Σήμερα κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ των Erasure, οι οποίοι... ερμ υπάρχουν ακόμα. Δεν έχουν διαλυθεί, δεν έχουν παρατήσει την ηλεκτροπόπ, δεν έχουν αποσυρθεί.Συνεχίζουν να βγάζουν δίσκους. Κάποιους από αυτούς δεν το έμαθε κανείς ότι βγήκαν, δεν ήταν καλοί, δεν προωθήθηκαν. Ωστόσο το ντουέτο - αντίπαλο δέος στους Pet Shop Boys, αν και ο ένας είναι 54 ετών και ο άλλος 50, συνεχίζουν να παίζουν με μπλιμπλίκια.
Τους ακολουθώ φανατικά όλα αυτά τα χρόνια. Τους ακούω, όχι μόνο τα παλιά τους πιο επιτυχημένα και πιο ορεξάτα άλμπουμ τους, αλλά και κάποια που έβγαλαν κατά την λιγότερο επιτυχημένη εποχή τους. Αυτή από το 1998 και μετά δηλαδή (ναι, πέρασαν πάνω από 15 χρόνια από τότε που οι Erasure έπαψαν να είναι relevant. Και είναι 22 χρόνια από το pick της καριέρας τους, το για 5 βδομάδες νούμερο 1 e.p. με διασκευές των Abba, το Abbaesque).
Ωστόσο εγώ είμαι πιστός φαν - μου αρέσει ο ήχος τους, η ελαφρότητα των στίχων του Andy Bell, η ακραία ηλεκτρονική τους μπλιμπλικίλα που δεν την ξενέρωσαν ποτέ - αντίθετα, τα τελευταία τους άλμπουμ είναι τσιτωμένα, overproduced, το τερματίζουν. Σε σημείο να μην μπορώ και εγώ να τα ακολουθήσω.
Η χώρα των Erasure είναι μία ηχητική περιοχή με δέντρα φταγμένα από από καλώδια και πλήκτρα, που οι καρποί τους είναι ερμαφρόδιτα γκλίτερ αγγελάκια που σου γελάνε σκανταλιάρικα, που οι θάλασσες έχουν βαθύ μωβ και πορτοκαλί χρώμα, που τα σύννεφα είναι φτιαγμένα από πλαστικές άδειες συσκευασίες ζαχαρωτών, που το χώμα έχει ψηφιακή μυρωδιά. Η χώρα των Erasure είναι μία υπέροχη χώρα.
Το Violent Flame, το δέκατο έκτο αλμπουμ τους, σήμερα κυκλοφορεί. Στα εξωτερικά. Εδώ, ένας θεός ξέρει πότε και αν θα το δούμε. Είναι εξαιρετικό. Δεν είναι niche, δεν είναι overproduced, δεν είναι αγριωπό. Είναι ένα δημιούργημα που αξίζει επιτυχία και πωλήσεις. Και που αν το είχαν βγάλει το 1997, θα είχα παρατείνει την relevant εποχή τους.
Και ιδού η track by track αξιολόγησή μου :)
Dead of Night
εξαιρετική επιλογή για έναρξη του δίσκου. Μπλιμπλίκι, ηλεκτρονικίλα, έντονο μπητ, και μυστήριοι στίχοι. Χορεύεται αλλά και ακούγεται με την ίδια ευχαρίστηση. Θα μπορούσε να είναι το σάουντρακ σε ένα Gay splatter film που θα βραβευόταν στο φεστιβάλ κινηματογράφου, στην Βενετία.
Elevation
Το πρώτο single του Violent Flame - με φόβισε όταν το πρωτοάκουσα, έχει μια απλοϊκότητα μελωδική που έρχεται σε κόντρα με την πολύ γυαλιστερή του παραγωγή, την κάπως υπερβολική. Δεν με τρελαίνει, δεν θα το επέλεγα για πρώτο άκουσμα... ωστόσο, αν το διάλεξαν για να σε εκπλήξουν ευχάριστα αφού ακούγοντας το ολοκληρωμένο άλμπουμ θα σου αρέσουν περισσότερο τα άλλα κομμάτια... καλά έκαναν. Το video clip του είναι το πιο
καθόλου Gay clip που έχουν βγάλει ποτέ οι Erasure. Γυρίστηκε στην Ibiza, με 24 χρόνια καθυστέρηση. Καλλίτερα να πηγαίναν Λήμνο. Πιο όμορφη. Στάνταρ.
Reason
Καψουροτράγουδο που στην προηγούμενή του ζωή ήταν γλυκιά τρυφερή μελωδία που έπαιζε γυμνούλα και χαρωπή σε ένα camping γυμνιστών στην Κυπαρισσία. Καλό, ρυθμικό, προσεκτικά produced, αλλά κάπως... λίγο. Πληροφορίες λένε ωστόσο ότι κοιμίζει άψογα μωράκια. Ναι, αυτό... είναι λίγο παιδική η μελωδία του.
Promises
Λατρεία. Εητήλα υπέροχη, ακούς 5 νότες και ψάχνεις μανιωδώς να δεις που είναι οι μάλλινες μωβ γκέτες σου για να αρχίσεις να αερομπικάρεις φανατικά. Club anthem - "βγάλε το μπλουζάκι, κεφάτο αρκουδάκι". Παίζει ωραία εναλλαγή με σημεία που έχουν πολλά layers ήχων, τα οποία εναλάσσονται με σημεία που ακούγεται μόνο η φωνή του Andy. Επικό αλλά και πολύ γιορτινό.
