Mερικές παρατηρήσεις από την χθεσινή συναυλία της Alison Moyet στο Μέγαρο

Αυτό δεν το περίμενα ποτέ. Ότι δηλαδή θα έφτανε στιγμή που θα έβλεπα την Alison Moyet στο Megaron, οβ ωλ πλέησης, να τραγουδά τζαζ-ροκ-σουίνγκ εκδοχές μερικών από τις μεγαλύτερες ηλεκτροπόπ επιτυχιών των 80ζ... τι να πω, η ζωή δεν θα πάψει να με εκπλήσει ποτέ. πάντα τέτοια!

είχε πολύ κόσμο - μερικοί ήταν κ ψιλοδιάσημοι, ξέρεις σιλέμπρητης κατηγορίας "νέα ψαροντούφεκου": η δημοσιογράφος που ανακάλυψε τη φραπελιά ήταν εκεί ας πούμε, πρώτη σειρά. Είδα κ τον Γιάννη Νένε, πεθαίνω να δω τι θα γράψει για την συναυλία στην Athens Voice, χεχεχε. Α, είχε κ μερικούς πολύ πολύ παπούδες πράγμα που με εντυπωσίασε γιατί κάποιοι (ένας κύριος με την κυρία του) πρέπει να ήταν κοντά στα 65 χρονών όταν ξεκίναγε η Alison, το 1982.

Φυσικά οι αδελφές ήταν περισσότερες κ από όσες υπάρχουν σε gay bar το βράδυ των Απόκρεω που έχει μασκέ πάρτυ με θέμα "Βοηθός πιστολάκι Barbra Streisand". Οι οποίες, το έχω προσέξει, όταν βγαίνουν σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, για κάποιο ανεξήγητο λόγο είναι ακόμα πιο ξυνισμένες από ότι είναι στα gay bar. Γιατί κορίτσα; Με δέρνει (beats me χιχιχι). Χαλαρώστε, χαλαρώστε λίγο, σκάστε ένα χαμόγελο στον κόσμο.

Η Ute Lemper είχε περισσότερο κόσμο, πρέπει να σου πω (ένα τσικ, όχι πολύ), αλλά ο κόσμος χτες ήταν by far πιο ζωντανός. Θα μου πεις "είναι λογικό" κ θα έχεις κ δίκιο. Ποιος ρισκάρει να κάνει παλαμάκια στην μέση τραγουδιού Γερμανίδας Περφόρμερ; εγώ πάντως όχι, με τίποτε - άμα της χαλάσεις τη συγκέντρωση θα βγάλει το μαστίγιο κ θα σε κάνει μαύρο στο ξύλο με άψογη τεχνική Άουσβητς. μπρρρρρ.

Αντίθετα, η Νίτσα (Alison -- Alisonitsa -- Νίτσα) το καταχαιρόταν το χειροκρότημα που ήταν συχνό, δυνατό, κ σε διάφορες φάσεις! Ας πούμε... άρχιζαν οι πρώτες νότες από μεγάλα hit της; κλαπ κλαπ εντατίκ! έβγαζε κορώνα ωραία στη μέση τραγουδιού; κλαπ κλαπ εντατίκ! τέλειωνε τραγούδι; κλαπ κλαπ εντατίκ! έλεγε καμιά μαλακία ανάμεσα στα τραγούδια; κλαπ κλαπ εντατίκ! έπινε νερό; κλαπ κλαπ εντατίκ! κ.ο.κ.

Φυσικά, όπως κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του, έκανε κ η Νίτσα απόπειρα να πει "ευχαριστώ" στα "ελληνικά". Τι να σου περιγράψω από την απόπειρα; ότι έχει πάθει κράμπα το κέντρο εκφοράς λόγου του εγκεφάλου μου; Αυτό που ακούστηκε ήταν κάτι σαν "εφκερούστα" "εφκαράηστω";;;;; Τι να πω δεν παίρνω κ όρκο... που είσαι Ute Lemper με την αξιοπρέπειά σου, που δεν θεώρησες ότι να μας πεις κάτι στα ελληνικά θα μας περιποιήσεις "τιμή". Γιου γκο γκέρλ

Στην σκηνή ήταν, εκτός από την Νίτσα, ένας ντράμερ πολύ χωτ μωρό, ένας πιανίστας, ένας που έπαιζε έγχορδα κ ένας, στα δεξιά, κονσολάς. Κάνανε ωραίο συνολάκι, είχαν πολύ όρεξη κ παίζαν καλά! Επίσης, υπήρχε κ μία φωνητικατζού με καταπληκτική φωνάρα, σχεδόν ανάλογη της Moyet! Ναι, ναι! Αυτή, την φωνητικατζού, είμαι σίγουρος ότι την έχω πετύχει 3 καλοκαίρια πριν στην Ρόδο να δέρνει έναν παππού που πήγε να της πετάξει ένα τενεκεδάκι μπύρα που είχε μέσα ακόμα μία γουλιά. Αγγλόφατσα, χεχε

Ναι, ομολογώ - η με "κανονικά" μουσικά όργανα ενορχήστρωση μεγάλων ηλεκτροπόπ επιτυχιών δεν με τρέλανε. Το μπλιμπλίκι θέλει το συνθ του ρε παιδί μου, πως το λέμε! Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τα τραγούδια δεν ήταν ξεσηκωτικά! Κάθε άλλο, κ να λικνιστείς ήθελες κ να χαϊδέψεις το γκομενάκι δίπλα κ να σιγοτραγουδήσεις κ όλα. Απλά, τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει την γοητεία του γνήσιου πατροπαράδοτου συνθεσάηζερ. τέλος.

