόμα τα κανονικά νησιά.... ούτε το Αιγαίο) . Ένα από τα μικρά μούλικα ρωτά συνέχεια τον μπαμπά πως έγινε και βρέθηκαν σε αυτό το νησί που δεν έχει Starbucks, δεν έχει Τσάμπιον Μαρινόπ, δεν έχει Internet Cafe... Ο πατέρας γενικά κάνει την ψιλομουχρίτσα, σφυρίζει αδιάφορα... ακόμα και όταν το μικρό νιάνιαρο ρωτάει "γιατί μπαμπά είμαστε οι μόνοι που έχουμε σωθεί, ε;".

Εκεί που ο πατέρας έχει γίνει Σπήλμπεργκ με τα ψέμματα που λέει στα παιδιά, σκάει από την θάλασσα ένας κύριος ο οποίος φαίνεται να ξέρει πολλά για το πως κατέληξαν ο πατέρας και τα νιάνιαρα στο νησί. Έλα όμως που ο πατέρας δεν πολυθέλει να χαλάσει το ειδυλιακό σκηνικό του νησιού.... Επιπλέον έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα ότι με τόση υγρασία, μετά τον κατακλυσμό, δεν στρώνει η φράτζα, που να χτυπιέσαι. (το ξέρω το γαμάω με τον τρόπο που το περιγράφω αλλά τι να κάνω, η γαμημένη μου φαντασία δεν σκάει λεπτό, όλα τα καγκουρεύει). Και εκεί αρχίζει το τρελό σύστριγλο. Υποθέτω τουλάχιστον. or not.

η συνέχεια επί των σελίδων. I AM SOOOOOO BUYING THIS BOOK WHEN IT GETS OUT.

Λοιπόν, πάμε σε μερικές προτάσεις για εξώφυλλο.

Κυρίες μου, σας ευχαριστούμε που για ακόμα μία φορά τιμήσατε τον οίκο μας με την παρουσία σας. Τα ΕΞΥΦΥΛΛΟΒίΒΛΙΑ 2008 χωρίς την παρουσία σας θα ήταν μία απλή λαμπερή γιορτή.


και ας περάσουμε στην αποψινή μας συλλογή που θα καλύψει τις ανάγκες της σύγχρονής γυναίκας για στίλ, πχιότητα, ομορφιά. κυρίες μου, μην ξεχάσετε να κάνετε κλικ στα ποντικάκια σας για να μπορέσετε να δείτε τις δημιουργίες μας που σας κάνουν... κλικ (παν ηντέντεντ) πιο καλά.

φύγαμε:


Το νούμερο ένα μοντέλο, μας παρουσιάζει το σύνολο ΣΥΝNΕΦΕΝΙΑ ΟΠΤΑΣΙΑ:


περνάμε στο επόμενο μοντέλο ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ:


και τώρα η τρομακτική ΥΠΟΨΙΑ ΣΠΛΑΤΕΡ:


τα ΜΠΛΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ή ΙΑΝΟΣ, παρακαλώ χειροκροτήστε το μοντέλο, είναι ντροπαλό:


και τώρα ίσως το καλλίτερο κομματι της χειμωνιάτικης κολεξιά (γαλλική πγοφορά), το ΣΜΩΛ ΗΣ ΣΜΑΡΤ ΕΝ ΙΜΑΤΖΗΝΕΗΤΗΒ:


η επόμενη πρότασή μας, πιο βραδυνή, ΑΔΕΛΦΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΟΥΚΑΡΙΑ ΓΙΝΑΜΕ ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ:


tο μοντέλο νούμερο 7, η ΓΑΜΑΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΕΙΡΑ, ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΓΙΑ ΙΔΕΑ:


στη συνέχεια η όλου κύρος πρόταση ΤΣΙΛΑ (ΜΑΥΡΗ, ΜΑΥΡΗ, ΜΑΥΡΗ ΜΟΥ ΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΜΑΥΡΗ):


α! να και η μικρή μας ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ ΓΕΜΑΤΗ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ:


ακόμα μία μίνιμαλ δημιουργία για εσάς κυρίες μου που δεν χάνετε ποτέ το στίλ σας - παρακαλώ χειροκροτήστε την ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΑ:


και τελειώνουμε με το σύνολο ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΣΟΥ - για τις πιο ...δυσάρεστες περιστάσεις της ζωής σας κυρία μου:


τις υπόλοιπες προτάσεις μπορείς να τις δεις εδώ. να το κάνεις, θα σου αρέσουν.

εμένα αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι μου αρέσουν και ελπίζω να qρδίσουν η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ και το ΣΜΩΛ ΗΣ ΣΜΑΡΤ ΕΝ ΙΜΑΤΖΗΝΕΗΤΗΒ... επίσης και η ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΑ.

ουφ σε ζάλισα. γεια σου τώρα.

Άσε τις Τατιανιές. ΑΥΤΟ αξίζει να το δεις.

Πριν από καιρό είχα πετύχει σε μία από τις βόλτες μου στο Internet ένα φοβερό σλήντε πρεζεντέσχιον που με είχε αφήσει άφωνο. Δυστυχώς τότε δεν είχα κάνει φροντίδα να το σώσω με κάποιο τρόπο και όλο χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο να το εντoπίσω.

