Καθημερινή λέημ λέημ λέημ λέημ λέημ

Το παρακάτω είναι η πρώτη παράγραφος ενός άρθρου που νομίζω ότι δημοσιεύτηκε την Κυριακή που μας πέρασε στην Καθημερινή...

Το θέμα του είναι τα μπουζουκομάγαζα/νυχτερινά κέντρα της Αθήνας.

Η νυχτερινή ζωή της Αθήνας βουλιάζει. Εδώ και τρία - τέσσερα χρόνια οι έξοδοι των Αθηναίων έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο [...] Ενδεικτικό του «θρήνου» στη νύχτα είναι ότι λαοφιλές όνομα της ελληνικής μουσικής σκηνής, που κάποτε γέμιζε στάδια, τώρα με το ζόρι προσελκύει τριακόσια άτομα σε αίθουσα χωρητικότητας χιλίων. Την ίδια ώρα, δημοσιεύματα στο Διαδίκτυο θέλουν το μεγαθήριο «Αθηνών Αρένα» [...]

Με αφορμή την bold φράση, έχω μείνει μαλάκας, μπήγκ τάημ (...οκ, οκ, έχεις δίκιο, τελευταία δεν θέλω κ πολύ, μένω μαλάκας πολύ συχνά, σαν να έχω γίνει λίγο ντράμα κουήν, αλλά δες το από την θετική του πλευρά.... αν δεν ήμουν υπερβολικός πως θα είχα θέμα για ποστ; πως θα έβρισκες εσύ κάτι να διαβάσεις να σκάσει το πικραμένο σου πετροκέρασο; ε; ε;)

Γιου σει, ο καλλιτέχνης που δεν αναφέρεται, το λαοφιλές όνομα, είναι ο Νταλάρας. Αυτός είναι που παίζει τις καλές μέρες με 300 άτομα... κ αναρωτιέμαι πολλά κ διάφορα.

Πότε κ κυρίως γιατί οι εφημερίδες γίνανε τόσο πολήτικαλη κορέκτ ώστε να μην γράφουν το όνομα ενός καλλιτέχνης που δεν έχει πια την επιτυχία που είχε παλιά; έλεος, μιλάμε για έναν τραγουδιστή, κ αναφερόμαστε στο πρόγραμμα του. Σιγά το φοβερό! Να μου πεις ότι ο τάδε αργοπεθαίνει κ δεν θέλω να μεταφέρω την είδηση πως "τη βγάζει δεν την βγάζει την μέρα" γιατί θα το διαβάσει ο ίδιος ή το παιδί του, το καταλαβαίνω... αλλά να κάνουμε τέτοιο σκρήνηνγκ επειδή δεν πάει καλά το νυχτερινό πρόγραμμα ενός τραγουδιστή, είναι σούπερ λέημ!

Επίσης, αναρωτιέμαι... γιατί η αποτυχία έχει γίνει τόσο στίγμα; σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας; εγώ, που δεν είμαι κ κανένας σοφός, ξέρω ότι στην εξέλιξη μιας ζωής, μιας καριέρας, μίας αγάπης, ενός έρωτα, ενός χουοτέβερ, υπάρχουν περίοδοι που τα πράγματα πάνε καλά, κ περίοδοι που τα πράγματα δεν πάνε καλά... αυτό είναι η ζωή, βασικά - σόρη, αλλά αν έχουμε φτάσει στο σημείο να μην στιγματίζουμε τόσο πολύ την "αποτυχία" ώστε να κρύβουμε ονόματα.... γκές χουώτ! Λέημ, ξανά μανά!

Κ επίσης, ποιος σου είπε ότι το να έχεις 300 άτομα είναι αποτυχία; συγγνώμη, αλλά 300άνθρωποι σηκώνονται, πλύνονται (ελπίζω), στολίζονται, φροντίζονται για να πάνε να ακούσουν ένα τραγουδιστή! Έχω άδικο να πιστεύω ότι αυτό είναι σούπερ μη-αποτυχία; εντάξει, ok, μπορεί κάποτε να έρχονταν 3 χιλιάδες άνθρωποι να σε δουν, κ πιο κάποτε ίσως να έρχονταν 30 χιλιάδες... αλλά η λιγότερη επιτυχία, όχι δεν είναι αποτυχία, είναι λιγότερη επιτυχία! ...ξανά μανά λέημ!

κ αφού ξεμπερδέψαμε με όλα τα φιλοσοφικά σκεψ σκεψ εντατίκ, ας πάμε τώρα κ στα λίγο πιο του κόσμου τούτου. Αλήθεια, γιατί η δημοσιογράφος επέλεξε να μην αναφέρει το όνομα του Νταλάρα; Είναι φίλος της κ ήθελε να τον προστατεύσει; Μάλλον όχι, αν τον είχε κάτι μάλλον δεν θα έγραφε συνολικά την είδηση... Άσε που ακόμα δεν καταλαβαίνω από τι ακριβώς τον προστατεύει.

Μήπως πάλι της είπε ο ίδιος να μην γράψει το όνομά του; Αυτό δεν το πιστεύω με τίποτε, θα ήταν τουλάχιστον ανόητο από μέρους του.

Αλλά τότε.... τι την έκανε να μην αναφέρει το όνομά του; Αλήθεια, προσπαθώ να καταλάβω κ παθαίνω ακατοίκητο (ξενύχτησα κ εχτές στο Sodade, Αντώνη γιου ροκ - τέλος! δεν θέλει κ πολύ το μυαλό να αρνηθεί να σκεφτεί!).

Ακόμα σκέφτομαι - αν μία εφημερίδα επιλέγει να κρύψει πληροφορία για ένα επί της ουσίας ανώδυνο θέμα, τι θα γίνει αν πρέπει να μας μεταφέρει μία είδηση που αφορά κάποιον πολιτικό που μπορεί να μπει φυλακή κ τυχαίνει να είναι πρώην γκόμενος της καλλίτερης φίλης της χ, ψ δημοσιογράφου; Ή που τυχαίνει να έχει κουμπαριά με τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας; Έχω άδικο να σκέφτομαι ότι αυτό που θα γίνει δεν θα υπηρετεί την ευγενική αρχή της ενημέρωσης;

Όταν γίνονται τέτοιες φρικτές απροσεξίες από την Καθημερινή, μία εφημερίδα που υποτίθεται ότι "ελέγχει" κ "προβάλει" προβλήματα κ θέματα, μία εφημερίδα που έχει την καλλίτερη εικόνα αυτή την εποχή στο τοπίο του τύπου (ξες, εφημερίδα Καθημερινή ίσον πχιότητα σοβαρότης ψυχραιμία, όχι σκουπίδια όχι πλαστικά στην μετάδοση των ειδήσεων), όταν λοιπόν κάνει τέτοιες περιττές κρυφοπουστιές μία εφημερίδα σαν την Καθημερινή, οι άλλες τι κάνουν;

κατάλαβες που το πάω; να λοιπόν ακόμα ένας βασικότατος λόγος που οι εφημερίδες αργοπεθαίνουν κ χάνουν το έρισμα τους... γιατί σε κάνουν να μην έχεις εμπιστοσύνη στο τρόπο που σου μεταφέρουν τις ειδήσεις.

λέημ λέημ λέημ λέημ λέημ λέημ λέημ λέημ Καθημερινή. πολύ κακό κορίτσι! πολύ κακό (καλά λέω "κορίτσι" την καθημερινή, ε;)