Η πρώτη φωτό από τις διακοπές 2005

Θυμάμαι την μέρα που τραβήχτηκε. Είναι η πιο ζεστή του καλοκαιριού. Το προηγούμενο βράδυ δεν έχω κλείσει μάτι από το sex με το ρεμάλι και όπως καταλαβαίνεις είμαι κομμάτια. Αποφασίζουμε να πάμε σε μία απομονωμένη παραλία. Καμμία ώρα πριν φτάσουμε σκάει το λάστιχο στο Νταϊχάτσου. Αρχίζει η αναγκαστική πεζοπορία. (θα μου πεις, σιγά την διαφορά - και πάνω στην καρότσα του αγροτικού ο ίδιο ήλιος με χτύπαγε. Βέβαια, δεν έπρεπε να περπατάω...).

Περπατάγαμε και περπατάγαμε και περπατάγαμε... είχε περάσει πάνω από μία ώρα όταν το ρεμάλι απόκαμε. Τι να κάνω κι εγώ ο κακομοίρης, ερωτευμένο προβατο είμαι, αναγκάστηκα να τον πάρω στην πλάτη μου. Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω, τι να δω μπροστά μου;

Τον Φανούρη τον φορτηγατζή με την φαμίλια του!! και τι φαμίλια ήταν αυτή!!!

Ο Φανούρης που λέτε παντρεύτηκε έναν Αμερικανοεβραίο κιουρέιτορ στο Μομα.Τον γνώρισε μία μέρα που έκανε παράδοση έναν πίνακα του Fart Attack για να μπει στην μόνιμη συλλογή του μουσείου. Ο έρωτας ήταν παραπάνω από κεραυνοβόλος. Κεραυνολάρισα, μη σου πω και κεραυνοκατερίνη...

Παντρεύτηκαν στο ράντσο του γιου του κιουτέιτορ με παρανυφάκια τα εγγόνια και τα δισέγγονα του (εννοείται 'οτι τα παιδιά τα υϊοθέτησε ο Φανούρης - ένας τέτοις άντρας δεν θα μπορούσε παρά να είναι καλή μάνα). Το catering ήταν από την κουρούνα. Οι μπομπονιέρες ήταν ταμπακιέρες του macmanus, ενώ κουμπάρος ήταν ο Winnie the Pooh.

Ο Φανούρης ήταν κούκλος - φόραγε ένα μπουστάκι που τόνιζε την κοιλάρα του και άσπροκίτρινο σώβρακο Μινέρβα ενώ ήταν ξυπόλητος από την μέση και κάτω. Ο κιορέιτορ φόραγε CK και Kenneth Cole.

Τέλος πάντων για να μη σε κουράζω, αφού μου έδειξε φωτογραφίες από το γάμο του και catched up χωρίσαμε με το Φανούρη. Πήρε ο καθένας το δρόμο του. H τελευταία του Λέξη καθώς με χαιρετούσε δακρυσμένος και ξύνοντας το τεράστιο απόκρυφο του ήταν: "Αχ ρε προβατάκο μυαλό δεν βάζεις... τι σου έχω πει, να μην αφήνεις τους άντρες να σε ανεβαίνουν στην πλάτη; ".

Ακολούθησα την συμβουλή του - έριξα μία κλωτσιά στο ρεμάλι και τον έριξα από την πλάτη μου... αλλά το νόημα είχε; Είχαμε φτάσει πια στην υπέροχη απομονωμένη παραλία. Πήραμε κρέμες για το πρόσωπο από το Hondo δίπλα στο κύμα και μετά βουτήξαμε.

Αχ..... τι μπορεί να θυμηθεί κανείς με μία απλή φωτό... Όσο περνάνε οι μέρες και θα "βυθίζονται" στον υποσυνείδητο οι διακοπές 2005 θα ανεβάζω και άλλες. Σταυ ψοννεψτεδ