Θα κυκλοφορήσει στις 25 του μήνα, πάνω στην γιορτή μου (γκούχου γκούχου, δεν εννοώ κάτι αλλά γκούχου γκούχι γκούχα) και το έβγαλαν streaming στο itunes, προμόσχιον κετς. (ε καλά αφού κυκλοφόρησε σε ηχητικό αρχείο είμαι σίγουρος ότι σήμερα - αύριο θα μας το στείλει η γιαγιά μου η παράνομηνταουνλοντία)
Πάμε να κάνουμε αξιολόγηση πρώτου ακούσματος, μία φορά το κάθε τραγούδι και γράφουμε (ως πρόβατο) ότι μας έρχεται στο μυαλό.
Tracklist:
Welcome To My World: Πολύ καλό, θυμίζει πολύ εποχή Violator, που είναι το καλλίτερό τους άλμπουμ. Ηλεκτρονικό με λίγα rock στοιχεία (ευτυχώς). Ωραία η φωνή του Dave, καλή παραγωγή! Μπράβο μπόηζ!
Angel: ήταν το πρώτο τραγούδι από το άλμπουμ που κυκλοφόρησε σε video, πολύ ροκ, με ανησύχησε όταν το άκουσα. Δεν είναι κακό αλλά δεν τους θέλω ροκ, δεν τους θέλω, δεν τους θέλω!!!
Heaven: το πρώτο single, μου άρεσε, όσο πιο πολύ το ακούω τόσο με φτιάχνει. Καμία σχέση με το πρώτο single του προηγούμενου album το Wrong που ήταν όνομα και πράγμα!
Secret To The End: Μπαίνουμε σε rock-συνθ μονοπάτια, είναι καλό, σαν να ήρθε από το Songs Of Faith And Devotion, έχει πολύ καλό κλείσιμο. Έχει μία πίκρα η μελωδία και τα γυρίσματά της
My Little Universe: Ωραία παραγωγή, ροκ μινιμαλιά, συνθετικά κάπως χλιαρό. Ωραίοι στίχοι, kraftwerkίζει κάπως. Μ αρέσει
Slow: Συνεχίζει σε ροκ στιλάκι, κάνει μπλουζ αρκετά, ωραίος ο συνδυασμός φωνής του Martin με Dave, περίεργο, ο Dave μας κάνει τον καυλοπονηρούλη.
Broken: ΠΑΡΑ πολύ καλό, electro όσο θέλουμε!!! Ο Dave πολύ κύριος, με φωνή αυτή την χαρακτηριστική την όλο κύρος που δεν τολμάς να φέρεις αντίρρηση σ ότι πει. Master And Servant κετς. Είναι, αν δεν κάνω λάθος, αυτό το ρομαντικό τραγούδι του cd που θα αφιερώνουμε στα γκομενάκια μας
The Child Inside: το πατροπαράδοτο track του album που τραγουδά ο Martin, είναι λίγο σαν να βγαίνει από τα προσωπικά του άλμπουμ. Είναι μινιμαλιά, με μπλιμπλίκια έβρη νάου εν δεν, δεν έχει κορύφωση όμως!
Soft Touch / Raw Nerve: ρυθμικό, κιθάρες, ροκιά, για να το χορεύουν οι αμερικάνοι σε ροκ μπαρζ, η φωνή του Dave με γρέζι και βρωμιά. Απλό μονοσήμαντο ρεφρέν, καλό κουπλέ
Should Be Higher: και αυτό ρυθμικό, το ρεφρέν ΟΛΑ τα λεφτά, μου αρέσει πολύ. Ο Dave παθιάζεται, μου αρέσει η διαφορά στην φωνή του από κουπλέ σε ρεφρέν και ένα ωραίο περίεργο μπλιμπλίκι που ακούγεται από πίσω!
Alone: μυστήριο, θέλει ανακάλυψη, γοητευτικό με έναν αναπάντεχο τρόπο! Ωραίο εκεί που ο Martin και ο Dave τραγουδάνε μαζί. συνθετικά κάπως απλοϊκό μου φαίνεται
Soothe My Soul: there is only one way to soothe my soul. ΓΑΜΑΤΟ! ηλεκτροποπιά πονηρή και ύπουλη. το βλέπω για single. πολύ dave-ίστικη η φωνή του Dave εδώ. πολύ ωραία φωνητικά ο Martin πλαισιώνει σαν σωστό δουλάκι τον άντρα τον πρόστυχο τον Dave
Goodbye: το τελευταίο τραγούδι. Χαλαρό, μπλουζένιο, καλό για σχετικά ήρεμο κλείσιμο, μου κάνει λίγο σαν να γράφτηκε στο Μισισσιπή! Εξαιρετική η αναπάντεχη κορύφωση στο τέλος, όμως. Χατς όφφ
Γενικές παρατηρήσεις:
Είναι ολοφάνερο ότι το album θέλει ακροάσεις για να αξιολογηθεί σωστά - δεν είναι άμεσο, δεν είναι εύκολο.
Ευτυχώς, αν και οι τύποι δεν έχουν απαλλαγεί από το κόμπλεξ τους να γίνουν η μεγαλύτερη ΡΟΚ μπάντα του πλανήτη, ελέγχουν αρκετά τα ροκ στοιχεία και δίνουν έμφαση στα ηλεκτρονικά. Ο ήχος είναι βιομηχανικός μεν αλλά όχι αποξενωτικός. Πρέπει να τους αναγνωρίσω πως έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα δικό τους πράγμα που θα το όριζα ως "ηλεκτρονική δομή και ραχοκοκκαλιά, electro ηχητικό σώμα, που όμως διανθίζεται με όχι λίγα ροκ στοιχεία".
Πολύ καλό σημείο που δεν το απολαμβάναμε συχνά, εκεί όπου υπάρχει ο συνδυασμός φωνών Dave και Martin.
Για πρώτο άκουσμα, έχω μείνει ευχαριστημένος πολύ (είμαι ο άνθρωπος που στο πρώτο άκουσμα του Music For The Masses είχα φρικάρει... και τώρα είναι από τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ όλων των εποχών).
Γεικά, ανακουφίστηκα διότι στα δύο προηγούμενα άλμπουμ είχα ηττηθεί ολοκληρωτικώς και ανεξηγήτως.
Ετυμηγορία: Παρά τις υψηλές ελπίδες που συνήθως φέρνουν απογοήτεσυη, την προχωρημένη ηλικία των παιδιών, το πολύ το κύριε ελέησον του ανελέητου promo και λοιπά και λοιπά, ακούω κάτι που αν το ακούσω περισσότερο, το ένστικτό μου μου λέει, θα μου αρέσει περισσότερο. Good!
No comments:
Post a Comment