Ωραία είναι απόψε η Παρασκευή.
Δροσούλα έχει, καλοκαιράκι στην αρχή του.
Είμαι με το σώβρακο και κάνω δουλειές στο σπίτι. Ήθελα να πάω να κολυμπήσω λιγάκι, αλλά μετά ξεθέλησα.
Ε, ας πάω λίγότερες φορές αυτήν την βδομάδα, δεν χάθηκε και ο κόσμος.τεμπελόλ λολ
Όσο κάνω πιάτο, ρούχο, ξεσκόνισμα, έχώ βάλει και ακούω το πρώτο cd από το Ανθολόγιο της Αλεξίου.
Μου αρέσει η Αλεξίου πολύ, το ξέρεις. Και το ελληνικό τραγούδι μου αρέσει πολύ.
Και απόψε που γυρνοβολάω στο σπίτι κάνοντας δουλειές καταλαβαίνω γιατί....
Ρε συ, είναι φοβερό... ακούω το ένα τραγούδι μετά το άλλο και γεμίζω συναισθήματα και σκέψεις.
Για παράδειγμα...
το 3 τραγούδι στο cd είναι το "Κοίτα μία νύχτα". Αυτό είναι το μοναδικό τραγούδι της Χαρούλας στο οποίο χαμογελά και αυτό "ακούγεται". Επίσης είναι και το τραγούδι με τον στίχο "και μες στην παρακμή της, χτυπά και Ολυμπιάδα". Σκέφτομαι, με αφορμή αυτό τον στίχο, ότι η Νικολακοπούλου μπορεί το 91 να μην συμφωνούσε με το να χτυπήσουμε Ολυμπιάδα, αλλά όταν την πήραμε συμφώνησε να συμμετέχει στις τελετές που την πλαισίωναν.
Το 5 τραγούδι είναι το ταγκό της Νεφέλης. Αυτό δεν είναι μόνο το χειρότερο τραγούδι της Χαρούλας, είναι και το πιο ηλίθιο. Οι στίχοι είναι ό,τι πιο κουλό έχει τραγουδηθεί ποτέ... η αδυναμία του τραγουδιού, δε, αυτού τονίζεται περισσότερο διότι ...
το 6 τραγούδι είναι ένα από τα σπουδαιότερα που έχουμε στην ελληνική μουσική. "Σάββατο και απόβραδο και ασετιλίνη". Σπανός, Παπαδόπουλος και μαζί η φωνή της Χαρούλας παίρνουνε την ψυχή μας και την κάνουνε με τα κρεμμυδάκια. Και άσε την Νεφέλη να μαλακίζεται...
Με αφορμή το 7 τραγούδι, το "δως μου ένα τσιγάρο, να σταθώ να πάρω εισιτήριο" σκέφτομαι πόσο τυχερή αλλά και πόσο ικανή είναι η Αλεξίου που έχει βγάλει μερικούς από τους πιο επιδραστικούς ελληνικούς δίσκους. Θυμήσου τι πάταγο έκανε το "Δι' ευχών" και πως όλες μετά ήθελαν να συνεργαστούν με τον Αντύπα (τον πήρε τελικά φαλάγγι η Άλκηστις). Επίσης, ακούγοντας αυτό το τραγούδι, θυμάμαι πόσο σκοτεινή ήταν η ζωή μου εκείνη τη χρονιά, πόσο ασταθής ήταν η ψυχή μου και στεναχωριέμαι... αλλά και χαίρομαι γιατί είμαι ακόμα ζωντανός και χωρίς μεγάλες απώλειες.
Το επόμενο τραγούδι, το 8, είναι διασκευή που η Χαρούλα το λέει καλύτερα από την Τάνια που το είπε πρώτη. "να κοιμηθώ στο πάτωμα, να κλείσω και τα μάτια". Αυτό και είναι ένα τραγούδι που με γεμίζει σκέψ σκεψ εντατίκ.... Σκέφτομαι τι ταλαντούχος είναι ο Κραουνάκης και πόσο ευλογημένη είναι η Λίνα, και τι μαλακία που δεν είναι πια συνεργάτες... Και επίσης, σκέφτομαι πως οι άνθρωποι έχουν τόσο διαφορετικούς τρόπους να αντιμετωπίζουν την αγάπη. Άλλοι κοιμούνται στο πάτωμα, και κλείνουν και τα μάτια...
