τον Απρίλιο του 1976 ο προβατάκος σου είναι δυόμιση χρονών. Η Χαρούλα Αλεξίου είναι λίγο μεγαλύτερη, έχει φτάσει πια τα 25 της - αλλά ήδη πια έχει μπει με μεγάλη φόρα στην ελληνική μουσική. Βγάζει ένα δίσκο (που να είναι καλά ο gazakas που μου έστειλε σε μεγάλο μέγεθος το εξώφυλλο του γιατί αλλιώς θα σας είχα με αυτό το σούπερ μικρό) που λέγεται απλά 2 (...νόμιζες ότι ο Παπαϊωάνου έχει πρωτότυπες ιδέες...χα!) και είναι γνωστός ως "πορτραίτο".
Είναι ωραίος δίσκος. Λαϊκός πολύ. Και φαίνεται πως έκανε μεγάλη επιτυχία - έχει μέσα αρκετά τραγούδια που σίγουρα τα ξέρεις. Την Γκαρσόνα, το Κίτρινη Πόλη, και το uber απόλυτο κατάλληλο για πένθος ελληνικό τραγούδι το Πως να σε λησμονήσω.
...σήμερα το μεσημεράκι σηκώθηκα αργά. Χτες και προχτές είχα καλέσει φίλους να φάμε σουβλάκια στο σπίτι και στην κουζίνα με περίμενε ένα βουνό άπλυτα πιάτα.
δεν έχω καλύτερο και πιο χαλαρωτικό από το να κάνω πιάτο ακούγοντας μουσική και ψιλοτραγουδώντας. ...αλλά πριν γίνει περνάω μία μεγάλη δυσκολία. Να διαλέξω τι δίσκο θα βάλω να παίζει στο φορητό cd player που έχω στην κουζίνα...
Δεν είναι εύκολη διαδικασία, είμαι και στραβόξυλο, μου παίρνει κάμποση ώρα αυτό το πράγμα - σήμερα όμως τα δαχτυλά μου με οδήγησαν σχεδόν αυτόματα σε αυτόν τον δίσκο της Αλεξίου. Είχα αγοράσει την επανέκδοσή του μήνες πριν, αλλά ακόμα δεν είχα αξιωθεί να τον ακούσω. Μέχρι σήμερα.
...και ανακάλυψα μέσα ένα τραγούδι που όταν το άκουσα, δεν ξέρω πως δεν μου έπεσε το ποτήρι που σαπούνιζα εκείνη την στιγμή να γίνει θρύψαλλα χίλια κομμάτια... έκανε όμως την καρδιά μου χίλια κομμάτια... Λέγεται "και σε μένα κρίμα", και το έχει γράψει ο θεός Πυθαγόρας με τον Χρήστο Νικολόπουλο. (ρησπέκτς)
Η ιστορία είναι πολύ απλή. Η Χαρούλα (που τότε ήταν κάπως έτσι): τα έχει πάρει άσχημα γιατί ο αγαπημένος της είναι ναυτικός - και έτσι τον βλέπει μία φορά στις τόσες. Τι απλοϊκό... αλλά και πόσα πολλά πράγματα μου βγάζει...