Η Νίτσα έχει φωνάρα. Εντάξει, δεν είναι τυχαίο που είναι εμβληματική pop star! Δεν είναι μόνο πολύ μαρκέ η φωνή της, είναι κ απίστευτα δυνατή! (...μία φίλη μου λέει ότι σε αυτό βοηθά που έχει η Moyet φαρδιά λεκάνη, διότι λειτουργεί λίγο σαν ηχείο, τι να πω γώ δεν ξέρω από ηχητικές εγκαταστάσεις).

Πριν σου πω επόμενη παρατήρηση, δεν λίγο από αυτό εδώ κ μετά έλα πάλι εδώ - άντε δες:

είδες; Μπράβο καλό παιδάκι! λοιπόν στο κομμάτι που άκουσες το πιο χαρακτηριστικό σημείο είναι αυτό το "τουρουρουρουτου του του τουρορου" με το οποίο αρχίζει. Θες να σου πω, ελλείψει συνθεσάηζερ, πως το παίξανε αυτό το εφεδάκι εχτές στο Megaron; χεχε, θες ε; παρακάλεσε με! μπρος. μπρος είπα ΟΝ ΓΙΟΡ ΝΗΖ! έτσι μπράβο! λοιπόν, το "εφέ" το έκανε η φωνητικατζού με την φωνή της! έξυπνο ε; η τύπισσα δηλαδή έλεγε "τουρουρουρουτουτουτουτουρουρου κοκ" κ η Νίτσα τραγουδούσε το υπόλοιπο κανονικό τραγούδι. μια χαρά το πήγανε, πλάκα πλάκα, έδεσε ωραία.

Γενικά το playlist της Νίτσας ήταν καλό. Μέχρι κ το Situation είπε, που είναι ό,τι πιο συνθεσάηζερ έχει βγει σε τραγούδι έβα. Φυσικά το είπε με κιθαρίτσα, ναι ναι, καλά κατάλαβες! Επίσης, ω της συμπτώσεως, είπε κ το Ne me quitte pas όπως κ η Ute Lemper λίγες βδομάδες νωρίτερα στην ίδια σκηνή. Νομίζω ότι πρέπει να κάνω ένα battle of the bitches για να αποφασίσω κ να βγει βέρντηκτ ποια το είπε καλλίτερα. Όμως, καταγγέλω ότι δεν είπε το It wont Be long γκρ γκρ γκρ γκρ από τα πιο ωραία τραγούδια της.

Πέρασα όμορφα, καθόμουν σε καλή θέση, είδα φίλους, χειροκρότησα πολύ, ανασήκωσα το φρύδι (τόσο επιτρέπεται να χορεύεις στο Megaron), γενικά ήταν πολύ καλά, ευχαριστώ ευχαριστώ ευχαριστώ, ξέρεις εσύ!

Τέλος, έχω να κάνω σούπερ καταγγελία κ θα μου επιτρέψεις σέξη βγιούερ να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο στο Νιτσάκι, με την άδειά σου, Οκ; Ok! φύγαμε:
"Γλυκειά μου Νίτσα! Άκουσε να δεις... σε αγαπώ σε εκτιμώ, σε σέβομαι, έχω χτυπηθεί με τα ηλεκτροπόπ σου mega hit, αλλά αν σε ξαναδώ σε σκηνή συναυλίας με αυτό: θα σε καταγγείλω στην Κομαντατούρ Μόδας! Μα είναι δυνατόν να φοράς τέτοιο πράγμα; Όχι, σε παρακαλώ, τι σκεφτόσουν; Χουώτ χουέρ γιου θήνκηνγκ; Ναι, είπαμε να είσαι απλή κ προσιτή κ όλα, αλλά, λαβ, σε σκηνή συναυλίας βγαίνεις, όχι στον κεντρικό δρόμο του Λαγανά στην Ζάκυνθο να δείρεις οπαδούς της Λίβερπουλ κ μετά φας "παραδοσιακή ελληνική πίτσα κ σατζήκη"!!! Μα με σανδάλι; Eλεος δηλαδή σεβάσου τον άθρωπα που σηκώθηκε, ξυρίστηκε, ντύθηκε το σακακάκι του για να έλθει να σε δει! Τίποτε, τίποτε, απαράδεκτο πατούμενο, ούτε μήκυτα στο μεγάλο νύχι του ποδιού να έχεις δεν επιτρέπεται να φοράς τέτοιο πράγμα σε συναυλία. Άσε που ακόμα αναρωτιέμαι, αν έβαλες αυτό στο Μέγαρο, τι θα φόραγες σ περίπτωση που η συναυλία γινόταν στο Ρόδον ας πούμε; ". συγγνώμη ρε σέξη βγιούερ αλλά αγανάκτησα ο άθρωπας, μόλις την είδα να βγαίνει στην σκηνή με τέτοιο σανδάλι (μόνο που της Νίτσας δεν είχε το πίσω κούμπωμα, ήταν εντελώς παντοφλέ) έπαθα βοή στο αυτί.

Αυτά σέξη βγιούερ, σε κούρασα πάλι το ξέρω, τι να κάνω έχω γίνει πολύ πολυλογάς, ευχαριστώ που διάβασες υπόσχομαι ότι θα πάω σαββατοκύριακο στην Σπάρτη μπας κ γίνω, έστωκ λίγο, λακωνικός. Αλλά τι να κάνω, πέρασα ωραία κ ήθελα να μοιραστώ την χαρά γιατί έτσι διπλασιάζεται! (Ok, Ομολογώ ήθελα να κάνω κ λίγο φιγούρα χοχοχο) :-)