Τίποτα όμως. Τι πήγα στο κόκκινο σταυρό. τι πήγα στην Διεθνή Αμνηστία. Τι ρώτησα φίλους και γνωστούς. Τι επικαλέστηκα θεούς και αγίους. Τζάηφας.

Μέχρι που τις προάλλες έβλεπα κάτι ντοκυμαντέρ για την ζωή του άγριου πυροσβέστη του αμαζονίου στην περίοδο ζευγαρώματος και το πέτυχα... και στο παρουσιάζω. είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχω διαβάσει ποτέ.

εδώ είσαι και το έχεις:

Shift Happens

View SlideShare presentation or Upload your own. (tags: sociology future)

Βασιλάκης Καμήλας

ένα εντελώς κουλό βίντεο υπέρ της μάχης κατά του global warming, από αυτά που έχουν δώσει στους ανθρώπους που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος την φήμη "γραφικός μισότρελος artsy fartsy κάγκουρας". έλεος με την χαζή μελούρα.

βάλανε ζώα να κάνουν τον βασιλάκη καϊλα! ίουκ.



μπλιάξ είπα;

Κουπόνια για σεξάκοι 2.0

Σήμερα παρέλαβα την 2.0 έκδοση των αγαπημένων σου κουπονιών για σεξάκοι.

Τα νέα βελτιωμένα κουπόνια έχουν μία σειρά από χαρακτηριστικά που τα κάνουν πραγματικά ακαταμάχητα:

α - διπλάσιο κινκιαζόλ για ακόμα περισσότερο χάτνες στο σεξάκοι

βου - είναι μεταβιβάσιμα! μπορείς να τα πουλήσεις ή να τα χαρίσεις όπου θέλεις! how cool is that! (σμωλ πρίντ - ο εκδότης των κουπονιών, ο γιορζ τρούλη, έχει δικαίωμα να αρνηθεί την εξαργύρωση στον άθρωπα που το κουπόνι μεταβιβάστηκε)

γου - είναι τυπωμένα σε οικολογικό χαρτί με οικολογικά μελάνια

δου - έχουν option για εξέλιξη σε μονογαμική, μόνιμη σχέση με τον γιορσ τρούλη, ο οποίος μεγαλώνοντας έχει γίνει σούπερ ερωτιάρης και συνασθηματικιάρης και ρομαντικόφατσα άνευ προηγουμένου. now that's what I call a bargain!

τώρα σέξυ βιουέρ... έχεις και εσύ την δυνατότητα να είσαι από τους πρώτους που θα κερδίσουν τα κουπόνια για σεξάκοι 2.0!

πως;

μα είναι τόσο απλό!

το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αφήσεις σχόλιο εδώ.

ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ ότι καλό θα είναι να το κάνεις εκθειαστικό.


το σχόλιο. γιατί πάνα πόλα η αντικειμενικότητα.

μπον ζουρ

Τέλεια ιδέα, ρησπέκτ εντατίκ αντμάηρ εντατίκ

Θυμάσαι πριν από λίγο καιρό που είχα πάει στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών και ήταν σούπερ κουλ και μου άρεσε πολύ και έτρεχα μέσα στα αρχαία με το κουστούμι Ferragamo που ανέμιζε με κύρος ενώ από πίσω σε δεύτερο/τρίτο πλάνο χόρευαν ένα group Ρώσων αποφοίτων των μπαλέτων Bolshoi οι οποίο με πλαισίωναν υπέροχα με χορογραφίες Μεταξόπουλου (πατέρα);

Ασφαλώς και θυμάσαι!

Αυτό που δεν ξέρεις από εκείνη την μέρα είναι ότι η κουλτούρα, η πχιότητα και ο πολιτισμός του τόπου είχε άμεση επίδραση πάνω στο μυαλό του αγαπημένου σου μπλόγκερ. (enter γιόρζ τρούλη)


Μου ήρθε λοιπόν φοβερή ιδέα... δεν το λέω επειδή είναι δική ΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ, ανιτκειμενικά το λέω.

Έχω προσέξει τα τελευταία χρόνια που έχω επισκευτεί Δελφούς, Ολυμπία, Μυκήνες, Μυστρά, Μινιόν ότι όλες αυτές οι τοποθεσίες έχουν άφθονους ανεκμετάλλευτους χώρους.

Και όλοι αυτοί οι ανεκμετάλλευτοι χώροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ένα τρόπο που θα φέρει το τουριστικό προϊόν της χώρας στον 22ο! (ναι καλά διάβασες, 22ο) αιώνα ενώ ταυτόχρονα ατδεσέημτάημ θα γεμίσει με χατ, σούπερ χατ συνάλλαγμα τα ταμεία της χώρας.

Η ιδέα είναι απλή: Σε όλους αυτούς του χώρους θα χτίσουμε ΜακΝτώναλτζ. Πρόσεξε, όχι κοντά στους χώρους... ΜΕΣΑ. πιο μέσα δεν γίνεται, τόσο μέσα. Το θέμα είναι το Μακ Ντηζ να είναι μεσοτοιχία με τα χαλάσματα! Γιατί; Για το έξτρα εφέ και την έντονη αίσθηση που θα απολαμβάνει ο τουρίστας καταβροχθίζοντας το μακ μενιού του!

