Η ζωή μου όλη

Τα χαϊρια μου με το dvd club της γειτονιάς μου τα ξέρεις... μην σε κουράζω να τα συνοψίζω, άμα θες διάβασέ τα εδώ.

εχτές το βράδυ, αργά, γράφτηκε ακόμα ένα επεισόδιο στο saga με τον τίτλο "Ο Βαγγελής πειράζει το παιδάκι που έχει το dvd club".

Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή.

Ήταν ένα όμορφο απόγευμα. Έφυγα νωρίς από την δουλειά, γύρω στις 6, και έφτασα γρήγορα γρήγορα σπίτι διότι ένας ευγενικός, καλόκαρδος συνάδελφος είχε την καλωσύνη να με πετάξει με το παπάκι του (στο τέλος της μέρας είναι, καμία φορά, σισύφιο έργο να περπατήσω αυτά τα δέκα λεπτά που χωρίζουν το γραφείο από το σπιτοκαλυβάκι).

Αμέσως γδύθηκα - στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη και υπό του ήχους της 9ης του Μπετόβεν άρχισα αργά αργά και υπαινικτικά να χαϊδεύω το κορμί μου. Κάθε τόσο άπλωνα λίγο λάδι "το χωριό" στα χέρια μου.... ΑΚΥΡΟ, ΑΚΥΡΟ αυτό δεν έγινε, δεν έγινε λέω, δεν ξέρω τι με έπιασε...

Συνεχίζω - με το που έφτασα σπίτι, ξάπλωσα. Διάβασα το βιβλίο μου για κανένα μισάωρο.

(άσχετο, αλλά σχετικό - είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό. Πρόκειται για μία ψυχοβιογραφία του Κεμάλ Ατατούρκ, και πραγματικά έχει αλλάξει αρκετά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα σχετικά με τους γείτονες και τα ζόρια που έχουν τραβήξει και εκείνοι από τις μαλακισμένες μεγάλες δυνάμεις... αναζήτησε το και φυλλομέτρησέ το στο βιβλιοπωλείο. Πιστεύω ότι αν σε ενδιαφέρει η ιστορία θα σου αρέσει. Άσε που είναι και σούπερ ενδιαφέρον να βλέπεις να αναλύονται με ψυχαναλυτικούς όρους κάποιες από τις πράξεις του μεγάλου Κεμάλ...).

Μέτα το διάβασμα έριξα ένα υπνάκι για μιάμιση ωρίτσα. Πρέπει να είδα περίεργα βαριά όνειρα γιατί σηκώθηκα βαρύθυμος. Ευτυχώς που τηλεφωνηθήκαμε με την Λώρα για να μιλήσουμε για τα ζώδια (μου έδωσε τις προβλέψεις της βδομάδας που αρχίζει την μεθεπόμενη Πέμπτη, τις οποίες θα γράψω και θα στείλω στην εφημερίδα μέχρι την Παρασκευή - στα λέω αυτά για να ξέρεις τα ρούτινα της ζωής μου, γιατί είμαστε πια φίλοι...).

Το τηλεφώνημά μας μου έφτιαξε λίγο την διάθεση - φοβάμαι, ειρήσθω εν παρόδω, ότι την δική της την χάλασε... και να φανταστείς ότι δεν της έκανα και παρατήρηση που έχει έναν αιώνα να μου στείλει ζώδια για το www.provato.gr (είμαι σε φάση να αρχίσω να μαζεύω comments ώστε να της τα δείξω μπας και φιλοτιμηθεί... θα σε ενημερώσω να συμμετάσχεις!).

Με καλύτερη διάθεση και παρά το ότι πλησίαζε 10 η ώρα αποφάσισα να πάω τελικά να κολυμπήσω λίγο. Καλά αποφάσισα! Η πισίνα ήταν εντελώς άδεια!! Η δική μου ιδιωτική πισίνα στο κέντρο της Αθήνας!!! Έκανα τα 1800 μέτρα μου (τα οποία εχτές, μυστήριο πράγμα, μου βγήκαν πολύ εύκολα...) και ξεκίνησα για το σπίτι, αφού προηγουμένος έριξα και ένα ξυρισματάκι γιατι εδώ και μερικές μέρες έμοιαζα με τον Γιαγκούλα μετά από 20 μέρες στην απομόνωση!

Με αυτά και με εκείνα όμως η ώρα πλησίαζε 12!

Το dvd club κλείνει εκείνη την ώρα και είχα αποφασίσει να κάνω στον εαυτό μου δώρο μία καλή ταινία να χαζέψω λίγο πριν κοιμηθώ!

Η σκέψη ότι μπορεί να μην το προλάβαινα ανοιχτό με φρίκαρε. Τέτοια πίεση και άγχος δεν έχω ξανανιώσει! Ούτε καν όταν ανακάλυψα στο στρατό ότι μου έχει τελειώσει η κολώνια μου (Tsar Van Kleef & Arpels) και πως στην Λήμνο δεν είχε Hondos Center.

Ευτυχώς όμως είχα άγιο! Ο άγγελος μου φρόντισε να φτάσω στο dvd club στις 12 παρά 3.

Ανακουφισμένος που είχα καταφέρει να το προλάβω ανοιχτό, ανοίγω με ορμητικότητα την πόρτα, μπουκάρω στο (άδειο από πελάτες) dvd club και με το πιο χαρούμενο χαμόγελο στο πρόσωπο μου, το οποίο ήταν γεμάτο αλήθεια λέω στον αγαπημένο πωλητή - ιδιοκτήτη:

- Αχ, ευτυχώς σας πρόλαβα. Δεν ξέρω κι εγώ μέχρι που θα έφτανα αν απόψε δεν έβλεπα ένα dvd με σκληρό gay porno...

Ο πωλητής, πάντα ευγενικός, πάντα κύριος, μου λέει ένα καλογυαλισμένο "Γεια", ενώ εγώ συνεχίζω αναβαίνοντας στο πατάρι με τα porno dvd:

- Μπιέλα θα βάραγα! Μα την πίστη μου σας λέω...

(η ευγένεια πάνω από όλα, όπως είπαμε...).

Καλημπέεεεεερα!