Βουτιά στα βιβλία 2: "Ευτυχία", Μανίνα Ζουμπουλάκη (Εκδόσεις Παπαδόπουλος)

Τι είναι η ευτυχία; Να ένα από τα μεγάλα και μόνιμα άλυτα ερωτήματα της ζωής. Οι κυνικοί λένε ότι δεν υπάρχει. Οι ψυχαναλυμένοι ισχυρίζονται ότι είναι στιγμές, φευγαλέες και σπάνιες. Οι πρακτικοί (ή μήπως συμβιβασμένοι;) την ορίζουν ως την ικανότητα να συμφιλιώνεσαι με την πραγματικότητα της ζωής και της φύσης σου, όσο σκληρές και άδικες και αν είναι. Οι καλλιτέχνες την περιγράφουν ως την ικανοποίηση της έμπνευσης και της δημιουργίας. Για τους εραστές είναι η αγκαλιά του αγαπημένου! Και για την συγγραφέα της Ευτυχίας είναι όλα αυτά και κάτι ακόμα: η κίνηση της ζωής, οι εναλλαγές της, οι δρόμοι που διαλέγουμε να ακολουθήσουμε και κείνοι που αποφασίζουμε να αγνοήσουμε, οι επιλογές μας, οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν με την αγάπη, τον θυμό τους και τις απροσεξίες τους.

Το μυθιστόρημα αυτό είναι γεμάτο μικρές και μεγάλες ωραίες εκπλήξεις: Την συγκίνηση της κανονικής, καθημερινής ζωής – του «πάω super market, μαγειρεύω και μετά πέφτω για ύπνο μόνη και μοναχική». Την σοφία που κρύβεται πίσω από τις πιο συνηθισμένες και αθώες ατάκες, τις ύπουλα μεταμφιεσμένες σε τυχαίες σκέψεις. Το βάθος του πολυκατηγορημένου και υποτιμημένου «πρώτου επιπέδου». Την αξία εκείνου του κομματιού της ζωής που υποδεχόμαστε χωρίς δεύτερες σκέψεις. Το μεγαλείο και την ευαισθησία που σε κάποιες περιστάσεις κρύβουν ακόμα και οι μεγαλύτεροι παλιάνθρωποι. Και την θεραπευτική ικανότητα του χιούμορ, ιδίως όταν το χρησιμοποιείς για να πεις τα βαριά και οδυνηρά.

Απιστία, αμφιβολία, χωρισμός, αποξένωση ανάμεσα στα ζευγάρια, η εφηβεία και η μισότρελες σκέψεις και παράνοιές της, η απώλεια της νεότητας, οι αφραγκίες λόγω της κρίσης, οι παρεξηγήσεις ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που κάποτε αγαπιόντουσαν και τώρα δεν καταλαβαίνονται καν, οι εντελώς άδικοι και αδικαιολόγητοι εγωισμοί που μένουν άλυτοι για χρόνια, η διάλυση μιας χώρας που κάποτε έδειξε ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερη... αυτά βασανίζουν τους ήρωες αυτής της Ευτυχίας. Με μία λέξη η ζωή, όπως είναι σήμερα, τώρα, δίπλα μας... και άντε εσύ μετά να βρεις χρόνο και κουράγιο να αναζητήσεις την ευτυχία.

Δημοσιεύτηκε στο www.protagon.gr στις 3 Αυγούστου 2012