Πιάσε τώρα το χέρι μου σέξυ βιούα και πάμε μαζί μία εικονική βόλτα στο Νέα Μυκήνη, την διαμορφωμένη σύμφωνα με την ιδέα μου: (...επ, το χέρι είπα να μου πιάσεις, όχι το άλλο μακρύ σκληρό, μην γίνεσαι Sikia! ντροπ ον γιου).

Μπαίνουμε από την πύλη των λεόντων. Βλέπουμε τα πρώτα εντυπωσιακά ευρήματα, γκασπ, βλέπουμε τα δεύτερα εντυπωσιακά ευρήματα, ομαγκόντ! βλέπουμε τα τρίτα εντυπωσιακά ευρύματα, γκεράρα χήαρ!... καθώς πλησιάζουμε τα τέταρτα εντυπωσιακά ευρήματα έχεις αρχίσει και τα παίζεις: Ζέστη, ανηφόρα, βράχος... η πίεση σου πέφτει από την ορθοστασία. Ιδρώνεις και διψάς. Ίσως να θες και τσισάκια. Το πυρομάνι πάνω από το κεφάλι σου λειτουργεί προσθετικά... ζεσταίνεσαι όλο και πιο πολύ... Ίσως να μην ήταν καλή ιδέα να έρθεις με το 12ποντο και το σύνολο Ιζέη Μιγιάκε στον αρχαιολογικό χώρο. Η πούδρα φεύγει κομμάτια από το πρόσωπό σου... εκεί που είσαι έτοιμος να λιγοθυμήσεις από τον ντουβρουτζά, παίρνεις την στροφή και.....


και.....



και....


μία όαση μπροστά σου!

Ακριβώς μπροστά στα μάτια σου ένα μικρό μακντόναλτζ, λιτό, φίνο, απέρριτο, αναβάθμισμένο... εκεί, δίπλα στην αίθουσα του θρόνου του Αγαμέμνωνα, έτοιμο να σε υποδεχτεί στην καθαρή του τουαλέτα, να σου προσφέρει δροσιστικά αναψυκτικά και υπέροχα ελαφριά σνακ των 1223558372626211717181997456 θερμίδων η μπουκιά!

Μπαίνεις μέσα. Ο γνώριμος χώρος αν και σέβεται τον χαρακτήρα των Μυκήνων είναι φτιαγμένος σύμφωνα με τις βασικές αρχές υψηλής αισθητικής των ΜάκΝτηζ σε όλο τον κόσμο. Για δύο λόγους: αφ' ενός για να σου ανοίξει η όρεξη και έτσι η χώρα να βγάλει έσοδα έσοδα έσοδα. Αφ' ετέρου για να νιώσεις την χαλάρωση ενός οικείου χώρου που τόσες πολλές φορές έχεις επισκεφτεί...

Με το που μπαίνεις στον χώρο, σε πιάνει η δροσιά... Παίρνεις την πρώτη ανάσα. Πλησιάζεις τα ταμεία... ετοιμάζεσαι να παραγγείλεις (ως καλός οπαδός των Μακντήζ ξέρεις από πριν τι θα πάρεις) όμως μία αναπάντεχη έκπληξη (as opposed to αναμενόμενη έκπληξη, yes indeed) σε σταματά. Αντί να διαβάσεις τα συνηθισμένα ονόματα διαβάζεις:

ΜακΚλυταιμνήστα
ΟρέστηΜπέργκερ
ΜπιγκΑγαμέμνωνας
Μενέλα-Ο-FishFillet

...συγγνώμη αλλά έλα τώρα εσύ και πες μου ότι δεν έχεις τις άπειρες βεβαιότητες ότι θα σκίσει αυτό το Μακντήζ!!!

εγώ πάντως θα ήθελα να φάω και ΜπιγκΑγαμέμνωνας και ΜακΚλυταιμνήστρα και ΟρέστηΜπέργκερ και Μενέλα-Ο-FishFillet για να νιώσω τον ελληνισμό στο πετσί μου.

και, αντίστοιχα, στους Δελφούς θα έχουμε Πυθεί-O-FishFillet, ΜπιγκΑπόλλωνΜπέργκερ, ΜακασταλίαChicken μπέργκερ και λοιπά και λοιπά καλέ μου φιλέ.

Φυσικά εννοείται ότι τα ονόματα θα είναι το μόνο διαφορετικά στον κατάλογα. Τα φαγιά θα είναι τα παλιά καλά κλασικά μακντήζ!! μην καταστρέψουμε και την δύναμή μας. ο κατάλογας δεν θα αλλάξει επί της ουσίας, μόνο επί του ονόματος των φαγιών!

λοιπόν, τι λες; τέλεια ιδέα. τρελά ρησπέκτ.

