...θεωρώ όλη αυτή την ιστορία μία φοβερή ανοησία και απορώ πραγματικά με τους ανθρώπους που ψαρώνουν και γίνονται οπαδοί μίας τόσο φυγόδικης και φυγόπονης συμπεριφοράς.
Τι θέλει τώρα να μας πει ο τύπος - ότι αρνείται τον κόσμο λόγω της ευαισθησίας του; Τους δικούς του, τη γυναίκα την κόρη τους γονείς του τους σκέφτηκε καθόλου που τους γάμησε την ψυχολογία με όλα αυτά τα καραγκοζιλίκια... ωραίος ευαίσθητος!
Μη χέσω...
Η ζωή ρε μαλάκες θέλει δράση, όχι απόσυρση - και στο κάτω κάτω άμα γουστάρεις να γίνεις διάσημος πήγαινε στο fame story... το βρίσκω πιο τίμιο και καθαρό από αυτές τις αμπελομαλακίες...
2 comments:
Νομίζω ότι ο Λιαντίνης δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί επί προσωπικού αλλά επί της διδασκαλίας του. Στο www.liantinis.gr μπορεί να βρει κανείς ενδιαφέροντα αποσπάσματα. Το γεγονός ότι ήταν ημίτρελος προσθέτει γοητεία στην όλη υπόθεση, συν το ότι οι απόψεις του περί συμφιλίωσης με το θάνατο από μικρή ηλικία δεν είναι για πέταμα αλλά είναι challenging.
Εγώ πάντως δε θα τον έκανα παρέα και εννοείται ούτε πρόκειται να τον χειροκροτήσω που την έκανε κατά αυτό τον τρόπο.
Από την άλλη, σε τι διαφέρει η περίπτωσή του από αυτή του Kurt Cobain;
... άρα, συμφωνούμε ότι είναι μία περίπτωση που πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν θέαμα... καμία ουσία και κανένα δίκιο...
Όσο για τον Curt... ποτέ δεν τον έβρισκα γοητευτικό ή συμπαθητικό... και να έμοιαζαν οι δύο περιπτώσεις το ίδιο αδιάφορο θα μου ήταν...
Μην με παρεξηγείς, δεν έχω την νοοτροπία του οι μαλάκες που αυτοκτονούν είναι για τα σκουπίδια... απλά την αρρώστια σου (στην προκειμένη περίπτωση την κατάθλιψη) μην την κάνεις φιλοσοφία.... βρες έναν άλλο τρόπο να την ξεπεράσεις...
Post a Comment