Thursday, December 26, 2019

ευχές εκ της παρακμής

Σε αυτόν τον κινηματογράφο, Κηφισίας κ Αλεξάνδρας, πριν από κάμποσο καιρό, έζησα μια από τις πιο παράξενες κ αξέχαστες στιγμές της ζωής μου... είδα ταινία, μπλοκμπάστερ, του Χόλυγουντ παρακαλώ, κ όμως, ήμουν ο μόνος θεατής στην προβολή. Η οποία έγινε κανονικά, δεν εμφανίστηκε, όπως ήμουν σίγουρος όσο πλησίαζε η ώρα της έναρξης ότι θα γίνει, κάποιος να μου πει "άσε μας κουκλίτσε μας, που θες ένα σινεμά μόνο για σένα" (ήμουν κουκλίτσος τότε, όντως).

Η προβολή λοιπόν του Bicentennial Man, έγινε, κανονικά, μόνο για έναν. Εμένα. Κανείς άλλος θεατής δεν εμφανίστηκε. Ω ναι. Ό,τι πλησιέστερο έζησα ποτέ σε "βαθύπλουτος ζάμπλουτος κροίσος μεγιστάνας του κεφαλαίου που έχει ιδιωτικό σινεμά" κ σε "πολίτης Κέην". Έτσι θυμάμαι την προβολή - ως εμπειρία πολυτέλειας, αστεία, παράξενη. Την ενοχή κ τις τύψεις που με βασάνιζαν, τις ξέχασα, - που κούραζα τους υπαλλήλους κ που έκαιγα ρεύμα...

Τι τα θες. Πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε. Έτσι λέει το ίντερνετ, όταν το ρωτάς πότε βγήκε αυτή η ταινία. Το σινεμά έκλεισε, χρόνια τώρα, (γιατί; ήταν τόσο σφιχτά τα πράγματα; ), αλλά αυτό δεν είναι ό,τι χειρότερο έφερε ο χρόνος... θυμηθείτε το τέλος του πρωταγωνιστή της ταινίας, του Ρόμπιν Βήληαμς (γερμανική προφορά, διότι μπορώ!).

Εγώ δε, ακόμα ενοχικός, ακόμη τυψιάρης όπως τότε που ήμουν 27, χαίρομαι που έχω μνήμη πειραχτήρι, που αλλάζει τα πράγματα όπως αγαπά κ όπως διασκεδάζει.

Να λοιπόν μια ωραία ευχή φίλοι μου, που σας την απευθύνω με όλη μου τη μελό αγάπη: το 2020, να χαλάνε μόνο κτήρια, όχι άνθρωποι. Κ να πειράζουμε την ζωή, τις αναμνήσεις, τις διαδρομές κ τους στόχους μας με αγάπη κ με κέφι.

Χρόνια πολλά! Καλές γιορτές!

3 comments:

Anonymous said...

Εκεί κοντά έμενα τότε, το θυμάμαι αυτό το σινεμά πολύ καλά! Και άδειο με τέσσερα πέντε άτομα, και με ουρές (Truman Show). Μόνη μου δεν έτυχε αλλά θα με έτρωγαν κι εμένα οι τύψεις!!

Καλή χρονιά :-)

Ουφ!

Provato said...

καλή χρονιά! νομίζω και εγώ μια δυο φορές πήγα και ήταν υπεργεμάτο!

Στέφανος said...

Είχα δει και γω μια ταινία εντελώς μόνος μου σε κινηματογραφο. Ήταν στα village του Ρέντη, η ταινία ήταν το κορίτσι με το τατουάζ! Λίγο σκιαχτηκα αλλά όλα καλά! Ιδιαίτερη εμπειρία. Όταν ρώτησα μια υπάλληλο μου είπε ότι οι προβολές γίνονται είτε υπάρχουν θεατές είτε όχι!!!