α, έχω κάνει και την διαφημιστική καμπάνια ήδη:






αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο, με όλη μου την ειλικρινή και καθόλου ειρωνική αγάπη, σε εκείνους που θέλουν να γκρεμίσουν τα σπίτια στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου και καλά για να είναι το Νέο μουσείο Ακροπόλεως σε σκέση συνομιλίας με την Ακρόπολη. ξερνάω

Μερικές παρατηρήσεις από μία συναυλία στο Ηρώδειο

Το βράδυ της Πέμπτης πήγα στην συναυλία προς τιμήν του Σταύρου Κουγιουμτζή στο Ηρώδειο.

Ήταν πολύ μπίγκ το όλο πράγμα. Ηρώδειο, Νταλάρας, φιλανθρωπικό, Μαζί Για Το Παιδί... το περίμενα πως και πως να πάω. Ο Κουγιουμτζής είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας Συνθέτης, θεωρώ ότι είναι ο ABBA της Ελλάδας, έχει γράψει ποπ διαμαντάκια σούπερ διαχρονικά, με την μόνη διαφορά ότι οι Abba ήταν τέσσερις, οπότε μοιράζονταν κάπως τις δουλειές... ενώ ο Αγαπημένος μου Κούγη (έτσι τον λέω) τα έκανε όλα μόνος του. Οπότε ρησπέκτ τετραπλό σε σχέση με τους Σουηδούς.

Το Ηρώδειο ήταν φίσκα. Φίσκα. Από ηλικίες ως επί το πλείστον 45 και πάνω. Αλλά υπήρχαν και αρκετοί στην ηλικία μου, άθρωπες δηλαδή που δεν έζησαν τον Κούγη την εποχή που ήταν μεσουράνης, ο πιο εμπορικός συνθέτης του ελληνικού τραγουδιού, αλλά τον ανακάλυψαν μόνοι μετά.

Περίμενα πως και πως να ξεκινήσει η συναυλία. Πως και πως. Ο λόγος που μου αρέσει ο Νταλάρας είναι τα τραγούδια του Κούγη που έχει τραγουδήσει όταν ήταν πιπινάκι - όπως καταλαβαίνεις όταν έμαθα ότι θα γίνει τέτοια συναυλία έβαλα λυτούς και δεμένους να βρω εισιτήρια. Τα κατάφερα από ένα φίλο μου που δουλεύει σε ένα χορηγό της συναυλίας - στον οποίο φίλο με την ευκαιρία θέλω να πω και από την τηλεόραση ότι τον ευχαριστώ, και ότι έχει κερδίσει μπλοκ, ναι μπλοκ, με κουπόνια για σεξάκοι το οποίο να έρθει πάραυτα να εξαργυρώσει γιατί είναι και σούπερ καυτό γκομενάκι και αυτό το Σουκού έχω τρελά καυλόνια.

Ήμουν λοιπόν πολύ φτιαγμένος για την συναυλία. Και πράγματι, τα πράγματα ξεκίνησαν καλά. Είχαμε τέλειες θέσεις, καταρχήν. Και μου άρεσε που είχε κόσμο, μου άρεσε που η ορχήστρα ήταν μεγάλη και φαινόταν σούπερ φροντισμένη, μου άρεσε το overture με το οποίο ξεκίνησαν (μία σύνθεση με τις πιο γνωστές μελωδίες του Κούγη), μου άρεσε που πήρα μαζί μου την μαμά της μικρής Ολλανδέζας η οποία είναι και αυτή μεγάλη ιέρεια του ελληνικού τραγουδιού, μου άρεσε το πως βγήκε ο Νταλάρας (που συμπαθώ, τελικά, μετά από την ευκαιρία που είχα να έρθω σε προσωπική επαφή μαζί του).

Όμως η "απογείωση" που περίμενα δεν ήρθε ποτέ. Τι φταίει; δεν έχω καταλάβει... Ίσως να είναι αυτό που λένε ότι το Ηρώδειο δεν ταιριάζει σε τέτοιες συναυλίες. Όμως, δεν το νομίζω, είχα στο μυαλό μου ξεφορτωθεί τα στερεότυπα περί Ηρωδείου και αρχαίου χώρου, για μένα ήταν μόνο ένα venue για συναυλίες.

Νομίζω πως μου την έσπασε λίγο ότι πολύ συχνά οι τραγουδιστές έκαναν το "δικό σας" κόλπο. Δηλαδή, στα ρεφρέν χαμήλωνε η μουσική, απομάκρυνε ο Νταλάρας το όφωνο από το στόμα και τραγουδούσαμε εμείς τα κοινά. Είχα την ατυχία πίσω μου ακριβώς να κάθεται ένα ζευγάρι γύρω στα 50, οι οποίοι σίγουρα είχαν νταλκά να γίνουν βασίλισσες της πίστας και τραγουδούσαν όξω φωνή. Έλα όμως που στονάριζαν συνέχεια... η γυναίκα, δε, είχε την φωνή της Μήνη Μάους που έχει εισπνέυσει ήλιο! Είναι σίγουρα και εκείνη και ο άντρας της (που τραγουδούσε λίγο πιο σωστά αλλά.... καμία φορά σκέπαζε τον Νταλάρα με την έντασή του) προτεινόμενοι την άλλη Κυριακή. Σόρη, αλλά δεν έχουν έρθει καθόλου κοντά μου στο σπίτι - και στεναχωρούν την Τζούλη, τους ψηφίζω να φύγουν.