Πρόσεξε τους στίχους:
Τα χέρια σου τ΄ανήμερα
κατάρτια τα΄χεις κάνει (ο τύπος είναι λεβέντης. έχει χερούκλες, που σαν σωστός άντρας τις χρησιμοποιεί όχι για να βάζει ενυδατική αλλά για να φέρνει ψωμί στο τραπέζι)
μιά φυλακή το σήμερα
και το ψωμί δε φτάνει (αναφορά στα προβλήματα της εποχής - κοινωνικά και οικονομικά)
Και σε μένα κρίμα σ΄έχω ένανε (λεβέντισσα και εκείνη, η Χαρούλα δηλαδή - αγαπά μόνο αυτόν, του είναι πιστή, τον έχει μοναδικό και κυρίως δεν φοβάται να του το πει.... λεβέντισα σου λέω, σωστό ταίρι για έναν αληθινό άντρακλα. ρησπέκτς ξανά μανά)
κι αγαπάς το κύμα σα και μένανε (...αλλά αυτός είναι και άντρας που θέλει να καλύψει την αρχετυπική ανάγκη του να είναι κοντά στην φύση και το Θεό. Και αυτό σε συνδυασμό με την ανάγκη να φέρει ψωμί στο σπίτι τον κάνει να αγαπά την θάλασσα και όταν η Χαρούλα του λέει "βρες ρε μωρό μου μια δουλειά εδώ, έχω θείο στο Υπουργείο, άσε που οι δίσκοι μου πάνε καλά..." αυτός της γελά, την φιλά και της λέει "αγαπώ τη θάλασσα Χαρούλα, θα μαραζώσω αν την αφήσω - και σιγά μη δεχτώ να με θρέφεις εσύ". Η Χαρούλα λυσσάει αλλά δεν θέλει να του χαλάσει χατήρι, τον αγαπά πολύ).
στο κορμί σου πρίμα να με δένανε (...οπότε, τι σκέφτεται; φαντασίες, ερωτικές φαντασίες. αυτός ειλικρινά είναι ο πιο καυλωμένος και καυλωτικός στίχος που έχω ακούσει σε ελληνικό τραγούδι εδώ και πάρα πολύ καιρό. πέφτω και παίρνω ρησπέκτς ρησπέκτς)
και σε μένα κρίμα σε έχω ένανε (...πίκρα).
Ανάθεμα τις θάλασσες
κατάρα στη μιζέρια
που μιαν αγάπη χάλασες
και ζεις σε ξένα χέρια (στο δεύτερο κουπλέ η Χαρούλα τα παίρνει λίγο. ...όχι όμως με μίσος και απογοήτευση. Τα παίρνει για να το χειριστεί όλο αυτό, να το βγάλει από μέσα της μην της μείνει απωθημένο, ώστε να μπορεί να είναι μαζί με την αγάπη της για τώρα και για πάντα).
(...και αφού ξεσπάσει, μελώνει πάλι, και του λέει ξανά το ρεφραίν - ενώ εμείς, εγώ, από μία γωνία κάθομαι και κοιτάω. έχω πια μελώσει τελείως και ζηλέυω... να σκέφτομαι, έτσι θέλω κι εμένα να με αγαπάνε. ...αλλά εγώ δεν θα φύγω να πάω στα καράβια!):
Και σε μένα κρίμα σ΄εχω ένανε
κι αγαπάς το κύμα σα και μένανε
στο κορμί σου πρίμα να με δένανε
και σε μένα κρίμα σε έχω ένανε
πάρε και άλλη μία φωτογραφία της Χαρούλας, που βρήκα εδώ...
και βέβαια πάρε και το ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ που τα έκανε όλα... ο Νικολόπουλος είναι φοβερά ταλαντούχος. όταν έγραψε το τραγούδι ήταν 29.
13 comments:
Θα σε στενοχωρήσω αν σου πω πως εχθές που η Χαρούλα είχε live στην Καβάλα, ήμουν με την οικογένεια μου σε μια ταβέρνα και ήρθε να φάει το μεσημεριανό της. Στο δίπλα τραπέζι. Ντρέπομαι ακόμα που δεν βρήκα το θάρρος να της ζητήσω αυτόγραφο, ακόμα κι εγώ, μια Δελαφράγκα! (Δηλαδή αυτή έπρεπε να μου ζητήσει αυτόγραφο αλλά δεν θα το κάνω θέμα)
1ον, αγαπητέ μου, τρία πιατάκια χρησιμοποίησες εψές και αυτά την επόμενη θα στα πλύνουμε για να μην γκρινιάζεις.....
