15 πράγματα που μου συνέβησαν αυτόν τον Δεκαπενταύγουστο

Η Wind μόλις μου έκανε φραγή εξερχομένων κλίσεων στο κινητό μου επειδή δεν πλήρωσα 43 ευρώ που έληξαν στις 25 Ιουλίου. έλεος - κατά το γράμμα του νόμου έχουν δίκιο, αλλά είμαι πιστός πελάτης από το 1997, την γούσταρα μία ειδική μεταχείριση να πω την αλήθεια...

Ένας φίλος που κάποτε δίσταζε έστω και να μου πει ότι είναι gay, μου ζήτησε να βρεθούμε το συντομότερο δυνατό για να μου μιλήσει για έναν γκόμενο με τον οποίο έχει τραβήξει μεγάλο ζόρι και δεν ξέρει πως να το προχωρήσει....

Το ανήψι μου το μεγάλο μου είπε ότι είμαι ο αγαπημένος του Θείος - γιου γκό μπόη

Το ανήψι μου το μικρό, τρελό πιτσιφρίκι, με κοίταζε με χαμόγελο και μου έκανε τζα - με αναγνώρισε, με αναγνώρισε

Ο γαμπρός μου είπε για μένα στην αδέλφή μου, μισή ώρα πριν φτάσω στο σπίτι τους για φαγητό, "έρχεται το φαγανό ΜΟΥ!". :-)

Εξομολογήθηκα σε έναν φίλο μου ερημίτη ότι στεναχωριέμαι που περνά τόσο πολύ χρόνο μόνος του και εκείνος μου είπε να μην στεναχωριέμαι και ότι είναι επιλογή του, αλλά εγώ ακόμα στεναχωριέμαι, χμφ χμφ χμφ

Φοβήθηκα πολύ, τρόμαξα πολύ, αλλά ήταν στα πλαίσια μία κατάστασης που δεν έχω τον έλεγχο, που δεν μπορώ να καθορίσω τι και πως και πότε θα γίνει, οπότε αποφάσισα να αφεθώ στην κατάσταση, να δεχτώ τις εξελίξεις όπως θα έλθουν, να ζήσω την ζωή.... όπως εξελιχθεί. Μεγάλη νίκη αυτή. Μεγάλη

Διάβασα σε ένα παλιό τεύχος του New Yorker ένα πολύ βαρετό άρθρο για τα site online dating (search "the love code") και διαπίστωσα πόσο το καλό γράψιμο μπορεί να κάνει μέχρι και την υπέρτατη βαρεμάρα ενδιαφέρουσα

Συνειδητοποίησα, μετά από σκέψη και αναρώτηση και επεξεργασία εσωτερική, για ποιόν λόγο έχω πάθει άρνηση με το blog και γενικότερα τι μου συμβαίνει με το www.provato.gr. Και αποφάσισα ότι είναι σοφό να σταματήσω να αντιδρώ στην νέα κατάσταση - θα αποδεχτώ δηλαδή ότι το βλέπω πια αλλιώς αυτό το παιγνίδι... και θα το "παίξω" τόσο καλά όσο το έπαιζα και στην παλαιότερη μορφή του χεχεχεχε. Δηλαδή, μπορεί να γράφω λιγότερο, αλλά, trust me, θα σε συγκινώ περισσότερο, πολύ περισσότερο. χεχεχεχε ξανά μανά

Μόλις ήπια την δεύτερη μου βόντκα σε 30 λεπτά και είμαι ευχάριστα μεθυσμενάκι.

Ζήτησα από τον συνοδηγό μου στο αυτοκίνητο να αλλάξει το "πως να σε λησμονήσω" της Αλεξίου, που έπαιζε στο cd player, γιατί με ρίχνει. Δεν θα το πίστευα ποτέ ότι δεν θα άντεχα να ακούσω ολόκληρο τραγούδι της Χαρούλας, εγώ ο σκλυροπυρηνικός της κατάθλιψης, που όλα τα αντέχω, όλα τα εκλογικεύω, όλα τα κάνω κάτι γόνιμο, αλλά να που μου συνέβει. Such is life, υπέροχη, ανεξέλεγκτη, τρομακτική, εμπνευστική.... σε αλλάζει, σε προχωρά σε κάποια πράγματα, σε πάει πίσω σε κάποια άλλα....Ας την αποδεχτούμε. Θα την αποδεχτούμε.

Δεν πήγα στην εκκλησία, αν και το ήθελα, αν και μου λείπει.

Πήρα μία εσωτερική απόφαση. Ακριβή και πολύπλοκη. Επειδή η ζωή είναι γεμάτη αδικία και πίκρα και πόνο και λύπη και δάκρυα, από δω και στο εξής θα σταματήσω να είμαι παράγοντας λύπης και θα προσπαθώ να "γεννάω" χαρά και ομορφιά. Θα τα καταφέρω; δεν ξέρω... το προσεύχομαι.

Ώρες ώρες ακούγομαι πολύ υπερφίαλος (δες την ακριβώς προηγούμενη παράγραφο). Αλλά ακόμα και αυτό μέσα στην ζωή είναι. Δεν μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα, δεν πρέπει να προσπαθούμε να τα ελέγχουμε όλα. Η αποτυχία, η απροσεξία, το στραβοπάτημα, όταν δεν έχουν κακή πρόθεση αλλά είναι αμέλεια, μπορούν να είναι σούπερ σούπερ σούπερ γόνιμες. Στο λέω και στο υπογράφω.

γράψε εσύ το 15 πράγμα. Ποιό είναι αυτό που σου συνέβη αυτόν το Δεκαπεντάυγουστο και που θέλεις να καταγραφεί;