...ενώ άλλοι αναρωτιούνται "Τι θα κερδίσω αν φέρω κάποιον, λίγο πιο κοντά"; Αυτό είναι στίχος από το τραγούδι 18, το "Οι άντρες περνούν μαμά"... Από τα πιο τρυφερά και θλιμμένα τραγούδια που έχει τραγουδήσει η Αλεξίο...
... ... ... ... ... ... ... .... ...
και έτσι, ακούγοντας το ένα τραγούδι μετά το άλλο, γίνεται ένας χορός μέσα στο μυαλό και την καρδιά μου από σκέψεις και συναισθήματα.
Και ένα μαγικό πράγμα γίνεται τότε, σε έναν άντρα 35 χρονών σε ένα συνηθισμένο διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας, στην σκιά του Λυκαβητού...
Η καρδιά του και το μυαλό του παύουν να είναι δύο διαφορετικά πράγματα και γίνονται ένα.
Και η καρδιά αρχίζει να κάνει σκέψεις. Και το μυαλό να αισθάνεται...
Από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες ακούγεται ο ήχος της Αθήνας, που και αυτός ανακατεύεται με τα τραγούδια που παίζουν στο φορητό cd player...
και όλα τα πράγματα δεν έχουν πια όρια, το ένα μπαίνει μέσα στο άλλο, εγώ γίνομαι κομμάτι της πόλης, και της γλυκιάς καλοκαιρινής νύχτας
και χαίρουμαι που η ζωή μας είναι τόσο μαγική και όμορφη. :-)
[και ας χρειάζεται να ρίχνουμε και κανένα ξεσκόνισμα πότε πότε λολ λολ]
18 comments:
πωπωωωω λατρεμένη χαρούλα!
αυτό που με τρελαίνει μαι της είναι ότι είναι και.... τσαχπινομαγκιόρα και πολύ μελαγχολοκαταθλιπτική. Τα παιδικά μυο ακούσμ,ατα είναι φουλ χαρούλα!
η νεφέλη ρε συ είναι μυθολογία... ωραία την περιγραφει,δεν είναι κι απ τα αγαπημένα μου βέβαια,αλλά μου κάνει εντύπωση που το βρίσκεις ηλίθιο.
Αυτη την ωρα που ακουγες εσύ Αλεξίου κατηφοριζα την οδο Λυκαβητού γυρνωντας απο τη δουλειά.
Ταίριαζε με την στιγμή η Αλεξίου τωρα που το σκέβομαι
Καληνύχα προβατούλι!
Είναι καταπληκτική η Χαρούλα..
και το ξεσκίνισμα μέσα στο πρόγραμμα είναι!
σήμερα γραφείς απο καρδιάς νομίζω.. ο χορός που είπες... πολύ μου άρεσε!
Ακομα και με το σωβρακο και το ξεσκονοπανο εισαι κατι απολυτα ελληνικο και μυθικο, κατι περισσοτερο απ'αυτο που ακομα κι εσυ ο ιδιος αντιλαμβανεσαι...σ'αγαπαμε πολυ
σε αντίθεση με το κάτω ποστ, αυτό με κέρδισε! με ταξίδεψες με τις νότες σου. αγαπάμε χαρούλα! ξέχασες να βάλεις τον "φαντάρο"! lol
den maresei ka8olou i xaroula. alla ama einai na se kanei na ais8anesai/skeftesai/grafeis etsi, tote na tin akous :P
Κοίτα τι χάνω που φέρνω γυναίκα για τις δουλειές του σπιτιού και δεν πιάνω ξεσκονόπανο!!!