Κοντολογίς, μου ήταν δύσκολο πολύ να χωθώ στα τραγούδια όταν τα μισά δεν τα άκουγα από την φωνή του Νταλάρα.... Σόρη, αλλά τελικά το "δικό σας" μου την δίνει ως κόλπο.

Το άλλο μεγάλο φω πα της βραδιάς, ήταν κάτι που δεν μπορώ να το χωνέψω ότι το άφησε να περάσει ο Νταλάρας. Στο δεύτερο μέρος, περισσότερο από το μισό του χρόνου πέρασε να ακούγονται τα πιο γνωστά τραγούδια του Κουγιουμτζή ούτε καν μισά, σε ένα εφιαλτικό ποτ πουρί: Πρώτο κουπλέ, ρεφρέν επόμενο τραγούδι. Πρώτο κουπλέ, ρεφρέν, επόμενο τραγούδι. Πρώτο κουπλε, ρεφρέν επόμενο τραγούδι... δεν το πίστευα. Λες και ήμουν σε ελληνάδικο της λεωφόρου Αλεξάνδρας στα τέλη των 90ηζ! Κλαψ Κλαψ. Χάλυγμ! Χάλυγμ! Σνιφ Σνιφ.

Όταν, δε, το σχήμα έγινε "πρώτο κουπλέ, μισό ρεφρέν, μισό ρεφρέν δικό σας, επόμενο τραγούδι - πρώτο κουπλέ, μισό ρεφρέν, μισό ρεφρέν δικό σας, επόμενο τραγούδι..." ε εκεί το έχασα πια τελείως, έφυγε η προσοχή μου από την σκηνή και άρχισα να χαζεύω τις κερκίδες, τα χρώματα των ρούχων, τις φάτσες των ανθρώπων που καθρέφτιζαν το πως εισπράτουν την εμπειρία που ζούσαν... και ένα τέλειο μισοαξύριστο γκομενάκι-καυτόνι που καθόταν παραδίπλα μου και καθώς φεύγαμε του έχωσα κρυφά στην κωλότσεπη ένα κουπόνι για σεξάκοι.

Ο Νταλάρας έχει ένα τρόπο να "υποκρίνεται" μία επικοινωνία με το κοινό που χαντακώνει την επικοινωνία του με αυτό.... Αναφέρομαι στα πράγματα που μας έλεγε ανάμεσα στο τραγούδια. Καταλαβαίνω γιατί πολλοί δεν τον πάνε. Βγάζει μία επιτήδευση και μία στημενιάδα που απλά προσπαθεί του μάτσ να είναι έξυπνη, να είναι ευαίσθητη, να είναι "λαϊκή". Ξέροντας, δε, πόσο σούπερ κουλ τύπος είναι στην καθημερινότητά του, όταν δεν έχει την αίσθηση ότι τον βλέπουν οι ακροατές του, θεωρώ ότι έχει χαντακώσει τον εαυτό του προσπαθώντας να είναι πιο αξιαγάπητος από όσο ήδη είναι...

(αλλά μήπως όλοι οι άθρωπες δεν το κάνουμε αυτό το λάθος στην καθημερινότητά μας; αντί να χαλαρώσουμε και να "λάμψουμε" προσπαθούμε να ακουστούμε πιο έξυπνοι, πιο καλλιεργημένοι, πιο σοφοί, πιο γουατέβερ και τελικά καταλήγουμε όχι γουατέβερ να μην φαινόμαστε αλλά από την τσίτα να χάνουμε και την φυσική, πηγαία γοητεία μας - τέλος τεράστιας παρένθεσης-Γκρισίνο).

Και μερικά μπισκοτάκια μεζεδάκια:

Η Δέσποινα Ολυμπίου έχει απίστευτα άχρωμη φωνή. Την βάλανε να πει τα τραγούδια του Κούγη που έχει πει πρωτότυπα η Άννα Βίσση (τότε, στα τέλη 60ηζ). Διαθέτει όμως φυσική χάρη και το φόρεμα που φορούσε της πήγαινε πάρα πολύ. Πρέπει να έχει κάνει μαθήματα κάτγουόκιν.

Η Μελίνα Ασλανίδου είναι ΦΩΝΑΡΑ! Και έχει το πιο τρυφερό και αληθινό χαμόγελο που έχω δει ποτέ σε τραγουδιστή την ώρα που τραγουδά. Το πόσο την χαιρόμουν όταν τραγουδούσε τα τραγούδια του Κούγη που έχει κάνει επιτυχίες αρχικά η Χαρούλα, δεν λέγεται. Μην σου πω κιόλας ότι ήταν η πιο ωραία στιγμή της συναυλίας. ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΛΙΝΑ μου ήρθε να της φωνάξω κάποια στιγμή! ΜΠΡΑΒΟ! (Μελινάκι αν διαβάζεις να ξέρεις ότι έγινα φάν σου. Α, και αυτό που μπορείς να πεις ισάξια με την Χαρούλα τα τραγούδια της, είναι σούπερ τιμητικό, να το ξέρεις! και σημάδι μεγάλου ταλέντου).