2ον, θα σε στεναχωρήσω γιατί πριν από πολλά η Χ.Α. με μια κιθάρα και ένα ολόγιομο φεγγάρι, κάπου στην Μυτιλήνη, σε μια παραλία μας μάγεψε. Ήταν η εποχή που μόλις είχε βγάλει τον δίσκο.
Εγώ δε θα σε στεναχωρήσω Προβατάκο. Είναι πολύ ωραίο που έκανες ολόκληρο ποστ για ένα τραγούδι. :)
Ειδικά η ανάλυση ήταν κορυφαία
"βρες ρε μωρό μου μια δουλειά εδώ, έχω θείο στο Υπουργείο, άσε που οι δίσκοι μου πάνε καλά..."
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Πέφτω και παίρνω ρησπέκτ στην Θεά των Θεών Χαρούλα.
Aχ Βαχ κι εγω την γνωρισα οταν ηρθε να ψωνισει απο εκει που εργαζομουν,μονο το χερι δεν της φιλησα.Αχ βαχ προβατε καλα που εισαι κι εσυ και μου κρατας παρεα.
Ευτυχως που δεν πλενω ποτε πιατα, αλλα μετα απο αυτην την ιστορια θα παρω το ραδιο απο την κουζινα για να μην συνοδεψω οσμες, κακα φαγητα κτλ με τραγουδια και δεν μπορω να εκφραστω, ωστοσο θα ξεκινησω ηδη ενα κομποδεμα υπερ πλυντηριου πιατων (υπερ πιστεως και πατριδος).
Το "αντε αντε Μπαρμπαγιαννακακη, που ειναι που ειναι πουν' το μαρικακι? ψαρακια τηγανιζει μες το μαγεριο..." δεν πιστευω να σε εχει κανει να εχεις αχτι καμια τσιπουρα, κανα γαβρο??? ή ακομα χειροτερα την Αθερινα τωρα που ειναι και προστατευομενο ειδος?
Κατ' αρχάς, σ' ευχαριστώ που με έκανες να προσέξω αυτό το τραγούδι. Το είχα αλλά ποτέ δεν είχα σταθεί σ' αυτό.
Κατά δεύτερον, το τραγούδι είναι κορυφαίο και μου θύμισε τη θεία μου που παρόμοια πράγματα σκεφτόταν όταν ο θείος μου ήταν σε μπάρκο μέχρι να βγει στη σύνταξη.
Κατά τρίτον, όντως το κομμάτι συγκαταλέγεται στα πιο καυλιάρικα ελληνικά τραγούδια μαζί με το "Πρώτη Φορά" [Τα μάτια μου στα μάτια σου κτλ.], το "Θα Πιω Απόψε το Φεγγάρι", το "Η Πιο Μεγάλη Ώρα" κα.
Κατά τέταρτον,
πάρε να 'χεις
Βρήκα το Ερωτικό του Μητσιά από την Χαρούλα, είναι καταπληκτική η εκτέλεση,of course.