Πολύ όμορφα συναισθήματα. Και εμένα μου αρέσει η Χαρούλα (πάντα θα είναι η Χαρούλα, όσες στροφές στην ποιότητα και αν θέλει να κάνει).
Καλημέρα.
Κατάλαβα τι φασίνα έκανες... όσα βλέπει η πεθερά... (γιατί αλεξίου και τσεμπέρι δεν πάνε μαζί)
Έτσι είναι και πρέπει να βιώνεται η μουσική· αυτός είναι ο «φυσικός» τρόπος: να μιλάει στην ψυχή, ν’ αγορεύει και να διδάσκει την καρδιά και το μυαλό.
Όσο για το «Οι άντρες περνούν μαμά», που μπορώ να πώ είναι από τα λίγα τραγούδια της Piaf που μεταγλωττίστηκαν καλά και τραγουδήθηκα άξια από την Αλεξίου, είναι απ’ τ’ αγαπημένα μου, κι όποτε τ’ ακούω γίνομαι λίγο κομμάτια...
«Τους νιώθω, μυστικά,
ζητάν Ωκεανούς, μα πά’ η καρδιά ρηχά...
[...]
Οι άνδρες περνούν, μαμά...
Τί θα κερδίσω αν φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά;...»
Κλαψ-λιγμ-γλαψ-γοερ-κλάμααααα...
Βιτάλη: Κλασεις ανώτερη αλλα....
Θα συμφωνήσω στο οτι η Βιτάλη σαν φωνή ΗΤΑΝ κλάσεις ανώτερη.
Τώρα και οι δυό είναι..βράσ'τα!
Η φωνή της Ελένης απο την πολλή πρέζα πήγε περίπατο
και η Χαρούλα ξοδεύει όλα της τα λεφτά σε βενζίνη ψάχνοντας πάρκινγκ για το καλάμι της(είναι και μεγάλου κυβισμού βλέπεις..)
Όσο για το "Πάτωμα" μπορεί να το είπε πρώτη η Τάνια(και υποθέτω δεν εννοείς την Καψάλη-πού την ξέθαψα αυτήν), η Χαρούλα να το διασκεύασε πιο επιτυχώς όπως λες αλλά πιστεύω οτι η Άλκηστις και σαν ερμηνεία και σαν φωνή έχει κάνει την καλύτερη απόδοση του τραγουδιού ever(βλ. Τα παραμύθια μιας φωνής - Live στο Μέγαρο Μουσικής - Τrack No2)
Tί;Επειδή σχολιάζω νομίζεις δε βλέπω;;
Τί προχειροδουλειές είναι αυτές;
Πάρε και τις γωνίες και τα σοβατεπιά!!
PS: Μωρέ αρρώστησε η δικιά μας και έχω να κάνω και πατζούρια..έτσι με όλο το θάρρος...Τετάρτες είσαι ελεύθερος;;
Βρε να σου πώ.Η Τατιάνα η Ρωσίδα που έχουμε,μετα τη Γιουροβίζιον την έχει δεί κάπως και ντιβάρει.
Αν σε κλέισει η soula για τετάρτες,τα σαββάτα κανα δυο ωρες..μπορείς?
Εχω πάψει να ακουω τετοιες μουσικες γιατι θα με ρίξουν στην πρέζα με την ψυχολογία που χω τα 2 τελευταια χρόνια.Οπότε δεν σχολιάζω καν.
Οφειλω να παραδεχτω α/ οτι η Αλεξιου δεν μου πολυαρεσει και β/ οταν (μια φορα το εξαμηνο) κανω λαντζα με τα δικτυωτα εσωρουχα βαζω κατι πιο ποπ και χτυπητικο (με πιανει που με πιανει καταθλιψη απο τη βρωμια του σπιτιου, μην εχω και τον πονο της αλληνης στα αυτια μου) ή το πολυ πολυ τη χαμπανερα απ'την Καρμεν του Μπιζε (οταν βαζω Αζαξ στα τζαμια). Αλλα οταν γραφεις με αυτον τον απιστευτα απλο και ανεπιτηδευτο τροπο την urabn poetry σου σαν να λες το πιο απλο πραγμα στον κοσμο και εγω μενω με το στομα ανοιχτο και το μισο χαμογελο, δεν μπορω να μη σχολιασω.