Ο Μακεδόνας είναι φατσόνι, χαίρομαι που είναι καλά μετά το ατύχημα του με το ελικόπτερο. Η φωνή του, δε, καμπάνα. Πλασ, τσουπωτό αγόρι. Τραγούδησε πάρα πολύ ωραίο το "Κάποιον άλλο φίλησες στο στόμα"!

....Απογοητεύτηκα που δεν πέρασα καλά....το ήθελα πιο μυσταγωγικό(;). Μπορεί. Δεν ξέρω... μπορεί, πάλι, απλά να γκρινιάζω χωρίς λόγο.

πα να τηλεφωνήσω στο γκομενάκι που μου βρήκε τα εισιτήρια για να εξαργυρώσουμε, όλο του Σουκού, τα κουπόνια για σεξάκοι που (δεν ξέρει ότι) έχει κερδίσει. Α, όλα κι όλα. Δεν θέλω υποχρεώσεις. Θέλω να είναι κύριος σε αυτά.

και για να ξέρεις ποιος είναι ο Κoύγιουμτζής διάβασε λίγους τίτλους τραγουδιών ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ επιτυχιών: Οι ελύθεροι και ωραίοι, στα χρόνια της υπομονής, κάπου νυχτώνει, το κόκκινο φουστάνι, νά 'τανε το 21, το σακάκι μου κι αν στάζει (σούπερ λατρεμένο), βασανάκι βασανάκι... σε μερικά από αυτά έχει γράψει και στίχους, δε, how creative and talented is that!!!!

[λύσαξα ρε μλκ, ξεκίνησα το γραψ γραψ εντατίκ, και ξέχασα να σταματήσω, αμάν, έχουμε και δουλειές... σόρη σε ζάλισα λολ). μου αρέσει που βρέχει.

live dancing boy

δεν το χορταίνω

Μερικές σκέψεις πάνω σε κάτι που με στεναχώρησε πολύ

Εχτές, κάποια στιγμή στο γραφείο, μου ήρθε ένα mail χιουμοριστικό και καλά, με φωτογραφίες του Ολυμπιονίκη Μελισανίδη από μία παραλία. Σε αυτές τον βλέπουμε, να κυκλοφορεί με το μαγιό του, παρέα με έναν άλλο κύριο... Είναι σε ιδιωτικές του στιγμές, δεν ξέρει ότι κάποιος τον φωτογραφίζει...

Κοντολογίς, ένας μαλάκας κάφρος που βρίσκει τον Μελισανίδη αστείο για κάποιο λόγο (επειδή πήρε χρυσό μετάλιο αλλά δεν ταιριάζει με τα στερεότυπα των ολυμπιονικών; επειδή έβαψε τα μαλλιά του; επειδή μπορεί να είναι gay; επειδή γουστάρει να τον λένε Ιωάννη αντί για Γιάννη;) πήγε και έβγαλε έναν άνθρωπο σε μία χαλαρή στιγμή του φωτογραφίες και μετά άρχισε να τις κυκλοφορεί στο Internet.

Αυτό που με στεναχώρησε επιπλέον, πέρα από το τι θα αισθανθεί ο φωτογραφημένος αν πάρει πρέφα τι γίνεται εχτές και σήμερα εις βάρος του, είναι ότι τις φωτό αυτές, τις αναμετάδωσαν και τις κυκλοφόρησαν και άνθρωποι που καθόλου δεν τους το είχα... Σκέφτομαι τι θα νιώθαμε αν το παθαίναμε εμείς οι ίδιοι. Δηλαδή η Πάστα Φλώρα ή ο Ethan που ανέβασαν τις φωτογραφίες δεν έχουν κάτι επάνω τους που κάποιος μπορεί μία μέρα να αποφασίσει ότι είναι γελοίο; Θα τους άρεσε κάποιος να τους έβγαζε κρυφά φωτογραφίες σε μία στιγμή ιδιωτική και να τους σουργέλευε με αυτόν τον τρόπο; Και θα ήθελαν αυτές τις φωτό μετά διάφοροι να τις κυκλοφορούν μεταξύ τους και να χαζογελάνε;

επίσης υπάρχει και κάτι άλλο που αναρωτιέμαι... υπάρχει κάτι στην gay αισθητική, κάποιο όριο που μπορώ και έχω δικαίωμα να το ξευτιλίζω, με τον ίδιο τρόπο που κάποιος μπορεί να θεωρεί ξευτιλιστικό το ότι είμαι gay; ή το ότι έχω κοιλίτσα; ή το ότι δεν γουστάρω να φοράω τζην; Γιατί δηλαδή κάποιες αδελφές που υποτίθεται ότι έχουν φάει την ανισότητα στην κοινωνία με το κουτάλι μου το έστειλαν αυτό το πράγμα με σχόλια του τύπου "κοίτα τον γελοίο;". Πως το αιτιολόγησαν αυτό μέσα στο στομάχι τους; πως;

Ο άνθρωπος και οι αντιφάσεις του ποτέ δεν θα πάψουν να με εκπλήσσουν. Τι να πω. Πολύ στεναχωρήθηκα.

