Κούραση
να κάθεσαι και να συζητάς με τις ώρες σε ποιο γαμωμπαράκι θα πας να πιεις ένα ποτό, σε ποια γαμωτεβέρνα θα πας να σαβουρώσεις ένα κομμάτι κρέας, σε ποια γαμωκαφετέρια θα πας να πιεις ένα εσπρέσο...
"να πάμε εκεί, όχι, πήγαμε τις προάλλες, να πάμε δώθε, μπα έχει ζέστη, να πάμε αλλούθε, μωρέ εκεί δεν μαζεύει κόσμος, μήπως να πηγαίναμε εδωνά, α πα πα πα εκεί γίνεται της κακομοίρας"...
Σιγά μωρή, ηρέμησε λίγο.
Αμάν πια.
Δεν θα πάθεις και τίποτα αν φας σε ένα εστιατόριο που δεν είναι το δέκα το καλό για μία φορά.
Δεν θα γίνει κάτι κακό ούτε θα είσαι μειωμένη αν διαλέξεις ένα πιάτο που δεν είναι η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού.
Ξέρεις, η επιλογές σου δίνονται για να σου φτιάχνουν την ζωή, όχι για να στην γαμάνε.
Και όταν περνάς 20 λεπτά να συζητάς με άγχος και κάματο αν θα πάρεις μακαρονάδα ή μπριζόλα, ε, υπάρχει πρόβλημα.
Καταρχήν ήθελα να ήξερα, δεν βαριέσαι;
Ντάξει, δεν είπα να είσαι σαβουρογάμης. Αλλά βάλε ένα όριο κάποια στιγμή στην "επιλεκτικότητά" σου.
Και τήρησε λίγο και τις αναλογίες. Δεν μπορείς να χρειάζεσαι 30 λεπτά για να συζητάς σε πια ταβέρνα θα πας - στην οποία θα καθίσεις 2 ώρες το πολύ!
Ότι, τι; Πες ότι θα κάνεις την λάθος επιλογή; Θα πάθεις τίποτε αν ένα βράδυ στα τόσα δεν έχει φάει καλά; Αν πας κάπου που δεν είναι όπως το ιδανικό που έχεις στο μυαλό σου;
Νομίζω δεν θα πάθεις! Γι' αυτό χαλάρωσε σε παρακαλώ. και σταμάτα να με κουράζεις και εμένα και τον εαυτό σου.
εν τω μεταξύ γράφοντάς τα όλα αυτά τα ανόητα,μου έρχονται στο μυαλό τα λόγια του Χριστού. Ξέρεις ποια λέω - αυτά που λέει ότι "μας ενοχλεί η ακίδα στο δάχτυλο του άλλου και δεν βλέπουμε το δοκάρι στο μάτι το δικό μας".
Έτσι και εμείς. Είμαστε ικανοί να μιλάμε ώρες για το αν θα φάμε στην ταβέρνα Χ ή στην ταβέρνα Ψ και για το σε ποιο γαμωμπάρ θα πάμε να πιούμε μπόμπες (λες και έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους, αλλά ντον γκέτ μη στάρτηντ ον δατ...)...
και παρόλα αυτά περνάμε χρόνια από την ζωή μας, τα καλύτερά μας χρόνια, σε δουλειές που μας καίνε τα σωθικά, και σε σχέσεις αραιές και χωρίς αλήθεια και σε παρέες χωρίς φιλία αλλά μόνο με συφέρο.
Η μεγάλη ειρωνία. Είμαστε πρώτοι σαβουρογάμηδες εκεί που θα έπρεπε να επιλέγουμε, και κάνουμε τους γκουρμέδες και τους κονεσέρηδες εκεί που ελάχιστη σημασία έχει.
Αχ άνθρωπε, άνθρωπε.
25 comments:
όμορφο κείμενο, αυτή είναι η κατάρα του life style,όλοι την πατάμε λίγο, μ αρέσει που τουλάχιστον είσαι και΄από τη μέσα και από την έξω, αυτό είναι το σημαντικό νομίζω.
Οι φίλοι σου ασκούν επικοινωνιακή πολιτική
Κάνε εκλογές εδώ και τώρα
Πες τααααα!
Καλή η άποψη στην αιθητική αλλά μερικοί το'χουν παρακάνει και στο τέλος δεν ευχαριστιούνται τίποτα.
Άλλο ένα post-κόλαφος από το Νο. 1 μυρικαστικό.
Εεε βάλε και λίγο σασπένς στη ζωή σου!
χεχε! Αναλωνόμαστε εκεί που δεν πρέπει.. και όπως είπε και ο προλαλύσας δεν ευχαριστόμστε με τίποτα!
Εμενα μου αρεσει η μακαοναδα με κομματακια μπριζολας.
Αμ αυτοί που ρωτάνε τα έρμα τα σερβιτοράκια 100 χιλιάδες πράγματα που υποχρεούται να γνωρίζει μόνο ο σεφ του "Μεγάλη Βρετανία" και αν τους πουν "δεν ξέρω" στραβώνουν και αρχίζουν το ξέχεσμα "Δουλεύεις στην παροχή υπηρεσιών νεαρέ μου και θεωρείσαι έμπιστο μέλος της στελέχωσης του ανθρώπινου δυναμικού της επιχείρησης...κτλ...", στο κακόμοιρο φοιτητάκι που πήγε να βοηθήσει στην ταβέρνα του μπάρμπα για να βγάλει το πενθήμερο στη Μύκονο!
Το έζησα προχτές ως αυτόπτης μάρτυς των διακοπών του εταιρειόκαβλου στο κοσμοπολίτικο Γύθειο βεβαίως βεβαως...