["Η καρδιά του και το μυαλό του παύουν να είναι δύο διαφορετικά πράγματα και γίνονται ένα.
Και η καρδιά αρχίζει να κάνει σκέψεις. Και το μυαλό να αισθάνεται...
Από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες ακούγεται ο ήχος της Αθήνας, που και αυτός ανακατεύεται με τα τραγούδια που παίζουν στο φορητό cd player..."].
Μεσα σ'ολη τη φασινα ξεσκονισες και την καρδια μου. γιασα βρε προβατε..!
Καλο μηνα κιολας!!
lina πολύ χαίρομαι που αγαπάς χαρούλα. :-)) δεν το ήξερα ότι η Νεφέλη είναι μυθολογικό σκηνικό. χμ χμ χμ σαν να το βλέπω αλλιώς το τραγουδίδιον τώρα. xxxx
Germane, εκλεκτές συγγένειες! λολ :-))
ηφαιστιωνάκο φιλιά γλυκό όμορφο αγόρι! χαίρομαι που αγαπάς Χάρις. :-)
blue γμτ ντρέπουμαι, αλλά και χαίρουμαι! όχι για τα καλά λόγια αλλά γιατί μου αρέσει που με "πιάνεις" και είμαστε στην ίδια την συχνότητα σε αυτά. xxxxx λόβ γιου του.
τοβενάκο μπεεε. :-) ωραίος ο φαντάρος, αλλά νομίζω δεν τον έχει βάλει η Χ. στο best της. how κουλό is that? xxxxx :-))
pov of a g :-))
jimmy xxxxx. Α, εγώ φέρνω και γυναίκα. λολ :-)
mad αμφισβητείς τις ικανότητές μου στην φασίνα; ντάμ γιου! :-) επίσης έχω να πω ότι η Χ. πάει με όλα. όλα! :-)
ναυτιλάκο "οι άντρες περνούν" είναι από τις λίγες επιτυχημένες προσαρμογές ξένου τραγουδιού yes indeed. :-) xxx
dsuared ...αλλά με τόσο λίγα αξιόλογα τραγούδια. και όχι, δεν την θεωρώ ανώτερη - στην καλλίτερη περίπτωση συγκρινόμενη φωνητικά. :-)
soula δεν έχω ακούσει "πάτωμα" από Άλκηστι. χμφ χμφ χμφ... με την ευκαιρία ζητώ συγγνώμη που σου έκαψα το φόρεμα με τις παγιέτες όταν το σιδέρωνα. έβλεπα το κλιπ της Κελεκίδου στο mad και δεν είχα το νου μου. :-)
Aunt Σάββατο δεν μπορώ, πάω σε ένα συνάδελφό μου. :-) αλλά μπορώ Πέμπτες, για τσεκ αν μπορείς. :-) ...εμένα πάντως αυτές οι μουσικές με ανεβάζουν όταν είμαι κάπως. για προσπάθησε να το δεις αλλιώς το θέμα. xxx
neutrino καλό μήνα γλυκό κορίτσι! ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, χαίρομαι που είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. :-) λες αν φοράω κι εγώ κάτι πιο πρόστυχο σώβρακο να κάνω πιo ευχαριστα το ξεσκονίζειν; χιχιχι!
υπαρχει ενα τραγουδι που μου αρεσει πολυ αλλά δεν ξερω πως λεγεται ξεκιναει ετσι"μου λες πως ειμαι ματια μου πολη μενεξεδενια" ή καπως ετσι.δεν υπαρχει περιπτωση να το ακουσω και να μη σταματησω αμεσως οτι κανω για να το ακουσω.
Πρόβατε, είσαι ποιητής. Και γείτονάς μου όταν έμενα Αθήνα! :)
(εκτός κι αν έμενες από την άααλη μεριά!)
Post a Comment