Για τον Άλκη Αλκαίο

Σήμερα πέθανε ο Άλκης Αλκαίος, ένας από τους πιο αυθεντικούς και ξεχωριστούς Έλληνες στιχουργούς. Ήταν νέος, 63 ετών. Aπό τους ανθρώπους που δεν θα γερνούσαν ποτέ. Το ίδιο γεμάτος ενέργεια και ορμή θα ήταν ο λόγος του ακόμα και αν έφθανε τα 100.

Γεννήθηκε στις εσχατιές της Ελλάδας, κοντά στα σύνορα με την Αλβανία. Έγραφε με ματωμένο τρόπο για τις εσχατιές των ανθρώπινων αισθημάτων και παθών - κυρίως για τον έρωτα και το σκοτάδι που κρύβει. Σκοτάδι το οποίο μόνο οι πιο τυχεροί από εμάς πότε πότε καταφέρνουμε να εξερευνούμε

Έγραψε τον στίχο "ο χρόνος είναι του Θεού... και ο Πόνος του Ανθρώπου". Πολλή αλήθεια μέσα σε 10 μόνο λέξεις:

Τον έχουν τραγουδήσει μόνο οι καλλίτεροι Έλληνες ερμηνευτές, στους οποίους έδωσε περισσότερο από λόγο... έδωσε φωνή, γεμάτη ειδικό βάρος και αλήθεια. η Χαρούλα, ο Μητροπάνος, ο πολύ πρόωρα χαμένος Διονύσης Θεοδόσης...

Τα τραγούδια του βγάζουν μία γλυκειά θλίψη που σε στρέφει προς τον εαυτό σου και τις αδυναμίες του. Που σε παρηγορούν και σου δίνουν όρεξη για πραγματική ζωή

Συνδύαζε με έναν μοναδικό τρόπο το πολύ ατομικό, το κρυφό και κρυμμένο, το αισθηματικό με το "εθνικό" και το ιστορικό:


Έχει γράψει το αγαπημένο μου ελληνικό τραγούδι, του αγαπημένου μου έλληνα τραγουδιστή:
Αντιστάθηκε ηρωϊκά στην εποχή μας, την περίεργη, φωνακλού, υστερική και χωρίς κατεύθυνση εποχή μας. Γι αυτό και τα τραγούδια του θα ακούγονται μέχρι να χαθεί και ο τελευταίος Έλληνας.