Be The One
ένα υπέροχο καψουροτράγουδο, πλούσιο, τρυφερό, ευτυχές, αισιόδοξο, ολοζώντανο, υπεργλυκύτατο, με μία
ηλεκτροπόπ αρμονική ενέργεια και χαρά που ακούγεται σαν ταξίδι στον καθαρό
διάστημα, σαν βουτιά σε έναν ωκεανό από αστραφτερά μπλιμπλίκια Με μελώνει και με κάνει να χαμογελάω. Μάλλον το καλλίτερο track του cd! Αξίζει πολύ μεγάλης επιτυχίας. Ονειρεμένο
Sacred
Ύπουλο! Ύπουλο! Προσοχή. Ξεκινά με την αεράτη φωνή του Andy και λιγα μπλιμπλικάκια αθώα και γλυκά και χαρουμενάκια... και ύστερα... έρχεται η ώρα του chorus μας αφήνει ενεούς! O Andy Bell γίνεται ακόμα πιο αιθέριος στο τραγούδισμά τους, και αυτό ζευγαρώνει εξαιρετικά με ένα ωραίο, στιβαρό, δυνατό αλλά όχι υστερικό Beat που σε κάνει να θες να αρχίσεις jogging! Και χορό.
Under The Wave
Ηρεμότερο αλλά και πιο κολπατζίδικο... γλυκόπικρο, ελαφρώς μπητάτο, με ωραία φωνητική ποικιλία στους τρόπους που τραγουδά ο Andy Bell... δίδει μία αίσθηση ησυχίας και κάπως σαν να είσαι σε ένα αυτοκίνητο που σε λίγο τελείωνει η βενζίνη του. Και στο βάθος φαίνεται το βενζινάδικο. Θα σταματήσεις, θα βάλεις βενζίνη και θα φας και μία σοκοφρέτα. Φράουλα.
Smoke & Mirrors
Εδώ ο Andy κάνει καυγά σε γκόμενο που κάνει χαζομάρες. Φαίνεται απογυμνωμένο από μουσική τραγούδι, κάπως σαν το ηχητικό του να λειτουργεί μόνο για να κάνει φόντο στο τραγούδισμα. Έχει μονοσήμαντη μελωδία, αλλά καθώς εξελίσσεται, προστίθενται και ήχοι και νότες που κάπως σε εκπλήσουν. Κάπως δύσκολο στην πέψη τραγούδι - θέλει ακούσματα για να το πιάσεις.
Paradise
Αυτό το τραγούδι το πρωτάκουσα στο
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΞΕΣΗΚΩΤΙΚΟ ΡΕΜΥΞ του που ανέβασαν τα αγόρια στο soundcloud τους. Με τρέλανε, με τρέλανε. Αν κάποτε εξωγήινοι ερχόσαντε και μου ζητούσαν να τους φκιάξω μία κασέτα με 10 τραγούδια που "εξηγούν" στον αθώο μέσο εξωγήινο τι είναι η electropop, σίγουρα το Paradise θα ήταν μέσα. Στην κασέτα. Μπλιμπλίκια να τρώει η μάνα να μην δίνει του παιδιού ηλεκτροποπακίου. Πρέπει να το ακούσεις να το πιστέψεις. Σαν αν είσαι σε ντισκοτέκ στο άλφα του Κένταυρου, ή στο σκάφος της Οδύσσειας του Διαστήματος.Η μαγεία της ηλεκτροπόπ σε όλη της την γοητεία.
Stayed a little late Tonight
Ιδιοφυιές τραγουδίδιον... συγκεράζει την μπλιμπλικιά με την γλύκα της μπαλάντας. Αρχινίζει ήρεμα και σαν συνθεσάηζερ από το 1986 - και έχει και τον αριστουργηματικό εναρκτήριο στίχο "I just wanted everything to be perfect, but you would call me slightly OCD"... LOOOOOOOL και χαχαχα. Και εκεί που λες "Ok ένα καλό ηλεκτροπόπ track, τίποτε περισσότερο" έρχεται το chorus. Αχ και μια γλυκιά μελαγχολία σε δαγκάνει και ο στίχος "I should have left when you said you don't live here no more, you 're just hanging around..." σου θυμίζει τα δικά σου τα περίεργα το γκομενικά που νόμιζες ότι θα τα καταφέρεις αλλά... αλλά όχι μόνο δεν τα κατάφερες αλλά και λόγω της επιμονής να μην βλέπεις πληγώθηκες - που αν δεν επέμενες δεν θα είχες πληγωθεί τόσο πολύ. Αχ βαχ τι τα θες. Εξαιρετικό τραγούδι. Και γίνεται ακόμα πιο δυνατό το effect γιατί σταματά τόσο κοφτά. Εξαιρετικό κλείσιμο άλμπουμ.
το Violent Flame των Erasure μπορείς να το ακούσεις στην
σελίδα τους στο soundcloud.
είναι το άλμπουμ που με έκανε να ξαναποστάρω. είναι το άλμπουμ που με έκανε υπερήφανο που είμαι φαν τους καθώς και της ηλεκτροπόπ από το 1989.