Ο παλιός καλός Πρόβατος. Χώσε ρε φίλε!!!
Πες τα βρε Προβατίσιους! Νησάφι πια!
saures gia dipno
Έχω ξοδέψει αρκετές φορές κοντά 2 ώρες να γυρνάω από Bar σε Bar και τελικά να γυρίσω απλά σπίτι μου με απίστευτα νεύρα, μόνο και μόνο επειδή αδυνατούσαμε να συμφωνήσουμε ως παρέα.
Ξέρεις, το τραγικό είναι όταν πέφτει η ερώτηση: "Που να πάμε παιδιά;" και όλοι λένε: "Αααα εμένα δεν με πειράζει, πάμε όπου θέλετε", αλλά όταν αρχίζεις να λες μέρη πετάγεται ο καθένας και σερβίρει κάθε δικαιολογία γιατί δεν προτιμά αυτό το μέρος. Έτσι να πάμε όπου θέλει η παρέα, ξέρω και εγώ να το κάνω!!!
δεν ντρέπεσαι να μένεις walking distance από τον "κάβουρα" και τα "άγραφα" και να γρινιάζεις για πχοιότητα φαγητού?
Στο μόνο που σε δικαιολογώ είναι ότι έκλεισε το "55" της Καλλιδρομίου και μαζί με αυτό το τελευταίο μπαρ με καθαρά ποτά στα εξάρχεια... (μήπως φαίνεται ότι κάποτε δούλευα στο μαγαζί? λέω μήπως...)
να πω ότι δεν έχεις δίκιο? φωτιά θα πέσει να μας κάψει όλους. ψύχραιμα και με κοινή λόγικη πάντα επιλέγουμε καλύτερα!
Συμφωνώ με vk !! όταν ακούω την ατάκα "πάμε όπου θέλετε" ή ¨εγώ ακολουθώ την παρέα" ξέρω ότι η γκρίνια θα μας ακολουθεί για μέρες!!!
Συμφωνώ με vk !! όταν ακούω την ατάκα "πάμε όπου θέλετε" ή ¨εγώ ακολουθώ την παρέα" ξέρω ότι η γκρίνια θα μας ακολουθεί για μέρες!!!
Na σταματήσεις να τρως κρέας παλιοπρόβατο.
Μόνο χόρτο και τα κεφάλια μέσα.
Σημασία δεν έχει που θα πας και τι θα φας.
Σημασία έχει με ποιόν θα πας με ποιόν θα φας....
Στην τελική το lifestyle μας έχει κάνει να δίνουμε σημασία στο υλικό και όχι στον άνθρωπο.
ξεχειλίζεις από σοφία πρόβατος σε αυτό το ποστ. για να συμπληρώσω και το κόμεντ στρέιτ αμπόουβ, σημασία δεν έχει τι θα φας, αλλά αυτό που θα φας να το "μοιράζεσαι"
Γιάυτό κι εγώ δεν κανονίζω με κανένα και έχω το κεφάλι μου ήσυχο.
Αχ, αγοράκι μου, πόσο δίκιο έχεις...
celsius33 thank you, χαίρομαι που συμφωνούμε. και ναι, είναι καλό πάντα να είσαι στην μέσα αλλά και στην απ' έξω! πολλά φιλιά! :-)
mad οι φίλοι μου θα μείνουν χωρίς φίλους. λολ
chaos Μπεεε :-)
ηφαιστιωνάκο μπεεε :-)
xάκο, και η Μαριάντα Πιερίδη επίσης. λολ
patsiouri άσε με, άσε με μην μου τα θυμίζεις αυτά, θα σκοτώσω άθρωπα καμία μέρα, ευτυχώς όταν δούλευα σερβιτοράκι δεν μου είχε τύχει κανένανς τέτοιος, ευτυχώς, ακόμα δεν είχε πέσει η κατάρα του κενού life style στην χώρα. :-)
mahler :-))
Lucinta αμάν! μα κι εγώ, δεν αντέχω άλλο. :-)
stelio, σαύρες ΣΕ δείπνο. λολ
vk πες τα χρυσόστομε! γι αυτό εγώ δεν βγαίνω ποτέ πάνω από 4 άτομα στην παρέα. γιατί αλλιώς δεν είναι έξοδος, είναι τα νεύρα μου κρόσια. :-)
tsok Ο κάβουρας σε πληροφορώ έχει γίνει σκατά όλο λύπη και λίπη είναι τα σουβλάκια του πια. τα άγραφα είναι καλούλια ακόμα. :-))
ethan έτσι αγόρι μου. ψυχραιμία, να βγούμε πάμε, όχι να σώσουμε την ψυχή μας. :-)
a/t :-))
tanila άσε τις διδαχές και φέρε πίσω τα σάντουιτς που μου έκλεψες.
κακίστρω έτσι είναι. και όταν ο άλλος είναι τόσο γκρινιάρης για ένα γαμάφαγο, ε μου γαμεί την διάθεση εντελώς. :-))
tovene592 yes indeed. έτσι είναι! να μοιράζεις και να μοιράζεσαι!. :-)
fashionitsa αυτό τώρα δεν είναι λύση. σιγά μην γίνουμε ερημίτες. απλά θα δέρνουμε τους φίλους μας μέχρι να γίνουν άθρωπες.:-)
ν. :-) xxxxx
συμφωνώ,
Συμφωνώ,
ΣΥΜΦΩΝΩ!
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ!
Έιμεεεν μπροδερ! :-D
NA ΕΡΘΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ!
Post a Comment