άμα θέλουμε να είμαστε δημοκράτες και ανεκτικοί πρέπει πρώτα από όλα να είμαστε με αυτά που δεν μας αρέσουν. τελεια. εκεί φαίνεται ποιος έχει αρχίδια και είναι μάγκας. Και πριν μου γίνεις gay proud, φρόντισε να είσαι human proud.

:-(

Ποστ άγονο...

εγώ έχω γύρω στα 25 ζευγάρια παπούτσια...

και αλλού:

άκρα ταπείνωση.

πριν από 20 λεπτά είπα σε μία κοπέλα στην δουλειά και καλά για να της κάνω εξυπηρέτηση, (και επαναλαμβάνω με απόλυτη ακρίβεια τα λόγια μου) «έχεις ένα τεράστιο μαρούλι στο δόντι σου…».

Μόνο που η κοπέλα δεν είχε μαρούλι, είχε ένα σπάσιμο που με τον φωτισμό που είχε φαινόταν πράσινο… και εγώ της είπα ότι είναι τεράστιο. Όλο χαρά, κιόλας.

Γιατί ο μαλάκας έπρεπα να κάνω τον καλό; γιατί;

Γιατί έπρεπα να χρησιμοποιήσω την λέξη τεράστιο; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙ;

Ακολουθεί multiple choise:

Ερώτηση:

Τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος;

Να μου δώσουν το μεγάλο βραβείο του ΠΣΑΚ (Παγκόσμιου Συλλόγου Ανελέητου Κάγκουρα)
Να κάνει ο Αλμοντοβάρ την ζωή μου ταινία. Πορνό.
Να πάω να πέσω από το εμπέηαρ στέητ μπήλντην, σαν βέρος μανχατανιώτης.
Να αρχίσω να χτυπάω την γαμωκεφάλα μου ρε πούστη μου στον τοίχο.
Όλ οβ δη αμπάβ.

Φυσικά ζήτησα συγγνώμη, φυσικά και καλά με στιλάκι "έλα μωρέ τώρα, δεν έγινε τίποτε για καλό το είπα, το καταλαβαίνεις" αλλά άμα πάω στις τουαλέτες και την βρω κρεμασμένη δεν θα εκπλαγώ. ή αν δεν μου ξαναμιλήσει. ή αν εισηγηθεί να απολυθώ. ή αν έρθει αύριο με πολυβόλο, όπως Αμερική, και μας θερίσει όλους εδώ μέσα.

Χριστέ μου... ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ

(τραγικό πη ες: όσο συζητάγαμε την φρικτή γκάφα μου, εκείνη μου έλεγε δεν πειράζει, και εγώ προσπαθούσα να της το παίξω άνετος, της είπα και την ατάκα "δεν είναι ακριβό να το διορθώσεις..."... απλά δεν στο είπα πιο νωρίς, γιατί φοβόμουν).

exit

Adραλήρημα

Πολύ συζήτηση γίνεται για αυτήν την διαφήμιση στην Αγγλία. Είναι για τον Κατσαίλοι Βρετανίας, το ψωμί Hovis, το οποίο δεν έχω δοκιμάσει αλλά κάτι μου λέει ότι θα είναι σαξ. (...όπως όλα τα Βρετανικά φαγώσιμα, εκτός από κάτι, ελάχιστα, ωραία γκομενάκια).

Σκοπός της διαφήμισης είναι να συνδέσει την "βρετανικότητα" με το Hovis. ερμ... ερμ.... γουανταφάκ αρ γιου τόκιν αμπάουτ??? Έλεος ρε φίλε, χαλάρωσε λίγο, μιλάμε για ψωμί, γιου νόου; Ψ Ω Μ Ι! μήπως είσαι λίγο υπερβολικός; Το ταινιάκι διαρκεί 122 δευτερόλεπτα - το hovis υπάρχει 122 χρόνια γαρ. Αυτό το βρίσκω έξυπνο. αλλά μόνο αυτό.

αρονό, ας μην σε επηρεάζω δες και μόνος σου.



εδώ πάλι, σε αυτήν την γεμάτη βία και αίματα διαφήμιση της Olympus για μία μηχανή εκεί πέρα μούμπλε μούμπλε βλέπεις τι γίνεται αν αφήσεις το νιάνιαρο χωρίς επίβλεψη. Μανάδες όλου του κόσμου beware:


και επειδή πολύ γκρίνια γκρίνια επιτέλους δες και μία διαφήμιση που ναι, μου αρέσει, γιατί μου άξίζει. Ειναι για την καλύτερη μάρκα αυτοκινήτων όλων των εποχών (αν ποτέ αγοράσω voiture τέτοιο θα πάρω, τα λατρεύω) την Subaru και είναι sexy, με πχιότητα παραγωγής, ωραία μουσική και τέλειο slogan, και ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ρεαλιστική από-την-ζωή-βγαλμένη... άσε που επιπλεόν αφήνει χώρο στην φαντασία. Τρελό ρησπέκτ (αν από τις 3 διαφημίσεις του ποστ προλαβαίνεις να δεις μόνο μία γιατί σε περιμένουν στο κομμωτήριο, να δεις αυτή, τράστ μη):

ΧΜΦ ΧΜΦ χμφ χμφ πέθανε το κοροϊδάκι της πριγκηπέσας

όχι ρε γαμώτο! εννοείται ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών! Τι Κιούμπρηκ και Ταρκόφσκη μου λες εσύ.... αυτό είναι κινημαΤΌγραφος.  