Το έκανα upload ΕΔΩ
πιστεύω να λειτουργεί το link γιατί κάποιες ουσιώδεις γνώσεις της HTML τις έχουμε :Ρ
αγαπημένη Τζέλλα, πολύ χαίρομαι που με διαβάζεις και στις διακοπές σου. μπεεεε. καλά κάνεις. όσον αφορά την Καβάλα... επειδή δεν είμαι ανταγωνιστικός και σακαφιόρης δεν με στεναχωρείς καθόλου που είδες εσύ τη χαρούλα και όχι εγώ... βέβαια με στεναχωρείς που δεν της πήρες αυτόγραφο... αλλά τέλος πάντων ας μη το σχολιάσω και κολαστώ. Τέλος όσον αφορά το ερωτικό, ως φαν της Χαρούλας, για την ακρίβεια ο μεγαλύτερος της στην ελλάδα, γνωρίζω ότι το έχει πει και μάλιστα και σε ποιο δίσκο της... μπεεεεευχαριστώ πάντως πολύ για τον κόπο :-))
pavle μου 3 χρησιμοποιήσατε όντως αλλά τι να κάνω ο κακούργος που είχα αφήσει άπλυτο από το πάσχα.... μπεεεεεεε σου λέω. όσον αφορά την ιστορία με την Χαρούλα και την κιθάρα.... μου την έχεις πει και το μόνο που μπορώ να πω είναι ασταδγιάλα! xxxx
neverlandean μουμουμουμουΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ αγαπημένε. είναι όντως Θεά των Θεών. Πότε θα κάνεις post αφιέρωμα;
χάρη μου εσύ να είσαι καλά που μου κρατάς παρέα. μπεεεε και φιλιά! :-)
x-oyranoy είσαι ακόμα ένα δείγμα παλαβού αγαπημένου αναγνώστη του www.provato.gr. τι να πω πια, μένω άσφαλτος.
gazakas χιλιάδες οποαδοί σου με ρομποτικοί φωνή και ζόμπι ύφος κυκλοφορούν στην Αθήνα και επαναλαμβάνουν: μπεεεευχαριστούμε, μπεεεευχαριστούμε, μπεεεευχαριστούμε. ευχαριστώ πολύ φίλε! :-))
Αχ τον καιρό της σχέσης μας πλύσιμο πιάτων δεν ήξερες τι ήταν γιατί όλες τις δουλειές του σπιτιού τις έκανα εγώ και σε είχα στα ώπα ώπα.
Τώρα που με τη στάση σου και τη συμπεριφορά σου χωρίσαμε, βάλε και κανένα χοουμ θίατρ στην κουζίνα γιατί έχει πολύ φασίνα.....
Γειά σου Πρόβατέ μου! Ευτυχώς που έχεις και Χαρούλα γιατί το άλλο απο τίτλο τουλάχιστον δεν το θυμάμαι και με την σύνδεση της Αντιπάρου αποκλείεται να κατεβάσω τραγούδι, θα νυχτώσει! Χαρούλα! Τρομερό κορίτσι, τρομερή γυναίκα, μεγάλη τραγουδίστρια! Είμαι πολύ Χαρουλικός, τώρα το κατάλαβα και πάω να βουτήξω να ΑΣΚΗΘΩ επειγόντως! Σ΄αγαπάω ρέ! Και όχι ιντερνετικά και μαλακίες, κανονικά, in the real world!
Αυτό το "ερωτικό του Μητσιά " με πόνεσε. Για μένα είναι τραγούδι της Χαρούλας.
Εχω την αίσθηση ότι το πρωτάκουσα ζωντανά απ τη Χαρούλα. Ηταν χειμώνας στην Πλάκα, ξέρεις, εκεί στο σινε Παρί.
Είχα πάθει κάτι μ αυτό το τραγούδι. Είδα το πρόγραμμα πολλές φορές εκείνη τη σαιζόν.
Νομίζω πως ο δίσκος κυκλοφόρησε ακριβώς μετά από αυτή τη ζωντανή ερμηνεία της Χαρούλας. Ο Μητσιάς μου φάνηκε πολύ λίγος τότε, κάπως άχρωμος σε σύγκριση με τη Χαρούλα.
Αλήθεια πρόβατε, μπορείς να ερευνήσεις αν έτσι έχουν τα πράγματα;
Ο Ανώνυμος
πωπωωωω.. τη λατρεύω! με τη φωνή της μεγάλωσα, και θα λεγα πως την προτιμώ στις καταθλιπτικές της μπαλάντες.
(υ.γ. εγώ το 76 δεν είχα γεννηθεί μπουαχα-χα-χα =ΡΡΡ νια νια νια )
Αγαπητέ Ανώνυμε, το info του τραγουδιού έχει ως εξής.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Et voila! :)
Post a Comment