Αχ, diana ross! Ημουν φανταρος το καλοκαιρι που ηρθε στην Αθηνα, ειχα παρει εισητηριο, ημουν πανετοιμος και εκεινη την ημερα σκαει επιφυλακη. Νιωθω να μου ερχεται το εγκεφαλικο, οταν μας ανακοινωνουν οτι θα βγουν εξω μονο δυο ατομα απ' ολο το στρατοπεδο, τα οποια θα εδιναν αιμα για ενα εκτακτο περιστατικο στο "Σωτηρια". Χωρις δευτερη σκεψη, σκαω στο γραφειο του διοικητη και του λεω "δεν θα σας πω ψεμματα. συμβαινει το και το και θα σας παρακαλουσα να ειμαι το ενα απο τα δυο ατομα" Και μου λεει "Ενταξει" (!) Ηταν η πρωτη φορα που πιστεψα στο "ο τολμων νικα!" Σκαω στο "Σωτηρια" γκαζομενος, μπαινω στο αιματολογικο, φωναζωντας "ελατε να μου παρετε αιμα, εχω να παω στην diana ross" (!) Τι εχουν ακουσει κι αυτες οι νοσοκομες! Με τουτα και μ' εκεινα πηγα στο Ηρωδειο, οπου η diana ηταν γαματη! Ν' ακους αυτο και το missing you και να ριχνεις κλεφτη ματια και στην Ακροπολη. ΤΕΛΕΙΑ!
Ευχαριστώ για το τραγούδι. Αυτό ήταν από το Mahogany, μια πολλή κακή και συντηρητική ταινία, που έδειχνε την άνοδο μίας πανέμορφης κοπέλας έξω από τον κόσμο (και της αληθινές αξίες) του γκέτο, ψηλά στον κόσμο της μόδας. Έπαιξε και o Anthony Perkins, και έκανε ένα gay νομίζω χαρακτήρα… αλλά μέχρι εκεί με πάει η μνήμη μου.
Έμεινε το τραγούδι, ένα από τα καλύτερα solos της Ross.
απλά άψογο, απ'τις καλύτερες στιγμές της μεγάλης της καριέρας (την έχω δει στο Λονδίνο να κατεβαίνει από τη λίμο της για ψώνια στο Τσέλσι, και παρότι 1 και τίποτα στο ύψος σου δίνει την αίσθηση γίγαντα - θεά η γυναίκα)
από ότι καταλαβαίνω από τους προλαλήσαντες, είμαι ο μόνος που είδες το βίντεο περιμένοντας να γίνει κάτι!!!!!! (να μιλήσει η νταιάνα από το δίσκο, να σπάσει καποιος το πικάπ, κάτι ρε παιδί μου)
10 comments:
είναι εκπληκτικό τραγούδι! ευχαριστώ, καιρό είχα να το ακούσω.. (τουλάχιστον θρηνείς με στυλ... κάνω κι εγώ την προσπάθειά μου να σε τσηρ γιου απ)
φλο (κάτη)
τι μου κάνεις τώρα..
Ευτυχώς που δεν το έβαλες από Μαριάχ Κάρει να με πιάσουν τα γέλια :)
Αχ, diana ross! Ημουν φανταρος το καλοκαιρι που ηρθε στην Αθηνα, ειχα παρει εισητηριο, ημουν πανετοιμος και εκεινη την ημερα σκαει επιφυλακη. Νιωθω να μου ερχεται το εγκεφαλικο, οταν μας ανακοινωνουν οτι θα βγουν εξω μονο δυο ατομα απ' ολο το στρατοπεδο, τα οποια θα εδιναν αιμα για ενα εκτακτο περιστατικο στο "Σωτηρια". Χωρις δευτερη σκεψη, σκαω στο γραφειο του διοικητη και του λεω "δεν θα σας πω ψεμματα. συμβαινει το και το και θα σας παρακαλουσα να ειμαι το ενα απο τα δυο ατομα" Και μου λεει "Ενταξει" (!) Ηταν η πρωτη φορα που πιστεψα στο "ο τολμων νικα!"
Σκαω στο "Σωτηρια" γκαζομενος, μπαινω στο αιματολογικο, φωναζωντας "ελατε να μου παρετε αιμα, εχω να παω στην diana ross" (!) Τι εχουν ακουσει κι αυτες οι νοσοκομες!
Με τουτα και μ' εκεινα πηγα στο Ηρωδειο, οπου η diana ηταν γαματη! Ν' ακους αυτο και το missing you και να ριχνεις κλεφτη ματια και στην Ακροπολη. ΤΕΛΕΙΑ!
Φανταστικό! Το έμαθα από τη Τζέη Λο (μη με βρίσετε παρακαλώ - έκανα και ρίμα).
Το είπε και η σιχαμένη Μαράηα;
Να σου πω, ποστ παρά ποστ θα είναι θρήνος στο εξής; :PP (Είμαι αναίσθητος το ξέρω...)
Ευχαριστώ για το τραγούδι. Αυτό ήταν από το Mahogany, μια πολλή κακή και συντηρητική ταινία, που έδειχνε την άνοδο μίας πανέμορφης κοπέλας έξω από τον κόσμο (και της αληθινές αξίες) του γκέτο, ψηλά στον κόσμο της μόδας. Έπαιξε και o Anthony Perkins, και έκανε ένα gay νομίζω χαρακτήρα… αλλά μέχρι εκεί με πάει η μνήμη μου.
Έμεινε το τραγούδι, ένα από τα καλύτερα solos της Ross.
Yorgos
Αγαπητέ μου yorgo, έμεινε και η σκηνή της φωτογράφισης στην ταινία.
Και ναι ήταν ΘΕΑ στο Ηρώδειο και η βραδυά μαγική.
απλά άψογο, απ'τις καλύτερες στιγμές της μεγάλης της καριέρας (την έχω δει στο Λονδίνο να κατεβαίνει από τη λίμο της για ψώνια στο Τσέλσι, και παρότι 1 και τίποτα στο ύψος σου δίνει την αίσθηση γίγαντα - θεά η γυναίκα)
από ότι καταλαβαίνω από τους προλαλήσαντες, είμαι ο μόνος που είδες το βίντεο περιμένοντας να γίνει κάτι!!!!!! (να μιλήσει η νταιάνα από το δίσκο, να σπάσει καποιος το πικάπ, κάτι ρε παιδί μου)
χεχε...;)
και χωρισμενος
και minimal
και diana
μια χαρα!
οσο για μενα το φερω βαρεως το μ@λ@λ@ που μου πεταξες κι ειπα να το σταματησω το weekend για κατι live.
o μ@λ@κ@ς της γειτονιας των μπουτικ
Post a Comment