καταρχήν θεά Αρβανίτη. κουκλάρα, και μέσα στα νεύρα που αναγκαζόταν να παίξει σε εμπορικό. 

κατάδεύτερον απίστευτη σουρεαλιστική σκηνοθεσία και σενάριο από την ζωή βγαλμένο (or totally not όμως). 

κατατρίτον, θεά Κατερίνα Γιουλάκη, πολλά χρόνια πριν το ΡΕΤΙΡΕ, όπου παίζει ψηλομύτα σουσού, που μισεί τον Χρόνη Εξαρχάκο ότι της πέφτει κατώτερος... μέχρι που αυτός της χώνει πειραματικό slap και τον ερωτεύεται απύθμενα! (αυτό θα πει φεμινισμός)

κατά τέταρτον, Μαρία Ιωαννίδουυπέροχα αστεία που θέλει "άdρα"!!! (ναι, έτσι το προφέρει, αdρα!!!! δεν φταίω εγώ)

και βέβαια, Σταύρος Παράβας που παίζει το φτωχό πλην τίμιο και ρεαλιστικό παλικάρι που βλέπει ότι η Αρβανίτη το έχει χάσει τελείως με τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου αλλά δεν της λέει κουβέντα... ΕΠΙΠΛΕΟΝ της πληρώνει και τις ληγμένες δόσεις του μούλτι, παρακαλώντας τον ηλεκτρικατζή να μην της το πει. How more αρρενωπός can you go?????

Λυγμ σνιφ κλαψ , καλό παράδεισο να έχει.  

5 λόγους για τους οποίους θέλω να κάνω τώρα sex

1. καταρρέει η παγκόσμια οικονομία. καταστρέφεται ο κόσμος, πάμε για όσο sex προλάβουμε.
2. Μάλλον θα βγει η Palin πρόεδρος της Αμερικής - καταστρέφεται ο κόσμος, πάμε για όσο sex προλάβουμε.
3. Η Britney βγάζει στις 2 Δεκεμβρίου το επόμενό της άλμπουμ, Circus, του οποίου θα προηγηθεί single στις 22 Σεπτεμβρίου με τον UBER κουλό τίτλο Womanizer! - εδώ πραγματικά καταστρέφεται ο κόσμος, πάμε για όσο sex προλάβουμε. 
4. Βουλγαρώθηκε ο Παραιτάκης - - καταστρέφεται ο κόσμος, πάμε για όσο sex προλάβουμε
5. οι καθημερινές μου είναι πιο ενδιαφέρουσες από τα Σαββατοκύριακά μου - - καταστρέφεται ο κόσμος, πάμε για όσο sex προλάβουμε!

Ε όχι.

τέλειες διαφημίσεις για Νοτιοαφρικάνικη εφημερίδα την Mail & Guardian. ρησπέκτ.

Στην πρώτη πρωταγωνιστεί η Μπρίτνη, με την οποία σου θυμίζω ότι έχω την ίδια μέρα γενέθλια. Στην δεύτερη η Paris με την οποία δεν έχω ίδια μέρα γενέθλια.



εντωμεταξύ προσπαθώ να φανταστώ τις αντιδράσεις στελεχών ελληνικής εφημερίδας αν η διαφημιστική τους εταιρία τους παρουσίαζε τέτοια καμπάνια και απλά δεν μπορώ να αντέξω τα ουρλιαχτά σοκ και δέους...

"και πως τολμάτε, και ξέρετε τι qύρος έχει η εφημερίδα μας, και με ποιο δικαίωμα, και πχιότητα πάνω απ' όλα..."

και μετά θα αναρωτιόνταν γιατί πουλάνε 456 φύλλα το χρόνο.

5 λίνκς

Ο Κωνσταντίνος πήγε στην Καλιφόρνια, στο Φρίσκο, και το καταχάρηκε. και εμείς μαζί του!

Ο Χάρης καταγράφει μία ιστορία που μόνο η ζωή μπορεί να φτιάξει. ρησπέκτ χαρούλη! (γροθιά στο σέξυ κοιλάκι βέβαια και δεν θα στο συγχωρήσω).

Η Θεία Ντόνα είναι αποφασισμένη να κλέψει το ρόλο της Γκλέν Κλόουζ στο ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΧΕΣΗ ΝΟΎΜΕΡΟ 2: ΛΟΥΓΚΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΕΡΣ, Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ...

Ο Άλεξ είναι ακόμα παιδί, αν και πλησιάζει τα 40... ρησπέκτ

Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μυαλά γράφει για τους δασκάλους εκείνους που τους αγαπάμε περισσότερο και δεν τους ξεχνάμε ποτέ.

Τα σπάει άσχημα το νέο compilation cd του Sasha

εδώ είσαι για Info

η τέχνη του φωτογράφου German Gomez

πολύ μου αρέσει. αλλά με τίποτε δεν μπορώ να βρω πληροφορίες για αυτόν. χμφ χμφ χμφ