Η εκδίκηση ενός κομπλεξικού

Κατεβαίνω με το μηχανάκι την αγαπημένη Κηφισίας. Επιστρέφω από την δουλειά. Τα κλασικά, τα ξέρεις τα ρούτινα της ζωής μου... Είμαι στο φανάρι σταματημένος και εύχομαι στον Θεό της κωλοχαράδρας να σκάσει δίπλα μου κανένα μηχανάκι, από αυτά που πρέπει να σκύψεις ΠΟΛΥ για να τα οδηγήσεις, με κανέναν κούκλο οδηγό να δω και εγώ κάτι να φαντάζομαι μέχρι να φτάσω σπίτι.

Και σκάει! Όχι αυτό που ήθελα, αλλά κάτι σκάει: Καραντιζαϊνάτη μηχανή, σε super “υψηλής-αισθητικής-εκεί-που-η-πρωτοπορία-συναναντάει-τον-μπογιατζή” χρώματα, με δύο αναβάτες. Ντυμένοι στην τρίχα! Με γυαλί ηλίου σχεδιασμένο από τον δάσκαλο του Φίλιππου Στάρκου, με κάτι πουκάμισα και παντελόνια κατευθείαν από έντιτο μόδας του Γουίρεντ (αν το Wired είχε μόδα, that is).

...Και κάτι παπούτσια!!! Μα κάτι παπούτσια!!! Σχεδιασμένα σε εργαστήρι μεσοτοιχία με το εργαστήρι της Apple… αεροδυναμικά, ελαφριά, μουράτα. Σαν κότερα, ένα πράγμα!

Εννοείται, οι δύο τύποι είναι σε φάση «το απολαμβάνω όλο αυτό τρελά». Ρίχνουν υποτιμητικές ματιές και σε μένα που ως συνήθως είμαι σαν τον λέτσο, και στον γάιδαρο (την vespa ανόητε...) που είναι μέσα στην μπίχλα (δεν το πλένω για να μην μου το κλέψουν....). Δίπλα μου ένας παπάκιας ο οποίος τραβάει την ίδια αντιμετώπιση: «Τι λε ρε πλέμπα που θα μοιραστώ τον ίδιο δρόμο με εσένα...».

Κοιτάζω χαμηλά. Ο συνοδηγός της μηχανής έχει κάνει το στυλιστικό σφάλμα νούμερο 5: Επειδής το παπούτσι τον εχτυπάει έχει βάλει τσιρότο στη φτέρνα, το οποίο ως καλό τσιρότο έχει ξεκολλήσει και έχει φύγει από την θέση του και κρέμεται ολάκερο, πάνω από το πίσω μέρος του παπουτσιού-κοτέρου (μη σου πω ότι κρύβει και την μάρκα). Τζάμπα τόσος κόπος για άψογο styling – ένα hansaplast φτάνει να φέρει την καταστροφή..

Αλλά τι νόημα έχει μία καταστροφή άμα δεν την έχεις πάρει πρέφα;

Και κάνω την συγκλονιστική κίνηση. Τεντώνω τον δείχτη και σκουντάω το συνοδηγό. Αυτός γυρίζει και με κοιτάζει με τρελή αηδία. «Πως τολμάς» λέει όλη του η ύπαρξη.

Να σου πω φιλαράκο, του λέω, σου κρέμεται ένα ματωμένο τσιρότο από το ποδάρι!

Αυτά τα λόγια ΑΚΡΙΒΩΣ!

Πατάω γκάζι και φεύγω.

Δεν ξέρω τ έγινε μετά.